หลงเสน่หา(ดลธีคลั่งรัก)

เรื่องนี้ตัวละครมีความเทา ๆ ทุกตัวละครเห็นแก่ความต้องการของตัวเอง ไม่ไหวผ่านก่อนนะคะ

แสงอาทิตย์สาดส่องยามเช้า สองเรือนร่างผุดผ่องขาวเนียนละเอียดกอดจูบลูบคลำเนื้อตัวเสียดสี ปากบางขบลำคอเรียว สาวน้อยแอ่นตัวโค้งเชิดหน้าเผยอปากครางเบา ๆ

“อื้อ...........”

“ปึง!” ประตูห้องนอนเปิดออกเสียงดัง สองสาวกำลังนัวเนีย สะดุ้งหันไปมองที่ประตูด้วยความตกใจ เห็นคุณผู้ชายยืนจ้องสองสาวบนเตียงกว้างก่อนจะเบี่ยงสายตาไปทางอื่น

“ไม่เคาะประตูก่อนล่ะ เสียมารยาท!” คุณผู้หญิงตะคอกลุกขึ้นร่างกายเปลือยเปล่าคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบกาย เดินหน้าตึงไปหาสามี เด็กสาวที่อยู่บนเตียงรีบดึงผ้าห่มมาบดบังเนื้อตัว มองคุณผู้ชายอย่างประหม่า

“คุณเซ็นอนุมัติจัดซื้อเครื่องจักรล็อตใหม่ได้ยังไง รู้ไหมราคามันสูงกว่าตลาดตั้งเยอะ!” ดลธีสะบัดเอกสารในมือใส่หน้าภรรยาที่เซ็นอนุมัติงานมั่ว ๆ

“คุณพินิจบอกว่าคุณตรวจสอบแล้วเหลือแค่ลายเซ็นฉัน” แพรพรรณกอดอกพูดลอยหน้าลอยตา

“ถ้าทำงานไม่เป็นก็ควรอยู่เฉย ๆ ไม่ต้องแสดงความโง่!” ดลธีเบะปากเหยียดหยัน

“คุณดล!” แพรพรรณขึงขังกำมือแน่น แต่เขาไม่สนใจเหลือบไปมองนิชาที่นั่งก้มหน้างุดอยู่บนเตียง

“วัน ๆ มัวแต่เอากับเด็กในบ้าน หัดหาความรู้ใส่สมองบ้าง ไม่ใช่คิดเป็นแค่เรื่องเซ็กส์”

“แล้วทีคุณ ผลัดไปเอาเมียเก็บทั้งสามคนของคุณ ก็หัดศึกษาไว้บ้างนะว่าโรคติดต่อมันมีอะไรบ้าง ไม่ใช่คิดเป็นแต่เรื่องเอาอย่างเดียว ฮึ!” แพรพรรณเบะปากใส่สามีสะบัดหน้าเดินหนีกลับไปหานิชาบนเตียงนอน ดลธีแววตาแข็งกร้าวกำมัดแน่นอดทนกับความอัปยศในบ้านมายาวนานเพียงเพราะครอบครัวเธอทำให้พ่อเขาไม่ติดคุก และฐานะที่ด้อยกว่าภรรยา

“ออกไปสิ คนจะเอากัน” แพรพรรณเลิกคิ้วมองสามีเหวี่ยง ๆ ก่อนจะดึงนิชาเข้ามากอดซุกไซ้ซอกคอเรียวต่อหน้าสามี นิชาประหม่าเกรงใจคุณผู้ชายแต่ไม่กล้าขัดขืนคุณผู้หญิง ดลธีมองเหวี่ยงเดินออกจากห้องปิดประตูดัง “ปัง”

หน้าหล่อเคร่งขรึม เขาไม่ได้รักภรรยาแต่รู้สึกอัปยศเขาเป็นชายหนุ่มเนื้อหอมที่สาว ๆ หมายปอง แต่ไม่เคยทำให้ภรรยาหลงใหลในตัวเขาได้และบ่อยครั้งที่เธอทำให้เขาหมดความมั่นใจในตัวเอง

ย้อนกลับไปเมื่อห้าปีที่แล้ว

พ่อของดลธี ทำงานที่บริษัทพ่อแพรพรรณ ในตำแหน่งผู้จัดการถูกกล่าวหาว่ายักยอกทรัพย์ แม้พ่อของเขาจะปฏิเสธแต่หลักฐานมัดตัวแน่นจากการโดนใส่ร้าย พ่อของแพรพรรณต้องการเอาเรื่องให้ถึงที่สุดจนถึงขั้นติดคุก ดลธีเลยไปขอร้องกับพ่อของแพรพรรณ ซึ่งทางนั้นได้ยื่นข้อเสนอให้เขาแต่งงานกับแพรพรรณถึงจะยอมถอนแจ้งความ ดลธีถูกบีบรอบด้านจนยอมแต่งงานกับแพรพรรณทั้งที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน มาเจอกันอีกทีในวันลองชุดแต่งงานเธอสวย สง่า มีเสน่ห์ทำให้เขาถูกใจตั้งแต่แรกเห็น แต่พอหลังแต่งงานแพรพรรณไม่ยอมให้เขาแตะต้องตัวและไม่มีอะไรกับเขา แม้ทางครอบครัวกดดันให้มีลูกก็ตาม พอได้ใช้ชีวิตร่วมกันเขาก็สังเกตว่าแพรพรรณสนิทสนมกับนิชาเด็กสาวที่แพรพรรณอุปการะไว้มาเป็นสิบปีจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาคอยสอดส่องจนรู้ว่าแพรพรรณกับนิชามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งในตอนแรกเขารู้สึกตกใจ ทำใจอยู่นานกว่าจะเปิดใจคุยกับภรรยาซึ่งเธอยอมรับว่าเป็นเลสเบี้ยนและรักนิชามาก ดลธีรู้สึกแย่แต่ไม่มากนักเพราะเขาไม่เคยรักภรรยา หลังจากนั้นทั้งสองคนตกลงว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวของกันและกัน จะนอนหรือคบใครก็ได้แค่อย่าออกนอกหน้าให้สื่อรู้และดำเนินชีวิตตามไลฟ์สไตล์ของตัวเอง

ปัจจุบัน

ณ บ้านหรูใจกลางเมือง บริเวณสระว่ายน้ำยามเย็น

ร่างกำยำใส่กางเกงว่ายน้ำเปลือยท่อนบนเต็มไปด้วยมัดกล้าม ดลธีมีความเป็นเซ็กซ์แอพพีล เสน่ห์ล้นหลามน่าดึงดูด สาวน้อยสาวใหญ่ต่างปรารถนาในตัวเขายกเว้นแพรพรรณภรรยาของตัวเอง

กายแกร่งพุ่งกระโจนลงสระว่ายน้ำท่าฟรีสไตล์ไปแตะขอบสระตรงข้ามแล้วหันกลับมาที่ตัวบ้าน ยื่นแขนเกี่ยวบนขอบสระแช่น้ำสบายใจ มองไปรอบ ๆ บ้านสายตาคมสะดุดกับร่างบางบนระเบียงชั้นสองที่ยืนมองเขา สายตาของเด็กสาวจับจ้องเรือนร่างแกร่งอย่างเคลิบเคลิ้มอยู่ในภวังค์เธอยังไม่รู้ตัวว่าสายตาคมจ้องมองเธออยู่ด้วยเช่นกัน ดลธียกยิ้มสองมือหนาลูบหน้าแล้วแกล้งยกตัวขึ้นนั่งริมขอบสระเอนกายไปด้านหลังตั้งใจแอ่นโชว์เป้าตุงใหญ่ตรงหว่างขา นิชามองเป้าใหญ่ตาลุกวาว ใจเต้นรัว รีบหลุบตาลงหันหลังเดินหนีเข้าห้องพัก

ดลธีอมยิ้มชอบใจสาวน้อยหน้าหวานเมียของภรรยาแอบมองเขาแล้วเขิน แสดงว่านิชาน่าจะมีความชอบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย หน้าหล่อครุ่นคิดนึกสนุกในเมื่อภรรยารักและหวงนิชา เขาจะแกล้งเอาคืนภรรยาให้ปรี๊ดแตกเล่น ๆ น่าสนุกดี........... ในตอนนั้นดลธีแค่คิดแกล้งสาวน้อยเล่นขำ ๆ แต่เขาไม่รู้เลยว่าการเข้าไปใกล้ชิดสาวน้อยหน้าหวานคนนี้จะทำให้เขาลุ่มหลงในราคะหลงใหลสาวน้อยจนถอนตัวไม่ขึ้น