กรรมสิทธิ์รักนายหัว

ตอนที่ 1

เวลา 10.30 น. ที่สตูดิโอ ทูอินไลฟ์

“เกรซ! เกรซ!” เสียงเรียกจากคนพามาแคสงานเรียกหาเด็กของตัวเองจนเริ่มหงุดหงิด เมื่อใกล้ถึงคิวเข้าไปแคสงานแล้ว แต่เจ้าตัวกลับหายไปไหนก็ไม่รู้ ถามเด็กที่มาด้วยกันก็บอกว่าไม่เห็น

‘หายไปไหนเนี่ย’ นิสาบ่นด้วยความหงุดหงิด เพราะเรื่องนี้มีแววว่าเด็กของตัวเองจะได้รับคัดเลือกให้แสดงเรื่องนี้แน่ๆ แต่เจ้าตัวกลับหายไป

ทางด้านคนที่ทำให้นิสาหงุดหงิดจนอยากกรีดร้องออกมาดังๆ เวลานี้กำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับบิดาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เมื่อบิดาและแม่เลี้ยงพากันกระหน่ำโทรตามให้เธอกลับบ้าน

“เกรซขอเข้าไปแคสงานนี้ก่อนนะคะคุณพ่อ เกรซสัญญาว่าถ้าแคสงานจบแล้วเกรซจะรีบกลับบ้านทันที” พรรษกร สิราพรรณ หรือ เกรซ ลูกสาวคนโตของบ้านสิราพรรณขอร้องบิดา เพื่อให้เธอได้ทำงานหาเงินช่วยเหลือครอบครัวบ้าง เมื่อได้รับรู้ว่าตอนนี้ครอบครัวกำลังประสบปัญหาด้านการเงิน

“พ่อไม่ให้ทำ แล้วก็รีบกลับบ้าน ถ้าไม่กลับ ต่อไปก็ไม่ต้องกลับมาให้พ่อเห็นหน้า!” คนเป็นพ่อยื่นคำขาดเสียงแข็ง

พรรษกรหน้าเสียเมื่อบิดายื่นคำขาดและตัดสายทิ้งไป หญิงสาวโทรกลับไป แต่ท่านไม่รับสาย ครั้นจะโทรหาอีกรอบก็เจอเสียงตวาดหนักๆ ของพี่นิสา

“เกรซ!! เธอมาทำอะไรอยู่ตรงนี้”

“เอ่อ…”

“จะมัวเอ่อทำไม รีบๆ ไปเตรียมตัวสิ จะถึงคิวอยู่แล้ว เธอนี่จริงๆ เลย ไม่รู้จักเวล่ำเวลาเลยหรือไง แล้วอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้ายังอยากได้งานทำ!”

“เกรซขอโทษค่ะพี่นิสา แต่ว่าเกรซ…เกรซ…”

“มีอะไร!”

“เกรซเข้าไปแคสไม่ได้แล้วค่ะ คือ…” เห็นสีหน้าคนพามาแล้วก็ทำเอาพรรษกรไม่กล้าพูดต่อ

“คืออะไรของเธอ”

“คุณพ่อของเกรซสั่งให้เกรซกลับบ้านด่วนค่ะ แล้วเกรซก็ต้องกลับไปตามคำสั่งของคุณพ่อค่ะพี่นิสา”

“จะบ้าตาย! เธอนี่ลูกแหง่เหลือเกิน แต่จะไปไหนก็ไป แล้วไม่ต้องกลับมาอีกล่ะ เสียเวลา!” นิสาบอกอย่างโกรธๆ เพราะคงทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยให้กลับไป

“พี่นิสา เกรซขอ…” พรรษกรไม่ทันเอ่ยคำขอโทษ คนดูแลก็สะบัดหน้าเดินจากไป เธอเลยได้แต่มองตามและอยากตามไปขอโทษ แต่แม่เลี้ยงก็โทรมาเร่งว่าให้รีบกลับบ้านก่อนที่พ่อจะโกรธไปมากกว่านี้

******

บ้านสิราพรรณ

สาวใช้ที่มาคอยดูลูกสาวคนโตของบ้าน เห็นรถคุ้นตาขับเข้ามาแล้วก็รีบเข้าไปบอกผู้เป็นนาย ที่รอการกลับมาของลูกสาวคนโตอย่างใจจดใจจ่อก็โล่งใจ เมื่อลูกสาวกลับมาเสียที

“คุณพ่อ คุณน้า เกรซกลับมาแล้วค่ะ” พรรษกรบอกกล่าวแล้วก็เดินเข้าไปนั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับบิดาและแม่เลี้ยง “คุณพ่อมีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่าคะ ถึงโทรให้เกรซ กลับมา” นั่งเรียบร้อยแล้วพรรษกรก็ถามบิดาทันที ก่อนจะมองท่านและภรรยาสลับไปมา เมื่อทั้งสองหันมองหน้ากัน

“คุณกุล คุณออกไปก่อน ผมจะคุยกับยัยเกรซตามลำพัง”

“ค่ะ แต่คุณช่วยคุยให้จบวันนี้นะคะ เพราะเราไม่มีเวลาแล้ว” กุลจิรากล่าวทิ้งปมปริศนาเอาไว้ให้พรรษกรคลางแคลงใจ

“ผมรู้แล้ว คุณออกไปเถอะ” คนเป็นสามีบอกกล่าวแล้วก็นิ่งเงียบไป เพราะตัวเองก็ลำบากใจจะพูดเรื่องนี้เช่นกัน แต่ก็ไม่มีทางเลือกไหนแล้ว หากไม่ยอมตกลงก็คงต้องโดนฟ้องล้มละลาย