Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
สัมผัสรักลวงใจ
769·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วยังจำได้...ไม่เคยลืมว่าครั้งแรกที่เจอเขานั้น เขาก็ฉุดเธอข้าโรงแรม หรือจะว่าอุ้ม? คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาคราใด ก็ใจหายทุกครั้งไป ยังถามตัวเองอยู่บ่อยๆ ถ้าเผอิญคนที่พบเธอคืนนั้นไม่ใช่ผู้ชายคนนี้เธอจะเป็นอย่างไร ยิ่งถ้าไม่มีใครมาเจอ สิ่งที่จะเกิดแก่เธอจะเลวร้ายน่ากลัวสักขนาดไหน โชคดีนักที่เจอคนดี เป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ฉกฉวยโอกาส ไม่พยายามซ้ำเติมด้วยการสร้างมลทินให้กับเธอ เธอมองเขาด้วยดวงตาเป็นประกาย ชายหนุ่มหมุนแก้วในมือเล่น ยังไม่ดื่ม พลางจับตามองมานิ่งๆ สีหน้าออกจะเรียบเฉย เมื่อพูดขึ้น “เพื่อความปลอดภัยสำหรับตัวเทียนเองอย่าไว้ใจผมนักจะดีกว่า ” เป็นงั้นไป! “คุณกำลังจะเตือนเทียนใช่มั้ยคะ ขึ้นชื่อผู้ชายแล้วไว้ใจไม่ได้สักคน” “เอางั้นก็ได้ โดยเฉพาะผู้ชายที่กำลังถูกไฟรักสุมอก ยิ่งไม่ควรไว้ใจ เพราะอาจเผลอทำอะไรบ้าๆได้อย่างไม่ตั้งใจ” แววตาตาขรึมๆ แทบจะเปลี่ยนบุคลิกของเขาไปเป็นใครอีกคนที่เธอไม่รู้จัก กลับมามีแววระยับด้วยอารมณ์ขันคนเดิมอีกครั้ง เมื่อเห็นเธอมองเขาปากอ้าตาค้าง “ทำตาโตเป็นอะไรเชียว ทำไม ประหลาดใจนักหรือ เทียนก็น่าจะรู้นะเวลานี้ผมอยู่ในสภาพไหน เว้นแต่จะไม่ยอมรับรู้ ” เขาไม่อธิบายต่อว่า เธอควรรู้อะไร และอะไรที่ไม่รู้เพราะไม่อยากรับรู้ ด้วยการดื่มเครื่องดื่มในแก้วช้าๆ นัยน์ตาเข้มคมดูเป็นประกายซึ้งอย่างประหลาดมองข้ามปากแก้วมาสบตาตื่นตะลึงของเธอ
เจ้านายร้ายรัก
1.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วชายหนุ่มกระชากไหล่บอบบางของเธอเข้ามาชิดก่อนระดมจูบไปทั่วดวงหน้างาม กุลชาดาดิ้นรนต่อสู้ กระทั่งริมฝีปากกระด้างของเขาพบกับริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธอ ภายนอกของเธอ อาจดูแข็งๆ จริตจะก้านอย่างหญิงสาวในวัยเดียวกันแทบไม่มี แต่เธอก็เป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง มีเลือด มีเนื้อ มีความรู้สึก ปรารถนา มาเจอจุมพิตแผดเผาอารมณ์เข้าเยี่ยงนี้ ก็แทบตั้งตัวไม่ติด แข้งขาอ่อนเปลี้ยไปหมด มือที่เตรียมจะผลักไส ก็เลยกลายเป็นว่าประทับวางบนอกเสื้อนอกชายหนุ่มเอาไว้เฉยๆ กระทั่งเมื่อเขาถอยริมฝีปากรุมร้อนออกห่าง เธอก็ยังงงๆ ไม่แน่ใจว่าได้เกิดอะไรขึ้น
กลลวงอสูรซ่อนใจ
554·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว“ปากจุ๋มดูน่าจูบจัง” “อะ...อะไรนะคะ?” “อยู่ใกล้กันแค่นี้ยังไม่ได้ยินอีก พี่ไม่ได้พูดเป็นกระซิบซะหน่อย” “ได้ยินค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าตัวเองได้ยินถูกต้อง” “ถ้าจุ๋มได้ยินพี่ชมปากจุ๋มน่าจูบ ก็ถือว่าเป็นการได้ยินที่ถูกต้องแล้วล่ะ อะไร? ไม่เคยมีใครบอกเลยเหรอว่าปากจุ๋ม...” “พอแล้วค่ะ ไม่ต้องย้ำอีกก็ได้” หล่อนค้อนเขาตรงๆ ตามด้วยเสียงเสียงบ่นอุบ “จริงๆ เลยนะ คุณนี่ ทำไมถึงชอบพูดให้จุ๋มตีหน้าไม่ถูกเรื่อยเลย แล้วสุภาพบุรุษน่ะเขาไม่พูดหรือแสดงอะไรให้ผู้หญิงขัดเขินหรอกนะคะ” “พี่ยังไม่เคยพูดสักทีว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษ” เขาพูดยิ้มๆ ดูเหมือนจะชอบใจว่าทำให้หล่อนเขินอายได้ “และถ้าการเป็นสุภาพบุรุษจะทำให้ชมผู้หญิงสักคนตามความรู้สึกไม่ได้ พี่ก็ไม่อยากเป็นหรอก” “ไม่อยากเป็นสุภาพบุรุษ แล้วอยากเป็นคนเถื่อนอย่างนั้นหรือคะ อันที่จริงมาดคุณก็ให้อยู่นะ ถ้าจะแสดงตัวเป็นมนุษย์ยุคหินอาศัยอยู่ตามถ้ำ นุ่งหนังสัตว์แทนเสื้อผ้าอย่างคนศิวิไลซ์แล้ว” “เป็นได้ก็ดีสิ ชอบผู้หญิงคนไหนก็เอากระบองตีหัวลากเข้าถ้ำไปเลยไม่มีความผิด” “แหม! คิดอยู่เรื่องเดียวเองหรือคะ” “ใครบอก พี่คิดหลายเรื่องเลยละ แต่พูดไปจุ๋มก็จะยิ่งว่าพี่ไม่เป็นสุภาพบุรุษนะสิ” หลังจากเข้าสู่โหมดครอบครัวแสนสุข ดร.ทรงพิชิต ธันยธร กับภรรยาสุดที่รักก็มีทายาทที่เป็นดั่งสายเลือดรักด้วยกันสองคน “กลลวงอสูรซ่อน” เป็นเรื่องของลูกสาวคนโตของพระ-นางในเรื่อง “อุบัติรักใต้เงาอสูร” (มีทั้งอีบุ๊กและหนังสือเสียงให้โหลด ท่านใดยังไม่เคยผ่านตาก็ลองเข้าไปโหลดฟังหรืออ่านตัวอย่างได้ฟรีในMebค่ะ) สำหรับเรื่องราวของพชรดนัย หรือ เพชร น้องชายนางเอกเรื่องนี้ จะเป็นเรื่องยาว ออกแนวทะเลทราย ถ้าชีวิตราบรื่นก็คงได้อ่านกันภายในปีนี้ ตอนนี้อ่านเรื่องราวของหนูจุ๋ม ลูกสาวสุดที่รักของพ่อทรงแม่พจีไปก่อนนะคะ ด้วยรักและขอบคุณ ^^__^^ พันแสงจันทร์
บ่วงรักเงื่อนริษยา
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วทันทีที่ลิ้นนุ่มของหล่อนถูกแตะสัมผัสโดยลิ้นแปลกปลอมของชายหนุ่มและถูกกระหวัดรัดดูด หล่อนก็แทบไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่รู้ตัวเองยังมีชีวิตอยู่หรือตายแล้ว แม้แต่ชื่อตัวเองก็ยังนึกไม่ออก ร่างอรชรนุ่มนิ่มแอ่นโค้งขึ้นราวคันศรเมื่อมือหนาอุ่นซ่านข้างหนึ่งของชายหนุ่มคลำเปะปะจากแผ่นหลังวกมาข้างหน้ามุ่งเข้าเนินคู่ครัดเคร่งแห่งวัยสาวขณะมือหนาอีกข้างยังกางออกรองรับแผ่นหลังบอบบางเอาไว้อย่างมั่นคง ขวัญณภัทรไม่แน่ใจนักว่าเสียงครางรัญจวนที่ได้ยินเกิดจากชายหนุ่มหรือมาจากหล่อน แต่อย่างไรก็ตามเสียงประหลาดฟังแปร่งหูนี้ก็ช่วยกระชากสติสัมปชัญญะที่กำลังเตลิดเปิดเปิงคืนมาได้ “พอแล้วค่ะ” แทบไม่น่าเชื่อว่านั่นคือเสียงของหล่อนเพราะสั่นทั้งพร่า วินภวัตชะงัก มองสบตากลมโตที่แม้จะมีแววตื่นตระหนกแต่เขาก็ยังเล็งเห็นแววรัญจวนของความปรารถนาระคนอยู่ เขาถอนใจ ยอมปล่อยมือจากกายนุ่ม จากนั้นก็ขยับออกห่าง ถอนใจอีกเฮือกเมื่อเห็นหญิงสาวดึงเสื้อผ้าตัวเองให้เข้ารูปเข้ารอยวุ่นวายขณะใบหน้าแดงก่ำไปหมด
ร่ายรักระบายแค้น
430·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเขาควานหาหล่อนมานานนับปี เพื่อให้หล่อนชดใช้ในสิ่งที่ไว้กับน้องชายเขา แต่ก็คว้าน้ำเหลว แล้วจู่ๆ หล่อนก็เดินเข้ามาในเส้นทางชีวิตของเขาราวปาฏิหาริย์ ทำให้ไฟแค้นในใจเขาที่โรยแรงคุโชนขึ้นมาอีกครั้ง ดรัลจูบด้วยความหิวกระหาย ดื่มด่ำเรียกร้อง จนภัทรจารินยิ่งรู้สึกว่าตนกำลังเมา ไม่ใช่เมาเหล้า แต่เมาอารมณ์ที่กำลังปะทุพลุ่งโพลงขึ้นมา จนหัวหมุนไปหมด ขณะที่แข้งขาก็เหมือนจะหักพับจนต้องเกาะกอดร่างสูง ล่ำสันนั้นไว้เป็นหลักยึด จูบช่วงต้นของเขาออกจะรุนแรงเหมือนจงใจบดขยี้ให้ริมฝีปากนุ่มของหล่อนชอกช้ำราวกับลงทัณฑ์มากกว่าจะเป็นไปด้วยความพิศวาสเสน่หา การกอดรัดเหมือนจะอย่างแกล้งให้กระเนื้อตัวหล่อนแหลกมลาย ค่อยๆ เปลี่ยนไปเมื่อหล่อนจูบตอบอย่างลืมตัวด้วยอารมณ์เรียกร้องที่เขาเป็นผู้ปลุกให้ตื่นขึ้นมา และเขาคนเดียวเท่านั้น ที่จะเป็นคนดับลงได้
เชลยรัก (โรมานซ์18 )
3.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วมือร้อนผ่าวลากผ่านความเป็นอิสตรีอย่างยิ่งไปอย่างจงใจ หญิงสาวแทบไม่รู้ว่าตนได้กลั้นลมหายใจเอาไว้กระทั่งค่อนผ่อนคลายออก แต่แล้วก็ครางหวิวออกมากับการจู่โจมเนินคู่ด้วยริมฝีปาก ลมหายใจรนร้อนรินรดอกอวบผลิพุ่ง ปลายปทุมถันสีระเรื่อสั่นระริกไหว รอสัมผัสถูกครอบงำดูดดึงจนพอใจใบหน้าคร้ามคมจึงขยับย้ายตำแหน่งต่ำลง ๆ ในที่สุดเนินอูมที่ถูกเพิกเฉยก็ได้รับความสนใจ และออกจะมากไปด้วยซ้ำจนกายขาวผ่องอวบอิ่มแทบจะบิดเกลียวทันที่กลีบบุปผาถูกแยกแยกแย้มแล้วปลายลิ้นก็ฉกหมับที่ติ่งตูมสีระเรื่อ สะโพกหนั่นแน่นแอ่นผวาหาราวจะวอนขออะไรที่มากกว่าการขยับลิ้นช่ำชอง มือเรียวกำลังกำผ้าปูที่นอนเป็นจังหวะตามจังหวะรุกเร้า ยกขึ้นอย่างเผลอๆ ก่อนกดทับ และสอดเรียวนิ้วกับกลุ่มหยักศกดกหนา “หยะ...หยุด...หยุดเถอะ พอแล้ว!” ชายหนุ่มได้ยินเสียงวิงวอนสั่นสะท้าน แต่ไม่คิดทำตาม เขายังสำรวจ ลิ้มรสความหวานหวามใจกระทั่งร่างอิ่มอรชรเกร็งค้างก่อนอ่อนยวบ
เล่ห์ปรารถนาซาตานเถื่อน
1.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วแขนราวกับปลอกเหล็กไม่ใช่แค่โอบไว้หลวมๆ แต่มัดแน่นจนร่างบอบบางกว่าของหล่อนแทบกลืนเป็นเนื้อเดียวกับร่างสูงใหญ่แข็งกระด้างด้วยเนื้อหนังและมัดกล้าม “ปล่อยนะ! คนเฮงซวย” สิริวธูร้องกรี๊ด หล่อนดิ้นขลุกขลักอยู่ในวงแขนมัดแน่นภายใต้ความมืด มือที่ขยับได้น้อยนิดทั้งทุบทั้งข่วนในขณะเดียวกัน แต่ดูเหมือนเจ้าของอ้อมกอดจะไม่ใส่ใจ กลับซุกไซ้ใบหน้าลงที่ซอกคอหล่อนอย่างแกล้ง ๆ ลมหายใจกับริมฝีปากอุ่นๆ ปัดแผ่วๆ อยู่รอบๆ ลำคอบ้าง ข้างแก้มบ้าง จนคนถูกรุกรานขนลุกซู่ไปหมด
ตรวนรักเมียยอดสวาท
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเพียงนิ้วแหย่ลึกเขาก็รับรู้ได้ถึงความคับแน่นแต่ก็ชุ่มฉ่ำ จังหวะตอดรัดนิ้วก่อจินตนาการ หากเป็นส่วนนั้นของเขา...ท่อนลำแกร่งกระตุกรับความคิดเจ้าของ น้ำลื่นไสพุ่งออกมาที่ปากรูตรงปลายยอด ใบหน้างามส่ายไปมาจนผมยาวสลวยปลิวปัดระหน้าตาเขา ถึงเวลาที่เขารอคอย ได้เวลาที่เขาไม่ต้องสะกดกลั้นอารมณ์ที่ยิ่งกว่าคุโพลงอีกต่อไป เมื่อรับรู้ถึงจังหวะบีบกระชับตอดตุบของจีบเนื้อซับซ้อนภายในอุ้งเชิงกรานสาวที่กำลังถี่รัวขึ้นเรื่อยๆ
ปรารถนารักเมียแต่ง
5.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว“อะ!” พร้อมเสียงอุทานสั่นระริกสะโพกกลมมนเด้งขึ้น-ทิ้งลงเป็นจังหวะตามจังหวะปาดลิ้นหนา สาก เพื่อกวาดต้อนน้ำหวานเข้าปาก พอสายธารรสโอชาเหือดแห้งนิ้วกลางยาวกระด้างก็จุ่มจ้วงสอดลึกแล้วถอนออกสอดซุกจมดิ่งสู่รูชุ่มที่ยังตีบแคบ ร่างขาวนวลกระถดหนีเพราะความเสียวกระสันแล่นพล่านเมื่อไม่มีทางออกอื่น จนเขาต้องจองจำสะโพกกลมมนด้วยฝ่ามือทั้งสองข้าง ปล่อยให้ลิ้นสากทำงานแทนนิ้วแกร่งที่ฉ่ำชื้นด้วยหยาดน้ำหวาน
สอนรักลูกสาวท่านประธาน
43.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วไม่เลย...เธอไม่ชอบเขาสักนิด ถึงสาวๆจะลงคะแนนเอกฉันท์ว่าเขาเป็นผู้ชายที่น่ากินก็เถอะ เหตุนี้เธอถึงโมโหนัก เมื่อเขาทำให้เธอได้แต่ครวญครางอยู่ใต้ร่างหนาแกร่งด้วยมัดกล้ามที่ผู้หญิงส่วนใหญ่คงพากันตาลุกวาว ....... ร่างใต้ฝักบัวถึงกับสะดุ้ง เมื่ออยู่ๆ ก็มีมืออุ่นจัดสอดเข้ามาทางด้านหลังตะปบลงบนเต้าเต่ง พร้อมๆ กับรับรู้ถึงท่อนเนื้อแข็งโป๊กที่บดเบียดร่องก้น เพียงแค่รับรู้ถึงท่อนลำพร้อมรบของชายหนุ่ม ช่องทางความเป็นหญิงพลันฉ่ำเยิ้ม โดยไม่เกี่ยวกับสายน้ำที่ยังรินรดตัว มือหนาข้างหนึ่งไถลลงต่ำ พริบตาสั้นๆ นิ้วยาวแกระด้างก็ไถลลงรูฉ่ำของเธอ “อา! ร้อนได้ที่แล้วนี่คนสวย” มือทีโอบอุ้มเต้าอวบของเธอไว้ส่งปลายนิ้วสะกิดยอดที่หดแข็งเป็นไตไปพร้อมๆ กับนิ้วกระด้างเขี่ยติ่งยื่นที่เป็นจุดศูนย์รวมความกระสันกลางแคมคู่
เริงรักนางร้าย
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วยิ่งพิศหน้าหล่อเหลา เรื่อยถึงแผงอกล่ำสัน สู่หน้าท้องลาดเรียบตึงขึงด้วยกล้ามแข็ง อารมณ์ปรารถนาในกายสาวก็ยิ่งพุพุ่งจนระงับไว้ต่อไปไม่ไหว หล่อนต้องการผู้ชายคนนี้ ต้องการเรือนร่างแข็งแกร่งที่แค่มองหล่อนถึงกับน้ำลายสอ ....... ทันทีที่ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนต่ำสู่แผ่นท้อง หยุดซุกซบที่เนินโหนกโคกงามมีปอยไหมนุ่มปกคลุมเพียงบางเบาสีอ่อนลออตาหญิงสาวก็ถึงกับครางออกมา ยิ่งหลังจากกุหลาบงามถูกแหวกออกด้วยนิ้วยาวแกร่ง เพื่อให้ลิ้นใหญ่สากได้ตวัดลิ้มเลียดุดันทั้งส่วนเกสร และติ่งเนื้ออวบอูม ร่างขาวอล่องฉ่องดีดเด้งสะโพกย้ายยักพัลวัน เนื้อตัวไถลเกลือก ปากครางรัญจวน
รสรักพ่อม่ายเมียหย่า
9.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วใครเลยจะคิดการรับหน้าที่แม่บ้านให้นักการทูตหนุ่มหล่อที่เพิ่งหย่าเมีย จะพลิกชีวิตสาวบ้านๆ ที่ยังเรียนมหาวิทยาลัยไปตลอดกาล ....... “คุณมันบ้าเซ็กส์! เซ็กส์ขึ้นสมอง! มีความอยากที่ไม่มีที่สิ้นสุด!” “เลิกกล่าวหาผมว่าบ้าเซ็กส์เสียที ผมมีอารมณ์เพศปกติเหมือนกับคนทั่วไปนั่นแหละ แต่คุณอาจจะพูดถูกที่ว่าผมมีความอยากไม่มีที่สิ้นสุด กับคุณนี่ไง เพราะถึงผมจะหาใครต่อใครมาเป็นตัวแทนคุณสักกี่คน แต่เมื่อมันผ่านไปแล้วผมก็ยังต้องการคุณอยู่ดี เขาไล้ปลายนิ้วกับลำคอนวลเนียนของเธอลงไปจนถึงร่องอกอวบอิ่มช้าๆ “เห็นคุณในห้องน้ำผมวันนั้น” คนฟังร้อนวูบไปทั่วร่าง ไม่เฉพาะจากปลายนิ้วที่เคลื่อนไหวซอกซอนของเขาเท่านั้น แต่คำพูดของเขาทำให้เธอรู้สึกราวกับว่ากำลังเปลือยเปล่าอย่างในวันนั้นขึ้นมาอีก “ผมไม่เคยมองผู้หญิงไทยคนไหนด้วยความรู้สึกต้องการมาก่อน” เขาปลดกระดุมเสื้อนอนเธอด้วยความชำนาญแทบไม่รู้สึกไปทีละเม็ด “คุณทำให้ผมมีอาการเหมือนวัยรุ่นที่เพิ่งรู้จักรสรักใหม่ๆ หมกมุ่น ต้องการ อยากได้คุณแทบเป็นบ้า” มือหนาได้รูปสอดเข้าไปใต้บราเซีย “อยากแตะต้องคุณอย่างนี้...ใจจะขาด” เสียงเขาแหบเครือไปขณะสัมผัสเจอปุ่มที่แข็งเป็นไตตอบสนองแรงเร้าจากมือเขา “ได้โปรด....หยุดทีเถอะ” “ผมหยุดไม่ได้ ผมพยายามแล้ว หักห้ามใจตัวเองมาตลอดที่จะไม่แตะต้องคุณ...คุณรู้มั้ยว่ามันทรมานมากแค่ไหนที่ต้องควบคุมบังคับความต้องการของตัวเองเวลาที่คุณอยู่ใกล้ๆ หรือแม้แต่การมองดูคุณเฉยๆ ผมยังรู้สึกปวดร้าวไปด้วยความปรารถนา” ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาหาทรวงอกเปลือยเปล่า เขาดูดดื่มเธอ... ลิ้นร้อนร้ายกาจนั้น ทำให้ร่างของเธอไม่สามารถอยู่นิ่งเฉย ไม่มีซอกมุมไหนที่หนีพ้นมือ พ้นปาก และปลายลิ้นสากของเขาไปได้ มือบางจิกปลายเล็บลงสันไหล่กว้างยามลิ้นร้ายฉกดูด “อะ!” สะโพกกลมมนแอ่นขึ้นราวกับว่าใบหน้าที่กำลังซุกซบยังเบียดชิดไม่พอ “อาว์! หวานเหลือเกินสาวน้อย”
เล่ห์รักกับดักใจ
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเขาบอกว่ารักหล่อนและอยากแต่งงานด้วย แต่แล้วเขาก็ทำให้หล่อนรู้สึกว่าโลกส่วนตัวได้ถูกทำลายย่อยยับลงแล้วในพริบตาเพราะความรักที่ปราศจากความไว้วางใจไร้ความเชื่อมั่นและศรัทธาที่คนรักกันพึงมีให้กันของเขา ................... “ว่าไง? พอใจมั้ยสามล้าน รับรองว่าเช็คของฉันไม่เด้ง หรือต้องการเท่าไหร่ก็บอกมา ฉันยินดีจ่าย เพื่อผู้หญิงอย่างเธอจะได้ไปพ้นชายคาบ้านฉันเร็วๆ ยิ่งอยู่นานจะยิ่งเป็นเสนียด!” “ขอบคุณ...สำหรับจำนวนเงินที่น่าสนใจที่คุณชายพยายามจะเสนอ” หล่อนหยุด เพื่อระงับกระแสเสียงที่สั่นด้วยความน้อยใจ แฝงไว้ด้วยความโกรธระคนผิดหวังรุนแรงในตัวชายหนุ่มที่ตนมอบใจให้ “แต่ดิฉันขอไม่รับ คุณชายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม ความจริงมีอยู่ว่า ดิฉันไม่มีเจตนาจะให้คุณแม่ของคุณชาย ซึ่งดิฉันมีความนับถือท่านอย่างจริงใจต้องมาทุกข์ใจเพราะเรื่อง...ที่คุณชายฟังไม่ได้ศัพท์แต่จับไปกระเดียดและยังด่วนสรุปเอาเองว่าเป็นเรื่องอุบาทว์ เรื่องทุเรศ...แต่บางทีคุณชายอาจจะเข้าใจถูกก็ได้ เรื่องราวจริงๆ ก็อาจจะบัดซบเกินกว่าที่คุณชายจะคาดคิด” ตาดำโตฉายแววเศร้าระคนทดท้อมองหน้าสะอาดคมสันเหมือนจะพิมพ์ภาพชายหนุ่ม ที่ต่อไปจะไม่ได้เห็นอีก “ลาก่อนค่ะ ขอบคุณสำหรับ...ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้ ”
ตราบใดหัวใจยังเต้น
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วนอกจากหัวใจที่เจ็บปวด ยังรู้สึกอับอายขายหน้าบอกไม่ถูก เพราะเป็นความจริงว่าเธอได้หลงรักผู้ปกครองหนุ่มเข้าจริงๆ เขาคงขันเธอ...อาจนึกดูถูกดูแคลนเธอเต็มหัวใจ ความรักของเธอไม่เพียงแต่ไร้ค่า ยังถูกเหยียบย่ำ หยันหยาม!
เล่ห์ซ่อนรัก
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเขาไม่เคยมีรสนิยมชอบสาวรุ่น แต่ก็ตั้งใจเต็มที่ที่จะหว่านเสน่ห์กับเด็กสาวอายุสิบแปด ไม่ใช่เพราะเขาเกิดเปลี่ยนรสนิยม มีความต้องการ หรืออยากได้ อยากลองลิ้มชิมรสสาวน้อยขึ้นมา แต่ด้วยเหตุผลประการเดียว...นี้เป็นโอกาสที่เขาจะได้แค้น!
ดุจตะวันฉันรักเธอ
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว“ไม่เอา หญิงไม่ให้ไป!” คุณหญิงรู้ว่าตนทำผิดวิสัยกุลสตรีที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี เมื่อตัดสินใจผวาเข้าสวมกอดร่างสูงไว้จากทางเบื้องหลัง แนบหน้าลงกับแผ่นหลังกว้าง เมื่อชายหนุ่มหมุนตัวกลับพร้อมจะออกประตูไป “หญิงรักคุณ เราเคยรักกัน แล้วคุณก็เคยสัญญาหญิงเอาไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณก็จะไม่เปลี่ยนแปลงความรู้สึกของคุณที่มีต่อหญิง คุณลืมแล้วหรือคะ” เธอรู้สึกเลยในอาการตัวแข็งอยู่อึดใจของเขาก่อนกล้ามเนื้อที่เกร็งขึ้นจะผ่อนคลายเป็นปกติ “คุณหญิง...” สุ้มเสียงเขาฟังอ่อนใจ “อย่าทำอย่างนี้เลยครับ” “ทำอย่างนี้ ทำยังไงล่ะ” “ก็...” “ก็อะไร ที่หญิงกอดคุณนี่น่ะหรือ ทำไมล่ะ หรือคุณไม่ชอบกอดของหญิง” คณเทพปลดมือเรียวงามออกจากตัวแล้วหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าคนเอาแต่ใจอีกครั้ง คุณหญิงเพิ่งเห็นว่าไม่เพียงแต่สีหน้าเขาจะคลายโกรธเท่านั้น ที่เรียวปากบางตึงได้รูปงามยังดูเหมือนว่าจะมีรอยยิ้มแตะแต้มอยู่ “เด็กเซี้ยว! ทำอะไรอย่างนี้น่ะหือ” “กลัวคุณไปจริงๆ นี่” “ไปจริงก็น่าจะดีใจ คุณหญิงชอบหรือผู้ชายหน้าโง่ ปล่อยให้ผู้หญิงตุ๋นซะเปื่อยอยู่เป็นนานสองนาน” “ไม่เอานะ ห้ามว่าตัวเอง คุณก็รู้ว่าคุณไม่โง่ ก็ในเมื่อหญิงไม่บอกคุณจะไปรู้จักหญิงได้ไง ว่าแต่... หายโกรธหญิงจริงๆ แล้วใช่ไหมคะ” “ถ้าบอกว่ายังโกรธจะว่ายังไง” “คงว่าอะไรไม่ได้ นอกจากทำทุกวิถีทางให้คุณหายโกรธ” “เป็นต้นว่า... เอาเนื้อตัวนุ่มๆ เข้ามากอดผมเอาไว้” คณเทพทำตาเจ้าเล่ห์ คุณหญิงค้อนให้ทีหนึ่ง “คุณยังไม่ได้ตอบหญิงเลยว่าชอบ...กอดของหญิงหรือเปล่า” “ชอบ... และคงจะชอบกว่านี้ถ้าได้จูบแถม ว่าไงจะอนุญาตไหม” คุณหญิงทำท่าคิด “ก็ได้ค่ะ แต่อย่าจูบแรงนักนะคะ เดี๋ยวลิปสติกเลอะ” “คนทำผิดมีสิทธิ์อุธรณ์ด้วยหรือ” “ก็...” “มานี่! พูดมากจัง!” “หญิงไม่ได้....” เขาไม่รอเธอพูดจบ แนบใบหน้าลงหาใบหน้าที่แหงนขึ้นหาทันที แค่พริบตาเดียวคณเทพก็ไม่เพียงแต่จะจูบแรง แต่ยังจูบนาน ทำเอาคุณหญิงดุจตะวันเกือบขาดใจ ......
รักที่รอพ่อเลี้ยงที่รัก
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วทั้งสองมีที่มาจากที่เดียวกัน ปูมหลังแห่งกำเนิดก็ไม่ต่างกัน เมื่อต้องจากกัน สิ่งที่ให้ไว้แก่กันคือคำสัญญา! แต่ใครเลยจะรู้อนาคต ว่าในที่สุด คนที่เคยมีค่ำมั่นต่อกันจะต้องมาห้ำหั่นกันเอง
ซ่อนรักในหัวใจเถื่อน
6.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเรื่องราวของบอสที่เอาแต่ใจ ไม่ยอมรับคำปฏิเสธเนื่องจากเคยชินที่ไม่เคยถูกสาวๆปฏิเสธมาก่อน ทำให้ความอยากเอาชนะผู้หญิงคนแรกที่ไม่เพียงแต่กล้าที่จะปฏิเสธทุกๆอย่างที่เขานำเสนอ แต่ยังกล้าที่จะทำราวกับว่าเขาก็แค่มดแมงที่มาสร้างความรำคาญให้ มีมากจนกลายเป็นการอยากเอาชนะ ......... “เพียงพูดคำว่า ‘ตกลงค่ะ’ ธนบัตรใบละพันจำนวนหนึ่งพันใบนี้จะเป็นของคุณทันที ยังมีโบนัสแถมพิเศษอีกต่างหาก เมื่อวาระการว่าจ้างของเราสิ้นสุดลงตามที่ผมกำหนด นี่ผมให้คุณมากกว่าที่เคยให้ใครแล้วนะ”
ณ แดนฝันนิรันดร์รัก (ลงที่นี่ที่แรก)
1.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเขาคืออมตะชน อายุเกือบพันปี ไม่มีสิ่งใดที่เขาปรารถนาแล้วจะไม่ได้ เว้นแค่สองอย่าง ความตาย กับรักนิรันดร์ ยิ่งเขามีชีวิตอยู่นานเท่าไหร่เขาก็ต้องทนมองคนที่เขารักจากไปมากเท่านั้น เขาตั้งใจจะไม่รักใครอีก กระทั่งสาวน้อยผู้เสียงอันหวานไพเราะดุจเสียงการเวกเข้ามาในชีวิตเขา น้ำผึ้ง...สาวน้อยผู้อยู่ในโลกมืดมาหลายปี หวังสุดใจว่าจะมีโอกาสกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง หล่อนพร้อมจะทำทุกอย่างเพียงให้สายตากลับมามองเห็น แต่ไม่พร้อมเลยสำหรับการสูญเสียหัวใจให้กับอมตะชนที่ไร้หัวใจ...มีความปรารถนาแต่ไม่รัก ............ “เอ๊ะ!” หล่อนอุทานสุ้มเสียงยิ่งกว่าประหลาดใจ “แผลหายไปไหนแล้วก็เคยอยู่ตรงนี้?” จอมหัวเราะหึๆ กระซิบคลอริมหูบาง “เจ้าลืมแล้วหรือไรว่าข้าเป็นใคร บาดแผลแค่นี้คณนาความสามารถที่ข้าจะเยียวยาตัวเองไปได้หรอก” ปลายนิ้วเล็กน่าเอ็นดูแตะอยู่ใต้ลิ้นปี่เขาชะงักไปนิดหนึ่งก่อนจะมีเสียงอ่อนๆ ตามมา “นั่นสินะเจ้าคะ ข้าเจ้าก็ลืมไปว่าท่านคือจอมเวท เป็นผู้มีเวทมนตร์สูงส่ง แค่นี้คงจะไม่เป็นไร” ดูเหมือนปลายนิ้วเรียวนุ่มจะเริ่มขยับลูบไล้ไปตามซิกแพ็กเขาอย่างไม่ตั้งใจ แต่ก็ทำเอาจอมเวทถึงกับกลั้นลมหายใจสลับผ่อนลมจากปอดอย่างติดขัด “น้ำผึ้ง....” เสียงจอมสั่นกระเส่า “อย่างนั้นข้าจะ....ทนไม่ไหวเอานะ” ปลายนิ้วที่กำลังเคลื่อนวนสัมผัสกล้ามเนื้อตึงบริเวณลำตัวเขาชะงักไป “อะไรเจ้าคะ?” เสียงถามนั้นช่างอ่อนใสไร้เดียงสาซะจนจอมเวทแทบจะอดใจไม่ไหว กดร่างแน่งน้อยลงกับพื้นแล้วตัวเองก็โถมตามลงไป แต่เขาก็ได้ทำตามอารมณ์เรียกร้อง เขาแค่ตอบด้วยกังวานเสียงหยอกเย้ากลบเกลื่อนความปรารถนาที่ทำท่าจะพุ่งโพลงขึ้นมาอีก “เจ้าลูบไล้ข้าแบบนั้น ข้าเสียว” “อ่ะ....” หล่อนมีอาการใบ้รับประทานไปชั่วครู่ก่อนจะรีบผละออกมานั่งห่างร่างที่หล่อนรู้จากสัมผัสว่ากำยำแข็งแรงเพียงใด จอมหัวเราะ พูดกระเซ้าต่อว่า “ข้าห่วงเจ้านะ ถึงได้บอกให้รู้ก่อนเจ้าจะทำให้ข้าลืมตัว ซึ่งคนที่จะเสียเปรียบก็เจ้าน่ะแหละ” “ท่าน...ล้อข้าเจ้า!” หลุดปากไปแล้วน้ำผึ้งก็รีบยกมืออุดปากที่ตนช่างกล้าหาญต่อว่าจอมเวท “ข้าไม่โกรธเจ้าหรอก น้ำผึ้ง และข้ายังจะขอร้องเจ้าด้วย” “ท่านจะขอร้องอะไรข้าเจ้าหรือเจ้าคะ?” “นั่นแหละที่ข้าจะขอ” “.....” ความสงสัยปรากฏบนสีหน้านวลผ่อง “ข้าอยากให้เจ้าพูดจากับข้าอย่างคนเสมอกันพูดจากัน ไม่อยากให้เจ้าพูดกกับข้าอย่างทาสพูดกับนาย คนรับใช้พูดกับนายจ้าง และกรณีของเรา นอกจากเจ้าจะเห็นข้าเป็นผู้วิเศษ เป็นจอมเวทที่น่ายำเยง เจ้ายังเห็นข้าเป็นผู้มีพระคุณและเจ้าก็ลดตัวเองเสมอข้าพร้อมกับยกข้าเป็นนาย” “แต่ว่า...” “อย่ามีแต่เลย ข้าขอแค่นี้เจ้าจะให้ข้าไม่ได้เชียวรึ?” น้ำผึ้งก้มหน้านิ่งอยู่อึดใจใหญ่ “ก็ได้...ค่ะ ท่าน” “เลิกเรียกข้าว่าท่านจอมเวทเสียด้วย” “แล้วจะให้...ให้เรียกอย่างไรล่ะเจ้าคะ เอ๊ย! คะ” “เรียกชื่อข้า จอม หรือนาเคนทร์ ก็ได้” “เอ่อ...งั้น ขอข้าเรียก...ท่านว่า ท่านนาเคนทร์ได้หรือไม่คะ ฟังเพราะกว่าท่านจอม” “ได้ แต่ทุกครั้งที่เรียกท่านต้องมีชื่อข้าตามนะ ไม่อย่างนั้น...” “ท่านจะทำอะไรข้าคะ?” “ข้าจะจูบเจ้าทุกครั้งที่เผลอเรียกข้าท่านจอมเวท หรือท่านเฉยๆ” “แหม....” อีกครั้งที่เนียนปรางแต่งแต้มสีชมพูกุหลาบป่า .................. นานทีปีหนจะมีนิยายรักแนวนี้ออกมาให้ได้อ่านกัน ฝากด้วยนะคะ รักคนอ่าน "พันแสงจันทร์"
พ่ายรักราคีร้อน
3.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว“พ่ายรักราคีร้อน” นิยายรักจัดจ้านอีกเรื่องหนึ่งแต่ยังไม่เข้าข่ายอีโรติก หรือนิยายผู้ใหญ่ที่เน้นnc เป็นเพียงนิยายรักที่ประกอบไปด้วยฉากวาบหวามพอหอมปากหอมคอ ..... คุณหญิงสั่นสะท้านไปทั้งตัว มิใช่เพราะหนาวอากาศ แต่เพราะสัมผัสแผดเผาอารมณ์ ปลุกความปรารถนาให้ลุกโพลงขึ้นมาในใจและในกายของคุณหญิง อย่างช่ำชองนั้นต่างหาก ยิ่งเมื่อริมฝีปากของเขาไล้มาสันแก้มวกลงหาลำคอ ระเรื่อยมาถึงทรวงอกอวบที่กำลังสะท้อนขึ้นลงตามจังหวะการหายใจหอบรัว คุณหญิงก็ยิ่งรู้สึกเหมือนะขาดใจด้วยความเสียวซ่าน มืออุ่นจนดูว่าร้อนข้างหนึ่งของเขา ลูบโลมนำร่องต่ำลงมาก่อน จะมือ หรือ ปาก ของเขา ล้วนแต่ไม่ต่างอะไรกับเหล็กอังไฟ ลามถึงไหนไหม้ถึงนั่น ..................... พ่ายรักราคีร้อน ประเภท : นิยายโรมานซ์ เจ้าของลิขสิทธิ์ : โจอาคิม สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร
เล่ห์รักเสน่ห์ร้อน
1.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว“เล่ห์รักเสน่ห์ร้อน” นิยายโรมานซ์ที่มีฉาก ncเป็นส่วนประกอบพอให้ได้ซาบซ่านกัน ฝากด้วยนะคะ ...... คำนำ เสียงครางดังพ้นจากริมฝีปากเชิดขึ้นน้อยๆ อย่างลืมตัวด้วยอารมณ์อย่างหนึ่ง ที่จู่ๆ ก็ถาโถมเข้ามา เพียงแค่ชายหนุ่มขยับมือถูไถหนักๆไปมา ราวจะรู้ว่าการกระทำเช่นนั้นจะทำให้หล่อนยินยอมทุกอย่าง เพื่อให้เขาช่วยปลดปล่อยให้พ้นจากวังวนความเสียวซ่านปวดหน่วงที่เกิดขึ้นบริเวณใจกลางความเป็นหญิง เลือนๆ ราวกับว่ากำลังฝันยามอาภรณ์สวยถูกปลดเปลื้องออกจากร่าง กระนั้นก็ไม่ลืมที่จะส่งเสียงเรียกเขา เชิงประท้วง แต่ชั่วนาทีเดียวก็คิดอะไรไม่ออก แม้แต่ความคิดที่จะหยุดยั้งทั้งเขาและหล่อน เมื่อต่างฝ่ายต่างกำลังดิ่งสู่ห้วงหฤหรรษ์ที่หล่อนจะได้รู้จักได้สัมผัสละเอียดลออทุกขั้นตอน .................... เล่ห์รักเสน่ห์ร้อน ประเภท : นิยายโรมานซ์ เจ้าของลิขสิทธิ์ : โจอาคิม สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร
เหยื่อแค้นแสนเสน่หา
4.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว"เหยื่อแค้นแสนเสน่หา" นิยายแนวแก้แค้น nc18 เหมาะสำหรับสาวที่พ้นวัยหัวใจใสกิ๊งๆ มาแล้วเท่านั้น เด็กน้อยสาวละอ่อนต้องมีผู้ใหญ่คอยให้คำแนะนำอยู่ข้างๆ นะจ๊ะ < __ > ใครที่เคยชื่นชอบ "ร่านรักเริงใจ" เรื่องราวของหนูวิกับนายดอนคนขับรถกิตติมศักด์ เชื่อว่าท่านจะต้องพอใจและมีความสุขในรูปแบบอารมณ์เดียวกันไปกับเรื่องราวของพี่ภูกับหนูศิไม่แพ้กันอย่างแน่นอน สปอยสักเล็กน้อยพอฉ่ำชื้น .... สัมผัสเรื่อยๆ แต่ละเมียดละไมจากมือหนาก่อเสียงหายใจแรง ความอุ่นของเม็ดทรายละเอียดนาบแผ่นหลังเพิ่มความตื่นเต้นแปลกใหม่ มือหนาลูบไล้สะโพกกลมกลึงอย่างประเล้าประโลม ก่อความตื่นเต้นจนเลือดในกายสาวฉีดพล่าน อารมณ์ความต้องการเริ่มพุ่งพล่าน เมื่อมืออุ่นสากขยับไล้มาด้านหน้า แต่แล้วกลับละเลยเนินนูนอย่างไม่ใยดี “พี่ภู” เรียกเสียงกระเส่า “ว่าไง” “จะเล่นเกมกันงั้นหรือ” “พี่เปล่า” ขณะตอบงึมงำ ภูณฤทธิ์ยังไปเรื่อยๆ ร่างอ้อนแอ่นแอ่นสะโพกขึ้นหาอย่างเร่าร้อน แต่เขายังตั้งใจที่จะละเมียดละไมไซ้จมูกปากตรงนั้นบ้าง ตรงนี้บ้าง แต่ไม่ยอมแตะต้องจุดสำคัญทั้งที่รู้ว่าเธอรอคอยสัมผัส วศิตาผลักร่างใหญ่โตให้เป็นฝ่ายลงนอนหงาย จากนั้นก็พลิกตัวว่องไวขึ้นเหนือร่างแกร่ง “อยากเล่นเกมกันงั้นหรือ ได้เลย” ภูณฤทธิ์หัวเราะเหมือนขบขันกับเสียงฟังเป็นคำรามขัดอกขัดใจของภรรยายอดดวงใจ แต่แล้วก็ต้องครางอู้แทบไม่เป็นส่ำ “ศิ” ไม่มีเสียงขานรับ เพราะปากนุ่มกำลังรีดเร้นท่อนลำผงาดชี้โด่พุ่งทำมุมตั้งฉากกับร่างเหยียดยาวบนผืนทรายทันทีที่กางเกงอาบน้ำเกาะสะโพกเพรียวแกร่งถูกรูดลงไปทางปลายขา พ้นปลายเท้าไปกองอยู่กับผืนทราย ความหยาดเยิ้มที่ภูณฤทธิ์ขับออกมาเพราะความเสียวสุขถูกดูดกลืน ภูณฤทธิ์หายใจกระเส่า เสียววาบไปทั้งท้องน้อยเมื่อถูกดูดเม้มหนักๆ ด้วยริมฝีปากนุ่ม เขากำลังจะทนไม่ไหวกับลีลารีดเค้นของกลีบปากนุ่มที่เขาเองเป็นครูสอน ...... งวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร
ตรวนรักโซ่สวาท
9.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว"ตรวนรักโซ่สวาท" เป็นนิยายลูกรักเรื่องหนึ่งของลิลเองที่ผู้เขียนยินดีนำเสนอมากๆ ฝากด้วยนะคะ ^^__^^ เธอจากเขามาด้วยหัวใจที่ร้าวฉาน พยายามจะลืมเขาแต่ก็ช่างทำได้ยากเย็น ยิ่งเมื่อรู้ว่าสิ่งที่ติดตัวเธอมาคือพยานรักที่เธอมีต่อเขา การลบเขาออกจากหัวใจ ลืมไปได้เลย สปอย “กัญเกลียดพี่วรรษ!” หล่อนมองตาเขาด้วยดวงตาคลอน้ำตาฉายแววเจ็บแค้น “ไม่มีวันเลยจริงๆ ที่กัญจะยกโทษให้ได้!” กล้ามเนื้อข้างแก้มนวินวรรษเต้นริกเมื่อกรามถูกบดเข้าหากันจนเห็นเป็นรอยนูนขึ้นมา กัญชพรชักสั่นด้วยความกลัว ทั้งที่สั่นเพราะโกรธอยู่แล้ว “อย่าพูดมาก!” เขาตะคอกเสียงรอดไรฟัน “จะบอกให้ว่าพี่เกลียดกัญก่อนหน้าที่กัญจะทันสำนึกได้ว่าเกลียดพี่เสียอีก!” “กัญไปทำอะไร…” “แม่กัญขา!” เสียงเล็กๆ แทรกมา ก่อนที่กัญชพรจะทันพูดจบประโยค กัญชพรละสายตาจากหน้าคมสัน ซึ่งขณะนี้กระด้างยิ่งกว่ารูปสลักจากแกรนิต หันไปมองที่มาของเสียงเรียกกึ่งตระหนกกึ่งตื่นเต้น “น้องอ่อน!” ห่างออกไปไม่ถึงสิบสิบฟุต ลูกสาวตัวน้อยของหล่อนยืนอุ้มตุ๊กตาแค็ปเบจ แพ็ตซ์ มองมาตื่นๆ เบื้องหลังเด็กหญิง ครองพี่เลี้ยงสาวใหญ่ยืนยิ้มเหยเก แววตาขอลุแก่โทษระคนวิงวอนไม่ให้โกรธ กัญชพรเข่าอ่อนจนต้องรีบคว้าหลักใกล้มือก่อนจะทรุดทั้งยืน สิ่งที่ยึดได้โดยไม่ทันสังเกตเพราะกำลังตกใจก็คือแขนแข็งแรงของคนที่ยืนอยู่ใกล้ วินาทีนั้น รู้โดยไม่ต้องมีใครบอก ความลับของหล่อนเปิดเผยแล้ว นวินวรรษทราบความจริง! เขารู้แล้ว...ว่าน้องอ่อนคือสายเลือดของเขา!
ราญใจไฟแค้น
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้ว*คำเตือน! “ราญใจไฟแค้น” เป็นนิยายแนวโรมานซ์18 มีฉาก ncเป็นส่วนประกอบ เนี่ยๆ ข้างล่างนี้คือตัวอย่างบางช่วง ...... อูยส์....ใจจะขาดแล้ว! นุชวราครางคร่ำในอกด้วยความเสียวสยิว เมื่อรวิพลก้มลงตวัดเลียยอดบนเนินอวบที่กำลังไหวกระเพื่อมตามแรงสอดเสยเป็นจังหวะ เขาดูดงับแล้วส่ายหน้าขยี้แรง ร่างของหล่อนสั่นสะท้านไปหมด ยิ่งสั่นดิ้นยิ่งเสียวสุข ยิ่งร้อง รวิพลก็ยิ่งเร่งเร้าจังหวะกระทุ้งท่อนลำตามทำนองเพลงกาม ถาโถมส่งมอบตัวเองให้นุชวราไม่ยอมหยุด “นุชจะไม่ไหวแล้ว!” “อีก...นิด...คนดี” รวิพลพูดกระท่อนกระแท่น สาวตัวยาวก่อนกระทุ้งความแข็งแกร่งร้อนผ่าวกลับลงบนกลีบเนื้อแทบปลิ้น “ทนอีกนิด! อา...เยี่ยมอะไรอย่างนี้ แน่นไปหมด” ....................... ราญใจไฟแค้น ประเภท : นิยายโรมานซ์ เจ้าของลิขสิทธิ์ : โจอาคิม สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร
ชุดรักสุดฟากฟ้าฝัน
874·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วขณะเสียงพายุอื้ออึง เด็กหญิงคนหนึ่งถือกำเนิด ไม่มีใครรู้ ชีวิตของเธอได้ถูกกำหนดไว้แล้ว หน้าที่ของเธอ ณ.ดินแดนแห่งหนึ่ง คือผู้ล้างคำสาปอันชั่วร้าย และแม้แต่ตัวเธอก็ไม่รู้...ที่ดินแดนแห่งนั้น มีใครคนหนึ่งเฝ้ารอเธออยู่ ใคร...ที่เธอไขว่คว้าหาในยามหลับ แม้ยามตื่นหัวใจก็เฝ้าพะวงหา ใคร...ที่สามารถแลกชีวิตของเขาเพื่อให้เธออยู่
รวมเรื่องสั้นอีโรติก
12.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วการหวนคืนมาพบกันของเพื่อนเก่า ด้วยวัยและประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้นตามวันเวลานำมาซึ่งค่ำคืนแห่งความเร่าร้อน คำเตือน! นี้คือการรวมเรื่องเล่าประสบการณ์เซ็กส์ เรื่องสั้น นิยายผู้ใหญ่ nc18 อ่านให้คัน อ่านเอา...มันส์! น้ำจิ้ม หล่อนขยับมือถี่ๆ อย่างต่อเนื่อง ริมฝีปากขยับสัมผัสส่วนปลายด้านล่าง หล่อนใช้ริมฝีปากและลิ้นดันดูด หล่อนตวัดปลายลิ้นตรงรอยบุ๋ม และเมื่อเห็นเขาเลื่อนสองมือเข้าเกาะกุมที่วางแขนจนแน่น หน้าเชิดขึ้น ต้นขาเริ่มเกร็งก็กลับเลื่อนปากขยับเข้าหามากขึ้น สัดส่วนของเขาสอดลึกในอุ้งปากอุ่นของหล่อน หล่อนเล็มเลีย ดูด ดึง ขบเม้มเมามัน เขาซู๊ดปาก ขยับกระชับมือที่เกาะกุมเก้าอี้พลางเหยียดขาทั้งสองข้างจนตึง อุปาทานทำให้รู้สึกว่าของเหลวกำลังเคลื่อนตัว หล่อนสัมผัสได้ รับรู้ได้กับสิ่งที่กำลังพองตัวเปล่งปลั่งอยู่ในปาก หล่อนออกแรงมากขึ้น พยายามใช้ปากและมือให้เหมือนกระบอกสูบ “อูว์...อูว์!” เขาเค้นเสียงคำรามพร้อมกับมีสีหน้าบูดบึ้ง ขณะแอ่นสะโพกขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกให้หล่อนดูดดื่มอย่างออกรสยิ่งขึ้น หล่อนดูดดึง เขาก้มลงมอง เห็นท่อนเนื้อที่เป็นส่วนสำคัญของตนผลุบเข้าผลุบออกจากริมฝีปากเธอฉ่ำเยิ้ม “โอว์! พะ....พอก่อน!” เขาอุทานตามาด้วยเสียงปราม แต่หล่อนไม่นำพา เร่งเร้าเขาหนักหน่วงทั้งมือ และปากจนเนื้อตัวเขาชักหม่นคล้ำ ร่างเกร็งจนเห็นเส้นเลือดปูดโปน
ป่าหัวใจไฟกามเทพ
4.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า นิยายก็คือนิยาย... คือเรื่องที่ถูกเสกสรรปั้นแต่งขึ้นจากจินตนาการผู้เขียน แม้จะมีนวนิยายอยู่หลายเรื่องจำลองมาจากเรื่องจริง หรือมีเค้าโครงมาจากเรื่องราวของคนที่มีอยู่จริง สำหรับป่าหัวใจไฟกามเทพ เกิดจากจากจินตนาการล้วนๆ ของผู้เขียนที่ชอบสร้างโลกของตัวเอง โลกที่มีพระเอก-นางเอก โลกที่...แล้ววันหนึ่งทั้งสองก็ครองรักกันตราบนานเท่านาน เรื่องราวความรักของพี่ณัท-หนูอิน จึงถือกำเนิดขณะผู้เขียนต้องการสร้างเสริมกำลังใจให้ตัวเอง เพราะพี่ณัท คือพระเอ๊กพระเอก ส่วนหนูอิน ... ถ้านักอ่านท่านใดอ่านผลงานของผู้เขียนหลายๆ เรื่อง อาจจับจุดได้อย่างหนึ่ง คือนางเอกจะไม่ค่อยสวยเลิศเลอชนิดใครเห็นเป็นตกตะลึงมองตาค้าง แต่จะมาแนวสวยพอประมาณ (จะมีตัวละครอื่นในเรื่องสวยกว่า) ฉลาด น่ารัก มีการศึกษา เรียนเก่ง นิสัยดี แต่ในด้านการใช้ชีวิตค่อนข้างจะซื่อและอ่อนต่อโลก ไม่รู้เล่ห์เหลี่ยมคนที่มาในรูปแบบของมิตร ประมาณว่าตัวเองไม่ได้คิดร้ายกับใคร ก็ไม่น่าจะมีคนมาคิดร้ายด้วย เรียกว่ามองโลก ไม่ค่อยจะมองคนลึกๆ ให้เห็นแง่มุมร้ายๆ จะมองแต่ส่วนดี เป็นเหตุให้ต้องตกอยู่ในสถานการณ์หมิ่นเหม่ คับขันได้ง่าย แต่นางเอกก็คือนางเอก พอเข้าที่คับขันก็มักจะมีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วย อัศวินที่ว่านี้แน่นอนสิว่าจะต้องเป็นพระเอก อาจฉายเดี่ยว หรือมีผู้ช่วยเป็นกองหนุน อย่างพี่ณัทก็มีคุณโป้งคอยระวังหลัง ตัวละครอย่างแพ็ตซี่ ในโลกจริงๆมีเยอะ ถึงว่าอาจจะไม่ร้ายกาจเท่า แต่ที่ร้ายกว่าก็น่าจะพอมี มักคิดว่าตัวเองคือนางเอก คือผู้ถูกกระทำ จะไม่หยุดมองเข้าในจิตใจตัวเองว่าจริงแท้แล้วนั้นมีจิตใจหยาบช้า มีสัญชาตญาณของสัตว์ร้าย เห็นแก่ตัว รักตัวเองมากจนไม่รู้จักคำว่าเผื่อแผ่ เวลาทำอะไรให้สิบก็จะเอาคืนร้อย หว่านหญ้าแต่อยากเก็บผลแอปเปิ้ล คนลักษณะนี้เมื่อถึงคราวต้องชดใช้กรรม หรือต้องตกทุกข์ได้ยากมักโทษคนอื่น ไม่เคยโทษตัวเอง ชอบอ้างนั่นอ้างนี่ให้การกระทำผิดๆ หรือการกระทำน่าตำหนิของตัวเองกลายเป็นถูก และได้รับคำชม พล่ามมามากแล้ว ถึงเวลาอำนวยอวยพรให้นักอ่านทุกท่านจงมีแต่ความสุข และสนุกกับการอ่านในแต่ละบรรทัด มีบันทึกไว้ที่ไหนสักแห่ง... การอ่านไม่ทำร้ายใคร เพราะฉะนั้นจงอ่าน อ่าน และอ่านให้เกินแปดบรรทัดต่อวัน แล้วจะรู้ว่าการอ่านนั้นมีประโยชน์ รัก และขอบคุณทุกๆท่าน พันแสงจันทร์ โปรย ณัทธร มณฑารพ (ณัท) พ่อหม้ายลูกติดวัย 32 เจ้าของไร่มณฑาธารผู้รักลูกกำพร้าแม่ของเขาเป็นแก้วตา เป็นคนจิตใจมั่นคง เผชิญกับอุปสรรคและปัญหาต่างๆ ที่ถามโถมเข้ามาในชีวิตอย่างมีสติ ด้วยรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา เป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ดึงดูด แถมเป็นเจ้าของไร่ใหญ่โต ทำให้มีผู้หญิงหวังจะพิชิตทั้งกายใจเขาอยู่ไม่น้อย ทว่าหัวใจรักแท้ของเขาจะอยู่ที่ผู้หญิงเพียงคนเดียว อนิลทิตา พิรุฬพร (อิน) หญิงสาวผู้ถูกโชคชะตาเล่นตลกในเรื่องของหัวใจ เพียงแรกพบหัวใจสาวก็สลักชื่อผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่เธอรู้ดีว่าไม่มีวันได้ครอบครองเป็นเจ้าของเขาไม่ว่าในทางใด ..................... ตัวอย่างช่วง...วาบหวาม เธอเริ่มรู้สึก... เริ่มรับรู้ในความตึงคับจากสิ่งที่ล่วงล้ำ ยึดพื้นที่เพื่อการครอบครองในกายเธอ “พี่...ณัท” เสียงเรียกเขาแทบจะฟังเป็นคราง “จ๋า!” ณัทธรครึมครางรับ ความแข็งแกร่งคืนสู่ตัวเขารวดเร็วอย่างที่ไม่เคยเป็นนับแต่พ้นช่วงวัยรุ่น เขารู้ และตั้งใจแน่วแน่ จะไม่ทำให้เจ้าสาวของเขาผิดหวังซ้ำสอง ความรู้สึกของอนิลทิตาห่างไกลความผิดหวัง เจ้าบ่าวของเธอทำให้เธอเรียกชื่อเขาด้วยเสียงครวญคราง ความปรารถนารุนแรงที่ถูกปลุก ความตื่นเร้าที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ทำให้เธอรู้จักที่จะเคลื่อนไหวกายโต้ตอบเขา และไม่น่าเชื่อว่าเขากับเธอจะสามารถสอดประสานคล้องจองไปในท่วงทำนองเดียวกันได้ดีขนาดนี้ “อิน...อินจ๋า!” สะโพกของเธอถูกยึดมั่นก่อนเขาจะถาโถมเข้าหาด้วยจังหวะหนักหน่วง ความรัก ความใคร่โจนทะยานอยู่ในคลื่นหฤหรรษ์ “พี่ณัท...พี่ณัท!” “พี่รู้จ้ะ...พี่รู้คนดี” ถ้าอนิลทิตาจะลุ่มหลงในทุกจังหวะการเคลื่อนไหวของเขา ณัทธรก็คลั่งไคล้ในทุกเสี้ยววินาทีที่ได้สัมผัสความเร่าร้อนอ่อนหวานยามที่เขาฝากฝังตัวลงสู่ความคับแน่นที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา ความปวดร้าว โหยหา ความอิ่มเอมจนสุดพรรณนา นำพาหนุ่มสาวให้ลอยลิ่วๆ ไปกับกระแสธารพิศวาสอันเชี่ยวกราก ตัวอย่างช่วงดราม่า “พี่รู้ว่าอินยังสับสน” เสียงห้าวมีกังวานพูดขึ้น นั่นแหละหน้าที่ออกจะขาวใสกว่าปกติเพราะไม่ได้โดนแดดโดนลมเป็นเวลากว่าสัปดาห์จึงหันขวับมา “อินไม่ได้สับสน!” “อย่างนั้นหรือ ถ้าไม่สับสนก็แปลว่าดันทุรังเพราะรู้สึกผิดอย่างที่คุณอาว่า” “ทำไมจะต้องรู้สึกผิด ในเมื่ออินอยู่ของอินเฉยๆ ไม่เคยพยายามจะทำอะไรให้...ใครมารู้สึกยังไงด้วย” “ถ้าอย่างนั้นโกรธพี่เรื่องอะไร” “ใครว่าโกรธ อย่ามาหาเรื่องนะ!” “พี่ว่าอยู่นี่ไง ไม่ได้หาเรื่องด้วย” “ใช่ซี คุณมันวิเศษทุกอย่างนี่” “พี่จะไม่เถียงกับอิน จะไม่พูดอะไรอีกแล้ว ถ้าอินคิดว่ายังไงก็เมตตาพี่ไม่ได้ ไม่มีวันทำใจยอมรับพี่เป็นคู่ชีวิตอินได้ ไม่ว่าจะอีกกี่สิบปี เพราะความเขลาของพี่ที่เคยหลงความงามของพี่สาวอินวูบหนึ่ง ก็ช่วยมองหน้าพี่ แล้วพูดออกมา... ‘ไปซะ’ แล้วพี่จะไม่เสนอหน้ามาให้อินระคายตาอีกเลย” เธอมองหน้าคมสัน แล้วพูดว่า “ไปซะ” ด้วยเสียงที่ฟังว่าถูกเค้นจากลำคอ ณัทธรมองหน้าที่วางอยู่บนหมอนราวสองสามอึดใจก็หันหลังเดินออกประตูไปเงียบๆ ทันที่ที่ร่าสูงลับสายตา อนิลทิตาก็พลิกตัวหันหน้าเข้าฝาแล้วสะอื้นออกมา เธอไม่รู้เลยจริงๆ ว่าน้ำตาไหลมาเทมาจากไหน แต่ทุกครั้งที่หลุดเสียงสะอื้นทั้งที่กำหมัดอุดปากเอาไว้แล้ว ความเจ็บปวด ก็เหมือนจะทิ่มแทงให้เลือดโซมใจ ยิ่งพร่ำบอกตัวเองว่า เขาไปแล้ว ไปจริงๆ ไปตามที่เธอได้ออกปากไล่ ประสาคนทะนง ก็ยิ่งเหมือนมีใครมาปลิดหัวใจจากขั้ว ตัวอย่างช่วงเจ็บปวด อนิลทิตานิ่ง แทบลืมหายใจ เมื่อรับรู้ในอาการคล้ายปลาตอดตอดในท้อง ลูกจ๋า... นี่แม่นะ พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ ได้แต่บอกลูกในใจขณะมือวางเรียวที่ฝ่ามือเริ่มด้านลงบนแผ่นอกที่ยังกว้างแม้จะเริ่มผ่ายผอม จากน้ำหนักที่ลดลง อนิลทิตามองร่างที่แสนรัก มองหน้าคมสันที่เคยยิ้มหัว ร่างนี้ยังมีชีวิต แต่ดวงตาคมที่เคยมองเธออ่อนเชื่อม เคยออดอ้อนเว้าวอน และปรือปรอยยามร่วมรักกัน กลับปิดสนิท เหมือนกับว่าความเข้มแข็งได้ถึงจุดอิ่มตัว ร่างบางที่ยืนหยัดอย่างเข้มแข็งมาได้เกือบห้าเดือนฟุบลงบนเตียงใกล้แขนทอดยาวของสามีที่รัก แล้วสะอื้นจนตัวโยน เพียงคิดไปว่าอาจจะไม่มีวันที่ร่างเหยียดยาวจะลุกขึ้นมาได้อีก ไม่มีวันที่เธอจะได้เห็นสายตาฉายแววรักใคร่เอ็นดู บางครั้งก็ปรายมาอย่างยั่วๆ และมากครั้งที่ดวงตาคมสีน้ำตาลจัดฉายแววเข้มลึก ด้วยอารมณ์ปรารถนาแรงกล้ายามมองร่างเปลือยของเธอ จะไม่ได้ยินเสียงหัวเราะรื่นหูน่าฟัง ไม่ได้ยินเสียงพูดมีกังวาน... “ตื่นสิ...คะ...ลุกขึ้น...มา...สิคะ” แรงอัดอั้นจากความทุกข์โศกนับแต่รับรู้อาการสามีตกอยู่ในภาวะโคม่า จากความเจ็บปวดที่พยายามเข้มแข็ง เพื่อจะยืนหยัดอยู่ให้ได้อย่างมั่นคงแทนคนที่ลงไปนอนไม่ยอมตื่น ถูกระบายออกมาในรูปน้ำตา และเสียงสะอื้นไห้ มือบางวางบนร่างไม่ไหวติงกำทุบลงไปบนอกกว้างครั้งแล้วครั้งอีก “อย่าทำอย่าง...นี้กับ...อินอย่าทำ...อย่างนี้!” เสียงพูดปนสะอื้นขาดเป็นห้วง มือน้อยที่กำเป็นหมัดหลวมทุบลงบนอกแข็งเริ่มโรยแรงไปกับเสียงสะอื้น “ไม่มี...พี่ณัทแล้วอินจะ...อยู่ยังไง... ลูก...ของเรา....ล่ะพี่ณัทไม่อยาก... เห็นหน้าแกหรือยังไง... พี่ณัทขา...ถ้ารักเมียก็...สู้สิคะ สู้....กับอะไรก็ตามที่...ทำให้พี่ณัท...กลับมาหาอิน...ไม่ได้...กลับมาหาอิน!” ตุบ! หมัดน้อยๆ มีแรงประเคนลงบนแผ่นอกกว้างเพิ่มขึ้นจากความคับแค้น
กบฏรักหัวใจปรารถนา
7.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วนิยายแนวโคแก่(จ้อง)เคี้ยวหญ้าอ่อนโดยที่หญ้าอ่อนก็พร้อมเหลือเกินจะให้เคี้ยว ..... เขาพยายามแล้วที่จะหักห้ามใจ แต่ไฟปรารถนานั้นช่างแรงกล้านัก เขาอาจมีแรงต้านทานสตรีอื่น แต่ไม่ใช่กับเด็กในปกครองวัยสิบแปดที่เขารู้แน่ๆว่ายังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ........... เธอจะทำยังไงหนอ ให้ผู้ปกครองจอมเผด็จการรับรู้ว่าเธอไม่ใช่เด็กแปดขวบ แต่เป็นสาวเต็มตัว มีอารมณ์และอยากมีความรักความใคร่ไปพร้อมกัน โดยมีเขาเป็นครูผู้สอนแต่เพียงผู้เดียว สปอยเนื้อหาพาเลือดกำเดากระฉูดบางช่วงจ้า “อะ.....อา....กัณห์” เสียงเรียกชื่อเขาแทบฟังไม่เป็นภาษา เพียงแค่เขาส่งนิ้วลงไปนวดคลึงติ่งยิ่งที่กำลังคาบท่อนลำเขาไว้เต็มปากเต็มคำ “อา... กัณห์ อย่า อูยส์... แจ้เสียว!” ลงถึงขั้นเจ้าตัวพลั้งเผลอปล่อยคำพูดเช่นนี้ออกมา แปลว่าวิธีการของเขาได้ผลดีเยี่ยม เป็นโอกาสของเขาที่จะกำกับแม้ขณะตกเป็นเบี้ยล่าง “เสียวก็รีบจัดการอาเสียสิ” ปากเขาบอก นิ้วยังคลึงไม่เลิก ปัญจมาแทบจะคิดอะไรไม่ออกแล้ว หล่อนถูกทำให้หัวหมุนเป็นลูกข่างด้วยสัมผัสแผดเผา จนต้องรีบยกสะโพกให้ช่องทางของตนว่างเปล่าแม้เพียงชั่วอึดใจ เพื่อลดความเสียวเสียดแทบจุกอก แต่ด้วยความเสียดายในความอบอุ่นแนบชิดจากท่อนลำเขื่อง หลังจากยกสะโพกร่อน ก็กลับปล่อยทิ้งตัวลงไปใหม่ เพราะโหยหาการเติมเต็ม “แจ้....แจ้จ๋า เร็วอีกคนดี!” ไม่น่าเชื่อ ว่าเสียงร้องคราง เสียงวอนขอจากคนตัวใหญ่ใต้ร่าง จะทำให้หล่อนยิ่งฮึกเหิม ดราม่าก็มีนะจ๊ะ “อะไรนะ!?” เสียงแผดแทรกตัดคำบอกเล่าที่ยังไม่จบประโยค “จะไปจากบ้านนี้อย่างนั้นหรือ? ทำไม? คิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกล่ะ?” ร่างสูงที่เพิ่งนั่งลง กลับยืนผงาด แววตาเครียดๆ มองลงมาที่ร่างอ้อนแอ้นบนเก้าอี้ แต่ทั้งๆ ที่ในใจเดือดปุด สมองส่วนหนึ่งยังอดคิดไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว ที่เขาไม่ได้กอดร่างอรชร ได้รัก ได้สัมผัสความเป็นหญิงที่แสนจะนุ่มนวลหวานหอมอย่างที่ใจปรารถนา และถวิลหาอยู่ทุกโมงยาม “อากัณห์นั่งลงเถอะค่ะ” เสียงอ่อนๆ บอกมาเรียบๆ “แจ้อยากคุยดีๆ มากกว่าจะต้องมาทะเลาะกัน” “อาไม่ได้จะชวนทะเลาะนะ แจ้นะสิ พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า?” “สติแจ้ยังดีค่ะ เพราะงี้ ถึงอยากคุยกับอากัณห์อย่างมีเหตุมีผล” “อามองไม่เห็นว่าจะมีเหตุผลตรงไหน แล้วก่อนที่จะคิดอะไรบ้าๆ มากไปกว่าที่คิดอยู่ อย่าลืมว่าแจ้เป็นเด็กในปกครองของอา” หน้าเรียวเมินไปจากเขาครู่หนึ่งจึงหันกลับมาพูด “ถ้าอากัณห์เคร่งครัดต่อหน้าที่ผู้ปกครองนัก แจ้ก็จะบอกให้รู้เผื่อจะลืม อีกไม่กี่วันแจ้ก็จะอายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์แล้วค่ะ” เขาไม่ได้ลืม ว่าอีกแค่ห้าวันเด็กสาวภายใต้ความดูแล ก็จะบรรลุนิติภาวะ และเขาก็แพลนไว้หมดแล้ว จะทำอะไรบ้าง ในวันที่ไม่ต้องรับบทบาทผู้ปกครองคนที่เขาต้องการจะมอบฐานะอื่นให้มากกว่า ที่เขายังเก็บงำ ไม่พูดอะไรออกไป ก็เพราะรอเวลาอันเหมาะสมที่กำลังจะมาถึง แล้วยังไง อยู่ๆคนที่เขาตั้งใจมอบความประหลาดใจ สุขสมใจให้ ก็บอกจะไปจากเขา “คงนั่งนับชั่วโมงรอเลยสินะ” ความน้อยใจทำให้ลืมตัว ทำเสียงแดกดันออกไป “แจ้แค่ไม่อยากอยู่เป็นภาระอากัณห์ต่อไปก็เท่านั้นเอง” ปัญจมาพยายามจะพูดดีๆ จริงๆ หล่อนก็ไม่เข้าใจ เขาควรดีใจสิ ที่หล่อนจะไปจากบ้านของเขา เพื่อที่เขาจะได้พาผู้หญิงที่ใช่ เข้ามาในบ้านได้สะดวกใจ นี่อะไรมาทำหน้าถมึงทึงบึ้งตึงใส่ ราวกับว่าหล่อนทำผิดคิดร้าย “ภาระ!” เสียงห้าวห้วน ไม่เหลือแล้วความนุ่มนวล “แค่นี้เองรึที่แจ้คิดว่าอารู้สึก ความรับผิดชอบในฐานะผู้ปกครองเนี่ยนะ?” “แจ้ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าอากัณห์รู้สึกยังไง” เสียงตอบกลับมาฟังว่าสั่นนิดๆ “แต่ที่แจ้จะไป....อยู่ที่อื่น ก็เพราะนึกถึงความเหมาะสมต่างๆ” “ถึงขั้นนี้ยังมีความเหมาะสมบ้าอะไรอีกล่ะ” เสียงโต้ทันควัน นอกจากจากดังขึ้นยังฟังขุ่นขึ้งยิ่งขึ้น “หรือเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรอยู่ให้อาเอาอีกต่อไป เกิดจะเสียดายเนื้อตัวขึ้นมาตอนนี้” “อากัณห์!”
ชุดหวงรักเมียเสน่หา
12.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วหล่อนถูกข่มขืน ไม่มีคำใดเหมาะไปกว่าคำคำนี้ และครั้งนี้ยิ่งกว่าครั้งก่อนที่หล่อนคิดว่าถูกเขาขืนใจ เพราะครั้งนั้น อารมณ์โกรธเกรี้ยวของเขาคลายลงหลังจากหล่อนยอมร่วมมือให้เขาได้ทำตามใจแต่ครั้งนี้ ไม่!………………….เสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายหญิงสาวถูกฉีกทึ้ง หล่อนดิ้นรนต่อสู้แต่ไม่สามารถหยุดเพลิงโกรธเขาได้เสียงกรีดร้องบอกความเจ็บปวดทุกครั้งที่กายใหญ่ขยับขับเคลื่อนเข้าใส่อย่างไร้ความปราณี ไร้การเล้าโลมให้หล่อนมีอารมณ์ต้องการร่วม อรกัญญาสะอื้นกระซิก เจ็บแปลบไปทั้งกายใจ ร่างกายเจ็บปวด อีกไม่นานก็คงหาย แต่หัวใจที่แหลกสลายแล้วนี้สิ คงไม่มีวันกลับมาดีได้ดังเดิมอีกแล้วหวง
ชุดเมียปรารถนา
5.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเพื่อช่วยชีวิตน้องชายที่กำลังป่วยเป็นโรคร้าย ซึ่งต้องใช้เงินในการรักษาจำนวนมาก อลิศาจำต้องละทิฐิแบกหน้าไปขอความช่วยเหลือจากตาแท้ๆ ที่ได้ตัดขาดความเป็นพ่อ-ลูก กับมารดาของเธอตั้งแต่ก่อนเธอลืมตาดูโลกตาเฒ่าใจดำยอมช่วย แต่บนเงื่อนไขที่ทำให้เธอยิ่งชังญาติผู้ใหญ่คนเดียวในโลกที่เหลืออยู่ยิ่งขึ้น... แต่งงานกับชายที่ตาเฒ่าหาไว้ให้ เพื่อผลิตทายาทสืบสกุลเก่าแก่ นั่นคือ ข้อแลกเปลี่ยนที่เธอต้องทำตามเมียปรารถนาหล่อนมีปณิธานแน่วแน่ ว่าจะไม่แต่งงานตลอดชีวิต เพราะความรู้สึกว่า ผู้ชายมีอะไรบางอย่างที่น่าเกลียด ชวนให้ขยะแขยงแต่เมื่อจำเป็นต้องแต่ง เพราะมีเหตุบังคับ หล่อนจึงตั้งเงื่อนไขเอากับเขาเงื่อนไขนี้เอง ทำให้หล่อนกลายเป็นเมียพยศ ที่สามีจำต้องปราบ แต่เป็นการปราบด้วยความเสน่หา ที่หล่อนต้องยอมจำนนปรารถนาเมียพยศเขาได้คิดว่าอาจตัดสินใจผิดไปเสียแล้วที่ปล่อยให้หล่อนเดินออกมาจากชีวิตเขาไกลเพียงนี้ ทั้งที่เขาควรหยุดหล่อนไว้แต่แรกเพราะชะล่าใจแท้ๆ สาวน้อยที่เคยน่ารัก และสวยซึ้ง อ่อนโยนสำหรับเขาเลยกลายเป็นหญิงสาวปากคม เถียงคำไม่ตกฟากขอเวลาเขานิดเถอะน่า จะทำให้หล่อนกลับมาเป็นเมียที่น่ารักน่าใคร่คนเดิมของเขาจนได้ ไม่เชื่อก็คอยดู!ปรารถนาเมียซาตาน
ซีรีส์เทพบุตรสะดุดรัก2
1.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วเขาคือสายลับมือดีระดับพระกาฬของหน่วยงานเพื่อความมั่นคงของรัฐที่ถูกจัดตั้งขึ้นมาเป็นพิเศษ เขารักอิสระ รักการผจญภัย และแน่นอนรักสถานภาพโสด เรื่องแต่งงงานนะหรือ แวบเดียวก็ไม่เคยคิดพยัคฆ์เดือดหัวใจเถื่อนเขาก็เหมือนเพื่อนๆ รักชีวิตหนุ่มโสด หวงแหนอิสรภาพยิ่งกว่าสิ่งใด แต่เมื่อได้พบกับคนที่ใช่ก็ไม่เสียใจเลยที่จะโบกมืออำลาความโสด เทพบุตรหัวใจห้าวรัก เขาให้หัวใจที่ไม่เคยคิดจะให้ผู้หญิงคนไหนง่ายๆ แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับมาคือการโกหกคุณชายเขมรัชต์
ซีรีส์เทพบุตรสะดุดรัก1
2.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วการหายตัวไปของบิดานำพาเธอสู่วังวนที่เต็มไปด้วยภยันตรายแล้วใครล่ะจะเข้ามาช่วย?เขา...หรือ? ผู้ชายที่เพิ่งรู้จัก แต่กลับดูเหมือนภัยต่างๆที่เกิดขึ้นกับเธอจะมาพร้อมกับการปรากฏตัวของเขา ดร. ทรงพิชิต ธันยธร!ถ้าจะบอกว่า มหิศร ธนวัต คือแบบฉบับของสุภาพบุรุษที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันอยากได้เป็นคู่ครองมากที่สุด ก็คงไม่เกินจริงแต่ผู้หญิงแบบไหนล่ะ ที่จะสามารถยึดหัวใจเขาไว้ได้ มฤคินทร์ ศุภรงค์ มั่นใจว่าเขาไม่ได้ผิดจากชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกัน ยังคงเห็นมนุษย์ผู้หญิงเป็นสิ่งสวยงาม ชวนมอง และเร้าใจได้เสมอ เพียงแต่ยังไม่มีผู้หญิงคนไหนจุดประกายไฟอันอบอุ่นขึ้นในหัวใจเขาแม้เพียงแวบเดียว กระทั่งเขาได้รู้จักผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่แสนจะซุ่มซ่าม ป้ำเป๋อ และบางครั้งก็กวนประสาทอย่างร้าย ความว่างเปล่าที่หยั่งรากลึกกลับค่อยๆถูกเติมเต็ม
ร่าน(BURN)
9.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วสามี แปลว่า นาย แต่ขณะนี้เขาไม่แน่ใจในสถานะของตัวเองนัก เพราะดูเหมือนภรรยาสุดที่รักจะปฏิบัติต่อเรือนกายเขาตามอำเภอใจหล่อนราวกับเขาเป็นทาส แต่เขาก็รักการตกเป็นทาสนี้ถึงกับครางเสียงดังด้วยความพึงพอใจ เมื่อปากนุ่มยุติการจูบระไปบนผิวกายเขามาหยุดลงที่บริเวณกลางลำตัวสะโพกเขาแอ่นขึ้นทันทีที่ปลายลำเนียนเรียบรูปทรงดอกเห็ดขับน้ำใสๆออกมาเรียบร้อย ถูกครอบด้วยริมฝีปากหยักอิ่ม เธอรับรู้ได้ สิ่งที่ตอกตรึงร่างเธอไว้กับที่นอนเครียดแข็งขยายใหญ่โตจนสร้างความอึดอึดจนเธอต้องหายใจทางปาก อีกครั้ง แล้วโลกส่วนตัวของเธอ ก็เริ่มถูกจับเขย่าด้วยการโจนจ้วงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกจังหวะที่เสาเอกกดระทุ้งถอน ความรู้สึกเสียวซ่านแทบจะทำให้เธอลืมว่าตัวเองเป็นใคร
ร่านรักเริงใจ
70.0K·พันแสงจันทร์ /ลิลลี่ โจนส์/ ลิลเอง /กำไลแก้วร่านรักเริงใจ... เรื่องราวของคุณชายหนุ่มที่คิดปราบพยศสาวสวย รวย เชิด แต่แทนที่จะเข้าหาสาวตามฐานะจริงก็ดันมาในเป็นคนขับรถ ทำให้เกิดเรื่องราววุ่นๆ ยุ่งๆ แล้วคนอย่างวิรามรเมื่อรู้ถูกหลอกมาตลอดเกี่ยวกับตัวตนแท้จริงของคนขับรถที่ตนให้ไปทั้งเรือนร่างสาวและหัวใจรัก มีรึจะไม่เอาคืน และแผนเอาคืนของสาวโสภาก็ทำเอาคุณชายเจ้าแผนการหัวฟัดหัวเหวี่ยง