เพื่อน(ไม่)สนิท

EP 00

คอนโดหรูกลางใจเมือง ภายในห้องสไตล์ยุโรปบนเตียงนอนขนาดใหญ่..ยังมีสองร่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันบนเตียงส่งผลให้เกิดเสียงสะท้อน ครวญครางของหญิงสาวกึกก้องไปทั่วห้อง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊ะ...กรี๊ดดดดด!/อื้มส์" สองร่างนำพากันขึ้นสวรรค์ด้วยอารมณ์รัญจวนใจ 'พระราม' ถอดแก่นกายออกจากร่องสวาทคับแคบมือหนาดึงถุงยางเปื้อนเลือดออกแล้วหยิบชิ้นไหม่ขึ้นมาสวม

"พะ..พอได้แล้ว..ฉันไม่ไหวแล้ว" 'พิมส์เสน' เจ้าของร่างกายซ่อนรูป ขาวผ่อง พูดเสียงติดขัดเพราะเธอกำลังหายใจเหนื่อยหอบ จมูกเชิดรั้นสูดอากาศหายใจเข้าปอด

"แค่นอนถ่างขาให้เอาแค่นี้เหนื่อยแล้ว?"

"ก็นาย.."

"ก็นายอะไร?" เรียวคิ้วขมวดยุ้ง ดวงตาเจ้าเสน่ห์มองคนบนเตียงที่ใช้มือบางเสยผมหน้าเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อขึ้นลวกๆด้วยท่าทางหงุดหงิด..

"ก็นายพึ้งไปเอากับคนอื่นมา.." ใบหน้าหวานเจื่อนลงเล็กน้อยเพราะความจริงเธอรู้ดีอยู่แก่ใจว่าตัวเองอยู่ในสายตาแค่ตอนเหงาก็เท่านั้นแหละ..

"แล้วไง...ฉันจำเป็นต้องเอากับเธอแค่คนเดียวหรอ" คำพูดแทงใจดำทำให้ร่างเปลือยเปล่าหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงแล้วหยิบผ้าห่มผืนหนามาพันรอบตัวเอาไว้

"ฉันจะกลับแล้ว.." พิมพ์เสนบอก แล้วจับผ้าห่มผืนหนาเดินผ่านหน้าพระรามไป..แต่ทว่ามือหนากลับฉุดรั้งร่างบางเข้ามาหาตัวแล้วกระชากผ้าห่มผืนหนาออก

"เธอไม่มีสิทธิ์เดินหนีฉันดื้อๆแบบนี้"

"พรุ่งนี้ฉันมีเรียนเช้า" พิมส์เสนเบือนหน้าหนีจมูกโด่งที่ยื่นมาคลอเคลียลำคอระหงด้วยท่าทางนึกรังเกียจ

"ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ..เราก็เอากันแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว" สิ้นเสียงพูด ดวงตากลมโตภายใต้ขนตาแพงอนก็จ้องมองเข้าไปในดวงตาดำขลับคู่นั้นต้องการหาคำตอบ..

"ถ้านายอยากมาก..ก็ไปซื้อกินสิ"

"ไม่ว่ะ..มีคนถ่างขาให้เอาฟรีอยู่ไกล้ๆทำไมต้องลำบากไปซื้อกินข้างนอก" ใบหน้าหวานชาวาบ เธอนิ่งมองใบหน้าที่ทุกคนต่างหลงใหลในเสน่ห์ของเขา..สถานะแบบนี้ถึงเธอจะชิน..แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่รู้สึกอะไร..

"ฉันไม่ได้ใจดีที่จะใช้ผู้ชายร่วมกับผู้หญิงคนอื่นเป็นร้อยหรอกนะ.."

"เธอกำลังบอกว่าจะให้ฉันเอาแค่เธอคนเดียวแบบนั้นหรอ"

"คนฉลาดแบบนายคงรู้คำตอบ"

"โทษทีว่ะ..ฉันไม่เคยหยุดที่ใคร..แล้วก็ไม่มีใครหยุดฉันได้ด้วย" ถึงเธอจะรู้คำตอบอยู่แก่ใจ..แต่ก็ถามออกไปแบบนั้นแหละตอกยํ้าความรู้สึกตัวเอง..

"..."

"ปล่อยฉันได้ละ..อื้อ!" นํ้าเสียงถูกกลืนหายไปในลำคอ..เมื่อถูกมือหนาจับท้ายทอยกดจูบหนักๆลงบนริมฝีปากบางสีแดงระเรื่อเป็นธรรมชาติ..พระรามกดจูบหนักๆลิ้มลองรสจูบคุ้นชินที่ไม่เคยเบื่อ ลิ้นหนาซุกไซร้ทั่วโพรงปากหอมหวานมืออีกข้างบีบเค้นเอวขอดเปล่าเปลือยหนักๆกระเด้งเอวสอบถูไถกับร่องสวาทเยิ้มๆด้วยความวาบวาม..

"อื้อ~~" เปลือกตาคู่สวยหลับพริ้ม เรียวแขนโอบรอบลำคอใหญ่เอาไว้อย่างลืมตัว..มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาโดนพระรามเข้าไกล้เธอก็เหมือนครอบงำด้วยอารมณ์ราคะ..

สองร่างจูบดูดดื่มกันอย่างเร้าร้อน พระรามกดจูบลงบนริมฝีปากบางเป็นจังหวะและค่อยผลักร่างของเธอล้มลงบนเตียงอีกรอบ..เมื่อนอนราบบนเตียงมือหนาที่สอดใต้ท้ายทอยก็ผละออกจับเรียวแขนเธอกดลงบนที่นอนและสอดนิ้วเข้าประสานกันเอาไว้เป็นหนึ่งเดียว..

"อื้อ..อื้มส์"

"กรี๊ดดดดด!!" พระรามผละจูบออกและกระแทกเอวเข้าร่องวาทหวานเยิ้มสุดโคน..ความคับแน่นยิ่งเพิ่มความพึงพอใจให้ชายหนุ่ม..

ปั๊บๆๆๆๆๆๆ!!!!

"อ๊ะ..อื้อๆๆๆๆ"

"แน่นเหมือนเดิมเลยนะพิมพ์..อื้มส์" ขนาดใส่ถุงยังฟิตขนาดนี้..ถอดออกจะขนาดไหนกันนะ..

"ระ..ราม..จะ..จุก..เบาๆ..อ๊ะๆ" ร่างเล็กสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่งมือบางบีบมือหนาเอาไว้แน่น..ริมฝีปากถูกกลั้นระบายความเสียว..เรียวขาคู่สวยเกี่ยวพันเอวสอบเอาไว้แน่น..

พระรามก้มหน้างับยอดอกที่ชันขึ้นเป็นไตและใช้ลิ้นเขี่ยมันเล่นอย่างสนุกมือหนาผละออกจากมือเธอ และเลื่อนมาจับเอวขอดบีบเค้นมันเล่น..

"นะ..แน่นชิบ"

พั้บ!!!!ๆๆๆๆๆ

"กรี๊ดดดดดดด..ระ..รามเบาหน่อย..อ๊ะส์ๆ" ร่างกายขาวโพลนแปรเปลี่ยนเป็นแดงกํ่าขึ้นมาทันใด เมื่อโดนแก่นกายอวบใหญ่กระแทกลึกขึ้นเรื่อยๆเม็ดเหงื่อไหลอาบตัวสาวเจ้ามันวาวไปทั่วร่างถึงแม้ในห้องจะเย็นแค่ไหนก็ตาม..

"น่าเอาขนาดนี้มันน่าโดน.."

"มะ..มันแรงไป...ซี๊ดดส์" เรียวแขนสเปะสะปะกำผ้าปูไว้แน่น..ถึงจะผ่านกันมาหลายยกหลายท่าความเสียวซ่านก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ..โดนกระแทกทีไรเหมือนใจจะขาดทุกที..

"พะ..พิมพ์..ถ่างขาออกอีก" ใบหน้าหล่อเหลาเหยเก เอวสอบยังกระแทกกระทั้นไม่หยุด เมื่อแอ่งเนื้ออุ่นร้อนคับแคบที่ขลังไปด้วยนํ้ากามตอดรัดเร้าๆไม่หยุด..จนชายหนุ่มกัดฟันกรอดมือหนาจับเอวขอดเอาไว้แน่นเผยให้เห็นเส้นเลือดผุดขึ้นตามแขน...เป็นภาพที่หล่อและเซ็กซี่ในขนาดเดียวกัน..เธอไม่แปลกใจทำไมสาวๆถึงชอบเวาลาพระรามอยู่บนเตียง...ทั้งดุ..ทั้งเอาเก่งในเวลาเดียวกัน..

"มะ..ไม่ไหวแล้ว.."

ปั๊บ!!!ๆๆๆๆๆ ความจุกถาโถมเข้าร่างเธอเรื่อยๆนํ้าสีขาวขุ่นปนเลือดสีแดงสดไหลซึมเอ่อล้นจุดเชื่อมเปียกแฉะออกมาตามเรียวขาผสมผสานกับเสียงกระทบของ ของเหลวที่เชื่อมกัน..

"ชิบ.." พระรามสบถออกมาในทันใดเมื่อรับรู้ถึงอะไรบางอย่าง...แต่ทว่าอารมณ์ที่กำลังจะแตะขอบสวรรค์ก็หยุดไม่ได้เอวสอบจึงกระแทกเข้าร่องแคบต่อไม่หยุด..

ตั้บ!!!!ๆๆๆๆๆๆ พรวด!!

"กรี๊ดดดดด..!/อื้มส์" ใบหน้าหล่อเหลาฟุบลงที่หน้าอกอวบอิ่มสองร่างหายใจเหนื่อยหอบ

"นะ..นายปล่อยในหรอ?" พิมพ์เสนถามออกไปด้วยความกังวลเพราะรอบเดือนของเธอตอนนี้มันอยู่ในช่วงตกใข่พอดี..

"อืม..ถุงแตก"

"ฉันจะกลับแล้ว..." ใบหน้าหวานซีดเผือกเธอผลักร่างหนาออกและรีบลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวม พระรามที่อารมณ์ยังไม่สงบลงถอดถุงยางออกและมองหน้าพิมส์เสนด้วยอารมณ์หงุดหงิด..

"เธอนัดใครไว้งั้นหรอ ถึงได้รีบขนาดนี้..!?" อารมณ์หวงของทวีคูณขึ้นเรื่อยๆเมื่อเห็นท่าทางของหญิงสาวที่ร้อนรนผิดปกติ..

แต่ที่จริงแล้วพิมพ์เสนเพียงแค่รีบกลับไปกินยาคุมก็เท่านั้นเอง..เธอไม่อยากให้เหตุการณ์มันซํ้ารอย..

และเธอก็จำคำของพระรามไว้ดีเสมอ..

'ถ้าไม่อยากเสียใจ..ก็อย่าหวั่นไหวกับฉัน'

.

.

.

เพื่อนสนิทมันเชย..เราเลยเป็นเพื่อนร่วมเตียง

อ่านแล้วกดไลค์ คอมเม้นท์ให้ไรท์นนนี่ตัวน้อยๆคนนี้ด้วยนะคับ ??