หวนคืนครานี้ ข้าจะเป็นเพียงสตรีโง่งม

​

ไป๋อิงฮวา บุตรสาวของเสนาบดีไป๋ลี่หมิง ผู้ที่เป็นว่าที่พระชายาแห่งหยวนหลิงอ๋อง หรือพระโอรสองค์ที่สามของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน โดยที่ฝ่าบาทได้ทรงพระราชทานการหมั้นหมายนี้มาให้นับตั้งแต่ที่นางนั้นมีอายุได้เพียงห้าหนาว

เด็กหญิงตัวน้อยที่ถูกเลี้ยงดูแบบคุณหนูในห้องหอ จวบจนเมื่ออายุครบสิบห้าปี ภายหลังจากผ่านพ้นพิธีปักปิ่นไปได้เพียงไม่นาน อิงฮวาก็ได้แต่งเข้าจวนของหยวนหลิงในฐานะผู้เป็นพระชายาตามสัญญาหมั้นหมายที่มีมาเนิ่นนานเสียที

‘เพียงเพื่อจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของท่าน ข้าเฝ้าเรียนรู้ฝึกฝนเพื่อตนจะเป็นสตรีที่เพียบพร้อม หมากล้อม เพลงพิณ บทกวีหรือการร่ายรำนั้น ข้าล้วนไม่ด้อยไปกว่าใคร แต่กระนั้นก็ยังไม่อาจเป็นหญิงที่ท่านต้องใจได้ และไม่อาจเป็นแม้เพียงใครสักคนที่อยู่ในสายตา

ที่ผ่านมาเป็นตัวข้าที่ยึดมั่นในความเพียบพร้อมนี้มากจนเกินไป ข้าเพียงคิดว่า หากตัวข้าทำได้ดีในทุกสิ่งอย่าง ตำแหน่งพระชายาของท่าน จะต้องไม่มีผู้ใดมาหยามเหยียดได้อย่างแน่นอน

เพื่อจะได้เป็นพระชายาอ๋องที่เคียงคู่ท่านได้อย่างสมเกียรติ ตัวข้าได้อดทนและพยายามมากมายถึงเพียงนี้ แต่สุดท้ายแล้ว นอกจากจะต้องสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไปแล้ว ตัวข้ายังต้องสูญสิ้นลมหายใจที่มีนี้ไปอีกด้วย

แม้ในยามนี้ตัวข้าจะรู้สึกตัวได้ช้าไปสักหน่อย แต่ก็ยังนับได้ว่าดีกว่าที่ตัวข้านั้นไม่รู้อะไรเลย ตำแหน่งพระชายาของท่านที่ข้าได้ถือครองนั้น แท้จริงแล้วก็เป็นเพียงตำแหน่งของหุ่นเชิดที่ต้องคอยออกหน้าและแบกรับอันตรายทั้งหลายแทนสตรีที่เป็นคนรักของท่านเพียงเท่านั้น

บัดนี้ตัวข้านั้นกระจ่างแก่ใจแล้วว่า ต่อให้ข้าพยายามสักปานใด ทุ่มเทเพื่อท่านมากมายสักเพียงไหน ข้าก็ไม่อาจจะได้มาแม้เพียงเศษเสี้ยวของความรักและความห่วงใยจากตัวท่านเลย

หยวนหลิง เรื่องราวของท่านและข้า นับต่อแต่นี้ขออย่าได้มีสิ่งใดที่ติดค้าง หากว่าชาติภพหน้ามีจริง ขอให้เราทั้งสองอย่าได้หวนกลับมาเจอกันอีก หรือหากแม้เป็นลิขิตสวรรค์ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง เช่นนั้นแล้วท่านและข้าก็จงเป็นเพียงคนแปลกหน้าต่อกันเท่านั้น’

อิงฮวาภาวนาก่อนที่สติที่เหลือเพียงน้อยนิดของนางนั้นจะเลือนหายไปพร้อมๆ กับลมหายใจเฮือกสุดท้าย ภายใต้เปลวเพลิงที่ลุกลามไปทั่วทั้งตำหนักบูรพาของนางผู้เป็นพระชายา

ตำแหน่งพระชายาที่ได้เคยเฝ้ารอและวาดหวังไว้ บัดนี้ก็นับได้ว่าเป็นจริงขึ้นมาแล้ว หากแต่เรื่องราวทุกอย่างนั้น กลับเกิดขึ้นและจบลงภายในช่วงระยะเวลาเพียงไม่นาน

‘สิ่งใดที่ติดค้าง ก็ขอให้มอดไหม้ไปกับตัวข้าและตำหนักนี้จนหมดสิ้นเถิด’

​