Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
ระหว่างนี้ฉันจะอยู่เงียบ ๆ
342·รอรีวันในที่สุดก็หาคุณเจอสักที จู่ ๆ จะมาทิ้งกันไปง่าย ๆ แบบนี้ผมไม่ยอมหรอกนะ เพราะถูกเพื่อนสนิทหักหลังแย่งคนรักของตัวเองไป ไลลาบอสสาวสายมั่นจึงหอบหัวใจอันเจ็บช้ำกลับบ้านเกิด ตั้งใจจะใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านนอกสักเดือนสองเดือน แล้วจึงค่อยหวนกลับไปทำงานที่ตัวเองรักต่อ เพราะต้องหาอะไรทำเพื่อให้จิตใจไม่ฟุ้งซ่านเลยเข้าป่าเก็บเห็ด แต่หน้ามืดเป็นลมเพราะโหมอ่านนิยายจนไม่ได้นอน ลืมตาอีกทีก็พบว่าตัวเองหลุดเข้ามาอยู่ในโลกนิยายที่อ่านไปได้แค่สามหน้า โอ้โหนี่มันอะไรกันเนี่ยว่าแต่เนื้อหาในนิยายมันเป็นยังไงคะ แล้วเธอจะไปรู้ยังไงก็เพราะอ่านไปได้แค่นิดเดียวเท่านั้น สิ่งที่เธอรู้เกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ นั่นก็คือในอนาคตชนานันท์หรือตัวละครที่เธอเข้ามาสวมร่างจะถูกส่งไปอยู่โรงพยาบาลบ้า ไม่เอานะชีวิตที่แล้วฉันคือบอสไล ไลลา นักออกแบบและจัดดอกไม้ชื่อดัง จะมาอยู่ในร่างของยายคุณหนูที่ไม่มีใครรักได้ยังไง เพื่อไม่ให้จุดจบเป็นไปในแบบคำโปรยของนิยายไลลาจึงตั้งใจจะออกไปใช้ชีวิตอยู่เงียบ ๆ แต่ขอโทษนะยายคุณหนูนี่มีแต่คนเกลียดจริง ๆ ใช่ไหม ฉันว่ามันแปลก ๆ นะ
รับผิดชอบรัก
285·รอรีวันก็เพราะว่าเมาไง เพราะเมา พอเหล้าเข้าปากสติก็หล่นหาย จนตอนนี้ถึงได้มีเจ้าตัวน่ารำคาญตามติดระยะประชิดทุกคืนวันแบบนี้ ช่วยด้วยย ฉันจะสลัดเขาออกไปจากชีวิตยังไงดี หรือว่าจะลอง ๆ เก็บเอาไว้ดีนะ เพราะคืนนั้นกชนันท์เมา เลยได้หนีบหนุ่มน้อยน่ารักคนหนึ่งกลับมาที่คอนโดพร้อมกัน เพราะความเมาและเขาน่ารักเกินไป กลายเป็นว่าค่ำคืนนั้นไม่ได้จบที่การนอนจับมือกันเฉย ๆ ตื่นเช้ามาถึงได้เห็นว่าหนุ่มน้อยที่นอนข้าง ๆ น่ารักขนาดไหน แทนที่หลังจากนั้นทั้งสองจะแยกจากกันโดยไม่ติดค้าง แต่กลายเป็นว่าทั้งเธอและเขาดันเริ่มสานสัมพันธ์และแอบคบกันแบบลับ ๆ โดยไม่เปิดเผยเรื่องราวของคนทั้งคู่โดยปิดบังไม่ให้ใครรับรู้ แต่จู่ ๆ กันต์กรก็เปลี่ยนไปเมื่อแฟนเก่ากลับเข้ามา
ข้าเป็นบุตรสาวของนางเอกที่ถูกทอดทิ้ง
10.0K·รอรีวันในช่วงชีวิตที่นางกำลังใช้อยู่อย่างอยากลำบาก จู่ ๆ ว่านฉีเส้าหนิงก็เกิดระลึกชาติได้ ชาติที่แล้วนางคือเฉียนเฟยเจนเนอรัลเบ๊ประจำสำนักงาน ใครสั่งอะไรให้ทำก็ทำอย่างไม่เคยปริปากบ่น ทำงานถวายชีวิตจนกระทั่งลาโลก ส่วนในชีวิตนี้นางคือว่านฉีเส้าหนิงบุตรสาวของพระชายาเอกที่ถูกทอดทิ้ง ว่าแต่มารดาของนางนี่ชื่อคุ้น ๆ อยู่เหมือนกัน ใช่แล้วล่ะนางคือซูหยุนหนิง นางเอกในนิยายโรแมนติกเรื่องดังที่จบไปแล้วเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่นางเคยอ่านเมื่อตอนยังเด็ก แล้วเหตุใดทั้งที่ในนิยายบรรยายเอาไว้ว่าพระเอกและนางเอกรักกันจนมิอาจพราก แต่มารดาของนางกลับถูกขับไล่ออกมาจากจวนอ๋องอย่างน่าสงสาร ส่วนบิดาของนางซึ่งก็คือพระเอกของเรื่องนี้กลับพบรักใหม่กับสตรีที่สาวกว่าและงดงามกว่าล่ะ ให้ตายเถอะรักกันนิรันดร์คือสิ่งใด แม้แต่ในโลกนิยายก็ยังไม่มีอยู่จริง
พระรองแสนดีหาได้ในนิยายจริงหรือ
4.0K·รอรีวันเรื่องย่อ เพราะความซุ่มซ่ามของถานซู่เฟิน ทำให้เธอสะดุดขาตัวเองตกบันไดหน้าที่ทำงาน คอหักตายตั้งแต่วันแรกที่เริ่มทำ (หรือจริง ๆ แล้วฉันถูกผลักกันแน่นะ) เธอคอหักตายอย่างน่าอนาถ เป็นวิญญาณล่องลอยวนไปวนมาอยู่หลายเดือน ได้แต่รู้สึกเวทนาตัวเอง เธอสวยขนาดนี้ แถมยังซิง สามีก็ยังไม่เคยมี รวยก็ยังไม่รวย ไม่มีอะไรประสบความสำเร็จสักอย่าง ทำไมสวรรค์ไม่ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตนานกว่านี้อีกสักหน่อยเล่า ล่องลอยท่องเที่ยวไปทั่ว จู่ ๆ วิญญาณก็ถูกดูดเข้าไปในนิยาย Top Read ที่มีพระรองแสนดี ดี๊ดี ดีชนิดที่ว่า หากพระเอกเป็นของนางเอก งั้นพระรองก็เป็นของทุกคน ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีในร่างของใครไม่รู้ ซ้ำร้ายยังกำลังถูกคนผู้นั้นเคี่ยวกรำไม่หยุด กว่าจะตั้งสติได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ถูกพ่อพระรองแสนดีทอดทิ้งไปเสียแล้ว
เอาใจตัวร้ายมันเหนื่อยมากนะ
1.0K·รอรีวันเพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก อี้เยว่หลินจึงประคับประคองเลี้ยงน้องชายสุดที่รักมาเป็นอย่างดีและโชคดีจริง ๆ ที่เขาเองก็เป็นเด็กน่ารัก กระทั่งผู้ชายอย่างจ้าวลู่หยางเข้ามาในชีวิตของอี้หยูซี กลายเป็นคู่จิ้นสุดฮอต อี้เยว่หลินไม่คิดว่าผู้ชายคนนั้นจะรักและหวังดีกับน้องชาย แต่..จะพูดไปเขาก็หล่อดีเหมือนกัน แต่ด้วยเหตุการณ์อะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นทำให้อี้เยว่หลินถูกแฟนคลับเดนตายของคู่จิ้น หยางซี ทำร้ายจนเกิดอุบัติเหตุ พอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองหลุดเข้ามาในซีรีส์มิตรภาพที่น้องชายของเธอต้องรับบทเป็นนายเอก ส่วนเธอน่ะเหรอ ก็รับบทเป็นพี่สาวที่แสนร้ายกาจที่เป็นนางร้ายของซีรีส์เรื่องนี้ยังไงล่ะ
ข้าย้อนเวลามาแล้วสามครา
2.0K·รอรีวันถ้านับรวมกัน เหตุการณ์ที่นางต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน นับว่าเกิดขึ้นแล้ว 3 ครั้ง ไม่ว่าจะเปลี่ยนแปลงชะตาของตนไปในทิศทางไหน นางก็ต้องตายเพราะเขาทุกครั้งไป ในเมื่อดิ้นรนหลีกหนีพลิกแพลงชะตาไปแล้วทุกวิถีทางก็ยังไม่สามารถเอาตัวรอดได้งั้นครั้งนี้ขออยู่เฉย ๆ เฉกเช่นคนไร้ค่า ไร้ตัวตนก็แล้วกัน แล้วทำไมสวรรค์ถึงยังให้นางวนเวียนกลับมาแก้ไขเรื่องราวผิดพลาดของตนเองอยู่ร่ำไป น่ารำคาญจริง ๆ และครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่สี่ หรือภารกิจของสวรรค์คือการทำให้เขารักให้ได้งั้นหรือ คราแรก นางดื้อดึงเอาแต่ใจ นิสัยร้ายกาจ ทำร้ายคนไปทั่ว ใช้อำนาจบาตรใหญ่สุดท้ายคนผู้นั้นทนไม่ไหวก็กำจัดนางทิ้ง คราที่สอง นางวิ่งตามเขาไปทุกที่หวังเอาอกเอาใจ หวังเปลี่ยนแปลง แต่สุดท้ายก็ถูกเขาเอาชีวิต และเผลอไปกำจัดสตรีที่เขารักโดยไม่ได้ตั้งใจ การตายครั้งนี้จึงเจ็บปวดกว่าครั้งไหน ๆเขาบีบบังคับให้นางต้องปลิดชีพ ในครานี้นับเป็นคราสาม ในเมื่อทำอย่างไรก็ต้องตายอยู่ดีงั้นครั้งนี้ขอเลิกวิ่งไล่ตามเขาก็แล้วกัน นางเหนื่อยแล้ว ข้าเฉินลู่เอ๋อขอเก็บตัวเงียบไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งใด ไม่ออกไปพบเจอใครหลีกลี้หนีไม่พบหน้า เมื่อได้ย้อนเวลากลับมาอีกครั้งในช่วงเวลาที่ยังไม่เกิดความบาดหมางเฉินลู่เอ๋อจึงแอบไปพบหน้าเขาผู้นั้น นางมีทางเลือกให้เขาสองทาง ระหว่างให้นางเป็นผู้ประกาศถอนหมั้นกับเขาและให้เขาเป็นคนประกาศถอนหมั้นกับนาง “ท่านหญิงเฉิน ครั้งนี้ท่านจะมาไม้ไหน” ใบหน้าหล่อเหลามองอย่างไม่เชื่อ “ถ้าท่านเป็นคนประกาศถอนหมั้น ข้าจะเป็นฝ่ายเสียหาย ชื่อเสียงของข้าจะฉาวโฉ่ไปทั่วทั้งแคว้นและได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่ไม่มีใครเอา แต่ถ้าข้าประกาศถอนหมั้นท่าน ท่านก็จะกลายเป็นบุรุษที่ถูกสตรีร้ายกาจเช่นข้าเฉดหัวทิ้ง” ใบหน้างดงามยิ้มพรายอย่างเจ้าเล่ห์ นางเชื่อว่าบุรุษที่รักหน้าตาชื่อเสียงเสียยิ่งกว่าสิ่งใดต้องเลือกทางแรกที่นางเสนอ “แล้วถ้าข้าไม่ตกลงทั้งสองทางล่ะ.....”
วิธีเอาตัวรอดจากตัวร้ายในนิยายที่ข้าเขียน
2.0K·รอรีวันหลังจากหนีออกมาจากแคว้นเหลียงได้อิงหลานก็จับพลัดจับพลูมาอาศัยอยู่กับบุรุษผมสีเงิน เขาทั้งอ่อนโยนและใจดี แต่นางไม่ใช่สตรีที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง นางไม่ใช่สตรีที่เหมาะสมกับคนแสนดีเช่นเขา เพราะแต่งนิยายไม่เคยจบฟ่านจื่ออิงเลยถูกนักอ่านสาปแช่งให้เข้าไปอยู่ในนิยายของตัวเอง กลายเป็นเหยาอิงหลานองค์หญิงสุดแสนอาภัพที่ต้องคอยหาวิธีเอาตัวรอดจากตัวร้ายในนิยายที่ตัวเองเขียน เหยาอิงหลานองค์หญิงท้ายวังที่ถูกลืมกลิ่นกายหอมเหมือนดอกกล้วยไม้ป่า ใบหน้าสวยงามผุดผ่องเหมือนผู้เป็นมารดา ถูกทอดทิ้งจากพระบิดาตั้งแต่แรกคลอด นอกจากเขาไม่สนใจไม่ใส่นางแล้ว พอนางเติบใหญ่ขึ้นกลับใช้นางเป็นบรรณาการแต่งงานเพื่อแลกกับผลประโยชน์บางอย่าง ส่วนเขาเมิ่งจินหยวน เพราะเห็นตราประทับประจำราชวงศ์บนร่างกายนางเลยทึกทักเอาเองว่านางมีประโยชน์ ไฉนเลยถึงกลายมาเป็นสตรีร้ายกาจที่ไม่มีค่าสิ่งใด แต่กลับเป็นผู้ครอบครองหัวใจของเขาไปเสียได้ เหยาอิงหลาน องค์หญิงท้ายหวัง เพราะความขี้เกียจคิดชื่อนางร้ายในนิยาย ฟ่านจื่ออิงจึงตั้งชื่อนางร้ายว่าอิงหลานไปเสียหมดทุกเรื่อง แค่เปลี่ยนแซ้ เปลี่ยนนามปากกาคนอ่านก็จำไม่ได้แล้วว่าเป็นใคร ถถถถ เมิ่งจินหยวน อ๋องผู้โหดเหี้ยมตัวละครที่ร้ายกาจเป็นอันดับหนึ่งของนิยายที่ฟ่านจื่ออิงเขียน หมิงไป่เฉิน ตัวร้าย ที่ร้ายอันดับสองรองลงมา พร้อมอาสาดูแลองค์หญิงตัวน้อย ยามที่หัวใจนางเจ็บช้ำ
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ
9.0K·รอรีวันตายแล้วก็ยังไม่หมดทุกข์ ชีวิตต้องมาวนเวียนเป็นผีในโลกที่นางไม่รู้จัก เห้อออ เวรกรรมอะไรของนางกันเนี่ยยยย จะบ้าตาย พอลืมตาขึ้นมาอีกทีทำไมมันเสียวแปลก ๆ ล่ะ เดินร้องไห้อยู่ดี ก็โดนรถบิ๊กไบท์ขับชนจนร่างกระเด็นไปไกลนับสิบเมตร ชีวิตนางอะไรมันจะซวยขนาดนี้ พอตาย ก็ใช้ชีวิตแบบผีเร่ร่อนกับชุดฟูฟ่อง สุดท้ายได้รับคำพิพากษา แต่ยังไม่ทันจะได้อ่านให้ละเอียดก็ถูกดูดเข้าไปอยู่ในโลกโบราณเสียดื้อ ๆ เป็นผีสาวแสนสวยแท้จริงแสนลำบาก ใช้ชีวิตอดมื้อกินมื้ออย่างน่าเวทนา กระทั่งวันหนึ่งได้ลืมตาตื่นขึ้นมารับรู้ความรู้สึกเฉกเช่นมนุษย์อีกครั้ง โอ้โหผู้ชายรูปหล่อคนนี้มันใครกันเนี่ยยยยย
ได้โปรด...รักข้าเท่าที่ท่านจะรักได้
5.0K·รอรีวันขอเพียงสักเศษเสี้ยวหนึ่ง แค่เพียงเท่านั้นท่านรักข้าเพียงเท่านั้นก็ได้ หนานรั่วซีและหนานอันรั่วมีหน้าตาเหมือนกัน แต่วาสนาและชะตากรรมของคนทั้งคู่แตกต่างกันเหลือเกิน หนึ่งคนร่างกายแข็งแรงหนึ่งคนอ่อนแอ แค่เพียงลมพัดเบา ๆ ก็สามารถพรากเอาชีวิตนางไปได้ แต่เหมือนกันแล้วอย่างไรในเมื่อคนที่เขารักไม่ใช่ข้าหนานรั่วซี ความผิดบาปอย่างเดียวที่ข้าทำก็คือการโกหกท่าน "ได้โปรด...ฝ่าบาทโปรดรักข้าเท่าที่ท่านจะรักได้ แม้เพียงเศษเสี้ยวของความรักข้าก็จะน้อมรับมันเอาไว้"
ข้านั้นมิขอเป็นนางร้าย
22.0K·รอรีวันซูจื่อถิงคร่ำเคร่งอ่านหนังสือเตรียมสอบราชการแทบตาย แต่สุดท้ายในวันประกาศผลสอบเธอดันสำลักบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปตายเพราะกระโดนโลดเต้นดีใจจนเกินไป ที่รู้ว่าตัวเองสอบติด ในขณะที่วิญญาณกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงมิติแห่งความว่างเปล่า กลับได้ยินและได้เห็นว่าครอบครัวที่ตนเองนั้นทุ่มเททั้งชีวิตให้ ไม่เห็นเธออยู่ในสายตา หญิงสาวอ้อนวอนขอสวรรค์เมตตา สุดท้ายฟ้าดินก็เห็นใจมอบชีวิตใหม่ให้กับเธอ แต่เดี๋ยวก่อนนะ ไอ้ชีวิตใหม่นี่มัน...ไม่ใช่บทนางร้ายในนิยายรายสัปดาห์ ที่ถูกนักเขียนลดระดับจากนางเอกไปเป็นนางร้ายแล้วกำจัดทิ้งเมื่อผ่านไปแล้วครึ่งเรื่องหรอกเหรอ บ้าไปแล้ว หากจะส่งฉันมาทั้งที ทำไมถึงเป็นนางร้ายกันละเจ้าคะ
ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี
38.0K·รอรีวันช่วงนี้นางฝันร้ายอยู่ทุกคืนวัน ในฝันนางถูกบุรุษผู้หนึ่งบั่นคอจนตาย เลือดไหลนองไปทั่วทั้งลานหิน ฟู่ลี่อิ๋ง คุณหนูผู้ถูกตามใจมาตั้งแต่ยังเยาว์เลยสาบานต่อหน้าฟ้าดิน นางจะไม่เป็นสตรีชั่วช้าอีกต่อไปแล้ว ฟู่ลี่อิ๋งเติบโตมาแบบได้รับความรักจากทุกคนในครอบครัว จนกระทั่งวันหนึ่ง สตรีผู้นั้นก็โผล่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว นางทั้งโกรธทั้งเกลียดฟู่เหยาเหยา จึงคิดหาวิธีกลั่นแกล้งบีบบังคับให้สตรีผู้นั้นทนไม่ไหว รีบเก็บของออกไปจากจวนโหวเสียที แต่ไฉนเลยนางไม่เพียงไม่ออกไปไหนกลับได้รับความจากทุกคนเพิ่มมากขึ้นเรื่อย กระทั่งในค่ำคืนหนึ่งนางฝันร้าย ฝันว่ามีบุรุษผู้หนึ่งชักกระบี่หมายจะสังหารนางให้ตายตก ฟู่ลี่อิ๋งจำเหตุการณ์ในความฝันนั้นได้ดี แสงสีเงินของคมกระบี่พาดอยู่ที่คอของนาง จากนั้นในชั่วพริบตาโลหิตสีแดงฉานก็ไหลเจิ่งนองไปทั่วทั้งลานบ้าน หากฟู่ลี่อิ๋งอยากเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิต นางควรจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดีใช่หรือไม่ แต่ไหงกลายเป็นว่ายิ่งเป็นคนดี ยิ่งถูกทำร้าย สวรรค์ไม่ยุติธรรมจริง ๆ ก็บอกแล้วอย่างไรว่าต่อไปนี้ข้าจะเป็นสตรีที่ดี เหตุใดสวรรค์จึงไม่ฟังกันบ้าง
เมื่อนางร้ายอย่างฉันต้องหนี
11.0K·รอรีวัน"คุณหนูเสิ่นใช้ชีวิตเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจอยู่ดี ๆ ก็หลุดเข้ามาในม่านฮวาที่เปิดอ่านผ่าน ๆ ซะอย่างนั้น" เพราะเสิ่นอ้ายฉิง เติบโตมาแบบถูกตามใจ จึงกลายมาเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจ ใช้ชีวิตแบบนางเอกอยู่ดี ๆ จู่ ๆ ก็มีพี่สาวแสนดีปรากฏตัวขึ้นมาเป็นนางเอกแทนเธอเสียอย่างนั้น พ่อก็รัก แม่แท้ ๆ ของเธอก็รักยัยนั่น ส่วนพี่ชายสองคนจากที่เคยเอาใจแต่เธอ กลายเป็นไปเอาใจแม่นางเอกนั่นกันหมด ก็ใช่สิเพราะเธอมันร้ายกาจ แล้วเรื่องที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น จำได้ว่าเกิดอุบัติเหตุ จำได้ว่าโดนรถบรรทุกขับชน จำได้ว่าคนที่ลงมาดูฉันตายเป็นลุงหัวหน้าเลขาของคุณพ่อที่ฉันเคยดูถูกเอาไว้ ทำไมเขาไม่ช่วยฉันล่ะ หรือว่าคนที่ขับรถชนฉันก็คือเขา ฉันก็หวังว่านั่นจะเป็นแค่ความฝัน แต่พอตื่นมาอีกทีก็กลายเป็นคุณหนูเสิ่นบุตรสาวแม่ทัพไร้พ่ายไปเสียแล้ว นี่ฉันไม่ได้ฝันสินะ...
ตัวประกอบที่คุณไม่รัก
9.0K·รอรีวันอมิตาลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ในร้านอาหาร หญิงสาวรู้สึกมึนหัวจนต้องยกสองมือขึ้นมาประคองหัวเล็ก ๆ ของตัวเองเอาไว้ คนตัวเล็กที่สายตาพร่าเบลอกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อที่จะพยายามเหลียวมองรอบตัวให้ชัดเจน ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ “น่ารำคาญ เมื่อไหร่เกรซจะทำตัวมีเหตุผลสักที เกรซอยากมาฉลองนอกบ้าน พี่ก็มาแล้วนี่ไง” หญิงสาวได้ยินเสียงของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งดูเหมือนกำลังพูดคุยอยู่กับเธอ คนตัวเล็กกำลังรู้สึกมึนงงจึงไม่ได้ตอบอะไรออกไป เธอยังไม่รู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้คือเรื่องอะไรกันแน่ เพราะรู้สึกปวดหัว เธอจึงลุกเดินออกมาโดยที่ไม่ได้สนใจว่าผู้ชายตรงหน้าจะพูดอะไรกับเธอ สิ่งที่รู้อย่างเดียวในตอนนี้คืออมิตาต้องการหาที่สงบ ๆ เพื่อพักสายตาสักหน่อย ร่างเล็กแบบบางเดินโซซัดโซเซออกมาจากสถานที่ที่คาดว่าน่าจะเป็นร้านอาหาร “เกรซจะไปไหน พี่ยังพูดไม่จบเลยนะ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย” ธนัตเดินตามไปคว้าแขนของภรรยาตัวเองเอาไว้ ร่างสูงมองเธอด้วยสายตาเหยียดหยาม แววตาของอมิตาว่างเปล่า ผู้ชายคนนี้เรียกเธอว่าอะไรนะ “คุณเรียกฉันเหรอ” อมิตาถามด้วยน้ำเสียงยานค้าง “พี่ก็เรียกเกรซนั่นแหละ พี่ถามว่าเกรซจะไปไหน เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะ” ธนัตยังไม่ยอมแพ้ เขาอุตส่าห์พาเธอออกมาดินเนอร์นอกบ้าน แต่ผู้หญิงน่ารำคาญคนนี้กลับพูดเรื่องที่ชวนให้ทะเลาะจนเขารู้สึกหงุดหงิด แล้วที่เดินออกมาจากในร้าน เธอจะแสดงอิทธิฤทธิ์อะไรอย่างอื่นอีก หรืออยากจะเรียกร้องความสนใจแบบที่เคย ๆ ทำงั้นเหรอ “เกรซ...ฉันชื่อเกรซเหรอ” อมิตาเงยหน้าขึ้นไปถามผู้ชายที่ตัวสูงกว่า “จะมาไม้ไหนอีก พี่ไม่หลงกลลูกไม้ตื้น ๆ ของเกรซหรอกนะ” “งั้น...คุณกลับไปนั่งที่โต๊ะเถอะ ฉันจะกลับบ้าน” อมิตาสะบัดแขนของตัวเองให้หลุดจากการควบคุมของเขา ก่อนจะเดินแบบไร้เรี่ยวแรงไปกดลิฟต์ “เกรซ........!!!” ภาพรอบ ๆ ตัวไม่คุ้นตา เธอไม่เคยเห็นที่นี่มาก่อน รวมถึงผู้ชายที่โวยวายใส่เธอเมื่อครู่ อมิตาก็ไม่รู้จัก รู้แค่ว่าเขาหน้าตาดี แต่ปากจัดชะมัด ยังไม่ทันที่ลิฟต์จะเปิดอมิตาก็หน้ามืดเป็นลมล้มไปในที่สุด
สัมพันธ์รักซ่อนร้าย
839·รอรีวันเพราะความแค้นและจมไม่ลงของณิชา ทำให้เธอต้องลงสนามเข้าสู่วังวนของความสัมพันธ์ต้องห้ามของเธอกับพ่อของอดีตแฟน ครั้งแรกของเธอถูกมอบให้กับชยนต์เพื่อแลกกับการได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ "มาเถอะฉันจะสอนเธอเอง" เธอต้องการทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ณิชาตัดสินใจยอมเดินเข้าไปหาพ่อของผู้ชายที่ทิ้งเธอไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เขาถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าจะยอมทำข้อตกลงกับเขาใช่ไหม และเธอก็ตอบตกลงรับข้อเสนอของเขาอย่างไม่ลังเล
เพราะคืนนั้น รักพันธนาการหัวใจ
6.0K·รอรีวันนัทธนิษฐ์ นักธุรกิจสาวชาวไทยวัย 30 ปี ที่กำลังสร้างแบรนด์เครื่องสำอางให้ติดตลาดเอเชีย กลับต้องกลายเป็นคู่นอนข้ามคืนของซู่เหลียงฉีนักธุรกิจคู่แข่งคนสำคัญของเธอ กลายเป็นว่าพอรู้ตัวอีกที เธอก็ลืมคืนนั้นไม่ได้ ส่วนเขาล่ะยังจำคืนนั้นได้หรือเปล่า
นิยายเรื่องนี้นางร้ายต้องมีความสุข
2.0K·รอรีวันหลังจากที่ชีวิตของเสิ่นอ้ายฉิงจบไปในยุคอดีต วิญญาณของอ้ายฉิงก็กลับมาสู่ยุคปัจจุบันที่เธอจากมา นอนเป็นผักอยู่ 4 ปี เรื่องราวในโลกนี้ไม่เปลี่ยนไปเลยสินะ ตอนก่อนจะเป็นเจ้าหญิงนิทราเธอเกลียดเสิ่นอ้ายเหรินยังไง ก็เกลียดอยู่อย่างนั้น ไม่ว่าจะโลกไหน ๆ ก็ตาม แล้วตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นกัน อ้ายฉิงเหมือนจะจำอุบัติเหตุนั้นได้เธอพยายามนึกแล้วนึกอีก แต่สุดท้ายก็จำเหตุการณ์ตอนนั้นไม่ได้เลย ความทรงจำในโลกนี้อยู่แค่ตอนที่เธอไปอ่านม่านฮว่าเรื่องนั้น
ตราบสิ้นสัญญาเพื่อน
2.0K·รอรีวันต่อให้ผู้ชายทั้งโลกเหลือแค่อีธานเพียงคนเดียว คนแบบอีฟก็จะไม่มีวันตกลงแต่งงานด้วยเด็ดขาด นับว่าอีธานโชคดีที่ได้มีโอกาสกลับมาแก้ไขความผิดพลาดของตัวเองอีกครั้ง เขาสัญญาว่าจะไม่ทำผิดต่อเธออีกต่อไป เพราะน้องสาวตัวดีจู่ ๆ ก็หนีหายไปจากงานแต่งงาน อีฟ การ์ดเนอร์เลยถูกผู้เป็นแม่ลากให้ไปสวมชุดเจ้าสาว และเข้าพิธีแต่งงานแทนแบบตึง ๆ จะไม่ให้ตึงได้ยังไงก็ในเมื่อ อีธาน เลอร์วินคือเพื่อนสนิทของเธอ อุตส่าห์ตั้งใจเอาไว้แล้ว ถึงเหลือเขาเพียงคนเดียวในโลกเธอก็จะไม่มีวันแต่งงานด้วยหรอก อีธานเคร่งเครียดทันทีที่เห็นหน้าเจ้าสาว คนที่เขามาสู่ขอและทาบทามให้แต่งงานด้วยคือลีอาไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลายเป็นอีฟไปได้ เพราะสนิทและสนิทกันกับเธอมากเกินไป เกินกว่าที่จะแต่งงานกัน อีธาน เลยไม่เคยข้ามเส้นแบ่งความสัมพันธ์ฉันเพื่อนกับเธอเลยสักครั้ง แต่พูดก็พูดเถอะ เขาไม่เคยเห็นอีฟสวยและอวบอิ่มขนาดนี้มาก่อนเลยจริง ๆ ชีวิตการแต่งงานดูเหมือนจะไม่ได้ติดขัดอะไร ถ้าเขาไม่เผลอทำร้ายจิตใจเธออย่างตั้งใจ สุดท้ายเขาก็ค้นพบว่าตัวเองรักเพื่อนสนิทคนนี้มากแค่ไหนในวันที่สูญเสียเธอไป
เมื่อนางร้ายไม่รักแล้ว
16.0K·รอรีวันเรื่องย่อ เพราะเธอใช้อำนาจของครอบครัวกดดันให้ปรวีร์ (ปะ-ระ-วี) แต่งงานด้วย เขาอดทนใช้ชีวิตร่วมกับเธอในฐานะคู่สามีภรรยามาตลอด 3 ปี จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่ณิชาผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจกลับมา “เราหย่ากันเถอะ” เขาตัดสินใจขอหย่ากับเธอในที่สุด และคาดหวังว่าเรื่องราวหลังจากนี้จะจบไปได้ด้วยดี ********** เพราะขจารินแอบรักพี่วีของเธอมาอย่างยาวนาน เธอจึงไปขอร้องให้ครอบครัวของตนทำยังไงก็ได้ ที่จะทำให้เขายินยอมแต่งงานกับเธอ แม้จะรู้ว่าเขามีใครอยู่ในหัวใจก็ตามที “สตาร์มีข่าวดีจะบอก” เธอมีข่าวดีจะบอก แต่เขากลับเซอร์ไพรส์เธอด้วยการบอกเลิก เธอเลยต้องเก็บข่าวดีเรื่องนั้นเอาไว้ให้ลึกที่สุด “เราไปเขตกันดีกว่าค่ะ ไปหย่ากันตามที่พี่วีต้องการ” พอแล้วล่ะ เธอพอแล้วจริง ๆ ********** บังเอิญขับเจ้าเหลืองคู่ใจมาบนถนนอยู่ดี ๆ ก็ถูกผู้หญิงในชุดมินิเดรสสีครีมโบกเรียก ท่าทางเธอดูเหมือนกับหนีอะไรบางอย่าง ธามนิธิเลยตัดสินใจรับเธอขึ้นรถด้วยความหวังดี แต่ความหวังดีของเขากำลังจะกลายเป็นเรื่องที่ทำให้เขาต้องจดจำไปตลอดชีวิต “ซวยชะมัดเลยไอ้ธาม!!!”