

นิยาย

เจ้าสาวผลัดมือ
บ้างครั้งความรักมักเล่นตลก รู้ว่าหากไม่ยึดติด ก็จะไม่เสียใจ…แต่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้และใช่ว่าใครจะทำไม่ได้ เช่นเดียวกับปรายฝนเธอมาเป็นเพื่อนเจ้าสาว แต่กลับมาเป็นเจ้าสาวผลัดมือโดยไม่รู้ตัว “หรือจะให้ผมช่วย…” เสียงทุ้มแม้จะแผ่วเบา หากฟังแล้วกระเส่า ปรายฝนสะดุ้งสุดตัว และนั้นทำให้เธอเสียหลัก ฐานทัพรีบคว้าเอวคอดไว้ด้วยความว่องไว “ไม่ใช่คุณที่ตกใจได้คนเดียว แต่คุณจะทำให้ผมหัวใจวายไปด้วย” เสียงทุ้มดุ หากแต่เพราะเป็นห่วงมากกว่าจะตำหนิ เมื่อเห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาพไหน ปรายฝนจึงดิ้นขลุกขลักเพื่อให้หลุดจากวงแขนหนา “ช่วยเบาๆ หน่อยเถอะ ผมไม่ใช่ไวรัสที่จะแพร่เชื้อใส่คุณ” ครานี้สีหน้าและน้ำเสียงของฐานทัพ เต็มไปด้วยความตัดพ้อ แล้วค่อยๆ ปล่อยร่างบางในอ้อมแขนให้เป็นอิสระ คำพูดและการกระทำของคนไม่คุ้นเคย ทำให้ปรายฝนรู้สึกผิดขึ้นในทันที กับคนแปลกหน้า เธอยังมีไมตรีให้ได้ แล้วผู้ชายตรงหน้า… หากลดการกระทำไปก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร …แล้วภาพช่วงหนึ่งในขณะที่ต่างคนต่างทำหน้าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว รองเท้าส้นสูงสามนิ้วที่ไม่คุ้นชิน ก็ทำเอาแข้งขาของเธอปวดหน่วงจนทนยืนขาสั่นไม่ไหว เขาซึ่งไม่รู้ว่าสังเกตเห็นอาการของเธอตอนไหน รู้อีกทีก็มีเก้าอี้มาวางใกล้ๆ พร้อมกับเสียงทุ้มพูดขึ้น “เดี๋ยวตรงนี้ผมจัดการเอง ส่วนคุณนั่งพักก่อนนะครับ” คราแรกปรายฝนก็ไม่อยากเชื่อหู แต่เมื่อสายตามองประสานกันโดยไม่ตั้งใจ ก็เห็นความจริงจังหนักแน่น และเหมือนมีแรงดึงดูดให้เธอต้องทำตาม แต่กระนั้นเธอก็ปากหนักไม่แม้จะขอบคุณเขา… “ขอบคุณนะคะ…” ครานี้เธอกล้า และรับรู้ถึงความเห่อร้อนของใบหน้า ปรายฝนจึงรีบก้าวออกไปจากจุดนั้นเมื่อหัวใจของเธอรู้สึกไม่ปกติ

ทัณฑ์มาเฟีย
ภายใต้ใบหน้าที่เย็นชา และเต็มไปด้วยความหยิ่งทะนงของมาเฟียนักรัก แท้จริงคือหน้ากาก ที่ดักใจใครบางคนให้ตกหลุมพลาง รักที่เกิดขึ้นโดยคนสองคนโดยไม่ต้องมีเหตุผล แต่เมื่อไหร่เราไร้ตัวตนจากสายตาเขา เราก็ต้องหาเรื่องให้ได้ใกล้ชิด เพื่อเรียกร้องความสนใจ และให้อีกฝ่ายซึมซับว่าเรามีตัวตนเพื่อที่จะอยู่ในใจเขา แม้ว่าจะด้วยวิธีการเห็นแก่ตัวก็ตาม.... บริภัทร์ หรือปันหนุ่มหล่อวัย19 ปี เรียนดี ขยัน ซื่อตรง แต่ต้องหาเงินมาปลดหนี้ ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ ธงรบหรือเดร์ วัย30 ปี จริงจังกับงาน ไม่ชอบคนโกหก เกลียดคนไม่มีความรับผิดชอบ เป็นเจ้าของบาร์โอส หากไม่แตะต้องสิ่งผิดกฎหมาย แต่กลับมาแพ้หัวใจให้เด็กหนุ่มที่เป็นลูกหนี้ ที่เขาออกปากว่าไม่ชอบนิสัย ใจแข็งเย็นชากับสิ่งรอบข้าง แต่กลับมาอ่อนไหวกับเด็กนิสัยเสีย เดร์จะจัดการกับเด็กหนุ่มอย่างไร เมื่อหลงคิด ว่าเด็กหัวอ่อนกับเขาตลอดไป แต่ที่จริงมันไม่ใช่ เพราะบทเด็กจะร้าย ก็ร้ายจนต้องหัวปวด แล้วมาเฟียอย่างเดร์จะเอาหัวใจปันกลับมาครอบครองแทนร่างกายที่เขาโอบกอดทุกคืนได้หรือไม่...

รักลงทัณฑ์
เมื่อหลายปีก่อน ‘ตะวัน’ เห็น ‘น้ำเหนือ’ แค่เพียงไกลๆ แต่แค่นั้นเขาก็รู้สึกประทับใจขึ้นมาในทันที แต่เมื่อได้มาพบกันอีกครั้ง เหตุการณ์ทุกอย่างกลับพลิกผัน เด็กหนุ่มในวันนั้น กลับกลายมาเป็นศัตรูที่เขาอยากฆ่าให้ตายคามือ เพราะคิดว่าเป็นตัวการอีกคน ที่ทำให้น้องชายเขาต้องมาจบชีวิต... ‘นายเหมือนทองคำที่บริสุทธิ์ แต่กลับห่อหุ้มด้วยยาพิษ และฉันจะทำลายนายทิ้ง’ ‘น้ำเหนือ’ ผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ แต่กลับกลายมาเป็นเครื่องมือให้ ‘ตะวัน’ แก้แค้นให้น้องชายตัวเอง เพื่อเอาคืน ‘พายุ’ ที่เป็นต้นเหตุให้ ‘เตชิน’ ฆ่าตัวตาย ‘ตะวัน’ ไม่คิดว่ากวางน้อยที่เขาข่มเหงจะหลุดไปได้ หนึ่งปีต่อมา กลับพบว่า ความทรงจำส่วนหนึ่งของน้ำเหนือที่มีต่อเขาได้หายไป... ตะวันจะทำเช่นไรเมื่อสิทธิ์ของเขา กำลังถูกเพิกเฉย และทุกอย่างที่อยู่ในใจของ ‘ตะวัน’ ผู้จริงจังกับชีวิต จะได้รับการแก้ไขด้วยวิธีแบบใด แล้ว ‘น้ำเหนือ’ จะฟื้นความทรงจำส่วนหนึ่งที่หายไปกลับมาได้ไหม หรือจะปล่อยให้เรื่องราวในอดีตกลายเป็นเพียงฝันร้าย แล้วเริ่มต้นเรื่องราวดีๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น กระนั้นหากความทรงจำของน้ำเหนือกลับมา แล้วจะยอมมองหน้าคนที่ทำลายอนาคตตัวเองได้หรือไม่ ต้องไปลุ้นกัน...

ตามรักคืนรัง
แต่งงานไม่ได้เริ่มจากรัก แม้เราจะพยายามประคองแค่ไหน สุดท้ายก็พังไม่เป็นท่า เช่นนั้นถอยหลังเพื่อเริ่มใหม่ง่ายกว่า! เพราะหากอยากมีครอบครัวสมบูรณ์แบบ จงอยู่บนความเชื่อใจและซื่อสัตย์ต่อกัน

เจ้าบ่าวซ่อนลาย
ใครจะคิดว่าผู้ชายที่เธอเข้าใจผิดคิดว่ากินผู้ชายด้วยกันในวันนั้น จะกลายเป็นว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอไม่ต้องการ ....ก็ในเมื่อมีเรื่องมากมายเข้ามาและเขาซึ่งเป็นผู้ที่ช่วยแก้ปัญหาให้เธอทุกอย่าง ความรักที่แอบซ่อนมานานจึงถูกแสดงออกมา ให้ยอมรับความจริง ว่าสุดท้ายแล้วความรักไม่จำเป็นต้องซ่อนเอาไว้

เมื่อหัวใจฉันขาดรัก
เรซควีนหรือพริตตี้เป็นอาชีพของ ใจปอง สาวสวยในงานโมเตอร์โชว์ยี้ห้อรถชื่อดัง เขาเรณุวัตผู้ไม่รู้แม้แต่ชื่อของเธอ ผู้หญิงที่เขาเฝ้าคิดถึง จนเวลาผ่านไปเขามาเจอเธออีกครั้ง ในสถานะน้องสาวแม่เลี้ยง ที่เขาไม่ปรารถนาจะให้พ่อแต่งงานด้วย เมื่อขึ้นใจว่าไม่ชอบขี้หน้าแม่เลี้ยงกับน้องสาวมาแต่ต้น จะให้เขาเปลี่ยนใจมาหลงรักเลยไม่ได้ แต่เมื่อคิดว่างานที่เธอทำจะต้องเจอกับผู้คนหลากหลายเขาเองกับทนไม่ได้ จึงหาทางให้เธอกลับมาอยู่ด้วยกัน ความวุ่นวายที่เขาสร้างขึ้น จะผ่านไปได้ไหมในเมื่อเขาทำไว้กับเธอเจ็บแสบยิ่งกว่ามีดโกนกรีดหัวใจเสียอีก จะทำอย่างไรให้ผู้ชายขาดรักอย่างเขา ที่ใจปอง ๆมองว่าเป็นผู้ชายไร้หัวใจ ได้เข้าไปอยู่ในของเธอ มาช่วยลุ้นกันนะคะ

อุ้มรักหัวใจนายเถื่อน
ชอบเขาแต่ปากแข็ง!ไม่มีใครขอให้เป็น ไม่มีใครขอให้รัก แต่ใจมันรักไปเอง แล้วแบบนี้ก็ต้องยอมให้หัวใจชักนำและทำตามความต้องการแล้วซิ… ญารินคุณหนูที่มีความคิดเป็นของตัวเอง หากวันหนึ่งต้องใช้ชีวิตร่วมกับชายหนุ่มแปลกหน้า ปากกล้าหน้าตึงตลอดเวลาอย่างภูมินทร์ แต่ใครจะรู้ ว่านั่นคือเสน่ห์ ที่ทำให้คุณหนูปากแจ๋วหลงรักอีกคนอย่างไม่รู้ตัว แม้ว่าการพบกันครั้งแรกจะไม่ดีนัก แต่ความดีที่เขาแสดงออกโดยไม่หวังผล ทำให้หัวใจของญารินอ่อนไหว และเดินเข้าไปหา รู้ตัวอีกทีเธอก็ยอมให้อีกฝ่ายตักตวงความสุขจากร่างกายไปแล้ว.... …ไอดินผู้ชายเพอร์เฟคและเพียบพร้อมไปทุกอย่าง ไม่คิดว่าผู้หญิงเมื่อสี่ปีก่อน กับความสัมพันธ์ลึกซึ้งเพียงครั้งเดียว เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง และครั้งนี้ความสวยเด่นของเธอ ทำให้เขาอยากเข้าหา แต่ใครจะคิดว่าที่แท้จริงเธอคือแม่ของลูก! ‘ใบบัว’ ที่คิดว่าความสัมพันธ์ครั้งนั้นจบลงไปแล้ว และไม่หวนหาหรือสานต่อ หากแต่เมื่อคนอย่าง ‘ไอดิน’ กลับมายืนอยู่ตรงหน้า พร้อมบอกความต้องการที่จะสานต่อความสัมพันธ์เหมือนเมื่อสี่ปีก่อน ซึ่งมันยากจะตัดสินใจ! ปากผลักไส แต่ใจโหยหา ยิ่งเห็นเขาอยู่ใกล้หญิงอื่นหัวใจก็เจ็บเหมือนโดนมีดกรีด เธอจะทวงเขาคืน หรือจะให้ลูกทวงคืนความเป็นพ่อจากผู้ชายจอมเถื่อนเอง....

มลทินสวาท
เขาว่ากันว่าคนเรารวยจนหรือสวยหล่อเป็นเพราะโชคชะตาฟ้ากำหนด แต่ สำหรับรติกาล คิดแค่ว่าผู้ชายหน้าตาดี ดีกรีนักธุรกิจหนุ่มอย่าง เฮริค มิลลส์ตัน มีหน้าตาและความฉลาดเป็นอาวุธ แต่กับคิดได้แค่ว่า... ผู้หญิงเป็นแค่เกมอย่างหนึ่ง ยิ่งยากเท่าไหร่ มันเหมือนเป็นการท้าทายเรียกเลือดในกายเขาให้พุ่งทะยาน รีบคว้ามาเป็นของตนเอง หากแต่สาวสวยที่มีความมั่นใจเกินร้อย อย่าง รติกาล อนิรุธ ที่หลงเข้ามา เกือบทำให้เกมของเขาโอเวอร์ ...“ฉันเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เอง ว่าคนรวยมีเงินซื้อทุกอย่างให้มาอยู่ในกำมือ ต้องการอย่างไหนก็ได้อย่างนั้น ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ แต่แค่ซื้อยาบำรุงสมองกลับไม่มีปัญญาซื้อ” ใบหน้าหวานจ้องตอบน้ำเสียงฉายชัดอย่างดูแคลน“นิ เธอมันจะมากไปแล้วนะ...” เหมือนโดนตีด้วยท่อนไม้ขนาดใหญ่กลางแสกหน้า มือหนาง้างขึ้นเหนืออากาศ ดวงตาคมแสงกร้าวบ่งบอกว่าไม่พอใจอย่างสุดขีด หากแต่ไม่ได้ส่งไปยังจุดมุ่งหมายตามอารมณ์ กว่าหนึ่งวินาทีจึงถูกดึงลงโดยเจ้าของเอง “ได้ ในเมื่อเธอยั่วโมโหนัก ฉันจะชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ อยากได้สิ่งไหนก็ได้ใช่ไหม ดีแล้วเธออย่าขัดในสิ่งที่ฉันต้องการล่ะ”แควก แควก!! เสียงดังชัดเจนของเสื้อผ้าเนื้อบางขาดกระจุย ติดกำมือหนาไปอยู่คนละทิศคนละทางเผยให้เห็นหน้าท้องขาวเนียนและแบนราบ ตากลมโตตะลึงค้างก้มมองดูตัวเองกว่าจะรู้สึกตัวอีกฝ่ายก็โยนสิ่งของที่เธอพกติดตัวไปอีกด้าน โดยไม่กลัวว่าสิ่งของด้านในของเธอจะเสียหายมากแค่ไหน โน้ตบุ๊กของช้าน! นั่นคือสมบัติที่มีค่าติดตัวเธอในตอนนี้ และเป็นสิ่งของอย่างเดียวที่เธอหวงมาก“คุ คุณ... อุ๊บ!” เสียงขาดหายเมื่อริมฝีปากหนาไม่ปล่อยให้เสียงแหลมนั้นเล็ดลอดออกมาให้กระทบโสตประสาทนานเกินไปสองมือหนากุมใบหน้าไม่ให้ขยับเลื่อน พร้อมดันให้แผ่นหลังบอบบางติดกับฝาผนังห้องซึ่งเป็นกำแพงไม่ให้อีกฝ่ายดิ้นหนีไปไหนได้ ด้วยการจำกัดเนื้อที่โดยคนตัวโตเป็นผลสำเร็จง่ายดาย ริมฝีปากหนาจึงพบเป้าหมายอย่างไม่ลำบากนักการลงทัณฑ์ยังคงทำหน้าที่โดยการบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างคนบ้าคลั่ง กัดเม้มดูดดึงเหมือนคนหิวกระหายมาแรมปี และอยากกลืนกินให้หายหิวในคราเดียว…

อาญารักเมียบำเรอ
แม้จะเป็นผู้ชายที่สาวๆหมายตา หากแต่ อณาธิป ธนเกียรติ นักธุรกิจคลื่นลูกใหม่มาแรง กับร่ำร้อง หึงหวง ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า นางบำเรอ ที่เขาผูกมัดด้วย สัญญาเถื่อนอย่าง ณริสา ณรงค์พล ยามที่ผู้ชายอื่นอยู่ใกล้“ทำไม ผู้หญิงอย่างคุณ ต้องจับเนื้อต้องตัวในที่โล่งแจ้งใช่มั้ย ถึงจะจับได้”“ใช่ แต่หากเป็นคุณ ที่ตรงไหนมันก็จับไม่ได้ทั้งนั้น”“ทำไม หรือไอ้ที่ผมสนองให้คุณมันไม่ถึงใจหรือไง”“ใช่ จำเอาไว้ด้วยว่า ที่คุณแตะเนื้อต้องตัวฉัน มันจืดชืดไร้น้ำยา แล้วไอ้เสียงที่คุณว่าฉันครวญคราง ยามที่คุณปรนเปรอให้ ฉันก็แค่สงเคราะห์ให้คุณดีใจเล่นก็เท่านั้น”ณริสาโต้กลับด้วยอารมณ์เดือดดาล และนั้นทำให้อณาธิปอารมณ์ขาดผึง!นิยายเรื่องนี้ เป็นซีรีส์ 4 เล่ม แยกอ่านกันได้1 ผู้หญิงขัดดอก2 เมรีขยี้รัก3 โซ่รักหัวใจเถื่อน

เกราะรักพันธนาการหัวใจ
เมื่อความเอื้ออาทร เกิดขึ้นจากภายในของเขา... เกราะหนาที่ปนัดดาสร้างไว้ จะถูกทำลายได้หรือไม่ เมื่อเขาต้องการแค่ให้เธอยอมจำนน สวามิภักดิ์ต่อหัวใจเขา ซึ่งนักธุรกิจ หนุ่มรูปหล่อ การงานก้าวหน้า อย่างมนัส ...เขาก็เป็นแค่ผู้ชายฉวยโอกาส ในสายตาของปนัดดาเท่านั้นเรื่องวุ่นๆเกิดขึ้น เมื่อเพื่อนรัก ร่วมธุรกิจ ทิ้งภาระใหญ่ให้ มนัสจึงจำใจต้องแก้ไขสถานการณ์ ด้วยการพาสาวสวยขี้เมาขึ้นห้อง แต่เหมือนทำคุณบูชาโทษ เมื่อแม่กวางน้อยกับตั้งข้อหา ที่เขาไม่กล้าแม้จะปฏิเสธ เพื่อรักษาหน้าเธอไว้"คงไม่เคยสินะ... ถึงไม่รู้ว่า มีอะไรเปลี่ยนแปลงบนร่างกายของตัวเองบ้าง!" มนัสคิดแต่ก็ไม่ได้เอ่ยบอกออกไปเป็นซีรี่ส์ 2เล่ม แยกอ่านกันได้เรื่องมลทินสวาท

โซ่รักหัวใจเถื่อน
อาชาเป็นชายหนุ่มที่หญิงสาวคนไหนเห็นเป็นต้องตกหลุมรักและยากที่หญิงสาวคนไหนจะปฏิเสธได้ยกเว้นธาริณีคนเดียวเท่านั้น ที่ไม่เคยเห็นเขาในสายตาเลย จนกระทั่งเขาต้องวางแผนพาหนี... ถึงกระนั้นเขาก็ยังมัดใจเธอไว้ไม่ได้อยู่ดี จนท้ายที่สุดได้มีโซ่ทองคล้องใจ เธอก็ยังหนีเขาไปอีก... เรามาติดตามกันดูสิว่าชีวิตของสองหนุ่มสาวคู่นี้จะลงเอยกันแบบไหน? ใครจะเป็นฝ่ายยอมใคร? แล้วใคร?...จะเป็นฝ่ายทิ้งฟอร์มก่อนใคร

ผู้หญิงขัดดอก
ขึ้นชื่อว่าดอก มันต้องเริ่มต้นด้วยการหว่านเมล็ดพืชลงไป กว่าจะได้ดอกผลที่ต้องการ แฉกเช่น ‘ธาดา รัตรังสรรค์’ จับต้องทุกอย่างคือธุรกิจ และหล่อน ‘มนธิรา’ คือธุรกิจอย่างหนึ่ง ที่เขาหว่านพืชลงไปนั้น ย่อมหวังผลตอบแทนที่ได้รับกลับมาอย่างคุ้มค่า ‘ร่างกายและความหอมหวานในกายสาวเขาย่อมอยากได้และครอบครอง’“มันไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่มันเป็นผลที่ฉันควรได้รับ นักธุรกิจอย่างฉันหว่านพืชลงไป นั้นหมายถึงต้องได้รับผลตอบแทนกลับมา แล้วคิดว่าคนอย่างฉัน จะยอมให้ผลมันหล่นลงพื้นหรือปล่อยให้แมลงแทะกิน โดยไม่ได้เก็บกินเสียก่อน มันผิดวิสัยของนักธุรกิจ”ประโยคคำพูดจริงจังและหนักแน่น มันเป็นเหมือนเข็มนับพันเล่มทิ่มแทงหัวใจของสาวสวยอย่าง มนธิรา ให้บอบช้ำและเจ็บปวดฝังลงในซอกลึกของหัวใจหล่อนเป็นแค่สิ้นค้าขัดดอก เมื่อต้องการก็เข้าหา ไขว่คว้าต้องการเพื่อปลดปล่อยเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ แต่สินค้าอย่างหล่อนก็มีหัวใจ และหัวใจบอบช้ำดวงนี้ จะทำให้ชายหนุ่มคลั่ง ยากจะถอนตัวถอนใจ...

แรงรักแรงเสน่หา
เมื่อคำว่า ‘แพ้’ ที่กำลังคืบคลานเข้ามาหา ‘แรงรัก’ คือความความปรารถนาที่ให้ได้มาซึ่งผู้หญิงที่ต้องการ ‘เมื่อดอกฟ้าเต็มใจโน้มมาหา’ ชายหนุ่มธรรมดาอย่างภูผาหรือจะกล้าปฏิเสธ ด้วยแรงรักแรงเสน่หามีท่วมท้น บทรักหวานล่ำจึงเริ่มขึ้น ท่ามกลางหัวใจที่ตรงกัน.....“ความใกล้ชิด ที่เราได้อยู่ช่วยซึ้งกันและกัน พี่ไม่รู้สึกผูกพันและคิดจะเก็บมันไว้สานต่อความต้องการหรอกหรือ” ชายหนุ่มผู้เต็มไปด้วยไฟสุมทรวง หยุดเว้นจังหวะหายใจ ทอดสายตาหวานเยิ้ม แฝงความหมายไว้ในแววตา “ซอนด้ารู้ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่ดอกฟ้าดอกนี้ จะโน้มมาหาพี่เอง”ร่างกายคนฟังถึงกับแข็งทื่อ มือเรียวที่โอบคอไว้ก่อนหน้า ถูกดึงกลับ เมื่อเจ้าของมอบหน้าทีใหม่ให้อย่างใจกล้า ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างไม่ลังเล“พี่อย่าทำเหมือนรังเกียจร่างกายของซอนด้า” แววตาและน้ำเสียงตัดพ้อเอ่ยอย่างน้อยใจ เมื่อชายหนุ่มผละออกห่างพร้อมผันหน้าหนี“คิดดีแล้วหรือที่ทำแบบนี้ หากผ่านคืนนี้ไปซอนด้าจะบอกว่าเสียใจไม่ได้นะ” น้ำเสียงนั้นเอ่ยพล่า หากความปรารถนาที่ถูกจุดขึ้น กลายเป็นชายหนุ่มเสียเองที่กำลังรุกคนในอ้อมกอด

เมรีขยี้รัก
ก็แค่ผู้ชาย... จริงจังกับชีวิต มีเลือดเนื้อ เพียบพร้อมทั้งสติ และปัญญา หากเธอไม่บ้าไปปลุกปล้ำเขาก่อน คงหมดสิทธิ์ที่จะได้หัวใจเขามาครอง ‘เมรี’ ก็แค่ผู้หญิงที่เอาแต่ใจ สวยขี้วีน แล้วอย่างนี้เธอจะไม่เลือกเขาได้หรือ? คนที่ปกป้องดูแลเธอได้อย่างเขาหาไม่ได้ง่าย ๆเพราะรักทำให้คนตาบอด เมรี จึงหันไปเพิ่งน้ำเมากลายเป็น เมรี ขี้เมาสมชื่อ แต่เรื่องไม่ได้จบแค่นั้น เมื่อเธอลากใครบางคนเข้ามาเอี่ยวด้วย วิรุจ ชายหนุ่มที่ผันตัวเองมาเป็นคนงานในไร่กาแฟ หนีความวุ่นวายของคนในครอบครัวที่ร่วมชายคาเดียวกัน แต่ความสงบอยู่กับเขาได้ไม่เท่าไร ความวุ่นวายหรือพรหมลิขิตก็นำพาให้สาวสวยที่มีชื่อว่าเมารีขี้เมาเข้ามาพัวพัน จนกลายเป็นเรื่องราวความรักของเขาและเธอเนื้อนูนยืดหยุ่นที่ยื่นออกมา บดเบียดอกแกร่งผ่านเนื้อผ้าอย่างท้าทายเรียกร้องความกำหนัดของชายชาตรีให้ลุกโชน“คุ คุณเมย์...” วิรุจตัดสินใจเรียกคนเมาอีกครั้งเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ เขาอยากรู้ว่าตอนนี้หล่อนมีสติกลับมาหรือยัง แต่สิ่งที่ได้รับเป็นคำตอบคือแรงผลัก เขาล้มตึงหงายหลัง เมื่อร่างเปล่าเปลือยพยุงตัวลุกขึ้นคร่อมร่างแกร่งเขาเอาไว้ หล่อนกำลังกลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาททันที“ที่ร๊าก...เอิ๊ก...ไม่ต้อง เมย์ทามเอง...” น้ำเสียงยานคางมองคนใต้ร่างสายตาหวานหยาดเยิ้ม วิรุจเริ่มควบคุมตัวเองได้น้อยลง ก็ในเมื่อแววตาสาวเจ้าแฝงไปด้วยแววตากระหายแห่งไฟราคะที่เริ่มคุกรุ่นจนยากจะดับลงครั้นจะหนีออกจากห้องโดยทิ้งให้ผู้หญิงที่เจ้านายสั่งไว้ให้ดูแล ก็เกรงว่าเธอจะเป็นอันตราย แต่หากหล่อนยังอยู่ในสภาพไม่ได้สติแบบนี้ มีหวังทั้งเขาเองนี่แหละที่จะทำให้หล่อนเป็นอันตรายเสียเอง

เทพบุตรบันชีเถื่อน
ความรู้สึกของเขาอ่อนแอไปหรือไร ในเมื่อรู้อยู่เต็มอกว่าการจับตัวเธอมาคือการลงทัณฑ์ หากแต่ใจกลับเรียกร้องให้อภัย นั่นเป็นพราะรักหรือไม่...เขาผู้ไม่เคยอ่อนไหวไม่เคยรู้เมื่อน้องสาวสุดที่รักต้องตายจากไป ภูมินทร์ จึงค้นหาความจริง เพราะปมปัญหาที่น้องสาวได้เขียนทิ้งไว้ ทำให้เขาโกรธและต้องแก้แค้น และทันทีที่รู้ว่าพี่ชายของปรินทิพย์ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวเป็นต้นเหตุ เป้าหมายสำคัญก็คือเจ้าหล่อนผู้ซึ่งเป็นดวงใจของผู้ชายทมิฬคนนั้น!“หือ ปะ...ปล่อย” เสียงหวานสั่นไหวพยายามผลักอกชายหนุ่มออกห่าง รู้สึกปวดร้าวทั่วริมฝีปากบนและล่างด้วยความกลัวทำให้ปริณทิพย์พยายามจะดันตัวเองออกจากอ้อมแขนแกร่งให้ได้ แต่ครั้นพยายามออกแรงอีกคนกับไม่ยอมให้ทำได้ดั่งใจคิด กลับกอดกระชับซุกใบหน้าคมเข้มไปตามซอกคอหอมกรุ่นสูดกลิ่นสาบเนื้อสาวเข้าเต็มปอด ขนอ่อนชี้ชันตอบรับการสัมผัสที่ไม่เคยได้รับจากชายคนไหน เข่าเริ่มอ่อนแรง น้ำตาเริ่มเอ่อเต็มหน่วยตาสมองมึนชา หัวใจเต้นแรงสลับร้อนหนาวทุกส่วนของร่างกาย เขาเห็นเธอเป็นของเล่นหรือไง... คนหื่นกาม!