ข้ามเวลามาเป็นภรรยาสามีขาพิการ

143.0K·เยว่หลง

เรื่องย่อ เยว่ฉีตื่นขึ้นมาในห้องกลางเก่ากลางใหม่ มองมือซูบผอมตรงหน้าที่ไม่คล้ายมือของเธอเลยสักนิด หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนจะพบว่าภายในห้องมีใครอีกคนกำลังมองมา บุรุษหนุ่มใบหน้าหล่อเหลา งดงาม ทว่าน่าเสียดายที่เขานั่งอยู่บนรถเข็น ไม่นานความทรงจำที่ไม่คล้ายใช่ของเธอพลันแล่นผ่านสมองให้ความรู้สึกปวดแปลบยากจะทน หลังผ่านความเจ็บปวดเหล่านั้นมา เธอจึงได้รู้ว่า เจ้าของร่างถูกบุคคลลึกลับซื้อมาจากตลาดทาส ก่อนจะพาไปทิ้งกลางป่าและเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา บุรุษขาพิการตรงหน้าคือสามีที่พึ่งตบแต่งกันไปของเจ้าของร่าง ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้สัมผัสความอัศจรรย์ที่เรียกว่าการสวมร่าง เยว่ฉีมองพินิจพิเคราะห์ ในโลกไม่คุ้นชินใบนี้สิ่งที่นางพอจะเรียกว่าครอบครัวได้คือบุรุษตรงหน้า แม้ขาจะใช้การไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงเขาดีกับนางก็พอ เธอคืดเช่นนั้น พร้อมกับยื่นมือออกไป "ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าหวังว่าเราจะมีแต่ความใจดีให้แก่กัน"

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

279.0K·มาชาวีร์

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ +++ “จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน” เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ เจ้าเด็กหน้าตายนี่ ! “เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ “พี่จ้าน” “ท่านพี่” “หรือว่า...สามี” ถานจ้าน “...!” มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ ! ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม” “เจ้าค่ะ” “ยังเด็กเกินไป” “ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !” ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า” “ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง” เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก “หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง “หา หยิบกระโถน ?” “ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก” เซี่ยซือซือ ” ...” เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย “ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้ ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

คุณหนูใหญ่ได้สามีอัปลักษณ์

38.0K·有缘千里 โหย่วหยวนเชียนหลี่

คุณหนูใหญ่จวนแม่ทัพ เอาแต่ใจที่สุด เลือกกินที่สุด ชอบชายงามที่สุด แต่หลังจากนางไล่ตามอ๋องเยียนไปชายแดนครั้งนั้น กลับมานางก็เปลี่ยนไป และพาสามีอัปลักษณ์คนหนึ่งกลับมาด้วย นางทั้งเอาใจเขา รักเขา คลั่งเขา

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

Sense Wicked ร่ายรักสัมผัสลวง

996·ฉัตรขวัญ

บางครั้งคนเราก็จำเป็นต้องเจ็บปวด เพื่อให้เราเติบโตขึ้น จำเป็นต้องผิดพลาด เพื่อให้เราได้เรียนรู้ จำเป็นต้องล้มเหลว เพื่อแลกกับประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ เพราะบทเรียนที่มีค่าที่สุดในชีวิต คือบทเรียนที่แลกมาด้วยความเจ็บปวด ------------------------------ 'เฟิง' ชายหนุ่มผู้มีชีวิตมืดมน อาชีพของเขาคือนักต้มตุ๋น ด้วยภารกิจบางอย่างทำใหเขากลับมาพร้อมกับหญิงสาวตาบอด เขาต้องแสร้างดูแลเธอเพื่อผลประโยชน์ และเหนือสิ่งอื่นใด....การแก้แค้น 'หงส์' สาวสวยผู้มีชีวิตหรูหรา แต่ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เธอตาบอด ชีวิตในความมืดทำให้เธอกลายเป็นคนอารมณ์ร้าย มีเพียงเขาคนเดียวที่เธอไว้ใจ แต่รู้ไม่ว่าเขากำลัง...ทวงแค้นเธอ

นิยายรักจบแล้ว

รวมนิยายรักไทย-โรแมนติก(Love Life 2เรื่อง)

1.0K·ศิรารัย

รวมนิยายรัก 2 เรื่อง โรแมนติก(Love Life) เรื่องที่ 1 ...นางฟ้าในอ้อมรักมาร...ความเห็นอกเห็นใจทำให้เธอยอมแต่งงานกับคนตาบอด และต้องเผชิญกับเหตุร้ายแทบเอาชีวิตไม่รอด เรื่องที่ 2 ...สัญญาใจในอ้อมรัก...เขากลับมาตามสัญญาเมื่อรู้ว่าเธอถอนหมั้น และพาเธอมายังเรือนหอที่เขาสร้างไว้รอเจ้าสาว ************************************* “ทำไมถึงยอมแต่งงานกับคนตาบอด” พิมพ์รัมภาสะดุ้งหันมองคนถามงงๆ ยังไม่ทันได้ตอบเขาก็ถามย้ำแบบใจร้อน ด้วยน้ำเสียงออกจะเริ่มพาลๆ “ไง...ทำไมนิ่งไป บอกไม่ได้หรือว่าทำไมถึงยอมแต่งงานกับคนตาบอด” “...ฟ้า...ฟ้า...ไม่มีคำตอบค่ะ” “ทำไมไม่มี เหตุผลที่ผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสะสวยอย่างพวกคุณยอมแต่งงานกับคนตาบอดอย่างผม ไม่ใช่เพราะค่าจ้างเป็นเงินจำนวนมาก ก็น่าจะเป็นเพราะเงินมรดกหลายล้านดอลล่าร์ที่ผมมีอยู่ หรืออาจจะมีเรื่องรูปร่างหน้าตาที่ไม่น่าเกลียดของผมที่พวกคุณพอจะรับได้ใช่ไหม” ***********************************

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ที่รักของคนเถื่อน

3.0K·วรนิษฐา

‘เพราะอุบัติเหตุในครั้งนั้น ทำให้เขาสูญเสียคู่หมั้นที่รักหมดหัวใจ และ...เธอคือผู้ที่ต้องรับผิดชอบ’ โปรยปราย เรียกน้ำย่อย “จะไปไหน” “ขอโทษนะคะ ฉันว่าเราไม่เคยรู้จักกัน” เพราะพยายามมองแล้วแต่ชายตรงหน้าไม่คุ้นตาเลย ทำให้ตันหยงพยายามเดินเลี่ยงออกมา แต่ก็ถูกชายคนนั้นตามเข้ามาขวางเอาไว้อีกครั้ง “แน่ใจเหรอว่าเราไม่เคยรู้จักกัน” เอ่ยจบทิวาก็สบตาตันหยงตรงๆ และนั่นก็ทำให้เธอตกใจที่รู้ว่าคือเขา ไม่คิดว่าระยะเวลาเกือบสามเดือนที่ไม่ได้เจอหน้ากัน ทิวาจะเปลี่ยนไปได้มากถึงขนาดนี้ “คุณทิวา!” “ฉันถามว่าเธอจะไปไหน” เสียงห้วนเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆ ที่เขารู้คำตอบดีอยู่แล้ว คำถามจากเขาทำให้ตันหยงอึกๆ อักๆ ขึ้นมา “คือว่าฉัน...” “จะหนีไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่ไหนไม่ทราบ” “ฉันไม่ได้หนีค่ะ ฉันแค่จะไป...” ยังไม่ทันที่ตันหยงจะเอ่ยบอกว่าเธอแค่จะตามไปดูแลพี่สาว ทิวาก็เอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน “ลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอสัญญาอะไรกับฉันไว้” “ฉันไม่เคยลืมว่าจะไถ่โทษเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณ” นี่คือสิ่งที่ตันหยงตั้งใจจะทำตั้งแต่แรก “ไม่ลืมก็ไปกับฉัน” เอ่ยจบทิวาก็คว้าเข้าที่ข้อมือของตันหยง แล้วออกแรงรั้งให้เธอเดินตามมา แต่เพราะยังไม่รู้ว่าเขานั้นจะพาเธอไปที่ไหน ตันหยงจึงยื้อไว้ “จะไปไหนคะ” “เธอมีสิทธิ์ถามด้วยเหรอ”

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

เธอคือรัก

3.0K·ณศิกมล

อดีตนักดนตรีรูปหล่อพ่อรวยที่ผันตัวเองมาเป็นนักธุรกิจเต็มตัวเพื่อสืบทอดกิจการของครอบครัว สามปีที่เขามัวแต่เรียนรู้เรื่องงานที่ไม่ถนัดจนต้องปล่อยวางเรื่องความรัก ตอนนี้เขาพร้อมแล้วที่จะรับมือกับมัน แต่ให้ตายเถอะ! ทำไมผู้หญิงแต่ละคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกถวิลหาได้เหมือนเธอคนนั้นเลยสักคน ตอนนี้เธออยู่ไหน ทำอะไรอยู่นะ เขาอยากเจอเธออีกสักครั้ง และครั้งนี้จะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือเด็ดขาด เชิญพบกับความรักของพี่โฉดผู้น่ารักกับน้องแนนผู้ใสซื่อ(จากบัญชารักจากหัวใจ)ได้ในเล่มนี้เลยค่ะ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ไร่รัก ลวงแค้น

23.0K·Pepper Pine

เธอ นางแบบสาวแสนอาภัพ เขา เจ้าของไร่หนุ่มผู้ที่มีอดีตอันแสนเจ็บปวดไม่ต่างกัน แต่เขาจะมาลงทัณฑ์เธอ ขวัญ ขวัญข้าว นางแบบสาวชื่อดังเธอกำลังไปได้ดีกับเส้นทางชีวิตใหม่ แต่แล้วทุกอย่างมันกับพังไปเพราะเขา ชีวิตเธอดิ่งลงเหวครั้งแล้วครั้งเล่าไม่จบไม่สิ้น จนบางครั้งเธออยากที่จะตายไปให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่ทว่ากลับทีอีกหนึ่งชีวิตบริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องราว เธอจึงจำเป็นต้องรักษาชีวิตตัวเองไว้เพื่อเขา วินท์ วายุ แม่ของเธอเป็นต้นเหตุต้องทำให้แม่เขาต้องตรอมใจตาย เธอในฐานะลูกต้องชดใช้!!! “เธอต้องชดใช้!!!” “ฮึก แค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจคุณอีกหรอ ถ้าฉันตายคุณจะพอใจใช่ไหม” “ฮือ ตอบฉันมาสิ ฉันต้องตายไปเลยรึเปล่าคุณถึงจะพอใจ”

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ลวงรัก

636·อิงอรทัย

"ครั้งละห้าหมื่น นอนกับฉัน" เมื่อเอ่ยไปแล้ว ฉัตรพงษ์ก็เพ่งมองหน้าหวานของเพลงพิณอย่างรอคำตอบ "ห้าหมื่น" คนถูกถามทวนราคาตาโต "แต่เธอต้องเป็นคนทำทุกอย่าง เพราะฉันพิการ" เพลงพิณพินิจมองร่างบนรถวีลแชร์ ก่อนตอบ..... "ไอ้นั่นของคุณ เอ่อ...ฉันหมายถึงไอ้นั่นน่ะ มันยังใช้ได้หรือคะ" ฉัตรพงษ์ ฉัตรไพศาล หนุ่มหล่อดีกรีนักเรียนนอกที่ต้องกลับมาบริหารธุรกิจไร่ฉัตรไพศาล ของครอบครัว ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เขาต้องกลายเป็นคนพิการ เพลงพิณ สาวสวยที่เพิ่งเรียนจบ ยังหางานทำไม่ได้ ก็ถูกแม่เลี้ยงของเธอส่งมาทำงานขัดดอก ด้วยการดูแลคนพิการที่เอาแต่ใจ ที่พ่อของเธอและแม่เลี้ยงเอาที่นาไปจำนองไว้กับครอบครัวฉัตรไพศาล เมื่อที่นากำลังจะถูกยึดเธอจำยอมต้องมาทำงานใช้หนี้ให้ครอบครัว

พิการยังไม่จบ