ปฏิเสธใจ ว่าไม่รักเธอ

100.0K · จบแล้ว
พวยชมพู
42
บท
65.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวที่พบเจอกันด้วยความไม่คาดคิด กลับกลายต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันดั่งสามีภรรยาในชั่วข้ามวัน บทสรุปของความรัก ความวุ่นวาย ของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร…

นิยายรักโรแมนติกประธานพลิกชีวิตสัญญาทางรักรักหวานๆดราม่าโรแมนติก

บทที่ 1 บทนำ

บทนำ

ท่ามกลางแสงไฟสลัวปนระยิบระยับที่ส่องประกายบนเหนือหัว กระทบและสาดส่องร่างกายหญิงสาวบอบบางผิวขาวเนียนเหมือนปุยนุ่น นั่งคอตกอยู่บนเก้าอี้เคาน์เตอร์บาร์ชงเหล้าในคลับแห่งหนึ่ง บวกกับเสียงดนตรีเปิดคลอเบาๆตามจังหวะเคลื่อนตัวช้าๆ

มือเล็กยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูพลางมองไปที่สัญลักษณ์แบตเตอรี่ที่บ่งบอกว่าอีกสามเปอร์เซ็นต์เครื่องก็จะดับ

"บ้าจริง!!…"

ใบหน้าสีแดงก่ำบวกกับสายตาที่ดูสะลึมสะลือ ซึ่งเป็นอาการของคนกำลังเมาได้ที่ มองหาพนักงานเสริฟเพื่อต้องการสั่งเครื่องดื่มมาเพิ่ม

หมับบ!!

"ขอดื่มด้วยคนได้มั้ยครับคนสวย"

ทว่าเมื่อหญิงสาวมัวแต่หันซ้าย หันขวามองหาพนักงานเสริฟ กลับมีชายตัวสูงอีกคนถือแก้วไวน์เข้ามานั่งลงข้างๆเธอ พร้อมฉวยโอกาสแอบแตะเนื้อต้องตัว

"น้องงง…น้องคะ! ขอเพิ่มอีกแก้ว!!" แต่ด้วยความที่หญิงสาวคนนี้มีนิสัยที่ไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้า ทั้งยังไม่สนใจใครต่อใครที่เข้ามา แม้ว่าก่อนหน้าชายผู้นี้จะมีคนอื่นๆเข้ามาหาเธอบ้างแล้วก็ตาม

ระหว่างที่นั่งรอเครื่องดื่ม เธอนั่งก้มหน้าเหมือนกับคนมีอาการมึนเมาถึงขั้นสุด เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนทับแขนอีกข้างของตัวเองอย่างหมดแรงบนโต๊ะ มือของชายหนุ่มที่เข้ามานั่งด้วยเริ่มฉวยโอกาสคว้าเอวบางของเธอให้กระชับเข้ามาใกล้ตัว โดยคิดว่าเธออาจจะเมาไม่ได้สติและจะได้ล่อลวงเธอกลับไปด้วย

ฟึ่บบบ!!!

"เห้ย!! คุณ!!เดี๋ยวก่อนสิ…"

เมื่อเห็นจังหวะที่ชายผู้นั้นเผลอ หญิงสาวรีบลุกและเดินโซเซออกมาจากตรงนั้น โดยพยายามประคับประคองตัวเองเดินออกมาจากผับข้างในได้สำเร็จ

ฟุ้บบ!!!

"อุ๊บ! โอ๊ยย!!…" ร่างบางลากสังขารตัวเองออกมานั่งที่โซฟาด้านหน้าของคลับ

ซึ่งเป็นที่ประจำของเหล่านางฟ้าของคลับที่คอยนั่งรอรับแขกวีไอพีตอนเข้ามาใช้บริการ แต่ ณ ตอนนี้ตรงที่เธอนั่งไม่มีใครแล้ว เพราะเป็นเวลาที่คนเข้าไปใช้บริการด้านในนั้นหมด

เธอจึงนอนฟุบลงตรงโซฟานั้น เพื่อตั้งใจจะให้ตัวเองหายมึนสักพัก และค่อยหารถกลับ

ทันทีที่เธอเผลอวูบไป อยู่ๆก็มีมือดีหิ้วปีกเธอให้ลุกขึ้นมาโดยที่เธอยังคงมึนและเบลอๆ

"สภาพนี้จะไหวเหรอวะ แล้วยัยชะมดไปไหน…"

"ไม่เห็นนะครับลูกพี่ เอาไงดีครับ"

"หิ้วขึ้นรถไปก่อน ระวังด้วยอย่าให้เป็นรอย!"

เธอพยายามลืมตาเพ่งมองเสียงสนทนาของชายร่างสูงในชุดสูทสีดำ แต่ทว่าเธอกลับมองภาพพวกนั้นออกมาเบลอๆไม่ชัดเจนและซึ่งไม่สามารถมองออกว่าใบหน้าของแต่ละคนหน้าตาเป็นยังไง แต่เสียงที่ได้ยินกลับได้ยินชัดเจนทุกคำพูด

เธอพยายามลืมตาและเงยหน้ามอง แต่กลับไม่ไหวเพราะหัวเธอตอนนี้มันหนักเหมือนกับมีรถทั้งคันวางไว้บนหัวของเธอ

และสุดท้าย เธอถูกหิ้วปีกขึ้นไปยังรถตู้คันหรูที่จอดรอเธออยู่ตรงนั้น…

ฟุ้บบ!!!

"อุ้ย!!นี่เดินให้ดีดีหน่อยสิยะ"

หญิงสาวรายหนึ่งวิ่งหน้าตื่นออกมาจากทางด้านใน เพื่อต้องการมาดูสถานการณ์บางอย่างที่อยู่หน้าทางเข้าของคลับ รีบร้อนจนเผลอชนเข้ากับลูกน้องสาวบริการที่วิ่งมาจากทางด้านหน้า

"ขอโทษค่ะพี่ชะมด!!" ว่าจบหญิงสาวยกมือไหว้และกำลังจะรีบวิ่งเข้าข้างใน

"นี่เดี๋ยวก่อนสิ! เมื่อกี้ใช่รถตู้ลูกน้องของคุณคัลเลอร์หรือเปล่า"

"ไหนคะ คุณคัลเลอร์มาหรอคะ!! คันไหนคะพี่ชะมด…" สายตาของหญิงสาวรายนี้กลับเปล่งประกายอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเอ่ยถึงชายคนหนึ่ง

"เมื่อกี้ที่เพิ่งจะออกไปไงละ โอ๊ย! ไม่มีอะไรละ รีบเข้าไปข้างในเดี๋ยวแขกถามหาแล้วมาโวยวาย ฉันจะหักเงินแกนะ!!"

"ค่ะ ค่ะ ค่ะ"

"เอาไงดีทีนี้ ถ้าคุณคัลเลอร์โกรธ ชีวิตแกพังแน่เลยอีชะมด!!"

หญิงสาวยืนคร่ำครวญกับตัวเองก่อนจะหลับตาภาวนาอะไรสักอย่าง และเดินเข้าคลับไป~

เริ่มเรื่องมาก็เกิดเรื่องขึ้นซะแล้ว~

โปรดติดตามตอนต่อไป

และลุ้นไปพร้อมกันนะคะว่าเกิดอะไรขึ้นกับสาวน้อยคนนี้