ข้ามเวลามาเป็นภรรยาสามีขาพิการ
เรื่องย่อ เยว่ฉีตื่นขึ้นมาในห้องกลางเก่ากลางใหม่ มองมือซูบผอมตรงหน้าที่ไม่คล้ายมือของเธอเลยสักนิด หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนจะพบว่าภายในห้องมีใครอีกคนกำลังมองมา บุรุษหนุ่มใบหน้าหล่อเหลา งดงาม ทว่าน่าเสียดายที่เขานั่งอยู่บนรถเข็น ไม่นานความทรงจำที่ไม่คล้ายใช่ของเธอพลันแล่นผ่านสมองให้ความรู้สึกปวดแปลบยากจะทน หลังผ่านความเจ็บปวดเหล่านั้นมา เธอจึงได้รู้ว่า เจ้าของร่างถูกบุคคลลึกลับซื้อมาจากตลาดทาส ก่อนจะพาไปทิ้งกลางป่าและเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา บุรุษขาพิการตรงหน้าคือสามีที่พึ่งตบแต่งกันไปของเจ้าของร่าง ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้สัมผัสความอัศจรรย์ที่เรียกว่าการสวมร่าง เยว่ฉีมองพินิจพิเคราะห์ ในโลกไม่คุ้นชินใบนี้สิ่งที่นางพอจะเรียกว่าครอบครัวได้คือบุรุษตรงหน้า แม้ขาจะใช้การไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงเขาดีกับนางก็พอ เธอคืดเช่นนั้น พร้อมกับยื่นมือออกไป "ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าหวังว่าเราจะมีแต่ความใจดีให้แก่กัน"
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ +++ “จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน” เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ เจ้าเด็กหน้าตายนี่ ! “เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ “พี่จ้าน” “ท่านพี่” “หรือว่า...สามี” ถานจ้าน “...!” มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ ! ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม” “เจ้าค่ะ” “ยังเด็กเกินไป” “ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !” ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า” “ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง” เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก “หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง “หา หยิบกระโถน ?” “ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก” เซี่ยซือซือ ” ...” เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย “ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้ ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”
คุณหนูใหญ่ได้สามีอัปลักษณ์
คุณหนูใหญ่จวนแม่ทัพ เอาแต่ใจที่สุด เลือกกินที่สุด ชอบชายงามที่สุด แต่หลังจากนางไล่ตามอ๋องเยียนไปชายแดนครั้งนั้น กลับมานางก็เปลี่ยนไป และพาสามีอัปลักษณ์คนหนึ่งกลับมาด้วย นางทั้งเอาใจเขา รักเขา คลั่งเขา
Sense Wicked ร่ายรักสัมผัสลวง
บางครั้งคนเราก็จำเป็นต้องเจ็บปวด เพื่อให้เราเติบโตขึ้น จำเป็นต้องผิดพลาด เพื่อให้เราได้เรียนรู้ จำเป็นต้องล้มเหลว เพื่อแลกกับประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ เพราะบทเรียนที่มีค่าที่สุดในชีวิต คือบทเรียนที่แลกมาด้วยความเจ็บปวด ------------------------------ 'เฟิง' ชายหนุ่มผู้มีชีวิตมืดมน อาชีพของเขาคือนักต้มตุ๋น ด้วยภารกิจบางอย่างทำใหเขากลับมาพร้อมกับหญิงสาวตาบอด เขาต้องแสร้างดูแลเธอเพื่อผลประโยชน์ และเหนือสิ่งอื่นใด....การแก้แค้น 'หงส์' สาวสวยผู้มีชีวิตหรูหรา แต่ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เธอตาบอด ชีวิตในความมืดทำให้เธอกลายเป็นคนอารมณ์ร้าย มีเพียงเขาคนเดียวที่เธอไว้ใจ แต่รู้ไม่ว่าเขากำลัง...ทวงแค้นเธอ
รวมนิยายรักไทย-โรแมนติก(Love Life 2เรื่อง)
รวมนิยายรัก 2 เรื่อง โรแมนติก(Love Life) เรื่องที่ 1 ...นางฟ้าในอ้อมรักมาร...ความเห็นอกเห็นใจทำให้เธอยอมแต่งงานกับคนตาบอด และต้องเผชิญกับเหตุร้ายแทบเอาชีวิตไม่รอด เรื่องที่ 2 ...สัญญาใจในอ้อมรัก...เขากลับมาตามสัญญาเมื่อรู้ว่าเธอถอนหมั้น และพาเธอมายังเรือนหอที่เขาสร้างไว้รอเจ้าสาว ************************************* “ทำไมถึงยอมแต่งงานกับคนตาบอด” พิมพ์รัมภาสะดุ้งหันมองคนถามงงๆ ยังไม่ทันได้ตอบเขาก็ถามย้ำแบบใจร้อน ด้วยน้ำเสียงออกจะเริ่มพาลๆ “ไง...ทำไมนิ่งไป บอกไม่ได้หรือว่าทำไมถึงยอมแต่งงานกับคนตาบอด” “...ฟ้า...ฟ้า...ไม่มีคำตอบค่ะ” “ทำไมไม่มี เหตุผลที่ผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสะสวยอย่างพวกคุณยอมแต่งงานกับคนตาบอดอย่างผม ไม่ใช่เพราะค่าจ้างเป็นเงินจำนวนมาก ก็น่าจะเป็นเพราะเงินมรดกหลายล้านดอลล่าร์ที่ผมมีอยู่ หรืออาจจะมีเรื่องรูปร่างหน้าตาที่ไม่น่าเกลียดของผมที่พวกคุณพอจะรับได้ใช่ไหม” ***********************************
ที่รักของคนเถื่อน
‘เพราะอุบัติเหตุในครั้งนั้น ทำให้เขาสูญเสียคู่หมั้นที่รักหมดหัวใจ และ...เธอคือผู้ที่ต้องรับผิดชอบ’ โปรยปราย เรียกน้ำย่อย “จะไปไหน” “ขอโทษนะคะ ฉันว่าเราไม่เคยรู้จักกัน” เพราะพยายามมองแล้วแต่ชายตรงหน้าไม่คุ้นตาเลย ทำให้ตันหยงพยายามเดินเลี่ยงออกมา แต่ก็ถูกชายคนนั้นตามเข้ามาขวางเอาไว้อีกครั้ง “แน่ใจเหรอว่าเราไม่เคยรู้จักกัน” เอ่ยจบทิวาก็สบตาตันหยงตรงๆ และนั่นก็ทำให้เธอตกใจที่รู้ว่าคือเขา ไม่คิดว่าระยะเวลาเกือบสามเดือนที่ไม่ได้เจอหน้ากัน ทิวาจะเปลี่ยนไปได้มากถึงขนาดนี้ “คุณทิวา!” “ฉันถามว่าเธอจะไปไหน” เสียงห้วนเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆ ที่เขารู้คำตอบดีอยู่แล้ว คำถามจากเขาทำให้ตันหยงอึกๆ อักๆ ขึ้นมา “คือว่าฉัน...” “จะหนีไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่ไหนไม่ทราบ” “ฉันไม่ได้หนีค่ะ ฉันแค่จะไป...” ยังไม่ทันที่ตันหยงจะเอ่ยบอกว่าเธอแค่จะตามไปดูแลพี่สาว ทิวาก็เอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน “ลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอสัญญาอะไรกับฉันไว้” “ฉันไม่เคยลืมว่าจะไถ่โทษเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณ” นี่คือสิ่งที่ตันหยงตั้งใจจะทำตั้งแต่แรก “ไม่ลืมก็ไปกับฉัน” เอ่ยจบทิวาก็คว้าเข้าที่ข้อมือของตันหยง แล้วออกแรงรั้งให้เธอเดินตามมา แต่เพราะยังไม่รู้ว่าเขานั้นจะพาเธอไปที่ไหน ตันหยงจึงยื้อไว้ “จะไปไหนคะ” “เธอมีสิทธิ์ถามด้วยเหรอ”
เธอคือรัก
อดีตนักดนตรีรูปหล่อพ่อรวยที่ผันตัวเองมาเป็นนักธุรกิจเต็มตัวเพื่อสืบทอดกิจการของครอบครัว สามปีที่เขามัวแต่เรียนรู้เรื่องงานที่ไม่ถนัดจนต้องปล่อยวางเรื่องความรัก ตอนนี้เขาพร้อมแล้วที่จะรับมือกับมัน แต่ให้ตายเถอะ! ทำไมผู้หญิงแต่ละคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกถวิลหาได้เหมือนเธอคนนั้นเลยสักคน ตอนนี้เธออยู่ไหน ทำอะไรอยู่นะ เขาอยากเจอเธออีกสักครั้ง และครั้งนี้จะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือเด็ดขาด เชิญพบกับความรักของพี่โฉดผู้น่ารักกับน้องแนนผู้ใสซื่อ(จากบัญชารักจากหัวใจ)ได้ในเล่มนี้เลยค่ะ
ไร่รัก ลวงแค้น
เธอ นางแบบสาวแสนอาภัพ เขา เจ้าของไร่หนุ่มผู้ที่มีอดีตอันแสนเจ็บปวดไม่ต่างกัน แต่เขาจะมาลงทัณฑ์เธอ ขวัญ ขวัญข้าว นางแบบสาวชื่อดังเธอกำลังไปได้ดีกับเส้นทางชีวิตใหม่ แต่แล้วทุกอย่างมันกับพังไปเพราะเขา ชีวิตเธอดิ่งลงเหวครั้งแล้วครั้งเล่าไม่จบไม่สิ้น จนบางครั้งเธออยากที่จะตายไปให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่ทว่ากลับทีอีกหนึ่งชีวิตบริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องราว เธอจึงจำเป็นต้องรักษาชีวิตตัวเองไว้เพื่อเขา วินท์ วายุ แม่ของเธอเป็นต้นเหตุต้องทำให้แม่เขาต้องตรอมใจตาย เธอในฐานะลูกต้องชดใช้!!! “เธอต้องชดใช้!!!” “ฮึก แค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจคุณอีกหรอ ถ้าฉันตายคุณจะพอใจใช่ไหม” “ฮือ ตอบฉันมาสิ ฉันต้องตายไปเลยรึเปล่าคุณถึงจะพอใจ”
ลวงรัก
"ครั้งละห้าหมื่น นอนกับฉัน" เมื่อเอ่ยไปแล้ว ฉัตรพงษ์ก็เพ่งมองหน้าหวานของเพลงพิณอย่างรอคำตอบ "ห้าหมื่น" คนถูกถามทวนราคาตาโต "แต่เธอต้องเป็นคนทำทุกอย่าง เพราะฉันพิการ" เพลงพิณพินิจมองร่างบนรถวีลแชร์ ก่อนตอบ..... "ไอ้นั่นของคุณ เอ่อ...ฉันหมายถึงไอ้นั่นน่ะ มันยังใช้ได้หรือคะ" ฉัตรพงษ์ ฉัตรไพศาล หนุ่มหล่อดีกรีนักเรียนนอกที่ต้องกลับมาบริหารธุรกิจไร่ฉัตรไพศาล ของครอบครัว ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เขาต้องกลายเป็นคนพิการ เพลงพิณ สาวสวยที่เพิ่งเรียนจบ ยังหางานทำไม่ได้ ก็ถูกแม่เลี้ยงของเธอส่งมาทำงานขัดดอก ด้วยการดูแลคนพิการที่เอาแต่ใจ ที่พ่อของเธอและแม่เลี้ยงเอาที่นาไปจำนองไว้กับครอบครัวฉัตรไพศาล เมื่อที่นากำลังจะถูกยึดเธอจำยอมต้องมาทำงานใช้หนี้ให้ครอบครัว