ยอดรักยอดร้าย ชุด จอมใจเทพบุตรกรีก

เมอร์ซิเดสเบนซ์สปอร์ตสีดำราคาแพงระยับพุ่งทะยานไปบนท้องถนนในกรุงเอเธนส์ที่ค่อนข้างโล่งด้วยความเร็วเกือบร้อยยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง ไม่อนาทรต่อสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาห่าใหญ่เลยแม้แต่น้อย ดวงตาคมกริบสีนิลเนื้อดีจับจ้องมองฝ่าความมืดที่เต็มไปด้วยละอองฝนนิ่ง ขณะที่มือเรียวใหญ่เต็มไปด้วยเส้นขนสีเข้มประดับประดาอย่างมีระเบียบเกาะกุมพวงมาลัยรถเอาไว้อย่างมั่นคง เสียงเพลงสากลจังหวะเร้าใจดังกระหึ่มพอให้คลายเหงา

แองเจลอส เมเนนเดซ คุณชายที่ห้าแห่งตระกูลยิ่งใหญ่ในเอเธนส์ เจ้าพ่อแห่งวงการห้างสรรพสินค้ารายใหญ่ที่สุดในโลก หล่อ รวย สมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่าง และก็เพราะอย่างนี้นี่เองแองเจลอสถึงได้เป็นผู้ชายในฝันของสาวๆ ทั่วทั้งโลก

และนอกจากจะมีหน้าตาเป็นดั่งอาวุธที่ฟาดฟันใจอิสตรีให้หลงใหลเคลิบเคลิ้มแล้ว ลีลารักบนเตียงของแองเจลอสก็มีพลังอำนาจเหนือร่างกายของหญิงสาวไม่แตกต่างกัน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะมันช่างแสนดิบ เถื่อน ร้อนแรง และเซ็กซี่

หนังสือพิมพ์ชื่อดังระดับโลกฉบับหนึ่งพึ่งจะลงภาพที่ชายหนุ่มระเริงสวาทกับนางแบบชื่อดังชาวรัสเซียที่เกาะส่วนตัวทางตอนใต้ของกรีซไปเมื่ออาทิตย์ก่อน แม้มันจะเป็นแค่ภาพถ่ายจากปาปารัสซี่สมัครเล่นที่ทั้งมัวทั้งเล็กแถมยังแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลย แต่มันก็สามารถทำให้ยอดขายหนังสือพิมพ์เจ้าของภาพถ่ายนั้นพุ่งกระฉูดหลายล้านเล่มภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง และชื่อของแองเจลอส เมเนนเดซก็พุ่งขึ้นสู่อันดับหนึ่งของผู้ชายในฝันที่สาวๆ ทั้งโลกโหวตว่าอยากขึ้นเตียงด้วยมากที่สุดทันที

‘มันน่าภูมิใจเหรอ ไม่...มันน่าสะอิดสะเอียนมากกว่า’

แองเจลอสเยาะอยู่ภายในใจด้วยความดูแคลน ผู้หญิงก็แค่วัตถุระบายความใคร่ที่ซื้อได้ด้วยเงินเท่านั้นเอง แค่มีเงินมากๆ พวกหล่อนๆ ทั้งหลายก็พร้อมจะอ้าขาให้ผู้ชายได้เสพสุขแล้วล่ะ หน้าด้าน แพศยา นี่แหละคำนิยามสำหรับผู้หญิงในความคิดของเขา แองเจลอส เมเนนเดซ

หนุ่มหล่อกระชากทรวงยกนาฬิกาทองคำขาวฝังเพชรยี่ห้อหรูขึ้นมอง แล้วก็ต้องถอนใจออกมายาวเฟื้อยเมื่อสมองนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เขาต้องตะบึงรถกลับเพนต์เฮาส์สุดหรูของตนเองที่อยู่ห่างไปหลายสิบกิโลเมตรในตอนจะตีหนึ่งแบบนี้ ก็จะเพราะอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่การดื่มเหล้ากับบรรดาพี่ชายทั้งหลายที่คฤหาสน์เมเนนเดซ

และที่เขาไม่ค้างที่คฤหาสน์เมเนนเดซซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราวก็เพราะว่าค่ำคืนนี้เขามีนัดกับนางเอกสาวชื่อดังของอเมริกาบนเตียง จ่ายเงินไปล่วงหน้าแล้วหลายหมื่นเหรียญ หากไม่ไปจัดการก็คงขาดทุนป่นปี้ ซึ่งเขาไม่มีวันยอมเด็ดขาด คำว่าขาดทุนไม่เคยมีอยู่ในหัวของคนอย่างแองเจลอสเลยสักนิดเดียว

ชายหนุ่มเหยียบคันเร่งจนเกือบมิดเมื่อสายฝนซาลงแล้ว ไมล์บอกความเร็วหนึ่งร้อยหกสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่ก็เหมือนมันจะยังไม่เร็วทันใจ แองเจลอสเพิ่มความเร็วขึ้นอีกจนหมดไมล์ แล้วก็ต้องสบถออกมาด้วยความหงุดหงิดใจ เมื่อเจ้ามือถือราคาแพงระยับสั่นระริกอยู่ที่ไหนสักแห่งบนรถคันนี้

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเกือบจะตีหนึ่งอยู่อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าแล้วยังจะมีใครหน้าไหนพิศวาสอยากได้ยินเสียงของเขาอีก

“น่ารำคาญชะมัด”

ชายหนุ่มไม่ได้ใส่บลูทูธ ดังนั้นจึงต้องควานหาเจ้าโทรศัพท์มือถือเครื่องบางเฉียบที่มันส่งเสียงครางหงิงๆ น่ารำคาญให้เจอว่ามันวางอยู่ตรงไหน และในที่สุดก็เจอ มือใหญ่สีแทนจับมันขึ้นมาแนบหูก่อนจะกรอกเสียงหงุดหงิดตามสายไป

“ครับ พี่ดิม...”

ดิมิเทรียสเป็นเมเนนเดซคนเดียวที่ไม่ได้อยู่ร่วมสังสรรค์กับพวกเขาที่คฤหาสน์เมเนนเดซในคืนนี้ เหตุผลก็คือพ่อคุณพาแคทเธอรีนภรรยาสุดที่เลิฟไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ที่เมืองเวนิส ประเทศอิตาลี อีกสองสามวันนั่นแหละถึงจะกลับมาเอเธนส์อีกครั้ง

“พี่มีปัญหาบางอย่างต้องการให้เจสช่วย”

แองเจลอสหัวเราะเบาๆ ขณะลดความเร็วรถสปอร์ตลงเกือบครึ่ง

“ว่ามาสิครับ ถ้าผมช่วยได้ แน่นอนว่าผมจะไม่ปฏิเสธ”

“พี่อยากให้เจสช่วยดูแลภิญแทนพี่สักเดือนสองเดือน”

คำพูดของพี่ชายทำเอาแองเจลอสสำลักน้ำลายตัวเองแทบตาย

‘ให้เขาดูแลยายเด็กบ้านั่นนะ ไม่เอาหรอก เขาเกลียดเจ้าหล่อนจะตายไป’

“เรื่องอื่นผมทำให้พี่ดิมได้ทุกอย่างครับ ยกเว้นการยุ่งเกี่ยวกับยายเด็กใจแตกคนนี้” ชายหนุ่มรีบร้องค้านเสียงดังลั่น

“ภิญไม่ใช่เด็กใจแตกนะเจส ภิญเป็นเด็กดี”

เสียงขุ่นๆ ของพี่ชายที่แก้ตัวให้กับภิญญาพัชฌ์มาตามสายนั้น ยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหมั่นไส้แม่เด็กสาวหน้าหวานคนนั้นมากขึ้นอีกหลายเท่านัก

“ผมรู้ครับว่าแม่นั่นดีมากในสายตาของพี่ดิม แต่สำหรับผม...ไม่ใช่ครับ”

“พี่รู้ว่าเจสไม่ค่อยชอบหน้าภิญนัก...”

“ไม่ใช่ไม่ชอบครับ แต่เกลียดขี้หน้ามากกว่า”

ผู้เป็นน้องชายแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงดุกระด้าง ดิมิเทรียสถอนใจออกมาแรงๆ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงวิงวอน

“เออ! นั่นแหละ แต่พี่มองไม่เห็นใครแล้วจริงๆ นะเจส นายคนเดียวที่จะสามารถช่วยพี่ได้” แม้พี่ชายจะอ้อนวอนแต่แองเจลอสก็ยังไม่คิดจะใจอ่อนง่ายๆ

“ก็พี่สเตฟยังไงล่ะครับ พี่สเตฟใจเย็น น่าจะอยู่กับยายเด็กแก่แดดแบบแม่นั่นได้ ผมขอบาย ไม่อยากยุ่งด้วย เดี๋ยวกลายเป็นฆาตกรขึ้นมาจะยุ่ง”

แองเจลอสยืนกรานเสียงแน่วแน่จนดิมิเทรียสพี่ชายถึงกับต้องถอนใจออกมาเบาๆ แต่ก็ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจของตน

“สเตฟไม่ว่าง พี่ถามแล้ว ส่วนพี่ก็ต้องรีบบินไปแก้ปัญหาที่โรงแรมในนิวยอร์ก ก็มีแต่เจสคนเดียวที่ต้องอยู่เมืองไทยเพราะกำลังจะเปิดสาขาใหม่ที่นั่น”

“อย่ามาอ้อนวอนเลยครับ ผมไม่ใจอ่อนแน่”

เมื่อน้องชายสุดหล่อยังยืนยันนอนยันว่าไม่มีทางยอมดูแลภิญญาพัชฌ์ให้แน่ ดิมิเทรียสจึงต้องใช้ไม้สุดท้าย ซึ่งรู้ดีว่าแองเจลอสจะไม่มีทางปฏิเสธได้แน่

“ถ้าอย่างนั้นพี่คงต้องปล่อยให้สาขาที่นิวยอร์กปิดตัวไป พ่อกับแม่คงต้องโกรธพี่มากแน่ๆ ที่ไม่สามารถรักษาในสิ่งที่พวกท่านรักเอาไว้ได้”

ได้ผลสีหน้าของแองเจลอสอ่อนลงทันควัน หนุ่มผู้น้องถอนใจยาวๆ ขณะหันพวงมาลัยรถเข้าจอดข้างทาง และพูดขึ้น

“สาขาที่นิวยอร์กมีปัญหามากเลยหรือครับพี่ดิม ขนาดจะต้องปิดตัวเชียวหรือ ทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ หรือว่าพี่ดิมปิดข่าว”

“ใช่ พี่ปิดปากนักข่าวทั้งหมดด้วยเงินมหาศาลเชียวแหละ”

“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นครับพี่ดิม ทำไมพี่พูดเหมือนมันร้ายแรงมากยังงั้น”

“มีการทุจริตในเรื่องการจัดซื้อวัตถุดิบมาทำอาหาร ทำให้ของด้อยคุณภาพ ส่งผลให้ลูกค้าเกิดอาการอาหารเป็นพิษกันเกือบยี่สิบคน และทุกคนเตรียมฟ้องร้องทางเรา พี่จึงต้องเดินทางไปแก้ปัญหาด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นเรื่องคงไม่จบแน่”

‘มันคงไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแล้วสินะ’ แองเจลอสใช้เวลาใคร่ครวญอยู่นานสองนานก่อนจะกัดฟันตกลงที่จะดูแลยายเด็กเหลือขอนามภิญญาพัชฌ์อย่างไม่มีทางเลือก แม้มันจะไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยที่จะพาตัวเองเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเด็กเหลือขอนั่นก็ตาม

“ก็ได้ครับ แต่แค่เดือนเดียวนะครับ เพราะหากนานกว่านี้ผมคงบ้าตายก่อนแน่”

วูบหนึ่งแองเจลอสเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ดังมาตามสาย แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็วจนคล้ายกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น

“แน่นอน พี่จะรีบจัดการทุกอย่างให้จบโดยเร็วที่สุด ขอบใจมากนะเจสน้องรัก”

ผู้เป็นพี่ชายวางสายไปแล้วทิ้งให้แองเจลอสนั่งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความไม่สบอารมณ์อยู่ในรถคันงามเพียงลำพัง ดวงตาสีนิลวาวโรจน์ด้วยความชิงชัง

‘นี่เขาต้องไปยุ่งเกี่ยวกับแม่นั่นอีกแล้วใช่ไหม?’

หนุ่มหล่อถอนใจออกมายาวๆ หลายครั้งติดต่อกัน ใบหน้าคมสันอัดแน่นไปด้วยความขัดเคืองใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายที่ถือตัวยิ่งกว่าอะไรในชีวิตอย่างแองเจลอส เมเนนเดซจะต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงน่ารำคาญอย่างภิญญาพัชฌ์ด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้

“ฉันเหม็นขี้หน้าเธอนัก ยายลูกเป็ดขี้เหร่”

แองเจลอสกระทืบคันเร่งจนมิด พาเมอร์ซิเดสเบนซ์สปอร์ตสีดำคันงามมุ่งหน้ากลับไปยังเพนต์เฮาส์สุดหรูราคาแพงจับใจของตนอย่างรวดเร็ว ระหว่างทางก็ภาวนาให้แม่ภิญญาพัชฌ์หายออกไปจากชีวิตของพวกเขาสักที