เพราะใจห้ามมีรัก

กองถ่ายละครที่ยุ่งวุ่นวายไปด้วยทีมงานที่วิ่งกันไปมา นักแสดงเองก็ต้องทำเวลาเช่นกันเพราะอีกไม่นานฝนทำท่าจะตกและไม่สมารถถ่ายงานได้

"นิดๆ หยิบชุดที่พี่วางไว้ให้หน่อย"

"ได้ค่ะพี่ข้าว" นักศึกษาฝึกงานขานรับเสียงสดใสฉะฉานก่อนจะวิ่งไปหยิบชุดมาส่งให้นักแสดงหนุ่มที่รับบทตัวร้ายในเรื่อง

"ชุดค่ะคุณพฤกษ์" เธอยื่นชุดให้นักแสดงหนุ่ม แต่เขาไม่ยอมรับชุดไปเสียที

"ยังไม่อยากเปลี่ยน"

"ไม่ได้นะคะ ผู้กำกับจะเริ่มเซตฉากแล้วค่ะ" หญิงสาวตัวเล็กที่เพิ่งมาทำงานร่วมกับทุกคนได้เพียงสองเดือนแต่เธอสามารถสนิทกับทุกคนได้อย่างรวดเร็ว เพราะความน่ารักและเป็นกันเองของเธอ

"ก็ยังไม่อยากเปลี่ยนนี่" ดาราหนุ่มทำหน้าออดอ้อนหวังให้อีกคนไปเปลี่ยนชุดให้ ทุกคนในกองรู้นักแสดงคนนี้ชอบหยอกแกล้งนักศึกษาฝึกงานอยู่บ่อยๆ

"ไอ้พฤกษ์เขาจะเริ่มถ่ายแล้ว ถ้าแกช้าฉันจะข้ามฉากแกไป" เสียงทุ้มของชายอีกคนดังแทรกขึ้นทำให้นักแสดงหนุ่มหน้ามุ่ยทันควัน

"ครับๆ จะรีบเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยครับคุณพี่ชิน" ชายหนุ่มยอมลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างง่ายดายเพราะไม่อยากมีปัญหากับรุ่นพี่นักแสดงอย่างเตชิน นักแสดงสุดฮอตมากความสามารถผู้ที่รับบทพระเอกในละครเรื่อง

"ส่วนเธอมีอะไรก็รีบไปทำซะสิ" เตชินหันไปทำน้ำเสียงเอ็ดใส่คนตัวเล็กที่มัวแต่ยืนนิ่ง

"ค่ะๆ" หญิงสาวรีบก้มหัวแล้ววิ่งไปทำงานของตนเองต่อ

นิสรหรือที่ทุกคนเรียกว่าหนูนิด เป็นนักศึกษาฝึกงานที่โชคดีมีอาจารย์แนะนำเธอมาให้ทำงานในกองถ่ายละคร เป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับคนที่อยากมีส่วนร่วมในกองถ่ายแบบเธอ

เธอสามารถเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี ยกเว้นคนเดียวที่เธอไม่กล้าเข้าใกล้เขา นั่นก็คือเตชิน พระเอกหนุ่มที่เพิ่งแจ้งเกิดได้เพียงห้าปี เขากลายเป็นนักแสดงที่มีแฟนคลับมาล้นหลาม แต่ว่าเขาชอบทำหน้าดุๆ ใส่เธอ ไหนจะเสียงเข้มๆ ที่ชอบเอ็ดเธออีก

"เป็นอะไรหน้ามุ่ยมาเชียว" รุ่นพี่ที่สอนงานให้เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นนิสรเดินหน้ามุ่นมาแต่ไกล

"นิดโดนคุณชินเอ็ดอีกแล้วค่ะ เขาต้องไม่ชอบหน้านิดแน่ๆ เลยค่ะ" นิสรทำหน้าเศร้า เธอคิดว่าเตชินต้องไม่ชอบหน้าเธอแน่ๆ

"คิดมากน่า ปกติเวลาคุณชินจะเข้าฉากเขาก็เป็นแบบนี้แหละ"

"งั้นเหรอคะ" นิสรพยายามมองให้เป็นแบบที่รุ่นพี่กล่าว เพราะเวลาปกติเธอแทบไม่เคยเห็นหน้าเตชินเลย พอเลิกกองเขาก็หายไปกับผู้กำกับทันที

"ไม่ต้องคิดมากหรอก ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอแล้ว"

"ค่ะ!" นิสรทำท่าฮึดสู้ด้วยท่าทางน่ารัก โดยไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนคอยแอบมองอยู่

"น่ารักเนอะพี่ว่าไหม" เสียงทุ้มกระซิบข้างหูชายหนุ่มที่เผลอมองนักศึกษาฝึกงานตาไม่กะพริบ

"อะไรของแก"

"ก็หนูนิดไง น่ารักเนอะ แต่เสียดายมีแฟนแล้ว" นักแสดงหนุ่มรุ่นน้องทำหน้าเสียดายเพราะเขาเองก็สนใจนิสรอยู่เหมือนกัน แต่ติดที่ว่าเธอมีแฟนหนุ่มมารับที่กองถ่ายละครเป็นประจำ

"แล้วมาบอกฉันทำไม"

"ก็เห็นพี่ชินมอง ผมก็คิดว่าพี่สนใจหนูนิด"

"เด็กไปฉันไม่สนหรอก ทำอะไรก็เงอะงะ" เตชินตอบปัดๆ ให้รุ่นน้องเลิกเซ้าซี้

"จริงสิ ผมลืมไปอย่างพี่ชินต้องระดับนางแบบไม่ก็ดาราสินะ" นักแสดงรุ่นน้องรู้นิสัยของเตชินดี เพราะเตชินเลื่องชื่อเรื่องผู้หญิงเป็นอย่างมาก ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธคนอย่างเตชินมาก่อน

นิสรมีส่วนช่วยในการจัดเตรียมเสื้อผ้าที่ต้องถ่ายทำให้กับนักแสดงในกอง หน้าที่ของเธอก็คือวิ่งหยิบชุดให้คนนั้นที คนนี้ทีตามคำสั่งของรุ่นพี่ที่สอนงานเธอ

"นิด!" เสียงทุ้มแสนคุ้นหูของใครบางคนเรียกความสนใจให้นิสรหันไปมอง รวมถึงคนอื่นๆ ด้วยเช่นกัน

"ซัน ทำไมมาตอนนี้ล่ะ" นิสรขออนุญาตรุ่นพี่คนอื่นๆ แล้วเดินไปหาเจ้าของเสียงที่ตะโกนเรียกเธอ

"เรามารอรับนิดกลับไง"

"แต่วันนี้นิดน่าจะเลิกงานเกือบค่ำๆ เลย เดี๋ยวต้องมีถ่ายอีกสามเซตด้วย" นิสรทำหน้าเศร้าที่ต้องเลิกงานช้ากว่าปกติ แต่ดีที่เธอได้รับเงินค่าล่วงเวลาเป็นค่าตอบแทนนิดหน่อย

"อ้าว! งั้นเหรอ"

"ขอโทษนะซันที่นิดลืมโทษไปบอก นิดมัวแต่ยุ่งๆ น่ะ" นิสรจับมือชายตรงหน้าซึ่งเป็นแฟนหนุ่มของตนเองขึ้นมากุมไว้แล้วทำหน้าอ้อนๆ

"ไม่เป็นไร ซันแค่อยากมาเจอนิดด้วยแล้วนิดหิวไหม" แฟนหนุ่มแสนเพอร์เฟกต์ที่คอยดูแลเอาใจใส่เธอมาตลอดตั้งแต่คบกันจนถึงปัจจุบัน

"นิดหน่อย แต่เดี๋ยวนิดกินขนมในกองเอาก็ได้"

"ซันมีแซนวิชติดรถมาด้วย เดี๋ยวเอามาให้นะนิดจะได้กิสรองท้องไปก่อน"

"ขอบคุณนะซัน" นิสรส่งยิ้มหวานให้แฟนสุดหล่อของตนอง เธอคบกับเขาจะเข้าปีที่สองแล้วแต่เขาก็ยังคงเหมือนวันแรกๆ ที่จีบเธอ

การคุยกะหนุงกะหนิงของทั้งคู่เรียกความอิจฉาให้คนในกองถ่ายได้ไม่น้อย ทุกคนล้วนแต่พูดเป็นเสียงเดียวกันว่านิสรเป็นคนที่น่าอิจฉา มีแฟนที่คอยเอาใจใส่ ไปรับไปส่ง แถมฐานะของแฟนเธอก็ไม่ใช่เล่นๆ เป็นถึงลูกชายนักการเมือง

"ยัยหนูนิดนางเคยกู้ชาติมาก่อนไหมคะพี่ข้าว ทำไมอะไรๆ ก็ดูน่าอิจฉาไปหมด" ช่างแต่งหน้าเอ่ยถามขวัญข้าวรุ่นพี่ที่คอยสอนงานให้นิสร

"แบบนี้แหละที่เขาเรียกแข่งอะไรก็แข่งได้ แต่แข่งบุญวาสนาแข่งกันไม่ได้"

"เห็นแล้วตาร้อน แฟนทั้งหล่อทั้งรวย อยากจะไปสิงร่างยัยหนูนิดสักสองวัน" ทุกคนล้วนแต่เอ็นดูนิสร อาจเป็นเพราะเธอเป็นคนที่ว่านอนสอนง่าย ไม่เคยมีปากมีเสียงกับใคร

"ยิ้มหน้าบานกลับมาเชียวนะจ๊ะ" เมื่อนิสรกลับมาทำงานคนอื่นๆ ก็เริ่มแซว

"ยิ้มหน้าบานอะไรคะ นิดก็ยิ้มปกติแบบนี้อยู่แล้ว" นิสรเขินหน้าแดงที่ถูกแซวเข้า เธอแค่ดีใจที่คนรักเอาใจใส่เธอขนาดนี้

"จ้าๆ เบื่อจริงๆ พวกคนมีแฟนแล้วคลั่งรัก"

"พี่ข้าว พี่ก็เป็นไปกับเขาด้วยเหรอคะเนี่ย" แม้แต่รุ่นพี่ที่ดูนิ่งๆ ยังอดแซวนิสรกับแฟนหนุ่มไม่ได้

นิสรเริ่มจัดเตรียมเสื้อผ้าให้นักแสดงในฉากต่อไป สายตาของเธอเผลอไปสบเข้ากับชายอีกคนที่ทำหน้านิ่งไม่ค่อยสบอารมณ์จนเธอต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาไปก่อน

เตชินผู้ซึ่งเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นรวมทั้งยังได้ยินที่เหล่าทีมงานพูดถึงนิสรกับแฟนของเธอแล้วรู้สึกหงุดหงิดไม่ชอบใจ แต่เขาก็ต้องทำเป็นไม่สนใจเพราะไม่ใช่เรื่องของตนเอง