

นิยาย


หวนคืนอีกครา ข้าจะหย่ากับท่าน
เหตุเพราะนางยังคงดึงดันที่จะแต่งงานกับเขา สุดท้ายแล้ว เขาจึงเอาคืนนางด้วยการแต่งคนรักของเขามาเป็นฮูหยินรอง พร้อมรับอนุเข้าจวนอีกสามนางในคราเดียว ดูแล้ว ช่างเป็นการเอาคืนนางได้อย่างเจ็บแสบโดยแท้


ท่านแม่ทัพได้โปรดเดินไปทางซ้าย ส่วนตัวข้าจะหลีกหนีไปทางขวา
หลิวเสี่ยวเฟย สตรีโง่งมที่คอยเอาแต่วิ่งไล่ตามความรักที่ไม่อาจครอบครอง เมื่อนางมีโอกาสหวนคืนอีกครั้ง นางจึงไม่คิดที่จะข้องเกี่ยวกับคนผู้นั้นอีกต่อไป แต่ไม่รู้ทำไม เขาถึงตามติดนางไม่ห่าง... หลิวเสี่ยวเฟย: "เส้นทางชีวิตใหม่นี้ ขอให้ท่านไปทางซ้าย ส่วนตัวข้าจะหลีกหนีไปทางขวา เราสองคนอย่าได้มาข้องเกี่ยวกันอีกเลย" นางกล่าวอย่างไร้เยื่อใย หลี่หนิงหลง: "เกรงว่าข้าจะไม่เห็นด้วย หากเจ้าไปทางไหน ข้าก็จะไปทางนั้น หรือหากข้าต้องไปทางซ้าย ข้าก็จะอุ้มเจ้าไปด้วย" เขากล่าวพร้อมกับยิ้มอ่อน ๆ ราวกับกำลังท้าทายคำพูดของนาง ขอคุณสำหรับโอกาสและการติดตาม ด้วยรักและขอบคุณค่ะ สายสมร


ข้าก็เป็นนางร้ายเช่นนี้
หลี่เว่ยเว่ย คู่หมายของแม่ทัพเว่ยหลิวหยาง ด้วยนิสัยที่ดื้อรั้นและเอาแต่ใจของนางที่มี สุดท้ายจึงทำให้แม่ทัพเว่ยต้องหมั้นหมายกับนางด้วยความจำยอม เมื่อเวลาผ่านไป ภายหลังจากที่นางได้ก้าวข้ามผ่านความตายมาแล้วครั้งหนึ่ง เว่ยเว่ยก็ได้รู้ว่า แท้ที่จริงแล้ว นางเป็นเพียงนางร้ายในนิยายเรื่องหนึ่งก็เท่านั้น ไม่ว่านางจะพยายามไขว้คว้าความรักนี้มาครอบครองเพียงใด แต่สุดท้าย นางก็ไม่ใช่นางเอกที่จะสามารถครองรักกับพระเอกอย่างแม่ทัพเว่ยได้อยู่ดี เว่ยหลิวหยาง: แม่ทัพหนุ่มรูปงามชื่อเสียงขจรไกล บุรุษปากร้ายที่มีใจชิงชังต่อคู่หมายของตน “เพราะเจ้ามีนิสัยร้ายกาจเช่นนี้ ข้าจึงไม่อยากที่จะแต่งงานกับเจ้าอย่างไรเล่า” หลี่เว่ยเว่ย: บุตรสาวของเสนาบดีหลี่ นางร้ายที่เป็นคู่หมายของท่านแม่ทัพเว่ย สตรีผู้ที่มีใบหน้างดงามล่มเมือง หากแต่มีนิสัยที่ร้ายกาจ “ท่านหมั้นหมายกับข้ามานานถึงสามปี หากท่านไม่คิดที่จะเปิดใจให้แก่ข้าเลยสักครั้ง เหตุใดถึงได้ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานจวบจนป่านนี้”


ท่านแม่ทัพ ข้าจะไม่รักท่านอีกต่อไปแล้ว!
เพียงเพราะยึดมั่นในความรักมากจนเกินไป สุดท้ายจึงทำให้นางต้องมาพบกับจุดจบที่น่าอดสูถึงเพียงนี้ เมื่อมีโอกาสหวนคืนอีกครั้ง หนิงเซียนจึงตั้งมั่นในใจแล้วว่า ..."ท่านแม่ทัพ ข้าจะไม่รักท่านอีกต่อไปแล้ว!" "เกาหานเยว่ สิ่งเดียวที่ข้านึกเสียใจในตอนนี้ ก็คือการที่ข้าได้พบกับท่านในวันนั้น หากย้อนเวลากลับไปได้ ข้าจะไม่ขอพบเจอ และจะไม่รักท่านอีกครั้งเป็นอันขาด" #ท่านคือความเสียใจเพียงหนึ่งเดียวที่ตัวข้ามี


ไร้พันธนาการ
“นามของข้าคืออวี่เซวียน ตัวข้านั้นเคยเฝ้ารักและปักใจในคนผู้หนึ่ง เมื่อคราที่ถูกหักหลังจากคนผู้นั้น ข้าย่อมเจ็บแค้นใจบ้างเป็นธรรมดา พวกท่านทั้งหลายเล่า เคยแค้นใครสักคนบ้างหรือไม่” นิยายเรื่องนี้ดราม่าไหม ก็มีนะคะ ดราม่าเล็ก ๆ ขอเชิญทุกท่านพับกบ! เอ้ย พบกับ!!! คณะตลกตัวน้อยที่มาแต่งแต้มสีสันเล็กๆ #ไป๋อี้เกอเกอ จอมมารรุ่นเยาว์และอาเยว่ จิ้งจอกตัวน้อย “เอาละ! แปลงร่างเป็นมนุษย์ตัวน้อยได้แล้ว” ไป๋อวี้กล่าวพลางชี้ไปให้อาเยว่ดูเด็กน้อยที่ยืนอยู่ไม่ไกลเพื่อเป็นตัวอย่าง หากแต่เมื่อหันมาดูผลงานเมื่อตนนั้นได้สั่งสอนลูกสมุนตัวน้อยแล้วนั้น ไป๋อวี้ก็แทบจะหงายหลังล้มลงไปในทันที “เพ้ย! ทั่วทั้งแดนมนุษย์แห่งนี้จะมีผู้ใดที่จะมีหูแหลมๆ โผล่ออกมาเช่นเจ้า เก็บหูกางๆ ของเจ้าลงไปเสีย” ไป๋อวี้กล่าวพลางชี้ไปที่หูจิ้งจอกของอาเยว่ที่โผล่ออกมาอย่างเห็นได้ชัด “เกอเกอ ข้าเก็บหูลงแล้วเจ้าค่ะ” จิ้งจอกน้อยรับคำและทำตามอย่างว่าง่าย ไป๋อวี้ได้ยินอาเยว่กล่าวเช่นนั้น ก็ลอบยิ้มด้วยความพอใจ อย่างน้อยอาเยว่ก็พอจะพูดจารู้ความอยู่บ้าง หากแต่ความพอใจนั้นกลับเกิดขึ้นและดับไปในเวลาอันเพียงไม่นาน “เจ้านี่มันได้มารดาของเจ้ามาเต็มๆ เสียจริงอาเยว่! เกอเกอผู้นี้บอกให้เจ้าเก็บหูของเจ้าให้ดี แต่หูก็เก็บไปแล้ว แล้วเหล่าหางทั้งเก้าที่ส่ายสะบัดไปมาของเจ้านี้มันคือสิ่งใดกัน!!!” ไป๋อวี้ผู้นี้เหนื่อยล้าแทบอยากจะลาขาดจากทั้งสามพิภพนี้เสียเหลือเกิน ด้วยรัก สายสมร


ไม่ หวนคืน ㋡
สามร้อยปีที่ผ่านมานี้ เจ็บเจียนตายเป็นอย่างไร ข้านั้นล้วนได้ก้าวผ่านมันมาแล้ว อีกทั้งยังผ่านมันมาด้วยตัวของข้าเองเพียงลำพัง ความรักก็ดี ความไว้เนื้อเชื่อใจในตัวท่านก็ดี หรือแม้แต่ปราณเซียนเพียงเศษเสี้ยวที่ข้ามี ตัวข้าในยามนั้นก็ได้มอบมันให้แก่สตรีของท่านไปจนหมดสิ้นแล้ว เช่นนี้แล้วท่านยังจะกล้าแบกหน้ามากล่าวหาว่าข้านั้นไร้น้ำใจต่อท่านได้อีกหรือ Trigger Warning: นิยายรักจีนโบราณ18+ นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ในขณะที่อีกฝ่ายอยู่ในสภาวะที่มีสติไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ อนึ่ง นิยายเรื่องนี้ดัดแปลงเนื้อหาดัดแปลงมาจาก นิยายรักจีนโบราณ เรื่อง ไร้ พันธนาการ หากอ่านเรื่องดังกล่าวแล้ว สามารถกดข้ามได้ค่ะ ขอขอบคุณ สำหรับโอกาสและการสนับสนุน ด้วยรักและขอบคุณค่ะ สายสมร ❣️ ッ


ฝากรักไว้ กับปลายฟ้า
"ลิลลี่รักพี่ปลาย รักมานานแล้ว พี่ปลายไม่รู้เลยจริงๆเหรอคะ?" ลิลลี่ถามปลายฟ้าด้วยแววตาที่สั่นไหว หากแต่อีกฝ่ายกลับยังคงนิ่งเฉยและหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามนี้ของเธออยู่ร่ำไป ลิลลี่ เด็กสาวที่เติบโตมาพร้อมกันกับพี่ปลายฟ้า โดยทั้งสองครอบครัวนั้นนับได้ว่าเป็นทั้งเพื่อนสนิทและคู่ค้าที่สำคัญทางธุรกิจร่วมกันมาเนิ่นนาน ลิลลี่รักปลายฟ้า ในขณะที่ปลายฟ้ากลับมองลิลลี่เป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น เมื่อถึงคราวที่ลิลลี่คิดที่จะตัดใจและไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทำไมท่าทีของพี่ชายอย่างปลายฟ้าถึงได้เปลี่ยนไปนะ? "ลิลลี่รักพี่ปลาย ไม่ได้อยากแบบพี่ชาย แต่รักแบบแฟนค่ะ" Cr.ลิลลี่ "พี่ก็ไม่เคยบอกว่าพี่อยากได้ลิลลี่มาเป็นน้องสาวสักหน่อย เพราะพี่อยากได้ลิลลี่มาเป็น 'เมีย ' มากกว่าครับ ” Cr. ปลายฟ้า สวัสดีค่ะ สายสมรขอฝากนิยายเรื่องใหม่นี้ ที่เป็นเรื่องราวรุ่นลูกของ นิยายเรื่อง 'กว่าจะรัก' ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ โดยนิยายทั้งสองเรื่องนี้ สามารถแยกอ่านได้ค่ะ ^^ ด้วยรักและขอบคุณค่ะ จากสายสมร นักเขียนปวดหลังท่านหนึ่ง


ความพยายามอยู่ที่ไหน? ความปวดหลังอยู่ที่นี่
นิยายเรื่องนี้มีไว้เพื่อบรรเทาอาการปวดหลัง (?) หืม ใช่เหรอ เว่ยเว่ย พนักงานออฟฟิศหน้าตาน่ารัก แต่มักจะมีอาการปวดหลังจากการนั่งทำงานนานๆ เมื่อมีโอกาสได้เกิดใหม่อีกครั้งในยุคจีนโบราณ น้องจึงไม่คิดที่จะทำงานหนักอีกต่อไป เว่ยเว่ยจะขอเป็นเพียงปลาเค็มตัวน้อยที่ร่ำรวยและน่ารักมากๆก็พอ เว่ยเว่ย พนักงานบริษัทตัวน้อย ตำแหน่ง GB กิตติมศักดิ์ โดยตำแหน่ง GB นี้หรือจะเรียกแบบเต็มๆ ก็คือ General Bae (เบ๊) คำนิยามประจำตัว อายุน้อย ร้อยโรค เอ้ย! ร้อยล้าน!!! (ตอนนี้มีอยู่ยี่สิบ ยังขาดอีกนิดหน่อย ร่วมสมทบทุนได้ด้วยการอุดหนุนอีบุ๊ก อิอิ) เว่ยเว่ย คุณหนูสามสกุลจาง ปลาเค็มน้อยผู้ร่ำรวยและน่ารัก นิยามประจำใจ จะไม่ทำงานหนักอีกต่อไปเลย พี่หลิวหรือหัวหน้าหลิว คือรุ่นพี่ตั้งแต่สมัยเรียนของเว่ยเว่ย และคำนิยามประจำตัวพี่หลิวที่เว่ยเว่ยได้แอบตั้งให้ก็คือ หล่อ ดุดัน สั่งงานเก่งแบบไม่เกรงใจใคร #สั่งงานชาตินี้ ได้งานอีกทีชาติหน้า #ตามงานข้ามภพข้ามชาติ โปรดเอ็นดูนักฝึกเขียนที่ปวดหลังมากท่านหนึ่ง สายสมรหวังว่านิยายเรื่องนี้จะทำให้นักอ่านยิ้มได้บ้าง ไม่มากก็น้อย ไหว้ย่อ...โอ๊ะ โอ๊ย! ปวดข้อเข่า!!!! ด้วยรัก สายสมร ❣️ ッ


กว่าจะรัก
ริสา (คาริสา อายุ21 ปี) จะเป็นตำแหน่งคู่หมั้นก็ดี หรือจะเป็นเพียงภรรยาที่แสนดีก็ช่าง ไม่ว่าจะอย่างไร ริสาก็ยังคงเป็นริสาคนเดิม...คือคนที่มังกรไม่ได้รัก มังกรเปรียบได้ดั่งโลกทั้งใบของเธอ แต่ในขณะเดียวกัน โลกของมังกรนั้นช่างกว้างใหญ่และไม่อาจเข้าถึง...โลกใบใหญ่ ที่ไม่เคยมีริสาอยู่ในนั้นเลย... ไม่เคยมี และจะยังคงเป็นอยู่เช่นนั้นตลอดไป สายสมรขอฝากริสาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ


บุปผา จำนนรัก
ไป๋ลี่หลิน นักแสดงสาววัยยี่สิบสองปี ทายาทคนรองของตระกูลไป๋ที่นับได้ว่าเป็นตระกูลร่ำรวยติดอันดับต้น ๆ ของเมืองจีนได้เสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุพร้อมชายที่เธอรักอย่างหมดหัวใจ หากแต่เขากลับไม่อาจตอบรับในความรักนี้ของเธอได้ ‘ชาตินี้เป็นเธอที่วิ่งตามในรักที่ไม่อาจสมหวังจนสิ้นแรงแล้ว หากภพหน้ามีจริง ขอให้รักจงเป็นฝ่ายวิ่งตามเธอคืนบ้างจะได้หรือไม่’ ลี่หลินได้เฝ้าภาวนาอ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในห้วงสุดท้ายของชีวิต แม้ชาตินี้จะไม่สมหวังในรัก ลี่หลินก็ยังอยากที่จะให้ชายผู้นี้คือรักแท้ของเธอในสักชาติภพหนึ่ง หากแต่ชาติภพนั้น ขอให้เขาได้เป็นฝ่ายตามรักและทุ่มเทเพื่อเธอบ้างจะได้หรือไม่ ตัวประกอบผู้หนึ่งกล่าวไว้ว่า 'เขาพลาดโอกาสจากการเคียงคู่นางมาแล้วชาติพบหนึ่ง เช่นนั้นแล้ว ชาตินี้แม้จะต้องแลกด้วยสิ่งใด เขาก็จะไม่มีวันหันหลังให้นางและปล่อยให้นางจากไปอีกครั้งโดยเด็ดขาด' ขอให้ทุกวัน เป็นวันที่ดี & Enjoy Reading ด้วยรัก สายสมร㋡


พระชายา ทิ้งรัก
หลี่ เยี่ยนหลี นางแบบและนักแสดงสาวดาวรุ่งในยุคปัจจุบันได้ประสบอุบัติเหตุและย้อนอดีตไปอยู่ในร่างของหลี่ เยี่ยนหลี หญิงสาวผู้มีชะตาชีวิตที่น่าสงสาร เพียงเพราะคำอธิษฐานที่แรงกล้าก่อนที่ดวงจิตของเธอนั้นจะหลุดลอยไป สวรรค์ ถ้าหากว่าท่านยังคงมีน้ำใจต่อกันสักนิด เช่นนั้นแล้ว ตัวข้าเยี่ยนหลีผู้นี้ก็อยากที่จะขออ้อนวอนต่อท่านสักหน่อย ‘ขอให้ข้าอย่าได้ฟื้นตื่นขึ้นมา ณ ที่แห่งนี้อีกเลย’ อนิจจา สำหรับสตรีนาม เยี่ยนหลี แล้วไม่ว่าภพชาติใด กลับต้องพานพบแต่ความผิดหวังในรักอยู่ร่ำไป และชาติภพที่ตนได้ย้อนมาในอดีตนี้ แม้ว่าเธอจะมาอาศัยอยู่ในร่างของเหยี่ยนหลีอีกคน สุดท้ายแล้วก็ยังต้องมาถูกผู้เป็นสามีวางยาในคืนเข้าหอเสียนี่ 'เจ้าอ๋องแปดผู้แสนจะใจดำอำมหิต ไม่รักก็แค่หย่า ทำไมจะต้องทำร้ายกันถึงชีวิตด้วย แล้วภพนี้ ชีวิตน้อยๆ ของเธอจะยืนยาวได้ยังไง! สวรรค์เองก็ใจร้ายเช่นกัน เธอเพียงไม่ปรารถนาที่จะตื่นขึ้นไปในภพชาติเดิม แต่ทำไมต้องส่งให้เธอมาในร่างของหญิงสาวที่สามีไม่รัก อีกทั้งยังโดนวางยาให้ตายเสียตั้งแต่วันแรกที่เข้าพิธีแต่งงานนี้ด้วย!!!' เพิ่งจะตายและฟื้นขึ้นมาได้เพียงไม่นาน เยี่ยนหลีที่จู่ๆ ก็โผล่มาในยุคอดีตก็เริ่มรู้สึกว่า อีกไม่นานเธอคงได้ตายอีกรอบเป็นแน่แล้ว เยี่ยนหลีที่มาจากภพปัจจุบันได้แต่คิดสาปแช่งอ๋องแปดผู้เป็นสามีของเจ้าของร่างเดิมและก่นด่าสวรรค์อยู่ในใจเบาๆ


หวนคืนครานี้ ข้าจะเป็นเพียงสตรีโง่งม
ข้าไม่ควรยึดติดกับตัวท่านมากมายถึงเพียงนี้ เรื่องราวทั้งหลายเหล่านี้ล้วนเป็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากตัวข้าเองทั้งสิ้น รักลึกซึ้ง คือข้าที่ยึดมั่นในตัวท่านเพียงฝ่ายเดียว ไป๋อิงฮวา พระชายาของหยวนหลิงอ๋องที่เสียชีวิตลงและได้มีโอกาสหวนคืนอีกครั้ง หากแต่การหวนคืนในครั้งนี้ นางกลับไม่คิดที่จะเดินบนเส้นทางที่ตนนั้นได้เคยก้าวผ่านมาแล้ว หยวนหลิง เรื่องราวระหว่างเราที่ผ่านมานี้ ข้าจะนับเป็นเพียงห้วงฝันตื่นหนึ่ง แม้จะปวดร้าวสักปานใด ข้าก็จำต้องตื่นจากฝันร้ายนี้เสียที สายสมร ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ จีนโบราณย้อนยุค


ท่านแม่ทัพ❣️ ฮูหยินฝากหนังสือหย่านี้มาให้ท่าน
'ซูฮวาเอ๋ย เป็นเจ้าที่ต่ำต้อยและด้อยค่าเกินกว่าที่ใครจะมองเห็น หากจะโทษก็จงโทษที่เจ้านั้นไร้ซึ่งวาสนามาตั้งแต่ต้นเถิด' หลี่ซูฮวาได้ถูกวางยาปลุกกำหนัดก่อนที่จะเสียชีวิตลงบนเกี้ยวเจ้าสาว หากแต่เมื่อวิญญาณหวนคืนสู่ร่างนี้อีกครั้ง นางกลับมีความทรงจำของอีกชาติภพหนึ่งเพิ่มขึ้นมาด้วย 'นับต่อจากนี้ข้าหวังว่าพวกท่านจะใช้ชีวิตได้เป็นอย่างดี อดีตเคยลืมเลือนข้าเช่นไร จากนี้ก็จงกระทำตนเหมือนดั่งเช่นที่ผ่านมาเถิด' แม่ทัพจ้าวอวิ๋นซี 'หากสกุลหลี่ทิ้งขว้างนางถึงเพียงนั้น เขาผู้นี้ก็จะมอบทุกสิ่งอย่างเพื่อชดเชยให้แก่นางเอง' จ้าวอวิ๋นซี “เจ้าไม่มีอำนาจ แต่บัดนี้สามีของเจ้ามี เจ้าไร้ซึ่งบารมี สิ่งนี้ข้าก็มีอีกเช่นกัน” ซูฮวา “ท่านมีแล้วเช่นไร ไม่ใช่ตัวข้าเองที่มีสิ่งเหล่านี้เสียหน่อย” จ้าวอวิ๋นซี “แต่ข้าเป็นสามีเจ้า” ซูฮวา “...”