เสน่หาตรึงใจ

คอนโดหรูติดแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศภายในห้องนั้นตกแต่งด้วยความเรียบหรูผนังสีเทาตัดกับเฟอร์นิเจอร์สีดำ แสดงให้รู้ถึงรสนิยมของเจ้าของห้องที่มีระเบียบและเคร่งครึมสิ่งของภายในห้องถูกจับวางอย่างเป็นระเบียบ ด้านฝั่งระเบียงเป็นกระจกบานใหญ่สำหรับมองวิวแม่น้ำเจ้าพระยา มีทั้ง ห้องรับแขก ห้องครัว แยกส่วนกันอย่างสวยงามภายในห้องนอนมีหญิงชายกำลังกอดก่ายนัวเนียกันอยู่ในสภาพที่ไม่มีเสื้อผ้าติดกายแม้แต่ชิ้นเดียว

“ว้าย!” เสียงใสอุทานด้วยความตกใจรีบหันหลังกลับออกจากห้องนอนไปอย่างรวดเร็วเสียงร้องเบาๆ ทำให้ชายหนุ่มผงกหัวขึ้นมาดูเพียงแค่เห็นแว้บเดียวเขาก็รู้ทันทีว่าเป็นใคร

“บ้าเอ๊ย! มาทำอะไรวะ” ชายหนุ่มโวยวายอย่างหัวเสียคว้าผ้าขนหนูพันรอบเอวแล้วเดินตามออกไป

“ยายดำมาทำอะไรที่นี่ ฮะ!” ชายหนุ่มตะโกนใส่ สายตาดุดันจ้องหลังหญิงสาวที่ยืนหันหลังให้กับเขา

“ลดาขอโทษค่ะ คือ.....คุณย่าท่านสั่งให้มาทำความสะอาดห้องไว้เพราะคุณธีจะมาพักวันพรุ่งนี้ ลดาไม่ทราบจริงๆ ว่าคุณธีจะกลับมาเร็ว”สาวน้อยเสียงสั่นกลัวว่าเขาจะโกรธและยังคงหันหลังให้เขาเพราะรู้ว่าเขาคงใส่เสื้อผ้าภายในเวลาไม่กี่วินาทีไม่ทันแน่

“มีอะไรคะ....แล้วหล่อนเป็นใคร” หญิงสาวร่างเพรียวบางพันผ้าขนหนูรอบตัวเดินนวยนาดออกมาดูอย่างหงุดหงิดถูกใครก็ไม่รู้ขัดจังหวะกำลังมีความสุขอยู่ดี ๆ เขาก็ลุกพรวดพราดวิ่งตามผู้หญิงคนนี้ออกมา

“ไม่มีอะไร คนรับใช้ที่บ้านมาทำความสะอาดห้องให้” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นสายตายังคงจ้องมองแผ่นหลังเล็กของผู้หญิงตรงหน้า ไอลดาบีบมือแน่นหน้าเสียกดดันไม่รู้จะทำยังไง

“จะยืนเซ่ออีกนานไหม ! กลับไปได้แล้วไม่ต้องมาทำความสะอาดห้องอีก ฉันจะจ้างแม่บ้านมาทำ”

เมื่อเขาเอ่ยปากไล่ ไอลดาก็รีบหันไปหาเขาแล้วหลับตาปี๋ยกมือไหว้เสร็จก็หันหลังเดินจ้ำอ้าวออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว แองจี้เหล่มองยกยิ้มกริ่มลูบไล้มือนุ่มบนอกกว้างเคลื่อนลงมายังกล้ามท้องแกร่ง

“เรามาต่อกันเถอะค่ะ”

“ผมจะไปอาบน้ำ” ธีรภพดึงมือเธอออกอย่างเฉยชาเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้แองจี้มองเคืองหงุดหงิดที่มารมาผจญ

ภายในห้องน้ำ

สายน้ำจากฝักบัวไหลรินไปทั่วร่างกายกำยำของชายหนุ่มทำให้รู้สึกผ่อนคลายธีรภพยืนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยรวมถึงเรื่องอดีตของเขาและเธอ

ย้อนไปเมื่อ 11 ปีก่อน

นายธนา เวษศาสตร์กิจ เจ้าของธุรกิจโรงแรม รีสอร์ท และฟาร์มไข่มุก ผู้ร่ำรวย มีลูกชาย 2 คน

คนแรกคือ ธัญญะ คนที่สอง คือ ธีรภพ เด็กหนุ่มทั้งสองมีนิสัยร่าเริง สดใส ขี้เล่น มีความสุขไม่เคยมีเรื่องทุกข์รบกวนใจ จนวันที่พวกเขาสูญเสียแม่ธีรภพก็เปลี่ยนเป็นคนยิ้มยากและไม่ชอบเข้าสังคม

หลังจากแม่เสียชีวิตไปสองปี

พ่อพาภรรยาใหม่เข้ามาในบ้านจะให้เขายอมรับแม่คนใหม่ มันเป็นสิ่งที่ซ้ำเติมให้เขากลายเป็นคนหยาบกระด้างขัดขืนต่อต้านผู้เป็นพ่อมาตลอด ธีรภพและพี่ชายจึงขอแยกตัวมาอยู่ที่บ้านคุณย่าไม่อาศัยร่วมกับพ่อและภรรยาใหม่ ไม่นานนักพ่อของเขาทำธุรกิจที่ต่างประเทศเลยพาภรรยาใหม่ไปด้วย นั่นทำให้เขาดีใจที่ไม่ต้องเจอหน้ากันอีก ทว่าเมียใหม่พ่อก็ยังไม่วายทิ้งหลานของหล่อนให้มาอาศัยอยู่บ้านเดียวกับเขา

ไอลดา สังสิน หลานสาวของอัญมณีแม่ใหม่ของธีรภพ อัญมณีต้องไปอยู่ต่างประเทศกับสามีแต่หลานสาวไม่เก่งภาษาอังกฤษเลยฝากไอลดาให้ย่าของธีรภพเป็นผู้เลี้ยงดู

คุณย่าเห็นไอลดาครั้งแรกก็นึกชอบในความเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตนจึงรับเลี้ยงไว้และดูแลอย่างดี

ธีรภพ เกลียดชังเมียใหม่พ่อเลยพาลรังเกียจไอลดา ทั้งที่เด็กสาวอ่อนน้อม ไม่เคยก้าวก่ายหรือยุ่งเกี่ยวกับเขา ไอลดารู้ว่าธีรภพไม่ชอบหน้าก็พยายามเลี่ยงการพบเจอ เพราะเมื่อไหร่ที่เจอกันจากที่เขาอารมณ์ดีก็เปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราดเหวี่ยงใส่ทุกคนโดยเฉพาะเธอ ไอลดาจึงหลบเลี่ยงไม่ให้เขาเห็นให้รำคาญตาตลอดเวลาที่อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน

“คุณย่าจะเอาหลานของผู้หญิงคนนั้นมาอยู่บ้านเดียวกับผมไม่ได้นะ ผมไม่ยอม!” ธีรภพเสียงขุ่นหน้าบึ้งตึงเอาแต่ใจ

“ย่าอยากมีหลานสาวมานานแล้ว ถึงยังไงย่าก็จะเลี้ยงลดา” เมื่อย่ายืนยันแน่วแน่ ธีรภพฉุนเฉียวที่ไม่สามารถขัดใจย่าได้เลยต้องยอมให้ไอลดามาอยู่บ้านเดียวกันอย่างไม่ค่อยเต็มใจ

“ตัวก็ผอม ดำก็ดำ ไม่เห็นน่ารักตรงไหน คุณย่าชอบเข้าไปได้ไง” ธีรภพพูดเหยียดตาขวางใส่ไอลดาที่นั่งห่อไหล่ตัวงออยู่ตรงกันข้าม

“ตอนนี้ลดาเป็นน้องสาวของแก ช่วยทำหน้าดี ๆ และพูดจาให้มีมารยาทหน่อย ใครได้ยินเขาจะหาว่าย่าเลี้ยงหลานให้ดูถูกคนอื่น”

“ลดา ยกมือไหว้ฝากเนื้อฝากตัวกับพี่ธีเขาสิลูก” คุณหญิงเริงศรีบอกหลานสาวคนใหม่ไอลดายกมือไว้กำลังจะเอ่ยชื่อแต่ก็โดนขัดขึ้นมาก่อน “เรียกว่าคุณธี ฉันเป็นลูกคนสุดท้องไม่มีน้อง”น้ำเสียงเข้มกับสายตาไม่เป็นมิตรของธีรภพ ทำให้เด็กสาวนั่งหงอก้มหน้าไม่กล้าเงยมองสายตาเกลียดชังของเขา

“ ค่ะ คุณธี”

ช่วงเวลาที่ไอลดาอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันสร้างความอึดอัดให้กับธีรภพอย่างมาก ยิ่งคุณย่าเหมือนจะเห่อรักหลานสาวคนนี้เป็นพิเศษ ยิ่งทำให้เขาเกลียดขี้หน้าไอลดาเจอกันทีไรเป็นต้องแขวะใส่บางครั้งก็ใช้สายตาเหยียดหยามเธอ จนเมื่อเวลาผ่านไปธีรภพทำงานสานต่อธุรกิจของครอบครัวเขาเลยย้ายออกไปอยู่คอนโดเพราะใกล้ที่ทำงานเดินทางสะดวกและที่สำคัญไม่อยากเจอหน้าไอลดา……………………

ปัจจุบัน คฤหาสน์หรูย่านชานเมือง

“ทำไมกลับมาเร็วจังลูก “ คุณหญิงเริงศรีเอ่ยถามเมื่อเห็นไอลดากลับบ้านเร็วเพราะให้ไอลดาไปทำความสะอาดห้องคอนโดธีรภพปกติใช้เวลาเกือบครึ่งวันกว่าจะเสร็จ

“คุณธี กลับมาแล้วค่ะคุณย่า”

“อ้าว ธีบอกย่าว่าจะพรุ่งนี้นี่”คุณย่าขมวดคิ้วสงสัย ไอลดายิ้มอ่อนไม่ได้บอกคุณย่าว่าธีรภพพาผู้หญิงมานอนที่ห้อง

“คุณธีมาค่ะคุณท่าน” ส้มสาวรับใช้ชะเง้อมองรถของธีรภพแล่นเข้ามาภายในรั้วบ้านแล้วจอดที่หน้าประตูบ้าน

ธีรภพลงจากรถเดินเข้ามาภายในบ้านยกมือไหว้คุณย่าที่ยืนอยู่แล้วเหลือบมองไอลดาที่ยืนใกล้ ๆ

“ฟ้องคุณย่าว่าอะไรอีกล่ะ!”

“เปล่าค่ะ” ไอลดาสะดุ้งห่อไหล่ก้มหน้างุด

“น้องพึ่งจะกลับมาถึงยังไม่ได้คุยกัน......หรือว่าแกแกล้งอะไรน้องเลยรีบตามมา”

“เปล่าครับ ใครจะไปกล้าทำอะไรหลานสาวคุณย่าได้”เขาลากเสียงยาวกวน ๆ ก่อนจะหันไปทำหน้าดุกับไอลดา

“ออกจากคอนโดตั้งนานแล้วแต่พึ่งถึงบ้าน แอบไปเที่ยวกับผู้ชายมาล่ะสิท่า”

“ลดา แวะเข้าไปร้านดอกไม้มาค่ะคุณย่า” ไอลดารีบแทรกกลัวคุณย่าเข้าใจผิด

“ฮึ! โกหกไปเรื่อยหนีเที่ยวกับผู้ชายก็บอกมาเถอะ”

“ถ้าหนีเที่ยวกับผู้ชายก็ดีสิ ย่าจะได้อุ้มเหลนสักที” คุณหญิงเริงศรียิ้มแย้มอารมณ์ดี

“เข้าข้างกันเข้าไป” ธีรภพกระแทกเสียงมองเคืองย่าที่เข้าข้างไอลดาตลอด คุณหญิงเริงศรีอมยิ้มมองหลานชายตัวแสบไม่รู้ว่าจะตั้งแง่จงเกลียดจงชังอะไรกันนักหนา ไอลดาเป็นเด็กน่ารักอ่อนหวานนิสัยดี หน้าตาก็สวยไม่เป็นรองใคร ท่านเลี้ยงมาเป็นสิบปีทำไมจะไม่รู้ว่าไอลดาเป็นคนยังไง หากไม่ดีอย่างที่ธีรภพว่าต้องเผยธาตุแท้ออกมาตั้งนานแล้ว

คุณหญิงเริงศรีหมายหมั้นว่าอยากได้ไอลดาเป็นหลานสะใภ้ ผู้หญิงดี ๆ สมัยนี้หาอยาก เมื่อมีอยู่ใกล้ตัวแล้วก็ไม่อยากเสียให้คนอื่นมาเอาไป อยากยกให้ธัญญะหลานชายคนโตก็มีคนรักแล้ว เหลือแค่ธีรภพคนเดียวซึ่งก็เป็นไปได้ยากเพราะเขาเกลียดไอลดาเข้าไส้แม้แต่หน้ายังไม่อยากมอง คุณย่าเลยคิดหาแผนทำให้ธีรภพหันมาสนใจไอลดา หนึ่งในแผนที่วางไว้คือจะให้ทั้งสองใกล้ชิดกัน ท่านเชื่อเสียเหลือเกินว่าความน่ารักของไอลดาไม่ว่าใครได้อยู่ใกล้ก็ต้องชอบ..............