Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
เสน่ห์ร้ายภรรยาจำเป็น
28.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณติณห์ หยุดมือเดี๋ยวนี้นะ” มุกธิดาหน้าแดงระเรื่อ แต่จะดิ้นหนีก็ดิ้นไม่ได้ เพราะถูกเขารัดไว้เสียแน่น “จะหยุดทำไมล่ะ แล้วจะบอกให้รู้ไว้ว่าฉันชอบผู้หญิงตูดงอนๆ นมใหญ่ๆ ว่าแต่เธอเคยนอนกับผู้ชายไหม แล้วหมอนั่นทำถึงใจเธอหรือเปล่า” ถามด้วยหน้าตายียวนกวนโมโห แต่บอกเลยว่าเขาอยากรู้มากว่าพนักงานสาวคนนี้ผ่านผู้ชายมาหรือยัง แล้วผ่านมากี่คน “ถามบ้าอะไรเนี่ย” จากที่อายตอนนี้กลายเป็นโกรธ ตาก็มองจนแทบถลนออกมานอกเบ้า “นี่โกรธเหรอ” ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจแต่ก็ยังถาม คราวนี้มุกธิดาเลยดิ้นใหญ่ แต่การยิ่งดิ้นกลับยิ่งทำให้เนื้อตัวเบียดสัมผัสกัน “ก็โกรธสิ ผู้ชายบ้าอะไรถึงมาถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิง ปล่อยมุกเดี๋ยวนี้นะ” “ฉันจะได้รู้ไงว่าเธอเป็นงานหรือไม่เป็นงาน แต่ขอบอกก่อนนะว่าฉันไม่ชอบผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาเยอะ เพราะมันจะทำให้เครื่องหลวม” ปากหยักคลี่ยิ้มชอบใจเมื่อเห็นสีหน้าแดงก่ำของคนในอ้อมกอด “คุณติณห์!!” “จะเสียงดังทำไม อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง” ติณห์โน้มหน้าลงต่ำมากยิ่งขึ้น จนจมูกชนกัน ก่อนที่เขาจะกดปากหอมแก้มคนในอ้อมกอด “คุณติณห์!!” “อย่าเสียงดัง” เขาเอ็ดหน้าตาดุดัน มุกธิดาก็ดิ้นหนีพัลวัน “คุณติณห์ก็หยุดทำอะไรแบบนี้กับมุกสิ” “แบบนี้ แบบไหน” เขาถามกลับด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จนอีกคนอยากจะซัดให้สักหมัดสองหมัด “ก็กอดก็หอมแก้มมุกนี่ไง” “แค่กอดหอมนิดหน่อยมันไม่สึกหรอหรอกน่า” “คนบ้า! พูดเอาแต่ได้ ปล่อยมุกเลยนะ มุกง่วง มุกจะไปอาบน้ำนอน” **งานหมดสัญญานะคะ ชื่อเดิมอสูรร้ายบำเรอสวาท และเป็นภาคต่อเรื่อง เกมพิศวาสกระชากใจ (ทัพพ์ พิมพ์พิศา) ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกได้ค่ะ แต่ถ้าหากต้องการอ่านเรียงตัวละครที่เข้าไปแจมในแต่ละเรื่องก็ตามนี้ค่ะ 1.เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ (ราม นิรัสยา) 2.เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ (อินทัช รินนภัส) 3.เกมพิศวาสกระชากใจ (ทัพพ์ พิมพ์พิศา) 4.เสน่ห์ร้ายภรรยาจำเป็น (ติณห์ มุกธิดา) **
เกมพิศวาสกระชากใจ
12.0K·วรัมพร หงสรถ“นี่! จะทำอะไร” พิมพ์พิศาร้องถามหน้าตาตื่นเมื่อมือใหญ่ยื่นมารวบร่างเธอเข้าไปกอดโดยไม่บอกไม่กล่าว สองมือเล็กยกยันอกกว้างไว้สุดแรง “ก็คุณบอกว่าผมไม่สนใจคุณ ตอนนี้ผมก็เลยจะสนใจคุณไง” หน้าตาถมึงทึงแปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ได้อย่างรวดเร็วจนตอนนี้พิมพ์พิศาเริ่มระแวง “อย่ามาทำบ้าๆ ที่นี่นะทัพพ์ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” พิมพ์พิศาหันหน้าหลบริมฝีปากหยักที่โน้มเข้ามาหาพัลวัน ทำให้ทัพพ์ที่หมายจะจูบปากอิ่มเพื่อลงโทษที่เธอไปซบอกชายอื่นเลยพลาดเป้าไปโดนแก้มบ้าง จมูกบ้าง “จะดิ้นทำไม” คนอยากจูบดุเข้าให้ แต่มีหรือที่พิมพ์พิศาจะสนใจ ตอนนี้เธอทั้งผลักทั้งตบทั้งหยิกอีกคนเพื่อให้ตัวเองหลุดไปจากอ้อมกอดรัดแน่น “นายก็ปล่อยฉันสิ แล้วก็หันมองด้วยว่าที่นี่มันไม่ใช่ที่ส่วนตัว นายจะมาทำบ้าๆ ไม่ได้เด็ดขาด” คนตัวเล็กแย้งเสียงเขียว นัยน์ตาก็ขุ่นคลั่ก “ใครบอกทำบ้าๆ นี่ผมกำลังจะแสดงความรักกับเมียต่างหาก” “ฉันไม่ใช่เมียนาย!” เพราะโมโหที่ถูกกอดรัดแน่นจนแทบหายใจไม่ออกพิมพ์พิศาจึงโต้กลับไปแบบไม่คิด เลยทำให้หน้าหล่อเหลาขรึมขึ้นมาทันตา “พูดใหม่อีกทีสิ” ทัพพ์ย้ำชัดทุกถ้อยคำ “ฉันพูดชัดแล้ว” “งั้นเหรอ” **ภาคต่อ เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ (อินทัช รินนภัส) **
เมียนอกใจ
240.0K·วรัมพร หงสรถ“เธอแน่ใจว่าทำได้ทุกอย่าง” เสียงของเทวัตเปลี่ยนเป็นทุ้มนุ่มอย่างน่าฟัง แต่เมลดาไม่ได้นึกสงสัย “ถ้าไม่ยากเกินไป เมทำได้หมดค่ะ” “เธอแน่ใจว่าทำได้” เสียงทุ้มถามย้ำ “เมแน่ใจค่ะ คุณมิกบอกมาได้เลยว่าจะให้เมทำอะไร” “เรื่องที่จะให้ทำ มันไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย” เขาพูดแล้วหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ “แต่อย่างเธอ คงยังไม่เคย” “ไม่เคยเหรอคะ” คิ้วเล็กขมวดเป็นปมอย่างไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ออกจากปากหยักหมายความว่าอย่างไร เทวัตไม่ตอบแต่พยักหน้าเบาๆ แทน ยิ่งทำให้เมลดาไม่เข้าใจ “เอ่อ...คุณมิกหมายความว่าไงเหรอคะ เมไม่เห็นจะเข้าใจเลย” “อีกเดี๋ยวเธอจะเข้าใจเอง เมลดา”
เพลิงสวาทพันธนาการใจ
297.0K·วรัมพร หงสรถ“ผมคิดถึงคุณตลอดเวลาเลยรู้ไหม” “คุณคิดถึงโซ่” “ใช่ คิดถึงมากๆ อยากกอด อยาก...” “คุณ...นิคไม่พูดต่อเหรอคะ” เสียงหวานสั่นเล็กน้อยถามกลับ เมื่อจู่ๆ คนตัวโตก็นิ่งไป “จูบได้ไหม” ไม่มีการรอคำตอบ นิคเตอร์กดริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากอิ่มสวยทันที บดเคล้าคลึงอย่างมีชั้นเชิง แยกแย้มกลีบปากส่งลิ้นอุ่นเข้าไปซอกซอนในโพรงปากเล็กๆ ดูดซับน้ำหวานอย่างหลงใหล มือที่ประคองใบหน้าสวยเอาไว้ เวลานี้เขาปล่อยมือข้างหนึ่งมาลูบไล้แผ่นหลังเนียน แล้วดันร่างเล็กเข้าไปชิดผนัง มือใหญ่เริ่มซุกซน ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่สาวเจ้าใส่อย่างชำนาญ เพียงไม่นานสาบเสื้อก็แยกออกจากกัน
คืนหวามพันธนาการใจ
10.0K·วรัมพร หงสรถ“เบบี้ คุณยั่วผมเกินไปแล้ว” ดาเนียลพึมพำขณะที่คนตัวเล็กขยับกายลงไปนั่งที่หน้าขาของเขา เธอบดเบียดสะโพกเข้ากับบางอย่างของเขา ที่เขากำลังพยายามสะกดสะกั้นไม่ให้ตอบสนองกับสัมผัสสุดยั่วยวนของหญิงสาว “ร้อนจัง…” เสียงหวานพึมพำ สะบัดศีรษะไปมาปลดปล่อยมวยผมที่ถูกรวบไว้อย่างสวยงามจนหลุดรุย แต่กลับเซ็กซี่และยั่วยวนในสายตาคมดุจเหยี่ยว “ถ้าจะยั่วกันขนาดนี้ งั้นผมจะถือว่าคุณยอมผมแล้วนะเบบี้” จบคำดาเนียลก็จับกายเล็กลงไปนอนบนเตียงเช่นเดิม ส่วนเขาถอยห่างมาถอดเสื้อผ้า เผยให้เห็นร่างกำยำ หน้าท้องเป็นล่อนสวย อาวุธร้ายที่บ่งบอกความเป็นชายก็ผงาดกล้าพร้อมออกรบ
พันธะร้ายกระตุกหัวใจ
6.0K·วรัมพร หงสรถ(พันธะร้ายกระตุกหัวใจ ภาคต่อ บอสร้ายจำนนรัก) "ปล่อยนะ เดี๋ยวคนเห็น” ปากก็บอกไป มือก็คอยปัดมือของสามีออก ตาก็หันไปมองรอบตัว เพราะกลัวจะมีคนมาเห็น “ที่นี่มีแค่เรา” คนพูดรั้งภรรยาเข้ามาชิด สะโพกกลมสวยที่เบียดกับหน้าขา รับรู้ได้ว่ามีบางอย่างกำลังพองโต “คนลามก” “อะไรนะ” คนแสร้งหูตึงถามกลับ ก่อนจะแนบปากเข้ากับซอกคอของภรรยา แล้วดูดเม้ม ขบกัดหยอกเย้า มือก็เคลื่อนเข้าหาเต้างาม บีบบี้ยอดอกสีสวย จนเจ้าของห้องห่อไหล่อย่างสะท้าน ความเสียวซ่านก็พลุ่งพล่านไปทั่วกาย
บ่วงรักบอดี้การ์ดเถื่อน
6.0K·วรัมพร หงสรถ(ภาคต่อ แดนรักมาเฟียเถื่อน ((อ่านแยกได้ค่ะ)) “จะ...จะทำอะไรฉัน” มัลลิกาถามเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อป้องกันการถูกรุกล้ำและไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไปเหมือนกัน เดี๋ยวก็หน้าร้อนผ่าว เดี๋ยวก็ใจเต้นโครมครามสลับกันอยู่ได้ ทั้งที่ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้หน้าตาก็ธรรมดา หล่อสู้แฟนหนุ่มของเธอก็ไม่ได้ แล้วทำไมใจเธอถึงได้พากันเต้นกระหน่ำแบบนี้เล่า! “ทำเสียงให้มั่นคงหน่อย คนสวย” เสียงทุ้มดังชิดผิวแก้มนุ่มราวผิวเด็กจนอดใจไม่ไหวเผลอทาบปากสัมผัสแก้มนุ่มก่อนตัดใจถอยห่าง แต่สองมือยังไม่คิดจะละห่างจากเรือนร่างของหญิงสาว “อย่าทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณแม่ แล้วก็ฟ้องพี่ชายฉันด้วย คราวนี้นายไม่ได้ตายดีแน่ ไอ้คนปากเสีย” คุณหนูคนสวยเค้นเสียงขู่ด้วยอาการปากสั่นระริก “ไม่ทำหรอก เพราะผมจูบคุณไม่ลง” ไรอันโต้กลับชิดริมฝีปากคู่สวย ปากบอกไม่อยากจูบ แต่ตอนนี้ใจทั้งหมดของเขากำลังอยากลิ้มลองริมฝีปากคู่นี้สักครั้ง บ่วงรักบอดี้การ์ดเถื่อน เคยได้รับการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์แสนรัก ปี 2555
กรรมสิทธิ์รักนายหัว
10.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณมีสิทธิ์อะไรจะมานอนกับฉัน” เสียงหวานถามกลับทันควัน ก่อนจะถอยห่างออกมาเป็นวา เพราะนายหัวคนนี้ไว้ใจไม่ได้ จ้องแต่เอาจะเปรียบ “ก็คุณเป็นว่าที่เมียของผม ทำไมผมจะนอนด้วยไม่ได้” “ฉันไม่เคยตอบตกลงจะแต่งงานกับคุณ กรุณาเข้าใจซะใหม่ด้วย แล้วที่ฉันยอมอยู่ที่นี่ ฉันอยู่เพื่อจะขอเจรจากับคุณอีกครั้งว่าฉันขอผ่อนจ่ายหนี้สินที่คุณให้คุณพ่อของฉันต่างหาก” “เรื่องนี้ยังไม่จบอีกเหรอยาหยี” “จะจบได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่ยอมเจรจากับฉัน” “ที่ผมไม่ยอมเจราจาด้วย เพราะผมต้องการแต่งงานกับคุณไงยาหยี” “แต่เราไม่ได้รักกัน แล้วคนไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันได้ยังไง” “อยู่ๆ กันไปก็รักกันเองนั่นแหละ ยิ่งมีลูกด้วยกัน ผมเชื่อว่าคุณกับผมจะรักกันรักกันมากด้วย มากจนใครๆ จะพากันอิจฉา ผมขอเอาหัวเป็นประกัน!” ภคินบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ “ฝันไปเถอะว่าฉันจะมีลูกกับคุณ” “ไม่ฝันแน่นอนยาหยี เพราะเชื้อผมมันแรง ทีเดียวก็ท้องได้แล้ว” เขาโอ้อวดหน้าชื่นตาบาน
บ่วงร้ายต้อนรัก
6.0K·วรัมพร หงสรถ“ที่รัก จัดการผมบ้าง” กรณ์นึกอยากให้คนตัวเล็กได้สัมผัสเขาบ้างพูดขึ้นและขยับลุกขึ้นยืนคร่อมร่างเล็ก แล้วค่อยๆ ย่อตัวลงให้ตัวตนอยู่ใกล้ริมฝีปากอิ่ม พราวรัมภาตาโตกับสิ่งที่ได้เห็นในระยะใกล้ อึดใจต่อมาเธอก็อ้าปากตามคำสั่งของเขา แล้วดูดกลืนตัวตนแข็งกร้าวนั้นอย่างเงอะงะ แต่กลับทำให้คนเหนือร่างคำรามลั่นห้อง แต่ไม่นานเขาก็ลุกยืนเต็มความสูง “คุณกรณ์” คนตัวเล็กขานเรียกด้วยความงุนงง ทั้งที่เมื่อครู่เขายังบังคับให้ทำอยู่เลยแต่มาตอนนี้กลับถอยหนี “พอก่อนที่รัก” ขาดคำนั้นก็กลับมาแทรกตัวกลางร่างสาวอีกครั้ง มือใหญ่จับสองขาเรียวยกขึ้นแล้วดันให้ไปด้านหน้าจนสองขาแนบสนิทกับทรวงอก จับตัวตนที่พร้อมเต็มที่เข้าหากุหลาบงาม วินาทีถัดมาเขานำพาตัวตนเข้าไปสำรวจถ้ำน้ำหวาน “อื้อ! คุณกรณ์” ความเจ็บทำให้เธอแทบเธอร้องออกมา แต่ความเจ็บแปลบที่ก่อเกิดก็เต็มไปด้วยความเสียวซ่าน *****บ่วงร้ายต้อนรัก ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smile life เมื่อปี 2558 ในชื่อเรื่อง บำเรอสวาทเมียเลขา นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหา (ปรับเยอะมากกกกก) เพื่อลง ebook ในนามปากกา วรัมพร ...ฝากติดตามด้วยนะคะ *****เรื่องนี้ต่อจากเรื่อง ไฟพยาบาทจอมมาร, ทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน นะคะ แต่ก็อ่านแยกได้ค่ะ เนื้อเรื่องไม่ได้ต่อกัน เพียงแต่ตัวละครในแต่ละเรื่องโผล่ไปแจมนิดหน่อย*****
เกมรักหนี้ชีวิต
6.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณศานต์!” “คุณไม่ต้องตกใจไป ถ้าหากคุณไม่ได้เป็นอย่างที่ผมพูด ผมก็พร้อมจะให้โอกาสคุณได้พิสูจน์ตัวเอง” “คุณจะให้ฉันพิสูจน์ยังไง” เจ้าของร่างเล็กย้อนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “คุณต้องอยู่กับผมที่นี่” “ทำไมฉันต้องอยู่กับคุณด้วย” “ไม่อยู่ ก็แปลว่าคุณยอมรับว่าคุณเป็นคนวางแผนทำเรื่องพวกนั้น” “ฉันไม่ได้ทำ!” หญิงสาวปฏิเสธทันควัน พลางจ้องหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจว่าเขาไปรับรู้อะไรมางั้นหรือ ถึงได้มากล่าวหาเธอ ทั้งที่เธอเกือบเอาชีวิตไม่รอด ศานต์ยิ้มมุมปากเมื่อเจ้าของร่างเล็กรีบปฏิเสธ “คุณยิ้มทำไม” “ไม่มีอะไร"
ปมรักวิวาห์ร้าว
4.0K·วรัมพร หงสรถ(ภาคต่อ ราคะร้ายซ่อนรัก ((เป็นเรื่องของคุณพิชญ์)) “เราไปนั่งคุยกันที่โซฟาดีกว่า ผมมีเรื่องจะถามเยอะแยะเลย” พูดจบก็จับมือเล็กเดินไปที่โซฟา “คุยเหรอคะ” “ทำไม อยากให้ผมทำอย่างอื่นหรือไง” พิชญ์หันมาถามคนที่ตนจูงมือยิ้มๆ แต่ถึงอยากจะทำมากแค่ไหน เขาก็ไม่ทำเด็ดขาด นอกเสียจากเขาจะจัดการเรื่องหย่ากับภรรยาให้เรียบร้อยเสียก่อน “ศร...ศรไม่ได้คิดแบบนั้นค่ะ” “แน่ใจ” “แน่สิค่ะ” “เอาเถอะ แน่ก็แน่ แต่มานั่งนี่ก่อน ผมจะไปเอาน้ำมาให้ หรือจะดื่มไวน์” “ศรดื่มไม่เป็น คุณพิชญ์ก็รู้นะคะ”
แดนรักมาเฟียเถื่อน
8.0K·วรัมพร หงสรถ(ภาคต่อ บัญชารักเทพบุตรเถื่อน ((อ่านแยกได้ค่ะ)) “ที่รัก ตัวคุณหอมเหลือเกิน” มาเฟียหนุ่มกระซิบชิดปากอิ่ม ลากฝ่ามือสัมผัสผิวเนื้อเนียนนุ่มที่เขาเริ่มชื่นชอบ เพราะไม่ว่าตรงไหนก็นุ่มไปเสียหมด “หยุดทำแบบนี้กับฉันสักที” คำสั่งจากหญิงสาวฟังแทบไม่รู้เรื่อง และอีกคนก็ไม่คิดจะใส่ใจถามไถ่ให้รู้ความ เพราะเขากำลังลุ่มหลงอยู่กับซอกคอหอมกรุ่นที่เย้ายวนใจยิ่งกว่าผู้หญิงคนไหน ฝ่ามือร้อนผ่าวเริ่มเกเรไปทั่วผิวเนียนหนักขึ้น ราวกับจะกลั้นแกล้งอีกคนให้ขาดใจตาย “คุณห้ามผมไม่ได้หรอก ที่รัก” มาเฟียหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงคล้ายเย้ยหยัน “ปล่อยฉัน” เธอร้องบอกเสียงแผ่วๆ เหมือนคนใกล้ขาดอากาศ “ผมบอกคุณไปแล้วว่าคุณห้ามผมไม่ได้หรอก แล้วคนอย่างผม ถ้าอยากได้ก็ต้องได้ ฉะนั้นที่รักอย่าห้ามผมให้เสียเวลาเลย ไม่งั้นผมจะไม่ปราณีคุณอีกต่อไป” เขาบอกด้วยน้ำเสียงพร่า ปัดป่ายริมฝีปากหยอกเย้ากับกลีบปากอิ่มสวย ขบเม้มหยอกเอินกระตุ้นอารมณ์สาวให้แตกกระเจิงมากยิ่งขึ้น ผลงานเรื่องนี้เคยได้รับการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์แสนรัก เมื่อปี 2556
ปรารถนารักภรรยา(ชั่วคราว)
13.0K·วรัมพร หงสรถ“ใส่ทำไม” นายหัวหนุ่มบ่นอย่างหงุดหงิด หลังจากลูบแล้วไปเจอกางเกงชั้นใน “ก็ชลยังไม่ง่วง เลยใส่ไว้ เผื่อออกไปหาหนังสืออ่าน” “ฉันอยู่ทั้งคนจะไปหาหนังสืออ่านแก้เหงาทำไม มาทำอะไรกับฉันนี่ แก้เหงาได้ดีกว่าอ่านหนังสือเยอะ แต่จะว่าไป ฉันว่าเธอเลิกกินยาคุมดีไหม เราจะได้มีลูกด้วยกัน แล้วเธอจะได้ไม่มีเวลาเหงาด้วย” “นายหัว!” “ตกใจอะไร” “ตกใจที่นายหัวบอกจะมีลูกค่ะ ทั้งที่ชลเป็นแค่เอ่อ…เมียชั่วคราว” ปลายเสียงสั่นไปเล็กน้อย เพราะหักห้ามหัวใจของตัวเองไม่ได้ เมื่อยิ่งนานก็ยิ่งผูกพัน แล้วตอนนี้ยังมีเรื่องคนรักเก่าของนายหัววนเวียนกลับมา เธอกลัวเหลือเกินว่าเวลาทำหน้าที่ของตัวเองจะหมดเร็วๆ นี้ เธอไม่อยากจากนายหัวไปไหน แต่หากจะให้อยู่แย่งชิงกับคนที่ครอบครองหัวใจนายหัว เธอก็คงแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มแข่ง
บัญชารักเทพบุตรเถื่อน
11.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณแฟรงค์ ไม่เล่นแบบนี้นะ ฉะ...ฉันกลัว” แพรนภัสร้องเสียงแผ่วเบาเมื่อเสื้อยืดของเธอถูกรั้งขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินอก ดอกบัวคู่งามไร้บราอวดความงามล่อตาล่อใจภมรหนุ่มหน้ามืดจนแทบกู่ไม่กลับ “ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวสักนิด แพรนภัส” เขาปลอบเสียงทุ้มพร่า ฝ่ามือร้อนสำรวจดอกบัวงามราวกับเจอของเล่นชิ้นโปรดจนกายสาวสั่นสะท้านกับความรู้สึกทั้งหนาวทั้งร้อนโจมตีจนเธอเริ่มแยกแยะไม่ออก “ปล่อยเถอะนะ ฉะ...ฉัน ยังไม่พร้อม” แพรนภัสอ้อนวอนเสียงแหบโหย ร่างกายเธอจะหมดแรงก็เพราะมือและปากแสนร้ายกาจของเขาที่มะรุมมะตุ้มกับร่างกายไม่หยุด ทั้งที่เขามีเพียงสองมือเท่านั้นแต่ทำไมมันดูมีมากมายเหลือเกิน จนเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเสื้อผ้าบนกายหลุดหายไปจนหมดสิ้นในเวลาไหน “ผมรู้ว่าทำยังไงที่รักถึงจะพร้อม ตามใจผมเถอะ” หนุ่มหล่อกระซิบอ้อนชิดใบหูนุ่มและหยอกเย้าให้เธอยินยอมคล้อยตามจนแพรนภัสหลงมัวไปกับไฟพิศวาสที่กำลังรุมเล่นงานเธออยู่ ไม่นานนักร่างใหญ่ที่ก่ายกอดเธอก็ละห่างเพื่อปลดเปลื้องอาภรณ์อย่างเร่งรีบ ชายหนุ่มยิ้มอย่างเอื้อเอ็นดูเมื่อเจ้าของใบหน้าหวานเอียงหลบเมื่อได้เห็นร่างกายเปล่าเปลือยของเขา ผลงานเรื่องนี้เคยได้รับการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์แสนรัก เมื่อปี 2555 เมื่อหมดสัญญา
สิเน่หาสาวพรหมจรรย์
8.0K·วรัมพร หงสรถเพราะไม่อยากเสียพรหมจรรย์ให้กับอาตี๋ตัวกลม เธอจึงต้องหาหนุ่มหล่อ (น่าลาก) มาพรากพรหมจรรย์ งานเลยเข้า 'เขา' อย่างจัง เมื่อถูกขอร้องแกมบังคับให้มาพรากพรหมจรรย์ “ว้าว สุดหล่อ พ่อเทพบุตรในฝันของฉัน” ลลิตาอุทานเสียงยานคาง เพราะฤทธิ์ยากระตุ้นความต้องการที่ผสมลงไปในน้ำส้ม ดวงตากลมเล็กปรือน้อยๆ ภาพของพ่อเทพบุตรเบื้องหน้านั่นเลือนรางขึ้นเรื่อยๆ “เธอก็นางฟ้าของฉันเหมือนกัน ลลิตา” เขาครางด้วยเสียงทุ้มพร่า จัดการกับปราการบนกายออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่แยแส รู้สึกร่างกายมันร้อนเร่ากว่าครั้งไหนๆ ทั้งที่เขาเองก็ไม่เคยห่างหายจากเรื่องพวกนี้เลยสักนิด “แหม...ปากหวานจัง พ่อเทพบุตร” เสียงหวานพร่าของคุณหนูลลิตานั้นยั่วเย้าอารมณ์ของคนที่จิตใจกำลังเตลิดเปิดเปิงเพราะหุ่นบอบบางของหญิงสาว ยิ่งแม่สาวใจกล้าปลดปมผ้าผืนน้อยออกยิ่งทำให้เขาแทบไม่อยากกะพริบตา ทว่าก่อนที่ผ้าผืนน้อยจะหลุดลง ปัณณธรตวัดอ้อมแขนแข็งแกร่งไปคว้าร่างกลมกลึงน่าปรารถนาเข้ามา พร้อมกันนั้นริมฝีปากได้รูปก็ประกบลงบนเรียวปากนุ่มหวาน ผลงานเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์แสนรัก ในชื่อเรื่อง ลวงรักซ่อนใจ เมื่อปี 2556 ส่วนฉบับ ebook ในชื่อใหม่ เนื้อหายังคงเหมือนเดิมค่ะ
บ่วงร้ายสัมพันธ์สวาท
7.0K·วรัมพร หงสรถ“ไปที่เตียงกันเถอะ” นักรบถอยห่างเล็กน้อยแล้วย่อตัวลงอุ้มร่างเล็กที่ดูจากสีหน้าแล้วออกจะหงุดหงิดมากด้วยซ้ำ เมื่ออารมณ์หวามชะงัก “คราวนี้ไม่มีหยุดแน่ รอรับให้ดีก็แล้วกัน แม่ตัวแสบ” นักรบจัดการวางร่างเล็กลงบนเตียงแล้ว แล้วจับขาเรียวสวยดันแยกออกจากกัน ดอกไม้งามกลางร่างนั่นทำเอาเพลย์บอยหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอกันเลยทีเดียว ก่อนจะยื่นมือลูบไล้เนินน้อยๆ ที่ถูกปกคลุมด้วยไรขนสีดำบางเบาด้วยมือสั่นเทา ทั้งที่เขาก็เคยเห็นมาแล้วนักต่อนัก ทว่าไม่เคยมีของใครงดงามเท่านี้เลย “สวยจริงๆ”
เล่ห์สวาทในเพลิงแค้น
6.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณจิน จะ...จะทำอะไรคะ” น้ำเสียงแฝงไปด้วยความตื่นตระหนก เมื่อถูกดันให้เข้าไปชิดกับผนังห้องเย็นเฉียบ “ไม่ต้องกลัวนะที่รัก ผมไม่ได้คิดจะทำร้ายคุณ” เสียงของเขาหวานละมุนจนคนฟังใจชื่น ความตื่นตระหนกที่มีก่อนหน้ามลายหายไปเกือบหมด “ถะ...ถ้า ถ้างั้นเราออกไปข้างนอกกันเถอะนะคะ คุณจะได้กินอะไรด้วย” เพราะเธอจำได้ว่าเขาบอกว่าหิวมาก “อย่าเพิ่งไปเลยที่รัก ผมบอกแล้วไงว่าอยากอยู่กับคุณ” น้ำเสียงพร่าสั่นมากขึ้น มือหนาลูบไล้เบาๆ ที่ต้นขาเรียวสวย อึดใจก็ซุกหน้าเข้ากับซอกขาว สูดดมกลิ่นกายหอมอ่อนๆ เข้าไปจนชุ่มปอดจึงได้ถอนใบหน้าออกมา ขณะที่เมธินีก็หน้าแดงแล้วแดงอีก มือเล็กก็เพียรปัดมือซุกซนออกจากต้นขา แต่มีหรือที่เขาจะถอยง่ายๆ
รอยสวาทพรากหัวใจ
6.0K·วรัมพร หงสรถ“อื้อ” วิรยาห่อไหล่สั่นสะท้านไปกับสัมผัสแปลกใหม่ เลือดในกายฉีดพล่าน “ที่รัก มือของคุณ อย่าวางไว้เฉยๆ เล่นงานผมได้เลย” เขาบอกเสียงกระเส่า ก่อนจะหันกลับมาจูบฟัดเจ้าก้อนเนื้อน่าขบเล่นนั้นต่อ มือก็ไม่ได้วางเว้น ปลุกเร้ากายสาวจนหญิงสาวทำอะไรไม่ถูก “อื้อ...คุณครินทร์” ร่างของวิรยาสั่นสะท้านราวจับไข้ เมื่อถูกลูกค้าหนุ่มรุกเร้าหนักขึ้น ไม่ว่าจะปากของเขาที่ดูดกลืนเต้างาม มือของเขาที่ลูบไล้กับซอกขา วนเวียนใกล้เนินสวย ที่เธอพยายามเบียดขาปกป้อง “ที่รัก มือของคุณ อย่าอยู่เฉย” ครินทร์ไล่จูบไล่ขบเม้มผิวกายไปจนถึงซอกหูนิ่มนิ่มแล้วก็กระซิบบอกเสียงสั่นกระเส่า เมื่อเธอเอาแต่จับท่อนเนื้อแข็งปึกของเขาเอาไว้
เพลิงแค้นทัณฑ์เถื่อน
8.0K·วรัมพร หงสรถ“กรี๊ด!!” เธอกรีดร้องอย่างตกใจ ดิ้นอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะหยุดดิ้นอัตโนมัติเมื่อเจอเสียงตวาดหนักๆ ของคนป่าเถื่อน “หยุดแหกปากได้แล้ว” ไม่ได้สั่งเพียงอย่างเดียวแต่ยังรั้งร่างเล็กเข้าไปใกล้ ทำให้ธีรตาได้เห็นหน้าเขาชัดขึ้น ยิ่งเขาเสยผมที่เปียกลู่ไปด้านหลัง ยิ่งทำให้เห็นหน้าชัด จะว่าไอ้คนป่าเถื่อนคนนี้ก็หน้าตาดีทีเดียวหากไม่มีหนวดเครา “ปล่อยฉันนะ ไอ้คนป่าเถื่อน” เธอเอ่ยสั่งเสียงสั่นๆ พลางยกมือดันแผงอกกว้างเอาไว้เพื่อให้หน้าอกแข็งๆ เบียด อกนุ่มของเธอ “แน่ใจว่าอยากให้ปล่อย” “แน่สิ” “ตอแหล!” เมคินทร์สวนกลับเสียงดังลั่น “ไอ้ทุเรศ แกมาด่าฉันทำไม” ธีรตาปรี๊ดแตกเมื่ออยู่ๆ ก็โดนด่า เพลิงแค้นทัณฑ์เถื่อน ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smartbook เมื่อปี 2555 ในชื่อ ลิขิตรักอสูร นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมารีไรท์เนื้อหาใหม่ โดยการเปลี่ยนชื่อตัวละครบางตัว ปรับปรุงเนื้อหาให้กระชับขึ้น และลดการกระทำของพระเอกที่มีต่อนางเอกให้เบาลง แต่! ฉบับรีไรท์ใหม่ พระเอกของเรายังไม่เลิกการทารุณนะคะ แล้วๆๆ ความหื่นของพระเอกก็ยังมีอยู่
เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ
5.0K·วรัมพร หงสรถ(ภาคต่อเล่ห์สวาทล่ามหัวใจ แต่อ่านแยกได้ ไม่งงค่ะ) “ท่านประธาน!” คนตกงานเรียกด้วยสีหน้าตกใจ ดวงตากลมสวยเบิกโต ทว่าจะลุกหนีไปตอนนี้ก็ไม่ทันเมื่อมือของท่านประธานกดให้นั่งอยู่กับที่ “กลัวผมเหรอ” เขาถามด้วยรอยยิ้มเล็กๆ อยากจะถอยห่างหญิงสาวเพื่อไม่ให้เจ้าตัวหวาดกลัว แต่เขาถอยไม่ได้ เธอเหมือนแรงดึงดูดให้เขาเข้าหา “ปละ...เปล่า เปล่าค่ะ” ปากบอกเปล่าแต่ใจจริงกลัวจนใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม “เปล่าก็ดี เราจะได้มาคุยเรื่องงานใหม่กัน” เสียงทุ้มห้าวหยุดไปครู่หนึ่งเพื่อดูท่าทีของหญิงสาวก่อนจะพูดต่อ “ผมต้องการให้คุณมาเป็นนางบำเรอของผมหนึ่งปี แลกกับเงินสามล้าน โดยที่ผมจะจ่ายให้คุณก่อนครึ่งหนึ่งทันทีที่คุณตกลงจะเป็นนางบำเรอให้ผม ส่วนหน้าที่ของนางบำเรอ หลักๆ เลยก็เรื่องบนเตียง ส่วนเรื่องอื่น ถ้าผมต้องการ ผมจะบอกคุณเอง” “อะไรนะคะ!” เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ เคยตีพิมพ์มาแล้วในชื่อ เพลิงสวาทนางบำเรอ ภายใต้นามปากา ธิชาร์ โดยสำนักพิมพ์ Siriaksorn Book เมื่อปี 2559 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหาบางส่วน และวางจำหน่ายในรูปแบบ e-book ในชื่อ เพลิงปรารถนายั่วหัวใจ
ทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน
5.0K·วรัมพร หงสรถ(ภาคต่อไฟพยาบาทจอมมารนะคะ แต่อ่านแยกได้ ไม่งงค่ะ) “ยังคิดจะท้าทายผมอยู่อีกมั้ย แต่ผมขอเตือนว่าให้คิดดีๆ ก่อนตอบ” คนเหนือกว่าข่มขู่ทั้งจากน้ำเสียงและแววตา แต่ไม่ได้ทำให้ล้อมเดือนหวาดกลัว “ไอ้คนเฮงซวย!” ล้อมเดือนก่นด่าด้วยความคับแค้นใจ พลางยื้อยุดฉุดมือของตัวเองออกจากมือหนา “เมื่อไหร่จะเลิกปากดีใส่ผมห๊ะ!” เสียงทุ้มห้าวตะคอกใส่ดวงหน้าสวย “ไอ้บ้า! ทำไมต้องตะคอกใส่ด้วย” “ไม่จับปล้ำอีกรอบก็บุญแล้ว แล้วต่อไปอย่าคิดด่าผมอีก ไม่งั้นจะจับไปขึงอยู่บนเตียง แล้วก็ปล้ำ! ปล้ำจนลุกจากเตียงไม่ขึ้นเลยดีมั้ย” พายุไม่ได้เพียงแค่พูดขู่เท่านั้น แต่เขาจะทำจริงๆ หากอดีตผู้จัดการสาวยังไม่เลิกพยศ ทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smile life เมื่อปี 2557 ในชื่อเรื่อง ทัณฑ์ร้ายสามีเถื่อน นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหาบางส่วนเพื่อลง ebook ในชื่อทัณฑ์ร้ายปรารถนาเถื่อน นามปากกา วรัมพร ฝากติดตามด้วยนะคะ
ราคะร้ายซ่อนรัก
8.0K·วรัมพร หงสรถ“ถ้าฉันรับข้อเสนอของคุณ แล้วคุณจะให้ฉันอยู่กับคุณไปถึงเมื่อไหร่คะ” “จนกว่าจะเบื่อ” พิรุณนภาฟังแล้วคำตอบแล้วก็สะอึกเบาๆ ในใจ ก่อนจะถามเขากลับไป “คุณ...จะไม่กำหนดหน่อยเหรอคะ” “ทำไมล่ะ” “ฉัน...ฉันไม่อยากทำงานแบบนี้นานๆ ค่ะ” “ทำไม? กลัวแฟนรู้หรือไง” “เปล่าค่ะ แต่ก็อย่างที่ฉันบอกไปก่อนหน้าว่าฉันไม่อยากทำงานแบบนี้นาน ฉันก็เลยอยากให้คุณกำหนดมาเลยว่าฉันต้องอยู่ทำหน้าที่นานแค่ไหน” “หนึ่งปี แล้วระหว่างหนึ่งปีคุณอย่าปล่อยท้องเด็ดขาด ผมยังไม่อยากมีครอบครัว” ธีรินทร์ย้ำเสียงหนักแน่น
ฤทธิ์สวาทคีรินทร์
3.0K·วรัมพร หงสรถ“นัท ได้โปรดเชื่อผมอีกสักครั้งนะครับ แล้วผมจะหาหลักฐานมาพิสูจน์ให้คุณเห็น” เป็นอีกครั้งที่นัทธนิตาชะงัก เธอมองเขาอย่างค้นคว้า “ตอนนี้คุณพอรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นคนวางแผน” “ตอนนี้ผมยังบอกคุณไม่ได้ แต่คุณได้โปรดเชื่อผม ผมไม่เคยมีคนอื่น ไม่เคยนอกกายนอกใจคุณแม้สักครั้งก็ไม่เคย ผมยังรัก ยังคิดถึงคุณเสมอ แต่ที่ผ่านมา ผมไม่กล้ามาเจอคุณ เพราะผมไม่อยากให้คุณเกลียดผมอย่างที่คุณประกาศต่อหน้าผม” “แต่วันนี้คุณก็กลับมาแล้ว คุณไม่กลัวฉะ...ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีวิตเหรอคะ” “แล้วคุณล่ะที่รัก ได้เจอผมแล้ว คุณจะเกลียดผมไปตลอดชีวิตหรือเปล่า” “ฉัน...”
สมรสพิศวาส
10.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณภวัตดื่มมาเหรอคะ” ไม่ต้องถามก็รู้ เพราะได้กลิ่น แอลกอฮอร์ลอยออกมา ขณะที่คนตัวใหญ่กว่าเงยหน้าขึ้นมามองเธอ “ทำไม ฉันดื่มไม่ได้หรือไง แต่เธอลืมไปหรือเปล่าว่าเธอเป็นแค่แม่พันธุ์ ไม่มีสิทธิ์มาห้ามฉัน” ปาลิดารู้สึกร้าวในอก แต่ก็ฝืนไม่แสดงผ่านสีหน้า “ปานรู้ดีค่ะ” “ก็ดีแล้วที่รู้ตัว แล้วต่อไปก็อย่าคิดมาห้ามฉัน” “ค่ะ แต่ปานไม่ได้โทรฟ้องคุณท่านนะคะ แต่คุณท่านจับโกหกของปะ...” ปาลิดาพูดไม่ทันจบเสียงของคนตัวโตก็แทรกขึ้นมาก่อน “ฉันว่าเธอแล้วหรือไงถึงต้องรีบแก้ตัว” “เอ่อ...” ภวัตยกยิ้มเล็กน้อยแล้วพุ่งเข้าหาเจ้าสาวคนสวย “คุณภวัต!” ปาลิดาตกใจเมื่อสามีเอาหน้าซุกซอกคอ อาการตกใจทำให้เธอผลักเขาอย่างแรง
บอสร้ายจำนนรัก
11.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณเลขา ไม่ได้ยินที่ผมถามหรือไง” เมื่อไม่ได้คำตอบพันวาจึงพูดเตือนเลขาคนสวย ที่ตอนนี้ชนัญธิดาเริ่มคิดแล้วว่าเธอคงคิดผิด ที่ยอมมาทำงานให้ลูกชายคุณหญิง “ฉันชื่อชนัญธิดา ชื่อเล่นมาย” “ห้วนจัง ขอใหม่อีกรอบ เอาแบบฟังแล้วลื่นหูได้ไหม” “ฉันชื่อชนัญธิดา สิระสกุลไพศาล ชื่อเล่นมายค่ะ” แม้จะต่อท้ายด้วยค่ะแต่น้ำเสียงก็ห้วนไปสำหรับพันวา “เสียงไม่ลื่นหูเลย แบบนี้ต้อง…” พันวาอาศัยความว่องไวกว่า รั้งเลขาสาวเข้ามากอด “คุณพันวา!” “เรียกผมว่าบอส” เขาออกคำสั่ง หน้าตาเรียบเฉย ส่วนสองมือก็กอดรัดเลขาสาวไว้แน่น “บอส! ปล่อยฉันเถอะค่ะ” นาทีนี้ไม่ว่าเขาจะสั่งให้เรียกว่าอะไร ชนัญธิดาก็ยอมหมด ขอเพียงให้บอสหนุ่มปล่อยเธอเป็นอิสระ “แล้วถ้าผมไม่ปล่อย” ชนัญธิดาไม่ตอบแต่เธอก้มลงกัดแขนเจ้านายหนุ่มสุดแรง ทำเอาพันวาร้องเสียงหลง ปล่อยเลขาสาวแทบไม่ทัน “เฮ้ย! ทำไมต้องกัดกันด้วย”
อุบัติร้ายจำนนรัก
6.0K·วรัมพร หงสรถ“คุณ...มัน...” เจ้าของร่างเล็กปากสั่นระริกอย่างจนปัญญาจะหาคำมาประณามผู้ชายใจร้ายที่คิดข่มเหงแม้กระทั่งผู้หญิงพิการอย่างเธอ “เอาสิ ด่าสิ” คิมหันต์พูดท้าท้าย “ไอ้คน...สารเลว” คนใต้ร่างเค้นเสียงด่าทอด้วยความคับแค้นใจ บิดข้อมือออกจากมือใหญ่ “ด่าอีกสิ แต่ฉันจะบอกให้รู้ไว้ว่ายิ่งเธอทำหน้าตาโกรธแค้นฉันมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทำให้ฉันสะใจมากเท่านั้นมินตรา แล้วผู้หญิงพิการอย่างเธอก็จำใส่หัวไว้ด้วยว่าอย่ามาจับผู้ชายอย่างฉันเป็นผัว เพราะฉันไม่มีวันเอาผู้หญิงพิการอย่างเธอมาทำเมีย แต่วันนี้ฉันใจดีมาก” เขาเน้นเสียงแล้วแสยะยิ้มร้ายกาจ ดวงตาคมมองนิ่งที่ใบหน้าแดงก่ำของคนใต้ร่างแล้วพูดต่อ “ฉันก็เลยจะลดตัวมาเกลือกกลั้วผู้หญิงพิการอย่างเธอสักครั้ง เผื่อมันจะช่วยดับความร่านของเธอลงได้บ้าง”
เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ
7.0K·วรัมพร หงสรถ“ไปนั่งไกลๆ ได้ไหม” “ถ้ายังดื้อผมจะจูบเดี๋ยวนี้เลย” รามไม่พูดเปล่าแต่ยื่นมือไปรั้งร่างเล็กเข้ามาชิดจนใบหน้าอยู่ห่างกันแค่คืบ “ยะ...อย่านะ” “จ้องจนผมตื่น แล้วเพิ่งจะมาบอกว่าอย่าเนี่ยนะ” เสียงของรามพร่าสั่นอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อต้องมาใกล้ชิดแม่ตัวแสบที่มีกลิ่นหอมยั่วยวนจนเขาอยากกระโจนเข้าใส่ “พูดบ้าอะไรตาแก่” “ตาแก่อีกแล้ว อยากโดนดีหรือไง” รามแสร้งทำหน้าตาขึงขังใส่คนปากดี ที่ไม่รู้จะปากดีไปถึงไหน แต่เห็นทีเขาจะต้องหาเวลาอบรมสั่งสอนด้วยรสสวาทสักครั้ง แม่ตัวแสบจะได้ไม่ปากดีเรียกเขาว่าตาแก่อีก แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบนะที่โดนเรียกตาแก่ ทว่าพอโดนเรียกมากๆ เข้า ก็ชักจะหงุดหงิดจนอยากจะแสดงให้เห็นว่าตาแก่คนนี้มีของดีอีกเพียบ “ก็...ก็คุณแก่จริงๆ” “แต่คนแก่คนนี้จูบเก่งนะ” รามยิ้มเจ้าเล่ห์ “ตาแก่บะ...อื้อ!” เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ เคยตีพิมพ์มาแล้วในชื่อ รสสวาทเจ้าบ่าวนักรัก ภายใต้นามปากา ธิชาร์ อีกหนึ่งนามปากของ วรัมพร โดยสำนักพิมพ์ Siriaksorn Book เมื่อปี 2559 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหาบางส่วน และวางจำหน่ายในรูปแบบ e-book ในชื่อ เล่ห์สวาทล่ามหัวใจ นามปากกา วรัมพร
ไฟพยาบาทจอมมาร
6.0K·วรัมพร หงสรถ“ถ้าฉันไม่ปล่อย เธอกล้ามีปัญหากับฉันหรือไง” ตะคอกถามเสียงห้วนๆ สายตาก็ท้าทาย “คุณมันบ้า! ปล่อยฉัน! ปล่อย! ไอ้บ้า! ไอ้สารเลว! ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!” กิ่งเพชรตะโกนต่อว่าเสียงดังลั่น ใบหน้าสวยก็เหยเกมากขึ้น เมื่อมือใหญ่ออกแรงบีบนจนแขนเธอจะแหลกคามือเขาอยู่รอมร่อ “ต่อหน้าพ่อฉันทำเป็นสงบเสงี่ยม แต่อยู่กับฉัน ด่าฉันฉอดๆ เธอมันผู้หญิงสองหน้า ไร้ยางอาย!” ภานุภัทรตะคอกใส่ดวงหน้าสวยชนิดที่คนฟังแทบจะหูหนวก “ฉันไปทำอะไรให้คุณ ทำไมต้องมาว่าฉันด้วย!” หญิงสาวเถียงเสียงดังไม่แพ้กัน “ก็แล้วใครใช้ให้เธอไปอ่อยพ่อฉัน จนท่านรับเธอเข้าบ้านกันล่ะ หรือเพราะเงินเดือนพนักงานทำความสะอาดมันไม่พอกินหรือไง เธอถึงคิดจะจับผู้ชายรวยๆ ที่แก่คราวพ่อเอาไว้ถลุงเงิน!” ไฟพยาบาทจอมมาร ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smile life เมื่อปี 2557 ในชื่อเรื่อง พิศวาสสามีรสแซบ นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมาปรับปรุงเนื้อหาบางส่วนเพื่อลง ebook ในนามปากกา วรัมพร โดยใช้ชื่อ ไฟพยาบาทจอมมาร ชื่อเดิมตั้งแต่เริ่มเขียน
รอยรักปมหัวใจ
5.0K·วรัมพร หงสรถเพราะบุญคุณค้ำคอ ทำให้เธอยอมหมั้นหมายกับลูกชายผู้มีพระคุณ หวังจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่และลืมอดีตที่เจ็บปวด แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างฝัน เมื่อเขาหวนกลับมา รอยรัก รอยเจ็บ ที่เขาฝากไว้ ทำให้เธอสับสน เมื่อคนใหม่เธอก็ไม่รัก คนเก่าเธอก็ไม่เคยลืม “คุณจะทำอะไร” นิธารากระซิบถาม พลางสะบัดมือออกจากมือหนา คลินท์ยิ้มมุมปากแล้วโน้มหน้าลงมาปากหยักแตะแก้มนุ่ม แล้วผละออกมองไปยังคู่หมั้นของอดีตคนรัก “คุณคลินท์!” คนถูกขโมยหอมขานเรียกด้วยความตกใจ “ผัวเก่าขอจูบแค่นี้ไม่ได้หรือไง หรือว่าเก็บเอาไว้ให้คู่หมั้น แต่คุณอย่าลืมบอกคู่หมั้นของคุณด้วยล่ะว่าพรหมจรรย์ที่หมอนั่นอยากได้ มันไม่มีเหลือแล้ว” พูดจบคลินท์ก็ยิ้มใส่ดวงตาคู่หวานที่เบิกโตจนแทบถลนออกมานอกเบ้า “คุณมัน...” ริมฝีปากอิ่มสั่นระริกจนปัญญาจะหาคำมาตอบโต้เขา “ไม่กล้าบอก เพราะกลัวคู่หมั้นจะรับไม่ได้หรือไง แต่ผมมาคิดๆ ดูแล้วระหว่างที่คุณหอบเงินของคุณย่าผมหนีกลับมา ผมว่าคุณคงเอาเงินจำนวนนั้นไปทำให้พรหมจรรย์ของคุณกลับมาแล้วมั้ง ถ้าทำก็ดี คู่หมั้นของคุณจะได้ดีใจ” คลินท์บอกด้วยเสียงยียวน รอยรักปมหัวใจ เคยได้รับการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Isis และวางจำหน่าย ebook ไปเมื่อปี 2558 ในชื่อเรื่อง ทวงรักสิเน่หาเถื่อน นามปากกา หงสรถ
เพลิงรักพยัคฆ์ร้าย
5.0K·วรัมพร หงสรถ“เลิกทำตัวเหนียมอาย แล้วเดินเข้ามา” ชายหนุ่มออกคำสั่งเสียงแหบพร่าอย่างคนเผด็จการ ขยับตัวแล้วเอนกายจัดท่าเพื่อรอให้แม่สินค้าราคาแพงเข้ามานั่งบนตักกว้าง “คุณจะทำอะไรฉันคะ” เสียงหวานกระซิบถามพลางเมินหน้าจาก เรือนร่างน่ามองของบุรุษหนุ่ม “แล้วคิดว่าผู้หญิงกับผู้ชายแก้ผ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้ เธอคิดว่าเขาจะทำอะไรกันล่ะ” จางเหวินย้อนถามเสียงติดตลก ไล่สายตากวาดมองร่างสาวด้วยความสิเน่หา “เอ่อ...ฉะ...ฉัน...” เมื่อถูกย้อนสาวร่างเล็กเลยได้แต่อ้ำอึ้ง ควานหาคำพูดไม่เจอ ปากก็พานสั่นระริก “เดี๋ยวเธอก็รู้เองน้ำฟ้า เข้ามานี่สิ เข้ามาใกล้ๆ ฉัน” สิ้นคำของชายหนุ่มพร้อมกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปเมื่อเกิดความไม่พอใจ ก่อนที่มือใหญ่จะหันมาปลดปราการด่านสุดท้ายออกจากสะโพกสอบอย่างรวดเร็ว เพลิงรักพยัคฆ์ร้าย เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ธราธร ในนามปากกา ปลายไผ่ เมื่อปี 2555 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมาปรับปรงเนื้อหาบางส่วน และวางจำหน่ายในรูปแบบ e-book ในนามปากกา วรัมพร
วิวาห์รักเจ้าสาวสำรอง
9.0K·วรัมพร หงสรถ“ต้องให้ผมพูดใช่ไหมว่าคุณคิดจะทำอะไร” “ก็พูดมาสิค่ะ เพราะฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณคิดว่าฉันกับคุณท่านจะทำอะไร” เสียงหวานยอกย้อน หน้าก็เบ้ เพราะความเจ็บ “แม่บุญธรรมของคุณคิดจะจับผมไง ถึงได้นัดให้ผมมาดูตัวคุณ แต่คุณรีบไปบอกแม่บุญธรรมของคุณซะว่าให้เลิกคิดแผนชั่วๆ ได้แล้ว เพราะแม่บุญธรรมของคุณไม่มีวันจับผมได้สำเร็จ” เสียงห้าวห้วนพูดช้าชัด ย้ำทีละคำ ขณะที่คนฟังก็ตาเบิกกว้าง ตกใจกับข้อกล่าวหา “พอรู้ทันก็อึ้งไปเลยหรือไง!” พารันกระตุกยิ้มหยัน “ฉันกับคุณท่านไม่เคยมีความคิดแบบนั้น” เสียงหวานแย้ง พลางจ้องหน้าคนรักของเพื่อนสนิทอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนแบบเขาจะคิดอะไรแบบนี้ได้ “ไม่เคยน้อยไปสิ” “ฉันไม่เคยคิดจะจับคุณ” หญิงสาวย้ำให้เขาฟังชัดๆ ทีละคำ พารันยิ้มหยัน ก่อนขยับถอยห่างร่างเล็กแล้วมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณก็ดูสวยดี แต่คงไม่มีปัญญาหาแฟนใช่ไหม ถึงได้ขอให้แม่บุญธรรมหาให้ แล้วแม่บุญธรรมของคุณคงแกล้งโง่แน่ๆ ถึงไม่รู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว” “คุณพารัน! คุณหยุดดูหมิ่นคุณท่านเดี๋ยวนี้” พารันไม่สนใจน้ำเสียงโกรธเคืองของหญิงสาว ปากหยักร้ายขยับยิ้มหยันแล้วพูดต่อ "แล้วผมจะบอกให้รู้ไว้ว่าผมกับกี้ เราก็รักกันมาก แล้วไม่ว่าคุณ แม่บุญธรรมของคุณ หรือใครหน้าไหนก็ไม่มีวันทำลายความรักของเราได้ จำเอาไว้!” พารันปล่อยมือจากแขนเล็กแล้วหันหลังจะเดินออกมาในขณะที่อีกคนกำลังอึ้งระคนตกใจ ที่เขาคิดได้เป็นตุเป็นตะ ก่อนจะช็อกอีกรอบเพราะน้ำเสียงห้วนๆ ที่หันกลับมาตอกย้ำให้เธอหน้าชา “สวยๆ อย่างคุณ ต่อให้แก้ผ้ายั่วถึงเตียง ผมก็ไม่สน!” วิวาห์รักเจ้าสาวสำรอง ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มายเลิฟ เมื่อปี 2554 ในชื่อเรื่อง รักซ่อนร้ายหัวใจซาตาน นามปากกา ปลายไผ่ เมื่อหมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์ นักเขียนจึงนำมารีไรท์เนื้อหาและเปลี่ยนชื่อ-นามสกุลตัวละคร ทำให้เนื้อหาต่างจากในหนังสือ แต่ถึงอย่างไรเนื้อหาก็ยังเป็นโครงเรื่องเดิมนะคะ ฝากติดตามด้วยนะคะ
หลงไฟมาร
5.0K·วรัมพร หงสรถ“ปล่อยฉัน คนสารเลว” คนเสียเปรียบสั่งเสียงสั่นเครือ ยกมือปัดมือใหญ่ออกห่าง ถังเฟ่ยหลงเฝ้ามองทุกการกระทำของหญิงสาวพร้อมใช้ลิ้นดุนในช่องปากกับความกล้าดีของเธอ เห็นหน้าตาซื่อๆ แบบนี้ก็พยศดีเหมือนกัน “ปากดีเหมือนกันนี่ ขนาดโดนไปไม่รู้กี่รอบ เธอก็ยังไม่เลิกปากดีกับฉัน” เจ้าของเกาะเหอฮวากล่าวเสียงเย็น ยื่นมือไปจับคางมนแล้วเลื่อนขึ้นใช้นิ้วหัวแม่โป้งและนิ้วชี้กดแรงๆ บนกระพุ้งแก้มของเหยื่อสาว “อื้อ! ปละ...ปล่อย ปล่อยฉันนะ” ปิ่นมุกปล่อยมือจากผ้าห่มแล้วจับมือใหญ่เอาไว้ “อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้ปิ่นมุก เพราะฉันคือผัวคนแรกของเธอ เธอไม่มีสิทธิ์มาโกรธเกลียดฉัน จำเอาไว้” มือใหญ่สะบัดออกทันทีเมื่อพูดจบ ปิ่นมุกเจ็บร้าวไปทั้งใบหน้า หลงไฟมาร เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์อินเลิฟ ภายใต้นามปากกา วรัมพร เมื่อปี 2556 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมาปรับปรงเนื้อหาบางส่วน และวางจำหน่ายในรูปแบบของ e-book …ฝากติดตามด้วยนะคะ
ม่านรักมาเฟีย
5.0K·วรัมพร หงสรถ“อีตาบ้า ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ใช่ดาร์ลิ่งของคุณ ประสาท! ” เสียงหวานแต่ห้วนต่อว่าอีกครั้ง พร้อมตั้งท่าจะเดินหนี ทว่าก้าวไปได้เพียงสองก้าวเท่านั้น ร่างก็ถลาลิ่วเข้าสู่อ้อมกอดของชายหนุ่ม “กรี๊ด!” “ว้าว! คุณนี่ร้องดังชะมัด ผมชอบจริงๆ อยากได้ยินเสียงครางของคุณบ้างจังเลย แต่เอ...ผมว่าเรามาต่อกิจกรรมเมื่อช่วงเย็นกันดีไหม ตรงนี้ก็ได้ ผมไม่ถือ” เจ้าของอ้อมกอดที่รัดแน่นราวกับจะหล่อหลอมเธอเข้าไปในตัว ก็เอ่ยเสียงทุ้มชิดใบหูเล็กที่เขารับรู้ได้ว่ามันกำลังสั่นระริก ก่อนใช้ฟันคมขาวสะอาดขบเม้มแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยว แล้วไล่ปลายลิ้นอุ่นเลาะเล็มทั่วซอกหูขาว ไล้เรื่อยมาตามลำคอระหง คนที่โดนรุกเร้าก็หดคอเกร็งจนขนกายลุกชัน สองมือน้อยยกประทุษร้ายด้วยการดึงติ่งหูคนบ้ากามจนแอนโทนี่ร้องลั่น เหตุเพราะเกิดมาไม่เคยโดนใครบิดหู แถมมันยังเจ็บราวกับหูจะขาดเสียให้ได้ “No…No… ดาร์ลิ่ง...ดาร์ลิ่ง... ผมเจ็บ” ปากก็ร้องทว่ามือกลับเลื่อนลงไปจับสะโพกมนแล้วบีบเคล้นอย่างเอาคืน ก็ให้มันรู้ไป เขาจะลองทนเจ็บหูแต่ได้ลูบไล้สะโพกแม่สาวหน้าหวานก็ถือว่าคุ้ม ว่าแล้วก็เลื่อนฝ่ามืออันใหญ่โตมาวางทาบบนเนินเนื้อสวยสดงดงามดั่งดอกไม้แรกแย้มที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้กระโปรงตัวสวยของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว เมื่อมือของเจ้าหล่อนบิดใบหูเขาซะเต็มแรง ทำเอามือน้อยที่กำลังดึงใบหูคนบ้ากามผละออกมา แล้วปัดมือใหญ่ออกโดยทันที ทว่ากลับถูกเขารวบไว้แล้วจับไพล่ไปข้างหลัง ฝ่ามือร้อนอีกข้างก็ตะปบเข้าที่เดิมและเหมาะเจาะเต็มมือเขาซะด้วย พัทตราดิ้นเร่าๆ แหกปากร้องลั่น “กรี๊ด! ” สิ้นเสียงกรีดร้องของหญิงสาว เจ้าของหุ่นล่ำหัวเราะอย่างชอบใจ ก่อนให้มือไม้ออกลีลารุกเร้าล้อเล่นกับของเล่นชิ้นใหม่ที่ทำเอากายแกร่งเริ่มร้อนระอุขึ้นอีกระลอก พัทตราออกแรงดิ้นอย่างสุดฤทธิ์ ทว่าการที่เธอจะรอดพ้นจากเขานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ม่านรักมาเฟีย เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์วีนัสพลัส 2010 ในนามปากกา ปลายไผ่ เมื่อปี 2555 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมาปรับปรงเนื้อหาบางส่วน และวางจำหน่ายในรูปแบบ e-book ในนามปากกา วรัมพร
จอมโจรร้อนรัก
2.0K·วรัมพร หงสรถ“ว้าย! …อุ๊บ...” มูนาเร่งยกมือตะปบปากตัวเองไว้ได้ทัน ก่อนที่เธอจะหลุดคำอื่นๆ ออกมา จากนั้นก็พยุงตัวลุกขึ้นแต่ข้อเท้าของคงจะพลิกระหว่างที่กลิ้งตกจากเนินทราย ทำให้พยุงตัวลุกขึ้นลำบากนัก ขณะเดียวกันนั้นม้าตัวหนึ่งสีดำดูน่าเกรงขามไม่ต่างจากคนบนหลังม้าก็ควบม้ามายืนอยู่บนเนินทราย ลูกที่เธอเพิ่งจะกลิ้งตกลงมา มูนาขยับตัวถอยพรืด ยอมรับว่าหวาดกลัวผู้ชายคนนี้เต็มหัวใจ มิหนำซ้ำกริชที่บิดามอบให้ก็ไม่อยู่กับตัวแล้วด้วย มือเล็กๆ เคลื่อนไปกอบกำทรายไว้เต็มมือ เพื่อใช้เป็นอาวุธป้องกันตัวหากอีกฝ่ายคิดบุกเข้าถึงตัวเธออีกครั้ง “เป็นอย่างไรบ้างล่ะเจ้า” ฟารีฟเอ่ยถามคล้ายจะเป็นห่วง หากแต่น้ำเสียงที่ดังออกไปกลับเยาะเย้ยพอสมควร เรียกให้คนที่กลิ้งตกเนินทรายส่งประกายตาวาววับด้วยความโกรธเคือง เพราะหากไม่ใช่เขาขี่ม้าตามไล่เธอ เธอก็ไม่ต้องมาเจ็บตัวเช่นนี้ “อย่ามาแกล้งทำเป็นห่วงข้า ข้าไม่ยินดีกับความห่วงใยปนเยาะเย้ยของท่านหรอก ส่วนท่าน รีบๆ ไปให้พ้นหน้าข้าเดี๋ยวนี้ ข้าจะได้ไปตามทางของข้าบ้าง” มือเล็กปัดเม็ดทรายที่เปรอะเปื้อนเสื้อผ้าออกไปด้วย ขณะที่ออกคำสั่งกับชายหนุ่มหน้าตาเยี่ยงมหาโจร “ไปตามทางของเจ้างั้นหรือ” ฟารีฟเลิกคิ้ว “ก็ใช่น่ะสิ ท่านนี่พูดจาไม่รู้หรืออย่างไร ข้าบอกให้ท่านรีบๆ ไปเสีย” มูนาบอกเสียงฉุนๆ ขยับเท้าที่เจ็บจะก้าวเดินหนีต่อไป แต่ก็ต้องหน้าเหยเกเพราะข้อเท้ามันปวดแปลบขึ้นมา จนเจ้าตัวเซล้มลงไปกองกับพื้นทรายอีกครั้ง “เอาตัวเองยังไม่รอด นี่เจ้ายังคิดออกคำสั่งกับข้าอีกอย่างนั้นหรือ... มูนา” ผลงานแนวทะเลทรายเรื่องแรกของนักหัดเขียน ฝากติดตามด้วยนะคะ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะคะ
ทาสรักดวงใจทมิฬ
6.0K·วรัมพร หงสรถ“คนเลว ถอยไปนะ” เมื่อคนตัวใหญ่ไม่สะเทือนแม้แต่น้อยกับแรงผลักอันน้อยนิดของเธอ ทำให้วรินญาต้องเอ่ยปากไล่ พร้อมทั้งบิดข้อมือให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของเขา “คนเลวงั้นเหรอ ก็ดี ฉันจะได้เลวให้มันถึงใจเลยเป็นไง นี่ก็คงลงมาดักรอฉันล่ะสิ ผู้หญิงร่าน หน้าด้านอย่างเธอ!” เขาบอกเสียงเข้มชิดเรียวปากนุ่มนิ่มของเธอ วรินญาสะบัดใบหน้าหนีทันควัน หากแต่ถูกมือใหญ่บีบใต้คาง บังคับให้เธออยู่นิ่ง “ไอ้คนสารเลว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” วรินญา พยายามเปล่งเสียงออกมาด้วยความยากลำบาก เมื่อถูกมือหนาออกแรงกดจนทำให้เธอต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ “จะปล่อยได้ไงล่ะฮะ! อุตส่าห์ร่านออกมาดักรอ” ภูวเดชยังต่อว่าเธอด้วยน้ำเสียงดูแคลน พร้อมสายตาเยาะเย้ย ผลงานเรื่อง ‘ทาสรักดวงใจทมิฬ’ เคยได้รับตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์สีแทน ในนามปากกา ธิชาร์ ในปี 2554 เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมารีไรท์ลงอีบุ๊ค สำหรับฉบับอีบุ๊ค นั่นนักเขียนได้ทำการรีไรท์เนื้อหาใหม่ทั้งหมด จึงทำให้เนื้อหาไม่ต่างในส่วนของหนังสือพอสมควร แต่โครงเรื่องยังคงเหมือนเดิมค่ะ ปล.เรื่องนี้เป็นผลงานแรกๆ ที่เริ่มเขียน หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ