เจ้าบ่าวของฉันเป็นมาเฟีย

161.0K·เรนนี่

แม่ของจันทร์นิลแต่งงานใหม่ จันทร์นิลถูกบังคับให้เป็นน้องสาวลูกติดของหัวหน้าแก๊งมาเฟีย ผู้ชายคนนี้อำมหิตเลือดเย็น ครั้งแรกที่เจอกันก็เอาปืนขู่ฆ่าเธอ เจอกันครั้งที่สองก็อยากจะบีบคอเธอให้ตาย เธอสาบานว่าจะหนีไปให้ไกลจากชายปีศาจคนนี้ให้ได้ แต่ในภายหลัง เธอพบว่าเบรย์เดนชอบกอดเธอ ชอบจูบเธอ อยากครองครองทั้งดัวและหัวใจของเธอ และยังให้เธอเป็นเจ้าสาวที่เจิดจรัสที่สุดอีกด้วย

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

ทายาทมาเฟียหวงรัก

287.0K·ณดารินทร์

ความเข้าใจผิดทำให้เขามีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับเธอ..และเขาจะถือว่าเธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม และของที่เป็นของเขา จะไม่มีวันปล่อยให้ใครหน้าไหนได้เชยชมทั้งนั้น..อย่าฝันจะเป็นอิสระ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

โฉมงามของอ๋องอสูร

53.0K·ซีไซต์

นางตายเพราะโรคมะเร็งและได้เข้าไปอยู่ในร่างขององค์หญิงผู้หนึ่ง และไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะตกเป็นพระชายาของชินอ๋องผู้ที่โหดเหี้ยมเอาแต่ใจและยังมีอนาคอนดายักษ์เป็นอาวุธที่แสนน่ากลัว!

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ไม่เคยลืมคุณ

9.0K·ลายมะลิ

ทันทีที่ได้สบเข้ากับดวงตากลมโตทั้งสี่ดวง ปรินทร์ก็สัมผัสได้ถึงความพิเศษบางอย่าง ยลรดา... เด็กสองคนนี้คล้ายกับยลรดานัก "พ่อแม่ไปไหนหรือครับ ทำไมถึงมานั่งเล่นที่ศาลากันแค่สองคน" เดินเข้าไปใกล้อีกนิด พิศมองให้ถี่ถ้วนกว่าเดิม เหมือนมาก เหมือนจนใจของเขาสั่นสะท้าน "แม่อยู่ในศาลาค่ะ น้องโปรดกับน้องปรานก็เลยออกมานั่งเล่นที่นี่" เด็กแฝดทั้งสองขยับตัวเข้ามาจนนั่งตัวติดกันแล้วพร้อมใจกันมองคนแปลกหน้าที่ยืนห่างไม่ถึงเมตรด้วยท่าทีระแวดระวัง "พี่โปรด เรากลับไปหาแม่แยมกันเถอะ น้องปรานกลัว" แฝดผู้น้องจับมือของพี่แน่นพลางมองไปยังคนแปลกหน้าสลับกับมองหน้าพี่สาว กระตุกมือพี่ถี่รัวเมื่อเห็นว่าชายคนนั้นก้าวฉับเข้ามาหาอย่างไว "เมื่อกี้หนูพูดว่าแม่หนูชื่ออะไรนะครับ" ย่อตัวนั่งลงต่อหน้าเด็กแฝดทั้งสองด้วยความร้อนใจ เมื่อกี้เขาไม่ได้หูฝาด เด็กน้อยคนนี้เอ่ยชื่อใครบางคนที่เหมือนกับชื่อของผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด "อย่าเข้ามาใกล้พวกหนูนะ ไม่อย่างนั้นหนูจะฟ้องแม่แยม!" เด็กหญิงปรินดาโน้มตัวบังน้องสาวไปทั้งตัวแล้วพูดเสียงแข็ง ทำหน้าดุใส่คนแปลกหน้าที่ทำท่าทางแปลก ๆเห็นเขาลุกขึ้นแล้วขยับออกไป แฝดผู้พี่ก็คว้าข้อมือของน้องสาวแล้วดึงให้ลุกวิ่งออกไปจากศาลาริมน้ำทันที 'แม่แยม' "ใช่แยมคนเดียวกันกับที่พี่ตามหาหรือเปล่า" พึมพำกับตัวเองแล้วมองตามแผ่นหลังของเด็กทั้งสองที่วิ่งหายเข้าไปในศาลาอย่างมีความหวัง ถ้าลูกยังอยู่ก็คงมีอายุเท่ากับเด็กสองคนนี้ เขามันโง่และสารเลวนัก เลวที่ทิ้งเมียกับลูกได้อย่างลงคอ

นิยายรักจบแล้ว

ทาสสวาทวิศวะโหด

281.0K·อยู่ในตะเกียงแก้ว

"เธอ...กินยาคุมฉุกเฉินรึยัง?" เสียงของฟาเรนเอ่ยถามดังมาจากทางด้านหลัง และคำถามของเขานั้น มันก็ทำเอาฉันชะงักไปเลยเหมือนกัน ฉันมัวแต่วิตกเรื่องอื่น ๆ จนลืมเรื่องยาคุมฉุกเฉินไปซะสนิทเลยจริง ๆ เพราะถึงแม้ว่าฟาเรนจะปล่อยน้ำสกปรก ๆ นั้นด้านนอก แต่มันก็ไม่ได้ปลอดภัยจากการตั้งครรภ์ได้ 100% เพราะเขาไม่ได้ใส่ถุงยางอนามัย ยังไงก็เสี่ยงท้องอยู่ดี "ทำไมฉันถึงลืมเรื่องนี้ไปได้นะ" ฉันยกมือทุบหัวของตัวเองอย่างเครียดหนักกว่าเดิมไปอีกเท่าตัว "ยัยโง่เอ๊ย!" ฟาเรนสบถออกมาทันทีก่อนจะปล่อยบุหรี่ทิ้งและขยี้มันด้วยเท้าของเขา เขาเดินมาหาฉันจากทางด้านหลัง และยังไม่ทันที่ฉันจะตั้งตัว ใบหน้าที่เย็นเฉียบของคนตัวสูงก็ยื่นมาข้าง ๆ ใบหน้าของฉันแล้ว "อสุจิของฉันเพียงหยดเดียว ถ้ามันพุ่งเข้าไปในตัวของเธอ" ฟาเรนกัดริมฝีปากเล็กน้อยและพูดอย่างตรงไปตรงมา "ก็ปั้นเด็กได้เป็นตัวแล้วนะ ยัยโง่!" เขาลูบที่หน้าท้องของฉันเบา ๆ ในท่าทางที่เหมือนเขากำลังโอบกอดฉันจากทางด้านหลัง "ปล่อยนะ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น" ฉันพยายามจะสะบัดตัวออกแต่ฟาเรนก็รัดเอวของฉันเอาไว้แน่น "เธอคงไม่ได้คิดจะจับฉันด้วยวิธีนี้หรอกใช่ไหม?" แบดบอยอย่างฟาเรนกระซิบด้วยเสียงกระเส่า ๆ ที่ข้างใบหูของฉัน "ฉันจะไปซื้อยาคุมกินเดี๋ยวนี้แหละ" ฉันพยายามจะงัดฝ่ามือหนา ๆ ของเขาออกจากเอวของตัวเองให้ได้ "ไม่ต้องไป!" ฟาเรนถอนหายใจออกมา จู่ ๆ เขาก็เอื้อมมือมาบีบปากของฉันและแกะยาคุมฉุกเฉินออกจากกล่อง และยัดใส่ปากของฉันสองเม็ดทันที "อื้อ ~" ฉันพยายามจะขัดขืนแต่ก็ต้องกลืนยาเม็ดนี้ลงคอไปในที่สุด _________ ตัวอย่างตอนสำคัญ ฟุ่บ ~ ทันทีที่กระดุมเม็ดบนของเสื้อเชิ้ตสีขาวหลุดออกมาได้สามเม็ดเท่านั้น... "ฟาเรน เดี๋ยว!" น้ำขิงหยุดชะงักทุกอย่างในทันที ฟาเรนเองก็ชะงักไปเหมือนกันเมื่อเห็นใบหน้าที่ดูตกใจของเธอในตอนนี้ "เธอหยุดทำไม มีอะไรสำคัญรึไงที่รัก ~" เขาขมวดคิ้วถามกลับอย่างข้องใจในตอนที่เกือบจะเข้าได้เข้าเข็ม "เป็นอะไรไป?" เขาถามเมื่อเห็นน้ำขิงนิ่งไปอยู่พักใหญ่ "รอยแดง ๆ นี่มันอะไร?" เธอมองที่แผ่นอกของเขา ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตเพื่อสำรวจดูอย่างถี่ถ้วนด้วยความสงสัย... "ช่างมันเถอะน่า" ฟาเรนจับมือของเธอเอาไว้และดึงเธอมาจูบพร้อมกับตีหน้านิ่ง ๆ แต่น้ำขิงกลับไม่ยอมลดละ เธอยังคงพยายามจะเปิดเสื้อของเขาดูให้ได้ "ไปเอากับคนอื่นมาใช่ไหม?" ___________________ อ่านต่อได้ที่ ฟาเรนไฮต์คลั่งรัก ตัวอย่างตอนสำคัญ ในนิยายเรื่อง พิษสวาท    ฟุ่บ! ร่างบางถูกผลักลงเตียงทันที รันเวย์ไม่รอช้าที่จะขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ และยังไม่ทันที่เด็กสาวจะกรีดร้องออกมา ฝ่ามือหนาของเขาก็ปิดปากของเธอเอาไว้แทนที่ "หนึ่งบอกให้รอ..รันก็รอ" ร่างสูงที่เปลือยท่อนบนยังคงเพ้อถึงคนรักเก่าของเขาไม่ยอมหยุด "แต่รอแล้วรันได้อะไร?" กลิ่นวอดก้าร้อนผ่าว ออกมาจากริมฝีปากเรียวบางของเขา เรือนร่างของเขาแดงก่ำและร้อนระอุไปหมด ".. (หนูไม่ใช่คุณหนึ่ง) .." คนตัวเล็กส่ายหน้าและเธอพยายามเปล่งเสียงบอกผ่านฝ่ามือหนาไปทั้งน้ำตา "เธอคือนับหนึ่ง.." คนเมาที่ขาดสติย้ำกับเธอไปอีกครั้งแววตาของเขาสื่อความหมายบางอย่างที่ยากจะเข้าใจได้.. เขาค่อย ๆ ปล่อยมือที่ปิดปากเธออยู่เลื่อนมาเช็ดน้ำตาให้แทน "และเธอเป็นของฉัน..." คนเมาหลับตาลงและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า "อย่าทำอะไรหนูเลยนะ มันเจ็บมาก....หนูไม่ไหวแล้วจริง ๆ คุณ" เธอยังคงพยายามขอร้อง ทั้ง ๆ ที่เขาไม่รับฟังอะไรทั้งนั้นก้มหน้าลงประทับริมฝีปากจูบเธออีกครั้ง ขณะที่เขาประกบปากจูบสาวน้อยอย่างดูดดื่ม มือสากค่อย ๆ ลูบไล้เรือนร่างของเด็กสาวก่อนจะล้วงเข้าไปใต้เสื้อเพื่อปลดตะขอชุดชั้นในออก พร้อมดันแผ่นหลังเธอขึ้นมา กดริมบดขยี้อย่างดิบเถื่อน ก่อนจะฝีปากผละออกจากเธอเพียงเล็กน้อย.. มือหนากระชากถอดเสื้อของเธอออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกระแทกริมฝีปากจูบอีกอย่างรุนแรง เขาจูบเธออย่างบดขยี้ แลกปลายลิ้นเข้ามาในโพรงปากและตวัดเลียชิม แลกน้ำลายเธออย่างไม่รังเกียจใด ๆ  แม้ว่าเด็กสาวไม่ได้ตอบรับจูบกลับไปเพราะเธอไม่เคยจูบกับใครมาก่อนเลย ยิ่งไปกว่าเธอคือเธอจูบไม่เป็นสักนิด เธอกลั้นหายใจอยู่นานจนแทบจะหมดลมหายใจตายคาจูบที่เร่าร้อนของเขาอยู่แล้ว พลั่ก! เธอผลักคนตัวใหญ่ออกไปในเฮือกสุดท้าย "เฮ่อ ๆ ๆ ๆ" สาวน้อยหายใจอย่างหอบเหนื่อย ร่างสูงกระชากกางเกงขาสั้นรวบพร้อมกับกางเกงในถอดออกและโยนลงพื้นไปทันที "…." เด็กสาวหายใจหอบเหนื่อยเงยหน้ามองเพดานห้องนอนหรูอย่างหมดเรี่ยวแรงจะขัดขืนแล้วจริง ๆ รันเวย์ลูบใบหน้า ของเธอก่อนจะไล่ต่ำลงมาถึงหน้าอกที่ขนาดเล็กกว่าฝ่ามือของเขา มือสากลูบลงมาจนถึงหน้าท้องของเธอก่อนจะแยกเรียวขาเล็ก ๆ ให้ถ่างออกเพื่อที่จะได้มองเห็นชอกช้ำตามผิวกายและเนื้อกายขาวเนียนนุ่มของเด็กสาววัยแรกแย้มตรงหน้า "หนูไม่ใช่คุณนับหนึ่ง..ปล่อยหนูไปนะ" เธอพูดออกไปอย่างแผ่วเบา สาวน้อยมองที่เรือนร่างแกร่งของรันเวย์อย่างหวาดผวา "งั้น..ฉันจะสมมุติว่าเธอเป็นหนึ่งก็แล้วกันนะ" ร่างสูงเอ่ยตอบเธอด้วยแววตาที่เศร้า ๆ สวบ!! "อะ.อึก... (กรี๊ด) " ร่างบางกระตุกเกร็งทันทีที่เขากระทำลงไปโดยที่เธอไม่เต็มใจ "หนูเจ็บ..ไม่ไหวแล้ว ๆ " เธอส่ายหน้าพร่ำบอกเขาไปทั้งน้ำตา แต่ทว่าตับ ตับ ตับ.. ____________________ ตัวอย่างตอนสำคัญ ในนิยายเรื่อง ทาสรัก ทาสรัก (1) “คือ...ฉันยังไม่พร้อมน่ะค่ะ” เธอตัดสินใจพูดออกไปอย่างเสียงสั่น ๆ และจับมือของคลินต์เอาไว้ คลินต์จึงค่อย ๆ ดึงปลายนิ้วจากร่องสวาทขึ้นมา ซึ่งมีเมือกน้ำใส ๆ ติดปลายนิ้วของเขามาด้วย และคลินต์ก็เลียชิมรสชาติความหวานของเซลีนอย่างหน้าตาเฉย “คุณคลินต์?” เซลีนเอ่ยขึ้นอย่างตกใจกับการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก เพราะที่เขากินเข้าไปมันคือน้ำจาก...ร่องรักของเธอ... “ฉันไม่รังเกียจ...แล้วเธอล่ะรังเกียจฉันไหม?” เขาถามขึ้นอย่างลองใจอีกฝ่าย “ก็ไม่ค่ะ...เพียงแต่ว่า...” เซลีนส่ายหน้าตอบไปทันที คลินต์เลิกคิ้วมองเธอด้วยแววตาที่กดดัน ๆ เพราะเขาพร้อมที่จะสอดใส่แล้วแต่เหมือนเซลีนต้องการหยุดเอาไว้จนมันเริ่มน่ารำคาญเกินไปสำหรับคนใจร้อนอย่างคลินต์ “ฉันคิดว่ามันเร็วเกินไปที่เราจะ...” คนตัวเล็กพูดออกไปอย่างลำบากใจ ถึงเธอจะชอบเขามาก แต่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพียงแค่ไม่กี่วันเอง “ไม่มีอะไรเร็วเกินไป...ถ้ามันใช่ก็คือใช่...เซลีน~” คลินต์จ้องใบหน้าของอีกฝ่ายและพูดต่อด้วยแววตาที่แน่วแน่

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

รักเกินเลย

29.0K·ณดารินทร์

เป็นแค่ผัวชั่วคืนอย่ามาวุ่นวาย เสร็จแล้วก็จบๆ กันไป ของไม่อร่อย..แป้งหอมไม่กินซ้ำ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ชายาไร้ใจ

353.0K·weiwei

เหลียงซิน นิติเวชที่ยอดเยี่ยมที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดกลับข้ามภพกลายเป็นพระชายาที่ท่านอ๋องรังเกียจ แถมยัง ถูกเขาทรมานจนเกือบเสียชีวิต นางสาบานว่าจะต้องล้างแค้นให้ได้แล้วหย่ากับเขา แต่เขากลับไล่ตามนาง

นางเอกเก่งจบแล้ว

เด็กแสบของคนเถื่อน

21.0K·violet

“ดื้อนักนะ เดี๋ยวพ่อจะฟาดให้ลุกจากเตียงไม่ขึ้นเลยคอยดู!”

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ONS Secret ดีลแลกรัก

67.0K·เดย์ไลลา

"คุณคิดจริงๆ เหรอ ว่าแค่เอาผมบังหน้า ผมจะจำไม่ได้...คุณทิชา" เธออยากจะร้องไห้ออกมาตรงนี้เหลือเกิน ไม่เข้าใจว่าทำไมพระเจ้าถึงได้ใจร้ายกับเธอนัก ถึงขนาดส่งหนุ่มที่เธออยากหนีหน้าไปตลอดชีวิตให้เวียนกลับมาเจอกันตลอด ยิ่งเขาเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจขนาดนี้ หญิงสาวก็ไม่อาจหาข้อแก้ตัวอื่นได้อีกแล้ว นิ้วเรียวค่อยๆ เกลี่ยเส้นผมยุ่งเหยิงที่ปรกหน้าออก ก้มหน้านิ่งไม่กล้าสบสายตา ราวกับเด็กน้อยทำความผิดแล้วถูกคุณครูจับได้ "บอกผมซิ ว่าทำไม AE คนเก่งถึงได้โผล่มาเป็นเด็กนั่งดริงก์ในเลานจ์หรูได้" น้ำเสียงทุ้มยังคงราบเรียบ แต่เพราะเธอเอาแต่ก้มหน้าจึงไม่ได้ทันเห็นกระแสคลื่นริ้วแห่งความไม่พอใจปรากฏชัดบนสีหน้าหล่อเหลาของเขา ทิชายังคงพูดไม่ออก นั่งตัวแข็งค้างอยู่เช่นเดิม หัวใจเต้นโครมครามพยายามคิดหาทางออก แต่ทางไหนก็ดูไม่เข้าท่าเสียเลย ขณะที่กำลังตัดสินใจว่าควรจะพูดยังไงกับเขา เสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นด้านหลัง "เอ่อ...คุณไทเปคะ พอดีน้องทิชาเขาไม่ได้รับงานอย่างว่านะคะ ถ้าคุณไทเปสนใจฝนว่า..." "ฉันเลือกคนนี้...เธอกลับไปทำหน้าที่ตัวเองได้แล้ว ไม่ต้องยุ่ง" หน้าของฝนเหลือเพียงสองนิ้วเมื่อถูกนัยน์ตาเหี้ยมเกรียมเย็นชาจ้องกลับ ขนในกายลุกวาบเสียวสันหลังขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ ทำได้เพียงกะพริบตาปริบๆ ให้รุ่นน้องสาวว่าไม่อาจช่วยเหลืออะไรได้จริงๆ ก่อนจะต้องรีบเดินกลับนั่งที่เดิม เมื่อไทเปยังคงแผ่ไอรังสีกดดันออกมาไม่เลิก "เอาละ...ตอบคำถามผม คุณมาทำอะไรที่นี่" แม้น้ำเสียงของไทเปจะดูเรียบนิ่งเป็นปกติ แต่ทิชาก็พอจะรับรู้ได้ถึงกระแสความไม่พอใจคุกรุ่นอัดมาในคำพูดนั้น "ขะ...ขอทิชา ลงไปนั่งดีๆ ได้ไหมคะ" "ถ้าไม่ตอบคำถาม ทั้งคืนก็นั่งอยู่ท่านี้ก็แล้วกัน" ไม่พูดเปล่า ร่างสูงถือวิสาสะโอบเอวคอดกิ่วของเธอจนร่างกายยั่วเย้าสัมผัสกับกายร้อนรุ่มของชายหนุ่มแนบแน่น ทำให้เธอต้องใช้มือน้อยค้ำยันหน้าอกแกร่งเพื่อรักษาระยะห่าง หัวใจเธอเต้นแรงแทบบ้า หากมันจะวายเสียตอนนี้ทิชาจะไม่แปลกใจเลย ภายในมันแตกตื่นลนลานไปหมด ดวงตากลมเอ่อรื้นด้วยหยาดน้ำตาจางๆ หลังจากทำอะไรไม่ถูก และอยู่ใกล้ชิดกับผู้ชายแปลกหน้ายิ่งกว่าครั้งไหน "อธิบายมา..." หญิงสาวหมดทางเลือก เธอเม้มปากสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่รวบรวมความกล้า ข่มอาการหวาดกลัวในจิตใจ ก่อนจะยอมเปิดปากอธิบายเรื่องราวทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบให้เขาฟัง คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันครุ่นคิดตาม หลังจากปล่อยให้ทิชาหอบหายใจเหนื่อยบนตัก เมื่อเล่าทุกอย่างให้เขาฟังจนหมดสิ้น "..." "..." เธอเงียบ เขาก็เงียบ ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ ทำหญิงสาวทนอึดอัดไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายเอ่ยทำลายความเงียบขึ้นมา "ทะ...ทิชาเล่าจบแล้ว...ขอลงไปนั่งดีๆ ได้หรือยังคะ" "นั่งนี่ก่อน ผมกำลังใช้ความคิด" ชายหนุ่มตอบกลับเสียงทุ้ม จ้องกลับเธอด้วยสายตาแปลกๆ ยากจะคาดเดาความหมาย ทำทิชาอดหวาดเสียว รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมาไม่ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เธอขนลุกหนักกว่าเดิม นั่นคือมือหยาบลูบไล้แผ่วเบาไปตามช่วงเอวบางผ่านเนื้อผ้าบาง จู่ๆ มันก็วาบหวามเสียวแวบราวกับอยู่บนเครื่องรถไฟเหาะ ทำเธอต้องรีบเม้มปากเข้าหากันแน่ ข่มความรู้สึกแปลกๆ ที่ก่อตัวขึ้นภายในร่างกาย "คุณบอกว่าต้องการหาเงินเพื่อมาเคลียร์ปัญหาหนี้สิน และใช้จ่ายประจำวัน จนกว่าจะได้เงินเดือนในเดือนหน้าใช่ไหม" "ชะ...ใช่ค่ะ" "งั้นผมมีข้อเสนอ" "ขะ...ข้อเสนออะไรคะ?" ทิชาถามกลับเสียงสั่น ใจหนึ่งก็ยังคงหวาดระแวงแต่อีกด้านก็สนใจเช่นกัน อย่างที่ทราบว่าไทเปเป็นตัวแทนและคนสนิทของประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ ไม่แน่เขาอาจจะมีงานดีๆ เงินเดือนสูงให้เธอทำ แทนที่จะต้องมาฝืนทนรับมือกับพวกผู้ชายเจ้าชู้หัวงูนับร้อยที่จ้องจะลวนลามเธอทุกวินาที มุมปากหยักกระตุกยิ้มจางๆ เธอชะงักค้าง ตกตะลึงในทีแรก ก่อนจะรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้นแรงกว่าเดิม มันไม่ใช่อาการแตกตื่นเหมือนปกติ แต่มันเป็นความเขินอายกับเสน่ห์เหลือล้นของหนุ่มหล่อเหลาที่ดูดีทุกกระเบียดนิ้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกใจเต้นกับความหล่อของผู้ชาย ใบหน้าชวนฝันคมเข้มค่อยๆ โน้มเข้ามาใกล้ สาวบนตักนิ่งค้างไปราวกับตกอยู่ในมนตร์สะกด ทำให้เธอไม่เบี่ยงตัวหนีเหมือนอย่างเคย ลมหายใจร้อนจ่อรดส่วนอ่อนไหวที่ใบหู เพียงแค่นั้นทิชาก็รู้สึกเหมือนร่างกายหมดแรงอ่อนระทวยไปเสียดื้อๆ เฝ้าจดจ่ออยู่กับคำพูดของชายหนุ่มด้วยอาการตื่นตัวสุดขีด "มาเป็นคู่นอนผมสิ" !!!

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ท่านประธานคลั่งสวาท

13.0K·นิยายของ อิแย้ม

เพราะความจำเป็นทำให้บัวบูชายอมแลกศักดิ์ศรียอมเสียสิ่งมีค่ามากที่สุดของผู้หญิงให้กับเจ้านายคนใหม่เพื่อน้ำเงินมารักษามารดา เธอยอมเป็นผู้หญิงของ'ภูผา'ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่า หนักหน่วง ดุดันทำผู้หญิงหลายคนขาสั่นมาหลายต่อหลายคน "ฉันจะให้เงินเธอตามที่เธอต้องการ ถ้าหากเธอยอมตกลงเป็นผู้หญิงของฉัน" "ค่ะ บัวยอม"เพราะความจำเป็นทำให้เธอต้องยอมเขาทุกอย่างโดยไม่มีข้อแม้

ประธานจบแล้ว

รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน

1.0M·เฟยเฟย

เทวิกาถูกบังคับแต่งงานซ้ำๆจนบ้านก็ไม่กล้ากลับ เพื่อที่จะใช้ชีวิตอย่างสงบ เช่าพี่ชายเพื่อนอย่างยศพัฒน์มาเป็นสามี นึกว่าเค้านั้นจะเป็นแค่ผู้ชายที่เกิดในครอบครัวธรรมดาๆ ใครจะรู้ว่าครอบครัวเค้าเป็นตระกูลร่ำรวยเชียว ......พันธะสัญญาของเทวิกาเป็นโมฆะ ยศพัฒน์:คุณภรรยา อย่างอแงสิครับ เด็กดี กลับบ้านกลับสามีเถอะ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ข้ามภพสยบอ๋องร้าย

510.0K·weiwei

"เจ้ากล้าเข้าวังไปขอเสด็จพ่อหย่ากับข้าหรือไม่?" เหอะเจ้าอ๋องหลงตัวเอง "ได้ วันนี้ข้าจะหย่ากับท่านให้ได้" กลัวที่ไหนรู้จักข้าสตรียุคใหม่น้อยไปแล้ว "อยากหย่ากับข้าเพื่อไปอยู่ชายอื่นสินะฝันไปเถอะ.."

นางเอกเก่งจบแล้ว

เพื่อนที่แปลว่า (เมีย) bad friend

58.0K·Story Truth / ลำเจียก

เพราะความที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กจึงยากที่จะคิดอะไรเกินเลย สองคนหนักแน่นกับคำว่าเพื่อนมาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าคนที่นอนข้างๆ คือ ‘เพื่อนที่คบกันมานาน’ แถมยังเปลือยกายทั้งคู่ นับจากนั้นสถานะก็ค่อยๆ เปลี่ยนกลายเป็น ‘เพื่อนที่แปลว่าเมีย’

นิยายรักจบแล้ว

เผลอรักเมียชั่วคืน

431.0K·ณดารินทร์

เมื่อ One Night Stand ดันทำให้เกิดอีกหนึ่งชีวิต การแต่งงานเพราะความจำเป็นจึงเกิดขึ้น ข้อตกลงคือ ห้ามรัก ห้ามวุ่นวาย ห้ามหึงหวง ห้ามแสดงตัว ห้ามให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ไหงกลายเป็นเขาที่จ้องจะละเมิดข้อตกลงนั้นตลอดเวลา เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 4 ของนิยายเซต 4 หนุ่มทาสรัก 1 หลงรัก เมียจำเป็น 2 แค้นรัก เมียเก่า 3 คลั่งรัก เมียขัดดอก 4 เผลอรัก เมียชั่วคืน

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

WRITE TO LOVE | เขียนรักปรุงสวาท SM+

4.0K·อะพอลโล่_

“ถ้าเธอมีฉันเป็นอิมเมจพระเอก ..เรื่องบนเตียง ฉันไม่ได้ง่อยขนาดนั่น” “…ใครจะไปรู้เล่า ไม่เคยนอนด้วยซะหน่อย” “ก็นอนซะสิ จะได้เขียนฉันออกมาให้มันดีกว่านี้”

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ยั่วรักสามีนิตินัย

27.0K·ชะนีติดมันส์

"คุณครับผมยังไม่พร้อม" เขาจำผู้หญิงคนนี้ได้ดี เพราะเธอเป็นคู่ควงด็อกเตอร์พันไมล์บุตรชายคนเล็กของเจ้าของโรงงานอิทธิพลค้าไม้ และงานเลี้ยงในคืนนี้ก็เป็นงานเลี้ยงต้อนรับลูกค้าจากต่างประเทศของโรงงานนั้น ริมฝีปากงามที่แต่งแต้มไปด้วยสีสันแนบจูบลงกับผิวกายชายหนุ่มตรงหน้าแบบไม่อายเลย "อะไรวะเนี่ย" ชายหนุ่มที่ดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการใหญ่ของโรงงานอิทธิพลค้าไม้รีบเบือนหน้าหลบ แต่เขาจะหลบไปไหนได้ล่ะ ในเมื่อคนตรงหน้าทั้งสวยและเซ็กซี่ขนาดนี้ หลบแค่พอเป็นพิธีเท่านั้นแหละ เผื่อว่าเธอเปลี่ยนใจตัวเขาเองจะได้ไม่อายมาก แต่พอเห็นว่าเธอเอาจริงชายชาติทหารแบบเขามีหรือที่จะปล่อยไป... "ถ้าคุณยังไม่หยุดผมจะไม่ทนแล้วนะ" ชายหนุ่มเตือนหญิงสาวที่ฝังจูบอยู่ซอกคอของเขาเป็นครั้งสุดท้าย แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจคำเตือนนั้นเลย ด้วยฤทธิ์ยาที่ผสมอยู่กับเครื่องดื่มมันทำให้เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ ยิ่งได้อยู่ใกล้เพศตรงข้ามมันก็ทำให้ยานั้นออกฤทธิ์ได้ดี "ช่วยฉันหน่อยนะคะ" เธอเห็นว่าเขานิ่งมาก ก็เลยออกปากขอร้อง เพราะแค่เธอทำเองมันไม่ได้ช่วยให้ความร้อนรุ่มในร่างกายลดลงได้เลย "ถ้าได้สติมาแล้วคุณจะไม่เสียใจแน่นะ" เขาคิดว่าเธอแค่ดื่มหนักไปเท่านั้น "ไม่ค่ะ" ขณะที่ตอบริมฝีปากงามยังคงสัมผัสกับใบหน้าอันหล่อเหลา

ประธานจบแล้ว

Bad CEO หนี้รักท่านประธาน

37.0K·ณดารินทร์

“แค่หวงฉัน หนี้อาจไม่ลด แต่ถ้ารัก..ก็ไม่แน่” ***************** Bad CEO หนี้รักท่านประธาน ท่านประธานหนุ่มรูปหล่อสั่งให้ลูกน้องไปลากตัวลูกสาวของพนักงานที่ยักยอกเงินบริษัทไปถึงสิบห้าล้านบาท เพื่อเค้นความจริงว่าแม่ของเธอไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน แต่ความสวยของสาวน้อยตรงหน้า กระตุ้นสัญชาตญาณนักล่าจอมตะกละให้ตื่นขึ้นอีกครั้งหลังจากเพิ่งอกหักจากดาราสาวที่ทิ้งเขาไปคบกับคนอื่น สาวน้อยอ้อนวอนขอความเห็นใจไม่ให้เขาจับแม่เธอเข้าคุก และขอเป็นฝ่ายรับผิดชอบหนี้สินทั้งหมดด้วยตัวเอง เข้าทางเขาพอดีอย่างนี้ ก็คงไม่อาจปล่อยกวางน้อยเนื้อหวานให้หลุดออกไปได้ จึงเสนอให้เธอมาทำงานด้วยเพื่อหักหนี้จากเงินเดือน และหนี้มหาศาลที่เธอต้องทำงานกับเขาจนตายจากกันไปข้างหนึ่งก็ไม่มีทางใช้หมด เป็นเหตุผลให้เสือหนุ่มนักล่าเรียกร้องขอดอกเบี้ยจากเธอเป็นการทอดกายให้เขาเชยชม แม้ว่าเธอจะมีคนรักที่กำลังจะแต่งานกันอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ เพราะมีชีวิตของแม่เธอเป็นเดิมพัน สาวน้อยยอดกตัญญูทำทุกอย่างเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ แต่เจ้าหนี้อย่างเขากลับไม่ยินดีรับเงินคืนจนต้องหาทางเพิ่มหนี้ให้เธอเรื่อยๆ สุดท้าย เขาก็รู้แล้วว่าไม่อาจรั้งเธอเอาไว้ด้วยยอดหนี้ที่กำลังจะหมดลง จึงตั้งใจรั้งเธอไว้กับตัว ด้วยบางสิ่งที่ทำให้เธอต้องอยู่ชดใช้หนี้รักให้กับเขา..ตลอดไป

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

พิศวาสรักเด็กฝาก

50.0K·violet

"ถ้าคุณไม่ให้ผมเอามันเข้าไป คุณจะลงแดงได้นะ"

โรงแรม/มหาลัยจบแล้ว

ภรรยา(ไม่)ลับคุณหมอ

6.0K·ปะหนัน

ช่อเอื้องเต็มใจที่จะเป็นภรรยาไร้ตัวตนของคุณหมอ...แต่เธอไม่มีทางยอมเป็นบ้านน้อยของใคร วันที่ได้รู้ความจริงที่แสนเจ็บปวดก็คือวันที่เธอมีข่าวดีไปบอกกับเขา ศักดิ์ศรีและความถูกต้องทำให้ช่อเอื้องตัดสินใจไปให้ไกลจากตรงนี้ลูกคนเดียวเธอเลี้ยงได้การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวคงทำให้เธอมีความสุขมากกว่าการต้องยอมเป็นภรรยาอีกคนของคนที่ไม่เคยเห็นค่าในความรักของเธอเลย ***** “คุณทำถูกต้องแล้วค่ะในเมื่อคุณคิดว่าการแต่งงานกับผู้หญิงที่เหมาะสมกับคุณที่สุดจะทำให้คุณพ่ออาการดีขึ้นและคุณแม่ก็มีความสุข เอื้องอวยพรขอให้คุณหมอโชคดีนะคะ” “อย่าพูดแบบนั้นสิอย่าทำให้ผมรู้สึกเหมือนว่าคุณจะหายไปเราก็ยังอยู่กันแบบนี้ได้เพียงแต่….ผมอาจจะมาหาคุณน้อยลง” “ไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้วค่ะก่อนหน้านี้ เอื้องเป็นแค่ภรรยาลับๆแต่หลังจากนี้ไปถ้ายังอยู่ตรงนี้...ก็จะกลายเป็นเมียน้อย” คำพูดของคุณหมอยิ่งตอกย้ำให้ช่อเอื้องรู้ว่าสิ่งที่เธอจะบอกกับเขามันควรจะเป็นความลับตลอดไป ผู้ชายที่เห็นแก่ตัวตรงหน้าไม่มีคุณค่าคู่ควรกับการเป็นพ่อเลย

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

เด็กเลี้ยงคนเถื่อน

34.0K·violet

"ผมลงทุนไปตั้งเยอะ ถึงเวลาที่ผมจะเก็บผลผลิตเสียที"

ประธานจบแล้ว