ดวงใจศิลา

1.0K·เดลิล

ศิลา วิบูลย์พันธกิต ปัจจุบันอายุ 37 รูปหล่อ พ่อรวย เป็นพี่ใหญ่ของครอบครัว เคยเป็นอดีตนักการทูต แต่เกิดเหตุการณ์บางอย่างทำให้ตัดสินใจทิ้งงานที่ตัวเองรัก มารับตำแหน่งประธานบริษัทแทนพ่อ วันๆ เอาแต่ทำงานไม่สนใจโลกภายนอก เรื่องงานสามารถตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว ความสามารถไม่เป็นรองใคร เป็นคนเด็ดขาด เย่อยิ่ง เว้นแต่เรื่องหัวใจที่ดูเหมือนเด็กอ่อนหัด ไม่กล้าตัดสินใจอะไร จนดูเหมือนคนขี้ขลาด โง่เขลาทำอะไรดูเชื่องช้าไปหมด จนในที่สุดก็ต้องเสียคนที่รักไป ..... บัวบูชา พิพัฒน์พันธ์หรือบัวหอม ปัจจุบัน อายุ 25 เป็นลูกครึ่งไม่ทราบสัญชาติ นำมาถูกทิ้งไว้หน้าบ้านวิบูลย์พันธกิตตั้งแต่เป็นทารกเพิ่งถูกตัดสายสะดือ โดยคุณแม่ของศิลาเป็นคนช่วยไว้ และได้อุปการะเลี้ยงดูจนโต หน้าตาผิวพรรณที่ดูโดดเด่น ยิ่งโตยิ่งสวย ยิ่งสีผมออกน้ำตาลทองธรรมชาติ ยิ่งดูขับผิวให้โดดเด่นมากขึ้นไปอีก แต่เกิดเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เธอต้องทิ้งทุกคนออกมาใช้ชีวิตอยู่กับลูกๆ โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนได้ออกตามหามาโดยตลอด เธอหนีจากผู้ชายคนที่เธอรักและครอบครัวของผู้มีพระคุณ ห้าปีของการเลี้ยงเด็กแฝดไม่มีสักวันที่เธอกินอิ่มนอนหลับแต่เพื่อลูกเธอจึงต้องอดทนกัดฟันเลี้ยงดูให้ดีที่สุดเพราะในชีวิตนี้เธอมีแค่พวกเขาเท่านั้น ... ตัวอย่างบางตอน "ว่ายังไงอยากได้เงินเท่าไร ฉันเข้าใจว่าเธอกำลังโตอาจจะต้องใช้เงินมากหน่อย" 'นะ..หนูไม่รบกวนคุณใหญ่หรอกจ่ะ' เด็กสาวปฏิเสธด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ก้มหน้างุด 'หึ' 'คุณใหญ่ส่งหนูลงตรงนี้ก็ได้นะจ๊ะ' น้ำเสียงติดเกรงใจเอ่ยออกมาทำให้ผมอยากจะจับตัวเขย่าให้หัวสั่นคลอน นั่งมาด้วยกันจนถึงบ้านแล้วยังจะมาขอลงกลางทางอีก เด็กคนนี้นี่มันยังไงกันนะ ฟังแล้วผมรู้สึกหงุดหงิดชะมัด 'ทำไม ขึ้นรถมากับฉันเธอลำบากใจมากอย่างนั้นเลย' ผมเอ่ยเสียงนุ่มแต่แฝงไปด้วยความเกรงขาม 'เปล่าจ่ะ' เด็กสาวตอบกลับก่อนจะเบือนหน้าหนีไปมองกระจก [บัวหอม] ฉันไม่ชอบเลยตอนที่คุณใหญ่ชอบพูดดุกันแบบนี้ ฉันปล่อยให้ความเงียบเกาะกุมพวกเราไว้ ยิ่งผ่านวันนั้นมาฉันก็รู้สึกได้ว่าคุณใหญ่พูดกับฉันต่างไปจากที่เคยได้รับเมื่อครั้งยังเด็ก นึกไปถึงตอนเด็กคำพูดที่คุณใหญ่ใช้เรียกบางครั้งก็เรียกฉันว่าหนูบัว หรือไม่ก็น้องบัว แต่มาตอนนี้ก็มีแต่คำว่าเธอกับฉัน คิดแล้วก็รู้สึกเจ็บหน่วงในใจจุกในอก ยิ่งตอนที่ถูกหมางเมินทำให้รู้สึกน้อยใจมากเหลือเกิน 'แล้วก็เรื่อง..' 'ค่ะ ฉันทราบดีว่าเรื่องไหนควรพูดไม่ควรพูด คุณใหญ่ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะทำให้คุณใหญ่เสียหายหรอกนะคะ ความลับนี้มันจะหายไปพร้อมกับฉัน' หลังจากได้สติฉันก็ตัดสินใจพูดด้วยสรรพนามที่เปลี่ยนไปด้วยความน้อยใจ สะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมา ถึงคุณท่านและคุณหญิงที่รักยิ่งของน้องบัว หนูอยากบอกกับคุณท่านกับคุณหญิงด้วยตัวเอง แต่หนูไม่กล้าพอ หนูไม่อยากเป็นภาระให้คุณท่านอีกต่อไป หนูขอบคุณคุณท่านกับคุณหญิงที่ให้ความเมตตาอุปการะเลี้ยงดูหนูมาตั้งแต่เด็กๆ และพวกพี่ๆ ยังเอ็นดูหนูมาโดยตลอด ขอบคุณคุณหญิงมากเลยนะจ๊ะ คุณหญิงเลี้ยงพี่ๆ ทุกคนมาดีมากๆ พวกพี่ๆ ไม่เคยรังเกียจเด็กที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างหนูแถมยังเอ็นดูหนูมาโดยตลอดเลยจ่ะ เพราะคุณหญิงกับคุณท่านที่สอนพี่ๆ มาอย่างดี หนูอิจฉาพี่ๆ นะจ๊ะที่มีพ่อกับแม่ที่น่ารักขนาดนี้ แต่ตอนนี้หนูมีปัญหาบางอย่างที่ไม่สามารถบอกคุณหญิงได้ด้วยตัวเอง หนูต้องขอโทษทุกคนนะจ๊ะ คุณหญิงไม่ต้องให้คนตามหาหนูนะจ๊ะหนูสัญญาจะดูแลตัวเองอย่างดี คุณหญิงไม่ต้องเป็นห่วงหนู อ่อ..คุณหญิงจ๊ะอย่างนั่งอยู่กับที่นานๆ นะจ๊ะเดี๋ยวตะคิวจะกิน ไม่มีหนูคอยบีบนวดให้แล้วนะจ๊ะดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ถ้าชาติหน้ามีจริงหนูขอเกิดมาเป็นลูกคุณท่านกับคุณหญิงอีกคนนะจ๊ะ ฝากลาพวกพี่ๆ ที่น่ารักของหนูด้วยนะจ๊ะ รัก.. ดรามาโรแมนติกโรมานซ์

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

หวงรัก

6.0K·นังหมูปีศาจ

เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนรัก และยังเป็นเด็กที่เขาเฝ้าประคบประหงมมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ใครจะไปทันได้คิดว่าวันนึงมาเฟียที่ทรงอำนาจอย่างเขาจะเสียท่าให้กับเด็กสาวร้ายเดียงสาคนนี้ . "ถ้าทำแบบนี้ จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วนะ"

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+

295.0K·Story Truth / ลำเจียก

“ฉันรับผิดชอบในสิ่งที่ทำพลาดไปแล้วด้วยการหมั้น เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ถ้าฉันต้องการจะทำอะไรต่อมิอะไรกับเธอ….ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร จริงมั้ย ?”

นิยายรักจบแล้ว

ข้ามเส้นมาเล่นเพื่อนจบ

42.0K·เดย์ไลลา

"เราเป็นเพื่อนกันนะ...แถมไม่ได้รู้สึกชอบกันสักหน่อย" "แต่เราเอากันไปแล้ว คบกับกูก็ไม่ได้เสียหายตรงไหนนี่" กลีบปากบางเม้มหาเข้ากันครุ่นคิดตามคำพูด เธอกลัวว่าความสัมพันธ์ฉาบฉวยแบบนี้มันจะไม่ยั่งยืนเท่าความเป็นเพื่อนที่มีมาตลอดสิบห้าปี กลัวว่าพอเปลี่ยนสถานะไปแล้ววันหนึ่งเธอจะเสียเพื่อนสนิทคนเดียวไปตลอดกาล "ก็ไม่เอาอยู่ดีอะ" "เฮ้ออออ~ ทำไมดื้อจังวะ" "มึงแค่อยากรับผิดชอบเพราะกูเป็นเพื่อนไม่ใช่เหรอ...ถ้าเป็นคนอื่นมึงไม่สนใจความรู้สึกหรอก" "ก็รู้นี่ แล้วจะปฏิเสธทำไมอีก" ใบหน้าหล่อเหลาดูขัดเคืองใจที่ม่านฟ้าไม่ยอมตอบตกลง เนื่องจากเป็นเพื่อนกันมานานทำให้ทั้งคู่พอจะรู้ความคิดอีกฝ่ายได้ เพราะม่านฟ้าเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเขา ก็อยากให้เกียรติ ไม่อยากทำตัวมักง่ายใส่เหมือนผู้หญิงทั่วไปจึงแสดงความรับผิดชอบ ซึ่งเธอไม่ต้องการแบบนี้ "ก็ให้มันจบแค่วันนี้พอ แล้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เหรอ" "ไม่...กูอยากเอามึงอีก" "ไอ้เค!" ม่านฟ้าหน้าบึ้งเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงดัง เมื่อคาเตอร์ยอมรับออกมาตรง ๆ แบบหน้าไม่อาย พร้อมใช้กำปั้นเล็ก ๆ ทุบเข้าที่อกกว้างด้วยความหงุดหงิด "จะเอาไง? อยากโดนกูเอาแบบไม่มีสถานะเหรอไง" "กูไม่ให้แล้วโว้ย!" เธอทั้งโกรธทั้งอายกับความหน้าด้านของเขา ใช้เรี่ยวแรงน้อยนิดดีดดิ้นพยายามดันตัวชายหนุ่มออกห่าง มุมปากหนากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ เพียงแค่ออกแรงเบา ๆ ก็สามารถกดหญิงสาวในอ้อมแขนลงไปนอนราบกับโซฟาในท่าทางล่อแหลมได้แล้ว ม่านฟ้านอนหอบหายใจเหนื่อยอยู่คนเดียว ขณะที่ร่างสูงเปลี่ยนมาขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ พร้อมยักคิ้วกวนอารมณ์ให้เธอขัดใจเล่น "มีแรงแค่นี้จะห้ามกูได้เหรอ" "ปล่อยเลย! ถ้ากูไม่ยอมแล้วมึงจะข่มขืนกูเหรอไง" "ม่าน~ กูไม่ต้องใช้กำลังหรอก มีวิธีอีกเยอะที่จะทำให้มึงเคลิ้มจนต้องยอม เหมือนในห้องน้ำนั่นไง" "..." กลีบปากแดงระเรื่อเม้มเข้าหากันแน่น ไม่อาจคิดหาคำมาตอบโต้ได้อีก ใบหน้าร้อนผ่าวยามคิดถึงเหตุการณ์ร้อนแรงวาบหวามที่เพิ่งเกิดขึ้น "หึ! มึงความรู้สึกไวแค่ไหน กระตุ้นนิดเดียวก็เตลิดแล้ว" "เค~ กูไม่เล่นนะ ปล่อยได้แล้ว" เธอเปลี่ยนมาอ้อนเขาเสียงอ่อนเมื่อหมดทางต่อกรกับความร้ายกาจของเพื่อนสนิท "กูก็ไม่ได้เล่น กูเอาจริง" "แต่..." "มึงรู้จักกูดีม่าน...อะไรที่กูอยากได้กูก็ต้องได้ และตอนนี้กูอยากได้มึง" พวงแก้มเธอร้อนผ่าวลามลงมาลงถึงหน้าท้อง มันวูบไหวปั่นป่วนประหลาดยามสบเข้ากับสายตาร้อนรุ่มของเขา อกซ้ายทำงานอย่างหนักเมื่อใบหน้าอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่เซ็นต์ คาเตอร์กระตุกยิ้มร้ายพร้อมใช้ปลายจมูกโด่งมาสัมผัสปลายจมูกเธอแผ่วเบาหยอกล้อ "เมื่อกี้ก็รู้สึกดีมากไม่ใช่เหรอ อย่าปฏิเสธตัวเองเลย" น้ำเสียงทุ้มลึกเซ็กซี่กระซิบยั่วราวกับจะค่อย ๆ สะกดจิตเธอให้ยอมคล้อยตาม "แต่กูก็ไม่อยากคบมึงอยู่ดีอะ" คาเตอร์ขี้เบื่อและเจ้าชู้แค่ไหนเธอรู้ดีที่สุด เขาเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าและไม่เคยจริงจังกับใคร ทำให้เธอไม่อยากจะเอาความสัมพันธ์ตลอดสิบห้าปีไปเสี่ยงบนเส้นด้ายแบบนั้น "กลัวอะไรม่าน มึงไม่มีใคร กูก็ไม่มีใคร เราไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย" "ไม่อยากเสียมึงไปอะ" ม่านฟ้ายอมรับออกมาตามตรง หันหน้าไปอีกทางเพื่อหลบสายตาคมกริบของคนด้านบน แต่ก็ถูกปลายนิ้วเรียวยาวช้อนใบหน้าให้หันกลับมาสบตาอีกครั้ง "ใครบอกว่าจะเสียกูไป มึงสำคัญกับกูที่สุด รู้ดีไม่ใช่เหรอ" น้ำเสียงนุ่มพร้อมถ้อยคำหวานและสายตาหนักแน่นสั่นคลอนความตั้งมั่นของเธอให้ค่อย ๆ ทลายลงมาทีละน้อย "แล้ว...ไม่ต้องคบกันไม่ได้เหรอ" "มึงโอเคไหมล่ะ ถ้าเราจะมีเซ็กซ์กันเฉย ๆ นึกว่าผู้หญิงเขาจะอยากได้สถานะกันซะอีก" "กูไม่รู้อะ" เธอไม่เคยมีแฟนหรือคบหากับใคร ระดับความรู้เรื่องความรักต่ำเตี้ยเรี่ยดินมาก จึงไม่รู้ว่าคนอื่นจะตัดสินใจแบบเธอไหม คาเตอร์บีบปลายจมูกของเธอด้วยความมันเขี้ยวปนเอ็นดู ซึ่งม่านฟ้าก็ปั้นหน้าบึ้งแล้วปัดมือหนาออก "มีอะไรยังคาใจอีกไหม" "ไม่บอกใครได้ไหม กูไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นรู้" เธอไม่อยากให้คนอื่นต้องมากระอักกระอ่วนใจไปด้วย กับความสัมพันธ์แปลก ๆ นี้ "ตามใจมึงทุกอย่างเลยม่าน" "แล้วถ้าวันหนึ่ง...มึงเจอคนที่ชอบอะ" "ถ้าความรู้สึกเราทั้งคู่ยังไม่เปลี่ยนไป...วันหนึ่งมึงหรือกูจะมีแฟน เราก็แค่หยุดความสัมพันธ์นี้ แล้วก็กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม" "กูกับมึงจะไม่เปลี่ยนไปใช่ไหม" เธอถามย้ำด้วยสีหน้าลังเล กลัวเหลือเกินว่ามันจะถลำลึกจนไม่อาจกลับมามองหน้ากันได้สนิทใจเหมือนที่ผ่านมา "กูไม่มีทางเปลี่ยน มึงจะเป็นเพื่อนที่กูรักที่สุดตลอดไป มึงนั่นแหละอย่าหลบหน้ากูเหมือนที่ผ่านมาอีก" "อืม"

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

SO BAD ทวงรักเมียเก่า

30.0K·นิยายของ อิแย้ม

ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้านักศึกษาหุ้มส้นพื้นเรียบดังขึ้นภายในโถงทางเดินของคอนโดมิเนียมสุดหรูใจกลางเมืองกรุง หญิงสาวใบหน้ารูปไข่มีแก้ม ริมฝีปากกระจับสวยอวบอิ่มรูปร่างสมส่วนมีน้ำมีนวลอยู่ในชุดรักษาของมหาวิทยาลัยชื่อดัง เธอกำลังเดินกลับห้องพักด้วยความกระวนกระวาย หัวใจดวงน้อยอยู่ไม่เป็นสุขเมื่อเธอไม่สามารถต่อสายหาคนรักของตัวเองได้ เขาไม่ยอมรับสายอีกทั้งยังตัดสายโทรศัพท์ของเธอทิ้งทั้งที่เขารู้ว่าเธอทั้งรักและเป็นห่วงเขามากขนาดไหน ติ๊ด แกรก "ระ...ราล์ฟ"ร่างสมส่วนในชุดนักศึกษาเปล่งเสียงเรียกชื่อร่างสูงใหญ่ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเห็นว่าเขากำลังนัวเนียอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่บนโซฟา เสื้อผ้าของหญิงสาวหลุดหลุ่ยจนเห็นชั้นใน ส่วนฝ่ายชายตอนนี้มีเพียงกางเกงยีนสีเข้มตัวเดียวที่ยังคงติดกาย ด้านบนถอดเสื้อออกเผยให้เห็นรอยสักเต็มทั้งแผ่นหลังและไหนจะยังลามมาถึงท่อนแขนและแผงอกด้านหน้า "อื้อ ราล์ฟคะ เพื่อนของคุณมา"หญิงสาวในอ้อมกอดเอ่ยบอกแต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่สนใจ ราฟาเอลหรือราล์ฟ ยังคงก้มหน้าซุกไซร้ซอกคอหอมของร่างเพรียวบางอย่างต่อเนื่องโดยไม่คิดจะหันมาสนใจร่างมีสัดส่วนอวบอิ่มของเซลีนซึ่งกำลังยืนมองทั้งคู่ด้วยดวงตาสั่นไหว หัวใจดวงน้อยของเธอปวดหนึบ น้ำตาแทบจะไหลออกมาแม้เธอพยายามหักห้ามมันแล้วก็ตาม "ราล์ฟ"เพียงแค่เสียงหวานของเซลีนเรียกชื่อชายหนุ่มอีกครั้งก็ทำเอาใบหน้าหล่อเหลาซึ่งกำลังซุกไซร้ซอกคอขาวของหญิงสาวอีกคนหยุดชะงัก  ราฟาเอลเงยหน้าเขาหันมามองเซลีนด้วยแววตารำคาญเมื่อเธอเอาแต่ยืนเรียกชื่อของเขาไม่หยุด "ทำไมวันนี้ไม่ไปเรียน"ที่จริงแล้วเธออยากจะถามเขาว่า'ทำไมถึงได้เอาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาอยู่ในห้องของเรา'แต่นั่นมันก็เป็นคำถามที่เซลีนได้แต่คิดไม่กล้าที่จะถามออกไป เพราะความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างเธอกับเขามันถูกเก็บเอาไว้เป็นความลับ ต่อหน้าทุกคนเขาและเธอคือเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันแต่อันที่จริงแล้วนั้นมันมีอะไรมากกว่าที่คิด "กูไม่ว่าง" "แต่วันนี้" "มึงจะยุ่งวุ่นวายอะไรกับชีวิตของกูนักฮะเซลีน กูรำคาญ"คำพูดสุดท้ายชายหนุ่มกระแทกเสียงใส่จนหญิงสาวชะงัก ร่างอวบอิ่มในชุดนักศึกษายืนตัวสั่นฝ่ามือกำหมัดแน่นเมื่อเห็นสายตารำคาญปนดูแคลนมองมาที่เธอ "มึงจะไปไหนก็ไปเถอะเซลีน ให้ชีวิตของกูได้มีความสุขเหมือนกับคนอื่นเขาบ้าง"น้ำตาของคนฟังแทบไหล ราวกับมีคมมีดกรีดลงบนหัวใจดวงน้อยของหญิงสาวที่รักเขาจนหมดใจ เซลีนได้แต่ยืนมองร่างของชายหนุ่มนั่งโอบกอดหญิงสาวร่างบางข้างกายเอาไว้อย่างหวงแหน ความน้อยใจกระแทกเข้าจุกอกเมื่อเธอไม่เคยได้รับสัมผัสที่อบอุ่นจากเขาเลยนับตั้งแต่เรื่องราวระหว่างเราสองคนเลยเถิดเกินคำว่าเพื่อนนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา วันเกิดของเขา คือวันที่ทำให้เราสองคนก้าวข้ามคำว่าเพื่อนด้วยความเมา เขาประกาศคบหาแฟนสาวต่อหน้าของเธอ  ราฟาเอลเลี้ยงฉลองวันเกิดพร้อม ๆ กับเลี้ยงฉลองที่เขาและน้ำเหนือผู้หญิงที่เขารักคบหาเป็นแฟนกันตามใจหวัง ส่วนเธอนั้นต้องนั่งกลั้นน้ำตาสาดน้ำเมาลงคอเพื่อย้อมหัวใจไม่ให้มันเจ็บปวดไปกว่านี้ และคืนนั้นคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก้าวข้ามคำว่าเพื่อน เมื่อทั้งสองตื่นเช้าขึ้นมาแล้วพบว่าเขาและเธอนอนกอดอยู่บนเตียงเดียวกันโดยร่างกายไร้เสื้อผ้าและที่พีคไปกว่านั้นคือพ่อแม่ของเขาและเธอต่างเข้ามาเห็น 'แกกับหนูเซลีนต้องแต่งงานกัน' 'ไม่ ผมไม่ยอม เรื่องเมื่อคืนผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น' 'อาผิดหวังใจตัวของราล์ฟจริง ๆ'อังเดรส่ายหน้ามองชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของเขาด้วยสายตาผิดหวังซึ่งไม่ต่างอะไรกับภรรยาอย่างมีนามารดาของเซลีน 'แกไม่มีทางปฏิเสธอะไรทั้งนั้น แกต้องแต่งงานกับหนูเซลีนราฟาเอล นี่เป็นคำสั่ง'คำสั่งของบิดายากที่จะทำให้ราฟาเอลปฏิเสธได้ งานแต่งงานเล็ก ๆ ถูกจัดขึ้นภายในครอบครัวมีเพียงคนสำคัญเท่านั้นซึ่งจะได้รู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งสอง 'กูเกลียดมึงเซลีน'วาจาร้ายกาจถูกพ่นออกมาฟาดใส่ใบหน้าของเจ้าสาวในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังอยู่ในห้องหอ 'ราล์ฟ' 'หยุดเรียกชื่อกูสักที กูเกลียดมึงเข้าใจไหม' 'แต่เรารักราล์ฟนะ ฮึก ได้ยินไหมว่าเรารักราล์ฟ' 'กูไม่เคยรักมึงเลยเซลีน'หอกแหลมพุ่งเข้าจุกอกคนฟังอย่างเธอ ความปวดร้าวกลางใจมันทำให้เธอประคองตัวยืนแทบไม่ไหว 'เมื่อก่อนกูเคยคิดนะ ว่าระหว่างมึงกับกูยังคงมีความสัมพันธ์ถึงความเป็นเพื่อนตลอดไป' '...' 'แต่ตอนนี้แม้แต่ความเป็นเพื่อนกูก็คงมีให้คนอย่างมึงไม่ได้แล้วว่ะ' 'ระ...ราล์ฟ' 'ในเมื่อมึงอยากได้กูเป็นผัวมากนักกูก็จะสนองให้'ราฟาเอลผลักร่างอวบอิ่มไปด้วยเนื้อหนังให้ล้มลงนอนบนเตียงหลังใหญ่โดยมีร่างของเขารีบขึ้นไปคร่อมเอาไว้ แววตาของชายหนุ่มมีแต่ความไม่พึงพอใจ ชีวิตของเขาไม่เคยพบเจอกับความสุขอีกเลยเมื่อต้องมาผูกมัดกับหญิงสาวใต้ร่างในตำแหน่งสามีภรรยา 'ถ้ามึงอยากได้กูเป็นผัวนักกูก็จะเป็นให้' '...' 'แต่มึงจำเอาไว้นะเซลีน ว่ามึงจะได้แต่ร่างกายไม่มีวันที่จะได้หัวใจของกู จำเอาไว้'ชายหนุ่มประกาศด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวก่อนที่เขาจะจัดการทำให้หญิงสาวใต้ร่างไม่ต่างอะไรกับการตกนรกทั้งเป็น

พลิกชีวิตจบแล้ว

My girl ของขวัญของศิลา

1.0K·Plernwalee

รักแหละ แต่ไม่รู้ต้องทำยังไง ก็คนมันไม่เคยมีน้องนี่หว่า อยากเห็นหน้าแต่ว่าก็กลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้****

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ฝืนชะตา หวนลิขิตรัก

9.0K·หลินซี

เมื่อมีโอกาสใหม่ให้เลือกอีกครั้ง นางจึงมิขอเข้าวังอีกแล้ว แต่ถึงกระนั้นเรื่องราวของวังหลวง ก็ยังวนเวียนอยู่รอบตัวมิอาจหลีกเลี่ยงได้ ทว่าครานี้ขอ "หวนชะตา ฝืนลิขิตรัก" ดูสักทีเถอะ

โรแมนติกจบแล้ว

Bad Mafia! เมียรักมาเฟียเลว

7.0K·ปลาทองส่องแสง

"ก่อนจะบอกว่าหนูเด็ด พี่ต้องเสร็จกับหนูก่อน:)" จากเด็กหญิงในวันนั้น สู่สาวสวยเซ็กซี่ในวันนี้ สวย ใส ซ่าน ขยี้ใจมาเฟียแสนเลว ********** ไข่หวาน ภิรมฤกษ์ อายุ 20 ปี เด็กสาวเรียบร้อยในวันนั้น...สู่เด็กสาวแสนซ่านในวันนี้ "โตขึ้นไข่จะเป็นเมียพี่กันต์" วลีเด็ดออกจากปากเล็กของเด็กหญิงวัยแปดขวบ เด็กหญิงไข่หวาน จากตระกูลภิรมฤกษ์ ตระกูลผู้ดีเก่าแก่ เวลาผ่านไปแต่ใจของเธอนั้นไม่รู้สึกเปลี่ยน ใจของเด็กหญิงไข่หวาน ยังมีแต่พี่กันต์ พี่ชายหล่อเท่ที่คฤหาสน์หลังโตซึ่งไม่ไกลจากคฤหาสน์ของเธอ เขาทั้งดุ ทั้งเลว ใครต่างก็รู้กันว่าคฤหาสน์นฤบดินทราชไม่น่าเกี่ยวข้องด้วย เพราะที่นั่นเต็มไปด้วยความลึกลับ ซ่อนเร้น รวมทั้งธุรกิจมืดทั้งหลายที่ไม่น่าข้องเกี่ยว โลกันต์ นฤบดินทราช อายุ 26 ปี หล่อ ร้าย เลว สามคำนิยามในตัวของเขา 'โลกันต์' ชายหนุ่มหน้าฝรั่งแต่ชื่อไทย นามสกุลไทย พ่อเป็นไทย แม่เป็นอะไรไม่ทราบ สิ่งเดียวที่ช่วยหล่อเลี้ยงจิตใจที่แสนจะแร้นแค้นของหนุ่มหน้ามนต์คนหน้าโหดนามว่าโลกันต์ได้ก็คือ 'เสียงเล็กอันแสนเจื้อยแจ้วของเด็กหญิงไข่หวาน' แต่ใครเล่าจะรู้ว่าจากเด็กหญิง จะกลายเป็น สาวสวย อวบ อิ่ม เด้ง สเป็คโลกันต์ "เด็กอย่างเธอคงไร้เดียงสาเกินกว่าจะรับไหว:)" **********

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

My honey น้องพี่ ที่รัก

671·Plernwalee

เพราะมีอะไรคล้าย ๆ กันถึงเข้าใจกัน ต่างคนต่างเติมเต็มสิ่งที่ตัวเองขาด จนความรักแบบพี่น้อง กลายเป็นความสัมพันธ์แบบ... ที่รัก

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

เพือนร้ายทวงคืนรัก

4.0K·ดอกอ้อลู่ลม

"เหนือกูมีอะไรจะบอกมึง" "มีอะไรวะ" "คือกู...ชอบมึง" "..........." "คือกู...." "ดาว...กูว่ากูกับมึงเป็นเพื่อนกันดีที่สุดแล้ว"

นิยายรักจบแล้ว

พยัคฆราช

220.0K·ชะนีติดมันส์

มือเรียวพยายามผลักมืออีกฝ่ายออกแต่ก็ดูจะไม่เป็นผล เมื่อเขายกชายกระโปรงขึ้นมาจนเห็น เนินน้องสาวที่ซ่อนอยู่ในกางเกงชั้นในตัวบางนั้น "อืมมม" หญิงสาวทำอะไรไม่ได้เลยปากก็ยังถูกเขาปิดไว้ ส่วนด้านล่างก็ไม่สามารถที่จะปกป้องตัวเองได้ เพียงไม่นานนิ้วแกร่งก็ได้แหย่เข้ามาจนถึงเนื้อใน จนเธอคิดว่าคงจะสู้ไม่ได้แล้ว ก็เลยปล่อยให้เขาทำไป เขาคงจะไม่ทำเกินเลยมากไปกว่านี้แล้ว เพราะนี่มันเป็นห้องทำงาน ..แต่ไม่ใช่เลย ตอนนี้นิ้วแกร่งได้แทรกเข้ามาในร่องคับแคบ "อืมม!" แสนสวยตกใจมากที่เขากล้าทำแบบนี้ในห้องทำงาน "อย่าค่ะ" พอริมฝีปากบางเป็นอิสระเธอก็ขอร้องให้เขาหยุด "แสดงว่าเธอยังไม่พร้อม..ใช่ไหม" เขาพูดในขณะที่ชักนิ้วออกมาจากร่องนั้น แต่ใบหน้าคมก็ยังไม่ได้ขยับออกห่าง "แต่นี่มันห้องทำงานนะ" "ห้องทำงานแล้วไง ก็แค่ล็อกไว้" ว่าแล้วพยัคฆราชก็เดินไปล็อกประตูห้อง

ประธานจบแล้ว

พ่อทูนหัว

6.0K·นังหมูปีศาจ

เมื่อเพื่อนสาวที่เคยอยู่ในกลุ่มตั้งท้อง และทิ้งลูกสาวไว้ให้เขาเลี้ยง แต่โชคชะตากลับกลั่นแกล้งแยกเขากับลูกเลี้ยงให้แยกจากกัน จนวันที่ฟ้าลิขิตให้เขา และเธอกลับมาพบกันอีกครั้งในฐานะใหม่ ฐานะที่ไม่ใช่พ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยง ไม่คิดเลยว่าเด็กสาวที่เคยเลี้ยงมาจะซ่าจะแซ่บได้ขนาดนี้

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

คลั่งรัก | คุณป๋า

120.0K·Story Truth / ลำเจียก

“ถ้าคนที่ตายคือฝุ่นคุณป๋า....จะพอใจใช่มั้ยคะ” “คงใช่ ถ้าเป็นเธอแทน....” สองปีแล้ว สองปีที่พี่ฝนจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน สองปีที่ฉันเอาแต่โทษตัวเองว่าฉันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด สองปีที่คุณป๋าเย็นชากับฉัน ไม่สิ! ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาคุณป๋าเลยต่างหาก ในสายตาของคุณป๋าคงมีแค่พี่ฝน ถึงแม้วันนี้พี่ฝนไม่อยู่แล้ว ฉันก็ไม่อาจไปแทนที่ได้ ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตาม....

นิยายรักจบแล้ว

กำราบรัก ท่านแม่ทัพ

18.0K·ภัคจิรา,แม่ลูกหมี,muli89

“ข้าขอถามท่านสักคำว่าท่านเคยรักข้าบ้างหรือไม่! หรือว่าแท้จริงแล้วท่านไม่เคยรักข้าเลย! เฟยเทียน! เจ้าตอบข้ามา! ท่านทำร้ายหัวใจของข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า สนุกพอหรือยัง! ข้าถามว่าท่านสนุกพอหรือยัง! หยางเฟยเทียน! ตอบข้ามาสิ! ตอบข้ามา!” ฟางผิงอัน ถอดใจคิดจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นของนาง ที่เขาเป็นแม่ทัพแห่งแดนเหนือ ความรักของนางกับเขามีสตรีนางหนึ่ง เข้ามาขวางกั้น อีกอย่างคู่หมั้นของนางดูเหมือนว่า เขารักสตรีนางนั้นมากกว่า นางจึงคิดถอนหมั้นกับเขา เพื่อรักษาหัวใจที่เจ็บปวดชอกช้ำนี้ แต่เหตุใดกัน เขาจึงกล้าล้อเล่นกับความรักของนางที่มีต่อเขา เบื้องหน้าเขาคือแม่ทัพหยางผู้ยิ่งใหญ่ เบื้องหลังเขาคือพ่อบ้านเฟย ชายหนุ่มที่แสนดี

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

365 วันฉันจะ(ไม่)รักเธอ

30.0K·ปีศาจชอนซา

“ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแบบนี้ ทำไมไม่แก้ผ้ามาเลยล่ะ ชอบโชว์นักรึไง!” น้ำเสียงที่ตะคอกใส่หน้า ทำให้หญิงสาวสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ ซึ่งโชยมาแตะปลายจมูกของเธอ เมื่อใบหน้าคมโน้มลงต่ำ ในเวลานี้คนตัวเล็กไม่ต่างอะไรกับการอยู่ภายใต้อ้อมกอดของชายหนุ่ม เพราะเธอกำลังถูกต้อนให้จนมุมยืนอยู่ตรงกลางระหว่างลำแขนแกร่งที่ยันผนังเอาไว้ แผ่นหลังเปลือยเย็นยะเยือก เมื่อสัมผัสกับแผ่นเซรามิกของห้องน้ำ “ฉันจะโชว์บนหรือโชว์ล่างมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ หลบไป!” จีน่ากำลังพยายามดัดเสียงให้ฟังดูทรงพลัง ทั้งที่ภายในใจของเธอนั้นหวาดกลัวเป็นที่สุด ฝ่ามือเล็กดันลงไปที่อกแกร่งของปฐพีให้ออกห่าง แต่ทว่ามันกลับไม่มีทีท่าว่าจะได้ผล “เกี่ยวสิ ทำไมจะไม่เกี่ยว เธอเป็นสมบัติของฉัน” ชายหนุ่มยังคงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ วันนี้น้ำเมาคงย้อมใจให้เขากล้าทำอะไรอย่างที่หัวใจปรารถนา

แต่งงานสายฟ้าแลบจบแล้ว

ปฏิญาณแห่งรัก

1.0K·ข้าจ้าว

เขาหล่อ อบอุ่น ใจดี ขยันและกตัญญู ที่ต้องแต่งงานกับลูกสาวของผู้มีพระคุณที่เอาแต่ใจ ปากร้ายและนิสัยก้าวร้าว จิเมธ : อายุ 25 ปี ว่าที่ CEO คนต่อไปของ Herman Group เขาหล่อ เก่ง ขยัน นิสัยดี มีความกตัญญู และเป็นคนซื่อสัตย์ รักใครรักจริง เขากับครองขวัญเคยสัญญากันว่าจะแต่งงานกัน เพียงแต่รอให้น้องเรียนจบป.ตรีก่อนเท่านั้น เขาไปเรียนต่างประเทศ 5 ปี แต่พอกลับมาน้องก็เกลียดเขาเสียแล้ว ครองขวัญ : อายุ 18 ปี ยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย เธอสวย รวย ปากร้ายและเอาแต่ใจ แล้วยังมีเพื่อนสนิทที่มีนิสัยแปลกประหลาดอีก 4 คน เธอหัวจะปวดทุกครั้งเวลาขอคำแนะนำจากเพื่อน ๆ เพราะพวกนั้นไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย วัน ๆ คิดแต่เรื่องบนเตียงและเรื่องไร้สาระ จิรเมธเคยบอกเธอว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหน จะอยู่ดูแลและปกป้องเธอไปตลอดชีวิต แต่เขาก็ทิ้งเธอให้อยู่คนเดียว เมื่อพี่ทำผิดสัญญา น้องก็เลยไม่รักษาสัญญาเช่นกัน และไม่อยากแต่งงานกับคนหลอกลวงอีกด้วย แต่.. พ่อของครองขวัญกลับให้เธอและจิรเมธหมั้นหมายกันและต้องแต่งงานกันหลังจากที่เธอเรียนจบป.ตรีอีก “หนูไม่หมั้น! หนูไม่แต่ง! คุณพ่อทำแบบนี้กับหนูได้ยังไง ยังไม่ถามหนูสักคำก็ประกาศออกไปแล้ว” ครองขวัญไปอาละวาดผู้เป็นพ่อถึงที่ทำงานเลย พนักงานก็อยู่ในเหตุการณ์อีกหลายคน “พ่อไม่เปลี่ยนใจหรอก” “หนูไม่ยอมนะคะ หนูเกลียดเขา ทำไมคุณพ่อยังให้หนูแต่งงานกับเขาอีก” จิรเมธผู้ที่ไม่เคยยอมแพ้ใครได้ยินแบบนี้ก็ถึงกับส่ายหัวเลยทีเดียว แต่เขาจะทำให้คนที่บอกว่าเกลียดเขาต้องมาอยู่ในโอวาทเขาให้ได้ แบบนี้ก็ว้าวุ่นกันเลยทีเดียว จิรเมธจะรับมือกับน้องยังไงล่ะทีนี้ ดื้อรั้นและเอาแต่ใจซะขนาดนั้น

นิยายรักจบแล้ว

หมื่นฟ้าใต้เงาจันทร์

4.0K·ข้าวสีทอง

“หมื่นฟ้า” ยื่นสถานะคู่นอนให้กับ “พิณพร” หญิงสาวที่แอบหลงรักเขามาตลอด มีหรือที่เธอจะไม่คว้าโอกาสนั้นเอาไว้ แต่นับวันความเจ็บที่อยู่ใกล้แต่ไม่สามารถทำอะไรได้กำลังกัดกินใจหล่อน สุดท้ายจึงเลือกเดินจากไปในวันที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังสูญเสียคนมีค่าในชีวิต

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

โน้มกิ่งซิ่งฮวา

12.0K·ธารธารา

ครอบครัวนางถูกตั้งข้อหากบฎที่ผู้ใดก็อาจไม่อาจยื่นมือเข้าช่วยเหลือนอกจาก ‘เขา’เมื่อทุกสิ่งบีบคั้น นางจึงจำต้องยอมทิ้งศักดิ์ศรีไปขอร้องทำข้อแลกเปลี่ยนกับปีศาจร้ายที่จ้องแต่จะรังแกนาง

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

รักร้ายพี่ชายข้างบ้าน

47.0K·ดอกอ้อลู่ลม

"นี่มันคืออะไร" "ก็...." "ถามก็ตอบดิ" "พี่ก็อ่านออกจะมาถามทิชาทำไม" เขามองกล่องในมือแล้วแกะดูข้างในซึ่งมันยังเหลือยาอีกหนึ่งเม็ดก่อนจะอ่านทุกตัวอักษรทุกตัวบนกล่อง "เธอยังไม่ได้กิน?? " "ก็กินแล้วแต่...กินไม่ครบคือทิชา......ลืม" "ลืม??? แม่ง เอ้ยยย กินตอนนี้จะทันไหมวะ" "พี่ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าเกิดทิชาท้องจริงๆทิชาจะไม่บอกใครว่าเป็นลูกพี่" "เชื่อเธอก็บ้าละ ขนาดเราไม่ได้เป็นอะไรกันเธอยังพยายามเสนอตัวยัดเยียดตัวเองมาให้ฉันแล้วนี่ตอนนี้เรามีอะไรกันแล้วเธอก็ยังไม่ยอมกินยา ถ้าเธอท้องขึ้นมาจริงๆฉันรู้ว่าเธอต้องให้ฉันรับผิดชอบแน่ๆ" "ถ้าพี่ไม่ต้องการลูกทิชาก็ไม่บังคับ ทิชาสัญญาว่าจะไม่ทำให้พี่เดือดร้อน" เธอพูดออกไปอย่างขมขึ่น เขาพูดแบบนี้เขาไม่อยากรับผิดชอบสินะ "ก็ดี ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน เพราะฉันไม่ต้องการมีภาระไม่ต้องการเอาชีวิตทั้งชีวิตของฉันมาผูกติดกับเธอ"

นอกใจจบแล้ว

แสนร้ายละลายรัก

7.0K·หงส์ จันรัญจวน

เขาหล่อเขาร้ายและร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะละลายน้ำแข็งอย่างเธอให้เดือดพล่านด้วยไฟเสน่หา.. “คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง“แก้มน้ำแข็งหอมจัง”“พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย“ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง”“พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..”ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่าอย่างโมโหฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความเยือกเย็นที่มีก่อนหน้าหายไปสิ้น เพราะเมื่อปะทะกับเขาทีไรเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้สงบเยือกเย็นได้นานเลยสักครั้ง

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว