Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
รวมหลงเอ็นดู
813·shinkiroเมื่อความเอ็นดูเป็นต้นเหตุของความเผลอไผล หน้ามืดตามัวเพราะหลงเอ็นดู อีโรติก แซ่บดุ 25+ ไม่ไหวผ่านก่อนคร่า สปอยเบา ๆ กระจกรถลดลงทรายเรียกให้เต้าหู้ขึ้นรถเหมือนเดิม เต้าหู้ยกมือไหว้ขึ้นนั่งบนรถเนื้อตัวเปียกปอน “วันนี้ไม่ไปเรียนเหรอ”ทรายหันมาถามเห็นว่าเต้าหู้ไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษา “วันนี้ไม่มีเรียนค่ะพี่ เลยออกมาซื้อของกิน” “ฝนก็ตกทุกวันเลยเนอะ น่าเบื่อ กว่าจะถึงบ้านก็เหนื่อยล่ะ ผมเผ้าไม่ได้สระเลยขี้เกียจมาก”ทรายหน้าเซ็งจับผมที่หัวเริ่มเหนียวเป็นก้อน “แวะสระผมที่ร้านก่อนไหมล่ะ เดี๋ยวกลับมารับ”ธันเสนอขึ้นแล้วเหลือบมองภรรยา “อื้ม ก็ดีเหมือนกันนะ สามีรู้ใจจริงๆ”ทรายซบหน้าลงแขนแกร่งอ้อน ๆ เต้าหู้อมยิ้มมองสบตากับธันที่มองผ่านกระจกหลัง “พี่ธันนี่ น่ารักกับพี่ทรายตลอดเลยนะคะ”เต้าหู้น้ำเสียงนุ่มลึกเอ่ยชมผัวชาวบ้านอย่างมีเลศนัย “ธันน่ารักเสมอต้นเสมอปลายตอนคบกันแรก ๆ เป็นยังไงตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น”ทรายยิ้มแววตาสดใสมองสามีที่รัก เต้าหู้ยิ้มเยาะ คิดเย้ยในใจสามีที่น่ารักเคยแอบเอากับเธอลับหลังและวันนี้ก็ด้วย รถหรูเลี้ยวไปจอดหน้าร้านเสริมสวย ทรายกางร่มแล้วเดินเข้าไปในร้าน พอรถหรูถอยออกไปทรายหันกลับมามองสีหน้ากังวล หลังจากส่งทรายเข้าร้านเสริมสวย รถหรูแล่นมาจอดข้างทางมืดสนิทมีเพียงแสงหรี่ของรถฝนตกลงกระหน่ำ “ซู่ ซ่า!!!”แทบมองไม่เห็นทาง ที่เบาะหลังของรถหรู เต้าหู้นั่งแบะขาชันขึ้นเบาะอ้าออกกว้าง หน้าสวยแหงนพิงเบาะรถปากบางเผยอกว้างหลับตาฟิน ครางกระเส่า “อ่ะห์ อื้อ อู้ว........” กายบางหายใจหืดหอบหน้าอกอวบกระเพื่อมไหว ผิวขาวออร่าสว่างในที่มืดไร้เสื้อผ้าปกปิด หน้าท้องแบนราบแขม่วเกร็ง ผมหนาดกดำใบหน้าป้วนเปี้ยนอยู่กลางหว่าง
ผู้ถูกเลือกให้เจ็บช้ำ
834·shinkiroเมื่อต้องการเขาเลือกให้เธออยู่ข้างกาย เมื่อไร้ค่าก็เลือกไล่เธอออกไปจากชีวิต เขมทัต หนุ่มเพลย์บอยซื้อผู้หญิงแก้เบื่อในระหว่างรอให้อดีตคู่หมั้นกลับมาและมั่นใจว่าจะไม่มีใครแทนที่อดีตคู่หมั้นได้ ทว่าใจมุ่งมั่นที่ว่าแน่กำลังจะเปลี่ยนไป อัยยา นางงามร้อยเวทีเดินสายประกวดหาเงินเลี้ยงดูครอบครัวและพี่สาวป่วยติดเตียง ค่าใช้จ่ายมากมายไม่เท่าความฟุ้มเฟ้อของครอบครัว ทำทุกอย่างให้ได้เงินหลอกเธอไปเป็นเหยื่อในคืนบาปที่ไม่อาจหนีเงื้อมมือของชายคนนั้นได้อีกเลย บทนำ เรือนร่างขาวเนียนนอนคว่ำบนที่นอนคลุมด้วยผ้าปูสีขาวสะอาด เปลือกตาปิดสนิทก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อได้ยินเสียงกุกกักอยู่ใกล้ ๆ ดวงตาสวยค่อยๆ ลืมขึ้นเห็นผ้าม่านหนาสีเข้มกับอากาศเย็นวาบบนแขนทำให้ตกใจสะดุ้งลุกนั่งหน้าตาตื่นหันมองไปขวับไปยังต้นเสียงที่ทำให้เธอรู้สึกตัว กายกำยำยืนหันหลังตรงโต๊ะเครื่องแป้งสวมเสื้อเชิ้ตสีเข้มกางเกงขายาวกำลังใส่นาฬิกาที่ข้อมือ รูปร่างหน้าตาของเขาสะท้อนบนกระจกบานใหญ่คิ้วเข้มดวงตาคมกริบจมูกโด่งสันรับกับริมฝีปากผิวกายสีน้ำผึ้งหล่อเข้มสะกดให้หญิงสาวมองเขาไม่วางตา ใบหน้าหล่อเหลานั้นเอียงมามองเชื่องช้ากระตุกรอยยิ้มร้ายก่อนจะเดินตรงมาหาเธอพร้อมกับเงินปึกใหญ่ในมือ อัยยาเงยมองรู้ดีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองและรู้ด้วยว่าเงินในมือของเขาคือค่าจ้างที่ตกลงกับแม่ของเธอ “มีดีแค่สวย ลีลาไม่ได้เรื่อง” เงินปึกใหญ่ถูกโยนลงบนผ้านวมสีขาวสะอาด อัยยาก้มมองเงินที่เป็นแบงก์พันด้วยแววตาสั่นไหวดีใจที่ได้เงินควบคู่ไปกับความเสียใจที่ไร้ค่าเอาตัวมาขายแลกเงิน “ไม่คุ้มค่าเลย” เขมทัตกลอกตาเบื่อหน่ายหันหลังเดินไปไม่แยแส อัยยาถอนลมหายใจยาวริมฝีปากสั่นระริกน้ำตาร่วงยกสองมือโอบกอดปลอบโยนตัวเองที่กำลังสะอื้นอย่างเดียวดาย
หรือมีสิทธิ์แค่เสียใจ
8.0K·shinkiro"วินนี่ท้องแล้ว ฉันจะแต่งงานกับวินนี่เตรียมตัวด้วยพรุ่งนี้เราจะหย่ากัน" “ฉันได้ลูกแล้วตอนนี้เธอเป็นอิสระ อยากไปอยู่ไหนทำอะไรก็ไป” (เขารีบหย่ากับเมียอุ้มบุญเพื่อไปแต่งงานกับคนรักที่กำลังตั้งท้อง) สปอย 1 “ฉันได้ลูกแล้วตอนนี้เธอเป็นอิสระอยากไปอยู่ที่ไหนทำอะไรก็ไป” “หนูขออยู่อีกสักสามเดือนนะคะ คุณหมอบอกว่านมแม่ดีที่สุด” “เราตกลงกันว่าไม่ให้ลูกรู้ว่าใครเป็นแม่ ละมุนก็แค่คนอุ้มท้องลูกผมแลกเงิน ผมไม่อยากให้ลูกผูกพันกับแม่อุ้มบุญเห็นแก่เงิน ” ผมต้องการแค่ลูกไม่เอาแม่ สปอย 2 “ดื่มเบียร์มาจะให้ลูกกินนมได้ยังไง?” “หนูไม่ได้ดื่มเบียร์หนูรู้ว่าต้องให้นมลูก” เสียงหวานค้านขึ้นขึงขังเธอรู้หน้าที่ดีไม่มีทางเหลวไหล “จะเชื่อได้ยังไง” คิ้วเข้มเลิกขึ้นยกยิ้มมุมปากดูเจ้าเล่ห์แปลก ๆ เท้าหนักก้าวเข้าหาเธอช้า ๆ ละมุนถอยหลังหนีหวาดหวั่น “หนูว่าคุณพอลออกไปดีกว่า” “ฉันจะเช็กให้ชัวร์ก่อนว่าเธอไม่ได้ดื่มเบียร์จริง ๆ” “บอกว่าไม่ดื่มก็ไม่ดื่มสิ!” เธอเริ่มกลัวสีหน้าแววตาเจ้าชู้ของเขา พสุธรเบียดกายเข้าใกล้จนหลังบางชิดผนังห้องมือเรียวยกขึ้นจะดันเขาออกห่างกลับถูกมือหนากุมข้อมือเธอกดตรึงไว้กับผนังห้อง “พอแล้วคุณพอล” ละมุนหวาดกลัวตัวสั่นเทาน้ำตาเอ่อพยายามดึงมือตัวเองออกจากการกดตรึง ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าใกล้ซอกคอเรียวแต่ไม่สัมผัสเคลื่อนสูดดมกลิ่นกายสาวลึก ๆ ลมหายใจอุ่นที่รดลงผิวทำให้ละมุนวาบหวามรู้สึกผิวแสบร้อนทุกจุดที่ลมหายใจของเขาถูกผิวกาย “ฉันได้กลิ่นเบียร์” “กลิ่นเบียร์มาจากลมหายใจของคุณนั่นแหละ” เสียงหวานสั่น ๆ ด้วยความสะท้านทั้งที่ควรจะกลัวแต่ดันสยิวมวลหน้าท้องไปหมด “งั้นเหรอ คงต้องชิมให้แน่ใจก่อนว่าน้ำนมเธอไม่มีอะไรเจือปน” เสียงทุ้มแหบแห้งมองสบตากับดวงตาโตกลมโตที่เบิกโพลงตกใจว่าเขาจะทำอะไร ปลายจมูกโด่งกดลงบนเนินหน้าอกนุ่มชื้นจากน้ำที่เกาะอยู่บนผิว ละมุนสะดุ้งหน้าเสียพยายามดิ้นหนีการกระทำจาบจ้วงของสามีในนาม ริมฝีปากอุ่นเคลื่อนจูบซับบนเนินอกเนียนแผ่วเบาไปเรื่อย ๆ อย่างย่ามใจ “คุณทำแบบไม่ได้นะ” ร่างบางดีดดิ้นไม่ยอมแผ่นหลังบางเสียดสีกับผนังรูดถูไปมาจนผ้าขนหนูปราการสุดท้ายที่เธอมีหลุดร่วงลงพื้นอย่างรวดเร็ว “บ้าเอ๊ย!” ละมุนตาโตอ้าปากค้างอับอายจนหน้าแดงก่ำซวยซ้ำซวยซ้อนจะหนีเขาดันทำผ้าหลุดให้เขาเห็นทั้งตัว
หากไม่รัก...ฉันจะอ่อย
1.0K·shinkiro"คนอย่างฉันอยากได้ต้องอ่อย อ่อยแล้วต้องได้" "ผมว่าทำไม่ได้หรอกเพราะ คุณมันอ่อน" สปอย 1 “คุณนี่มันปากดี น่า...” “น่าอะไร!” หน้าสวยขึงขังโมโหที่เขาขึ้นเสียง “น่าตบปาก พอใจยัง!” สายตาจ้องตาเขม็งก่อนจะเปิดประตูขึ้นรถ เอมมาลินหงุดหงิดรีบเปิดประตูอีกฝั่งแล้วขึ้นไปนั่งด้วย “ฉันจะฟ้องคุณพ่อที่แกปากเสีย!” “ลงไป!” เขาเสียงแข็งไม่พอใจ “ไม่ ฉันไม่ชอบให้ใครเมินใส่” เธอส่งเสียงแว้ด ๆ น่ารำคาญอยู่ข้างหูเขาจนเขาหมดความอดทน เปิดประตูลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปลากลูกสาวเจ้านายออกจากรถ “นี่ไอ้บ้า ฉันเป็นลูกเจ้านายแกนะ!” เธอขืนตัวไม่ยอมยกมือคว้าเกาะเบาะแน่น “ลงมา!” เขาจับแขนเรียวกระชากสุดแรงด้วยความโมโห “โอ๊ย!เจ็บนะ ฉันให้คนรถกลับไปแล้วนายก็ไปส่งฉันที่บ้านก่อนสิ!” หน้าสวยจ้องมองขุ่นเคือง ทินภัทรถึงกับเท้าเอวพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินกลับมานั่งฝั่งคนขับหันมองลูกสาวเจ้านายตัวแสบ “ห้ามทำเมินใส่ฉันอีก” เสียงหวานบ่นกระปอดกระแปดขยับตัวลงนั่งบนเบาะพลางลูบแขนขาวที่ขึ้นรอยนิ้วแดง “ถ้ามีปัญญาก็ทำให้ผมสนใจคุณให้ได้สิ แต่ผมว่าคุณทำไม่ได้หรอกเพราะคุณมัน อ่อน” สปอย 2 ทินภัทรเหลือบมองตกใจหน้าตาตื่นเมื่อเห็นเธอกำลังดึงกางเกงในลูกไม้ตัวจิ๋วออกมาจากเรียวขาขาว “เอม!อย่าดื้อพี่เสียสมาธิ” “ถ้าพี่ไม่เลื่อนงานเอมจะเดินเข้าไปในโรงงานแบบนี้” ขาเรียวเกี่ยวกางเกงชั้นในออกแล้วโยนไปบนตักแกร่งหน้าตาเฉย ทินภัทรสะดุ้งรีบขับรถจอดข้างทาง “ใส่เดี๋ยวนี้!” หน้าหล่อเกรี้ยวกราดจ้องตาเขม็ง แต่ไม่ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวเลยสักนิดกลับยกขาขาวขึ้นวางบนตักแกร่งถกกระโปรงขึ้นสูงถึงขาอ่อนแล้วจิกปลายนิ้วลงขาหนาจนเห็นใจกลางความสาวโผล่ใต้กระโปรง “ใส่สิคะ” หน้าสวยเว้าวอนถูไถปลายนิ้วเท้าเบา ๆ กระตุ้นให้วาบหวาม นัยน์ตาคมเป็นประกายหายใจไม่ทั่วท้องไล่จ้องมองเรียวขาขาวอย่างหวั่นไหวกลืนน้ำลายหนืดข่มอารมณ์ไม่ให้ฟุ้งซ่านทั้งที่อยากใช้ปากลูบไล้เรียวขาขาวเนียนแทบคลั่ง
รวมเรื่องคืนลิ้มลอง
3.0K·shinkiroเมื่อชีวิตที่ราบเรียบต้องตื่นเต้นเมื่อได้ลิ้มรองในค่ำคืนนั้น รวมเรื่องสั้นอีโรติคแน่น แซ่บมาก 25+ ไม่ไหวผ่านก่อนจ้า
เสน่หาตรึงใจ
7.0K·shinkiroเพราะเธอต่ำต้อยไม่คู่ควร เขาเลยให้สถานะเมียเก็บแม้ว่ากำลังตั้งท้องลูกของเขาอส่วนเขาก็ไปแต่งงานกับคนรักเก่าที่คู่ควรมากกว่าเธอ "เธอตั้งใจจะปล่อยให้ท้องเพื่อจะมาจับฉันใช่ไหม” ************* “ผมไม่พร้อมไม่อยากแต่งงาน ลดาไม่มีอะไรคู่ควรกับผมสักอย่าง” ************* “ลดาอยากคุยกับคุณค่ะ” “เอาไว้พรุ่งนี้ได้ไหม วันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” “ไปช็อปปิ้งจนหมดแรงเลยหรือคะ” “พูดเรื่องอะไร อย่ามาหาเรื่องทะเลาะนะ” “วันนี้คุณธีไปเดินห้างซื้อเพชรกับคุณนุ่นมาไม่ใช่หรือคะ”เธอพูดเสียงสั่นพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ร้องไห้ “ไปเอาเรื่องนี้มาจากไหน” “ลดาเห็นเองค่ะ มันเจ็บดีนะคะที่เห็นจะได้เลิกโง่สักที แล้วนี่ตกลงคุณธีกับคุณนุ่นกลับมาคบกันแล้วใช่ไหมคะ” “ตอบมาสิคะจะเงียบทำไม คุณกลับไปคบกันแล้วฉันล่ะคุณจะเอาฉันไปไว้ที่ไหน” แขนน้อยเขย่าตัวเขาด้วยความโมโหถามเขาทั้งน้ำตา เริ่มจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ “เธอก็อยู่ที่เดิมน่ะแหละ ถึงจะคบกับนุ่นแต่ฉันก็ไม่ได้ทิ้งเธอ”ธีรภพหน้าเครียดพยายามพูดนิ่งๆ “คุณจะให้คุณนุ่นเป็นเมียหลวง แล้วให้ลดาเป็นเมียเก็บของคุณต่อไป คิดว่าคุณนุ่นเธอจะยอมเหรอ” “สักวันนุ่นต้องเข้าใจฉันจะอธิบายเรื่องนี้ให้เขาฟังเอง” “แต่ลดาไม่เข้าใจและไม่ยอมเป็นเมียเก็บของคุณอีกแล้ว ลดาเหนื่อยที่ต้องร้องไห้กับเรื่องของคุณ เบื่อที่ต้องหลบๆซ่อนๆแบบนี้เต็มที!” “ใจเย็นๆก่อน”ธีรภพรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังหัวเสียไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาจับแขนเธอแน่นหวังจะดึงเธอมากอด แต่ไอลดาสะบัดตัวแรงแล้วถอยหนีเขาแววตาตัดพ้อ “เรามาจบเรื่องนี้กันเถอะ ในเมื่อคุณเลือกกลับไปคบคุณนุ่นคนที่คุณรักก็ปล่อยคนที่คุณไม่ได้รักไปสักที ขอให้เรื่องของเราจบลงแค่นี้”เธอพูดไปน้ำตาก็ไหลไม่หยุด ธีรภพอึ้งที่เธอกล้าขอเลิกกับเขา “ไม่ ฉันไม่ยอมปล่อยเธอไป”น้ำเสียงแข้งแววตาจริงจังจ้องมองเธอ เขาใจหายที่เธอจะทิ้งเขาไป “แล้วคุณจะรั้งฉันไว้ทำไม สงสารกันบ้างเถอะ ลดาทนไม่ไหวแล้ว ขอร้องปล่อยลดาไปสักที”
หยุดคลั่งฉันสักที
3.0K·shinkiro*ยิ่งหนีเขายิ่งตาม ยิ่งถอยห่างเขายิ่งปล้ำ เขาคลั่งไคล้จนฉันเพลีย เพราะโดนมอมยาในคืนนั้น ทำให้เธอถูกเขาตามติดเป็นเจ้ากรรมนายเวรจนถึงวันนี้ *ไม่เน้นเนื้อหาสาระ ไม่เน้นความเก่ง เน้นแต่หื่น ไม่ไหวผ่านก่อนนะจ๊ะ สปอย 1 “ไหนว่าจะไม่คุกคามแล้วมาทำอะไรที่ห้องฉัน” “ก่อนหน้านี้ไม่แต่ตอนนี้ทนไม่ไหวแล้วเบบี๋......” “ให้ห้านาที ไป!” “ต้องการผมแล้วใช่ไหม......” “ช่วยเข้ามาในตัวฉันที........” สปอย 2 ข้าวฟ่างที่นั่งขาพับร้องไห้น้ำตานองหน้าแดงก่ำสภาพกระเซอะกระเซิง คารอสลุกเดินมาคุกเข่าลงตรงหน้าเธอแล้วกระชากต้นคอเรียวเข้าใกล้บีบแรงจนเธอเจ็บต้นคอ “เธอตายแน่!” เสียงทุ้มแข็งกร้าวจ้องมองดุดันกดจูบริมฝีปากบางที่สั่นระริกบดขยี้รุนแรงด้วยความโกรธคุกรุ่นมาหลายชั่วโมงที่หาเธอไม่เจอ เสียงหวานประท้วงในลำคอเพื่อน ๆ จะเข้ามาช่วยก็ถูกลูกน้องเขากันตัวไว้ “คุณคารอส อย่าทำฟ่าง!” ต้นอ้อยตะโกนร้องไห้สงสารเพื่อน ข้าวฟ่างได้ยินเสียงเพื่อนแต่ทำได้แค่เหล่มองน้ำตาไหลจากหางตาหนีเสือปะจระเข้คิดว่าจะรอดกลับโดนกระทำหนักกว่าเดิม ริมฝีปากหนาผละออกเคลื่อนจูบคลอเคลียซุกไซ้ลากถูซอกคอเรียวหนักหน่วง “เธอตั้งใจหนี...ถ้าขัดใจจะถูกเอาในที่โล่งแจ้งจำได้ไหม” “ไม่ได้หนี ฮือ......ฉันไม่ได้หนีคุณ........ฮือ.........” ข้าวฟ่างสะอื้นหวาดกลัวและอับอายที่ต้องถูกกระทำชำเราต่อหน้าคนอื่นมือบางยันอกแกร่งให้ออกห่างหยดน้ำตาของเธอร่วงใส่แก้มสากทำให้เขาชะงักเงยมองอย่างขุ่นเคือง “ขอร้อง อย่าทำ อย่า....”
รวมเรื่องลักร้อน
9.0K·shinkiroรวมเรื่องลับลักร้อน แอบมีชุ้ รวมเรื่องแซ่บ 25+ เกือบทุกตอน หากรีดไม่ใช่แนว NC ผ่านก่อนน้า หนึ่งตอนมีประมาณ 1500 คำอัพ คุ้มฟินยาว ๆ จ้า
รวมเรื่องซ่อนเร้น
5.0K·shinkiroรวมเรื่องสั้นหลายเรื่องลับซ่อนเร้น เมื่อบ้านไม่ใช่เซฟโซน รวมเรื่องแซ่บ 25+ เกือบทุกตอน หากรีดไม่ใช่แนว NC ผ่านก่อนน้า หนึ่งตอนมีประมาณ 1500 คำอัพ คุ้มฟินยาว ๆ จ้า
บาปรักไฟเสน่หา
2.0K·shinkiroเธอรักคนพี่แต่ต้องเป็นเมียคนน้อง จึงทำผิดศีลธรรมด้วยใจรัก เธอยอมให้คนประณามว่ามี ชูู้ ถึงจะบาปแต่ขอให้ได้รัก เรื่องนี้ดาร์คนะคะ ผิดศีลธรรม คบชู้ นอกใจ ทุกตัวละครต่างมีมุมดำมืดของตัวเอง ไม่ไหวผ่านก่อนเลยจ้า เธอพยายามสะบัดมือน้อยออกเพื่อจะเปิดประตูรถ ร่างหนาไม่ยอมกระชากร่างบางมาระดมจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว “ปล่อย ปล่อย”ยิ่งร้องยิ่งดิ้นก็เหมือนจะรุนแรงขึ้น หญิงสาวแสบต้นคอที่โดนซุกไซร้อย่างหนักหน่วงมือหนากระชากเสื้อนักศึกษา “ให้พี่นะ” “ไม่ได้นะพี่เตอย่าใส่อย่า ปรายเป็นน้องสะใภ้พี่นะทำแบบนี้มันผิดเราจะเป็นชู้กันไม่ได้” “พี่เป็นผัวคนแรก ไอ้นนท์มันมาล่อเมียพี่มันนั่นแหละที่เป็นชู้”ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจเขาจะทวงสิทธิ์ความเป็นผัวของเขาคืน “อย่าพี่เต หยุดเถอะพอที อย่า!”............... “ลุกขึ้นมาแต่งตัวได้แล้ว จะนอนแก้ผ้าให้เอาต่ออีกรอบหรือไง” “คุณมันเลว” “แล้วฉันเลวคนเดียวหรือไง เธอเองก็ครางไม่หยุดมีความสุขตอนที่ฉันเอา” “ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย อย่าทำแบบนี้กับฉันอีก”เสียงหวานพยายามเข้มแข็ง “แน่ใจเหรอว่าครั้งสุดท้าย แอ่นให้ฉันเอาซะมันฉันเก่งกว่าผัวเธอสินะ อย่าบอกว่าติดใจอยากให้ช่วยสนองความร่านอีก บอกเลยนะว่าวันนี้ฉันไม่ว่างมีนัดแล้ว ถ้าวันไหนว่างจะช่วยสนองให้ถือว่าเอาบุญเพราะน้องชายฉันมันไม่มีน้ำยา ฮ่า ๆ”
สุดจะหวง(เมียรักของอคิระ)
1.0K·shinkiro"ร่างกายของเธอ แลกกับที่ซุกหัวนอน""อ่อนแออย่างนั้นกูไม่ชอบ!""ไม่มีที่ไปยังจะขี้งอน คนอย่างอคิระไม่เคยง้อใครอยู่แล้วโว้ย!""โอ๊ย!อย่ากัด" เขาเกลียดผู้หญิงบอบบาง อ่อนแรง เจ้าน้ำตาที่สุด แต่ดันอยากครอบครองเธอที่มีทุกอย่างที่เขาเกลียด สปอยเบาๆ “รักกันมากก็ไปอยู่กับมัน แต่มันจะเอาหรือเปล่าของมือสองสภาพยับเยินแบบนี้!” “เธอเป็นของฉัน” เสียงทุ้มแหบพร่าสลับเสียงจูบหอมกระเส่าที่ข้างหู “ฉันไม่ใช่หมาเชื่อง ๆ ที่คุณอยากให้เป็น!” เสียงหวานค้านขึ้นตัดพ้อ เขาผละออกจ้องมองหื่นกระหาย “เป็นอีตัวเร่าร้อนบนเตียงก็พอ.........” สิ้นเสียงทุ้มเธอก็ถูกกอดรัดจูบฟัดคลอเคลียลากไล้อย่างบ้าคลั่งร่างบางถูกดันลงนอนบนพื้นพรมกายหนาถาโถมทับคนใต้ร่างบดเบียดเสียดสีถอดเสื้อผ้าเธอออกอย่างคล่องแคล่ว มือหนารวบสองแขนเรียวขึ้นเหนือหัวกดตรึงบดเบียดร่างกายถูไถรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ริมฝีปากหนาดูดดุนหน้าอกอิ่มขึ้นจ้ำแดงเผลอขบกัดอย่างมันเขี้ยว “โอ๊ย!อย่ากัด” พราวฟ้าหน้าเสียพยายามดันตัวหนี “ลงโทษที่ปกป้องผู้ชายอื่นต่อหน้าผัว!”
น้ำตาสุดท้าย...แด่คุณที่เคยรัก
1.0K·shinkiroน้ำตาสุดท้าย* เมื่อการแต่งงานไม่ใช่จุดสิ้นสุด หากแต่มันคือจุดเริ่มต้นของหายนะ คนที่เคยบอกรักทำร้ายใจเจ็บแสนสาหัสเหมือนตายทั้งที่หายใจด้วยน้ำมือของสามีที่ฉันเคยรัก....... “ป๊า ต้องไปขอลูกสาวบ้านนั้น เขาอยากให้แต่งงานเพื่อรับผิดชอบ”พ่อสามีหนักใจที่ต้องพูดคำนี้กับลูกสะใภ้ที่แต่งงานจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายและมีลูกเล็กวัยสองขวบต้องมีสถานะเมียหลวงเพราะลูกชายมีเมียน้อยกำลังท้องสามเดือน ทางบ้านเมียน้อยต้องการให้ไปสู่ขอเข้าพิธีแต่งงาน ทางบ้านสามีเลยต้องไปสู่ขอเมียน้อยที่เป็นเพื่อนสนิทของลูกชาย ถุงแป้งน้ำตาไหลเพียงแค่ได้ยินประโยคเดียวที่เฉือนหัวใจให้แหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี เธอหันไปโอบกอดลูกสาววัยสองขวบแล้วซบหน้าร้องไห้ อดทนกับคนเจ้าชู้สารเลวไร้จิตสำนึกทำร้ายจิตใจกันไม่พอเขายังไปมีอะไรกับเพื่อนสนิทจนท้องแล้วอ้างว่าเธอไม่ให้มีอะไรด้วยเพราะเขาเคยนอกใจ สุดท้ายความเหน็ดเหนื่อยพยายามประคับประคองก็ไม่มีค่า เขาพาเมียน้อยเข้ามาเย้ยถึงในบ้านไร้ซึ่งความเกรงใจ ถุงแป้งกระชับกอดลูกแน่นแววตาแข็งกร้าวจุกแน่นในอกเต็มไปด้วยความเจ็บแค้นและไม่มีทางอโหสิกรรม รวมสองเรื่องค่ะ น้ำตาสุดท้าย...แด่คุณที่เคยรักและเรื่องเธอสุดที่เกลียด *เธอสุดที่เกลียด* เธอทำผมเจ็บ เธอต้องเจ็บยิ่งกว่าและผมจะไม่มีทางรักเธออีก
รักลวง...ร้าย
1.0K·shinkiroเขาตกไปอยู่ในวังวนเสน่หาของหม้ายสาวที่เขาไม่ได้รัก เสียงข้อความในโทรศัพท์นลินนาราดังขึ้นเธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าคิดว่าทางบ้านเป็นห่วง แต่ไม่ใช่ความนั้นมาจากทิพย์นลินพี่สาวของเธอ สายตาสวยเหลือบมองภูวดลเล็กน้อยก่อนจะเปิดดูวิดีโอที่พี่สาวส่งมาให้ ปลายนิ้วโป้งกดลงเปิดดูคลิปที่มีชายหญิงกำลังนัวเนียกันเธอรีบกดปิดหน้าซีดใจสั่นไหวเพียงแค่เห็นแว้บเดียวก็คุ้นกับลักษณะของคนทั้งสอง “ขอตัวไปเข้าห้องน้ำนะคะ” เสียงหวานสั่นเครือจะร้องไห้ ภูวดลกำลังจิบไวน์ไม่ทันสังเกตสีหน้าของเธอ นลินนารารีบลุกจากเก้าอี้เดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล ริมฝีปากบางขบเม้มแน่นสายตาหลุกหลิกไม่มั่นใจจ้องโทรศัพท์ในมืออย่างลังเล ภายในห้องน้ำมือเรียวสั่นเทาตัดสินใจเปิดวิดีโอที่พี่สาวส่งมาให้อีกครั้ง ภายในคลิปคือห้องนอนสีครามมีแผ่นโลหะคล้ายดวงอาทิตย์สีเงินสะท้อนอยู่หัวเตียงและได้เห็นชายหญิงเปลือยกายนัวเนียกันอยู่บนเตียงผ้าปูที่นอนสีคราม เมื่อเพ่งมองชัด ๆ คนในคลิปคือภูวดลกับพี่สาวของเธอ นลินนาราน้ำตาร่วงคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจเป็นคลิปเก่าคืนที่เขาเข้าใจผิดว่าเป็นเธอแต่วันเวลาในคลิปที่ส่งมาแจ้งชัดว่าเหตุการณ์นี้พึ่งเกิดขึ้นเมื่อคืน ร่างบางทรุดฮวบขาอ่อนแรงทันที มือเรียวยกขึ้นปิดริมฝีปากที่สั่นระริกไม่ให้เสียงร้องไห้ดังเล็ดลอด กรีดร้องในลำคอเจ็บปวดดั่งมีดกรีดหัวใจ ชายที่เธอรักและไว้ใจมอบทั้งตัวและหัวใจให้เขากลับเป็นคนทำร้ายเธออย่างสาหัส
โปรดอย่ากลับมาให้รักอีกเลย
12.0K·shinkiro“ขอร้องฉันสิบางทีฉันอาจจะเลี้ยงเธอไว้ในฐานะเมียเก็บ”/เธอจากเขามาทั้งที่ยังรักพร้อมลูกในท้อง เขาโกรธเกลียดที่เธอทิ้งเขาไป การแก้แค้นได้ฝากลูกในท้องไว้ให้เธออีกคน และทิ้งเหมือนที่เธอเคยทิ้งเขา/ “นายจะแต่งงานกับคุณพราว แล้วฉันล่ะ” “เธอก็แค่ของเล่น ฉันจะทิ้งเธอเหมือนที่เธอเคยทิ้ง......... เจ็บปวดไหมล่ะนั่นแหละความรู้สึกที่ฉันเคยเจอ!” เขายกยิ้มเยาะอย่างสะใจ รินสายตาเลื่อนลอยพอจะรับรู้ชะตาตัวเองว่าต้องเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเลี้ยงดูลูกทั้งสองคนเพียงลำพัง “..........” “ขอร้องฉันสิบางทีฉันอาจจะเลี้ยงเธอไว้ในฐานะเมียเก็บ” “หลังจากวันนี้อย่ามาวนเวียนในชีวิตฉันอีก อยู่ห่าง ๆ เหมือนคนที่ตายจากกันไปเลยยิ่งดี” เท้าเรียวก้าวถอยหลังฝืนเกร็งไม่ให้น้ำตาที่ใกล้เอ่อล้นรินไหลให้เขาดูถูก จากวันนี้ไปบทเรียนชีวิตใหม่กับความรักโง่ ๆ ครั้งที่สองกำลังจะเกิดขึ้นและเธอต้องยอมรับมันให้ได้เพื่อลูกวัยเรียนและลูกอีกคนในท้อง/ มีสองเรื่องนะคะ โปรดอย่ากลับมาให้รักอีกเลย+พ่ายรักเทพบุตรร้าย พ่ายรักเทพบุตรร้ายเรื่องที่สอง “ เขาตกหลุมรักหญิงสาวเพียงเวลาไม่นาน แต่เมื่อเจอปัญหาเขาเลือกจะทำร้ายหัวใจตัวเอง โดยเอาความเกลียดคนอื่นมาลงที่เธอ หญิงสาวที่รักเขาสุดหัวใจต้องถูกทำร้ายจิตใจจนบอบช้ำเธอจึงต้องจากเขาไปทั้งที่ใจยังรัก”
เจ้าหัวใจสิงหราช
4.0K·shinkiroเธอคือหัวใจที่เขาต้องแอบซ่อน แม้รักมากเพียงไหนเขาและเธอต้องเก็บเป็นความลับ เพราะเธอเป็นน้องสาวบุญธรรมของเขา (อุปสรรคมากมายไม่อาจหยุดยั้งรักที่ไม่อาจครองคู่ แม้ต้องฝืนดวงชะตาก็จะทำเพราะเขาคือชีวิตของเธอและเธอคือเจ้าของหัวใจสิงหราช) “ไปคุยกันที่บ้าน!” สิงหราชน้ำเสียงหงุดหงิดที่เจ้าขาดื้อและยังเสียงดังทะเลาะกันในที่สาธารณะ “บ้านหลังไหนคะ หลังที่เคยอยู่หรือหลังที่พี่เฉดหัวส่ง!” เจ้าขาเบะปากเหยียดความน่าสมเพชของตน “พูดดี ๆ อย่าใช้อารมณ์...” เขาทำหน้าดุพยายามจะเดินเข้ามาใกล้ “ผัวไปมีผู้หญิงคนอื่น จะให้ทำตัวอ่อนน้อมพูดคะ ขาหรือไง!” หญิงสาวโวยวายเสียงดังลั่น บอดี้การ์ดทุกคนได้ยินคำพูดของเธอชัดเจน ต่างทำหน้าเหลอหลาอยู่กันมาตั้งนานรู้ว่าทั้งสองคนชอบกันแต่ไม่คิดว่าเกินเลยไปถึงขั้นสามีภรรยา สิงหราชขบกรามแน่นกวาดสายตามองบอดี้การ์ดและผู้คนรอบข้าง “เมียลับที่เคยบอกมันคงไม่ลับแล้วล่ะ” เสียงทุ้มแข็งขึ้นจ้องมองคล้ายตำหนิ “.........” เจ้าขามองสายตาคมกริบของชายที่รักด้วยใจที่สั่นไหว แก้มเนียนเริ่มแดงขอบตาร้อนผ่าวน้ำตาคลอ ก่อนจะกล้ำกลืนฝืนพูดในสิ่งที่ทำร้ายหัวใจตัวเอง “อายที่มีเมียกระจอกมากสินะ......ต่อไปนี้ไม่ต้องอายใครแล้ว พี่สิงกลับไปหาผู้หญิงที่เหมาะสมเถอะ เจ้าขารู้ตัวจากสีหน้าท่าทางพี่ที่เปลี่ยนไป เจ้าขาไม่ได้สำคัญกับพี่เหมือนก่อน คำรักที่พี่เคยบอกมันก็แค่คำหวานของผู้ชายที่หวังฟันแล้วทิ้ง เจ้าขาโง่เองที่เชื่อพี่ โง่ที่รักพี่ยิ่งกว่าชีวิต......”
ลูกน้องสนองกาม
18.0K·shinkiroบรรดาลูกน้องตัวแสบยั่ว ๆ บด ๆ แซ่บลืมหลัว รวมเรื่องสั่้นแซ่บนัว “ฮะ! ไอ้ทอย! มึงเอาออกเลยเดี๋ยวผัวกูเห็น” ฟางเพ่งมองชัด ๆ จะถดตัวขึ้นนั่ง “เจ๊นอนนิ่ง ๆ เดี๋ยวนิ้วหลุด”ทอยน้ำเสียงหงุดหงิดมองเคือง “กูบอกให้เอาออกไง เลิกเสียบซะที ไอ้เด็กเปรต”ขาเรียวดีดดิ้นพยายามถดก้นหนี ทอยไม่ยอมลุกขึ้นไปนั่งทับบนหน้าท้องแบนราบหันหน้าไปทางขาเจ๊แล้วกระซวกนิ้วเข้ารัว ๆ “สวบ สวบ สสบ!!” “มึงลงไปจากตัวกู ไอ้ห่าเอ้ย ไอ้ทอย ปล่อยรูกู อื้อ...........”ฟางโวยวายทั้งหนักท้องเสียวร้องด่าด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเนื้อตัวสั่นเทา “ผมเห็นโหนกมันอึดอัดเลยช่วยให้ผ่อนคลาย สวบ สวบ สวบ!!” ทอยไม่ฟังเสียงซอยนิ้วระรัวเข้าหลืบร่องไม่ยั้ง เจ๊ฟางดิ้นพล่านยกแอ่นส่ายร่อนหนีความเสียว คิ้วเรียวขมวดกัดริมฝีปากแน่นข่มความเสียวจากนิ้วลูกน้องแต่เหมือนยิ่งห้ามยิ่งเงี่ยนยิ่งส่ายหนียิ่งเสียว “หูย ๆ บีบโคตรแน่น โอ้โห รูฟิตโคตรๆ”ทอยเม้มปากมันเขี้ยวทะลวงนิ้วใส่ร่องสวาทบวมเป่งขึ้นเต็มไปด้วยแรงเงี่ยนจนน้ำร่านกระเฉาะเปียกเยิ้มเต็มนิ้วแกร่ง “ไอ้.........ทอย..........ปล่อย..................กู..........”เสียงเจ๊หอบกระเส่าติดขัด หน้าสวยเริ่มแดงหน้าเหยเกอยากต่อต้านกลับกลายเป็นให้ความร่วมมือแอ่นร่อนขึ้นสู้มือเสียอย่างนั้น
รักนี้ไม่อาจห้าม
4.0K·shinkiroวลีรับจ้างเป็นพี่เลี้ยง แต่คุณผู้ชายไม่ได้ให้เลี้ยงลูกอย่างเดียว ในนิยายพระเอกโดนบังคับแต่งงานจนมีลูก และลงเอยที่รักกัน แต่สำหรับเขาไม่ใช่ เพราะเขารักหญิงอื่นที่มิใช่ภรรยา วลีนั่งตบก้นคุณโปรดแผ่วเบาจนคุณหนูหลับสนิทหายใจสม่ำเสมอ คุณผู้ชายไม่รอช้าเดินเข้ามาใกล้นั่งลงประกบด้านหลังหญิงสาวแขนแกร่งโอบรวบรัดกอดเอวคอดโน้มใบหน้าคมกดริมฝีปากจูบซอกคอเนียนแผ่วเบา “อุ้ย.....” วลีสะดุ้งสยิวปรายตามองหน้าคมกำลังจูบไซ้ลำคอเรียว ร่างบางหายใจหอบกระเส่าเสียวซ่านขนลุกชัน อุ้งมืออุ่นสอดเข้าใต้ชายชุดนอนเคลื่อนลูบไล้ขึ้นไปเรื่อย ๆ ถึงหน้าอกอวบอิ่มเต่งตึงมือหนาบีบคลำเคล้นคลึงมันมือ แก่นกายแข็งตั้งแตะกระทบก้นงอนดันถูไถไปมายิ่งพาให้เสียวซ่าน ปลายจมูกกดซุกไซ้ผสานเสียงลมหายใจของหญิงสาวกระตุ้นอารมณ์ชายหนุ่มให้พลุ่งพล่าน สองเรือนร่างร้อนผ่าวไฟราคะลุกลามเกินต้านทาน “คุณผู้ชาย....หนูเป็นแค่คนรับใช้นะคะ.....” วลียังลังเลกับความต่ำต้อย มือเรียวยังนั่งตบก้นคุณโปรดสม่ำเสมอแม้จะเสียวสยิวทั่วกาย ริมฝีปากเผยอครางเบา ๆ สติกระเจิดกระเจิงบิดกายเร้ากับสัมผัสจากมือสากที่ลูบไล้เรือนร่างนวลเนียน สูดดมความหอมจากกายสาวไม่หยุดหย่อน “ฉันอยากได้เธอ ตั้งแต่วันแรกที่เจอ........”
แอบแซ่บ อย่าให้ใครรู้
14.0K·shinkiroเมื่อตัณหาไม่อาจหยุดยั้ง เรื่องลับแซ่บ ๆ จึงเกิดแต่ให้ใครรู้ไม่ได้ รวมเรื่องสั้นแซ่บ ๆ เน้น ๆ จุก ๆ สาย NC เชิญทางนี้เลยจ้า “อุ่นอะไรเหรอ”เสียงทุ้มเอ่ยถามด้านหลัง นุ่นหันไปจะตอบแต่สายตาสวยมองพี่เขยใส่ผ้าขนหนูตัวเดียว ท่อนบนเปลือยกล้ามแน่นเป็นมัด ๆ โคตรเซ็กซี่เย้ายวนทำเอาเด็กสาวเคลิ้มมองตาค้างอึ้งไปชั่วขณะ ภพขมวดคิ้วสงสัยเดินเข้าไปใกล้ “นุ่น!” “ค่ะ กินไส้กรอกค่ะ พี่กินด้วยกันไหม...” นุ่นสะดุ้งจากภวังค์ รีบหยิบไส้กรอกขึ้นมาชูให้พี่เขยดูแต่ด้วยความลนลานทำให้ไส้กรอกหลุดมือ ภพรีบคว้าหยิบไส้กรอกได้ แต่นุ่นคว้าผิดดันไปจับเข้ากลางเป้าพี่เขย ทั้งสองชะงักมองหน้ากันเหลอหลา ดุ้นแข็งพองโตขึ้นเรื่อย ๆ จนเต็มมือ ภพรีบผละถอยนุ่นเองก็ถอยหลังหนีมือเรียวยังเกี่ยวผ้าขนหนูทำให้ผ้าผืนเดียวที่ปิดท่อนล่างของพี่เขยหลุดติดไปกับมือน้องเมีย “เฮ้ย!” ภพตกใจงอตัวเอามือกุมเป้า นุ่นตาโตอ้าปากค้างมองแท่งเอ็นใหญ่โตมือยังปิดไม่มิดของพี่เขยเต็ม ๆ ตา “ส่งผ้าให้พี่ นุ่น!” ภพส่งเสียงเรียกให้น้องเมียส่งผ้าขนหนู นุ่นยืนเฉยมองท่อนเอ็นไม่วางตา กลืนน้ำลายลงคออึกแล้วค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้พี่เขย ยื่นผ้าขนหนูให้ เขารีบคว้าหันหลังหนีจะใส่ผ้า นุ่นประกบหลังแกร่งพี่เขยหน้าอกเบียดแล้วเอื้อมมือจับแท่งเอ็นพี่เขยหมับ “นุ่น!” “ลำพี่ใหญ่จังขอจับหน่อยนะ”เสียงหวานแหบพร่า มือน้อยโอบกุมลำดุ้นไว้แน่น “เฮ้ย! ไม่ได้” ภพตกใจรีบเอามือเธอออกแล้วเบี่ยงตัวหนี นุ่นมองตามยิ้มร้าย “จะให้จับดี ๆ หรือจะให้ร้องว่าพี่กำลังจะปล้ำนุ่น”
อากรขา...อันนาอย่าดื้อ
24.0K·shinkiro“อาไม่ได้เลี้ยงอันนาเพื่อให้ใครคาบไปกิน!” “อันนาจะดื้อ ถ้าอากรไม่จับจองสักที” เกริ่นนำ “อากรเป็นเกย์จริงเหรอคะ” “ไปฟังใครพูดอะไรมา?” “อันนาแค่สงสัยว่าทำไมอากรถึงไม่มีเมีย” “ไม่ใช่เรื่องของเด็ก” เขาทำเสียงดุคล้ายตำหนิสาวน้อยตรงหน้า “อันนาไม่เด็กแล้วนะคะ” หน้าสวยง้ำงอโผขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักแกร่ง ทิวากรตกใจแทบสร่างเมาหัวใจเต้นแรง “ลงไปจากตัวอา” เขาทำหน้าดุกลบเกลื่อนความรู้สึกหวั่นไหวที่มีให้เธอตั้งแต่ตอนโตเป็นสาวแรกรุ่นหากใกล้ชิดมากกว่านี้กลัวว่าจะเผลอใจทำอะไรที่ไม่ควร “อันนาอยากรู้ว่าอากรไม่ชอบผู้หญิงจริงมั้ย” “ผู้หญิงน่ะชอบแต่ไม่ชอบหลานตัวเอง” “เราไม่ใช่อาหลานทางสายเลือดจริง ๆ สักหน่อย” คิ้วเรียวเลิกขึ้นอมยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วค่อย ๆ แกะกระดุมชุดนอนกระโปรงออกทีละเม็ดเผยเนินอกขาวเนียน นัยน์ตาคมเบิกโพลงกายร้อนวูบวาบรีบจับกุมมือหลานให้หยุด “อันนา.....อย่าดื้อ.....” เสียงทุ้มกดต่ำทำหน้าดุให้เธอแต่ลอบกลืนน้ำลายลงคอ อันนาจ้องตาคุณอาที่รักก่อนจะโน้มเข้าใกล้อกอิ่มแนบชิดกับอกแกร่ง หน้าสวยแนบข้างแก้มสาก “อยากห้ามจริงเหรอคะ อันนารู้นะว่าคืนที่เจ็บข้อเท้าอากรทำอะไร.....” ริมฝีปากบางยกยิ้มเห็นตอนที่เขากลืนน้ำลายลงคอเนื้อตัวที่ชิดใกล้รู้สึกถึงหัวใจของคนทั้งสองเต้นแรง เขาขบกรามแน่นพยายามอดกลั้นความต้องการที่ไม่ควรเกิดและตกใจที่อันนารู้ตัวว่าเขาลวนลามเธอตอนหลับ “อุ้ย! อากร.....” อันนารู้สึกได้ถึงเป้ากางเกงที่แข็งตุงเลยผละตัวออกห่างแต่แขนแกร่งกลับรวบรัดเอวเธอไว้แน่น “ใครสอนให้หัดยั่วผู้ชาย หรือว่าอันนาของอาเป็นของคนอื่นไปแล้ว” สายตาคมหวานเยิ้มน้ำเสียงแหบพร่าจนเธอขนลุก “ไม่บอกค่ะ ถ้าอยากรู้อากรต้องพิสูจน์เอง” ก่อนจะกัดริมฝีปากล่างยั่วยวนยกนิ้วชี้ขึ้นกรีดกรายริมฝีปากหนาแผ่วเบา
สามีขา หลงรักฉันหน่อย
9.0K·shinkiroหลงรักคนมีเจ้าของ ต้องทำใจว่าเขาจะไม่รัก เราแต่งงานกันทั้งที่เขามีคนรักอยู่แล้ว ฉันปล่อยให้เขาคบกับคนอื่นต่อไป ในใจได้แต่อิจฉาก่อนหย่า ขอบ้างได้ไหมหลงรักฉันสักนิดได้ไหม ฉันได้แต่เสียดายได้เจอเขาช้าเกินไป เรียกนำ้ย่อย “อื้อ หือ... งานดี” เอวารินเงยหน้าฟิน มือเรียวยื่นลูบไล้อกแกร่งไล่ลงซิกแพคอย่างหลงใหลแล้วโผกอดเอวหนาซบแก้มเบียดกล้ามท้อง เขาตกใจขัดขืนพยายามแกะแขนเรียวดึงออก “เฮ้ย เดี๋ยวรองพื้นติด” เขาบ่นหงุดหงิด หญิงสาวซบต่อไม่สนใจกอดรัดแน่นขึ้นเขารวบรวมแรงกระชากแขนเธอออก จนผ้าขนหนูหลุดร่วงไปด้วย ท่อนล่างล่อนจ้อน หญิงสาวตกใจเอามือปิดหน้าปิดตาตัวเอง ใจเต้นรัว “ว๊าย โอ้ มาย ก็อต!” นิ้วเรียวแหวกออกดวงตาสวยแอบมองท่อนเอ็นของชายหนุ่มอีกครั้ง ตุลาอายทำหน้าไม่ถูกรีบก้มหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันรอบเอว งอตัวเอามือจับผ้าขนหนูกุมเป้ามองเธออย่างหวาดระแวง “โดนฝรั่งมากี่คนแล้ว ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้” เสียงทุ้มเหวี่ยงหน้าเครียดแก้เขิน หญิงสาวฉุนเอามือลงพูดสวนอย่างไว “ไม่เคยเห็นของเล็กขนาดนี้ ปกติจะเจอแต่ใหญ่ ๆ เบิ้ม ๆ” สายตาสวยกวาดมองเรือนร่างแกร่งแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ ๆ เป้าจ้องมองท่อนเอ็นผ่านผ้าขนหนู เขาโมโหที่โดนดูถูกเอามือออกจากผ้าแอ่นเป้าท้าทาย “นี่ก็ใหญ่ ถ้าได้พองตัวจะร้องไม่ออก” “ไหนลองทำให้พองตัวหน่อยสิ อยากเห็น ให้ช่วยก็ได้นะ มา เดี่ยววาช่วย” หญิงสาวทำหน้ากรุ้มกริ่ม ลุกขึ้นเข้าไปใกล้จับผ้าขนหนู มือหนารีบตะปบผ้าดึงรั้งไม่ถอดเขาตกใจอ้าปากค้าง ตาสวยหรี่มองยิ้มเจ้าเล่ห์ ยื้อยุดฉุดกระชากผ้าขนหนูกันไปมา “เฮ้ย หยุด หยุด เป็นคนยังไงวะเนี่ย หื่นฉิบเป๋ง ฉันแต่งงานกับเธอได้ไงวะ โว๊ะ!” เขาโวยวายเสียงดังมองขึงขัง แล้วรีบถอยหนีผู้หญิงอะไรไร้ยางอาง วิ่งออกไปนอกห้อง หัวใจเต้นแรง เขาต้องใช้ชีวิตอยู่กับผู้หญิงบ้ากามคนนี้อีกตั้งหกเดือนแค่คืนเดียวก็จะแย่แล้ว สามีคะหลงรักฉันหน่อย+คุณสุดที่ร้าย
หมดแรงยื้อ (สามีไม่เคยรัก)
21.0K·shinkiroฉันกลายเป็นนางมารร้ายทำลายชีวิตพวกเขาเพียงเพราะฉันเป็นเมียแต่งที่เขาไม่รัก แม้แต่ในวันที่คลอดลูกเขาก็อยู่กับผู้หญิงที่เขารัก ความคิดในมุมของนางเอก ฉันกลายเป็นนางมารร้ายทำลายชีวิตพวกเขาเพียงเพราะฉันเป็นเมียแต่งที่เขาไม่รัก แม้แต่ในวันที่คลอดลูกเขาก็อยู่กับผู้หญิงที่เขารัก ไม่มีแม้แต่ความห่วงใยฉันกับลูกเลยสักนิด ในเมื่อคุณใจร้ายนักก็ไปเสวยสุขกันเสียเลย ฉันเหนื่อยคอยวิ่งตามราวีมาพอแล้ว เรื่องลิขิตสวาท คนรักของเธอหายไปในวันที่เธอกลับมามองเห็นอีกครั้ง “เป็นไงเหมือนของคนรักคุณไหม” “เหมือน”หญิงสาวลืมตามามองใบคมหน้าคมเธอนิ่งไปสักพักก่อนจะตอบ และนั้นทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที “มันต้องเหมือนสิเพราะคนรักของคุณไม่มีอยู่จริง เขา ไม่มีตัวตน ไม่ว่ากลิ่นกายหรือร่างกายผมก็เหมือนเขาเพราะคุณเอาผมมาเป็นต้นแบบของคนรักมโนไง คุณรู้ว่าผมไม่มีทางมองผู้หญิงอย่างคุณ ก็เลยสร้างเรื่องเล่าโง่ ๆ บอกว่าผมเหมือนคนรักเพื่อหาเรื่องเข้าใกล้ผม” “ฉันไม่ได้หาเรื่องเข้าหาคุณ และคนรักฉันเขามีตัวตนจริง ๆ” “มีจริงแล้วอยู่ไหน ทำไมต้องตามหา แล้วโยงมั่วว่าคนอื่นเป็นผัวตัวเองโคตรน่ารังเกียจ”สายตาคมแข็งกร้าวมองหญิงสาวอย่างสะอิดสะเอียน
คู่หมั้นเขาไม่เคยรักฉัน
20.0K·shinkiro“มีอะไรว่ามา สาวในห้องรอเฮียอยู่” "เฮียเหมยคัน" "ผมจะไปหาเหมย" ครอบครัวจับเราสองคนหมั้นกันตั้งแต่เด็ก เขาไม่สนใจฉันหลีกเลี่ยงการแต่งงานทุกทาง ส่วนฉันที่แอบรักเขาจนท้อทำเหมือนไม่แคร์แต่ลึก ๆ แล้วฉันก็เจ็บ เรียกนำ้ย่อย “เหมย ขึ้นมาเดี่ยวนี้เลย” เขาทำหน้าดุ เอมิการีบว่ายเข้าฝั่งกำลังจะปีนขึ้น “เดี่ยว” เขาห้ามไว้ ร่างบางหน้าเหว๋อทิ้งตัวลงน้ำอีกครั้ง “พวกมึงหันไปข้างหลังให้หมดเลย” ทัชชกรตะโกนบอกเพื่อนๆ ทุกคน “เฮ้ยเกินไปป่าวว่ะ น้องๆ พวกนี้ก็ใส่บิกินี่พวกกูเห็นจนชินแล้วป่ะ” เสกสรรบ่น แล้วส่งสายตาหวานให้สาวๆ สวยๆ ที่มาเอ็นเตอร์เทรนใส่บิกินี่กันเป็นสิบ “พวกมึงก็มองน้องๆ เขาดิ ห้ามหันมามองคนของกูเด็ดขาด หันไปกันเลยเร็วๆ” ทัชชกรยังขึงขัง เพื่อนๆ เลยหันหลังไปให้เขาสบายใจ แล้วเขาก็รีบดึงตัวเอมิกาขึ้นมาจากน้ำเอาผ้าขนหนูโอบตัวเธอเดินกอดให้ออกไปจากสายตากลุ่มเพื่อนของเขา “คนไม่ชอบหน้าคู่หมั้น อยู่ใกล้เหมือนจะตายว่ะ” ณวัฒน์ส่ายหน้าขำเพื่อน “เบื่อขี้หน้า แค่เห็นหน้าก็พะอืดพะอม ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสกสรรกับกลุ่มเพื่อนหัวเราะกันร่วน ณิสาหนึ่งในสาวเอ็นคนโปรดของทัชชกร ยิ้มเล็กน้อยหันไปมองทัชชกรที่เดินกอดตัวคู่หมั้น แล้วเบะปากมองบนไม่พอใจที่ทริปนี้มีคู่หมั้นของเขามาด้วย “ไปเปลี่ยนชุดให้มันดีๆ ค่อยมากินข้าว” ทัชชกรมาส่งเอมิกาที่ห้อง “หวงเหมยเหรอ” หญิงสาวเปิดประตูเข้าห้องแล้วยิ้มหวาน “หึ อายมากกว่า” “อายอะไร” “ก็อายที่คู่หมั้นแบบราบทั้งนมทั้งก้นไม่มีอะไรแล้วยังจะโชว์อีก เฮียกลัวเพื่อนมันหัวเราะเยาะว่าคู่หมั้นแบนเป็นไม้กระดาน” สายตาคมไล่มองหน้าอกไล่ลงไปมองก้นเย้ยๆ “แบนจริงเหรอ เหมยว่าก็ไม่นะ เฮียดูผิดป่าว” หญิงสาวมองบนจะเอาคืนเลยแกล้งเปิดผ้าขนหนูออกโชว์เต้านมอวบที่มีบิกินี่สีส้มตัวจิ๋วประคองไว้ “เหมย” เขาทำเสียงดุก้มมองอกอวบลอบกลืนน้ำลาย เอามือดึงผ้ามาปิดหน้าอกอวบท่าทางอึกอัก “ทำไมอ่ะกลัวหวั่นไหวเหรอ” หน้าสวยยังแหย่ไม่เลิก “เฮียไม่หวั่นไหวกับไม้กระดานหรอก” “จริงเหรอ ไม่หวั่นไหวแน่นะ” หน้าสวยมองท้าทายดึงผ้าขนหนูออกทิ้งลงพื้น “เหมย” เขาทำเสียงดุจ้องหน้าสวยอีกครั้ง แล้วเดินดันเธอเข้าไปในห้องเขากลัวคนอื่นมาเห็นคู่หมั้นใส่บิกินนี่ “ก็บอกมาสิว่าไม่หวั่นไหว” ร่างบางเดินถอยหลังเข้าห้องสองสายตาจ้องกันท้าทาย มือหนาจับเอวบางคล้องรัดตัวเธอเข้ามาใกล้ชิดเนื้อแนบเนื้อ ร่างบางสะดุ้งตกใจไม่เคยใกล้ชิดกันมากขนาดนี้ “แกล้งยั่วแบบนี้ ถ้าอยากได้จะให้หรือเปล่า” หน้าคมยื่นเข้าใกล้มองหวานซึ้งริมฝีปากใกล้กัน หน้าสวยทำคอแข็งขืนๆ ใจเต้นรัวใกล้ชิดจนเธอวาบหวามยังหน้าเขาแววตาสั่นระริกแก้มแดง ปากหนาเคลื่อนเข้ามาใกล้ประกบจูบหญิงสาวตาโตแทบหยุดหายใจโดนคู่หมั้นบดขยี้ปากบางแล้วสอดลิ้นเข้าในโพรงปากนุ่มนิ่ม มือบางพยายามดันกายแกร่งออกเขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นขึ้น “เอีย อู้ อี้ เอีย” หน้าสวยแดงก่ำพยายามห้ามเขาแต่ไร้เสียงรอดออกมาถูกปากหนาครอบงำ ลิ้นร้ายตวัดเลียหยอกล้อในโพรงปาก กายบางออกแรงดิ้นจนเขาหงุดหงิด ผละออกมามองหน้าสวย
เหยื่อแค้นบำเรอกาม
13.0K·shinkiroเขาเอาเธอมาเป็นเหยื่อเพื่อแก้แค้น เธอก็แค่คนบำเรอกามให้เขาได้เสพสม “ผมไม่ชอบเปิดซิงผู้หญิง มันน่ารำคาญทำแรงก็ไม่ได้มันไม่สนุก.....จะให้ลูกน้องช่วยเปิดซิงแทน เป็นงานแล้วค่อยมาบำเรอผม.........ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าเรียกยาม คนสวน หรือคนขับรถดี” ภาคินหน้าตาขึงขังมองด้วยความรู้สึกวาบหวามเห็นผิวเนียนละเอียดถูกมือสากของคนสวนลูบไล้ยิ่งหงุดหงิดฝืนนั่งดูทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ลูกน้องนั่งลงบนที่นอนข้างกายสาวเชยคางมนเชิดขึ้นเผยอริมฝีปากหนาเคลื่อนเข้าใกล้ปากอวบอิ่มจนเกือบสัมผัส ลินินหลับตาปี๋หายใจหอบตัวสั่นเกร็งหัวใจเต้นเร็ว “พอ ออกไปได้!”เสียงทุ่มออกคำสั่ง ลูกน้องหยุดชะงักหันมองงง ๆ แล้วลุกขึ้น หญิงสาวหายใจหอบโล่งอก มองลูกน้องเดินออกไปจากห้อง ภาคินก้าวเดินเข้ามานั่งแทนที่ลูกน้อง “ตัวสั่นเชียว.....”
สามีคะ ถ้าไม่รักกรุณาอย่าจุ๊บ
15.0K·shinkiroสามปีที่แต่งงานกันไร้ความหมาย สิ่งที่เขาต้องการคือ “ใบหย่า” ไรวินท์ยืนข้าง ๆ ภรรยาสายตาของเขาเรียบเฉยไม่บ่งบอกความรู้สึกใด ๆ ในขณะที่ญาติคนอื่นกำลังร้องไห้ฟูมฟาย ปาลิตาเงยมองสามีอย่างแปลกใจ เธอเป็นเพียงหลานสะใภ้ยังน้ำตาซึมแต่เขากลับนิ่งจนน่าใจหาย “คุณปู่กำลังแย่ไม่รู้สึกอะไรหน่อยเหรอ”ปาลิตาขมวดคิ้วไม่พอใจที่สามีเฉยชาแม้กระทั้งกับปู่แท้ ๆ ของเขา “รู้สึกว่า....กำลังจะได้เป็นอิสระไม่มีใครบังคับ”ใบหน้าคมเรียบนิ่งสายตาจ้องมองปู่ที่นอนยื้อชีวิต “ใจดำ.....”เธอมองอย่างตัดพ้อคนไม่มีหัวใจไม่ใช่แค่เธอที่เขาใจร้ายด้วยกับปู่เขาก็ไม่เว้น ไรวินท์เหลือบมองร่างบางข้าง ๆ ดวงตาแดงก่ำของภรรยาทำให้เขากระตุกยิ้มแววตาเย็นชา “ลิตาเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่คุณปู่บังคับพี่ หลังจากคุณปู่เสียเราสองคนจะหย่ากัน”เสียงทุ้มนั้นเยือกเย็นในแบบที่เธอได้ยินมาตลอดสามปีมันบาดลึกในหัวใจดวงน้อยให้เจ็บแปลบ “หย่าก็หย่าสิ ใครจะไปอยากอยู่กับคนไร้หัวใจอย่างพี่”ปาลิตากัดฟันพูดในสิ่งที่ตรงข้ามกับหัวใจ ถึงเขาไม่แคร์ใจร้ายมากแค่ไหนเธอก็ยังตกหลุมรักเขา เจ็บไม่จำชอบลากตัวเองไปให้เขาผลาญน้ำใจเล่น ไรวินท์ยกยิ้มมุมปากมองภรรยาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าไร้อาวรณ์ก่อนจะเดินออกไปจากห้องไอซียู ภรรยาคนสวยมองตามเขาเดินไปน้ำตาไหลอีกไม่นานเขาและเธอจะกลายเป็นคนอื่นต่อกันแล้วจริง ๆ
ล่าร้าย (หลงเหยื่อ)
8.0K·shinkiroนายจอมโหดต้องตามล่าเจ้าสาวของเสี่ยเพราะเธอดันหนีไปพร้อมกับสินสอดก้อนโต ธาดา ชายหนุ่มดุดันแสนเย็นชาจากความสูญเสียในอดีต เดินเข้าสู่โลกมืดอย่างเต็มตัว ความอ่อนโยนอบอุ่นที่เขาซ่อนไว้ทำเกือบลืมไปว่าตัวเองเคยอ่อนโยนและเธอคือคนที่ขุดความอ่อนโยนนั้นขึ้นมาอีกครั้ง ปิ่นมุก สาวสวยชีวิตดั่งนกน้อยในกรงถูกกักขังไม่ให้พบเจอใคร เพียงเพื่อจะปกป้องเธอจากคนเลว เมื่อหลุดออกจากกรงเผชิญโลกภายนอกเพียงลำพังต้องดิ้นรนหลบหนีและถูกจับได้โดยชายจอมโหดผู้หยาบคาย ความแสบของเธอทำให้เขาต้องทำให้เธอเชื่องกลับกลายเป็นเธอที่ทำให้เขาเชื่องและเป็นทาสรักของเธอเสียเอง .................................................. “มึงโดนดีแน่!” เขาจ้องตาเขม็งโกรธสุดขีด ปิ่นมุกหายใจหอบเหนื่อยก้มหน้ามองพื้นดินยอมรับสภาพอย่างเลี่ยงไม่ได้ ปิ่นมุกโดนจับเหวี่ยงเข้าห้อง ธาดาเอาปิดล้อคประตูแน่นหนาหยิบมีดพกในกระเป๋าดีดมีดขึ้นคมมีดเงาวับทำปิ่นมุกหายใจไม่ทั่วท้อง เขาเดินย่างสามขุมมาอย่างใจเย็นแต่หน้าตาของเขาราวเสือที่จ้องตะครุบเหยื่อ ร่างบางเดินถอยจนชนผนังห้องหลุบตาลงต่ำทำใจคราวนี้เขาคงฆ่าเธอจริง ๆ “อยากตายนักใช่ไหม จะเชือดตรงไหนดี ข้อมือตายให้ตายช้า ๆ หรือคอกระตุกไม่กี่ทีก็จบ” เขามองอย่างเลือดเย็น เอาสันมีดแตะข้อมือเรียวแล้วเอามาสันมีรูดที่ต้นคอเรียว ปิ่นมุกกลัวตัวสั่นเหล่มองปลายมีดน้ำตาไหลหัวใจเต้นแรงกลัวจนยืนแทบไม่ไหว “...........” “เชือดข้อมือดีกว่า พยศนักก็ตายแบบช้า ๆ” ธาดากระตุกยิ้มมุมปากหน้าคมดูดุโหดเหี้ยม ปิ่นมุกกำมือแน่นยื่นข้อมือให้ “จะทำก็ทำเลย........” เสียงหวานสั่นเครือ สายตาหวานปิดลงน้ำตาไหลบนแก้มเนียนเม้มปากสั่นเนื้อตัวสั่นเทาเตรียมตัวตาย ธาดามองหน้าสวยเคลื่อนมองเรือนร่างบางเขยิบตัวเข้าแนบชิดจมูกโด่งสันเขี่ยแก้มเนียนที่ชุ่มด้วยน้ำตา ปิ่นมุกลืมตามองหน้าคมที่อยู่ใกล้มองเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย “ก่อนตายทำประโยชน์ก่อนแล้วกัน” หน้าคมคลอเคลียดวงหน้าสวยกายแกร่งเบียดกระแซะแนบบดเบียดเรือนร่างบาง “ต้องการอะไร” “คนสวยทำอะไรได้บ้างล่ะ” เสียงทุ้มแหบพร่าหายใจรดต้นคอเรียวกายบางขนลุกชัน ถ้าเป็นชายอื่นเธอคงรังเกียจแต่นี่เป็นธาดาชายที่เธอแอบมองมานานแต่เปิดเผยใจไม่ได้เพราะธาดาเป็นเพื่อนรักของภูผาและทุกคนคิดว่าภูผาเป็นผัวเธอ
หลงเสน่หา(ดลธีคลั่งรัก)
4.0K·shinkiroเด็กสาวกำพร้าถูกเลี้ยงเพื่อสนองตัณหาคุณผู้หญิง แต่ความต้องการของเธอต้องเปลี่ยนไปเมื่อได้ลิ้มลองรสสวาทของคุณผู้ชาย สปอยตอนต่อไป ดลธีอมยิ้มชอบใจสาวน้อยหน้าหวานเมียของภรรยา แอบมองเขาแล้วเขิน แสดงว่านิชาน่าจะมีความชอบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย หน้าหล่อครุ่นคิดนึกสนุกในเมื่อภรรยารักและหวงนิชา เขาจะแกล้งเอาคืนให้ภรรยาปรี๊ดแตกเล่น ๆ น่าสนุกดี........... ในตอนนั้นดลธีแค่คิดแกล้งสาวน้อยเล่นขำ ๆ แต่เขาไม่รู้เลยว่าการเข้าไปใกล้ชิดสาวน้อยหน้าหวานคนนี้ จะทำให้เขาลุ่มหลงในราคะ หลงใหลสาวน้อยจนถอนตัวไม่ขึ้น ตัวละคร นิชา สาวน้อยหน้าหวาน ใสซื่อ หัวอ่อน เด็กกำพร้าที่ถูกแพรพรรณรับมาเลี้ยงเพื่อสนองกาม นิชาสำนึกในบุญคุณของแพรพรรณจึงตอบแทนในสิ่งที่แพรพรรณต้องการ โดยไม่เคยรู้เลยว่าแท้จริงแล้วเธอชอบผู้ชาย ดลธี หนุ่มรูปงาม เซ็กซ์แอพพีล เขามีเสน่ห์ล้นเหลือ แต่ไม่อาจทำให้แพรพรรณที่เป็นภรรยาหลงรักได้ เขานึกสนุกอยากแกล้งภรรยาโดยใช้นิชาเป็นเหยื่อ แต่กลับกลายเป็นเขาที่ตกหลุมพรางเสน่หาของนิชาจนถอนตัวไม่ขึ้น แพรพรรณ สาวสวย รวย สง่า ภรรยาของดลธีที่แต่งงานกันบังหน้าเพื่อปกปิดรสนิยมหญิงรักหญิง แพรพรรณหวงแหนนิชามากแต่กำลังจะเสียนิชาไปเพราะสามีเข้ามาแทรก ศึกระหว่างสามี ภรรยา กำลังจะเริ่มขึ้น เพื่อแย่งชิงหญิงสาวกำพร้าที่ทั้งสองหลงรัก เสน่หา และราคะ ใครจะได้ ใครจะเสียโปรดติดตาม
ปรารถนาเมียต้องห้าม
10.0K·shinkiroพ่อเขาตายคาอกเมี่ยเด็กเป็นที่เลื่องลือทั้งจังหวัด เขากลับมาเคารพศพพ่อครั้งสุดท้าย ทำให้ได้พบเธอเมียใหม่พ่อที่กลายเป็นหม้ายสาวที่เสน่ห์เหลือล้นเกินห้ามใจ ด้วยสถานะในตอนนี้เธอกลายเป็นแม่เลี้ยงส่วนเขาเป็นลูกเลี้ยง เธอจึงเป็นของต้องห้ามที่เขาปรารถนาอยากครอบครองแต่ไม่อาจแตะต้องได้ สปอยเบา ๆ เปลือกตาสวยลืมขึ้น มือบางเอามือวาดน้ำก่อนจะมองออกนอกหน้าต่างเห็นพงศกรกำลังยืนจ้องหน้าอกเปลือยเปล่าของเธอตาเป็นมัน อิงอรนิ่งงันมองใบหน้าหล่อเหลาของชายที่แอบรักมาตั้งแต่เล็ก สายตาคมเคลื่อนมองขึ้นใบหน้าสวยหงานอีกครั้งและเห็นว่าเธอกำลังมองจ้องกลับมา เขากระตุกตัวจะหลบตาไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขาแอบดูอยู่แต่ก็คิดได้ว่าคงไม่ทันเสียแล้ว เขาเลยจ้องมองตาหญิงสาวที่จ้องกลับอย่างท้าทาย ร่างหนาสะท้านแม้เพียงมองหน้ายังไม่ได้สัมผัส เธอยังมองเขาไม่หลบสายตา มือหนาค่อย ๆ เปิดหน้าต่างกระจกบานพับที่ไม่ได้ล็อคช้า ๆ เดินย่างกรายเข้ามาริมขอบสระสายตายังคงมองหญิงสาวไม่วางตา หน้าสวยเชิดขึ้นยันตัวลุกขึ้นยืนสภาพเปลือยเปล่าเผยส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจนยิ่งทำให้เขาหื่นกระหายคล้องแขนแกร่งรวบเอวบางมากอดรัดแนบชิดหน้าอกอิ่มเบียดอกแกร่งเสื้อเชิ้ตสีดำที่เขาสวมใส่เปียกชื้นจากเรือนร่างของหญิงสาว สองหน้าใกล้ชิดต่างเผยอปากอยากกดจูบแต่ยังหยั่งเชิงกันทั้งคู่ “คุณยั่วผม....” เสียงทุ้มแหบพร่า “ฉันอาบน้ำอยู่ดี ๆ ใครกันแน่ที่มาแอบดู” หน้าสวยผุดยิ้มจ้องมองอย่างท้าทาย “รู้ว่าดูทำไมไม่หนีล่ะ” สายตาคมจ้องมองอย่างหมันเขี้ยวอยากตะครุบเหยื่อที่แสนจะเย้ายวน “หนีทำไมคะ ในเมื่ออยากอยู่ใกล้” มือเรียวแตะลงหน้าอกแกร่งแผ่วเบาเผยอริมฝีปากอมชมพูเล็กน้อย “ให้ผมแทรกซึมเข้าไปในตัวคุณจะได้ใกล้แบบเนื้อแนบเนื้อ.......” กายแกร่งร้อนวูบวาบอยากกระสันทั่วกายอยากสอดใส่ความแข็งแกร่งให้เหยื่อตัวน้อยได้ลิ้มลอง แขนแกร่งโอบกระชับแน่นร่างกายแนบชิดมองสบตากันหวานเยิ้ม “คุณคงไม่อยากเป็นชู้กับแม่เลี้ยงใช่ไหมคะ” มือบางค่อย ๆ ดันหน้าแกร่งออกห่างสายตาเศร้า ชายหนุ่มหน้านิ่วคลายอ้อมแขนออกอย่างตัดใจ สถานะของผู้หญิงตรงหน้าคือเมียพ่อซึ่งเป็นแม่เลี้ยงของเขาเอง เรือนร่างบางหันหลังเดินนวยนาดทิ้งน้ำหนักเท้าบั้นท้ายกลมโยกซ้ายขวาช่างเย้ายวน เขาจ้องมองไม่วางตากลืนน้ำลายลงคอหักห้ามใจ อิงอหยิบเสื้อคลุมมาใส่เอียงคอมองเขาเล็กน้อย “ของบางอย่างทำได้แค่ดู แต่แตะต้องไม่ได้ เพราะเป็นของ......ต้องห้าม....” หญิงสาวพูดทิ้งท้ายแล้วก้าวเดินออกไปจากห้อง พงศกรพ่นลมหายใจข่มความต้องการพุ่งพล่านอยู่ภายในร่างกาย แนวแซ่บนะ ดาร์คด้วยนะจ้ะ ถ้าไม่ชอบแนวนี้ผ่านก่อนน้าาาา
เมียทูนหัวมาเฟีย
15.0K·shinkiro“มาสั่งกูได้ไงวะ เสียเหลี่ยมมาเฟียฉิบหาย! ไม่น่าพลาดไปปล้ำเลยโว้ย!” จากเด็กอุปการะสู่หมอไวน์คนสวยเรียบร้อยแสนดี ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไปเมื่อเธอเอ่ยปาก (ขอมีอะไรกับมาเฟียหนุ่มสุดเย็นชาใจร้ายเป็นที่สุด) ซึ่งเป็นคนอุปการะเธอ เรื่องราวพัวพันเมื่อเธอได้เขาแล้วหนีห่างกลายเป็นเขาที่ไล่ตามทุกวิถีทางเพียงแค่ได้ตื่นมามองหน้าเธอทุกวัน......... “เขาคงเห็นว่าแผลฉกรรจ์ นอนพักเถอะค่ะเสียเลือดมาก เดี๋ยวหน้ามืด” “อย่าพูดเหมือนฉันอ่อนแอ!” มือหนาจับหมับที่ข้อมือเรียวจ้องหมอคนสวยตาเขม็ง ไวน์สีหน้าเรียบนิ่งกระชากมือออกหันมองไปทางประตูกลัวใครมาเห็น ทศราชหันมองตามค่อย ๆ ฝืนเหยียดกายขึ้นยืนตามประสาคนอยากเอาชนะ เธอกอดอกยืนมองคนเก่งที่แสนจะเอาแต่ใจด้านทศราชมองเคืองหมอพอยืนได้ก็ก้าวเท้าจะเดินออกไปข้างนอกเองแค่พอเท้าแตะพื้นเขาก็ถึงกับเซเกือบทรุด เธอรีบเขามาประคอง “โอ๊ย!” คิ้วเข้มขมวดปมเม้มปากข่มความเจ็บ “ดื้อ!” เธอเสียงขุ่นหน้าดุ มองหน้าผู้ป่วยที่ดื้อรั้นไม่ฟังหมอ “กล้าบ่นเหรอ หายเจ็บเมื่อไหร่เจอดีแน่” เขาจ้องหน้ากลับมองอย่างมาดหมาย “กลัว....จัง....เลย....”หมอไวน์ยกยิ้มมุมปากดวงตาโตหวานกรุ้มกริ่มไล่มองร่างแกร่งตรงหน้าแล้วลากนิ้วขึ้นเกลี่ยกายกำยำผ่านเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปื้อนเลือด “อย่าท้าทายฉันนะไวน์” เขาขบกรามแน่นจับนิ้วเรียวให้หยุดลูบไล้
ยัยตัวร้ายยั่วรัก
10.0K·shinkiroสวยเลิศเชิดหยิ่งอย่างฉัน ไม่มีเคยต้องการสามี ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเจอเขา ถูกใจ อยากได้ และต้องเอาให้ได้