เพลิงแค้นทัณฑ์เถื่อน

62.0K · จบแล้ว
วรัมพร หงสรถ
61
บท
9.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

“กรี๊ด!!” เธอกรีดร้องอย่างตกใจ ดิ้นอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะหยุดดิ้นอัตโนมัติเมื่อเจอเสียงตวาดหนักๆ ของคนป่าเถื่อน “หยุดแหกปากได้แล้ว” ไม่ได้สั่งเพียงอย่างเดียวแต่ยังรั้งร่างเล็กเข้าไปใกล้ ทำให้ธีรตาได้เห็นหน้าเขาชัดขึ้น ยิ่งเขาเสยผมที่เปียกลู่ไปด้านหลัง ยิ่งทำให้เห็นหน้าชัด จะว่าไอ้คนป่าเถื่อนคนนี้ก็หน้าตาดีทีเดียวหากไม่มีหนวดเครา “ปล่อยฉันนะ ไอ้คนป่าเถื่อน” เธอเอ่ยสั่งเสียงสั่นๆ พลางยกมือดันแผงอกกว้างเอาไว้เพื่อให้หน้าอกแข็งๆ เบียด อกนุ่มของเธอ “แน่ใจว่าอยากให้ปล่อย” “แน่สิ” “ตอแหล!” เมคินทร์สวนกลับเสียงดังลั่น “ไอ้ทุเรศ แกมาด่าฉันทำไม” ธีรตาปรี๊ดแตกเมื่ออยู่ๆ ก็โดนด่า เพลิงแค้นทัณฑ์เถื่อน ผ่านการตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Smartbook เมื่อปี 2555 ในชื่อ ลิขิตรักอสูร นามปากกา ธิชาร์ เมื่อหมดสัญญา นักเขียนจึงนำมารีไรท์เนื้อหาใหม่ โดยการเปลี่ยนชื่อตัวละครบางตัว ปรับปรุงเนื้อหาให้กระชับขึ้น และลดการกระทำของพระเอกที่มีต่อนางเอกให้เบาลง แต่! ฉบับรีไรท์ใหม่ พระเอกของเรายังไม่เลิกการทารุณนะคะ แล้วๆๆ ความหื่นของพระเอกก็ยังมีอยู่

นิยายปัจจุบันพลิกชีวิตแต่งงานสายฟ้าแลบนอกใจดราม่าคนรับใช้จอมมารหนีแต่งงานแก้แค้น

ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

“แม่! รตาเอาผ้าไปส่งลูกค้าก่อนนะจ้ะ” เสียงใสๆ ของธีรตา กิจสุพัฒน์ หญิงสาวหน้าตาน่ารักสมวัยร้องบอกมารดาทันทีที่เธอจัดการรีดผ้ากองโตเรียบร้อย ที่วันนี้มีคนส่งผ้ามาซักรีดเยอะเป็นพิเศษเลยทำให้ออกไปส่งผ้าให้ลูกค้าช้ากว่าทุกวัน

“รีบไปรีบมาล่ะ เดี๋ยวแม่จะทำน้ำพริกปลาทูของโปรดไว้รอ แล้วก็เผื่อพี่ของเราด้วย” นางนวลพรรณ ผู้เป็นแม่ตอบกลับเสียงอ่อนโยน จากนั้นก็ออกมายืนมองจนลูกสาวคนขยันปั่นจักรยานคู่ใจออกจากบ้าน

ทว่าคล้อยหลังลูกสาวคนขยันไปไม่นานก็เกิดอาการหน้ามืด จึงนั่งพัก จนเมื่ออาการทุเลาจึงได้ลุกขึ้นไปทำอาหารเย็นรอลูกๆ ทั้งสอง ที่วันนี้เป็นวันสิ้นเดือนและทุกสิ้นเดือน ลูกชายจะกลับมาที่บ้าน ...บ้านที่สามีผู้ล่วงลับได้เก็บออมเงินจนสามารถซื้อบ้านไม้หลังเก่าทิ้งไว้ให้

และเวลานี้ที่หน้าบ้าน ลูกชายที่เพิ่งเดินทางมาถึงกำลังเดินสำรวจรอบบ้านดูต้นไม้ใบใหญ่ว่ารกเกินไปหรือเปล่า ครั้นเมื่อรอบบ้านไม่รกอย่างที่คิด เขาก็เดินขึ้นบ้านไปหามารดา

“แม่ครับ” ธนา เรียกหามารดาเมื่อก้าวเข้ามาในบ้าน แต่มารดาซึ่งกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารจึงไม่ได้ยินเสียงขานเรียก ขณะที่ธนาหลังจากไม่ได้รับเสียงตอบจากมารดาจึงเดินเข้ามาในครัวและเมื่อเห็นมารดากำลังทำกับข้าวอยู่ ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้ แล้วสวมกอดมารดา แล้วก็ถอยห่างออกมายิ้มให้กับผู้เป็นแม่

“ธนา มาแล้วหรือลูก” นางนวลพรรณเอี่ยวตัวหันไปมองลูกชาย ก่อนจะยิ้มดีใจ

“ครับแม่ แล้วนี่รตาไม่อยู่บ้านหรือครับ” ธนาเอ่ยถามถึงน้องสาว หลังจากมองหาแล้วไม่พบ ทั้งที่เวลานี้น้องสาวจะอยู่บ้านช่วยมารดาทำกับข้าว