ความจำเสื่อม

เซี่ยชิงหลี ดรุณีเปลี่ยนชะตาพลิกอนาคต
หลายปีที่ใช้ชีวิตเป็นสายลับ หลังจากตายเซี่ยชิงหลีได้เข้าไปอยู่ในร่างหญิงใบ้ในยุคโบราณ ทั้งชีวิตไม่เคยได้อยู่ดีๆ หลังจากนี้เธอจะทำให้ครอบครัวใหม่มีแต่ความสุข เซี่ยชิงหลี สายลับที่แฝงตัวในนามหมอเถื่อนได้รับมอบหมายให้เจาะเอาข้อมูลลับของกลุ่มวิจัยมนุษย์ จากสถาบันวิจัยเถื่อน ทว่าเกิดการทรยศขึ้นภายในองค์กรทำให้สถานะตนเองถูกเปิดโปง การทรมานทุกรูปแบบได้เริ่มขึ้นเพื่อรีดเค้นเอาความลับ กว่าครึ่งปีที่ต้องทนทุกข์ทรมาน ทว่าฝ่ายศัตรูก็มิได้สิ่งใดจากปากของตน สองศูนย์แปด คือรหัสของเซี่ยชิงหลี พวกมันได้ไปเพียงเท่านั้น ทว่าต่อมาเธอได้ถูกส่งตัวไปยังห้องทดลองวิจัยเพื่อทดลองยาพิษ สามปีที่ติดอยู่ที่นั่นกว่าจะหลบหนีออกมาได้ ภายหลังจากส่งข้อมูลลับให้กับทางองค์กร ที่อยู่ของตนกลับถูกถล่มด้วยละเบิดนาปาล์มลูกใหญ่ เสียงสุดท้ายที่เซี่ยชิงหลีได้ยินคือคำบอกลาจากหัวหน้าครูฝึกของเธอ ตนถูกทิ้งแล้วสินะ... ********************************************* ม่านหมอกยามเช้าลอยอ้อยอิ่งอยู่เหนือพื้นดินและยอดไม้ ละอองน้ำค้างยัง เกาะพราวอยู่บนใบหญ้า เปล่งประกายระยิบระยับเมื่อกระทบกับแสงอาทิตย์ดวงน้อยที่กำลังคลี่แสงออก แม้รอบกายจะดูสวยงามจนมิอาจละสายตา ทว่า...ที่นี่คือที่ไหน! ดวงตาดำขลับสำรวจรอบกายอย่างระมัดระวังตามความเคยชินที่ฝึกเป็นประจำ ทำให้ร่างกายจดจำและกลายเป็นสัญชาตญาณ ไร้แผ่นดินที่แห้งแล้ง ไร้การต่อสู้ ไร้เสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว ไร้เสียงปืนและระเบิด ************************************************* ร่างบางพึมพำเสียงเบา สมองยังไม่ทันได้ประมวลผลว่าเหตุใดตนเองยังคงมีชีวิตอยู่ วินาทีต่อมากลับมีผู้หญิงคนหนึ่งพุ่งตัวเข้าหาอย่างรวดเร็วจนไม่อาจหลบได้ทัน เซี่ยชิงหลีตกอยู่ภายใต้อ้อมแขนของหญิงสาวแปลกหน้า ท่าทางที่ดูเป็นกังวลและซุ่มเสียงที่เหมือนกำลังตำหนิตนเองทำให้คนพูดไม่ออก ดวงตากลมโตจดจ้องใบหน้าของหญิงสาวผู้นั้นด้วยท่าทีงงงัน พลันเสียงอื้ออึงก็ดังขึ้นในหัวราวกับประทัดแตก ความเจ็บปวดบางอย่างกรีดแทงเข้าไปในส่วนลึกของประสาท เซี่ยชิงหลียกมือขึ้นกุมหัวของตนด้วยสีหน้าเจ็บปวด แต่แล้วเสียงนั้นก็หายไป ความโล่งสบายเกิดขึ้นในชั่วขณะ ในหัวราวกับถูกกระชากบางอย่างออกไป “....เจ้าได้ยินที่แม่พูดหรือไม่!! หลีเอ๋อ!! เกิดอะไรขึ้น ลูกไม่สบายหรือเจ็บตรงไหนบอกแม่มา” ฟังออกแล้ว!! ในที่สุดตนเองก็สามารถฟังผู้หญิงตรงหน้าเข้าใจ มหัศจรรย์จริงๆ “ชิ! คนก็หาเจอแล้วยังต้องร้องไห้คร่ำครวญอันใดอีก” จางซุนโหรวที่ตามขึ้นเขาในตอนเช้าเพื่อดูลาดเลาเอ่ยเหน็บแนม หญิงสาวหันขวับไปในทันที ความทรงจำหนึ่งพลันแล่นเข้ามาในหัว ทว่าครั้งนี้กลับต่างออกไปเพราะมันคือความทรงจำของคนอื่น และนั่นทำให้ร่างกายของเซี่ยชิงหลีทำไปตามสัญชาตญาณเดิม หญิงสาวพุ่งเข้าคว้าลำคอสตรีนางนั้นด้วยใบหน้าสงบนิ่ง ดวงตาเย็นชาจ้องมองไปยังนางราวกับกำลังมองคนตาย หลายปีที่ต้องคุกคลีอยู่กับความตาย ทำให้กลิ่นอายที่แผ่ออกมาดูน่าพลั่นพรึง บัดนี้เซี่ยชิงหลีรู้แน่ชัดแล้วว่าตนไม่ได้อยู่ที่โลกเดิมที่คุ้นเคย และร่างที่ตนมาอาศัยอยู่เจ้าของเดิมถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยมจากคนในครอบครัว ชีวิตที่สองนี้ต้องมาอยู่ในยุคโบราณที่แสนแปลกประหลาด แต่นางก็สามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว ทว่า...หากไม่แก้แค้นใจดวงนี้คงมิอาจสงบได้ หญิงสาวออกแรงอีกครั้งใบหน้าของคนที่ตกอยู่ภายใต้กรงเล็บของเธอ เริ่มบิดเบี้ยวเขียวคล้ำเพราะขาดอากาศหายใจ เซี่ยชิงหลีรู้ดีว่าหากออกแรงเพิ่มอีกเล็กน้อย คอเล็กๆ ที่แสนบอบบางคงจะหักอย่างง่ายดาย “หลี่เอ๋อ!! หยุดเดี๋ยวนี้!! ปล่อยป้าสะใภ้ของลูกเร็วเข้า!!” ราวกับได้รับคำสั่งจากผู้บัญชาการ หญิงสาวปล่อยมือโดยอัตโนมัติ แม้จะรู้สึกมึนงงในปฏิกิริยาของตนและเหมือนการควบคุมร่างกายนี้ช่างเป็นไปอย่างยากลำบาก เห็นทีในอนาคตต้องฝึกฝนให้ร่างกายนี้สามารถตามทันความเร็วที่เคยฝึกในชีวิตก่อน “แค่ก!! แค่ก!! แค่ก!!” หญิงผู้เคราะห์ร้ายรีบสูดอากาศเข้าปอดเพื่อให้ตนเองมีชีวิตอยู่ แม้จะถูกทำให้เกือบตายทว่าก็ยังไม่รู้สึกสลด นางชีนิ้วมายังเซี่ยชิงหลีด้วยท่าทางเอาเรื่อง หลังจากกลับมาเป็นปกติจึงร้องโวยวายด้วยสีหน้าเดือดดาล

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว
หลังผ่าตัดนักพรตเฒ่าผู้หนึ่งนั้น นางวูบหมดสติและเสียชีวิตลงไป ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็อยู่ในร่างของคุณหนูปัญญาอ่อนที่มีชื่อเดียวกันผู้นี้เสียแล้ว ทั้งยังจำอดีตชาติยามเป็นปรมาจารย์เต๋าได้อีกด้วย +++โปรย+++ “บอกมาเจ้าเป็นใครกันแน่!” หลินซือเยว่พ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ หากไม่บอกความจริงไป เขาคงไม่ปล่อยนางไปง่าย ๆ “นายกองลู่ เจ้าบอกนายท่านผู้สูงศักดิ์ผู้นี้ทีว่าข้าเป็นใคร” “คุณหนูหลินเป็นนักโทษถูกเนรเทศมาอยู่ที่ค่ายทหารเมืองเหลียง นางออกมาทำงานนอกค่าย ตอนนี้ต้องกลับไปรับโทษที่ค่ายตามเดิม นายท่านโปรดอย่าขวางทางพวกเราเลย” นายกองลู่รู้สึกได้ว่าคนผู้นี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ เขาจึงเอ่ยอย่างนอบน้อมออกมา “หึ เป็นแค่นักโทษถูกเนรเทศ” นี่มันสายตาอันใดกัน หลินซือเยว่มองเห็นแล้วไม่สบอารมณ์ยิ่งนัก นางมองดูโหงวเฮ้งของเขา ลองทำนายดูเสียหน่อยจะเป็นไรไป “นายท่านดวงชะตาของท่านช่างลำบากนัก เติบโตมาท่ามกลางการแก่งแย่งชิงดี สูญเสียมารดาไปแล้วมีบิดาก็เหมือนไม่มี แต่ปราณมังกรของท่านยังพอมีพลังอยู่บ้าง เลยทำให้ท่านมีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้ ตอนนี้แม้แต่บิดาก็ไม่มีแล้ว จุ๊ ๆ ชะตาดอกท้อยิ่งน่าสงสาร สามปีนี้ท่านคงไม่อาจตบแต่งสตรีเข้าจวนได้ แต่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้าง สิ่งของที่ท่านตามหานั้น...อยู่ที่นี่” นางดึงเชือกบังคับม้ากลับคืนไป เซวียนหมิงยู่ไม่รู้ว่าตัวเองปล่อยเชือกในมือไปตอนไหน ราวกับถ้อยคำของนางมีมนต์สะกดตรึงให้เขาอยู่กับที่ เขาหันไปทางองครักษ์คนสนิท “เก็บนางไว้ไม่ได้!”

เพียงเศษเสี้ยวของความทรงจำ
อุบัติเหตุครั้งใหญ่ทำให้ความทรงจำของคิรากรจางหาย ทว่าพิมพ์มาดาและลูกน้อยกลับเฝ้ารอเขากลับมา แต่การเจอกันอีกครั้งไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเขาลืมเลือนเธอไปจนสิ้น หญิงสาวจะทำอย่างไรกับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้

รักโคตรร้าย ผู้ชายฮาร์ดคอร์
อย่ามายุ่งกับฉัน!นั่นคือถ้อยคำที่เธอตอกใส่หน้าหนุ่มสุดป็อปในครั้งแรกที่เจอกัน ซึ่งการถูกเมินจากยัยแว่นสุดเชยนั้นก็ทำให้เขานึกหมั่นไส้จนอยากจะแกล้งเธออยู่ร่ำไปแฟชั่นตกยุคและหนุ่มฮอตสุดแนวของคณะแพทย์ศาสตร์ดูยังไงก็ไม่เข้ากันพงษ์สวัสดิ์และคิริมา เปรียบประดุจดังเส้นขนานที่มิอาจมาบรรจบ แต่โชคชะตาก็ดลบันดาลให้เขากับเธอมาลงเอยกันที่เตียง ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนเป็นเหตุให้คนที่ ‘เคย’ มี ‘อดีต’ ร่วมกันมีโอกาสได้ใกล้ชิดกันอีกครั้ง ยิ่งเธอเชิดใส่เขาก็ยิ่งหมั่นไส้ ยิ่งเธอทำท่ารังเกียจเขาก็ยิ่งอยากตอแย ยิ่งเธอหนีเขาก็ยิ่งตาม ให้มันรู้กันไปว่าใครมันจะแน่กว่ากัน!“จะบอกอะไรให้นะป้า ถึงผมจะเมาผมก็มีสติว่าตัวเองกำลังเอากับใคร และเอาท่าไหนบ้าง” คนยโสลอยหน้าบอกด้วยท่าทางมาดมั่นจนน่าหมั่นไส้“ถ้ายังไม่หยุดพูด ฉันไล่คุณออกแน่คุณหมอพงษ์สวัสดิ์”“แหม…อย่าขู่นักเลยแค่นี้ผัวก็กลัวจะแย่อยู่แล้วยาหยี”“ไอ้คนบ้านี่! อย่ามาเรียกฉันแบบนี้นะ” เธอเค้นเสียงขุ่นสวนกลับ คิดผิดอย่างมหันต์ที่ยื่นมือมายุ่งกับเรื่องนี้ เขาขยับลุกขึ้นเดินมาหา แล้วจงใจยื่นหน้ามาใกล้ๆ“ไม่ให้เรียกแบบนี้ แล้วจะให้เรียกแบบไหน เรียกเมียจ๋าดีไหม”“เด็กบ้า!”“แค่ผมเกิดหลังคุณปีเดียวไม่เด็กหรอก ไม่งั้นคงเอาคุณทำเมียไม่ได้ เอ๋…ผมพูดผิดไปหน่อย คุณต่างหากที่เป็นฝ่ายเอาผมทำผัวจนฟ้าเหลือง”“หุบปากของคุณ แล้วกลับไปทำงานซะ”“อ้าว…นึกว่าจะเรียกมาตักเตือน ที่แท้ก็หาข้ออ้างอยากเห็นหน้าผัวนี่เอง”“อย่าคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลย คุณไม่ได้เป็นผู้ชายคนเดียวที่เข้ามาในชีวิตฉันหรอกนะ”“โอ๊ยยยย…พูดเหมือนตัวเองสวยหยาดฟ้ามาดินอย่างนั้นแหละ ถึงผมจะไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวในชีวิตคุณ แต่ผมมั่นใจว่าผมเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตคุณอย่างแน่นอน”“นี่คุณ!…”“จุ๊ๆๆ จะปฏิเสธล่ะสิว่านั่นไม่ใช่ครั้งแรก ไม่ต้องมาทำปากแข็งหรอกน่า เซ็กส์งกๆ เงิ่นๆ แบบนั้น ไม่มีสาวไวไฟที่ไหนเขาทำกันหรอกพี่สาว นอกจากพวกโดนวางยาแล้วหื่นแตกอย่างคุณ”“หยุดกวนประสาทฉัน แล้วกลับไปทำงานของคุณซะ แล้วอย่าไปทำอะไรหมอธารธาราแบบนั้นอีกล่ะ”“หึงผัวเหรอจ๊ะแม่ผีดิบสาวสองพันปี” พ่อคนช่างกวนลอยหน้าเอ่ยล้อเลียน“ฉันห่วงชื่อเสียงหมอน้ำต่างหากล่ะ ไม่อยากให้มาแปดเปื้อนเพราะผู้ชายแบบคุณ”“ไม่ต้องห่วงหรอก หมอน้ำน่ะผมจริงจัง แต่กับคุณน่ะก็แค่ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เอากันแค่ครั้งเดียวก็เกินพอ แต่ถ้าพลาดพลั้งจนเกิดท้องขึ้นมาก็บอกนะจ๊ะเดี๋ยวป๋าจะเป็นพ่อของลูกให้”

CHAOTIC LOVE รักวุ่นวาย...นายจอมหยิ่ง
ตั้งแต่สูญเสียครอบครัวอันเป็นที่รักในวัยเด็ก เขาก็ปิดกั้นตัวเองและจมอยู่กับความเจ็บปวด จนมาเจอเธอ เด็กสาวผู้สดใส ร่าเริง โลกของเขาก็เปลี่ยนไป และเธอยังนำพาเขากลับสู่ความทรงจำที่หลงลืมไปหลายปีอีกด้วย CHAOTIC LOVE "เด็กน้อยอย่างเธอ ทำลายกำแพงของฉันไม่ได้หรอกนะ อย่าพยายามเลย มันน่ารำคาญ" "แต่เด็กน้อยอย่างเพลิน อาจจะสูบเรี่ยวแรงจากเฮียจนหมดตัวเลยก็ได้นะ" "อย่ามาทะลึ่ง ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่น แล้วก็อย่ามาเรียกฉันแบบนั้น!" "ทำไมอ่ะ เพลินจะเรียก ทีมิณยังเรียกได้เลย" "แต่ฉันไม่ได้สนิทกับเธอ" "เดี๋ยวเราก็สนิทกัน เชื่อเพลินสิ" ยัยเด็กบ้า!! พระเอก พีรกานต์ ภูริศิรินันท์...เฮียฟิวส์ อายุ 27 ปี ทายาทเจ้าของธนาคารเอกชนชื่อดัง นิสัยรักความเป็นส่วนตัวสุด นิ่ง เงียบ พูดน้อย เรื่องความหยิ่งติดอันดับหนึ่ง และเขามันไม่มีหัวใจ นางเอก เพลินตา ลีธากร...เพลิน อายุ 21 ปี เรียนบัญชี มหาวิทยาลัย A ปี 3 เธอสวยแต่แสบซ่าสุดๆ ทะเล้น ขี้เล่น ไม่ยอมคน สู้สุดตัวเหมือนกันถ้าถูกตอนจนมุ ตัวละครสมทบ หนูดา & ดิน จากเรื่อง MY SISTER พี่สาวคนเนี้ย...ของผม มิณา & ยูตะ จากเรื่อง THE FLIRT ป่วนใจนายเจ้าชู้ โรส & ธาม จากเรื่อง THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ หนูเฌอ & วาโย จากเรื่อง DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์ ลลิล & แม็กซ์ จากเรื่อง DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย และคนโสดคนเดียวของแก๊งค์ อย่าง หมอไวน์

กรงพันธการรักนายหัว
เสียงน้ำหยุดแล้ว พิมพกานต์หยิบผ้าเช็ดตัว เตรียมตัวที่จะเข้าห้องน้ำ ทั้งชุดแต่งงานที่ยาวรุ่มร่าม แถมซิปอยู่ข้างหลัง เธอพยายามรูดหลายทีแต่มันก็รูดไม่ถึง เธอตั้งใจจะไปลองอีกทีในห้องน้ำ “จะไปอาบทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ว่านถามด้วยความแปลกใจ “ค่ะ เดี๋ยวไปถอดข้างใน” “มานี่ จะถอดได้อย่างไร ซิบมันอยู่ข้างหลังแบบนั้น” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะหันมาตอบอะไร มือหนาคว้าแขนเธอให้หยุดเดินอีกมือก็ดึงซิบไล่ตั้งแต่ท้ายคอค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงสะโพก คนอยู่ข้างหลังมองความขาวของหญิงที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกที่ว่าขาวแล้ว ข้างในยิ่งขาวกว่า เขาค่อยๆดึงชุดออกจากทางไหล่ของเธอทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เจ้าของเลื่อนร่างได้แต่ทำตามไม่กล้าขัดขืน ชุดขาวยาวที่ถูกออกแบบมาอย่างสวยงามราคาเป็นแสน หล่นลงมากองอยู่ที่พื้น มีเพียงเสื้อซับในและกางเกงวับในแบบขาสั้น ที่ห่อหุ้มปกปิดเรือนร่างขาวบางอยู่ พอได้สติหยิงสาวที่หยิบชุดขึ้นมาวางพาดกับโซฟา ก่อนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป ไม่กล้าที่จะหันมาสบตาคนที่ถอดชุดให้เธอ ************************************************************************ “เรามาสร้างความเป็นครอบครัวให้สมบูรณ์กันเถอะภรรยาของพี่” โคมไฟหัวเตียงถูกดึงให้ดับลง หญิงสาวรู้ดีว่านับจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เสียงลมพี่เริ่มพัดโหมกระหน่ำอยู่ภายนอก เหมือนอารมณ์ความเป็นชายที่กำลังวิ่งแล่นไปทุกส่วนของร่างกายของคนที่กำลังซุกไซร้ดอมดม ดอกไม้ดอกงาม หญิงสาวหลับตาพริ้มปล่อยอารมณ์ไปกับทุกความรู้สึกที่เขามอบให้ มือหนาซุกซนบีบเคล้นยอดประทุมสาวที่ชูช่อรับสัมผัสเขาอย่างเต็มมือ “พี่ว่าน...คะ” หญิงสาวครางเรียกชื่อเมื่อมือซุกซนของชายหนุ่มล้วงรุกล้ำเข้ามาในชุดชั้นในในส่วนล่างของเธอ พิมพกานต์บิดตัวหนีด้วยความรู้สึกกลัว แต่หัวใจมันกลับสั่งให้เธอใช้มือทั้งสองข้างรัดรั้งร่างหนาไว้ “ไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงสั่น ก่อนที่จจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง และหันมาจัดการกับผ้าทุกชิ้นที่ปกปิดทางสวรรค์ไว้

เมื่อเสือสิ้นลาย
คาสโนวาที่ควงสาวไม่ซ้ำหน้าต้องหนีจากการตามล่าเพราะเผลอจีบเมียชาวบ้าน ตุลยาได้ช่วยเขาเอาไว้ จากเสือจึงอยากกลายเป็นเหยื่อ แต่จะพิชิตใจเธอได้ เขาต้องพยายามให้มากขึ้น เพราะเธอเกลียดคนเจ้าชู้ที่สุด

กรงพันธนาการรักนายหัว
“พี่ว่าน...คะ” หญิงสาวครางเรียกชื่อเมื่อมือซุกซนของชายหนุ่มล้วงรุกล้ำเข้ามาในชุดชั้นในในส่วนล่างของเธอ พิมพกานต์บิดตัวหนีด้วยความรู้สึกกลัว แต่หัวใจมันกลับสั่งให้เธอใช้มือทั้งสองข้างรัดรั้งร่างหนาไว้ “ไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงสั่น ก่อนที่จจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง และหันมาจัดการกับผ้าทุกชิ้นที่ปกปิดทางสวรรค์ไว้

เมีย(ไม่)เสน่หา
การรอคอยเหมือนชั่วชีวิต เพื่อจะพบว่า...เขา...ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เมษยา นั่งรอ ธนบดินทร์ ตามที่เขาสัญญาว่าจะพาเธอหนีไปใช้ชีวิตร่วมกัน แต่...เกิดอุบัติเหตุขึ้นเสียก่อนทำให้เขาสูญเสียความทรงจำ โดยที่ไม่รู้เลยว่าคืนนั้น ผู้หญิงที่รักเขาเฝ้ารอคอยจะบอกสิ่งสำคัญอย่างที่สุดให้เขารับรู้

หวนมาอีกครา ข้าหาใช่สตรีหลงลืม
เพราะสูญเสียความทรงจำ นางจึงต้องตายเพราะรักคนผิดอย่างโง่งมแม้แต่บุตรสาวและบุตรชายก็รักษาเอาไว้ไม่ได้ยังดีได้โอกาสหวนกลับมา ชีวิตใหม่นี้นางจะไม่ยอมให้เป็นเช่นเดิมอีก นางจะรักษาครอบครัวของตนเอาไว้ให้ได้

ชายาคนงามกับอ๋องปัญญาอ่อน
ยิ่งเขาเดินไปใกล้ ๆ นาง กลิ่นกายของนางช่างหอมยิ่งนัก ฉู่หยีหนิงพลันมองเขา ในหัวใจของนางเกิดการตีกันรัวรัว บุรุษผู้นี้ ริมฝีปากแดงงามราวกับอิสตรี นี่เขามิได้เป็นปัญญาอ่อน เขาหลอกคนอื่นอย่างนั้นรึ ใบหน้าของเขานั้นคล้ายเสี่ยวซีจริง ๆ หรือว่าเสี่ยวซีกับรุ่ยอ๋องจะมีความเกี่ยวข้องกัน

โบตั๋นสีกลีบบัว
ขอให้พี่โยมีความสุขกับคนที่พี่รักนะคะ... ส่วนโบตั๋นก็ยังคงรักพี่โยเหมือนเดิม.. เพิ่มเติมคือ.. โบตั๋นอาจจะจำพี่โยไม่ได้อีกแล้ว เด็กสาวคนนึงรักและเทิดทูนผู้ชายคนนึงมาเสมอ... แต่เขาคนนั้นไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิดเรื่องนั้นเธอเองก็รู้ดี.. แต่จะให้เธอยอมวางมือไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ? คงจะยากหน่อย... แต่แล้วโชคชะตากลับนำพาให้เธอมาสู่เส้นทางที่ทำให้เธอต้องตัดสินใจทิ้งความรักทั้งหมดที่เธอมีเอาไว้เพียงแค่นี้.. เธอ ยินดีที่จะหย่ากับเขาพร้อมกับหัวใจที่มันยังคงรักเขาอยู่.. เธอยอมให้เขาไปใช้ชีวิตกับคนที่เขารักซึ่งคนคนนั้นไม่ใช่เธอแน่นอน.. เธอขอตัดใจและขอลืมรักครั้งนี้ของเธอเอาไว้เพียงแค่นี้.. เพราะอย่างน้อยชาตินี้เธอก็สมหวังกับความรักของเธอแล้ว...

เงาแค้นอสุรา
สองดวงใจ... ถูกพรากไปเพราะความประมาทของหญิงสาวพิการตาบอดคนหนึ่ง อนาคตที่วาดฝันว่าจะสร้างครอบครัวแสนสุขถูกเธอทำลายย่อยยับ... 'เพราะหัวใจเจ็บช้ำเกินเยียวยา อสุราจึงต้องล่า ชีวิตต้องชดใช้ด้วยชีวิต!'

ฝ่ามิติแดนพิศวง
ฟ้า เด็กสาวที่มาเที่ยวกับเพื่อนหลังจบการศึกษา ต้องพลัดหลงกับข้ามไปในเขตแดนซึ่งไม่ใช่ที่ที่มนุษย์ควรย่างกราย จนต้องพัวพันกับเรื่องราววุ่นวายที่เธอไม่อาจคาดคิด และความจริงเกี่ยวกับตัวเองที่เธอยังไม่เคยรู้มาก่อน...

Neet ในต่างโลก
ยุย? แปลกจัง ที่นี่มันที่ไหน? หรือว่าจะเป็นต่างโลก? เพราะที่นี่มีทั้งภูติ มีทั้งมอนสเตอร์ แล้วยังมีเหล่าทวยเทพอีก แต่ว่า... ทำไมเหล่าทวยเทพถึงกลับเป็นตัวตนที่เหล่าภูติรังเกียจได้ละ? ไม่เห็นจะเข้าใจเลย

Twin Dummy แค่เงาใจ *มีเล่มจำหน่าย
สองฝาแฝดสาวที่ถูกจับแยกจากกันคนละครึ่งโลก จนวันหนึ่ง ความฝันเกี่ยวกับความทรงจำในวัยเด็กของแฝดผู้พี่ ก็นำพาให้เธอค้นหาความจริง อยากตามหาน้องสาวฝาแฝด เพื่อพิสูจน์ว่า ที่เธอฝันเป็นเรื่องจริงเธอมาทำงาน และตามหาน้องสาวฝาแฝดไปด้วย แต่ระหว่างทางกลับเจออุบัติเหตุรักหนึ่งสาว ถูกผู้จัดการส่วนตัวของแฝดผู้พี่ นำตัวกลับไปยังประเทศของเขาส่วนอีกหนึ่งสาว ถูกพี่ชายของแฝดอีกคน พาตัวกลับบ้านที่จังหวัดแพร่เรื่องราวความรักอลเวง ผิดฝาผิดตัวจึงเกิดขึ้นเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่อายุมากกว่า 18 ปีขึ้นไปค่ะ- - - -สปอยเนื้อหาของเรื่อง แฝดผู้พี่"กลับบ้าน”“มึงอย่ามายุ่ง นี่น้องสาวกู" เขายังยกนิ้วชี้หน้าผู้ชายที่ถูกเขาดึงมือให้ออกพ้นไปจากการกุมมือของเธอ กั้งชูกำปั้นใส่ผู้ชายที่กำลังจะเข้าแสดงตัวมีเรื่องกับเขา"อ้าว... น้องสาวมึงนี่ ไอ้กั้ง" เพื่อนที่เดินตามมารีบยืนยัน ผู้หญิงตรงหน้านี้คือน้องสาวของกั้งจริง ๆ เพราะเขาเคยเจอที่บ้านของกั้งที่แพร่สามสี่ครั้ง ตอนเขาไปเที่ยวบ้านของกั้ง"เอ่อ กูรู้แล้ว กูถึงได้ของขึ้นอยู่นี่ไง" เขาตะคอกกลับ ทำชักสีหน้าโมโห ผู้ชายที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ จำต้องล่าถอยไป เพราะเป็นพี่ชายมาลากเอาตัวน้องสาวกลับบ้านจริง ๆด้วยความที่เธอดื่มเข้าไปเยอะ ตอนนี้เบลอหนักเข้าไปอีก เนื่องจากแสงสีที่หมุนเวียนจนน่าปวดหัว ใบหน้าของเธอเริ่มรู้สึกตึงไปหมด โซเฟียพยายามแกะมือของเขาที่จับรัดแน่นตรงข้อมือให้หลุดไป พร้อมทั้งส่งเสียงตะโกนบอกเขา แต่เพราะในร้านเปิดเพลงเสียงดังมาก ทำให้กั้งไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอกำลังสื่อสารกับเขา"Hey you, what are you doing? Hey Hey"ตอนนี้กั้งหูดับไปหมด เขาแทบไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย เขาโกรธเธอมาก และที่สำคัญ เขารู้สึกหึงน้องสาวตัวเองเสียจนหน้ามืด ใจของเขาที่พยายามจะปฏิเสธตัวเองมาตลอดว่า เขานั้นรักแก้มแบบน้องสาว แต่ในใจส่วนลึกแล้ว เขารู้ว่ามันไม่ใช่ เขารักเธอและอยากจะครอบครองเธอมากเพียงใด"ขึ้นไป" เขาเปิดประตูและกระชากตัวเธอให้ขึ้นไปนั่งบนรถเต็มแรง แทบจะเรียกว่า โยนร่างของเธอเข้าไปเสียมากกว่า ก่อนจะปิดประตูตามหลังเธอดังโครมความเมา ความมึน ความงง กำลังบินว่อนอยู่ในหัวสมองของโซเฟีย เธอมองตามเขาที่รีบเดินขึ้นมานั่งประจำที่นั่งคนขับ สตาร์ตรถและกระชากตัวรถออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว- - - -สปอยเนื้อหาของเรื่อง แฝดผู้น้องแมคเวลจ้องมองหน้าสวยของแก้มสายตาฉงน"โซเฟีย นี่เธออัพยามาก จนจำชื่อพี่ไม่ได้เชียวรึ ฉัน ชื่อ แมคเวล" เขาจ้องหน้าเธอ แล้วพูดบอกชื่อแบบชัดถ้อยชัดคำ“แมคเวล” แก้มเรียกชื่อเขาเหมือนเพ้อออกมาตัวแก้มและแมคเวลหน้าห่างกันไม่ถึงศอก เธอจ้องหน้าเขากลับแบบตั้งใจ เพิ่งเห็นหน้าเขาชัดเจนในตอนนี้เอง‘ปากแดงจัง หน้าตาหล่อ’ เธอคิดในใจและยิ่งพิศใบหน้าของเขา ก็เห็นว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่หล่อมาก ๆ นัยน์ตาสีฟ้าปนเทา ตอนนี้ส่งยิ้มมาให้เธอแบบเอาใจ แก้มหน้าแดงเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเธอและตัวเขา หญิงสาวขยับตัวออกห่างทันที เริ่มประหวั่นอยู่ในใจลึก ๆตลอดการเดินทางมาพร้อมกันกับชายหนุ่ม เขาก็ไม่ได้เอาใจใส่และทำดีกับเธอสักเท่าไรเลย แล้วตอนจะมีอะไรกัน เขาก็รุนแรงกับเธอมากมาย ถึงจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มพูด แต่แก้มรับรู้ได้ถึงอารมณ์ สีหน้า และการแสดงออก"จะไปไหน" เขารีบใช้อีกมือคว้าร่างเธอเข้าใกล้ ก่อนจะล็อกเธอเอาไว้ด้วยขาแข็งแรง แก้มมองตามร่างกายของเขาที่เคลื่อนไหวอยู่ใกล้ๆแมคเวลไม่สนใจจะปกปิดตัวเองด้วยซ้ำ เธอเห็นความเป็นชายของเขาที่เขาจงใจกระแทกเบียดชิดมันกับหน้าขาของเธอ แก้มหายใจเริ่มติดขัด ตัวเธอเองเริ่มสั่นเทิ้มด้วยความกลัวและกริ่งเกรงกระดากอาย"โซเฟีย เธอโอเคไหม ฉันว่าฉันน่าจะพาเธอไปหาหมอนะ" เขาบอกและสีหน้าเริ่มเป็นกังวล"คุณแมคเวล ฉันไม่ได้ชื่อโซเฟียค่ะ ฉันชื่อแก้ม" เสียงแก้มบอกเขา เธอพยายามพูดออกมาช้า ๆ เป็นภาษาอังกฤษ เน้นคำพูดเป็นคำ ๆ ออกเสียงให้ชัดเจนที่สุด"อะไรนะ" เขาตะโกนออกมาเสียงดัง ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง แล้วฉุดหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่งตาม

เล่ห์พยาบาทไฟปรารถนา
เธอ เป็นเจ้าสาวที่ไม่มีโอกาสได้กลับไปงานแต่ง เพราะเขา ผู้ชายโหดร้ายทารุณ พาเธอมากักขังไว้ในป่าลึกเมืองกาญจน์ เธอจะแก้ต่างให้เจ้าบ่าวที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของ เขา เสียสติ ได้เช่นไร ในเมื่อเขาไม่เคยฟังเหตุผล หากแต่เล่ห์แห่งความพยาบาทนั้นกลับจุดไฟปรารถนาจนบุรุษใจหินเช่นเขากลับต้องถลำลึกเข้าสู่บ่วงรักเกินจะหักห้ามใจ

โฉมงามนักฆ่า
พวกเขาเคยคิดว่านางได้จากไปแล้ว แต่นางกลับฟื้นขึ้นมากลายเป็นนักฆ่าหุ่นเชิด ผู้มีจุดประสงค์เดียวในการมีชีวิตอยู่ นั้นคือฆ่า...เขา 'หยินหลัน' บุรุษที่นางเคยรักหมดหัวใจความทรงจำที่แปรปรวณราวกับพายุที่บ้าคลั่ง พัดเอาความทรงจำอันแสนสำคัญจากไปเขาคือคนที่นางเคยรัก แต่ยามนี้คือคนที่ต้องฆ่าต่อให้นำอดีตมาอธิบายมากเพียงใด ก็มิอาจมีสิ่งใดสำคัญเท่าปัจจุบันจินหมิงฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในนาม 'เฟยหมิง' นักฆ่ามือหนึ่งแห่งสำนักนภาเงิน ผู้ได้รับมอบหมายให้ไปสังหาร 'หยินหลัน' ผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักนักฆ่าหุบเขาเหมันต์ นางมิรู้สึกอื่นใดนอกจากว่าตนเองเคยตายมาแล้วถึงสองครั้ง แต่ความทรงจำเดียวที่ยังอยู่คือโลกอนาคต ไม่ใช่อดีตที่ตนอาศัยอยู่หยินหลันบอกว่ารู้จักนาง แต่ในความทรงจำนางไม่เคยมีเขาแม้ชายหนุ่มจะพยายามอ่อนโยนด้วยมากเพียงใด แต่คนที่เกิดมาเพื่อทำตามคำสั่งเช่นนางไม่มีวันไขว้เขว้เพียงแค่เพราะความรู้สึกเปลี่ยนไปเด็ดขาด!

YR Mine นายผู้ปกครอง
'ธาม' เฟรชชี่ปีหนึ่งที่มีแต่ความหัวโบราณ ไม่เคยรู้จักคําว่ารักและไม่คิดสนใจ แต่จู่ๆ ชะตาฟ้าก็เหวี่ยงคนตัวเล็กให้ต้องอยู่ท่ามกลางสมรภูมิ ‘รัก’ โดยสองรุ่นพี่ที่ไม่รู้ไปมีความแค้นมาแต่ชาติปางไหน แล้วใครจะเป็นผู้คว้าหัวใจของธามไป..

เรือนรักเรือนนิรมิต
‘แม่นุช’ เมียขัดตาทัพ อยากขยับเป็นเมียจริงๆติดที่ ‘คุณหลวงพร้อม’ ไม่พร้อมสักที หรือหล่อนควรเป็นฝ่ายปล้ำ!!***********ในวันทำบุญเรือนใหม่ ห้องนอนใหญ่ที่คุณแม่จัดเตรียมไว้ให้เป็นห้องหอ บนฟูกนั้นมีหญิงสาวร่างอรชรนอนหลับใหล หญิงประหลาดแต่งกายประหนึ่งชุดขี่ม้าของสตรีตะวันตก ทว่าวงหน้ากลับทำให้ ‘คุณหลวงพร้อม’ ติดตรึง และไม่ทันที่หัวใจจะยั้งคิด ริมฝีปากร้อนรุ่มก็ทาบปิดกลีบกุหลาบบอบบางทันที‘นิราวดี’ ต้องกรี๊ดแตกเมื่อถูกบุรุษลึกลับขโมยจูบ!! และต้องกรี๊ดมากขึ้นเมื่อคิดว่าตัวเองตายแล้วมาเกิดในชาติใหม่หรือไม่ก็อยู่ในโลกวิญญาณ เพราะจำได้ว่าขณะรีบรุดไปหาศิลปินในดวงใจ ตะแกรงเหล็กปิดทางระบายน้ำดันยุบตัว จากนั้นร่างก็ร่วงลิ่ว สติดับวูบ และเมื่อตื่นก็มาเจอเทพบุตรขโมยจูบ ซ้ำยังอยู่ในห้องหับที่เหมือนย้อนอดีตไปสู่ละครพีเรียด!!หากนี่เป็นพรหมลิขิตให้หล่อนต้องมาอยู่ยังเรือนนี้ ตื่นขึ้นบนเตียงนอนในห้องหอของเขา นั่นแปลว่าหล่อนถูกส่งมาเพื่อเขาใช่หรือไม่ และ ‘รัก’ ที่ไม่เคยเกิดกับผู้ชายคนไหนเลยตลอดชีวิต แต่กลับรับรู้และรู้สึกได้ในหัวใจเวลานี้ นั่นเพราะ ‘รัก’ ของหล่อนมีเขาเป็นเจ้าของใช่ไหมนิราวดียิ้มน้อยๆ บอกตัวเองว่า... หากไม่มีทางกลับคืนสู่ยุคที่จากมาได้อีกหล่อนก็พร้อมจะยอมรับและอยู่ต่อให้ได้ ขอแค่มีเขาเท่านั้น
