
อคิณณ์หวงรัก
เฟย์รับปากกาและเอกสารมาเซ็นชื่อและระบุลงไปในสัญญาว่า ‘ขอเป็นการผ่อนชำระ’ ซึ่งอคิณณ์ก็ไม่ได้ทักท้วงแต่อย่างใด “ขอเบอร์พี่และบัญชีหรือพร้อมเพย์พี่ค่ะ” อคิณณ์ยื่นโทรศัพท์ให้เฟย์กดเบอร์เบอร์เขาออกไปยังโทรศัพท์ของเธอ “เบอร์นี้พร้อมเพย์” “พี่ก็รวยจะตาย ขี้งกไปได้” “งกอะไร ลดจากห้าแสนเหลือสองแสน หรือไม่เอา” “เอาค่ะ” “แล้วอย่าโทรมาพร่ำเพรื่อหรือคิดมาจีบฉันล่ะ” เฟย์ส่งสายตาค้อนใส่คนพี่อย่างไม่ชอบใจ เธออยากขอคืนคำที่ว่าหากไม่ได้พี่อคิณณ์เป็นแฟนจะไม่มีแฟนใหม่เลย ทำไมคนเราถึงได้ซวยขนาดนี้ เข้าเรียนที่ใหม่ได้เพียงสองเดือนแต่ทำหนี้สองแสน “ถ้าหนูหนักห้าสิบ พี่จะทำแล้วหมดหนี้ไหม” “คิดว่าตัวเองทำได่เหรอหนักห้าสิบน่ะยัยแม่วัว” “ถามเฉยๆ” “เอาสิ หนักห้าสิบค่อยมาคุยกัน” คนพี่รับปากออกไปแบบส่งๆเท่านั้นเพราะเธอคนนี้ประกาศไปว่าตัวเองหนักร้อยโล คงไม่มีทางที่จะทำได้อย่างแน่นอน ส่วนตัวอคิณณ์เองก็มั่นใจอย่างที่เขาคิดคือ ‘ไม่มีทาง’ หลังจากเซ็นเอกสารไปแล้วเฟย์ขอตัวกลับห้องพักของเธอก่อนพร้อมเอกสารยอมรับหน้สองแสนบาท เฟย์คิดจนหัวจะปวดเพราะเสียดายเงินจำนวนสองแสนบาทนี้มากแต่ที่เธอเลือกชำระเงินยังดีกว่าการมีคดีติดตัวเนื่องด้วยไม่อยากให้คนที่อุปการะเธอต้องผิดหวังในตัวเธอนั่นเอง เฟย์กลับถึงห้องแล้วค้นบัญชีเงินฝากของตัวเองที่มีจำนวนหกหมื่นบาท ซึ่งเงินนี้เธอได้มาจากการทำงานพิเศษตั้งแต่ช่วงมัธยมปลายแล้ว ตอนนี้เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยเนื่องจากยังใหม่กับที่นี่จึงยังไม่ได้สมัครงานหรือเริ่มทำงานพาร์ททามที่ไหน “แล้วจะหาเงินจากไหนนะ” “ไม่รู้ล่ะขออาบน้ำแล้วนอนก่อน” เมื่อจบกระบวนการความคิด เฟย์พาตัวเองเข้าห้องน้ำแล้วอาบน้ำชำระร่างกายให้ตัวเองชดชื่น จากนั้นสวมชุดนอนมาล้มตัวลงนอนในเตียงขนาด 6 ฟุตของเธอ “หรือจะลดน้ำหนักให้พี่นั่นเอาวะ” “อย่าบ้านะยัยเฟย์” “ครั้งเดียวสองแสนเลยนะ” “นอนก่อนตื่นมาค่อยคิด” เหมือนสมองของเฟย์จำนวนถามตอบกลับไปมาอย่างหาจุดตรงกลางไม่ได้ จนเธอพล็อยหลับไปด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้า เอกสารยอมรับสภาพหนี้ก็วางบนเตียงข้างเธอนั่นเอง ผ่านไปนานหลายชั่วโมง เฟย์ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงัวเงีย สิ่งที่เธอตื่นมาพบกับความจริงที่ไม่อยากเชื่อ คือตอนนี้เธอติดหนี้ถึงสองแสนบาท ว่าแล้วเธอจึงหยิบโทรศัพท์เมื่อเช็คข่าวคราวต่างๆและกลุ่มไลน์เพื่อนและสิ่งที่ทำให้เธอต้องตกใจกับเพื่อนไลน์คนใหม่ที่เธอแอดพร้อมส่งข้อความไป Fayya : พี่คะ เฟย์เองค่ะ เฟย์จะให้พี่เอาใช้หนี้ค่ะ ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ #อคิณณ์หวงรัก ขอเรียนนักอ่านที่น่ารัก โปรดทำความเข้าใจก่อนอ่านนะคะ เนื้อหาของนิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับความรักของชายหญิง เนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นการสมมติขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน จึงอาจจะมีบทที่ไม่เหมาะสมและไม่สมจริง เนื้อหาเหมาะสำหรับผู้มีอายุ 18 ปีขึ้นไป เนื่องจากมีเนื้อหาเกี่ยวกับการร่วมเพศ ตัวละครมีความสีเทาอาจไม่สมเหตุผล บางตัวละครมีพฤติกรรมที่ไม่ควรทำตามหรือลอกเลียนแบบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ขอให้นักอ่านที่น่ารักสนุกกับการอ่านนิยาย และสุดท้ายนี้โปรดแสดงความคิดเขียนอย่างสุภาพ ให้เกียรติซึ่งกันและกันค่ะ ........................................ นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ฉบับอื่นๆ ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง นำเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายหรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนจะดำเนินคดีตามกฎหมาย นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนนามปากกา ริตต้า619

Balance Engineer เดบิตเกียร์ เครดิตรัก
"ไม่เสือกสิคะ หนูมีปัญหากับน้องสาวเพื่อนพี่ ไม่ใช่มีปัญหากับพี่สักหน่อย"

หนี้รักวิศวะโหด
“พี่ช่วยฉันได้ไหมคะ?”ก่อนจะขึ้นรถเธอถามเขาย้ำอีกครั้งพร้อมกับจับแขนเขาแน่น เธออยากได้ความมั่นใจว่าเขาจะช่วยและไม่ทิ้งเธอไปกลางคัน“ช่วยให้ยายฉันปลอดภัยจากคนพวกนั้น แล้วพี่ต้องการอะไรจากฉัน ฉันจะให้พี่ทุกอย่าง” “หมายความว่าไง?”คาเตอร์หรี่ตามองเธอเหมือนสงสัยคำพูดของเธอ มองก็รู้ว่าเธอไม่มีอะไรจะให้เขา ผู้หญิงที่ทำงานตัวเป็นเกรียวหัวเป็นน็อตขนาดนี้จะมีปัญญาอะไรมาชดใช้อะไรให้เขาได้นอกเสียจากว่า… “ตัวฉันค่ะ พี่เอาไปได้เลย ฉันจะยอมพี่ทุกอย่างขอแค่รับปากว่าจะช่วยฉันและยายให้ปลอดภัยไปตลอด” คาเตอร์เหยียดยิ้มออกมาอย่างไม่เชื่อว่าผู้หญิงแบบเธอจะเสนอตัวเองให้เขาเพื่อแลกกับความปลอดภัยของตัวเอง แต่ทว่ามันคงเป็นอย่างเดียวที่เธอจะให้เขาได้“เธอแน่ใจนะที่พูดออกมา”

พลาดรักวิศวะภูธร
เพราะความผิดพลาดในคืนนั้น ทำให้เปลี่ยนความสัมพันธ์ของเขาและเธอที่ไม่มีวันมาบรรจบกันได้ไปตลอดกาล “เธอมันนิสัยไม่ดี ได้ฉันแล้วคิดจะทิ้ง ผู้หญิงดี ๆ เขาไม่ทำกันหรอก” “ถ้าฉันมันผู้หญิงไม่ดี พี่ก็อย่ามายุ่งกับฉันสิ” “เรามาไกลเกินกว่าที่จะพูดคำนั้นแล้ว ไปตกลงกันดี ๆ ดีกว่า” "ได้กันแล้ว พี่ต้องทำตัวเบอร์นี้เลยเหรอ" "เบอร์ไหน?"เขายักคิ้วกวนเธอ"เบอร์ตองหรือเปล่า"

วิศวะลวงรักเดิมพัน
“ที่นี้รู้หรือยังว่าเธอมันโง่ โง่แล้วก็ยังอวดฉลาด” “หยุดด่าฉันสักที!!! ฉันรู้แล้วว่าตัวเองโง่ แล้วยังไงล่ะ ตอนนี้ฉันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว” “ฉันถึงถามเธอไงว่าเธอมีเหตุผลอะไรถึงได้เอาตัวเองมาเสี่ยงแบบนี้”

ตุลา(ไม่)อ่อนโยน
เด็กผู้หญิงตัวอ้วนกลมแก้มยุ้ย แต่ในวันนี้เธอเป็นหญิงสาวตัวเล็กน่ารักที่ทำให้เขาใจเต้นแรง แต่ต้องทำหน้านิ่งเข้าไว้ และที่สำคัญ เธอคือลูกสาวของเพื่อนแม่ที่ถูกฝากฝังให้ดูแลในช่วงที่น้ำท่วม 'ตุลา'ในความทรงจำของ 'ข้าวจี่' คือผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอ5ปีและชอบดึงแก้ม ดึงผมเปีย ทำให้เธอร้องไห้และวิ่งไปหลบแผ่นหลังของแม่ทุกครั้งที่เจอเขา และที่สำคัญ เขาคือลูกชายของเพื่อนแม่ที่รับหน้าที่ดูแลเธอและเจ้าแมวอวบตัวกลม ที่ต้องอพยพหนีน้ำท่วมไปอาศัยที่บ้านของเขา "เอาเถอะ เพื่อแมวแล้วต้องทำหน้าหนาไว้ก่อน ยังไงต้องรบกวนเขาอยู่ดี" แล้วเรื่องของคนสองคนและแมวหนึ่งตัวก็เริ่มต้นขึ้นในเดือนตุลาคม

พี่ว๊ากตัวร้ายยัยคู่หมั้นตัวแสบ
น้ำนิ่ง วิศวกรรมโยธา เฮดว๊าก ปี 3 หล่อ รวย โหด นิ่งสมชื่อสถานะ หมั้น แบบไม่รู้ตัว"ชื่อน้ำนิ่งแต่บนเตียงพี่ไม่เคยนิ่งนะ"โรส น้องใหม่ปี 1 วิศวกรรมโยธา ปี 1 สวยมั้ง สวยแบบฉบับหมากระเป๋า เรื่องป่วนประสาทไว้ใจโรสร้ายๆ ดื้อๆ สถานะ หมั้น ตอนไหนก็ไม่รู้"มีคู่หมั้นแบบนาย ขอนอนตายแบบไร้คู่ดีกว่า

หลิวซินซิน วิศวกรสาวทะลุมิติพลิกแผ่นดิน
เมื่อวิศวกรสาวอัจฉริยะผู้เกลียดไสยเวทย์เข้าไส้แต่ดันมีพ่อเป็นจอมขมังเวทย์ต้องทะลุมิติมาอยู่ในกองทัพอดอยากยุคโบราณสมองแห่งวิทยาศาสตร์จะผสานมนตราขุนแผนพร้อมกุมารทองสายฮาสายโหดที่จะปลุกพลังสะเทือนแผ่นดิน

สะใภ้วิศวะ
พี่ชายที่แสนอบอุ่นกับน้องสาวที่สดใส กลับมาเจอกันอีกครั้ง แต่เขากลับแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งและเย็นชากับเธอ เมื่อทั้งคู่ต้องแต่งงานอยู่กินกันตั้งแต่ยังเรียนมหาลัยเหตุการณ์หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น!! สิบปีที่แล้ว "เฮียครามสัญญากับเดียร์น๊า ว่าโตขึ้นเราจะแต่งงานกัน" "ครับ เฮียสัญญา" "เฮียจะมีแค่เดียร์คนเดียวใช่ไหมคะ" "ชีวิตนี้เฮียจะไม่นอกใจและนอกกายเดียร์ตลอดชีวิต เฮียสัญญา"

บัญชารักเมียอสูร
ถ้าไม่ติดที่ขัดใจแม่ซึ่งเป็นโรคหัวใจไม่ได้ พรรษวัฒน์ ศิริภัสสราหนุ่มนักธุรกิจเจ้าของอู่ต่อเรือก็จะไม่มีวันข้องแวะกับยัยแว่นหนาเตอะ หน้าจืดอย่าง ธัญญา หรือที่แม่เขาเรียกติดปากว่า ซินหมี่ อย่างเด็ดขาด แต่เขาจำต้องหมั้นหล่อนเอาไว้เพื่อเอาใจแม่และหาทางกลั่นแกล้งหล่อนด้วยการพาไปอยู่ด้วยที่อู่ต่อเรือให้หล่อนเข็ดหลาบจนอยากกลับบ้านแต่ยังไม่ทันได้ลงมือ เขากลับตกหลุมเสน่ห์ของแม่สาวหน้าจืดเข้าเสียนี่ คราวนี้เขาจะทำยังไงดี

สถาปนิกสาวเกิดใหม่พาครอบครัวสู่ความร่ำรวย ภาค 1
สถาปนิกสาวทายาทมหาเศรษฐีกลับมาตายในไซต์งานก่อสร้างเพราะเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหว จนดวงวิญญาณถูกดึงให้ย้อนเวลาไปยังยุคโบราณ“โอ้โห มีปู่ย่าและญาติพี่น้องเห็นแก่ตัวเอาเปรียบกันถึงขนาดนี้ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด!"

พลาดรักร้ายนายวิศวะ
"เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธอก็วิ่งไปหาคนอื่น" "พี่สาวฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว อย่างที่พี่เข้าใจ" "เป็นเด็กเอ็นมันไม่ต่างกับผู้หญิงขายตัว" อรัณจับข้อมือเรียวเล็กของมิริณเน้นด้วยความโกรธจัด ใบสวยหวานไร้กรอบแว่นตา จ้องมองคนปากร้ายโดยไม่เกรงกลัว "ถ้าเกลียดผู้หญิงขายตัว เกลียดพี่สาวฉัน เกลียดฉันมากนัก ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียทีสิ" มิริณกดน้ำเสียงโดยความไม่พอใจ พร้อมกับสะบัดมือออกจากแขนของอรัณ "ถ้าอยากเป็นเด็กขายตัวตามพี่สาวของเธอนัก ก็มาขายให้ฉันเสียสิ จะได้ไม่ต้องวิ่งหาคนอื่นให้มันเหนื่อย แค่นอนให้ฉันกระแทกก็พอ" "พี่รัณ" มิริณตระโกนใส่หน้าอรัณด้วยความโกรธจัด !! เพี๊ยะ !! พร้อมกับตะเบ่งฝามือฝาดใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณด้วยที่เขานั้นดูถูกเธอไม่หยุด ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบ และมองมิริณด้วยสายตาดุดัน "ขอซื้อดีๆ ไม่ขาย งั้นก็โดนฉันกระแทกก่อน แล้วค่อยคิดราคามาละกัน" พูดจบอรัณก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความโมโห ใครรอคอยพี่อรัณสายหวานละมุน อบอุ่น ข้ามไปได้เลยจ้า แก๊งค์นี้ไม่มีคนดี ถึงคิวเรื่องของพี่อรัณ แล้วนะคะ ฝากนักอ่านที่น่ารักติดตามและให้กำลังใจพี่อรัณและนุ้งมิริณกันด้วยนะคะ รักพี่อรัณ มิริณ อย่างลืมกดไลท์และเป็นกำลังใจไรท์กันด้วยนะคะ ❤️??????

พลาดรัก
"คุณยังอยากจะมีผมอยู่ข้างๆ ไหม" มือหนาเอื้อมไปลูบผมของเธอเบาๆ เพราะกลัวว่าจะไปกวนให้ตื่น แต่จังหวะนั้นดวงตางามค่อยๆ ลืมขึ้นมา ที่จริงเธอยังไม่หลับ ทั้งสองมองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ปิ่นมุกก็รีบหลบสายตานั้น เธอกำลังจะหันหลังให้ แต่ถูกมือของอีกฝ่ายคว้าร่างให้หันกลับมา เปรี้ยง! เสียงฟ้าดังลงมาอีกครั้ง คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจจนเผลอซุกใบหน้าเข้าไปกับลำตัวของอีกฝ่าย นิ้วแกร่งจับคางเรียวให้เงยขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับแนบริมฝีปากลงไปจูบแบบจงใจ ครั้งนี้เธอนิ่งมากไม่ปฏิเสธแต่ก็ไม่ได้ตอบสนอง ลิ้นหนาแทรกเข้าไปสัมผัสโพรงปากหวาน ดวงตางามค่อยๆ หลับลงช้าๆ เมื่อสัมผัสนั้นเร่าร้อนขึ้น มือหนาเริ่มอยู่ไม่นิ่ง สอดเข้าไปลูบคลำหน้าอกอวบอิ่มของอีกฝ่ายเบาๆ เห็นเธอไม่ว่าอะไรเขาก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อชุดนอนตัวบางออก ปิ่นมุกกำลังต่อสู้กับตัวเองอยู่ ความโหยหาอาวรณ์ และความกลัวที่เขาเคยทำไว้กับเธอ พอคิดมาถึงตรงนี้คนตัวเล็กก็สะดุ้ง เมื่อถูกของแข็งสัมผัสกับร่องเล็ก "ไม่นะ" มือเรียวรีบผลักอีกฝ่ายให้ออกห่าง เพราะเธอจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีกไม่ได้แล้ว แต่นอร์เวย์ไม่สามารถที่จะหยุดตัวเองได้ เขาต้องการและโหยหาในเรือนร่างของเธอมาก ชายหนุ่มค่อยๆ ส่งความเป็นชายเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย "ซี๊ดด" "อื้อ..ไม่นะคุณนอร์เวย์" เสียงที่สั่นระริกดังออกมาจากลำคอระหงเบาๆ แม้แต่เรี่ยวแรงที่จะห้ามเขาก็ไม่มีเลย "ปิ่น ซี๊ดด" มือหนาลูบไล้ผมของเธอแบบอ่อนโยน ในขณะที่ความเป็นชายไม่ได้หยุดที่จะขยับ "อือ" หญิงสาวยังคงไม่ตอบสนอง เธอเคยมอบร่างกายนี้ให้เขาไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ในครั้งนั้นมันกลับเป็นแค่การเล่นตลกกับชีวิตของเธอ "ปล่อย!" ตุ๊บ! ตุ๊บ!! ปิ่นมุกรวบรวมแรงที่มีอยู่ทั้งหมด ทุบลงลำแขนของอีกฝ่ายเพื่อให้เขาหยุด แต่มันกลับยิ่งเป็นแรงกระตุ้น ให้เลือดในกายเพิ่มสูงขึ้นจนเขาเร่งความเร็ว "อ๊าา ปิ่น ผมไม่ไหวแล้วว" ชายหนุ่มเร่งจังหวะอยู่เพียงไม่นานก็หยุดทุกอย่างไว้.. "คุณนอร์เวย์!" หญิงสาวตกใจเมื่อเขาปล่อยสิ่งนั้นเข้ามาในร่างกายเธอ..

Love Secret รักลับสัมพันธ์ร้อน
ความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ที่ถูกปิดบังมาตลอด3ปี 'ฝ่ายหนึ่งอยากเปิดเผย ฝ่ายหนึ่งอยากปิดบัง' "เรื่องของเรามันยากเกินไปหรือเปล่า" "นายอยากบอกทุกคนเรื่องของเราเหรอ" "แล้วเธอจะให้เราเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่" อยู่ไปก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ดีพอ ให้เธอประกาศตัวเองกับใคร "ฉันอยากรู้ว่าฉันไม่ดีพอจะเป็นคนรักของเธอเหรอ ทำไมเธอทำแบบนี้กับฉัน” “ฉันก็บอกนายแล้วไงว่าขอเวลาอีกนิด ทำไมนายไม่เข้าใจฉันบ้าง” จากความรักเปลี่ยนเป็นความน้อยใจ เสียใจ จนในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นความแค้นเคือง อะไรคือจุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์ครั้งนี้ และใครต้องเป็นฝ่ายเจ็บปวดมากกว่ากัน

คุณพยาบาลจ๋าช่วยรักษาผมที
“คุณคิดว่า ถ้าใจผมเลือกได้ระหว่างเป็นโควิดกับไข้หวัดใหญ่ใจผมจะเลือกอะไร “อืม..ไม่รู้สิ เลือกไข้หวัดใหญ่มั้ง” "ผิดครับ..เพราะใจผมเลือกคุณไง”

Bad Engineer วิศวะเลว
ก็แค่คู่หมั้นที่ฉันไม่ต้องการ

วิศวะลวงรักร้าย
เมื่อขวัญตาถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ เธอค้านหัวชนฝาแต่พ่อไม่ยอมบอกถ้าไม่แต่งครอบครัวเธอก็จะไม่เหลืออะไร "นี่พี่เองเหรอผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย" คิณมองคุุณหนูปากดีที่เขาเกลียดหนักหนาแล้วนึกสนุก จากที่ไม่อยากแต่งกลับรู้สึกสะใจขึ้นมาซะงั้น "สุดท้ายคูณหนูปากดีแบบเธอก็ต้องมานอนครางใต้ร่างคนอย่างฉัน"

Return Love แบดบอยสุดฮอต กับยัยว่าที่หมอฟัน
เลิกกันแล้วคือจบ แต่ที่แย่คือแฟนเก่าเราควงแฟนใหม่มาเจอกันในวันที่เราดันเจอแต่เรื่องแย่ๆมาทั้งวัน วันนั้นคือวันมหาปลัยความแย่ บอกได้คำเดียวว่าวันนี้เป็นวันซวยของผู้หญิงที่ชื่อ" น้ำหนาว " นอกจากจะเข้าเรียนสายโดนถามคำถามที่ถึงกับไปไม่เป็น ผลสรุปคือโดนหักคะแนน โดนอาจารย์หมอตำนิ แล้วพอพักเที้ยงแล้วมากินข้าวกับเพื่อนสาว(?) อยู่โรงอาหารคณะวิศวะ ที่ไม่อยากจะมาเยียบที่นี้ที่สุดแล้ว ดันมาเจอกับคนที่คิดว่าลืมไปแล้วว่าเคย... มาก่อนแถมควงมากับดาวคณะนิเทศ มันเจ็บหน่วงๆยังไงไม่รู้ แล้วเขาจะมานั่งอะไรโต๊ะเดียวกับฉันเนี้ย!!! ฝากติดตามเพจไรท์ด้วยนะ

ลุงดามพ์กระหน่ำสวาท
“โอ้วววว… อยากจัง… อยากสุดๆ” อรนภาบิดสะโพกไปมา นิ้วน้อยๆ กระแทกเข้าใส่รูเสียวของตัวเองสลับกับแท่งซิลิโคน มือที่เหลืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบเคล้นเต้านมคัพอีอวบใหญ่ เคล้นคลึงจนเนื้อหนั่นขาวๆ ปลิ้นออกมาจากซอกนิ้ว บีบบี้จนหัวนมแข็งโด่เป็นเม็ด น้ำคาวหอยแตกซ่านออกมาอาบเลื่อมแท่งอวัยวะเพศเทียม กระแทกทิ่มเข้ามาดับความเงี่ยนที่ค้างคาอยู่ในอารมณ์ไม่หาย เพราะผัวชราวัยคราวพ่อสนองให้ไม่อิ่มไม่พอ “อ๊า… อูย… อูย… อูย… ” ใบหน้าของหญิงสาวบิดเบ้ เม้มปากด้วยความทรมาน หารู้ไม่ว่าช่างดามพ์ที่กำลังแอบดูหล่อนกำลังรู้สึกทรมานยิ่งกว่า

Sorry คนนี้หวง
ช่วงนี้สงสัยดวงจะตก ก็จะอะไรล่ะ ฉันดันไปทำรถที่จะลงแข่งของ’เซน’เป็นรอยยาวเกือบครึ่งคัน ซวยชิบ! ยิ่งช่วงนี้จนๆอยู่นะเพ้นท์โว้ยย"เฮ้ย! ใจเย็นเว้ยไอ้เซน!" เสียงจากปากเพื่อนของเขาไม่สามารถหยุดผู้ชายที่กำลังบีบข้อมือแถมฉุดกระชากลากถูฉันเหมือนผักในตลาดสดนี่ได้สักนิ"นี่! ฉันเจ็บ!" ฉันทนความเจ็บไม่ไหวจนต้องตะโกนบอกเขาแข่งกับเสียงท่อและเสียงล้อรถในสนามแข่งรถ"หุบปาก!" เสียงทุ้มต่ำที่ตะคอกกลับมาทำให้ฉันสะดุ้งตัวโยนทันที ทำไมต้องตะคอกด้วย ตกใจหมดเลย!
