แนวนิยม
ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
หลินซีนเยียน ผู้หญิงเจ้าเล่ห์ที่มาจากสมัยใหม่ ข้ามภพไปเป็นเด็กสาวอ่อนแอที่พ่อไม่รักแม่เลี้ยงไม่ชอบ เพิ่งมาก็โดนวางแผนให้ไปแต่งงานกับชายแก่คนหนึ่ง ทำไงดีล่ะ หึ้ ก็แค่ความบริสุทธิ์เท่านั้น ไปหาชายหล่อคนหนึ่งก็แก้ไขแล้วได้ข่าวว่าอ๋องอู่เซนที่เย็นชามีอำอาจ ผู้หญิงที่เขาเคยนอนมาเยอะกว่าข้าวที่เขากินด้วยซ้ำ แต่ใครมาบอกเธอได้ไหมว่าไอ้ผู้ชายที่หลงไหลในตัวนางนี่เป็นใคร ก็แค่นอนไปครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมยังไม่ยอมปล่อยนางไปสักทีเขาบอกว่า นางหญิงเจ้ารู้ท่าทีเยอะ มีลีลา ข้าชื่นชอบมาก แถมฐานะพระชายาให้เจ้าเป็นของขวัญเขา:ได้ยินพวกองครักษ์บอกว่า เจ้ามีใจให้ข้านาง:.....ช่วยด้วย!นางแค่อยากนอนกับท่านอ๋อนเท่านั้น แต่ท่านอ๋องกลับอยากมีความรักกับนาง ทำไงดี
ยอดหมอยาของอ๋องเสียน
ชาติก่อน เธอเป็นหมอทหารที่เก่งกาจ เพราะอุบัติเหตุครั้งหนึ่งจึงข้ามภพมาเป็นพระชายาเสียน ในวันแต่งงาน เธอถูกคนวางแผนและเธอได้เกิดใหม่อีกครั้ง ก่อนหน้านี้เป็นลูกสาวของแม่ทัพ แต่ตอนนี้กลายเป็นคนไร้ประโยชน์ที่ทุกคนดูถูก เธอมาแล้วและจะเปลี่ยนแปรงชีวิตทุกอย่าง
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เย่เฉินเป็นเขยแต่งเข้าบ้านหญิงที่ใครๆก็ดูถูกเหยียดหยาม แต่ไม่มีใครรู้ว่าฐานะแท้จริงของเขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอันดับต้นๆ พวกที่เคยดูถูกเขาสุดท้ายก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าเขาและเรียกเขาด้วยความเกรงกลัวว่าท่านชาย!
กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม
การค้าครั้งหนึ่ง หลินซินเหยียนท้องลูกของชายแปลกหน้า เธอตั้งครรภ์ แต่งงานกับชายคู่หมั้นคู่หมายตั้งแต่วัยเด็กเดิมคิดว่านี่เป็นแค่การค้าที่ต่างฝ่ายต่างมีอุบาย แต่กลับพัวพันถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งที่ไม่ควรเกิดขึ้นในชีวิตสมรสนี้ตอนตั้งครรภ์สิบเดือนใกล้คลอด จงจิ่งห้าวส่งใบหย่ามาใบหนึ่ง เธอถึงได้ตาสว่างขึ้นมาทันใดต่อมาเขาพูดอีกว่า คุณภรรยากลับมาเถอะ คนที่ผมรักมาโดยตลอดคือคุณครับ
มหายุทธ์ สะท้านภพ
หลัวซิว ชายหนุ่มกำพืดต่ำต้อย มีพรสวรรค์ปานกลาง กลับเกิดปรากฏการณ์ก่อรวมแหล่งกำเนิดกฏแห่งความเป็นความตายกลายเป็นของล้ำค่า จากนี้ต่อไปกายแฝงหลักธรรมการเวียนว่ายตายเกิดเทวสถานของโลกา ควบคุมวงล้อแห่งวัฏจักร กำเนิดอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ขั้นสูงสุด กลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในยุคสมัย ฐานะสูงส่งทระนงตนชั่วกัปชั่วกัลป์ ชายหนุ่มที่มีฐานะยากจนข้นแค้น ได้รับลูกแก้วความเป็นความตายซึ่งเป็นของล้ำค่าต้นตำรับเม็ดหนึ่งมา บัดนี้ไป ผู้ครอบครองพลังวิเศษอย่างเขา จักสำเร็จวรยุทธ์ทั้งหลายแหล่ เย้ยฟ้าท้าดิน จุติตำแหน่งมหาเทพจอมยุทธ์!
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
กู้ชูหน่วน เดิมทีเป็นอัจริยะแพทย์สาวยุคปัจจุบัน การข้ามภพหนึ่ง พาเธอย้อนเวลาไปที่ยุคโบราณที่ไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนาม สิ่งที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงก็คือ เพิ่งจะมาถึงสถานที่แปลกหูแปลกตานี้แท้ๆ เธอก็ต้องเสียตัวให้กับชายแปลกหน้าอย่างไม่มีทางเลือก หลังจากมีการพัวพันซึ่งกันและกัน เดิมทีกู้ชูหน่วนคิดว่าแต่นี้ต่อไป ต่างคนต่างไป จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก สุดท้ายกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เย่จิ่งหานกลับคอยตอแยเธอไม่เลิก โชคชะตาฟ้าลิขิต เธอค่อยๆครอบครองใจของเย่จิ่งหานไปเรื่อยๆ จนทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์แห่งความรัก อย่างโงหัวไม่ขึ้น
แดนนิรมิตเทพ
ชาติก่อน เจ้าดูถูกข้า? ชาตินี้ ข้าจะทำให้เจ้ามุดหัวจมดิน! เฉินโม่ผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ แอบลอบสำรวจเขตหวงห้ามกับศิษย์น้อง หลังสิ้นชีวี เกิดใหม่ในยุคมัธยมปลาย เฉินโม่พบว่า ไม่คาดว่าศิษย์น้องจะไปเกิดใหม่ในยุคสามพันปีก่อน! รักแรกในอดีต เฉินโม่ไม่ชายตามองหร๊อก
พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว
หมอหญิงข้ามภพไปยังราชวงศ์เทียนหลิง บิดาไม่อยู่ มารดาไม่รู้ที่เป็นไป เพียงต้องแต่งงานแทนกับท่านอ๋องเจ็ดผู้พิการเสียโฉมณราชวงศ์นั้นเพื่อทดแทนบุญคุณ
เชลยรักท่านประธาน
นิยายเซ็ทมาเฟีย ประกอบด้วย 1.หลงรักนายมาเฟีย 2.เล่ห์ร้ายนายบอดี้การ์ด 3.เชลยรักท่านประธาน เนื้อหาในนิยายมีความเกี่ยวข้องกันเล็กน้อย โดยจะแยกเป็นเนื้อหาของแต่ละตัวละคร สามารถเลือกอ่านเรื่องที่สนใจ หรืออ่านทั้งหมดได้เลยค่ะ Writer : เดย์ไลลา Illust : s.xxmona Proofread & Design : เดย์ไลลา สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2557 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอกและนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง มีฉากการร่วมเพศรุนแรง/ไม่สมยอม มีฉากNC20+ เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนเพื่อประกอบการตัดสินใจ ก่อนซื้อเล่มเต็มนะคะ
ชายามกุฎเหมย เหนือโบราณกาล
การข้ามภพคราหนึ่ง ดันกลายเป็นพระชายาไร้รักซะได้ ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า เพิ่งจะย้อนเวลามาถึง อ๋องเลือดเย็นก็พาพระชายารองผู้เป็นที่รักมาหาถึงที่ "กฎเจ็ดข้อละภรรยา ข้าอิจฉาริษยา?"นางยักคิ้ว มองเขาด้วยสายตาเย็นชา ชายารองผู้สวยหยาดเยิ้มที่อยู่ข้างๆ กล่าวอย่างมีเจตนาร้าย:"พระชายา พวกเราต่างเป็นผู้หญิงของท่านอ๋อง ควรจะทำใจให้กว้างหน่อย" ดีจริง สองคนมาทำอะไรน่าเกลียดกับนาง นางยื่นมือไปทางอ๋องเลือดเย็น "ในเมื่อหม่อมฉันละเมิดกฎเจ็ดข้อละภรรยา งั้นท่านอ๋องก็รีบให้หนังสือหย่าหม่อมฉันเถิดเพคะ!" ผ่านไปไม่นาน อ๋องบางคนมาตามหาถึงราชวัง"หญิงที่ฮ่องเต้พระราชทานแด่ข้า ท่านจัดนำไปยังเรือนเหนือแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?" "ใช่ ส่งไปเป็นอนุของท่านอ๋องแล้วไม่ใช่รึ?" "มู่จิ่งซี!!!" "ชายาเอกอย่างข้าเอื้ออาทรมากนัก" อย่าว่าแต่หญิงสิบคนเลย เป็นพันเป็นหมื่นข้าก็รับได้
มังกรมารผงาดฟ้า
คุกแห่งหนึ่ง ณ เกาะเดี่ยว มีนักโทษที่ถูกคุมขังอยู่แค่คนเดียว แต่กลับต้องมีผู้คุมนักโทษถึงแสนนาย วันนี้ เขาได้ออกจากคุกแล้ว มาดูกันว่าวันข้างหน้าโลกเรานั้นจะเกิดอะไรขึ้น!
หลุมพรางร้าย มาเฟียเถื่อน
“นาริกา ฉันไม่ได้บอกว่าเธอต้องจ่ายด้วยเงิน” “แล้วคุณเนสจะให้นาจ่ายยังไงคะ ผ่อนจ่ายได้ไหม หรือหักเอาจากเงินเดือนนาก็ได้” “ฉันขอจูบ….จ่ายฉันมาด้วยจูบของเธอ”
ข้ายั่วยวนให้สามีคลั่งราคะ
หน้าที่ของข้าคือตั้งครรภ์ทายาทสกุลโจว ทว่าสามีรูปงามของข้ากลับพิการมิหนำซ้ำยังเป็นใบ้ ข้าจึงต้องยั่วยวนขึ้นคร่อมสามีอย่างด้อยประสบการณ์ โดยหารู้ไม่ว่าแท้จริงแล้วสามีคือเสือร้ายที่เสแสร้งเป็นชายพิการ! "ท่านพี่" มือบางแตะลงที่ไหล่ของสามี เขาสะดุ้งน้อยเมื่อถูกนางสัมผัสตัว และนั่นทำให้คนตัวเล็กคิดว่าเขากำลังหวาดกลัวจนเกิดเป็นความสะเทือนใจ ทว่าคนตัวโตที่กำลัง อยาก กลับรู้สึกกระวนกระวายใจภายใต้ใบหน้าที่พยายามเรียบเฉยให้มากที่สุด เขาคิดมาตลอดว่าการแสร้งเป็นคนพิการแลเป็นใบ้นั้นง่ายดายนัก จนกระทั่งวันนี้วันที่เขารู้สึกว่ามันยาก ยากมาก ยากสุดๆ ไปเลย! "ท่านพี่... ข้าต้องอุ่นเตียงให้ท่านตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายในฐานะภรรยา" เชียงอิงบอกกล่าวสามี ใบหน้าของนางนั้นแดงก่ำ ประกายตาไหววูบเต็มไปด้วยความเขินอายส่งผลให้น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นสั่นพร่า แต่กลับหวานหูจนทำให้คนตัวโตถึงกับกะพริบตา การกะพริบตาเช่นนั้นทำให้ภรรยามือใหม่เข้าใจว่าเขายินยอม นางจึงโน้มใบหน้าลงไปแล้วประทับริมฝีปากของนางลงบนริมฝีปากอุ่นร้อนของเขา นุ่ม... นั่นคือสิ่งที่เหวินหลงรู้สึกราวกับจะคลั่ง เขาอยากจับนางกดลงกับฟูกวิวาห์ แล้วซุกไซ้เรือนร่างหอมละมุน บดขยี้เรียวปากนุ่มๆ ของนางจนมันบวมแดง เชียงอิงเพียงแนบริมฝีปากแช่ค้างอยู่เช่นนั้นอย่างไม่รู้ว่าการจูบคืออะไรแล้วต้องทำอย่างไร นางเข้าใจว่ามันคือการสัมผัสระหว่างปากต่อปากเท่านั้น หญิงสาวเงยหน้าขึ้นอย่างพึงพอใจในผลงานของตนเอง จากนั้นจึงซุกจมูกไปที่ซอกคอ ซุกราวกับดม ก่อนจะใช้ปากจูบลงไปเบาๆ "น่าจะแบบนี้แหละ..." จูบไปตามลำคอแข็งแกร่งของสามี พลางพึมพำอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก ท่าทางที่แสนไร้เดียงสากลับกลายเป็นสิ่งที่ปลุกราคะของโจวเหวินหลงให้ลุกโชนได้มากกว่ายาปลุกกำหนัดเสียอีก เขาหายใจติดขัด รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นผิดจังหวะซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยิ่งนางโน้มตัวโน้มกายลงมาแนบใกล้ชิดเบียดเข้าหาเขาก็ยิ่งรู้สึกราวกับกำลังจะคลุ้มคลั่งด้วยความหื่นกระหาย "จูบแล้ว ไซ้คอแล้ว จากนั้นก็สอดใส่" หญิงสาวพึมพำราวกับลำดับขั้นตอนเพียงลำพัง ทว่าหูของคนที่ฝึกวรยุทธ์มาตั้งแต่เยาว์วัยกลับได้ยินอย่างแจ่มชัด และเผลอขมวดคิ้วมุ่นกับขั้นตอนของนาง จูบที่ใช้แค่ปากประกบ ไซ้คอที่เหมือนดมๆ ดั่งแมวน้อยดอมดมเจ้าของ แล้วนางจะสอดใส่เลยหรือ!!!
บัวขาวแต้มสี
นางเคยเป็นดั่งดอกบัวขาว บริสุทธิ์ผุดผ่องมองแล้วสบายตา แต่เขาและน้องสาวต่างมารดาของนางกลับมาแต้มหมึกดำลงบนบัวขาวดอกนี้
พันธะสัมพันธ์ร้าย
ความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดดำเนินมาอย่างยาวนาน กฎเหล็กของความสัมพันธ์คือห้ามมีความรู้สึกต่อกัน แต่ไหงเป็นฉันที่ตกหลุมพรางรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
กาลครั้งหนึ่ง...ถึงความหลัง
หญิงสาวทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าพลางคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา วินจะเคยรักหล่อนบ้างไหมนะ แม้การกระทำของเขาจะแสดงออกถึงความห่วงใยอย่างชัดเจน แต่เพราะเคยถูกเขาทิ้งร่างไปนาน หลายปีที่ปั่นทอนกำลังใจของหล่อนทุกครั้งเมื่อนึกถึงมัน ปีแรกเธอร้องไห้เกือบทุกวัน คิดถึงเขาเกือบทุกลมหายใจเข้าออก หล่อนต้องต่อสู้กับความไม่เข้าใจและความคิดถึง กว่าจะก้าวผ่านมันมาได้โดยไม่มีน้ำตา ก็เล่นเอากลายเป็นคนเงียบงันไปเป็นปี ครั้นพอกำลังจะตั้งตัวได้ สายน้ำก็เข้ามาตอกย้ำความเสียใจ "น้ำจะบินไปญี่ปุ่นเหรอ" เพื่อนในกลุ่มถามขึ้นในงานเลี้ยงศิษย์เก่า "อื้ม ติดต่อวินไว้แล้ว" หญิงสาวยิ้มเต็มใบหน้า วราลีเลยได้แต่ลบฉากออกมา ปีที่สองของหล่อนทรมานยิ่งกว่าปีแรกเสียอีก แค่นึกถึงทั้งสองที่เดินเคียงกันแล้ว ใจของหล่อนก็จวนเจียนจะขาดรอนๆ หลายปีที่เหลือเธอต้องใช้ความพยายามอย่างเหลือแสนในการลืมเขา พยายามที่จะลบวินออกจากหัวใจ แต่ก็ไม่เคยทำสำเร็จเสียที ---------- จบแฮปปี้จ้า
ตรวนร้ายพันธะรัก
ไม่อนุญาตให้ทำซ้ำดัดแปลง สแกน คัดลอก เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน หนังสือเล่มนี้สงวนสิทธิ์ตามกฎหมาย ถึงนักอ่าน คำเตือน: เรื่องนี้นางเอกเป็นคนบูชาความรักแบบไม่ลืมหูลืมตา และไม่ลงลึกในอาชีพของพระเอกนางเอก ไม่มีวิชาการ ส่งพี่ครูซมาได้สักทีค่ะ ขอบคุณมาก ๆ นะคะ สำหรับทุกกำลังใจ ให้นักอ่านรอนานเลย พี่เขามาเฉิดฉายแล้วนะ พระเอกเป็นเพื่อนกับวาดิม ในเรื่อง “สัมผัสรักมาเฟียร้าย” ซึ่งนิสัยก็ร้ายพอกันค่ะ แต่ยังไม่สามารถโค่นล้มคุณโจวของเราได้ ฝากอุดหนุนพี่ครูซด้วยนะคะ ผิดพลาดตรงไหนแสงเทียนขออภัยไว้ ณ ที่นี้ น้อมรับทุกคำติชม ขอให้ทุกคนร่ำรวย สุขภาพแข็งแรง ขอบคุณพี่อุ้มสำหรับชื่อเรื่องด้วยนะคะ โชคดีมีสุข แสงเทียน กุมภาพันธ์ 2567 แนะนำตัวละคร พระเอก : ครูซ ลี นักธุรกิจหนุ่มทายาทเจ้าของโรงพยาบาลเอกชน นิสัย: นิ่งขรึม พูดน้อย ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ให้คนอื่นรับรู้ เป็นคนผูกใจเจ็บ เกลียดการหักหลัง นางเอก: เซเวียร์ ซี อัศดิษกุล แพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านสูติ-นรีเวช นิสัย: นิสัยยอมคน ไม่ค่อยมีปากมีเสียง อะไรก็ได้จะพูดเยอะกับคนที่สนิท
Passion sex(y) ปรารถนารักลงทัณฑ์
จุดจบสายนัดจะทำอย่างไรเมื่อมีข้อความแปลกๆ ส่งเข้ามาที่เครื่องของเธอ(เหงาไหม...นัดเจอ..กันไหมคนสวย...)เธอ เป็นเพียงสาวแว่นสุดเฉิ่ม แม้แต่แฟนก็ยังไม่เคยมีเขา แต่กลับถูกขอนัด...
ยั่วสวาทซาตานเถื่อน
มาเฟียผู้เหี้ยมโหดต้องโคจรมาพบกับสาวน้อยจอมต้มตุ๋น ความแค้นแปรเปลี่ยนเป็นไฟสวาทที่ยากจะดับ
Bomp วิศวะมาเฟีย
เพื่อนรุ่นพี่ตั้งแต่เด็กๆ ที่เธอตามติดต้อยๆ เธอตามเขาเมื่อไรก็มีแต่เจ็บตัวเมื่อนั้น ทำให้เขาจงใจตีตัวออกห่างให้เธอปลอดภัย แต่...ยิ่งหนีมักยิ่งเจอ สุดท้ายเขาจะหนีใจตัวเองได้ไหม เธอจะตามเขาที่ไม่เอาแต่หนีเธอได้นานแค่ไหน ความรักกับความอดทนของเธอ สิ่งไหนมันจะมากกว่ากัน...