ราชวงศ์/ชนชั้นเจ้า

หวนชะตานางหงส์
นางต่อสู้ดิ้นรนฝ่าฟัน อดทนต่อทุกเรื่องราวอดทนต่อทุกความเจ็บปวดในหัวใจ วางแผนการอย่างระมัดระวังทุกย่างก้าว แต่สุดท้ายนางก็ไม่เคยได้ลิ้มรสความสุขที่แท้จริง ยามนี้เมื่อนางได้หวนกลับคืนมาอีกครั้ง นางจะยังคงก้าวไปสู่หนทางเดิมอีกหรือไม่ ‘ไม่แล้ว! ข้าผู้นี้จะไม่เป็นอีกแล้วฮองเฮา’ เสียงร่ำร้องในใจตะโกนก้องออกมาจากจิตใต้สำนึก ภาพการนองเลือด ภาพการถูกทรยศหักหลัง และสุดท้ายคือภาพที่นางสวมมงกุฎหงส์นั่งเป็นผู้สำเร็จราชการอย่างโดดเดี่ยว นางไม่เคยมีความสุขเลยสักครั้งดังนั้นครั้งนี้นางจึงตั้งใจเอาไว้แล้วว่านางจะไม่หวนเดินไปบนเส้นทางเดิมของตนเองอีก

ชาตินี้ข้าขอเป็นชายาองค์ชายจอมโฉด
องค์ชายเก้าจอมโฉดผู้นั้นข้าจะให้เขาเป็นสามี! หวนคืนกลับมาครานี้ข้าขอตัดวาสนากับสามีเก่า เดินหน้าแก้ไขชีวิตไปพร้อมๆ กับยั่วยวนว่าที่สามีใหม่ ทว่า...เหตุใดจึงกลายเป็นนางที่ถูกเขายั่วยวนเล่า! ++++++ “ให้ตายเถอะเจ้าตัวแสบ!” องค์ชายเก้าถานซีหยางใช้มือข้างหนึ่งประคองร่างบางที่ถูกสกัดจุดจนสลบให้นอนลงบนฟูก ก่อนจะหันไปมองมือเล็กที่ยังคงกำกระบอกไม้ไผ่ของเขาเอาไว้แน่น “ยุ่งยากแล้ว” องค์ชายหนุ่มมีสีหน้าปั้นยาก ค่อยๆ แกะนิ้วมือที่เหนียวดั่งตีนตุ๊กแกของเจ้าลิงน้อยทีละนิ้ว ความอุ่นนุ่มของมือที่กุมแท่งหยกของเขานั้นยิ่งทำให้เอ็นอุ่นขยายใหญ่ขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม ปวดตุบๆ หน่วงไปทั้งหน้าขาด้วยต้องการปลดปล่อย ใบหน้าของเขาเหยเก ลมหายใจติดขัด ลอบมองคนเมาที่ยังคงหลับตาพริ้มเป็นระยะ “ให้ตายเถอะ! เจ้าคิดว่าแท่งหยกของข้าเป็นกระบอกไม้ไผ่ไปได้อย่างไรกัน” คิดแล้วก็ถึงกับเผลอหลุดหัวเราะออกมา ไม่คิดเลยว่าเฟิ่งเยว่สือยามเมามายจะทำเรื่องตลกน่าขบขันถึงเพียงนี้ แต่แล้วชายหนุ่มก็ต้องบิดเบี้ยวใบหน้าเหยเกเมื่อนิ้วชี้และนิ้วกลางที่แกะออกไปแล้วดีดกลับมากำรอบแท่งหยกของเขาเอาไว้อีกครา “อา...” องค์ชายถานซีหยางหน้าแดงก่ำ เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง พยายามควบคุมหัวใจไม่ให้เต้นกระโจนแรงไปมากกว่านี้ เขาตั้งใจแกะนิ้วตุ๊กแกออกอีกครั้งอย่างระมัดระวังยิ่งกว่าเดิม เพราะไม่เช่นนั้นคืนนี้ทั้งคืนเขาอาจต้องนั่งให้นางกุมกระบอกไม้ไผ่จนถึงรุ่งสาง ครานี้เรื่องที่เขาปลอมเป็นสตรีคงได้ถูกเปิดโปงเป็นแน่! แล้วในที่สุดเขาก็แกะนิ้วสุดท้ายของนางออก ทันทีที่แท่งหยกเป็นอิสระชายหนุ่มผงะถอยหลังไปหลายก้าวราวกับต้องการเวลาตั้งตัว เขายกมือลูบหน้าตนเองหลายๆ ครั้งเพื่อเรียกสติ จากนั้นจึงเดินวนไปวนมาในห้องจนแท่งหยกแข็งขึงค่อยๆ สงบลง เมื่อแน่ใจว่านางจะไม่ตื่นขึ้นมาแน่ๆ แล้ว จึงได้เดินกลับเข้าไปหาแล้วห่มผ้าให้นางอย่างเบามือ “ขยันทำให้ข้าเป็นห่วงเสียจริง” ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยไปตามเส้นผมที่ระกรอบหน้าหวาน ก่อนจะสัมผัสเบาที่ใต้ตาแดงช้ำ หยาดน้ำตาของนางทำให้เขาเจ็บปวดใจยิ่งนัก ชาติก่อนนางลำบากมากเหลือเกินแล้ว ชาตินี้เขาจะไม่ให้นางต้องพบเจอกับความลำบากอีก “เจ้าลิงน้อย เจ้าจับแท่งหยกของข้าแล้ว อย่างไรเจ้าก็ต้องรับผิดชอบตัวข้า ต้องเป็นเจ้าสาวของข้า เข้าใจหรือไม่...” เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะโน้มใบหน้าลงไป สัมผัสเบาๆ ที่ริมฝีปากอวบอิ่มเย้ายวน อยากจะ ‘จูบ’ มากกว่าแค่ประกบปากสัมผัส แต่ก็จำต้องหักห้ามใจ “ฝันดีนะเจ้าลิงน้อย”

ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น
ตกลงจะเป็นแค่พระชายาจำเป็นให้เพียงหกเดือน แต่ทำไมจ้องแต่จะกินข้าเช่นนี้เล่าเพคะท่านอ๋อง....ทั้งตามหึง ทั้งรุกหนักขนาดนี้ แล้วข้าจะรอดหรือไม่ ไหนบอกว่าท่านอ๋องผู้นี้เย็นชาไง!! นี่มันหื่นเกินไปแล้ว!! "หมิงอันเฟย" ศิษย์สาวอันดับหนึ่งของสำนักเทียนซู หนีลงเขาเพราะจดหมายจากบิดาที่จะจับนางหมั้นหมายกับบุรุษที่นางไม่พึ่งใจ ด้วยนิสัยรักสนุก ชอบท่องเที่ยว ดื้อดึง นางจึงหนีมายังเมืองฉินโจว แคว้นฉิน จนได้พบกับเขาโดยบังเอิญ "เซียวฟู่เฉิน" ชินอ๋องแห่งฉินโจวที่ถูกคนรักและพี่ชายแท้ ๆ หักหลัง เขากลายเป็นคนเย็นชา ไม่ไว้ใจผู้ใดอีกเลยแต่เมื่อพบกับนาง เขากลับเริ่มถูกละลายพฤติกรรมไปทีละน้อยจนต้องตามหานางไปถึง "หอต้าหรง" หรือองค์กรลับที่ทำงานเป็นสายสืบทั่วทุกแคว้น มาสาขาตามที่ต่าง ๆ ถึงสิบกว่าแห่ง เขายื่นเงื่อนไขให้นางเป็น "พระชายา" ให้เขา ที่หอต้าหรง หากอยากได้เงิน ที่พักและอาหาร ต้องทำงานแลก อันเฟยจึงยอมตอบรับเงื่อนไขของท่านอ๋องผู้นี้แต่ว่าใครจะรู้.... "ยิ่งใกล้ ยิ่งอยากสัมผัส...." "ยิ่งอยู่ห่างสายตา กลับยิ่งมองหา" "ยิ่งเห็นคนอื่นเข้าใกล้ ก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด" หึหึสุดท้ายก็ระเบิดอารมณ์จนเผอทำร้ายคนจนได้ เอ๊า!!....พระเอกผู้เย็นชาของชั้น จะไม่ทน "จากไม่สนใจกับเริ่มรุก.....และรุกหนักขึ้น" "จากพระชายาปลอม ๆ กลับไม่ยอมทำตามข้อตกลงเสียแล้ว" "จู่ ๆ ท่านอ๋องก็อยากกินพระชายาปลอม ๆ ผู้นี้ขึ้นมา เอาอย่างไรล่ะ จะรอดหรือไม่กันนะ....... ตามไปดูความคลั่งรักพระชายาปลอม ๆ ของท่านอ๋องที่เย็นชาดุจน้ำแข็ง จะถูกสาวน้อยเช่นอันเฟยละลายหัวใจจนกลายเป็นโบ้น้อยได้หรือไม่.... เหตุการณ์ในนิยายเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น มีถ้อยคำและการบรรยายเรื่องเพศค่อนข้างละเอียด ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุไม่ถึง 18 ปี ชื่อคน สถานที่และอื่น ๆ ล้วนสมมุติขึ้น โดยมิได้อิงประวัติศาสตร์ใด ๆ อ่านเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น

ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก
ชาติที่แล้วนางรักเขาสุดหัวใจแต่กลับต้องเจ็บปวดจนชีวิตพังทลาย ครานี้เหยียนซือเหยียนย้อนเวลากลับมา จึงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ขอรักเขาอีกแล้ว! แต่ผู้ใดจะคิดเล่า ว่าสุดท้ายแล้ว กลับกลายเป็นเขาที่ตามนางไม่ปล่อย ต่อให้หนีก็ไม่พ้น ต่อให้หลบก็ไม่รอด บอกไว้เลยว่า... ชาตินี้นางไม่ขอรักเขาอีกแล้วจริงๆ!

นอกบทนางร้าย
อยู่ ๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายน่ารังเกียจเพราะเผลอหลับไปตอนดูซีรีส์ เธอจึงเลือกเล่นนอกบทด้วยการคว้าองค์ชายผู้อ่อนแอมาเป็นสามีดีกว่าตบตีแย่งพระเอกธงแดง แม้เป็นองค์ชายอมโรคทว่าเขานั้นคือตัวประกอบร่างทอง

ท่านร้ายข้าก็ร้าย...มีสิ่งใดไม่เหมาะสม
ครั้นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นอันเนี่ยนฉีพบว่าตนเองได้รับโอกาสให้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง สวรรค์ส่งให้นางย้อนเวลากลับมา แต่เหตุใดจึงไม่ให้นางย้อนเวลาไปก่อนหน้านั้นสักสองถึงสามชั่วยาม อย่างน้อยก็ควรจะเป็นก่อนที่นางจะกระทำเรื่องโง่เง่าอย่างการวางยาพิษกับบุรุษที่นอนร่วมเตียงกับนางในเวลานี้ เมื่อได้รับโอกาสก็ต้องลองดู เป้าหมายของนางคือการแก้แค้นครอบครัวที่เคยทอดทิ้ง แก้แค้นทุกคนที่กระทำเรื่องชั่วช้าต่อนาง แต่ไฉนเลยเมื่อนางยิ่งแก้ทุกอย่างยิ่งกลับตาลปัตรเลวร้ายลงยิ่งกว่าเดิม ทุกอย่างดำเนินไปราวกับผีเสื้อขยับปีก เมื่อเดินไปเส้นทางหนึ่ง อีกทางหนึ่งก็ย่อมเปลี่ยน ทุกสิ่งทุกอย่างที่นางคาดเดาล้วนแล้วแต่เปลี่ยนแปลงไปราวกับพลิกฝ่ามือ หรือจริง ๆ สาเหตุที่สวรรค์ส่งนางมาอีกครั้งก็เพื่อให้เผชิญกับความยากลำบากอีกครั้ง หรือสวรรค์ก็เพียงแค่ต้องการกลั่นแกล้งเล่นสนุกกับชีวิตมนุษย์ที่ไร้ค่าของนางแค่เพียงเท่านั้นงั้นเหรอ?

เมื่อต้องกลายเป็นนางร้ายในนิยายที่แต่ง
ข้ามมิติมาทั้งที ดันมาอยู่ในร่างนางร้ายในนิยายที่ตัวเองแต่ง หนำซ้ำนางร้ายผู้นี้เพิ่งถูกเขียนให้กำลังจะตุย! บ้าบอ...ใครจะข้ามมิติมาเพื่อตุยซ้ำสองกัน งานนี้นางจะต้องหาผู้มีอำนาจเทียบเท่าหรือเหนือกว่าองค์ชายทั้งหลาย และคนผู้นั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก... ซื่อจื่อผู้นี้!

หงส์กลางใจอสุรา
เพราะความรักมันบังตา เพราะความดีมันจอมปลอม เพราะเกิดมาบนกองเงินกองทอง นอนอยู่บนตั่งแห่งอำนาจ นางถึงไม่เคยคิดว่าตัวเองจะถูกล่อลวงและหักหลังจากคนที่นางทุ่มเททั้งชีวิต ทั้งอำนาจเพื่อส่งเขาถึงจุดสูงสุด

ภพชาตินี้ข้าขอเลือกสามีใหม่
หลี่ลั่วตาน ถูกสามีที่นางรักสุดหัวใจสังหารอย่างโหดร้ายถึงสองชาติภพ หากมีโอกาสได้เกิดใหม่อีกครั้งนางขอสาบานว่าจะไม่รักบุรุษผู้นี้อีกต่อไปและไม่ว่าสวรรค์จะบัญชาเอาไว้เช่นไร ภพชาตินี้…นางขอเลือกสามีใหม่!

ต้องทำเช่นไร ให้พวกท่านลุ่มหลง
(3P) เรื่องย่อ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณ รักสำหรับผู้ใหญ เน้นฉาก NC พล็อตเบามากมีบทบนเตียงตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป โปรดใช้พิจารณาในการอ่านค่ะ เมื่อน้องชายต้องกลายเป็นฮ่องเต้น้อยตั้งแต่อายุเพียงสี่ขวบ องค์หญิงใหญ่รั่วเสียนจึงต้องช่วยปกป้องฝ่าบาทน้อยเพื่อรักษาอำนาจเอาไว้ ด้วยการใช้ความงามหลอกล่อสองฝาแฝดผู้มากอิทธิพลแห่งวังหลวงให้ลุ่มหลง!

องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง
องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" "จ้าวอันหลิง" องค์หญิงแห่งเมืองหลวงเสิ่นตู แคว้นอวิ๋น องค์หญิงเสเพลและชื่นชอบบุรุษหนุ่มรูปงาม หากพอใจผู้ใด นางก็มักจะซื้อตัว และพาเข้าตำหนัก "เต๋อหยวน" ของนางทันที “เจาอินเจ้ารีบไปบอกจิ้งมาม่าว่า ราคาข้าไม่เกี่ยง แต่คืนนี้ข้าต้องได้บุรุษผู้นั้น กลับไปที่ตำหนักเต๋อหยวน” "หรงอวี้หยาง" คณิกาและนักดีดฉินมือหนึ่ง ของ "หอหรูเยว่" ในเมืองเสิ่นตู เป็นบุรุษหนุ่มรูปงาม พูดจาไพเราะท่าทางสุขุมเยือกเย็น จนเข้าตาขององค์หญิงอันหลิน ในที่สุดนางก็ขอซื้อตัวเขาและรับเข้าวังทันที ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน แต่ทว่า... ฐานะที่แท้จริงของคณิกาชายผู้นี้ หาใช่เพียงแค่คณิกา ที่ปรึกษาอย่างที่เข้าใจไม่ เพราะเขาเพียงแค่ใช้หอหรูเยว่ เป็นตัวล่อ เพื่อจะกระทำการบางอย่างในแคว้นอวิ๋นเท่านั้น “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย “ ปล่อยข้านะ!” “ปล่อยงั้นหรือ เมื่อก่อนผู้ใดกันที่เรียกหาข้าทุกค่ำคืน นิทราภายใต้ผ้าห่มอุ่นผืนเดียวกัน ข้าอยากจะรู้นักว่า หากเจ้าแม่ทัพผู้นั้นรู้ว่า คนที่กำลังจะหมั้นหมายกับเขา เป็นสตรีของชายอื่น เขาจะยังกล้าแตะต้องผู้หญิงของข้าอีกหรือไม่!” “ท่านมันบ้าไปแล้ว” “ใช่แล้วเจ้าพูดถูกต้องเลยองค์หญิง ข้าคงจะบ้าไปแล้ว แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะเจ้า และวันนี้ข้ามาทวงตำแหน่งของข้าคืน มองข้าสิอันหลิน ข้ามิใช่อวี้หยางของเจ้าหรอกหรือ” “ท่านมิใช่… ตอนนี่ท่าน อ๊าา!!” แควก!

หวนคืนครานี้ข้าขอเป็นเพียงนางร้ายปลดระวางผู้หนึ่ง
จุดจบของนางร้ายนั้นคือความตาย ภพชาติใหม่นี้ขอเป็นเพียงนางร้ายปลดระวางผู้หนึ่งแต่ดูเหมือนเรื่องราวกลับตาลปัตร ทั้งพระเอกและตัวร้ายทำเหมือนมีใจให้นางร้าย นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกัน ฉู่ไจ๋ไจ๋งงไปหมดแล้ว!

ชะตาหนนี้ ข้า[ไม่]หวนคืน
ชาติก่อนเขาพรากชีวิตนางอย่างเลือดเย็น ชาตินี้โม่ลั่วซินจึงตั้งใจว่า นางจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก ทว่า...เหตุไฉนรุ่ยอ๋องจอมโฉด ถึงไม่ยอมปล่อยนางไปเล่า

องค์หญิงใหญ่อย่างข้าจะถูกลืมได้อย่างไร
องค์หญิงจิ่นซีเป็นองค์หญิงใหญ่ของราชวงศ์ก็จริง แต่กลับมิได้รับการแยแสจากพระบิดา เนื่องจากในวันที่นางถือกำเนิดนั้นพระมารดาผู้รั้งตำแหน่งฮองเฮากลับมาสิ้นชีพไป ทำให้ฮ่องเต้ที่ทรงรักใคร่ฮองเฮายิ่งกว่าสิ่งใดเกิดอคติในใจขึ้นมา คิดชิงชังบุตรสาวว่านำพาเภทภัยมาสู่คนที่พระองค์รัก ด้วยความที่ไม่เป็นที่ต้องการ ทำให้นางถูกคนรังแกนับครั้งไม่ถ้วน ทว่านางยังไม่นับว่าหมดวาสนาและอาภัพไปเสียทั้งหมด เพราะยังได้ไทเฮากางปีกปกป้อง ทั้งยังคอยพร่ำสอนนางให้คอยระวังหวงกุ้ยเฟยให้ดี เพราะสตรีนางนี้ชิงชังฮองเฮาพระองค์ก่อนยิ่งนัก ซ้ำยังไม่พอใจที่จนป่านนี้ฝ่าบาทก็ไม่ยินยอมแต่งตั้งนางขึ้นเป็นฮองเฮาแทนพระมารดาขององค์หญิงใหญ่จิ่นซี องค์หญิงใหญ่จิ่นซีที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้นภายใต้คนที่มุ่งหมายปองร้ายนาง ไม่เพียงแต่มีใบหน้างดงามแต่ยังมีสติปัญญาอันชาญฉลาด สามารถช่วยคิดแก้ไขปัญหาที่ฮ่องเต้ทรงคิดไม่ตกได้มากมาย ทว่านางไม่คิดรับความชอบจึงไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นคนเสนอความคิดเหล่านั้น นางเพียงแค่ยืนอยู่เบื้องหลังไทเฮาและทำหน้าที่หลานสาวที่ดีพร้อม ทว่าไหนเลยไทเฮาจะปล่อยผ่านได้ พระนางยกย่องความเก่งกาจของหลานสาวผู้นี้อย่างออกหน้าออกตา จนทำให้องค์หญิงใหญ่ที่แต่เดิมไร้คุณค่าในสายตาผู้คนกลับเฉินฉายราวกับดวงดาราที่ตรัสแสงขึ้นมาท่ามกลางวังหลวง องค์หญิงจิ่นซีมิได้หลงระเริงไปกับการได้รับความชอบหรือของขวัญพระราชทานจากฮ่องเต้ นางยังมีความคิดที่เป็นอิสระและมุ่งมั่นที่จะหยัดยืนและสร้างอนาคตที่งดงามขึ้นด้วยสองมือตน ทว่าในระหว่างที่นางกำลังพยายามสร้างฐานอำนาจและความมั่งคั่งเพื่อชีวิตในภายหน้าของตนอยู่นั้น หญิงสาวกลับต้องไปพัวพันเกี่ยวข้องกับแม่ทัพผู้หนึ่ง และก็เป็นเขาอีกเช่นกันที่ทำให้นางสามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระตามใจ วาสนารักที่นางไม่เคยนึกฝันสายนี้ จะเกิดขึ้นและดำเนินต่อไปเช่นไร สามารถติดตามได้ในเล่มนะคะ

อดีตบุตรสาวของตัวประกอบขอใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
ภพชาติใหม่นี้หลู่ฟู่หลินลั่นวาจาอย่างหนักแน่นว่าจะไม่มีวันกลับไปรักเขา ทว่ายิ่งหนีเขากลับยิ่งชอบมาปรากฏกายให้นางหวาดกลัว แล้วนางจะทำอย่างไรดีล่ะทีนี้ อดีตบุตรสาวตัวประกอบอย่างนางขอใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

บทบาทมารดาของเหล่าตัวร้ายใช่ว่าจะเป็นได้ง่ายๆเสียหน่อย
หยางเสี่ยวเหมยไม่ใช่นางร้าย แต่นางคือมารดาที่ให้กำเนิดเหล่าตัวร้าย เมื่อความสัมพันธ์ทางสายเลือดของแม่ลูกไม่อาจตัดขาดจากกันได้ ฉะนั้นแล้วนางจะเป็นคนเปลี่ยนโชคชะตาของเจ้าก้อนกลมฝาแฝดที่น่ารักสองคนนี้เอง

ชายาข้าคือธิดามังกร
ธิดาพญามังกรหนันไห่ แอบหนีความผิดขึ้นมายังเมืองมนุษย์ นางได้พบกับองค์หญิงของแคว้นฝานหรง ในศาลเจ้าแม่หนวี่วา แต่องค์หญิงผู้แสนอ่อนแอกำลังป่วยหนัก และใกล้จะตาย ทั้งคู่มีหน้าตาที่เหมือนกันราวกับฝาแฝด ทั้งสองพูดคุยปรับทุกข์ให้กันและกันฟังอย่างถูกคอ ธิดามังกรถูกเจ้าแม่หนวี่วาสั่งให้เข้าร่างขององค์หญิง เพื่อทดแทนพระคุณแก่คนผู้หนึ่งเป็นเวลา 3 ปี ธิดามังกรจึงอยู่ในร่างองค์หญิงแคว้นฝานหรงนับแต่นั้น องค์หญิงต้องไปอภิเษกกับรัชทายาทหนุ่มรูปงามแห่งแคว้นฮุยหวง เขาคือผู้ที่นางต้องมาแทนคุณ 3 ปี ธิดามังกรหลงรักเขาทันทีที่เห็น นางต้องเผชิญกับการกลั่นแกล้งในวังหลวง แล้วแบบนี้นางจะทำยังไง คนกับมังกรจะลงเอยกันได้ไหม เชิญหาคำตอบได้ค่ะ...

เสด็จอา ไหนว่าจะไม่รัก
จากคนแปลกหน้า กลายเป็นเสด็จอาที่รัก เหมือนเรื่องจะง่าย แต่กลับกลายเป็นวุ่นวายเสียอย่างนั้น คนหนึ่งรักมาตั้งแต่เริ่ม อีกคนพึ่งรู้ตัวว่ารัก มารู้ตัวอีกที ก็เกือบจะสายไป.... "ฉินซินหรู" บุตรสาวคนเดียวของแม่ทัพผู้ล่วงลับ ในวันที่สูญเสียบิดา นางก็ได้พบเขา ซึ่งเหมือนแสงสว่างที่เหลืออยู่ "หรงเฟิงหยาง" ตงอ๋อง แห่งเมืองตงโจว เขาสาบานกับบิดาของนางก่อนสิ้นชีพว่า จะดูแลทายาทเพียงคนเดียวของสกุลฉินเอาไว้ “ฉินซินหรู เจ้ากลัวข้าหรือไม่” “ไม่กลัวเพคะ” “เช่นนั้นก็ดี นับจากนี้ไป ข้าคือท่านอาของเจ้า” ผ่านเวลาไปกว่าแปดปี หลังจากนางเติบโต ก็งดงามตามวัย สตรีอันดับหนึ่งแห่งตงโจว... ความรู้สึกที่เริ่มจากความห่วงใย กลายเป็นผูกพัน และก่อตัวเป็นความรักเงียบ ๆ ฉินซินหรู รู้ใจตัวเองนานแล้ว แต่ทว่า... เสด็จอาของนางนี่สิ “ท่านไม่เคยคิดอะไรกับข้าจริง ๆ หรือ เสด็จอา” “ข้า….” "ท่านรักข้า มองข้าเป็นเพียงหลานนอกไส้ หรือเป็นสตรีคนหนึ่ง" “ข้าไม่เคยคิดเช่นนั้นกับเจ้า ฉินซินหรู ตั้งแต่ข้ารับเจ้าเข้าจวนอ๋อง ก็มองเจ้าเป็น… ญาติคนหนึ่งที่ต้องดูแล ….” “เช่นนั้นข้าก็จะทำตามที่เสด็จอาต้องการ นับจากนี้ไป ระหว่างเราไม่เกี่ยวข้องกันอีก” ฝากติดตามเส้นทางรักของทั้งคู่ด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสั้น ๆ ย่อยง่าย ไม่ซับซ้อน ไม่เน้นดราม่า ยังเป็นแนวสุขนิยม รักเดียวเช่นเดิม

ข้ามภพมาเป็นที่ปรึกษาขององค์ชาย
“เดี๋ยวก่อน หรงเว่ยอิง นี่เจ้า” “ถอดเสื้อผ้าออก ไม่ต้องห่วง ข้ารับผิดชอบท่านเอง ข้าจะไม่ทิ้งท่านหรอก วางใจได้แต่ตอนนี้ช่วยข้าก่อน ....” มาแล้วจ้าเรื่องใหม่พร้อมเสิร์ฟค่ะ ครั้งนี้มาพร้อมกับเรื่องแนวทะลุมิติมานะคะ เรื่องของบุตรสาวของท่านแม่ทัพและองค์ชายที่เก่งกาจด้านกลยุทธ์การศึกและออกรบ แต่กลับอ่อนหัดเรื่องสตรีชนิดที่เด็กอนุบาลยังเก่งกว่า มาตามลุ้นกับเรื่องราวของที่ปรึกษาและองค์ชายกันนะคะ “แม่นางหรง!! นี่เจ้า….มาทำอะไรอยู่ในป่านี้” “ท่าน….ท่านเป็นใครกัน” เสียงแหบพร่าถามออกไป ใบหน้านางเริ่มเปลี่ยนสี ปากแดงจัดราวลูกเชอร์รี่สุกทำเอาคนตรงหน้าลอบกลืนน้ำลายลงไป “ข้าหมิงตงหยาง ไม่เจอกันแค่ไม่กี่เดือนเจ้าก็ลืมข้าแล้ว……อืม” เว่ยอิงกระโจนใส่เขาทันที ปากบางนั้นกำลังบดขยี้เขาอย่างจงใจ ร่างน้อยๆ เบียดไปมาบนร่างแกร่งของเขาที่ตกใจกับการกระทำนี้ “เดี๋ยวก่อน หรงเว่ยอิง นี่เจ้า” “ถอดเสื้อผ้าออก ไม่ต้องห่วง ข้ารับผิดชอบท่านเอง ข้าจะไม่ทิ้งท่านหรอกวางใจได้ แต่ตอนนี้ช่วยข้าก่อน อืมม..” ** นิยายเรื่องนี้แต่งมาจากจินตนาการของนักเขียนล้วนๆ ตัวละครและสถานที่เป็นสิ่งสมมุติขึ้นมาทั้งหมด อาจจะมีซ้ำหรือใกล้เคียงกับเรื่องอื่นๆ ได้บ้าง เนื้อหาและพลอตเรื่องนี้เน้นเรื่องรักตามชื่อเรื่องค่ะ ปมมีนิดหน่อย แต่ตอนเขียนไรต์แอบมีน้ำตาเล็กน้อยนะ อิอิ เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุมากกว่า 18 ปีขึ้นไป อาจจะมีการบรรยายฉากอีโรติกและการใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพนะคะ

สถาปนิกสาวเกิดใหม่พาครอบครัวสู่ความร่ำรวย ภาค 1
สถาปนิกสาวทายาทมหาเศรษฐีกลับมาตายในไซต์งานก่อสร้างเพราะเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหว จนดวงวิญญาณถูกดึงให้ย้อนเวลาไปยังยุคโบราณ“โอ้โห มีปู่ย่าและญาติพี่น้องเห็นแก่ตัวเอาเปรียบกันถึงขนาดนี้ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด!"
