ปรารถนาเมียต้องห้าม

ณ วัดแห่งหนึ่ง ในงานศพของผู้มีอิทธิพลของจังหวัด

ชายหนุ่มผิวขาวคิ้วเข้มตาคมใบหน้าได้รูปหล่อเทียบดาราดัง ร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาในงานศพเหมือนไม่ได้มาอาลัยแต่มาเดินแบบเสียมากกว่าการแต่งกายเสื้อยืดกางเกงยีนส์ของเขากับบุคลิกภาพที่ดูดี ทำให้แขกในงานหันมองเป็นตาเดียวกัน

พงศกรจุดธูปไหว้ศพแล้วเดินเลี่ยงมานั่งที่เก้าอี้ห่าง ๆ สายตาคมกวาดมองทั่วงานไม่มีคนที่เขารู้จักและไม่มีใครรู้จักเขา เขานั่งนิ่งอดทนฟังคำซุบซิบต่างอยากรู้ว่าชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้เป็นใครและคุยกันเรื่องที่ผู้มีอิทธิพลรายนี้ตายคาอกเมียเด็กที่พึ่งไปยึดที่ดินกับหลานสาวของตาวิบูลมา เขานิ่งฟังอย่างตั้งใจจนจะปะติดปะต่อเรื่องได้

ภายในงานผู้คนคับคั่งกับอากาศเมืองไทยที่ร้อนอบอ้าวเหงื่อผุดไหลใบหน้าหล่อและย้อยลงภายในเสื้อยืดจนเปียกฉ่ำเขารู้สึกหายใจไม่สะดวกหน้าซีดก้มหน้าคล้ายจะเป็นลมแต่ก่อนที่เขาจะภาพดับมีมือเรียวขาวยื่นพัดลมมือถือที่เปิดเครื่องไว้ลมอ่อน ๆ ทำให้เขาเย็นขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเงยมองด้วยความสงสัยหรือเธออาจเป็นคนที่เขารู้จัก แต่ไม่เลยเมื่อได้เห็นหญิงสาวหน้าหวานสวยมีเสน่ห์เขาเหมือนตกอยู่ในภวังค์และคิดไม่ออกว่าเธอคือใคร

“เอายาดมนี้ไปดมก่อนนะคะ ฉันเพิ่งซื้อมายังไม่ได้ใช้”เสียงหวานเอ่ยขึ้นมองเขาด้วยความเป็นห่วง พงศกรยังนิ่งอึ้งจ้องมองหญิงสาวตาไม่กระพริบ

“ไหวไหมคะ”เธอเห็นนั่งนิ่ง คิดว่าช็อคไปแล้วเลยรีบเปิดฝายาดมอังจมูกให้เขา ชายหนุ่มอ้าปากหวอก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อดมกลิ่นยาดมเข้าไป

“เอ่อ............ขอบคุณครับ”ร่างหนากระตุกแววตาเป็นประกายรับยาดมและพัดลมจากมือหญิงสาว กำลังจะเอ่ยถามชื่อเธอ ทว่าดันมีเสียงหญิงชราคนหนึ่งดังขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน

“ไปช่วยเตรียมของในครัวแล้วเอามาเสริฟแขกด้วย”หญิงชราคนนั้นเดินดุ่มเข้ามาใกล้ทำหน้าดุใส่หญิงสาว เขามองเธอที่หลุบตาลงต่ำพลิกตัวเดินไปด้านหลังงาน หญิงชราคนนั้นถอนหายใจมองตามไม่ชอบใจหญิงสาวอย่างเห็นได้ชัด พงศกรหันมามองหญิงชรา

“ป้าพวง”หญิงชราชะงักเท้าหันไปมองขมวดคิ้วสงสัย

“คุณเรียกป้าเหรอคะ”

“ครับผมกร ลูกคุณพ่อ.....”หน้าหล่อยิ้มกว้าง ป้าพวงตกใจยกมือทาบอกก่อนจะโผเข้าไปจับมือชายหนุ่มมากุมไว้ด้วยความดีใจ

“คุณกร จริง ๆ เหรอคะ คุณพ่อท่านต้องดีใจมากแน่ ๆ ที่คุณมา”ป้าพวงดีใจน้ำตาจะไหล ไม่ได้เจอคุณหนูของเกือบยี่สิบปีหลังจากคุณผู้หญิงหย่าแล้วย้ายไปอยู่ต่างประเทศ

“บางทีท่านอาจเสียใจที่ผมมาก็ได้นะครับ”

“ไม่หรอกค่ะ คุณท่านไม่มีทางคิดอย่างนั้นแน่ ถึงยังไงคุณกรก็ต้องกลับมารับมรดกของคุณท่าน อย่าปล่อยให้พวกเหลือบไรมันเอาไปกันหมดนะคะ”

“เหลือบไร คืออะไรครับ”

“ก็บรรดาเมียน้อยคุณท่านไงคะ โดยเฉพาะนางเมียคนโปรดที่พึ่งได้มา โอ๊ย.......รายนั่นท่านทั้งรักทั้งหลงถึงขั้นจดทะเบียนสมรส มันคงตั้งใจทำให้ช๊อคจนตายคาอก คุณกรต้องขัดขวางไม่ให้มันเอาสมบัติคุณไปนะคะ”ป้าพรพูดได้อรรถรสตามแบบมนุษย์ป้าช่างเม้าอินทั้งสีหน้าและท่าทาง

“ครับ”ชายหนุ่มรับคำสั้น ๆ ที่มางานศพพ่อก็เพื่อมาเคารพศพพ่อที่ดีกับเขาและส่งเงินให้เขาใช้เลี้ยงตัว แม้จะหย่ากับแม่ไปแล้วพ่อก็ออกค่าเลี้ยงดูไม่ขาด เขาจึงกลับมาอำลาพ่อไม่ได้มาเอาสมบัติ

“นั่นไงคะนางตัวดีที่ทำให้ท่านโดนนินทาว่าตายคาอก เห็นท่าทางสงบเสงี่ยมเจียมตัวแบบนั้นก็เพื่อหลอกให้ผู้ชายตายใจค่ะ”ป้าพวงเพยิดหน้าเบะปากคว่ำหมันไส้ พงศกรหันมองไปคนที่ป้าพวงต่อว่านั่นคือผู้หญิงหน้าหวานคนนั้น กายหนากระตุกตกใจที่เป็นเธอ เขาอุตส่าห์หลงชื่นชมในความสวยมีน้ำใจเมื่อครู่ที่แท้เธอก็คือเมียใหม่ที่ทำให้พ่อเขาตายคาอก

หลังงานศพ

อิงอรช่วยเก็บของล้างจานด้านหลังศาลากับคนรับใช้ พงศกรยืนถือพัดลมแบตเตอรี่ชะเง้อมองเจ้าของพัดลม เมื่อเห็นว่าเธอยังยุ่งอยู่กับการเก็บของ ร่างหนาจึงหันหลังกลับจะไปฝากป้าพวงคืนพัดลมให้เธอแทน

“เอาพัดลมมาคืนเหรอคะ”เสียงหวานดังขึ้นด้านหลัง เขาหันขวับตื่นเต้นน่าแปลกที่เขารู้สึกเขินทำตัวไม่ถูก

“ครับ.........ขอบคุณนะครับ”ร่างหนาเดินเข้าใกล้ยื่นพัดลมคืนให้หญิงสาว

“ไม่เป็นไรคะ”หน้าสวยยิ้มหวานยื่นมือรับพัดลมไว้

“คุณอิงอรเป็นภรรยาของท่านอำนาจเหรอครับ”เขาเอ่ยถามทั้งที่รู้ข้อมูลจากป้าพวงแล้ว

“ไม่ใช่ภรรยาค่ะ ฉันเป็นแค่คนขัดดอกที่ท่านกรุณารับมาดูแล”สายตาหวานหลุบลงน้ำเสียงแผ่วเบา

“คุณจดทะเบียนกับท่านถือว่าเป็นภรรยาคนหนึ่ง”

“คุณรู้ได้ยังไงคะ ว่าฉันจดทะเบียนกับท่าน”คิ้วเรียวขมวดปมด้วยความสงสัย

“ผมพอรู้มาบ้าง..........ขอแนะนำตัวผมพงศกรเป็นลูกชายของท่านอำนาจ”น้ำเสียงทุ้มเรียบ หญิงสาวแววตาเป็นประกาย

“คุณกร จริง ๆ ด้วย”

“คุณรู้จักผม?”