นิยาย
ปรารถนารั้งรัก
เธอพยายามทุกอย่างเพื่อรั้งให้เขาอยู่ ส่วนเขาทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะไปจากเธอ การแต่งงานที่ไร้ซึ่งความรักก็ต้องลงเอยด้วยการหย่าร้างเป็นเรื่องธรรมดา
ความสัมพันธ์คล้องใจ
ในวันที่ความสัมพันธ์ต้องจบลง เธอคือคนที่ได้รับความเจ็บปวดที่สุดในครั้งนี้ เธอไม่ใช่คนที่ถูกรัก ไม่ได้เป็นคนที่ถูกเลือก และเป็นคนที่เขาเอ่ยปากไล่
ความสัมพันธ์ซ่อนรัก
เธอทำได้แค่ซ่อนความรู้สึกเอาไว้...ไม่มีสิทธิ์รัก และไม่มีสิทธิ์ครอบครอง
Make Love Secret รัก(ไม่)ลับ
ความรักที่ต้องหลบซ่อน สถานะที่ต้องปิดบัง ปัญหาที่ถาโถมเข้ามาทำให้ทั้งคู่ต้องแยกจากกันไป แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาได้เล่นตลกกับพวกเขาทั้งสองคน "เราจบกันเถอะ ยังไงพวกเราก็ไปกันไม่รอดหรอก" "อะไรนะ? ทำไมพี่พูดแบบนี้ แล้วที่เราคบกันมามันไม่มีความหมายเลยหรือไง" "ฉันเหนื่อยแล้วที่ต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ หยุดกันตั้งแต่ตอนนี้เถอะนะ"
สถานะคนคั่นเวลา
การไม่ได้เป็นคนที่ถูกรักว่าเจ็บแล้ว แต่หากเป็นได้แค่ตัวสำรองคอยปลอบเวลาที่เขาเสียใจยิ่งเจ็บกว่า เธอไม่มีสิทธิ์ร้องขอให้เขาอยู่ต่อ ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น สถานะของเธอก็เป็นเพียง...คนคั่นเวลา
กลรักโซ่รัก
คุณแม่วัยใสที่ท้องตั้งแต่เรียนไม่จบเธอต้องทนฟังคำคนดูถูกมากมายแต่เธอเลือกจะเก็บลูกไว้แม้จะไม่รู้จักชื่อพ่อของลูกด้วยซ้ำ
เสน่หาเมียพลั้งรัก
รักที่มีคำว่าเพื่อนเป็นกำแพงให้ไม่สามารถปีนข้ามได้ และรักที่มีฐานะและความเหมาะที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว เรื่องราวความรักที่ดูเหมือนจะไม่ลงรอย แต่กลับลงเอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ร้ายรัก
อีกไม่นานเธอก็จะเรียนจบปริญญาแต่กลับต้องมรสุมลูกใหญ่ของชีวิตเสียก่อน ชีวิตเธอเหมือนคนโชคดีแต่ที่จริงไม่ใช่เลย
หัวใจขาดรัก
เธอรู้ว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนรักที่เหมาะสมกับเขา แต่เพราะเธอรักเขามากถึงได้ยอมเป็นคนในความลับโดยไม่บอกใคร เรื่องของเธอกับเขามีแค่เพื่อนสนิทของเขาเท่านั้นที่รู้
หวั่นใจพ่ายรัก
คชา เลิศพรรณนาราย (คราม) ผู้ชายยิ้มยากแต่มีคนเดียวที่ทำให้เขายิ้มได้แต่สุดท้ายรอยยิ้มของเขาก็ต้องหายไปอีกครั้ง เขาต้องเลิกกับเธอทั้งๆที่ยังรักเพียงเพราะเหตุผลของครอบครัว ชนิกา นาใจ (ชม) คนที่เป็นรอยยิ้มของเขาแต่เธอกับเขาไปกันไม่ได้ เขามีเหตุผลของเขาเธอก็มีเหตุผลของเธอเหมือนกัน เธอไม่อยากให้คนที่รักทั้งสองคนต้องเสียใจ
รอยร้าวกลางใจ
ความรักที่เป็นไปไม่ได้ต้องจบลง แต่วันหนึ่งเธอได้หวนมาเจอกับเขาอีกครั้ง การเจอกันครั้งนี้ไม่ได้เป็นเรื่องของคนสองคนอีกต่อไป เมื่อเธอกลับมาพร้อมกับลูกสาวที่เขาไม่เคยรู้ "ทำไมหนึ่งไม่เคยบอกพี่เรื่องลูก" "จะให้หนึ่งบอกได้ไง ตอนนั้นพวกเรายังเรียนไม่จบกันด้วยซ้ำ แม่พี่ก็ไม่ชอบหนึ่ง...หนึ่งไม่อยากเป็นคนทำลายอนาคตของพี่"
บุญคุณร้อนรัก
เธอคือในทุนที่พ่อของเขารับอุปการะดูแลมาจากบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าที่อเมริกา สร้อยแสงป็นคนไทยแต่ถูกพ่อแม่แท้ๆ ทิ้งไว้ที่อเมริกาเธอจึงเป็นเด็กกำพร้าอยู่ที่นั่นแต่โชคดีหน้าตาน่ารักของเธอดันไปถูกชะตากับเศรษฐีนักธุรกิจเจ้าของโรงพยาบาล
ไม่เคยถูกรัก
เธอต้องมาทำงานเป็นเลขาให้เขาเพื่อชดเชยสิ่งที่พี่สาวของเธอทำไว้กับเขา เธอต้องยอมเขาไปตลอดจนกว่าเขาจะพอใจ งานที่เธอทำไม่ใช่แค่เลขาแต่เป็นนางบำเรอให้กับเขาตลอดเวลาที่เขาต้องการ
ประธานคลั่งรัก
ประธานหนุ่มสุดหล่อผู้หวั่นใจให้เด็กสาวอายุห่างกันเป็นสิบปีเพียงแค่เจอกันชั่วพริบตาก็ทำให้ใจของเขาเต้นรัวได้
กรงสวาทนางบำเรอ
ภาสกร (ภาส) อายุ30ปี ในหัวของเขามีแต่เรื่องเงินและผู้หญิง ถ้าไม่ได้เงินก็ต้องได้ผู้หญิงมาไว้ในกรงที่เขาสร้างเอาไว้ เขามีหญิงสาวไว้ขัดดอกมากมายแต่เขาติดใจแค่เธอคนเดียว อมีนา (มีน) อายุ22ปี ชีวิตหลังเรียนจบของเธอกำลังจะไปได้สวย เธอกำลังจะได้เป็นแอร์โฮสเตสแบบที่ฝันเอาไว้แต่สุดท้ายความฝันของเธอก็ต้องถูกทำลายเพียงเพราะหนี้10ล้านที่เธอไม่ได้ก่อ
เพื่อนกัน(ห้าม)หวั่นใจ
หวาย (วีรา) สาวสวยสุดฮอต เธอมีความต้องการทางเพศสูง แต่ไม่อยากมีอะไรกับคนที่ไม่รู้จักจึงเลือกมีอะไรกับคนใกล้ตัวซึ่งคือ..เพื่อนสนิท สายฟ้า (สรัน) เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของวีรา เขารู้ทุกอย่างที่เธอเป็นด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานานทำให้ใจของเขาไม่เคยมีให้ใครนอกจากเธอ แนน (นัทชา) สาวเปรี้ยวสุดมั่น เป็นเพื่อนในกลุ่มของวีรา เป็นคนคอยยุให้วีรากับสรันคบกัน เพราะรู้ว่าสรันแอบชอบวีราเลยอยากให้เพื่อนสมหวัง พีค (ภัคร)เขาแอบชอบเพื่อนตัวเองเช่นเดียวกับสรัน มีนิสัยนุ่มนิ่มเสียยิ่งกว่าผู้หญิงจนถูกมองว่าไม่ใช่ชายแท้ และเขาเองก็แกล้งเป็นเกย์เพื่อได้ใกล้ชิดกับนัท
พิศวาสหลงรักเด็กแสบ
จากเด็กแสบในวันวานกลายเป็นหญิงสาวสวยสะพรั่งผู้ชายจีบไม่เว้นแต่ละวันจนหนักใจไปถึงผู้เป็นพ่อที่หวงลูกสาวยิ่งกว่าไข่ในหิน ความรักของเธอต้องพบเจออุปสรรคเรื่องของอายุและยังต้องผ่านด่านผู้เป็นพ่อสุดหวงไปให้ได้ อาหลานที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันจะฝ่าฟันอุปสรรคครั้งนี้ไปได้หรือไม่... -เรื่องนี้เป็นภาคต่อรุ่นลูกจากเรื่อง นางบำเรอตัวแทน- สามารถอ่านแยกได้ค่ะ
กับดักร้าย..อุบายลวง
เขาคือคนเจ้าเล่ห์ที่ใช้อุบายล่อลวงให้เธอเข้ามาติดกับดักที่เขาวางไว้ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความต้องการของเขา...แต่ทว่าเขากลับหลงใหลเธอจนไม่อาจปล่อยเธอไปได้ "ที่ถามเพราะคุณอยากรู้ หรือเพราะคุณหึงคะ" ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอถามเขาแบบนั้น แม้จะรู้คำตอบจากปากเขาดีอยู่แล้ว "อย่าประเมินค่าตัวเองสูงนักสิวารี ฉันจะหึงเธอกับไอ้คูเปอร์ทำไม" วัลวารียิ้มเยาะสมเพชตัวเองน้อยๆ คิดไม่ผิดเลยว่าเขาต้องตอบเช่นนี้
เปลี่ยนรักชั่วคราว
ความสัมพันธ์คนรัก (ชั่วคราว) ได้เริ่มต้นขึ้น โดยที่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอต้องเก็บความรู้สึกของตัวเองมากขนาดไหนเพื่อที่จะอยู่ใกล้เขา "คุณจำข้อตกลงของเราได้ไหมคะ" "...จำได้สิ" ชายหนุ่มนิ่งไปชั่วขณะก่อนจะตอบไม่เต็มเสียงนัก ข้อตกลงที่เขาเป็นคนคิดขึ้นมาถ้าเธอไม่พูดถึงเขาคงลืมมันไปแล้ว "ถ้าฉันคิดเกินเลยกับคุณ ข้อตกลงของเราเป็นอันสิ้นสุดทันที ใช่ไหมคะ" เสียงหวานย้ำเตือนทวนถามสิ่งที่เขาเคยบอกกับเธอเมื่อไม่นานมานี้ "ธาร..เธอจะพูดอะไรกันแน่?" อลันทำหน้าตึงเครียด เริ่มไม่สบอารมณ์กับท่าทีของเธอ "ฉันคิดว่าฉันรักคุณค่ะ"
เพราะใจห้ามมีรัก
เพราะความรักคือสิ่งน่ากลัว สุดท้ายสิ่งที่เธอกลัวก็ได้เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาต้องอยู่ในสถานะที่ห้ามรัก "เราจะอยู่แบบนี้ต่อไปเหรอคะ" เสียงหวานเอ่ยถามคนตัวโตที่สวมกอดเธอจากด้านหลัง "ทำไมล่ะ เธอไม่ชอบเหรอ" "เปล่าค่ะ นิดแค่กลัวคนอื่นจะรู้เข้าค่ะ" "จะกลัวทำไม พวกเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" คำตอบของเขายิ่งตอกย้ำให้เธอปวดหนึบในใจ "นั่นสินะคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่เนอะ" เธอเน้นคำว่าไม่มีอะไรกันอีกครั้งเพื่อเตือนสติไม่ให้คิดไปไกล
เมื่อความรักเป็นความลับ
ความสัมพันธ์ถูกเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว จากคนที่เคยเกลียดกลายเป็นคนของหัวใจ..ความรู้สึกที่ทั้งคู่มีให้กันต้องถูกเก็บเป็นความลับ แต่ความลับไม่มีในโลก! "เสียงดังเกินไปแล้ว.." "แต่ตรงนี้มันเสี่ยงนะคะ..อ๊ะ!" "อย่าครางดังนักสิ..เดี๋ยวความลับแตกไม่รู้ด้วยนะ" อัคคีแกล้งกระซิบข้างหูเธอเบาๆ ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
ตัวแทนจำยอม
เธอมาเป็นนางบำเรอให้เขาในขณะที่ตัวจริงของเขายังไม่กลับ เพราะความเป็นลูกเมียน้อยทำให้เธอต้องจำนนกับสถานะนางบำเรอ "หมดหน้าที่ของแกแล้วต่อจากนี้อย่ายุ่งเกี่ยวกับคนของฉันอีก จำไว้!" "เราคงไม่ได้เจอกันอีก"
เจ้าสาวกลางคืน
เธอเป็นเพียงภรรยาในนามที่เขามาหาแค่ช่วงเวลาที่ต้องการ ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาไม่มีวันลงรอยกันได้ด้วยดี บทรักแสนยาวนานผ่านพ้นไปราวกับคลื่นลูกใหญ่ซัดเข้าชายฝั่ง ชายหนุ่มลุกขึ้นแต่งตัวโดยไม่มีคำหวานหรือคำว่ารักหลังจบกิจกรรมแม้แต่คำเดียว "พอเสร็จก็ทิ้งฉันทุกทีเลยนะคะ" เสียงหวานเอ่ยเชิงประชดที่เขาไม่เคยนอนกอดเธอเลยสักครั้ง "เธอก็ต้องการแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง" อาทิตย์ตอบอย่างไม่ไยดี เขาไม่เคยชอบผู้หญิงคนนี้เลยเพราะเธอทำให้ชีวิตของเขาพังไม่เป็นท่า "วันนี้อยู่กับฉันได้ไหมคะ" เป็นการอ้อนวอนที่รู้อยู่แล้วว่าไม่เคยได้ผล วาลินลุกขึ้นกอดเขาจากทางด้านหลังพร้อมกับซบหน้าที่แผ่นหลังของเขาซึมซับความอบอุ่น "ฝันไปเถอะ!" มือหนาแกะแขนที่โอบรอบตัวออกโดยไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่น้อย
เจ้าสาวร้อยเล่ห์รัก
คำสัญญาที่เขาไม่เคยจำส่วนเธอไม่เคยลืม เขากลับมาพร้อมกับความร้อยเล่ห์แสนกล คำพูดของเขาเปรียบเสมือนคำลวงที่หลอกให้เธอมีความหวัง "เมื่อไหร่พี่จะบอกเรื่องของเราให้ทุกคนรู้คะ" ที่เธอถามเพราะอยากรู้ว่าตอนนี้เธอยังมีหวังอยู่หรือเปล่า "ก็พี่บอกแล้วไงว่ายังไม่พร้อม" คริณตอบอย่างหน้านิ่งๆ เหมือนกับว่าเขามีคำตอบอยู่แค่อย่างเดียว "แล้วเมื่อไหร่จะพร้อมคะ นับอยากแต่งงานกับพี่นะคะ" สิ่งที่เธอพูดมีแต่ความจริงไม่เคยโกหก นับดาวรักคริณมาก จนวาดฝันถึงการแต่งงานของเธอกับเขามาตลอด "การแต่งงานมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรือไง" "สำคัญสิคะ มันเป็นการเริ่มต้นของเรานะคะ นับอยากสร้างครอบครัวกับพี่ค่ะ" คำพูดพร้อมกับสายตาที่มุ่งมั่นของนับดาวทำให้คริณนิ่งไปชั่วขณะ "เอาไว้พี่พร้อมแล้วจะบอกนะ" เป็นอีกครั้งที่เขาพยายามบ่ายเบี่ยงไม่ยอมให้คำตอบที่มั่นคงกับเธอ "พี่รู้ไหมคะ ยิ่งนานวันพี่ทำให้นับดูเหมือนคนโง่ที่ทำได้แค่รอ" นับดาวรู้สึกเหมือนว่ามีแค่เธอที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว เธอได้แต่นึกน้อยใจที่ไม่เคยได้ยินคำว่ารักออกจากปากของเขาเลย
เจ้าสาวพันธสัญญา
เมื่อการแต่งงานไม่ใช่จุดจบของความรักแต่เป็นจุดเริ่มต้นการอยู่ด้วยกันของคู่รัก การแต่งงานของเธอกับเขาที่ไร้ซึ่งความรักจึงกลายเป็น 'พันธสัญญา' ที่รั้งไว้เพื่อรอวันหย่า "ฉันเซ็นในส่วนของฉันแล้ว เหลือในส่วนของคุณค่ะ" เพียงขวัญบอกเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมา "เธอจะหย่าจริงเหรอเพียงขวัญ" "ค่ะ ตามที่ตกลงกันไว้ไงคะ" "แต่นี่มันยังไม่ครบหนึ่งปี" ดนัทเริ่มยกข้ออ้างขึ้นมายังเหลืออีกตั้งหลายเดือน ทำไมเธอถึงรีบหย่ากับเขาเร็วนัก "อย่าฝืนอีกเลยค่ะ ฉันไม่อยากบังคับให้คุณต้องอยู่ด้วยเพราะพันธสัญญาอีกต่อไปค่ะ" หญิงสาวบอกเขาอย่างยิ้มๆ แต่นัยน์ตาเศร้าสร้อย ไม่ใช่เธอไม่เจ็บแต่เธอแค่ไม่อยากรั้งเขาไว้อีกแล้ว "แต่ว่าฉัน.." ชายหนุ่มยังคงตะลึงงันจนเถียงไม่ออก ได้แต่ทำอ้ำอึ้ง "คุณติดขัดอะไรหรือเปล่าคะ ถ้ากังวลว่าฉันจะร้องขออะไร ไม่ต้องห่วงนะคะ..ฉันไม่อยากได้อะไรค่ะ" สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือ..ความรัก..แต่มันเป็นการขอที่มากเกินไป ซึ่งเธอรู้ว่าเขาไม่มีทางให้เธอได้
หนี้ใจมาเฟียไร้รัก
จากหนี้บุญคุณกลายเปลี่ยนเป็นหนี้หัวใจที่ใช้คืนอย่างไรก็ไม่มีวันหมด ทำให้เธอต้องอยู่ในสถานะที่ไร้ตัวตน ดวงอาทิตย์ที่ลาลับขอบฟ้าคือสัญญาณของการหมดวันและหมดเวลาของเธอด้วย หญิงสาวทอดสายตามองท้องฟ้าที่เริ่มมืดสลับกับประตูที่รอให้ใครบางคนเปิดเข้ามา "คุณแมทธิว.." เสียงหวานเรียกชื่อของชายที่เธอมอบใจให้เขาจนหมด ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มกว้างเมื่อได้เห็นเขา "เก็บของเสร็จแล้วใช่ไหม" ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ใบหน้าหล่อคมไม่แสดงอารมณ์แต่อย่างใด "เก็บแล้วค่ะ" เอวาพยักหน้าน้อยๆ พลางมองกระเป๋าเสื้อผ้าที่อยู่มุมห้อง "พรุ่งนี้ฉันจะให้คนไปส่งที่สนามบิน" สิ่งที่เธอหวังคือการให้เขายื้อเธอเอาไว้ แต่จะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเขาเป็นคนเอ่ยปากให้เธอไปเองและมันเป็นสิ่งที่เธอขอร้องเขา "ค่ะ" คนตัวเล็กเงยหน้าส่งยิ้มให้เขาอย่างมีความหวังอันน้อยนิด พรุ่งนี้เธอต้องไปจากเขาแล้วจริงๆ "ฉันคงไม่ได้ไปส่งเธอ" แมทธิวเอ่ยพร้อมกับเสหน้ามองทางอื่น "ไม่เป็นไรค่ะ" เอวายังคงส่งยิ้มให้เขาราวกับเธอไม่ได้เสียใจที่ต้องไปจากเขา แต่ที่จริงแล้วเธอแค่พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ "เธอรู้ใช่ไหมที่ฉันต้องทำแบบนี้เพราะอะไร" "รู้ค่ะ ฉันเข้าใจคุณนะคะ" เพราะเธอไม่ใช่คนที่ถูกเลือก ฐานะที่ต่างกันไม่มีวันเข้ากันได้
สะกิดหัวใจมาเฟียโหด
เมื่อคนรักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมาทำให้เขาต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็น อนาคตที่สร้างไว้เพื่อเธอถูกลบล้างเป็นความเจ็บปวดจนในที่สุดเขาได้เจอกับหญิงสาวคนหนึ่ง..ที่ตั้งใจให้เป็นตัวแทนของคนที่จากไป บทรักสวาทแสนยาวนานจบลงด้วยความพอใจของคนตัวโตผิดกับแอนนาที่ยังคงนั่งหน้าซึมกลืนไม่เข้าคายไม่ออก อยากจะร้องไห้ก็ทำไม่ได้ "เป็นอะไร?" ชายหนุ่มเอ่ยถามคนที่นั่งกอดเข่าตัวเองอยู่บนเตียงไม่ยอมไปไหน "ปะ..เปล่าค่ะ" "วันนี้เธอแปลกไปนะ อย่างกับท่อนไม้" วาดิมทิ้งกายนั่งข้างเธอ เขาสังเกตเห็นความผิดปกติของเธอจนเขาเริ่มเอะใจ "ขอโทษนะคะ" แอนนาไม่กล้ามองหน้าเขา วันนี้เธอทำให้เขาไม่พอใจเธอรู้ตัวดี แต่ใครจะไปมีความสุขกับเซ็กซ์ที่เขาเรียกชื่อคนอื่นล่ะถึงจะรู้ว่าไม่ได้พิศวาสตัวเธอแต่เขาควรเห็นใจความรู้สึกของเธอบ้าง
อ้อนรักมาเฟียร้าย
ใครจะไปคิดว่าในวันที่แสนจะธรรมดาของเธอจะไปซวยเห็นเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นมา เธอต้องจับพลัดจับผลูไปอยู่กับเขาเพียงเพราะเขาไม่เชื่อคำพูดของเธอ "กรี๊ดดด!!" เสียงหวานกรี๊ดลั่นสุดเสียงเมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เจอคนหน้าตาน่ากลัว หนวดเคราเฟิ้ม แถมด้วยใบหน้าที่โหดเหี้ยมกับสายตาที่มองต่ำลงมาเหมือนกับจะฆ่าเธอให้ตายเสียตอนนี้ "จับตัวไปถ้าไม่พูดความจริงก็ฆ่าได้เลย" เสียงเข้มสั่งลูกน้องด้านหลังให้ลากตัวเธอไปในขณะที่เธอมัวแต่ยืนนิ่งด้วยความตกตะลึง "ไม่! ปล่อยนะไอ้พวกคนเลว!!" อันดาทั้งดีดดิ้น ทั้งพยายามผลักทุกคนที่จะเข้ามาจับเธอ "ฤทธิ์เยอะนักนะ หลบไป!" เสียงเข้มเอ่ยสั่งลูกน้องก่อนจะก้าวเข้ามาประชิดตัวเธอ
ของเล่นคนรวย
อ้าย เด็กสาวบ้านนอกที่ถูกคนรวยรับมาเลี้ยงแต่เธอถูกเลี้ยงมาไม่ต่างจากคนรับใช้ เธอต้องคอยรองรับอารมณ์ลูกชายและลูกสาวของผู้อุปการะเธออยู่ตลอด และที่สำคัญเธอแอบรักคนที่เธอไม่อาจเอื้อมถึง เฉิงฟาหยาง นักธุรกิจลูกครึ่งไทย-จีน เจ้าของบริษัทรถยนต์ที่มียอดขายอันดับ1ของประเทศจีน เขาเป็นพวกชอบแก้ปัญหาด้วยการใช้เงินเพราะเขาเชื่อว่าเงินสามารถซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความสุข