Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บัลลังก์หมอยาเซียน
9.0M·ลิ่วเยว่ด็อกเตอร์แพทย์หญิงอัจฉริยะข้ามภพกลายเป็นพระชายาของอ๋องฉู่ เพิ่งมาถึงก็เจอผู้ที่บาดเจ็บสาหัส นางยึดถือจรรยาแพทย์ไปทำการช่วยเหลือ กลับเกือบถูกคนให้ร้ายไท่ซ่างหวง(เสด็จพ่อของฮ่องเต้)ป่วยวิกฤต นางไม่มีวิธีรักษา ถูกอ๋องอำมหิตผู้น่าเกลียดเข้าใจผิดตำหนิเอา หรือว่าเป็นคนดีมันยากนัก? ชายผู้นี้เอาแต่ใส่ร้ายป้ายสีนางไม่ว่า ที่อดไม่ได้คือเขายังกล้าแต่งชายารองทำให้นางสะอิดสะเอียนอีกอ๋องอำมหิตพูดอย่างเย็นชาว่า: "เจ้ามีดีอะไรให้ข้าแค้นเจ้า ข้าเพียงแค่เกลียดเจ้า? แค่เห็นเจ้าแวบแรกก็รู้สึกขยะแขยง"หยวนชิงหลิงใบหน้ายิ้มรับพร้อมกล่าวว่า: "ไฉนข้าไม่รังเกียจท่านอ๋องเพคะ? เพียงแค่ทุกคนล้วนเป็นสุภาพชน ไม่อยากไม่ไว้หน้าก็เท่านั้น"อ๋องอำมหิตพูดเย้ยหยันว่า: "เจ้าอย่านึกว่าตั้งท้องลูกของข้าแล้วข้าจะนับว่าเจ้าเป็นพระชายา ดื่มยาถ้วยนี้ ข้ากับเจ้าขาดกัน อย่ามาขัดขวางการแต่งงานของข้ากับคุณหนูสองตระกูลฉู่" หยวนชิงหลิงยิ่มแฉ่งพร้อมกล่าวต่อว่า: "ท่านอ๋อง นี่ชอบพูดเล่นเสียจริงเพคะ ท่านอยากแต่งก็แต่งเลยเพคะ ข้ามีลูกให้ดูแล ค่อยแต่งงานใหม่ ไม่มีใครเป็นก้างขวางคอใคร ถึงเวลานั้นมีการจัดเหล้าครบเดือน ขอเชิญท่านอ๋องมาร่วมงานด้วยเพคะ"
เจาะมิติพลิกชีวิตแม่หญิงชาวบ้าน
2.0M·ชิงฉีหมิงเยว่พอลืมตาขึ้น กู้หมิงซวงพบว่าตัวเองกลายเป็นยัยอ้วนบ้านนอกที่ถูกถอนการแต่งงานอย่างอนาถใจ พอเห็นชีวิตที่ยากจนค่นแค้น บิดาป่วยหนักอยู่บนเตียง มารดาอ่อนอกไร้สามารถ ญาติครอบครัวมีเรื่องขี้หมูราขี้หมาแห้งไม่เว้นแต่ละวัน ใครๆต่างก็เอ่ยว่าครอบครัวกู้หมิงซวงจบเห่เป็นแน่ แต่ใครจะรู้ว่า กู้หมิงซวงยัยอ้วนบ๊องคนนั้นกลับพาทั้งบ้านบุกเบิกทำไร่ทำนา ล่าสัตว์เก็บสมุนไพร เปิดร้านค้า ทำอาหารขาย...... พอเห็นว่าชีวิตเริ่มดีขึ้น มีคนเอ่ยอีกว่า：ก็ยังเป็นยัยอ้วนไม่มีใครเอาอยู่ดี！วันถัดมากู้หมิงซวงก็ตกผู้ชายมาแต่งงานด้วยเลย เดิมคิดว่าเป็นไอ้หนุ่มจนๆ ไม่คาดว่าจะกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ผู้มีอำนาจล้นฟ้า โปรดปรานรักนางอย่างมีเกียรติ ให้เป็นขวัญตาของผู้คน
ยอดหมอยาของอ๋องเสียน
2.0M·หยูนเยว่ชาติก่อน เธอเป็นหมอทหารที่เก่งกาจ เพราะอุบัติเหตุครั้งหนึ่งจึงข้ามภพมาเป็นพระชายาเสียน ในวันแต่งงาน เธอถูกคนวางแผนและเธอได้เกิดใหม่อีกครั้ง ก่อนหน้านี้เป็นลูกสาวของแม่ทัพ แต่ตอนนี้กลายเป็นคนไร้ประโยชน์ที่ทุกคนดูถูก เธอมาแล้วและจะเปลี่ยนแปรงชีวิตทุกอย่าง
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
3.0M·ลิ่วเยว่กู้ชูหน่วน เดิมทีเป็นอัจริยะแพทย์สาวยุคปัจจุบัน การข้ามภพหนึ่ง พาเธอย้อนเวลาไปที่ยุคโบราณที่ไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนาม สิ่งที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงก็คือ เพิ่งจะมาถึงสถานที่แปลกหูแปลกตานี้แท้ๆ เธอก็ต้องเสียตัวให้กับชายแปลกหน้าอย่างไม่มีทางเลือก หลังจากมีการพัวพันซึ่งกันและกัน เดิมทีกู้ชูหน่วนคิดว่าแต่นี้ต่อไป ต่างคนต่างไป จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก สุดท้ายกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เย่จิ่งหานกลับคอยตอแยเธอไม่เลิก โชคชะตาฟ้าลิขิต เธอค่อยๆครอบครองใจของเย่จิ่งหานไปเรื่อยๆ จนทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์แห่งความรัก อย่างโงหัวไม่ขึ้น
พลิกชีวิตชายาไร้ค่า อ๋องเทพสงคราม อย่าคิดเหิมเกริม
2.0M·-เซียวลิ่งเยว่ เป็นคุณหนูตระกูลเซียวที่ทั้งร้ายและโง่แห่งแคว้นเป่ยฉิน ผู้หลงใหลในตัวอ๋องอี้มาตลอด คิดแผนการต่างๆนานาๆเพื่อจะได้เป็นพระชายาของเขา แต่ดันมาตายอย่างอนาถกลางเกี้ยวเจ้าสาว เลือดเจิ่งนองไปทั่วถนน! พอลืมตาขึ้น ผู้สืบทอดหมอพิษสมัยปัจจุบันข้ามภพมา ใครๆต่างเหยียดหยามนาง รังแกนาง เยาะเย้ยนาง แม้แต่สามีของนางก็ยังอยากจะฆ่านางให้ตาย! ก็ดี ยังไงซะนางก็ไม่เคยสบกับความไม่เป็นธรรมแบบนี้ตลอด งั้นก็ให้ชื่อเสียงมันเน่าโฉ่แบบนี้ไปนั่นแหละ ผลักสามีเทพสงครามล้ม โยนหนังสือแล้วจากไปอย่างสง่า เซียวลิ่งเยว่แห่งแคว้นเป่ยฉินที่ทุกคนต่างเคารพยำเกรง ไม่เคยแพ้ให้กับสงครามใด โกรธเคืองเป็นอย่างยิ่ง:"ทหาร ต่อให้พลิกแผ่นดินก็ต้องจับตัวนางมาให้ได้!" ห้าปีต่อมา นางเปลี่ยนไปคนละคน ปกปิดตัวตนที่แท้จริงกลับเมืองหลวง พอเตรียมจะแก้แค้นที่ต้องชำระ ใครจะรู้ว่าจะไปตกอยู่ไนเงื้อมมือของอดีตสามีซะได้ วันถัดมา มีข่าวมาจากจวนอ๋อง ท่านอ๋องอี้กอดหมอนมาหน้าประตูห้องนอนพระชายาง้อนาง:"น้องนางของข้า ให้ข้าเข้าไปนอนด้วยกระไร" "ไปหาชายารองของท่านเถอะ!" อ๋องอี้หน้าถอดสี "ใครกันชายารอง?น้องจากชายาเอกของข้าแล้ว ข้าไม่เคยเข้าใกล้หญิงอื่น!"
หลิวเมิ่งหลีบุตรีท่านแม่ทัพ
1.0M·weiwei"พวกเจ้าดูถูกใครกัน? ข้าหรือ?" เธอเป็นถึงหัวหน้าอันดับหนึ่งขององค์กรลับเชียวนะมีอะไรที่ทำไม่ได้บ้างล่ะ?
จอมนางหมอ
916.0K·weiweiอัจฉริยะทางการแพทย์จากตระกูลหมอแผนโบราณที่เลื่องชื่อว่าตระกูลหมอเทวดาเกิดอุบัติเหตุรถชนข้ามภพมาอยู่ในร่างของบุตรสาวคนโตจวนแม่ทัพผู้โง่เขลาเมื่อนางมาแล้วคู่หมั้นที่เคยทรยศลูกเลี้ยงตระกูลนางจะแก้แค้นเอง
ข้ามภพสยบอ๋องร้าย
718.0K·weiwei"เจ้ากล้าเข้าวังไปขอเสด็จพ่อหย่ากับข้าหรือไม่?" เหอะเจ้าอ๋องหลงตัวเอง "ได้ วันนี้ข้าจะหย่ากับท่านให้ได้" กลัวที่ไหนรู้จักข้าสตรียุคใหม่น้อยไปแล้ว "อยากหย่ากับข้าเพื่อไปอยู่ชายอื่นสินะฝันไปเถอะ.."
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
1.0M·มาชาวีร์หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลา มาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
593.0K·มาชาวีร์เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ +++ “จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน” เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ เจ้าเด็กหน้าตายนี่ ! “เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ “พี่จ้าน” “ท่านพี่” “หรือว่า...สามี” ถานจ้าน “...!” มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ ! ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม” “เจ้าค่ะ” “ยังเด็กเกินไป” “ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !” ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า” “ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง” เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก “หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง “หา หยิบกระโถน ?” “ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก” เซี่ยซือซือ ” ...” เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย “ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้ ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”
ชายาไร้ใจ
471.0K·weiweiเหลียงซิน นิติเวชที่ยอดเยี่ยมที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดกลับข้ามภพกลายเป็นพระชายาที่ท่านอ๋องรังเกียจ แถมยัง ถูกเขาทรมานจนเกือบเสียชีวิต นางสาบานว่าจะต้องล้างแค้นให้ได้แล้วหย่ากับเขา แต่เขากลับไล่ตามนาง
ข้ามเวลามาเป็นภรรยาสามีขาพิการ
396.0K·เยว่หลงเรื่องย่อ เยว่ฉีตื่นขึ้นมาในห้องกลางเก่ากลางใหม่ มองมือซูบผอมตรงหน้าที่ไม่คล้ายมือของเธอเลยสักนิด หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนจะพบว่าภายในห้องมีใครอีกคนกำลังมองมา บุรุษหนุ่มใบหน้าหล่อเหลา งดงาม ทว่าน่าเสียดายที่เขานั่งอยู่บนรถเข็น ไม่นานความทรงจำที่ไม่คล้ายใช่ของเธอพลันแล่นผ่านสมองให้ความรู้สึกปวดแปลบยากจะทน หลังผ่านความเจ็บปวดเหล่านั้นมา เธอจึงได้รู้ว่า เจ้าของร่างถูกบุคคลลึกลับซื้อมาจากตลาดทาส ก่อนจะพาไปทิ้งกลางป่าและเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา บุรุษขาพิการตรงหน้าคือสามีที่พึ่งตบแต่งกันไปของเจ้าของร่าง ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้สัมผัสความอัศจรรย์ที่เรียกว่าการสวมร่าง เยว่ฉีมองพินิจพิเคราะห์ ในโลกไม่คุ้นชินใบนี้สิ่งที่นางพอจะเรียกว่าครอบครัวได้คือบุรุษตรงหน้า แม้ขาจะใช้การไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงเขาดีกับนางก็พอ เธอคืดเช่นนั้น พร้อมกับยื่นมือออกไป "ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าหวังว่าเราจะมีแต่ความใจดีให้แก่กัน"
ข้ามภพมาเป็นขวัญตาของท่านอ๋องจอมบ๊อง
666.0K·-หมอหญิงที่ใครได้ยินชื่อเสียงเรียงนามต่างเกรงกลัว ข้ามภพมาเข้าร่างคุณหนูรองตระกูลต้วนผู้ไร้ประโยชน์ พ่อไม่ถนอม ไม่มีแม่ให้รัก ถูกบังคับให้แต่งงานกับอ๋องจอมบ๊องที่ร่อแร่ใกล้ตาย ไม่คาดว่าอ๋องผู้นี้แสร้งเป็นหมูหลอกกินเสือ ใครกันแน่ที่หลอกลวงใคร?
เหมยกุ้ยฮวา ชายาซ่อนพิษ (玫瑰 公主隐藏毒药)
344.0K·Lin Mei Gui (琳玫瑰)หากตามนิยายทั่วไปล้วนข้ามภพแบบไม่ทันตั้งตัว นี่คงเป็นนิยายสวนกระแส เพราะ เหมยกุ้ยฮวา เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เธอถูกเลี้ยงดูเยี่ยงสตรียุคโบราณ หลักสามเชื่อฟังสี่จรรยา ศาสตร์ศิลป์ทั้งสี่ พิณ หมาก อักษร วาดภาพ นางล้วนเชี่ยวชาญ เหมยกุ้ยฮวา คุณหมอสาวผู้สืบทอดคำสั่งจากบรรพบุรุษให้เตรียมตัวข้ามมิติเวลา เน้นย้ำต้องรักษาสกุลให้อยู่รอดปลอดภัย เธอถูกบังคับจับเรียนเยี่ยงสตรีโบราณ ยังดีที่ได้เรียนหมอสมใจ เฮอะ!!! ข้ามมิติเวลา นี่มันเรื่องเหลวไหลอะไรกัน แต่....ไอน์สไตน์ช่วยด้วย!!! .....ระหว่างขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพรมาทำวิจัยเพื่อทำปริญญาโท เธอดันพลาดตกเขา แล้วข้ามมิติเวลามาได้จริง เมื่อทำอะไรไม่ได้เธอจึงหวังเพียงใช้ชีวิตให้ดี แต่งงานสืบสกุลตามคำสั่งบรรพบุรุษ ง่ายถึงเพียงนี้ ที่ใดกัน!!! เหตุใดยามข้ามเวลามาถึงจึงยากนักเล่า ด้วยร่างกายใหม่วัยเพียงห้าขวบปี ทั้งยังถูกมองว่าสติเลอะเลือน บุรุษวุ่นวาย สงครามดุเดือด เธอจะใช้ชีวิตสงบได้อย่างไร นี่มิใช่ทำร้ายกันเกินไปหรอกหรือ จากเด็กน้อยเข้าสู่วัยสาว ท่ามกลางการแก่งแย่งชิงตำแหน่ง สงครามระหว่างแว่นแคว้นที่ต้องการเพียงใช้ชีวิตอย่างสงบ กลับถูกใช้เป็นหมากทำร้ายผู้คนรอบตัวครั้งแล้วครั้งเล่า หากยังทำตัวสงบเสงี่ยมต่อไปจะมีชีวิตรอดเพื่อสืบสกุลได้อย่างไร เพื่อรักษาสกุลเจ้าของร่างให้อยู่รอด และสืบทอดสกุลเดิมตามคำสั่งบรรพบุรุษ เธอจึงเผยพิษที่เก็บซ่อนไว้ "แม้นหมอยาต่ำต้อยอย่างกระหม่อม มิอาจมีลมหายใจต่อไปได้ ขอเพียงพระองค์ทรงพระเมตตา ละเว้นคนที่เหลือ ชีวิตนี้ก็ไม่เสียดายแล้ว" ลมสารทโชยฉ่ำชื่น จันทร์คืนสารทแสงเด่นงามใบไม้ร่วงสุมซ่านตาม ยามหนาวนกเนาหวาดบินสุดถวิลจะพบกันวันใดเล่า ยามราตรีนี้สิเศร้าสุดจินต์ นิยายเรื่องนี้ แต่งตามจินตนาการของผู้แต่ง ไม่อิงประวัติศาสตร์ ไม่อิงสถานที่จริง ใช้ความชอบส่วนตัวล้วนๆสำนวน คำ อาจไม่สละสลวย ขัดจิตขัดใจไปบ้าง หรือมีความผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ยินดี และ น้อมรับคำติชม เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขในอนาคต ใครเป็นแฟนนิยายนางเอกเก่ง ฉลาด ทันคน ไม่ควรพลาดใครเป็นแฟนพระเอกสายหลัว หลงเมีย รักเมีย ไม่ควรพลาด ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ^^
ข้ามภพมาพบรัก
286.0K·weiwei"แม่นางหลินเจ้าไม่ใช่อยากถอนหมั้นกับข้าหรอกหรือ?""ใครบอกว่าข้าจะมาถอนหมั้นกับท่าน..ข้าแค่มาถามว่าเราจะแต่งงานกันเมื่อไหร่ดีต่างหาก"
ยอดชายาของอ๋องอำมหิต
342.0K·weiweiก็ตั้งใจเอาไว้ว่าจะยกเลิกงานแต่ง แต่เมื่อเห็นแผ่นหลังอันสูงส่ง แต่ทว่าโดดเดี่ยวของคู่หมั้นเจ้าของร่างแล้วหัวใจที่งดงามก็พลันอ่อนยวบลง "ไม่ยกเลิกแล้วงานแต่งรีบเข้าหอกันเลยเถอะ!"
แม่หนูชาวนาจอมแสบ
376.0K·เม็กซิโกคนอื่นข้ามภพกินดีอยู่ดี เหมิงเชียนเหยียนข้ามภพกลับไปอยู่กับครอบครัวจนๆ อย่ากลัวไปเลย ด้วยความกล้าหาญชาญชัย ความแสบจี๊ดจ๊าดของนาง บุคคลที่มีพรสวรรค์ด้านยิงธนูอย่างนาง ยังไงเสียก็ทำให้ครอบครัวร่ำรวยได้เองแหละ เจ้าว่าไงกระไร？ด้วยความปากร้ายดุดันของนางทำให้ไม่ได้ออกเรือนเสียทีอย่างนั้นรึ？ถ้ากระนั้น เจ้าอภิเษกสมรสกับข้าเถอะ
แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด
184.0K·ถานเซียงนางผู้หมดศรัทธากับความรัก จนกลายเป็นเข็ดขยาด กับเขา ผู้มีความหลังฝังใจจนไม่คิดออกเรือนกับผู้ใด ***** “แม่นาง หากเจ้ารับข้าไว้เป็นสามี เจ้าจะได้ตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพไปครอง...ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ หากเจ้าตอบตกลงภายในหนึ่งเค่อ ทรัพย์สมบัติในจวนข้าจะเป็นของเจ้าครึ่งหนึ่งทันที” “....” “แต่หากเจ้าตอบตกลงตอนนี้ ข้าจะแถมม้าอีกห้าตัวและข้าวสารอีกห้าเกวียนให้เจ้าเพื่อเป็นของกำนัล” “....” “ตกลงเลยหรือไม่ สามีเช่นข้าไม่ได้หาง่ายๆ หรอกนะ” หญิงสาวได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ มือบางคว้าถ้วยน้ำชาที่วางอยู่ข้างๆ ขว้างใส่ร่างสูงทันที “ออกไปนะเจ้าหมีบ้า สามีอันใดข้าไม่ต้องการ!”
เซียนสาวเจ้าโอสถ
284.0K·weiweiเซียนสาวผู้หยั่งรู้ดวงจิตแตกสลายหลับใหลไปพันปีฟื้นขึ้นมารวมร่างในร่างเด็กสาวปัญญาอ่อนไม่เอาไหนของจวนเสนาบดีที่บิดาไม่เหลียวแล แม่เลี้ยงและพี่น้องต่างรังแก "หลับไปหลายพันปีฟื้นขึ้นมาช่างน่าสนุกจริงๆ" .... หลินจื่อเหยาบำเพ็ญเพียรมาหนึ่งพันเจ็ดร้อยปี ดวงจิตแตกสลายเสี้ยวหนึ่งก็ลงมาอยู่ที่โลกมนุษย์เป็นยอดอัจฉริยะ แต่อายุก็ไม่ยืนยาวดั่งที่คิด ในวัยสามสิบปีก็เสียชีวิตลงแล้ว ดวงวิญญาณก็ไปโผล่ในร่างของหญิงสาววัยยี่สิบปีผู้สืบทอดตระกูลหมอยาและเป็นตระกูลชนชั้นสูงสืบทอดการฝังเข็มและใช้ชีวิตเช่นสตรีในรั้วในวังฉายาหมอเทวดาจะว่าไปก็อยู่ได้ไม่ถึงยี่สิบปีดีด้วยซ้ำขาดอีกไม่กี่วันก็จะครบยี่สิบปี นี่ก็เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ขึ้นอย่างไม่คาดคิดดวงวิญญาณก็ดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสี่ปีที่อยู่ในรัชสมัยโบราณเมื่อหนึ่งพันเจ็ดร้อยปีย้อนหลัง เด็กสาวผู้นี้เป็นเด็กสาวที่มีร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ ชื่อเสียงฉาวโฉ่ โง่เขลา หนำซ้ำยังถูกรังแกสารพัด ตั้งแต่มารดาจากไป บิดาแท้ๆ ก็ไม่ยอมรับ อาศัยอยู่ในจวนสกุลใหญ่อย่างจวนเฉิงเสี้ยงใช้ชีวิตไม่ต่างจากคนรับใช้เลยด้วยซ้ำ จะทำอย่างไรดีหล่ะ หลินจื่อเหยาผู้นี้จะต้องกลายเป็นนางร้ายเพื่อเอาคืนแม่เลี้ยง จัดการคนในตระกูล บ่าวรับใช้น่าตายพวกนั้นและคู่หมั้นของพี่สาวตัวดีที่หาว่านางให้ท่า จะต้องกวาดทุกคนให้ราบก่อนค่อยจากไปอย่างสง่างามแล้วกัน หลินจื่อเหยา "เรามาตกลงกันก่อนดีหรือไม่? ท่านเลิกเรียกข้าว่าสาวน้อยได้หรือไม่?" "หืม..เจ้าอายุสิบสี่ปี ข้าอายุยี่สิบห่างกันหกปี เช่นนั้นเจ้าจะให้ข้าเรียกเจ้าว่าอะไร?" หลินจื่อเหยาขมวดคิ้ว "เรียกจื่อเหยาก็ได้ไหมหล่ะ" "จื่อเหยาหรือ? ข้ารู้สึกว่าไม่พิเศษเลย ข้าเรียกเจ้าว่า เหยาเหยา ก็แล้วกัน" "เหอะ" เหยาเหยา เจ้าจะสนิทกับข้าเร็วไปไหมล่ะพ่อรูปหล่อ ........
ฮองเฮาไม่ได้ร้าย
182.0K·ซีไซต์หลิวฉูฉู่เป็นสตรีย้อนเวลาที่ดวงซวยที่สุดในโลก เพราะดันมาอยู่ในร่างของฮองเฮาผู้เป็นนางร้าย ที่สุดท้ายต้องตายเพราะถูกพระเอกฆ่า เธอจึงต้องทำทุกทางเพื่อเอาตัวรอด "ฝ่าบาท รักนะเพคะ"
