Genres
CRAZY LOVE คลั่งรัก
ผู้ชายสารเลวที่คลั่งรักเธอได้มากที่สุด THE BAD BOY : ALWAYS MORE FUN
ลุ้นรักน้องรหัส
เขาชอบเธอตั้งแต่แรกเจอแต่เธอกลับกลัวเขามากจนไม่กล้าเข้าใกล้ แต่เขาก็พยายามทำทุกวิธีที่จะได้อยู่ใกล้ชิดเธอ แล้วเธอก็มีอะไรให้เขาได้แปลกใจเมื่อได้ใกล้ชิดกับเธอ
SLAVE TO LOVE ทาสรัก
ที่เขาไม่มีวันปล่อยให้เธอเป็นอิสระ เพราะความแค้นหรือความรักกันแน่
วิศวะคนโหดโหมดหวงเมีย
แจ้งก่อนอ่าน เนื้อหาในเรื่องอาจมีความรุนแรง/เพศ/การใช้ภาษาที่หยาบคาย/ใช้กำลัง/ข่มขู่ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ หากไม่ชอบให้เลื่อนผ่านอย่าดราม่า ---- วิศวะคนโหดโหมดหวงเมีย 20 เมื่อวิศวะสายโหดหน้านิ่งสุดเย็นชาต้องมาเจอกับรุ่นน้องต่างคณะสุดดื้อรั้น หมอก วิศวะหน้านิ่ง ไม่สนใคร ไม่ชอบความวุ่นวาย มีความร้ายกาจซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าที่นิ่งเฉย หวงโหด ลูกแพร นักศึกษาสาวนิเทศปี 2 ผู้มีใบหน้าอ่อนหวานต่างกันลิบลับกับนิสัยเพราะเธอเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และไม่ยอมคน "โอ้ย! ปล่อยนะมายุ่งอะไรด้วยเนี่ย" "อย่ามาดื้อกับฉันนะยัยแสบ" "ก็ปล่อยสิมีสิทธิ์อะไรมาลากฉันแบบนี้ฮะ?!" "อยากเล่นหนังสดตรงนี้เลยไหมจะได้รู้ว่ามีสิทธิ์อะไร" ... "โอ้ย! จะมาตามอะไรนักหนาเนี่ย" "พูดดีๆ ฉันเป็นพี่เธอนะ" "แค่เกิดก่อนปีเดียวฉันไม่ถือ" "ดื้อฉิบหาย! เดี๋ยวจะกระแทกให้เดินไม่ได้แม่ง" ---- ??? อัปทุกวัน จันทร์ พุธ เสาร์ ห้าม! : ห้ามคัดลอกเนื้อหาภายในเรื่องไปดัดแปลงหรือนำไปทำเป็นผลงานของตัวเองเพราะเนื้อหาทั้งหมดคือจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น หากชอบได้โปรดจิ้มมมม ⬇️⬇️ CHAOIL.
ปฏิเสธใจ ว่าไม่รักเธอ
เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวที่พบเจอกันด้วยความไม่คาดคิด กลับกลายต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันดั่งสามีภรรยาในชั่วข้ามวัน บทสรุปของความรัก ความวุ่นวาย ของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร…
รักนะ..ยายจอมแก่น
ปริน..ประธานบริษัทหนุ่มหล่อผู้ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนแต่กลับมาตกหลุมรัก..แคท..เพื่อนสนิทของน้องสาวที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย เธอสวย.มีสเน่ห์แต่มีนิสัยที่ไม่เหมือนใคร..ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนที่เข้ามาตามจีบแม้แต่ตัวของปรินเอง
ดวงใจน้ำแข็ง
เธอแอบรักเขาและขอตามจีบ เขาปฏิเสธเธอตั้งแต่แรกและไม่คิดจะชอบเธอ แต่ทำไมต่อมาถึงได้กลายเป็นเขาตามจีบเธอไปได้ล่ะ!!
แค่เมียคนใช้
"เธอมันก็แค่นางบำเรอคอยสนองความต้องการบนเตียงเพราะฉะนั้นอย่าสะเออะมาสั่งสอนฉันจำเอาไว้!!! "
เจ้าสาวไร้รัง
เพราะต้องตอบแทนบุญคุณ "น้ำค้าง" จึงยอมแต่งงานกับ"ภูมิ"หลานชายคนเดียวของ"คุณหญิง มาติกา สุวรรณมณีวงษ์"ตามคำขอร้องของท่านผู้ที่อุปการะคุณเธอตั้งแต่เยาว์วัย แม้ว่าเขาจะเกลียดเธอมากแค่ไหนก็ตาม ภูษิต สุวรรณมณีวงษ์ (ภูมิ) " ฉันพูดตรงๆ ว่าฉันขยะแขยงเธอที่สุดและอย่ามาใกล้ฉันเด็ดขาด น่ารังเกียจ และอย่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของถ้าเธอล้ำเส้นฉันอีกนิดเดียว ได้เห็นดีกันแน่ จำใส่หัวของเธอเอาไว้ด้วย " นรีรัตน์ พิทักษ์ชล (น้ำค้าง) " ค่ะ หนูเข้าใจแล้วค่ะ หนูจะทำตามคำสั่งที่คุณภูมิสั่งทุกอย่าง "
โซ่ผูกรัก
"ไปเอาเด็กออกซะ" "ธีร์" ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากของเขา "ได้ยินไหม ไปเอาเด็กออกซะ" "เราทำไมได้ลูกไม่ผิดเราทำร้ายแกไม่ได้" "แต่ฉันไม่ต้องการเด็กและก้ไม่ต้องการเธอแล้วด้วย"
STILL LOVE ทวงรัก
"คุณยังจะอ่านหนังสือเล่มเก่าเล่มนี้อีกทำไม?" "ถ้าคุณรู้ตอนจบของมันดี"
ยัยเฉิ่มแสนเชยมัดใจนายหล่อร้าย
"พี่ขอโทษนะ รอบนี้พี่ขอก่อน พี่ไม่ไหวแล้ว รอบหน้าจะแก้ตัวให้" เขาพูดเสร็จก็สะบัดผ้าขนหนูออกจากเอวสอบทันที ฉันจึงมองเห็นเจสันน้อยของเขา มันทำให้ฉันตาโตขึ้นทันที เพราะมันกำลังชี้หน้าฉันอยู่
รักหมดใจยัยเด็กดื้อ
เขาต้องเลือกเจ้าสาวจากลูกสาวเพื่อนสนิทของพ่อ2คน คนพี่สวย เซ๊กซี่ ถือตัว ส่วนคนน้อง สวย น่ารักสดใสและติดดิน ความวุ่นวายเกิดขึ้นเมื่อคนที่ไม่ถูกเลือกกลับมาทำร้ายคนที่เขาเลือก แล้วเขาจะช่วยเธอได้อย่างไร
วิศวะมีเกียร์อยากมีเมียเป็นหมอ
ปอร์เช่หรือพอร์ชหนุ่มหล่อพ่อรวยเทพบุตรแห่งคณะวิศวะหรือสมบัติของมหาลัยกำลังศึกษาอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ชั้นปีที่4ทำธุรกิจนำเข้ารถหรูหรือซุปเปอร์คาร์แบรนด์ดังจากทั่วโลกทั้งยังทำธุกิจด้านอสังหาและมีทรัพย์สินมากมายทั้งในและต่างประเทศ ปอร์เช่มีเพื่อนด้วยกัน3คนคือ โปรแกรม ลายเส้นและนาโน ทั้งหมดนี้คบกันตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงปัจจุบัน นิรินสาวสวยแห่งคณะแพทยศาสตร์นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่4ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สวยและโดดเด่นทำให้มีคนชื่นชอบเธอทั้งมหาวิทยาลัยไม่ว่าจะหญิงหรือชายแต่นิรินมีบุคลิกภาพที่เงียบแม้จะมีคนตามจีบแต่เธอก็ไม่สนใจมักจะปฏิเสธกลุ่มคนเหล่านั้นด้วยถ้อยคำที่สุภาพตรงไปตรงมา"ใจเรามีคนอยู่ในนั้นแล้ว" "พอร์ชรินขอโทษที่ไม่ได้เอ่ยลาต่อหน้ารินไม่กล้าแม้แต่จะเจอหน้าพอร์ชเป็นครั้งสุดท้ายไม่กล้าแม้แต่จะกอดลารินคนขี้ขลาดคนนี้ขอโทษและหวังว่าพอร์ชจะให้อภัย ตอนนี้รินอยู่ที่สนามบินกำลังจะบินไปเรียนต่อที่ต่างประเทศและไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเมืองไทยอีกหรือเปล่ารินมีความจำเป็นที่ต้องไปขอร้อง…พอร์ชอย่าโกรธรินเลยนะและอย่าเสียใจกับอดีตจงก้าวเดินต่อไปข้างหน้าถ้าเรามีวาสนาต่อกันคงได้พบเจอกันอีกและได้กลับมารักกันอีก ลาก่อนพอร์ช หัวใจของริน"
My Wife เมียเด็กของนายวิศวะ
เมื่อสาวน้อยอย่างน้ำพิ้งค์ถูกจับแต่งงานกับชายหนุ่มจอมเย็นชาอย่างทามไท เรื่องวุ่นๆจึงเกิด (น้ำพิ้งค์ VS แม่) “แม่อยากให้ลูกแต่งงานกับทาม” ขวับ!! !!! “อะไรนะคะ แม่อยากให้หนูแต่งงานกับพี่ทามงั้นเหรอคะ” ฉันหันขวับอย่างตกใจทันทีที่แม่ของฉันเอ่ยเรื่องสุดแสนจะช็อคและตะลึงจนต้องเบิกตาโตอย่างเรื่องที่จะให้ฉันแต่งงานกับพี่ทาม ก็เรื่องที่แม่กำลังพูดอยู่มันใช่เรื่องเล่นไก่กาที่จะเอามาพูดเล่นที่ไหนละ นั้นมันเรื่องแต่งงานเลยนะ แต่งงานที่แปลว่าฉันกำลังจะมีสามีเป็นตัวเป็นตนในวัย20อะ มันใช่ที่ไหนเล่า! “ก็ลูกแอบแม่ไปสมัครเรียนที่ไกล ๆ เองทำไมละ ถ้าลูกอยากไปเรียนที่กรุงเทพลูกก็ต้องแต่งงานกับพี่ทาม ไม่งั้นหนูไม่ต้องไปเรียนนะพิ้งค์” “แม่! แม่คิดอะไรอยู่ หนูไม่แต่งหนูเพิ่งจะเข้าปีหนึ่งเองนะแม่” ฉันโวยวายไม่ยอมพร้อมหน้าบึ้งปากยื่นไม่พอใจใส่แม่ “ก็นั้นแหละ หนูจะเข้าไปเรียนที่กรุงเทพใช่ไหม แล้วหนูก็ไม่มีคนรู้จัก ไม่มีคนที่จะคอยดูแล...ทามนะเหมาะที่สุดที่จะดูแลลูกช่วงที่เรียนกรุงเทพตอนห่างไกลแม่ไง แม่แค่อยากหายห่วงตอนลูกอยู่ไกลหูไกลตาแม่อะพิ้งค์” ___________ (น้ำพิ้งค์ VS ทามไท) ตุบ! “อั๊ก!” ไอ้พี่ทาม! ไอ้คนบ้าเอ้ยใช้หน้าแข้งกระแทกบั้นท้ายฉันลงจากเตียงแบบนี้เลยเหรอ! นี่มันเข้าค่ายทำร้ายร่างกายและใช้ความรุนแรงเลยนะ ใช่ค่ะอีพีทามคนหมาบ้ามันถีบฉันลงจากเตียงมานั่งพับเพียบอยู่ข้างล่าง! แต่เหนือกว่าการนั่งพับเพียบคืออะไรรู้ไหม ก็คือมันเจ็บไง! ก้นฉันจะระบมหมดไหมเนี้ย แล้วไหนจะกระดูกก้นกบฉันอีกมันจะเคลื่อนไหมเนี้ย ฮึ่ย “พี่ทาม! พี่ทำบ้าอะไรรู้ตัวหรือเปล่าห้ะ!” ฉันหันไปแหว่ตาเขียวใส่พี่ทามทันทีที่ทำให้ก้นฉันเจ็บและกระดูกดังแกร็บ แต่ดูคนที่ทำฉันเจ็บสิ! “ทำอะไร” เหอะ! ยังมีหน้ามาลอยหน้าลอยตาถามอีก ได้! จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม ชอบความรุนแรงแบบนี้ใช่ไหม งั้นน้ำพิ้งค์คนนี้จะไม่ทนแล้วเหมือนกันเว้ย! ทำมาทำกลับ! ร้ายมาร้ายกลับ!ผู้หญิงกับผู้ชายต้องเท่าเทียมกัน! ฟุบ! หมับ! “โอ้ย ยัยบ้าเอ้ยเธอมากัดแขนฉันทำไมวะ!” ใช่ฉันกัดแขนพี่ทาม และตอนนี้พี่ทามก็กำลังพยายามดันหน้าของฉันที่กำลังกัดแขนของตัวเองออกไปด้วยใบหน้าที่เหยเกสุดๆ แล้วไงฉันไม่สงสารหรอกนะ “ก็แล้วใครสั่งใครสอนให้พี่เตะพิ้งค์ตกเตียงก่อนละ พี่ทำพิ้งค์ก่อนพี่ก็ต้องโดนเอาคืนแบบนี้แหละ!” สิ้นสุดเสียงอันแข็งกร้าวของฉัน ฉันก็ก้มลงไปกัดแขนพี่ทามอย่างไม่ปราณีอีกครั้ง กัดจนพี่ทามต้องร้องโอดครวญขอชีวิตจากฉันเลย แต่ฉันไม่ยอมปล่อยง่ายๆหรอก เพราะฉันจะกัดจนกว่าจะพอใจกันไปข้าง “ไอ้เหี้ยเอ้ย!” ฟึบ! ตุบ! “อ๊ะ!” แต่จู่ ๆสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อพี่ทามสบถคำหยาบออกมาเสียงดังลั่นด้วยความโมโหแล้วสะบัดแขนพลิกตัวขึ้นมาคร่อมฉันอย่างดุดันแทน พร้อมกับกดข้อมือทั้งสองข้างของฉันลงกับเตียงจนรู้สึกเจ็บไปหมด “กัดแขนฉันจนหนังมันจะหลุดอยู่แล้ว เป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ!” เหอะ! ยังมีหน้ามาตะคอกถามฉันอีกเหรอ แล้วเมื่อกี้ใครมันเตะฉันลงเตียงก่อนละ! “แล้วเมื่อกี้พี่ทำพิ้งค์ก่อนทำไมละ พิ้งค์แค่ขอนั่งด้วยเฉยๆ” “ก็ฉันรำคาญพูดไม่รู้เรื่องหรือไง” “แต่พิ้งค์อยากนั่ง! และพิ้งค์ก็ต้องได้นั่งด้วย!” เอาสิ คิดว่าแหกปากตะคอกเก่งคนเดียวหรือไง น้ำพิ้งค์ก็มีปากนะคะ และน้ำพิ้งค์ก็จะไม่ยอมตกเป็นทาสได้รับความรุนแรงป่าเถื่อนนี่คนเดียวแน่ “แต่ฉันไม่ให้นั่ง!” “แต่พิ้งค์อยากนั่ง!” “อยากนั่งมากใช่ไหม” “เอ่อ!” “หึ...ได้ งั้นก็ต้องแลก” “แลกอะไร?” “แลกด้วยนี้ไง” จุ๊บจ๊วบ! O_O อื้อออ ไอ้พี่ทาม! ไอ้พี่บ้าไอ้คนเฮงซวย! มาจูบปากฉันแบบนี้ได้ไงห้ะ! “อื้อออออ” จ๊วบ! แฮ่กๆ “ไง จะตายแล้วเหรอ?” ยิ้มมุมปาก
รักร้ายพี่ชายข้างบ้าน
"นี่มันคืออะไร" "ก็...." "ถามก็ตอบดิ" "พี่ก็อ่านออกจะมาถามทิชาทำไม" เขามองกล่องในมือแล้วแกะดูข้างในซึ่งมันยังเหลือยาอีกหนึ่งเม็ดก่อนจะอ่านทุกตัวอักษรทุกตัวบนกล่อง "เธอยังไม่ได้กิน?? " "ก็กินแล้วแต่...กินไม่ครบคือทิชา......ลืม" "ลืม??? แม่ง เอ้ยยย กินตอนนี้จะทันไหมวะ" "พี่ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าเกิดทิชาท้องจริงๆทิชาจะไม่บอกใครว่าเป็นลูกพี่" "เชื่อเธอก็บ้าละ ขนาดเราไม่ได้เป็นอะไรกันเธอยังพยายามเสนอตัวยัดเยียดตัวเองมาให้ฉันแล้วนี่ตอนนี้เรามีอะไรกันแล้วเธอก็ยังไม่ยอมกินยา ถ้าเธอท้องขึ้นมาจริงๆฉันรู้ว่าเธอต้องให้ฉันรับผิดชอบแน่ๆ" "ถ้าพี่ไม่ต้องการลูกทิชาก็ไม่บังคับ ทิชาสัญญาว่าจะไม่ทำให้พี่เดือดร้อน" เธอพูดออกไปอย่างขมขึ่น เขาพูดแบบนี้เขาไม่อยากรับผิดชอบสินะ "ก็ดี ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน เพราะฉันไม่ต้องการมีภาระไม่ต้องการเอาชีวิตทั้งชีวิตของฉันมาผูกติดกับเธอ"
พิษเพื่อนสนิท
"อย่าทำให้กูหงุดหงิดนะพีช ตอนนี้กูกำลังอารมณ์ดี อย่ามาทำให้กูต้องหงุดหงิดเพราะถ้ากูหงุดหงิดขึ้นมามึงจะเจ็บหนัก หันหลังไป" คาวีออกคำสั่งข่มขู่เสียงเรียบทำเอาหญิงสาวสะอื้นไห้หนักกว่าเดิม
กระชากรักคุณชายเย็นชา
"เอาตอนมีสติ จะได้จำว่าใครเป็นผัว จะได้ไม่คิดไปไหนอีก" "อ๊าย เฮียหยุดนะ หนูดียังไม่มีผัว" "อ๊าส์ เฮีย ซี๊ดดด เสียวอย่าทำอย่างนั้น"ฉันแหงนหน้าร้องครางออกมาด้วยเสียงแหบพร่าและโรยแรง เฮีย
ไร้รักเมียกาฝาก
สงคราม...ผมไม่แตะต้องยัยนี่หรอกไม่ต้องห่วง เพราะผมไม่ชอบกินของเก่าเอาแค่ครั้งสองครั้งผมก็เบื่อละ
บ่วงรักคนไร้ใจ
"จะบอกให้นะ คนอย่างฉันเลวกว่าที่เธอคิดเยอะ อ้ออีกเรื่องที่ฉันจะบอกและให้เธอจำไว้ให้ขึ้นใจว่าต่อไปถ้าฉันมีอะไรกับเธอฉันจะไม่ป้องกันเพราะฉะนั้นต้องเป็นตัวเธอที่ต้องดูแลตัวเองหายาคุมมากินซะ อ้อแล้วก็อย่างที่ฉันบอกว่าห้ามปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อให้ฉันรับผิดชอบเพราะมันจะไม่มีวันเป็นไปได้อย่าหวังว่าฉันจะรับผิดชอบเธอกับเด็กในท้องของเธอ ถ้าฉันจะต้องหาแม่ของลูกฉันคงไม่เอาผู้หญิงขายตัวแลกเงินอย่างเธอมาเป็นแม่ของลูกแน่นอน ฉันสงสารลูกถ้ามีแม่อย่างเธอ แล้วถ้าเธอไม่เชื่อถ้าเธอปล่อยให้ตัวเองท้องฉันจะจัดการเด็กในท้องของเธอด้วยตัวของฉันเอง"