เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก
งานเลี้ยงการกุศลเมื่อ7ปีก่อน เธอกลายเป็นยาแก้พิษของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ ตั้งท้องลูกแฝดชายหญิง 7ปีต่อมา หนูน้อยสองคนแฮกคอมฯเขา ชักพาตัวพ่อที่ไม่มีใครกล้าหือทั้งเมืองไนร์ก้ามา “แอบคลอดลูกผม?ซ้ำยังบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงของผมอีก?” “วันนี้ผมไม่แคร์เหตุผลอะไรทั้งนั้น!แค่เป็นแบ็กหลังให้เมียผมก็พอ!” ใบสมรสหนึ่งใบ สาวชาวบ้านกลายเป็นคุณนายกงพลี ใครใครต่างเยาะเย้ย รอดูเธอขายหน้า บนเส้นทางตามรักคว้าภรรยา ทำเอาคุณคุณภีมแทบไม่เป็นคน ตัวตนของคุณนายกงพลีถูกเปิดเผยหมดเปลือก......ใครบอกว่าคุณนายกงพลีเป็นยัยบ้านนอก?ที่จริงน่ะคู่ควรกับคุณคุณภีมยิ่งกว่าอะไร!เหมาะสมกันที่ซู๊ดดดด
ติวเตอร์ร้อนสวาท
อาชาไนยคือติวเตอร์ที่ซ่อนความต้องการทางเพศมากมายเอาไว้ระเบิดในยามค่ำคืน ส่วนเธอ... พิมาลิน หล่อนคือลูกแกะจอมยั่ว ที่พร้อมจะเสิร์ฟสวาทให้กับผู้ชายที่ตัวเองหลงรักอย่างเต็มใจ แต่เมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไป เสือร้ายอย่างอาชาไนยก็ประกาศว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ความสนุกเท่านั้น!!! หล่อนจึงตัดสินใจจากไป และเมื่อนั้นอาชาไนยจึงรู้ว่า แท้จริงแล้วตนเองต้องการอะไร
สามีหัวใจเถื่อน (ฮาร์ดอีโรติก -โรมานซ์ 30 )
คำนิยามและการแนะนำตัวของพระเอก เถื่อน ดิบโหด แต่โคตรหล่อ ผู้ชายดิบ เถื่อนกับผู้หญิงที่เปราะบาง อรชรอ้อนแอ้น เธอเหมือนแก้วเจียระไนที่ล้ำค่า แต่ถูกเขากระทำการย่ำยีจนยับเยินแล้วผลักไสอย่างไม่ปรานี . ขุดด้วยปาก ถากด้วยสายตา คือการกกระทำที่เขามักจะแสดงออกเป็นประจำเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ ครั้นพอลับหลัง หัวใจกับอ่อนแอด้วยความคิดถึงโหยหาสุดหัวใจ อยากจะบอกว่ารัก อยากจะแสดงความหวงแหนแต่ทำได้ยากยิ่ง . คนสวยมักเกิดมาอาภัพ แต่คงไม่ทั้งหมด เพราะเธอเป็นคนที่สวยแต่ถูกชะตากรรมเล่นงานด้วยการให้มาเจอกับเขา ผู้ชายครึ่งดีครึ่งบ้า เลยทำให้เธอเหมือนตกไปอยู่อีกโลกหนึ่ง . อ่านเรื่องเต็มกันให้จุใจไปเลยดีกว่าค่ะ งานนี้ คอฮาร์ดอีโรติกโดยเฉพาะ
สตรีอย่างข้าอะไรก็เป็นที่สุด
ปากเสีย ใจกล้า หน้าด้าน ยังมีอะไรอีกที่ไม่สุด ก็ข้าเป็นถึงบุตรสาวหัตถ์พญายมผู้เลื่องชื่อนี่นา จะทำให้บิดาเสื่อมเสียมิได้ ในยุทธภพ มีคำล่ำลือเกี่ยวกับธิดาพญายม ถึงความชั่วร้ายของนาง บ้างก็ว่านางฆ่าคนไม่เลือก ชอบบังคับขืนใจบุรุษ เป็นสตรีที่หน้าด้านไร้ยางอาย มิหนำซ้ำนางยังเป็นคนอัปลักษณ์ คำเล่าลือเหล่านี้โด่งดังไปทั้งแผ่นดิน และไม่มีใครที่ไม่เชื่อ แต่จะมีสักกี่คนที่เคยเห็นตัวตนจริงๆของ ธิดาพญายม นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายภาคต่อ เรื่อง กระบี่แม่ลูกอ่อน เป็นเรื่องของ ชิวว่าน บุตรสาวคนเล็กของตระกูล
ยืมรักคืนเดียว [อาจารย์]
ถูกตราหน้าว่าสก๊อยอัปเกรด อยากมีผัวเป็นอาจารย์จนตัวสั่น 'ทั้งคืน..เธอไหวแน่เหรอ?!' แต่ใครจะรู้ว่าโคตรซวย!! เมื่อผู้ชายที่ซื้อมานอนด้วยเพราะเมา 'เป็นอาจารย์ประจำห้องที่ต้องเข้าเรียนทุกวัน' "เมาเหล้าแล้วเรียกหาแต่ฉัน เธอหิวเหล้าหรือหิวอย่างอื่นกันแน่" "อย่าพูดมากนะคะ ห้าพันบาทขาดตัว อยู่กับหนูสักสองชั่วโมงไหวไหม.." "ฉันให้เธอทั้งคืนเลย" _____________
กลลวง บ่วงคล้องใจ (นิยายสั้น)
เธอตกหลุมรักชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์ เขาสุภาพ สุขุมละเมียดละไมและอ่อนโยนเป็นที่สุด..แต่ว่า ในสายตาของเขา เขาเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาว..และตอกย้ำให้เธอรับรู้อยู่เสมอว่าเธอคือน้องสาว..สุดท้ายเธอแทบคลั่งเมื่อเขากำลังจะมีคนใหม่ .
หวนคืนรักคุณหมอทิศเหนือ
เขาและเธอเคยรักกันมาก แต่ด้วยความเข้าใจผิดคิดว่าเขานอกใจมีคนอื่น ทำให้เธอต้องหนีไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศกับลูกน้อยที่กำลังจะเกิดมา เขาไม่เคยรู้ว่าเธอหนีไปพร้อมกับลูกของเขา..แต่แล้ววันนี้เธอก็กลับมา
พลาดรักคุณสามี
"ถ้าคืนนี้คุณทำอะไรฉันอีกฉันจะร้องให้พ่อกับแม่ช่วยจริงๆด้วย""แล้วไงถ้าพวกท่านถามเธอจะตอบว่าสามีกำลังจะปล้ำอย่างนั้นเหรอ"คุณรามิลในเมื่อคุณไม่ได้รักฉัน คุณก็อย่าทำแบบนี้กับฉันอีกเลย"แต่ก็เคยทำไปแล้วนี่
โซ่รักเล่ห์เทพบุตร
"แด๊ดดี้ตกเครื่องบินตายไปแล้วล่ะ อย่าถามถึงอีกเลยนะคะเด็กดี" "ถ้าแด๊ดดี้ตายไปแล้ว แด๊ดดี้นิสัยดีหรือเปล่าคะคุณครูบอกว่านิสัยดีได้ขึ้นสวรรค์ นิสัยไม่ดีตกนรกค่ะ สรุปแล้วแด๊ดดี้หนูอยู่สวรรค์หรือนรกคะ" ................................................................................................ เธอควรเรียกเค้าว่าเทพบุตรหรือซาตานกันแน่ เพราะสิ่งที่เค้าล่อลวงเธอช่างเจ็บปวดเกินบรรยาย หลอกให้รักฟันแล้วทิ้งใครไม่เจอคงไม่รู้ โซ่รักที่เกิดจากความไร้เดียงสาของเธอทำให้เธอต้องเข้มแข็งขึ้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว "ตื่นแล้วเหรอที่รัก" คำกล่าวทักทายจากปากของคาร์ลอสทำให้แพรอัปสรต้องหันไปมองที่ประตูทั้งน้ำตา "นี่คุณทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง" "ไม่เอาน่าทูนหัวตื่นมาก็โวยวายเลยนะ เมื่อคืนคุณเมามากปล้ำผมทั้งคืนเลยสุดท้ายผมทนไม่ไหวผลก็ออกมาอย่างที่คุณเห็นนั่นแหละ"คาร์ลอสกล่าวแถไปเรื่อยอย่างรู้สึกอยากแกล้งเธอ "ไม่จริงต่อให้ฉันเมาแค่ไหนฉันไม่มีทางที่จะหื่นกับคุณได้หรอกคนเจ้าเล่ห์อย่างคุณ ไปตายซะ" ............................................................................................................ หนึ่งอาทิตย์ต่อมาในขณะที่บรูทกำลังเดินทางผ่านเหล่าสาวสวยประชาสัมพันธ์ของบริษัทมีหญิงสาวคนหนึ่งรีบเดินเข้ามาเรียกเขาเอาไว้ “คุณบรูทคะคุณบรูท” “มีอะไรเหรอครับ” บรูทกล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่ดุดันออกไปเพราะกำลังรีบ “เออ…คือ…” “ขอโทษนะครับคุณประชาสัมพันธ์ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรจะคุยกับผมกรุณาอย่าเรียกรั้งผมเอาไว้เพราะตอนนี้ผมรีบ” บรูทกล่าวออกมาให้กับหญิงสาวสวยคนนั้นจนเธอหน้าซีดหน้าเสียและบรูทก็รีบหันหลังเตรียมเดินจะไป “คือมีเด็กผู้หญิงโทรมาจะขอคุยกับคุณคาร์ลอสน่ะค่ะ”
พิชิตใจ..นายอบอุ่น
คุณจะต้องต้องหลุมรักฉันตั้งแต่จูบแรก..."เปอโย..ผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะอยากเชื่อความสัมพันธ์ของชีวิตคู่ที่อยู่ด้วยกันโดยการเเต่งงาน..เพราะมีปมจากพ่อแม่ที่ชีวิตคู่นั้นไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด..ตนเลยไม่คิดที่จะเเต่งงานกับใครหรือเอาตัวเองไปผูกมัดกับใคร...เเต่เลือกที่จะลองมีความสัมพันธ์แบบ one night stand กับผู้หญิงคนนึงที่เจอกันในผับ..เพียงความสัมพันธ์ข้ามคืนนั้นจบลงต่างคนก็ต่างเเยกย้าย...ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเสียงเรียงนาม...เเต่ใครจะคิดว่ามันจะไม่จบเเค่คืนนั้น...เพราะความบังเอิญเค้าทั้งคู่ก็ได้กลับมาพบเจอกันอีกครั้ง...ในฐานนะ บอส..กับเด็กฝึกงาน
จูบรักมัดใจอา
แสงสีเสียงไฟสาดกระทบผิวสวยบนเรือนร่างเล็กที่ใส่เสื้อครอบโชว์เอวนิดหน่อย บวกกับใส่กางเกงขาสั้นเด็กสาวที่อายุอย่างเข้า18ปี พึ่งเคยมาสถานที่เเห่งนี้เป็นครั้งเเรกก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยเลย..เเต่กว่าจะมาได้ต้องผ่านด้านคุณอาจอม จู้จี้จุกจิกนี้มาได้ก็ช่างยากลำบากสะเหลือเกินเพราะตัวเองจะต้องใช้ไม้ตาย..ลูกเล่นไม่พูดกับคุณอาจอมบ่นเลยเเม้เเต่คำเดียว ถามอะไรก็ไม่ตอบ เหมือนยั่วประสาทเล่น เดี๋ยวเหนื่อยถามเค้าก็จะยอมเอง...เเละนั่นก็เป็นผลสำเร็จ ที่คุณอายอมพามาเที่ยวที่สถานที่เเห่งนี้ โดยมีคุณอาเป็นผู้ดูเเลอยู่ห่างๆ สาเหตุที่อยากมาคือพวกเพื่อนๆชวนนั่นเเหละ...อยากเปิดหูเปิดตาบ้าง เพราะตัวเองไม่ค่อยได้สนใจอะไรแบบนี้สักเท่าไหร่ วันๆอยู่เเต่กับหนังสือ เเละก็หน้าเตาอบขนม ไหนเพื่อนชวนเเล้วจะให้เสียท่า ก็ไม่ได้ เลยตอบตกลงว่ามา..เเละก็ได้ดั่งใจที่จะมาจริงๆ "หึ่ยย..อาจะมาเดินเบียดน้องทำไมเนี้ยคนก็เยอะ "อะไรนะ!!!! ชายหนุ่มเอียงหูฟังไม่เข้าใจคำที่ร่างเล็กกำลังพูดเลยก้มหน้าลงมาเพื่อที่จะฟัง..เเต่ก็ด้วยความที่ตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจหรือไม่นั้น..ทำให้เเก้มของคนพี่โดนเข้ากับปากงุ้ยๆของน้อง จุ้บ!!! เเต่ร่างเล็กก็รีบผละออกอย่างรวดเร็วเพราะจะพูดให้คุณอาเข้าใจ "บอก!!ว่า!!อย่า!!มา!!เบียด!! "อะไรอย่ามาเขียด!! "อย่า!!มา เบียด!! "อยากกินเขียด!!ไม่มี "โอ็ยย..จิ๊!!ไม่พูดเเล้ว ร่างเล็กเดินกระฟัดกระเฟียดไปที่โต๊ะของเพื่อนๆที่ตัวเองเห็นพอดี กราฟเห็นแบบนั้นเลยปลีกตัวเองออกมานั่งที่โต๊ะบาร์ด้านอยู่ห่างๆ เเทน เเต่สายตาก็ไม่ละทิ้งไปจากคนตัวเล็กเลย "เอาลิเคียว มาเอานึงสิ ชายหนุ่มหันไปสั่งเครื่องดื่มกับหญิงสาว...ซึ่งสั่งเป็นคอกเทลรสโปรด ไม่ใช่สิ..เป็นเหล้าหวานซึ่งเป็น การผสมสุราชนิดใดก็ได้กับความหวาน และเพิ่มสี กลิ่น และรสลงไปด้วย โดยจะใช้สี กลิ่น รสของผลไม้ สมุนไพร เครื่องเทศ หรือแม้แต่ส่วนหนึ่งส่วนใดของผลไม้ก็ได้ จะเห็นว่าเหล้าหวานมีสีต่างๆ มากมาย อาจดื่มเปล่าๆ หรือ เพียวๆ หรือ แบบผสมน้ำแข็ง หรือจะนำไปผสมค็อกเทลให้มีสีสวยงาม ("ได้เเล้วค่ะ) ก่อนที่ชายหนุ่มจะรับเครื่องดื่มมาเเล้วกระดกชิมรสชาติหนึ่งครั้งก่อนจะค่อยๆหมุนเก้าอี้กับมาโฟกัสที่หลานสาวตัวเเสบที่กำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆของเค้าอย่างสนุกสนาน ไม่รู้ว่าคุยกันด้วยเรื่องอะไรเเต่หลานสาวของเค้านั้นหัวเราะไม่หยุด ก็อดที่จะยิ้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้ "หึ....อย่าทำตัวน่ารักได้มั้ย...อาจะทนไม่ไหวนะของขวัญ ก่อนจะบ่นพรึ่มพรำกับตัวเอง เเละหันเก้าอี้มาที่บาร์เทนเดอร์พร้อมกับหยิบโทรศัทพ์เครื่องสวยกดเค้าเเอฟพิเคชั่นนึงก่อนที่จะเลื่อนๆ ไปเจอโพสของ หลานสาวที่ถ่ายคู่กับเพื่อน โดยเขียนเเคปชั่นว่า"เป็นคนง่ายๆ ยกแก้วก็ได้ ยกขวดก็ดี "หึ....เดี๋ยวจะโดนทุบ ก่อนที่จะบรรจงนิ้วหนาจิ้มไปที่โทรศัทพ์เพื่อเป็นการกดไลค์....พอดื่มไปได้สักพัก ชายหนุ่มก็หันไปดูเป็นระยะๆ ตัวเองก็ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับกลุ่มเพื่อนๆของคนตัวเล็กเพราะเข้าใจ เด็กก็ต้องการ การเป็นส่วนตัว เพราะฉะนั้นดูอยู่แบบห่างๆจะดีกว่า "เห้ย..ขวัญทำไมเเกไม่ชนอากราฟมานั่งด้วยอ่ะ ปล่อยไปนั่งคนเดัยวได้ไงว่ะ...ไม่สบรมเลยหึ่ย!! เพื่อนสาวสองที่ทำหน้าตาเบะปากไม่พอใจคนร่างเล็กที่นั่งข้างๆก็เพราะว่าไม่ยอมชวน คุณอามานั่งร่วมวงด้วย "นั่นสิขวัญปล่อยอานัดื่มเเบบนั้นคนเดียวได้ไง...เนี้ยเห็นไหม ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะมองอากราฟด้วยเเหละดูสิ เพื่อนสาวคนสนิทก็ร่วมประสมโรงด้วยอีกคน "เห้ยย..พวกแกจะอะไรกับอากราฟนักหนา ปล่ยเค้านั่งตรงนั้นเเหละดีเเล้ว...ขี้บ่นจะตาย "นี่...นังชะนี..เค้าบ่นเพราะเค้าห่วงเเกป้ะ...ไม่ดีตรงไหนตอบสิ...เเละดูสิพ่อเทพบุตรคุณอาสุดหล่อของฉัน.... "ชิ้...หล่อตรงไหน "ทุกตรงย่ะ/ทุกตรง!! ทั้งเพื่อนสาวสอง เเละเพื่อนสาวที่อยู่รอบวงกันสามสี่คนตอบพร้อมกันอย่างกับร้องประสานเสียง "งั้นแกก็ยังเเก้วไปนั่งกับเค้าเลยไป "อ่ะได้หรอย่ะ..ฉันไปนะ บ่ายย!! เพื่อสาวสองที่กำลังจะลุกขึ้น..ก็พอดีกับจังหวะที่กราฟนั้นหันมามองพอดี...ทำให้สาวสองร่างหนานั้นเหมือนตกอยู่ในภวังค์ชั่วครู่ก่อนจะค่อยๆกลืนน้ำลายลงคอไป จากเดิม ที่คิดอยากจะไปเชิญชวนคุณอาให้มานั่งด้วย ความคิดนั้นก็หายวูบไป เพียงเเค่เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายของ อาเพื่อนเพียงเท่านั้น ทำให้สาวสองร่างหนารีบนั่งลงบนเก้าอี้ดั่งเดิม ฟรึ่บบ!! "อ่าวไม่ไปล่ะสมชาย เพื่อนสาวของขวัญ ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวสองนั่งลงอยู่กับที่ทั้งๆที่เมื่อกี้ตั้งท่าว่าจะไปอย่างเเน่วเเน่ "ไม่ไปล่ะ....(ส่ายหัว)..ถ้าไปกูตุ่ยเเน่ กูตุ่ยเย่ อยู่ตรงหน้าคุณอาเเน่ กูตายเเน่โอ็ยย มึงหล่อมาก กูขอได้ป้ะ!! เพื่อนสาวสองทำทีว่ารุกรี้รุกรน จนของขวัญอดหัวเราะไม่ได้ "สมชายใจเย็นนะ เดี๋ยวขาดใจ "อ๊ายย!!บอกแล้วอย่าเรียกสมชาย ซูซานอ่ะซูซาน ไม่ใช่สมชายมึงบ้าปร้ะ! "ฮ่าๆๆ ทุกๆคนในกลุ่มก็ได้เเต่ระเบิดหัวเราะออกมมา จนคนตัวเล็กนั้นต้องเอามือกุมไว้ที่ท้อง..เพราะหัวเราะจนท้องเเข็ง...ทุกปฎิกิริยาถูกสายตาคมนั้นจับจ้องมองมาที่คนน้อง ..เเละก็เผยรอยยิ้มออกมา ถึงไม่ได้ไปนั่งอยู่ตรงข้างๆ เเต่ก็สัมผัสได้ ว่ามีความสุจมากเเค่ไหน "เห้ยพวกแกฉันไปเข้าของน้ำก่อนนะ "ให้ไปเป็นเพื่อนไหมขวัญ "ไม่เป็นไรเเกดื่มไปเถอะเดี๋ยวฉันมา ร่างเล็กเมื่อนั่งดื่มไปได้สักพักก็รู้สึกว่ามีอาการปวดท้องฉี่ขึ้นมาเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำเป็นจังหวะเดี๋ยวที่คนตัวโต๊ะนั้นหันโต๊ะไปสั่งเหล้าเพิ่ม --ห้องน้ำ--- ร่างเล็กเดินมาที่ห้องน้ำก็เดินผ่านอะไรต่อมิอะไรมากมาย หญิงสาวที่ใส่ชุดรัดรูปจนหน้าอกทะลักออกมา..ไม่เข้าใจเหมือนกัน...ของขวัญไม่ค่ยชอบใส่เสื้อเเนวนี้เลย...เเต่มันก็เเล้วเเต่คนชอบน่ะ...พอเดินผ่านอะไรมาได้ก็บังเอิญมาเจอกับผู้ชายคนนึงที่ยืนปิดปากทางเข้าห้องน้ำอยู่ เพราะก่อนจะถึงห้องน้ำหญิงต้องผ่านห้องน้ำชายก่อน "จะไปไหนคนสวย "!!! ร่างเล็กตกใจเล็กน้อยที่มีคนเเปลกหน้ามาชวนพูดคุย "เอ่ออ...จะไปเข้าห้องน้ำค่ะ "ให้พี่ไปส่งมั้ย "อะ .เอ่อก็อยู่ตรงนี้ไงคะจะไปส่งทำไม หญิงสาวตอบด้วยความไม่เข้าใจ มีเรื่องจำเป็นอะไรต้องให้เข้าไปส่งในห้องนทำล่ะบ้าจริง....ร่างเล็กจึงเดินเเทรกตัวจะตรงไปเข้าห้องน้ำ เเต่ก็ถูกมือหนานั้นรั้งไว้ หมับ!!!! "!!!! จู่ๆ ก็มีมือหนามาจับเธอเเน่สัมผัสได้ว่ามีน้ำอะไรไม่รู้เย็นๆเปียกข้อมือของคนตัวเล็กด้วย..ด้วยความตกใจ คนตัวเล็กจึงสะบัดมือออกเเละรีบเดินเข้าห้องน้ำไป ปึ้งง!!! "ฟู่วววว ก่อนจะเห็นว่ามีห้องน้ำว่างอยู่จึงรีบเข้าไปในห้องน้ำเเละรีบปิดประตูก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ....คนบ้าอะไรจู่ๆก็มาจับมือ "บ้าที่สุด....เเล้วฉันจะกล้าออกไปได้ยังไงเนี่ย....พวกมันยังจะอยู่อีกมั้ยนะ ได้เเต่นั่งคิดไปสักพักเเละก็ทำธุระของตัวเองจนเสร็จ..เเต่จู่ๆ ก็เกิดอาการมึนหัวขึ้นมาทั้งๆ ที่ก็ดื่มไปไม่เยอะนัก มองเห็นประตูห้องน้ำเป็นภาพซ้อนๆกัน.. "เฮ้ออ ทำไมร้อนจังเลยจังเลยอ่าา~ฟู่วว~ เหงื่อเม็ดน้อยๆเริ่มไหลลงบนกรอบหน้า เนื้อตัวร้อนรุ้มไปหมดไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...จึงค่อยๆก้มตัวทรุดลงไปนั่งที่พื้น ก่อนจะใช้ฝ่ามือน้อยๆของตัวเองเช็ดเหงื่อตามกรอบหน้าไปมา "ฮึกก....ทำไม..มะ..มันร้อนน!!! อย่าลูกก็ยิ่งร้อนบวกกับเสียงเพลงดนตรีข้านอกที่นั่งกระหึ่มเข้ามาถึงในห้องน้ำผู้คนที่ถยอยเข้ามาในห้องน้ำ ก็เข้ามาเรื่อยๆคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ก็ไม่กล้าจะออกไป "ฮึกกก....ทำไมรู้สึกแบบนี้นะ...อา...อากราฟ..ช่วยน้องที....
ดวงใจพยัคฆ์ (แฟนตาซีโรมานซ์)
หลังพุทธกาลห้าร้อยปีกว่า ปรากฏหมู่คนจำนวนมากบนแผ่นดินที่ไม่ระบุแน่ชัดว่าประเทศเขตแคว้นใดเมื่อเทียบกับปัจจุบัน แต่เป็นดินแดนที่สวยงาม อยู่ท่ามกลางภูมิประเทศที่ห้อมล้อมด้วยภูเขาและแม่น้ำ มีทะเล มีการสัญจรไปมา ค้าขาย มีทะเลทราย ผู้คนต่างสีผิวต่างภาษา ต่างวัฒนธรรม แต่ท่ามกลางผู้คนมากมายนั้น มีบุคคลที่ถูกขนานนามและยกย่องอย่างยิ่งใหญ่กว่าบุรุษใด เขาคือ เมธัสอัปราชัย มหาบุรุษผู้ไม่เคยพ่าย ไม่มีคำว่าพ่ายแพ้มากล้ำกราย จอมกษัตริย์ที่ต่อตีเพื่อรวบรวมแผ่นดินให้หลอมรวมเป็นหนึ่งเพื่อความเป็นปึกแผ่นของอนาคต แต่ก็มีแผ่นดินที่ปรารถนาจะเป็นเอกเทศคือแผ่นดินของเธอ ผู้ที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นจอมสตรีที่เก่งกล้าสามารถทัดเทียมบุรุษ อีกทั้งยังงดงามด้วยพรอันวิเศษที่เลอเลิศกว่าสตรีใด แต่เหตุการณ์ต่าง ๆ ก็พลิกผันให้เป็นเรื่องราวเนื่องมาจากการช่วงชิงทั้งแผ่นดินและองค์ประกันซึ่งก็คือเธอ..อชิรญาณี..และองค์เอกบุรุษที่เป็นสาเหตุของเรื่องให้สตรีมากมายต่างหลงใหลแล้วยอมที่จะเป็นอามิษบรรณาการ ที่ทำให้ผู้เป็นพระบิดาต้องปวดใจเมื่อพระธิดาปรารถนาจะเป็นชายาของจอมกษัตริย์หนุ่มผู้ไม่เคยพ่าย ยกเว้นเพียงเธอเท่านั้น..อชิรญาณี..ที่หาวิธีเพื่อแย่งชิงแผ่นดินกลับคืนแม้เกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคือหัวใจรักของเขาที่เธอปรารถนาจะได้ไม่น้อยไปกว่าแผ่นดิน... เธอจะไขว่คว้าแผ่นดินและหัวใจของเขาได้หรือไม่.. อชิรญาณี . หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เหมาะสำสหรับบุคคลทั่วไป อายุตั้งแต่ 25 ปีขึ้นไปนะคะ อาจมีฉากและบทที่โฉ่งฉ่างไปบ้างค่ะ คำศัพท์ยาก พี่เจี๊ยบจะแปลไว้ให้ในประโยคถัดไปนะคะ
HUGO หวงรัก
ฮิวโก้ : ฮิวโก้ หรือ คานส์โซ ยูเวนมอราโต ลูกครึ่ง ไทย-อเมริกา (เป็นมาเฟีย) ฉายา หมาป่า หล่อ รวย ดุ หื่น ดิบ เถื่อน ซาดิสม์ ลูกชายเจ้าของโรงเรียนนานาชาติเซนต์ยูเวน เป็นโรงเรียนที่หรูที่สุด ค่าเทอมแพงที่สุด และดีที่สุดในไทย นิสัย ร้ายลึก โรคจิต ปากร้าย เฉยชาตายด้าน อารมณ์แปรปรวน ขี้หึงขี้หวง และ เอาเก่ง รักความซาดิสม์ นุ่มนิ่ม : นุ่มนิ่ม หรือ โบนิตา ฉายา ยัยหมูนุ่ม น่ารัก ใสๆ บอบบาง อ่อนแอ ดวงตากลมโตบ้องแบ๊วราวกับดวงตาของตุ๊กตาบลายธ์ ริมฝีปากรูปกระจับสีชมพูระเรื่อธรรมชาติ พวงแก้มอมชมพูเปล่งปลั่งผิวดีราวกับทานผลมะเขือเทศเข้าไปวันละร้อยลูก อีกทั้งยังมีผิวพรรณที่ขาวผ่องอมชมพูระเรื่อผิวขาวราวกับทาน หลอดไฟเป็นอาหาร
SO HOT! ฮอตเนิร์ด
SO HOT! ฮอตเนิร์ด 25 Take... "น้องคิมน่ารักจัง…เหมือนกระต่ายน้อยเลย" "อย่าบอกนะว่ามึงจะล่อเด็ก เนิร์ดขนาดนั้นช่วยตัวเองเป็นเปล่าก็ไม่รู้…" "เอาหน่า…เดี๋ยวน้องก็โตแล้ว" คำเตือน : ระวังติดกับดัก ตกหลุมรักน้องคิม -KIM- เด็กหนุ่มวัยอายุ 18 ปี ผู้ที่มีสมองและไอคิวสูงกว่านักเรียนทั่วไป ฉลาด ฉับไว และรุนแรง? "พี่อ่อยผมหรอ?" -GISELE- นักศึกษาสาวปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ สวย รวย และแซ่บ ที่สำคัญคลั่งรักเด็กเนิร์ด? "น้องช่วยตัวเองเป็นยัง…" "เวลามีอะไรกัน ต้องหัดป้องกันนะรู้มั้ย…" "ใช่ครับ ต้องป้องกันถึงจะปลอดภัย" "มาเดี๋ยวพี่ใส่ให้ดีกว่า…" "พี่แน่ใจหรอครับ?" "พี่ต้องกลัวอะไรคะ…เราอ่ะไหวป้าว เด็กน้อย" จีเซลยื่นมือเรียวไปขยี้เรือนผมสลวยด้วยความเอ็นดูแล้วดึงหนังสือเล่มใหญ่ออกจากมือหนา เธอหยิบถุงยางอนามัยไซต์ไม่ใหญ่นักขึ้นมา ก่อนจะค่อยๆดึงกางเกงขาสั้นออกจากเนื้อตัวเด็กหนุ่มทวากลับถูกคิมดึงออก… "แต่ผมว่าวิธีที่จะปลอดภัยยังมีอีกเยอะนะครับ ทั้งฉีดยาคุมกำเนิด กินยาคุมฉุกเฉินแล้วก็…" "ชู้ว…ไม่เอาแล้วค่ะ ไม่ใช่เวลามาทบทวนความรู้ตอนนี้นะ" "เปล่าครับ ผมแค่จะบอกว่า…" มือหนาเสยผมหน้าขึ้นลวกๆจนเผยให้เห็นเหงื่อผุดตามกรอบหน้าแล้วถอนหายใจหนักๆก่อนที่ชายหนุ่มจะยื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบที่ใบหูของจีเซล "ผมชอบเย็xสด…" สงสารพี่จีเขานะ55555555555555556 ถ้าชอบก็กดเพิ่มลงคลัง บวกกดใจไว้นะคะ เรื่องนี้แต่งขึ้นสนองนี๊ดตัวเองว่างเมื่อไหร่ก็แวะมา เรื่องนี้ไม่เน้นสาระค่ะ เน้นความหื่น และความโซฮอตของน้องคิมม? และสุดท้ายนี้ในเนื้อหาไหนที่ไม่เหมาะสมไรท์จะเเปะคำเตือนที่ต้นตอนนะคะ **บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเรื่องจริง **งดการก็อปหรือคัดลอกผลงาน หากเจอกรุณาแจ้งไรท์มาที่แฟนบอร์ดด้วยนะคะ #ขอให้มีความสุขกับนิยายของไรท์น้าา? คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ และพฤติกรรมรุนแรง ไม่เหมาะสม เพื่ออรรถรสในการอ่าน หากรับไม่ได้ให้กดออกก่อนเข้ามาอ่านนะคะ??❤️ #น้องคิมกินดุ Thank you support me I Love you ?
กรุ่นกลิ่นไอรัก (นิยายสั้น)
เขาหลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เข้าใจผิดคิดว่าเธอมีความผิดปกติ เบี่ยงเบนทางเพศ ด้วยการมีคู่ควงเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ทำให้เขาอยากเอาชนะเธอ พยายามหาวิธีต่าง ๆ เพื่อจะได้สมหวัง โดยที่เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า เขาไปรู้มาจากไหนในความผิดปกติของเธอ ทำให้เสียใจอยู่นาน และในที่สุด เธอจำต้องท้าให้เขาพิสูจน์ว่าเธอไม่ได้เป็นอย่างนั้น
เหมยฮวาบัญชาการ
ม้าเร็วกำลังเร่งฝีเท้าควบผ่านแผ่นดินกว้างใหญ่โดยไม่คิดแม้แต่จะหยุดพัก วันเวลามิอาจคอยท่า สารด่วนมิอาจรอช้า ‘ฝูซิ่นเล่อ’ แม่ทัพใหญ่แห่งทัพไป๋หู่หรือกองทัพพยัคฆ์ขาว ต้องพิษหมื่นบุปผาของข้าศึกศัตรู เป็นเหตุให้ทัพใหญ่ที่กำลังกรำศึกอยู่ชายแดนไร้ซึ่งผู้นำ ความนี้ต้องส่งถึงองค์ฮ่องเต้โดยไวที่สุด หาไม่ ทัพไป๋หู่ที่ได้ชื่อว่ากองทัพไร้พ่าย อาจประสบกับความพ่ายแพ้ได้ “รายงาน!” พลทหารถือสารด่วนวิ่งเข้ามาในท้องพระโรง ขณะที่ฮ่องเต้กำลังประชุมกับเหล่าขุนนางอยู่ “สารด่วนจากทัพไป๋หู่พ่ะย่ะค่ะ!” “ว่ามา” ฮ่องเต้จินหยางหลงรับสั่ง “ทูลฝ่าบาท แม่ทัพฝูถูกทำร้ายด้วยพิษหมื่นบุปผาของต้าเจา บัดนี้ทัพไป๋หู่ไร้ผู้นำทัพ ขอฝ่าบาททรงพิจารณาแต่งตั้งแม่ทัพคนใหม่เป็นผู้นำทัพไป๋หู่ด้วยพ่ะย่ะค่ะ!” “ฝูซิ่นเล่อถูกพิษเรอะ!” ไม่เพียงแต่จินหยางหลงเท่านั้นที่นั่งไม่ติด เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างก็พากันอกสั่นขวัญแขวน ที่ผ่านมาทัพไป๋หู่ไม่เคยพ่ายแพ้ ฝูซิ่นเล่อแม้บาดเจ็บมามาก แต่ก็ไม่เคยสาหัสถึงขั้นต้องส่งพลทหารมาขอให้ฮ่องเต้แต่งตั้งแม่ทัพคนใหม่ไปนำทัพ “ยามนี้ใครเป็นผู้บัญชาการทัพไป๋หู่” จินหยางหลงถาม “ทูลฝ่าบาท เป็นกุนซือฝูพ่ะย่ะค่ะ” องค์ฮ่องเต้ครุ่นคิดด้วยความหนักใจ มีเพียงกุนซือแต่ไร้ซึ่งแม่ทัพ แม้กุนซือเก่งกาจเพียงใดก็มีโอกาสที่จะพ่ายแพ้แก่ศัตรูได้ ท้องพระโรงจึงตกอยู่ในความเงียบครู่ใหญ่ แต่ในที่สุดจินหยางหลงก็เงยพระพักตร์ขึ้น “เว่ยหยางอ๋อง!” “พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท” เว่ยหยางอ๋องหรือ ‘จินเกาหยาง' อนุชาร่วมสายโลหิตของฮ่องเต้ขานรับ ขณะก้าวออกมาข้างหน้า “เจ้าเคยเป็นแม่ทัพทหารม้ามาก่อน ประสบการณ์ในการรบก็มีมาก ศึกครั้งนี้คงต้องพึ่งเจ้าแล้ว” จินหยางหลงว่า “พวกเจ้าคิดว่าอย่างไร หากข้าจะแต่งตั้งให้เว่ยหยางอ๋องเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งทัพไป๋หู่ นำทัพออกศึกกับแคว้นต้าเจา จนกว่าฝูซิ่นเล่อจะหายเป็นปกติ” “ฝ่าบาททรงปรีชา ขอทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปี” บรรดาขุนนางต่างพากันถวายคำนับ เมื่อไม่ผู้ใดคัดค้าน ฮ่องเต้จึงพระราชทานป้ายหยกตราพยัคฆ์อันเป็นตราประจำตัวแม่ทัพให้จินเกาหยาง “จงรีบเตรียมตัวไปชายแดน แล้วนำชัยชนะมาสู่ต้าจินให้จงได้!” “รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ!” จินเกาหยางและผู้ติดตามออกเดินทางติดต่อกันโดยแทบไม่ได้หยุดพักเป็นเวลาสิบวันสิบคืน เขาเลือกใช้การเปลี่ยนม้าแทนการพักม้า แม้เป็นยอดอาชาฝีเท้าว่องไวเพียงใด ก็ยังไวไม่เท่ากับใจของจินเกาหยางที่ต้องการไปถึงที่ตั้งทัพไป๋หู่ให้เร็วที่สุด เพราะไม่รู้ว่ายามนี้กองทัพที่ไร้ซึ่งแม่ทัพจะเป็นเช่นไรบ้าง ในที่สุดเช้าของวันที่สิบเอ็ด จินเกาหยางก็มาถึงที่ตั้งทัพไป๋หู่ แม่ทัพคนใหม่ได้รับการต้อนรับจากเหล่าพลทหารเป็นอย่างดี ชายหนุ่มร่างสูงสง่าลงจากหลังม้าแล้วมองไปรอบ ๆ ทุกอย่างในกองทัพยังคงเป็นระเบียบเรียบร้อย ทหารมิได้แตกตื่นเสียขวัญที่แม่ทัพใหญ่ได้รับบาดเจ็บ ทุกคนยังปฏิบัติหน้าที่ของตนได้ตามปกติ จนจินเกาหยางอดไม่ได้ที่จะชื่นชม ‘กุนซือฝู’ ผู้ซึ่งพลทหารรายงานว่าเป็นผู้บัญชาการทัพไป๋หู่อยู่ในขณะนี้ ‘เขา’ ผู้นั้นคงเป็นผู้ที่มีความสามารถในการบัญชาการเป็นอย่างดีเลยทีเดียว “ยามนี้กุนซือฝูอยู่ที่ใด” จินเกาหยางถาม “เรียนท่านแม่ทัพ ขณะนี้ท่านกุนซือกำลังวางกลศึกกับนายกองคนอื่น ๆ อยู่” พลทหารตอบ “ท่านกุนซือกล่าวว่า หากท่านแม่ทัพมาถึงแล้ว ให้เชิญท่านไปเข้าร่วมการประชุมด้วยขอรับ” “เช่นนั้นจงนำทางข้าไปพบกุนซือฝู” “ขอรับ” จินเกาหยางเดินตามพลทหารไป พลางกวาดสายตามองรอบ ๆ ค่ายทหารแห่งนี้ หลายปีที่ผ่านมา ทัพไป๋หู่กรำศึกอยู่ชายแดนมาโดยตลอด นานทีพลทหารจะได้ผลัดเปลี่ยนกันกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดของตน ก่อนจะกลับเข้ากองทัพโดยไม่มีใครคิดหนีทัพแม้แต่คนเดียว ไม่รู้ว่าแม่ทัพและกุนซือฝูทำให้ทหารจงรักภักดีถึงเพียงนั้นได้อย่างไร พูดถึงเรื่องที่พลทหารผลัดเปลี่ยนกันกลับบ้านเกิดแล้ว จินเกาหยางก็อดคิดถึงแม่ทัพและกุนซือแห่งทัพไป๋หู่ไม่ได้ พี่น้องสกุลฝูแทบไม่เคยกลับเข้าเมืองหลวงเลย ยามที่ฮ่องเต้พระราชทานรางวัล ก็ทำได้เพียงส่งไปที่จวนสกุลฝู โดยผู้ที่ได้รับปูนบำเหน็จไม่เคยกลับมารับรางวัล หรือกลับมาใช้ทรัพย์สินเงินทองที่ได้รับพระราชทานแต่อย่างใด นับตั้งแต่อดีตแม่ทัพฝูหานบิดาของทั้งสองเสียชีวิตในสงคราม เมื่อสิ้นแม่ทัพฝูหาน ฝูซิ่นเล่อก็ขึ้นเป็นแม่ทัพแทนบิดา แม้เขาจะอายุยังน้อย แต่ก็มากด้วยฝีมือและเปี่ยมด้วยความสามารถ ชายหนุ่มวัยเพียงสิบเจ็ดปีสามารถนำทัพต่อสู้กับข้าศึกศัตรูตามกลศึกที่กุนซือฝูผู้เป็น ‘พี่ชาย’ วางไว้ จนได้รับชัยชนะนับครั้งไม่ถ้วน ชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วแคว้น ผู้คนต่างเคารพยกย่อง แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะไม่เคยพบหน้าทั้งสองมาก่อนเลยก็ตาม “ถึงแล้วขอรับ” พลทหารพาจินเกาหยางมาถึงกระโจมสีขาวขนาดใหญ่ที่มีทหารเฝ้ายามอยู่ด้านหน้า “เข้าไปเรียนท่านกุนซือว่าท่านแม่ทัพคนใหม่มาถึงแล้ว” พลทหารคนเดิมบอกกับทหารยาม ทหารยามเดินหายเข้าไปในกระโจม จินเกาหยางรออยู่ครู่หนึ่ง ทหารคนเดิมก็เดินออกมาเชิญเขาเข้าไปด้านใน “เชิญท่านแม่ทัพขอรับ” ทหารผู้น้อยแหวกผ้าม่านให้ จินเกาหยางเดินเข้าไปในกระโจม เหล่านายกองในชุดสีกรมท่าต่างมองมาที่เขาเป็นตาเดียว จินเกาหยางไม่คิดว่าเขาจะได้รับความศรัทธาจากคนเหล่านี้ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง นายกองย่อมภักดีต่อแม่ทัพของตน และแม่ทัพของนายกองเหล่านี้คือฝูซิ่นเล่อ หาใช่ตัวเขา แต่เพื่อต้าจิน เขาจะต้องเป็นผู้นำทุกคน ณ ที่แห่งนี้ในฐานะแม่ทัพคนใหม่ให้ได้ ระหว่างที่จินเกาหยางกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาของเขาก็สะดุดกับผู้ที่ยืนอยู่ในตำแหน่งประธาน สองเท้าของชายหนุ่มพลันหยุดชะงัก สายตาจับจ้องไปยังสตรีรูปร่างบอบบางในชุดขาวเรียบง่าย ท่าทางของนางดูอ่อนแอขี้โรค ใบหน้าขาวซีดคล้ายคนป่วย หากดวงตาที่มองมายังเขานั้นกลับเปี่ยมด้วยอำนาจอย่างไม่น่าเชื่อ สตรีในกองทัพเป็นเรื่องต้องห้ามมิใช่หรือ แล้วสตรีผู้นี้มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน!? “ท่านแม่ทัพ” ทั้งหมดหันมาประสานมือคำนับจินเกาหยาง รวมทั้งสตรีชุดขาวด้วย “ยินดีที่ได้พบทุกท่าน” จินเกาหยางประสานมือตอบ ก่อนจะก้าวเดินต่อ โต๊ะสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดใหญ่มีแผนที่กางไว้ และมีการปักธงรวมถึงทำสัญลักษณ์ต่าง ๆ มากมาย จินเกาหยางมองแผนที่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันมาสนใจกับเหล่านายกองและสตรีตรงหน้า “ข้าจินเกาหยาง รับพระบัญชาจากฝ่าบาทให้มาร่วมทำศึกกับพวกท่าน ขอพวกท่านโปรดรับข้าเป็นพี่น้อง เพื่อร่วมต่อสู้กับพวกท่านด้วยเถิด” เมื่อแรกที่ได้ยินข่าวว่าฮ่องเต้ส่ง ‘เว่ยหยางอ๋อง’ มาเป็นแม่ทัพแทนฝูซิ่นเล่อ เหล่านายกองต่างก็พากันคิดไปต่าง ๆ นานาว่าเขาจะเป็นคนเช่นไร จะถือตัวดังเช่นเชื้อพระวงศ์ทั่วไปหรือไม่ หากจินเกาหยางกลับพูดจาเป็นกันเอง เขากล่าวทุกถ้อยคำด้วยความอ่อนน้อม แต่ก็ดูน่าเกรงขาม ทั้งยังเรียกแทนตัวเองว่า ‘ข้า’ ไม่ใช่ ‘อ๋องอย่างข้า’ ทำให้เหล่านายกองรู้สึกดีต่อเขามากขึ้นกว่าตอนที่ได้สดับนามเป็นครั้งแรก สายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของจินเกาหยางจับจ้องไปยังสตรีชุดขาวที่ยืนอยู่เบื้องหน้า นางอาจไม่ใช่หญิงงามสะคราญโฉม แต่ก็นับว่าเป็นหญิงงามคนหนึ่ง แม้ว่าใบหน้านั้นจะขาวซีดไปสักหน่อยก็ตาม ราวกับรู้ตัวว่ากำลังถูกจ้องมองด้วยความสงสัย สตรีชุดขาวประสานมือขึ้นแล้วจึงเอ่ยแนะนำตัว “หม่อมฉันฝูซิ่นฮวา กุนซือแห่งทัพไป๋หู่ ยินดีที่ได้รู้จักท่านอ๋อง” จินเกาหยางนิ่งอึ้ง แทบไม่เชื่อในสิ่งได้ยิน และไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น! กองทัพทหารม้าสองแสนนายอย่างทัพไป๋หู่ อยู่ภายใต้การบัญชาการของสตรีอ่อนแอท่าทางขี้โรค เป็นไปได้อย่างไรกัน!
กลลวง บ่วงเสน่หา (นิยายสั้น ที่หวานจับหัวใจ)
ครอบครัวของเขาและเธอผูกสัมพันธ์กันมาอย่างยาวนานและหวังจะผูกพันต่อไปจึงให้เธอกับเขาหมั้นหมายกันเพื่อจะเกี่ยวดองกันในอนาคต แต่ทว่าเขากลับไม่สนใจเธอเพราะมีคนรักอยู่แล้วทำให้เธอหาทางที่จะทำความรู้จักกับเขาด้วยแผนการหนึ่งแต่กลับถูกเขาซ้อนแผนเข้าให้ เมื่อเป็นอย่างนั้นเธอจะตกอยู่ในสภาพไหน เธอจะสามารถรับมือเขาได้หรือไม่
คุณพ่อรับฝาก
ซันเซส...คุณพ่อกำมะลอมาเฟียขี้เก็ก ทายาทที่ต้องแบกรับภาระและความแค้นของคาร์ลอสมาหลายปี เดลล่า...เธอพาความหวังกลับมาให้เขาอีกครั้ง เมื่อมีผู้หญิงคนปริศนาพาตัวเธอมาทิ้งไว้หน้าคฤหาสน์ เขาจึงต้องตามล่าผู้หญิงคนนั้นมาเค้นเอาความจริงโดยด่วน แต่เมื่อเจอเธอ...เขากลับต้องรีบเปลี่ยนแผน ใช้คำสั่งหลอกให้ได้ใกล้ชิด จนเธอเผลอไปกับความเจ้าเล่ห์ของเขา สิตมน...คุณแม่กำมะลอ ขาหื่น เถียงคำไม่ตกฟาก เพราะ...เข้าใจผิดมาตลอดว่าเดลล่าเป็นลูกของเขากับเพื่อนรักของตัวเอง เมื่อต้องแบกรับภาระทำหน้าที่แม่แทนเพื่อน หญิงสาวจึงต้องหักห้ามใจ ท่องจนขึ้นใจ.... “นั่นสามีเพื่อน” แต่เขากลับยิ่งป้วนเปี้ยนไม่ห่างกาย สร้างความปั่นป่วนหัวใจไม่หยุดหย่อน ผู้ชายบ้าอะไรจะหื่นได้ทุกวินาที!
กลรัก เล่ห์อสูร
“มองหน้าผมได้หรือยังครับพิศา..” “อย่าโกรธผมนานนักเลยนะครับ..” “จะไม่ให้โกรธได้ยังไงในเมื่อคุณรู้ว่าฉันเป็นใคร..” “ในขณะที่คุณก็รู้ว่าผมเป็นใคร..ผมไม่ได้หลอกคุณฝ่ายเดียว คุณเองก็เจตนาหลอกผมให้ผมเข้าใจว่าคุณคือทิพย์ธัญญา..แล้วไม่ยอมบอกความจริงจนถึงวันนี้..” “เพื่อจุดมุ่งหมายใดล่ะครับพิมพ์พิศา..”
Trick or Treat แสบ... กวน... ป่วนเมือง!!
เมื่อแก๊งปล้นนักการเมือง ต้องมาเจอกับสายสืบสุดกวน ผู้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวชนิดโจรยังอาย ชนักติดหลังกำลังจะพลิกผันไปเป็นอย่างอื่น หรือเมืองหลวงศิวิไลซ์จะอยู่ท่ามกลางเปลวไฟสีแดงฉาน !!