
นางร้ายกลายเป็นแม่หมอปราบผี
บัวบูชาเป็นลูกสาวพ่อหมอปราบผี ดันทะลุมาอยู่ในร่างของสตรีที่มีนิสัยร้ายกาจ แต่ครั้งนี้นางไม่ได้ทะลุิติมาคนเดียว นางยังมีกุมารน้อยปิงปิง ที่ทะลุมิติตามนางมาด้วย ภารกิจช่วยผีและปราบผีจึงเกิดขึ้น

บอดี้การ์ดเทพนักพรต
เมื่อสิบปีก่อน “เย่เฉิงเฟิง” คือคุณชายไร้ประโยชน์ของตระกูล ถูกสาวน้อยถอนหมั้นและถูกตระกูลเฉดหัวทิ้งอย่างไร้เยื่อใยจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน วันหนึ่งได้รับมรดกบำเพ็ญเซียน สิบปีต่อมาเขากลายเป็นพลเอกแห่ง “มังกรแฝง” ผู้ผ่านศึกมานับไม่ถ้วน เพื่อแลกกับทรัพยากรในการฝึกฝน เขาได้รับภารกิจให้ไปปกป้องประธานสาวคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนซี้ของอดีตคู่หมั้นเขา! ภารกิจครั้งนี้เปิดประตูสู่ความลับที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน ความจริงที่ซ่อนอยู่กำลังจะเปิดเผย…

ย้อนเวลามาเป็นว่าที่พระชายาที่ถูกลืมของตัวร้าย
นักดับเพลิงหญิงที่ผันตัวมาเป็นเจ้าของร้านอาหารแบบ Farm to Table ที่ลงมือทำเองทุกอย่างในโลกยุคปัจจุบัน จู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกลายเป็นตัวประกอบหญิงในนิยายที่อ่านไปได้จนเกือบจบเรื่อง เธอกลายมาเป็นตัวละครที่ควรจะตายไปตั้งแต่บทแรก ‘เสิ่นลี่อิง’ คุณหนูที่ตายระหว่างเดินทางไปแต่งงานกับหนิงอ๋อง เจ้าของฉายาเทพสงครามแห่งแคว้นตู้ตัวร้ายของเรื่อง ทีแรกเธอต้องการจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกลืนหายไปในเมืองเล็กๆ ที่ห่างไกลจากเมืองหลวงนี้ แต่เรื่องราวกับไม่ง่ายเช่นนั้น เพราะเจ้าลูกชายในวัยเกือบสามหนาวของตัวร้ายที่จะกลายเป็นผู้ช่วยพระเอกทำลายพ่อตัวเองในอนาคตดันมาสลบอยู่หลังบ้านเธอซะได้ เด็กคนนี้เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ตัวร้ายถลำลึก หากปล่อยไปให้อาจารย์ของพระเอกมาเจอและนำไปเลี้ยงดู แผนอันแยบยลที่บีบให้พ่อลูกต้องฆ่ากันจำต้องเกิดขึ้น เมื่อหนิงอ๋องได้รู้ว่าศัตรูที่ตนสังหารคือบุตรชายเพียงคนเดียว เมื่อนั้นสงครามที่ยาวนานก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ จากเทพสงครามที่น่ายำเกรงกลับกลายเป็นทรราชผู้ถูกเกลียดชัง ไม่ได้การล่ะ ถ้าสงครามเกิดขึ้นต่อให้เธอหลบไปอยู่ไกลปืนเที่ยงเพียงไหนก็คงไม่อาจรอดพ้นความเลวร้ายของสงครามได้ แม้จะยังไม่ได้กราบไหว้ฟ้าดินก็ขอทำหน้าที่แม่เลี้ยงเฉพาะกิจปกป้องดูแลเด็กคนนี้จนกว่าจะถึงเวลาที่สมควร “เด็กน้อยเชื่อพี่สาวเถิดนะ ตอนนี้ข้ายังพาเจ้าไปหาพ่อไม่ได้ ไว้รอพวกมันตายใจ ข้าสัญญาจะพาเจ้ากลับไปหาพ่อแน่นอน”

ข้าเป็นเพียงอดีตฮูหยิน
เว่ยลู่เซียนที่ติดสินใจออกมาจากชีวิตที่แสนจะเจ็บปวด ออกมาใช้ชีวิตข้างนอกเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ เรื่องในอดีตนางจะไม่ขอจดจำมันอีก นางจะใช้ชีวิตที่เหลือของนางคนเดียว อย่างที่นางเคยคิดเอาไว้ก่อนที่นางจะความจำเสื่อมจนให้ท่านแม่ของนางบังคับให้ชายหนุ่มแต่งงานกับนางระดับลมปราณ1. ระดับลมปราณก่อกำเนิด (ขั้น1-10)2. ระดับลมปราณปฐพี (ขั้นต้น กลาง ปลาย)3. ระดับลมปราณนภา (ขั้น กลาง ปลาย)4. ระดับลมปราณสรรค์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)5. ระดับลมปราณราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)6. ระดับลมปราณจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)7. ระดับเซียน (ขั้นต้น กลาง ปลาย)8. ระดับเซียนราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)9. ระดับเซียนจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)10. ระดับเทพจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)ระดับนักหลอมโอสถ1. ระดับก่อกำเนิด (ขั้น1-10)2. ระดับปฐพี (ขั้นต้น กลาง ปลาย)3. ระดับนภา (ขั้นต้น กลาง ปลาย))4. ระดับสรรค์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)5. ระดับราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)6. ระดับจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)7. ระดับเซียน (ขั้นต้น กลาง ปลาย)8. ระดับเซียนราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)9. ระดับเซียนจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)10. ระดับเทพจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)ระดับเม็ดโอสถ1. ระดับก่อกำเนิด (ขั้น1-10)2. ระดับปฐพี (ขั้น กลาง ปลาย)3. ระดับนภา (ขั้น กลาง ปลาย)4. ระดับสรรค์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)5. ระดับราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)6. ระดับจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)7. ระดับเซียน (ขั้นต้น กลาง ปลาย)8. ระดับเซียนราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)9. ระดับเซียนจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)10. ระดับเทพจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)ระดับผู้ใช้อักขระ1. ระดับสีแดง เทียบเท่ากับ ระดับก่อกำเนิด2. ระดับสีส้ม เทียบเท่ากับ ระดับปฐพี3. ระดับสีเหลือง เทียบเท่ากับ ระดับนภา4. ระดับสีเขียว เทียบเท่ากับ ระดับสรรค์5. ระดับสีฟ้า เทียบเท่ากับ ระดับราชันย์6. ระดับสีน้ำเงิน เทียบเท่ากับ ระดับจักรพรรดิ7. ระดับสีม่วง เทียบเท่ากับ ระดับเซียน8. ระดับสีดำ เทียบเท่ากับ ระดับเซียนราชันย์9. ระดับสีขาว เทียบเท่ากับ ระดับเซียนจักรพรรดิ10. ระดับสีเทา เทียบเท่ากับ ระดับเทพจักรพรรดิ11. ระดับสีทอง ราชามังกร (มีเฉพาะผู้ที่เป็นสายเลือดหรือทายาทของมังกรเท่านั้น)ช่างตีเหล็ก1. ระดับลมปราณก่อกำเนิด (ขั้น1-10)2. ระดับลมปราณปฐพี (ขั้นต้น กลาง ปลาย)3. ระดับลมปราณนภา (ขั้น กลาง ปลาย)4. ระดับลมปราณสรรค์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)5. ระดับลมปราณราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)6. ระดับลมปราณจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)7. ระดับเซียน (ขั้นต้น กลาง ปลาย)8. ระดับเซียนราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)9. ระดับเซียนจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)10. ระดับเทพจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)ระดับสัตว์อสูร1. ระดับลมปราณก่อกำเนิด (ขั้น1-10)2. ระดับลมปราณปฐพี (ขั้นต้น กลาง ปลาย)3. ระดับลมปราณนภา (ขั้นต้น กลาง ปลาย)4. ระดับลมปราณสรรค์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)5. ระดับลมปราณราชันย์ ((ขั้นต้น กลาง ปลาย)6. ระดับลมปราณจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)7. ระดับเซียน (ขั้นต้น กลาง ปลาย)8. ระดับเซียนราชันย์ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)9. ระดับเซียนจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)10. ระดับเทพจักรพรรดิ (ขั้นต้น กลาง ปลาย)100 เหรียญทองแดง = 1 เหรียญเงิน100 เหรียญเงิน = 1 เหรียญทอง

หยางชินลูกสาวมาเฟียทะลุมิติ
หยางชินเป็นลูกสาวมาเฟียที่มีนิสัยร้ายกาจเอาแต่ใจและหญิงสาวก็ได้ไปเกิดใหม่ใยยุคโบราญที่ชีวิตรันทดนักแถมยังต้องมาเป็นเสาหลักของบ้าน นางจะผ่านไปได้มั้ย

กลวิธีหย่าสามีสำหรับสตรียุคใหม่
...โปรย... โชคชะตาเล่นตลกให้จันจ้าวได้ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในยุคจีนโบราณที่ไม่คุ้นเคย อีกทั้งไม่ใช่การทะลุมิติเข้ามาในนิยายเหมือนคนอื่น ที่นี่มันยุคโบราณสมัยไหนก็ยังไม่ทราบ ไม่มีแม้แต่เนื้อเรื่องให้อ่านเพื่อเอาชีวิตรอด มิหนำซ้ำเจ้าของร่างเดิมยังไปแย่งวาสนาของคนอื่นมา ในตอนที่ลืมตาตื่นก็ดันมาตื่นตอนที่กำลังร่วมรักกับบุรุษหนุ่มแปลกหน้าที่ได้มารู้ในภายหลังว่าเขาคือ 'แม่ทัพจางอี้เหลียง' สามีผู้เย็นชาและชิงชังเจ้าของร่างนี้จนเข้าไส้ จันจ้าวได้แต่นั่งหน้าม่อยคอตกจะหาหนทางกลับโลกเดิมที่จากมาก็ไม่พบวิธีไหน สุดท้ายจึงยอมก้มหน้ารับชะตากรรม พร้อมลั่นคำปฏิญาณต่อตนเองในใจ 'หวงซานซาน' คนใหม่นี้จะไม่มีวันง้องอนสามีบุรุษไร้หัวใจผู้นั้น แต่ในตอนที่ตัดสินใจจะหย่ากลับได้พบว่าเจ้าของร่างนี้กำลังตั้งครรภ์ เวรแล้วสิ... งานเข้าจันจ้าวเสียได้! เอาเถิด ตั้งครรภ์แล้วอย่างไรกัน สตรียุคใหม่ไม่ยอมให้การตั้งครรภ์กลายเป็นอุปสรรคผูกรั้งชีวิตคู่ที่แสนห่วยแตกเช่นนี้หรอก นางจะทำให้แม่ทัพจางอี้เหลียงหย่าขาดกับนางให้จงได้ ต่อให้ต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวก็ตาม แต่ถ้าเขาไม่ยอม นางจะตัดสินใจหอบลูกหนีเสียเลย ชาตินี้ทั้งชาติอย่าหวังว่าจะได้อุ้มชูบุตรในครรภ์คนนี้อีกต่อไป!

สถาปนิกสาวเกิดใหม่พาครอบครัวสู่ความร่ำรวย ภาค 1
สถาปนิกสาวทายาทมหาเศรษฐีกลับมาตายในไซต์งานก่อสร้างเพราะเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหว จนดวงวิญญาณถูกดึงให้ย้อนเวลาไปยังยุคโบราณ“โอ้โห มีปู่ย่าและญาติพี่น้องเห็นแก่ตัวเอาเปรียบกันถึงขนาดนี้ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด!"

คุณหนูสามตระกูลเจียงผู้ร้ายกาจกับระบบสุดโกง
เรื่องย่อ ขณะกำลังฮัมเพลงอย่างมีความสุข มือผัดอาหารที่ลงมือปรุงด้วยตนเองอย่างพิถีพิถันรู้ตัวอีกทีภาพตรงหน้าก็เปลี่ยนไป กลายเป็นสถานการณ์ที่ซึ่งเต็มไปด้วยความโกลาหล แถมชุดที่ใส่ยังไม่ใช่ชุดอยู่บ้านแต่เป็นชุดจีนโบราณแปลกตา ทว่าก่อนเจียงรั่วอี้จะได้ทำความเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้า ประตูห้องพลันถูกกระแทกให้เปิดออกพร้อมบุรุษผู้หนึ่งที่เดินอาด ๆ เข้ามาแล้วชี้หน้าด่าเธอปาว ๆ บอกว่าเธอชั่วช้า สารเลว ไม่ควรเกิดมาเป็นคน! ถึงจะยังไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไรแต่เจียงรั่วอี้หาใช่ลูกพลับนิ่มที่จะยอมให้คนอื่นรังแกง่าย ๆ ในเมื่อกล้ามาด่าในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ ก็ขอด่ากลับให้จำทางกลับบ้านไม่ได้เลยแล้วกัน!

เจ้าสาวนอกหัวใจ
เพราะต่ำต้อย จึงทำได้แค่มอง เพราะไม่ใช่เจ้าของ จึงเป็นได้แค่... เจ้าสาวนอกหัวใจ

ซูเหมยฮวาชายาอ๋องปีศาจ
ซูเหมยฮวาหญิงสาวจากยุคปัจจุบันข้ามภพมาอาศัยอยู่ในร่างของบุตรสาวคนโตจวนเฉินเสี้ยงในยุคสมัยโบราณ ที่ถูกองค์รัชทายาทถอนหมั้นและฮ่องเต้ยังมีไมตรีมอบพระราชโองการหมั้นหมายให้นางอีกครั้ง ครานี้เป็นการหมั้นหมายระหว่างนางกับเหวินอ๋อง ตงฟางเหวินเหย้า พระอนุชาคนเล็กของพระองค์ซึ่งข่าวลือด้านนอก ต่างเล่าลือว่าพระองค์นั้นเป็นอ๋องพิการก็จริงแต่ความร้ายกาจนั้นก็ราวกับปีศาจ การใช้ชีวิตในยุคสมัยที่ไม่คุ้นชินของซูเหมยฮวากับการต่อสู้กับแม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย น้องสาวต่างมารดาจอมเจ้าเล่ห์และบิดาที่ลำเอียงเป็นอะไรที่นางไม่คิดว่ามันช่างน้ำเน่าเสียยิ่งกว่าละครในทีวีเสียจริง ไหนจะอ๋องผู้นั้นอีกชีวิตใหม่นี้ นางจะได้พบกับความสงบสุขบ้างไหม?... "ฮวาฮวาข้าฆ่าได้ทุกคนในใต้หล้านี้เพื่อเจ้า ฮวาฮวาข้าจะตัดลิ้นสตรีผู้นั้นเป็นของขวัญครบรอบให้กับเจ้าดีหรือไม่? ฮวาฮวาคนที่ล่วงเกินเจ้าในวันนั้นข้าตัดมือมันแล้วดีหรือไม่?..."

I'm Evil Guy ปีศาจตัวร้ายพ่ายรัก
“คนนั้นมาใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้า” “คนไหนเฮีย” “นั่นไง” “อ๋อ~ ไม่ได้มาใหม่หรอก ปกติน้องช่วยงานในครัว ทีแรกมาสมัครเสิร์ฟนี่แหละแต่เฮียเตอร์ไม่ให้เด็กอายุต่ำกว่า 20 มาเสิร์ฟ นี่เพิ่งอายุ 20 มาหมาดๆ เลยให้ขึ้นมาเสิร์ฟ” “อืม พี่มึงมันหัดมีคุณธรรมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” “ตั้งแต่มีเมียไง เฮียก็หาบ้างดิ” “ไม่ว่ะ ขี้เกียจเจ็บบ่อยๆ อีกอย่างกูมีคุณธรรมล้ำหน้าพี่มึงมานานแล้วไอ้เปอร์” “โห่ คนเรามันต้องผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดก่อนจะได้เจอความสวยงามเสมอเฮีย ว่าแต่ถามทำไม สนใจเหรอเฮีย” “เปล่า แค่ไม่เคยเห็นก็เลยถาม” “เหรอเฮีย แต่น้องเขาสเปคเฮียเลยนะนั่นเรียบร้อยสุดๆ” “...เหรอ?” ผมมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วก็พูดออกมาสั้นๆ “ทำไมทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นล่ะ เฮียรู้ไหมน้องเขาเป็นเด็กดีมากนะทำงานหาเงินเรียนเอง บอกตรงๆ ว่าโคตรเหมาะกับเฮีย สนใจจีบเป็นเมียแล้วส่งเสียเรียนต่อไหมเดี๋ยวเปอร์จัดให้” “พูดเหี้ยไรของมึง กูเห็นเรียบร้อยอ่อยหนักมาเยอะแล้ว” “มันก็ไม่ทุกคนน่าเฮีย” “หึๆๆ พวกเรียบร้อยนี่ไม่ใช่สเปคกูแล้วว่ะไอ้เปอร์ ดูแข่งรถได้แล้วเผื่อจะเอาไปพัฒนารอบหน้ามึงจะได้ไม่แพ้จนขายขี้หน้าอีก” ผมตัดบทไอ้คู่สนทนาที่ถามมันแค่นิดเดียวแต่มันชวนคุยต่อซะยืดยาว แล้วก็หันไปสนใจการแข่งรถต่อ ในสนามมีอะไรให้สนใจมากกว่าเรื่องผู้หญิงตั้งเยอะ ผมชื่อมิกซ์ครับ เป็นนักศึกษาปี 4 มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นเดือนมหาลัย เป็นประธานสโมสรนักศึกษา พ่อแม่เป็นนักธุรกิจที่...รวยมั้ง ใช้คำว่ารวยหรือโคตรรวย หรือว่ามหาเศรษฐีผมก็ไม่รู้เหมือนกันช่างมันเถอะครับมันเงินพ่อแม่ผมไม่ใช่เงินผม แล้วก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของสนามแข่งรถที่ผมกำลังนั่งดูอยู่ ส่วนไอ้ที่คุยกับผมเมื่อกี้มันชื่อคูเปอร์เป็นน้องชายของไอ้ชัตเตอร์เจ้าของสนาม ข้อมูลของผมมีแค่นี้ล่ะครับรู้จักผมแค่นี้ไปก่อน เอาแค่ที่ผมอยากให้รู้จักก็พอ “เป็นไรของมึงวะทำไมดูหงุดหงิด” ไอ้เวกัสเพื่อนสนิทอีกคนของผมที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาถามหลังจากที่ผมคุยกับไอ้คูเปอร์จบได้สักพัก “เปล่า” “เปล่าเชี่ยไรปกติมึงไม่นั่งทำหน้าอมขี้แบบนี้ ทำหน้าคนดีหน่อยไอ้ห่าเดี๋ยวคนรู้ว่าเลว” “เลวพ่อง!” ผมหันไปด่าไอ้เวกัสแล้วก็หันกลับมาสนใจการแข่งรถต่อ ผมไม่ได้อารมณ์ไม่ดีหรอกครับ แค่หงุดหงิดนิดหน่อยที่เห็นเด็กเสิร์ฟใหม่ของที่นี่ทำท่าทางกล้าๆ กลัวๆ แล้วก็เกร็งใส่ลูกค้าผู้ชาย บอกตรงๆ ว่ามันขัดตาผม รู้สึกโคตรไม่เข้าตาเลยพวกผู้หญิงเรียบร้อย เพราะเจอมากับตัวหลายครั้งแล้วเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็...หึ! “น้องคนนั้นสวยว่ะ” “ใคร?” “เด็กเสิร์ฟใหม่ไง เสียดายไม่มาเสิร์ฟโต๊ะเรา” “มึงอยากได้เหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้เวกัส ไม่ได้ถามเพราะอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกันหรอกครับ ปกติพวกผมก็ถามกันแบบนี้อยู่แล้ว “เปล่าเห็นสวยดีกูก็เลยอยากแทะโลมด้วยสายตา” “หึๆๆ โคตรเหี้ย” ผมกระดกเหล้าเข้าปากก่อนที่จะหัวเราะแล้วก็สรรเสริญมัน “กูเหี้ยเปิดเผยครับไอ้มิกซ์” มึงมองผมแล้วก็ยิ้มมุมปากให้ “หึ! อย่างมึงน่ะเหรอจะแค่แทะโลมด้วยสายตา” ร่านกว่าหมาเดือน 9 หอนหาคู่ก็ไอ้เวกัสนี่ล่ะครับ “ไม่ใช่สเปคกูนี่หว่า กูชอบผู้หญิงร้ายๆ เซ็กซี่แล้วก็เอ็กซ์ๆ มึงก็รู้ แต่นี่สเปคมึงต่างหาก” “ไม่ว่ะ กูไม่ชอบแบบนี้แล้ว” “เข็ด?” ไอ้เวกัสเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นตอนที่พูดเห็นแล้วรู้สึกว่ามันกวนตีนดีครับ “เปล่า กูแค่ขยาดไม่อยากข้องเกี่ยวกับผู้หญิงแบบนี้อีก” “ก็ไม่ทุกคนมั้งไอ้ห่า ลองพนันกับกูไหมล่ะ กูว่าน้องคนสวยคนนั้นไม่ได้เป็นแบบลลินแล้วก็เอมแน่นอน” “หึ!” “1 ล้าน ถ้าไม่ใสมึงเอาไปได้เลย” ไอ้เหี้ยกัสเป็นอะไรนักหนาอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็ชอบพนัน “10 ล้านกูก็ไม่เอา ไม่อยากเสียเวลาไปข้องแวะกับผู้หญิงประเภทนั้น” ผมตอบมันแล้วก็มองไปทางผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมยาว ผิวขาว ตาโต หน้าตาสวยหวาน แต่งหน้าบางๆ ยิ่งทำให้สวยมากจนไม่อยากละสายตา ท่าทางการเดินทุกอย่างถูกเซ็ตให้คนที่มองเห็นดูแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เรียบร้อย แต่เรียบร้อยแบบนี้ผมเจอมาเยอะแล้วครับ เรียบร้อยกว่านี้ก็สัมผัสมาแล้ว แต่สุดท้ายก็รู้ว่ามันแค่เปลือก “ไอ้ห่ามึงเอาอะไรมาตัดสินว่าบุคลิกแบบนี้ต้องนิสัยเหมือนกันทุกคน” “ประสบการณ์กับเซ้นส์ของกูไง” “ระวังเซ้นส์พังนะครับไอ้คนดี” “หึๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพังไหมเพราะกูไม่เสียเวลาไปข้องเกี่ยวกับผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนั้นอีกแล้วว่ะ” ...พวกผู้หญิงเรียบร้อยมันโคตรขัดตาผมเลย บอกแล้วไงครับว่าเจอกับตัวมาหลายครั้ง ที่บอกว่าเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็... ไม่ได้แรดหรอกแต่เรียกว่า “ร่าน” เลยดีกว่า

เจ้าสาวพรหมจรรย์ของมหาเศรษฐี
จำใจแต่งงานกับผู้หญิงแพศยาที่เผลอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยเพียงแค่ครั้งเดียว เขาเกลียดหล่อนมาก เกลียดผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเข้าแลก เพื่อจับผู้ชายอย่างหล่อนเข้าไส้ เขาจึงกระทำกับหล่อนอย่างหยาบคาย ป่าเถื่อน ปฏิบัติกับหล่อนเยี่ยงโสเภณี พร้อมพาคนรักเก่ามาเหยียบหน้าถึงที่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ในเมื่อหล่อนอยากได้เขานัก หล่อนก็จะได้ แต่ได้แค่ทะเบียนสมรสนะ เพราะความรักเขาให้หญิงอื่นไปหมดแล้ว...

สตรีผู้นี้..เหนื่อยเกินไปแล้ว
ครั้งนี้.. นางลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของ อวี้หลิงหรง คุณหนูสามแห่งตระกูลอวี้ สตรีผู้ถูกครอบครัวทอดทิ้งและชิงชัง แต่เพียงไม่นานหลังจากได้สวมร่างนี้ นางกลับต้องเผชิญกับคำสั่งจากบิดา ให้นางแต่งงานกับฉินเฉินอวี้ องค์ชายหกแห่งแคว้นฉิน เพื่อผูกสัมพันธ์ทางการเมือง ฉินเฉินอวี้เองก็ไม่ได้ต้องการนาง ในหัวใจของเขายังมีเพียงเว่ยลี่หลินบุตรสาวแม่ทัพผู้เป็นรักแรก การแต่งงานกับสตรีจากแคว้นศัตรูจึงเป็นเพียงหน้าที่ที่เขาจำต้องยอมรับด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความขมขื่น เดิมที.. อวี้เหมยลี่เคยเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาในวัยยี่สิบเก้าปีที่มีชีวิตเรียบง่ายในโลกเดิม ทว่าชะตากลับพลิกผันพานางทะลุมิติมาในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แต่ไม่ว่านางจะสวมร่างเป็นใคร นางก็ตาย ไม่ว่าจะพยายามดิ้นรนแค่ไหน จุดจบก็เหมือนเดิม เมื่อตระหนักได้แล้วว่าตนไม่อาจเปลี่ยนแปลงลิขิตฟ้าได้ ชาตินี้นางเลือกที่จะเลิกไขว่คว้า เลิกฝืนโชคชะตา ใช้ชีวิตในแต่ละวันเพียงเพื่อให้ผ่านพ้น นั่งจิบชา กิน และนอน ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามกาลเวลาโดยปราศจากความหวัง ความฝัน หรือแม้กระทั่งความรักที่ตนนั้นเคยพยายามไขว่คว้า เพราะนาง.. เหนื่อยเกินไปแล้ว

ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่น
เยว่อวิ๋นคือนามของนาง อดีตท่านหญิงสูงศักดิ์ที่ก้าวเข้าสู่สนามรบจนกลายเป็นแม่ทัพผู้เป็นดั่งวีรสตรี ทว่าปัจจุบันนางกลับกลายเป็นหญิงชาวบ้านในชนบทธรรมดาๆ ผู้หนึ่ง ที่ถูกครอบครัวส่งออกมาแต่งงานเพียงเพื่อเงินไม่กี่ตำลึง จากอดีตแม่ทัพใหญ่ผู้ห้าวหาญในสนามรบต้องมาเป็นภรรยาบุรุษพิการทั้งยังมีลูกติด แน่นอนว่านางย่อมไม่ยินยอม เพียงแต่เด็กน้อยลูกเลี้ยงของนางนั้นน่ารักยิ่งนัก อีกทั้งสามีผู้นั้นเองก็... โชคชะตาช่างน่าพิศวง เมื่อสวรรค์ให้โอกาส หากนางไม่ไขว่คว้าไว้ย่อมถือว่าผิดต่อมโนธรรมอย่างยิ่ง เอาเถิด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ซาลาเปาเล็กใหญ่สามลูกนี้นางก็จะรับเอาไว้เอง ทว่าไม่รู้ทำไมผู้อื่นจึงชอบหมายตาซาลาเปาของนางกันเสียเหลือเกิน หรืออาจเป็นเพราะ... ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม ก็เป็นไปได้

ทาสรัก ประธานร้าย
เรื่องราวความรักของประธานหนุ่ม(ที่ยังไม่ลืมแฟนเก่า) กับเลขาสาวที่แอบรักเขาหมดใจ เขาและเธอเผลอมีความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืน นำไปสู่ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่ชัดเจน แต่การกระทำกลับชี้ชัดที่สุด อุปสรรคใหญ่หลวงคือแฟนเก่าของเขา ที่อยากกลับมาคืนดีกับประธานหนุ่ม....ในเมื่อเขาไม่เคยเลือกเธอเลย ก็ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องรอ “คุณกันต์ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ…..เลือกเจนได้ไหม” “…..รอฉัน สัญญาจะรีบกลับมา” “ไม่ว่าเจนจะทำยังไง คุณกันต์ก็จะไม่เลือกเจนใช่ไหมคะ”

ทาสสวาทอสูรเถื่อน
“คืนละล้าน คุณจ่ายให้ฉันได้ไหมล่ะคะ ถ้าได้ฉันจะอ้าขารอคุณบนเตียงทุกคืนเลยค่ะทูนหัว” พิชชาภาพูดออกไปพร้อมกับใบหน้าท้าทายอย่างไม่กลัว ในเมื่อเขาอยากจะได้ตัวเธอ เขาก็ต้องลงทุน “แพงไปหรือเปล่า สำหรับค่าตัวของคุณอย่างมากก็คืนละแสน” ฟรานติโน่พูดไปพร้อมกับมองร่างบางที่กำลังนั่งอยู่บนตักของเขาด้วยสายตาหื่นกระหาย เขายอมรับว่าเขาชอบผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอสวยและที่สำคัญนมตูมชะมัดยาก มันโดนใจเขาจริงๆ ยิ่งสเต็ปการอ่อยของผู้หญิงคนนี้เขาก็ยิ่งชอบ เพราะมันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เธอกำลังทำ “ถ้าคุณไม่สู้ก็ปล่อยฉันสิคะ ฉันจะได้ไปหาคนที่เขาใจถึงกว่าคุณ” พิชชาภาพูดจบก็เอามือยันหน้าอกของฟรานติโน่แล้วทำท่าจะลุกออกจากตักของเขา ก่อนจะถูกมือใหญ่รั้งเอวไว้ไม่ให้ลุกขึ้น “ได้ ผมจะให้คุณคืนละล้าน แต่คุณต้องตามใจผมทุกอย่าง” ฟรานติโน่พูดไปพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ คิดว่าคนอย่างเขาจะยอมเสียเงินหนึ่งล้านบาทง่ายๆงั้นเหรอ คอยดูเถอะเขาจะตักตวงจากเธอให้คุ้มสมราคาที่เขาต้องจ่ายไป ฟรานติโน่ สุริยสิงห์ อายุ 32 ปี หนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาลี่ผู้เงียบขรึมที่ใครๆต่างก็รู้จักเขาในนามของ “เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์” จึงทำให้ชีวิตของเขามีแต่คนเข้าหาเพื่อหวังผลประโยชน์ไม่เว้นแต่แต่ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตของเขา เขาจึงถนัดใช้”เงินแลกเซ็กส์” มากกว่าใช้ใจ แต่ผู้หญิงที่ชื่อพิชชาภากลับมาเจ้าเล่ห์คิดจะงัดข้อต่อรองราคากับเขา เขาก็จะสนองให้เธอจนคุ้มกับเงินที่เขาต้องเสียไป พิชชาภา นามไทสงค์ อายุ 22 ปี หลานสาวของเจ้าของอ่างอบนวดชื่อดังที่กำลังจะล้มละลาย ต้องหาเงินมาช่วยพยุงกิจการจนต้องใช้แผนอ่อยให้หนุ่มไฮโซกระเป๋าหนักที่ใครๆก็บอกว่าเขาจ่ายไม่อั้นแค่บริการเขาให้แซ่บถึงใจ เธอจึงลองเสี่ยงมอบความสาวที่เก็บไว้มานานให้กับเขาได้ลิ้มลอง และมันก็คุ้มค่าเมื่อเขายอมจ่ายให้เธอแบบจัดหนักจัดเต็มอย่างสมราคาที่เธอต้องใช้ความสาวแลกมันมา ………….

หวนกลับมาครานี้ ข้าจะร้ายกาจยิ่งกว่าเดิม
เยี่ยเฟยหลิงยอมทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อชายที่นางรัก แต่เมื่อเขาได้เป็นฮ่องเต้ สิ่งที่นางได้รับกลับเป็นเพียงถ้วยยาพิษและคำพูดที่ถิ่มแทงจิตใจ

หลี่ซิ่วอิง สาวใช้ไร้ตัวตนในจวนอ๋องร้าย
“ตัวร้ายแล้วอย่างไร พระเอกแล้วอย่างไร ใช่ว่าหน้าตาดีแล้วจะมารบกวนชีวิตที่แสนสงบของข้าได้หรือ” ใครจะคิดว่าคนธรรมดาที่วันๆโหยหาแต่วันหยุด เพื่อดูซีรีส์หรือไม่ก็อ่านนิยายเงียบๆกับแมวในห้องเล็กๆเท่านั้น วันหนึ่งจะเข้าไปอยู่ในนิยายที่อ่านจบไปนานแล้ว เนื้อเรื่องก็แทบจำไม่ได้ในร่างของหญิงสาวธรรมดา ไม่ได้มีแม่เลี้ยงใจร้าย ตระกูลใหญ่โต ใกล้ชิดเชื้อพระวงศ์ เป็นเพียงคนไร้ตัวตนในนิยายที่ไม่ถูกกล่าวถึงแม้เพียงประโยค เธอตั้งใจจะใช้ชีวิตที่สงบสุขแต่แล้ววันหนึ่งกลับถูกจวนขุนนางใหญ่บังคับให้ไปเป็นอนุผลิตทายาท เพื่อหนีฐานะอัปยศนี้เลยเข้าจวนอ๋องร้ายไปเป็นสาวใช้ที่ทำตัวกลืนกินไปกับกำแพงจวนอย่างเช่นตุ๊กแก จิ้งจก “เว่ยตงหยาง” หรือใครๆที่เรียกเขาว่าเว่ยอ๋อง สมยานามว่าโหดร้ายและป่าเถื่อนอีกทั้งยังเป็นตัวร้ายในนิยายอีกด้วย เอาเถอะอยู่ใกล้คนเช่นนี้ดีกว่าต้องไปเป็นอนุของชายที่ไร้ค่าเช่นนั้น…

คุณหนูกู้ผู้ร้ายกาจ Boss Mafia ข้ามภพ
ในเมืองลั่วเฉินไม่มีใครไม่รู้จักคุณหนูรองกู้บุตรสาวอนุของจวนแม่ทัพฮู่กั๋วนอกจากใบหน้าที่งดงามมากแล้วอย่างอื่นล้วนสวนทางไปหมด กลอน กวี ดนตรี คัดอักษร นางไม่สนใจเลยคอยไล่ตามแต่องค์ชายรองจนน่ารังเกียจ .... กู้อวิ๋นเหยาเดิมทีก็เป็นบอสตัวร้ายขององค์กรลับใต้ดิน รถระเบิดครั้งหนึ่งวิญญาณก็มาอยู่ในร่างของคุณหนูรองกู้ผู้มาจากบ้านนอกเสียแล้ว กู้อวิ๋นเหยาเป็นบุตรสาวที่เกิดจากหญิงสาวที่ชายแดนในตอนแม่ทัพกู้พานางกลับมาก็อายุสิบสามปีแล้ว เด็กสาวใช้ชีวิตในจวนแม่ทัพภายหลังจากที่แม่ทัพกลับชายแดนก็ไม่ค่อยราบรื่นนัก จนกระทั่งตกน้ำและล้มป่วยไปหลายวันตื่นมาอีกทีก็เปลี่ยนไป จากคนไม่เอาไหน ไร้สมองทึ่มทื่อกลับกลายเป็นเด็กสาวที่ฉลาดเฉลียว มีไหวพริบวาจาคมคายไปเสียแล้ว ที่ต่างออกไปคือ "ข้าเคยไล่ตามท่านหรือ? ขอโทษทีตอนนั้นข้าคงตาบอด" "พี่สาวเจ้าเลิกเล่นละครได้แล้วตั้งแต่ข้ากลับมาจากชายแดนท่านก็เล่นไม่หยุดไม่เหนื่อยบ้างหรือ?" "ฮูหยินใหญ่ก่อนท่านพ่อกลับชายแดนได้สั่งเอาไว้ว่าให้ดูแลข้าเหมือนบุตรสาว ไหนหล่ะเสื้อผ้าดีดี อาหารดีดี เบี้ยหวัดรายเดือนถึงอย่างไรท่านก็เป็นผู้ดูแลจวนอย่าหน้าไหว้หลังหลอกสิ!" ไกลออกไป "นายท่าน ท่านเฝ้ามองนางจนนางจะละลายแล้วนะขอรับ มืดค่ำแล้วพวกเราก็กลับเถิด" .... นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติ

ทะลุมิติมาเป็นนักฆ่าแม่ลูกอ่อน
นางลืมตาตื่นอีกครั้ง...ในร่างของหญิงสาวที่ไร้ค่าผู้มีชื่อเดียวกับนางราวกับว่าโชคชะตาเจตนาจะเล่นตลกกับเธอ ย้ำเตือนให้รู้ว่า...ต่อให้ตายไปแล้ว โลกนี้ก็ยังไม่คิดจะเมตตาร่างกายนี้ช่างอ่อนแอ บอบบางไร้แม้แต่ลมปราณไหลเวียนงดงามเพียงภายนอก แต่ไร้เกียรติในสายตาของผู้คนนางคือภาระ... คือเศษเสี้ยวที่ไม่มีใครต้องการ บิดาผู้เลือดเย็นไม่เคยเห็นเธอเป็นลูกเขาส่งเธอไปเป็นเพียงหญิงอุ่นเตียงของนายกองหนุ่มเพื่อแลกกับผลประโยชน์ทางการเมือง ไร้เมตตา ไร้หัวใจ เมื่อเธอให้กำเนิดบุตรชาย...เด็กคนนั้นก็ไร้พรสวรรค์เช่นเดียวกับนาง เมื่อผลผลิตไม่เป็นดั่งหวังแม่และลูกจึงถูกเขี่ยทิ้งราวกับของเหลือใช้จากคุณหนูผู้สูงศักดิ์ กลายเป็นหญิงต่ำต้อยถูกผลักไสให้อาศัยอยู่ในบ้านไม้เก่าโทรมที่แม้แต่ผู้อื่นยังไม่กล้าหันมองไม่มีใครจำได้อีกว่าเธอคือบุตรสาวของแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ เธอทำงานหนักทุกวันเพื่อหาเลี้ยงลูกน้อยอดทนจนร่างกายอ่อนล้าจนกระทั่ง... ลมหายใจสุดท้ายขาดหายไปอย่างเงียบงัน ในคืนที่ท้องฟ้ามืดมิด ไร้แสงดาว...จิตวิญญาณหนึ่งตื่นขึ้นไม่ใช่วิญญาณของหญิงอ่อนแอที่สิ้นใจหากแต่เป็นนักฆ่า จากโลกสมัยใหม่เธอเคยเป็นเงาแห่งความตายมือสังหารที่ไม่เคยพลาดบัดนี้ความทรงจำของทั้งสองหลอมรวมเป็นหนึ่ง ไม่มีอีกแล้ว... หญิงอ่อนแอ เหลือเพียง นักฆ่าไร้หัวใจที่คราวนี้... มีลูกชายเป็นสิ่งเดียวที่นางจะไม่ยอมให้ใครแตะต้องนางให้สัตย์สาบานไว้กับตนเองทุกความเจ็บปวดที่เคยได้รับ...นางจะคืนให้เป็นเท่าตัว
