แต่งงานก่อนรัก
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ
นางคืออดีตจอมยุทธ์หญิงฝีมือฉกาจในร่างหญิงสาวอ่อนแอไร้ค่า เขาคือองค์รัชทายาทหนุ่มรูปงาม ในคราบชายอัปลักษณ์ การแต่งงานเกิดขึ้นที่ริมธาร ความเร่าร้อนในค่ำคืนหนึ่งคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
เผลอรักเมียชั่วคืน
เมื่อ One Night Stand ดันทำให้เกิดอีกหนึ่งชีวิต การแต่งงานเพราะความจำเป็นจึงเกิดขึ้น ข้อตกลงคือ ห้ามรัก ห้ามวุ่นวาย ห้ามหึงหวง ห้ามแสดงตัว ห้ามให้คนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ไหงกลายเป็นเขาที่จ้องจะละเมิดข้อตกลงนั้นตลอดเวลา เรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่ 4 ของนิยายเซต 4 หนุ่มทาสรัก 1 หลงรัก เมียจำเป็น 2 แค้นรัก เมียเก่า 3 คลั่งรัก เมียขัดดอก 4 เผลอรัก เมียชั่วคืน
เจ้าสาวฝึกหัด...ฟารินดา
ฟารินดาแต่งงานแล้ว แต่เจ้าบ่าวกลับไม่เคยปรากฏตัวให้เห็นเลยสักครั้ง ภายใต้ความโกรธ เมื่อถึงคืนเข้าหอวันแต่งงาน เธอปล่อยตัวไปมีอะไรกับชายแปลกหน้า มอบครั้งแรกให้กับเขา ต่อมาผู้ชายคนนี้ก็เข้ามาพัวพันในชีวิตของเธออย่างไม่มีที่สิ้นสุด......
เมียเด็ก(ใน)สมรส
“พะ…พอเท่านี้เถอะนะคะ สาไม่ไหวแล้ว” มาริษาขอร้องด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา รู้ว่าเปอร์เซ็นต์ที่แทนคุณจะเห็นใจแทบไม่มีก็ตาม แต่เธอก็อยากลองเสี่ยงดูอีกสักครั้ง ร่างกายโรยราเต็มที จนเธอรู้สึกเริ่มไม่ไหว เมื่อถูกคนพี่ทำรุนแรงเกินไป “ฉันไม่เคยหยุดแค่ครั้งเดียวเธอก็น่าจะรู้ดีหนิ ทำไมถึงยังกล้าร้องขอในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีก” “สักครั้งก็ไม่ได้เหรอคะ?” “หน้าที่เมียอย่างเธอ คืออ้าขาให้ฉันเอา…แค่นั้น” “…” มาริษาหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า รู้สึกชาหนึบที่หัวใจทันที หลังจากประโยคเลือดเย็นของผู้ชายที่รัก ส่งผลให้น้ำตาล้นปริ่ม หยุดแหมะลงบนหมอนหยุดแล้วหยุดเล่า ไม่มีท่าที่ว่าจะแห้งเหือด
กรงรักพยัคฆ์ร้อน
"ลั่วจินหลิง" นางคืออดีตมือฉมังขององค์กรข้อมูลระดับโลก สตรีผู้ที่นรกคงชิงชัง สวรรค์คงรังเกียจ จึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในดินแดนไกลโพ้นเช่น "แคว้นหลินหลาง" นำพาให้นางมาพานพบบุรุษจอมพยัคฆ์เช่น "จ้าวเว่ยหลง" บุรุษนักรบผู้มิคิดแต่งชายาเข้าตำหนัก ภายใต้โฉมงามสะคราญล่มเมืองแฝงเร้นไปด้วยแผนการมากมาย นางอยู่เหนือความคาดหมายของเขาเสมอ แต่ถึงกระนั้นนั่นคือ เสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้ท่านอ๋องหนุ่มใช้ทุกอย่างที่มีกักขังให้นางอยู่ใน "กรงรัก" ของเขา
ชายาพระราชทาน
โหดเหี้ยม เย็นชา คือคำนำหน้าของแม่ทัพฉินฟู่จินวัย 26 ปี ที่ผู้คนมักเรียกขาน แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีหญิงสาววนเวียนเข้ามาไม่ขาด แต่กลับตัดสินใจรับอภิเษกกับองค์หญิงน้อยวัย 13 ปีองค์หญิงต่างแคว้นที่ตนรบชนะมา
ว่าด้วยวิธีให้สามีเกลียดชัง
เขามีสตรีในดวงใจอยู่ข้างกาย ส่วนนางคือภรรยาเอกที่ต้องปรนนิบัติพ่อแม่สามีที่เมืองหลวง เรื่องราวสมควรเป็นเช่นนี้ แต่สวรรค์กลับส่งนางไปเจียงหนาน คิดว่านางจะระรานพวกเขาหรือ นางมีแต่สาบานว่าจะช่วยส่งเสริม!
สัญญาวิวาห์ลวง
การแต่งงานระหว่างเขาและเธอเกิดขึ้นเพราะความประสงค์ของผู้เป็นย่า เมื่อไม่อาจปฎิเสธ สัญญาแต่งงานจึงเกิดขึ้น ความสัมพันฉันสามีภรรยาจะมีแค่ทางนิตินัย ต่างคนต่างมีอิสระ ไม่มีข้อผูกมัด เมื่อพันธะสัญญาใกล้สิ้นสุด ทว่าตัวเขาเองที่อยากฉีกสัญญาทิ้ง เขาจะทำได้อย่างไรในเมื่อเขามีผู้หญิงที่เคยรักอยู่ข้างกาย.. ภามจะเลือกทำตามความเรียกร้องของหัวใจหรือจะทำตามความถูกต้อง....
กรุ่นกลิ่นอวลรัก
มู่กุ้ยฟางเพิ่งมาสำนึกเสียใจภายหลัง ฉินอ๋องผู้สูงส่งหยิ่งยโสหาได้เรียบง่าย จากที่คิดว่าเขาย่อมรังเกียจภรรยาที่มีข่าวลือว่าดุร้ายป่าเถื่อนจนมิยอมย่างกรายมาตำหนักของนาง ทว่าทุกสิ่งกลับตาลปัตร มิย่ำเท้าเข้าตำหนักอันใด นี่เขาย่ำเสียจนพื้นประตูตำหนักแทบสึก นางยังถูกเขาเคี่ยวกรำทุกค่ำคืน น่าแค้นใจนัก... บัญชีแค้นเก่าใหม่ถูกจดไว้จนแทบทับนางตาย สมรสพระราชทานครั้งนี้มีแต่เขาที่ได้กำไร สิ่งใดที่ยอมนางได้เขาย่อมต้องลงให้ ทว่าหวางเฟยที่แต่งเข้ามานี้กลับผิดเผกไปเสียทุกอย่าง จากการใช้ชีวิตคู่ที่เริ่มขึ้นอย่างไม่มีแบบแผน กลายเป็นเขาที่ต้องเริ่มวางอุบายดักจับภรรยาไว้แทน ยิ่งนางดิ้น เขายิ่งแหย่ ยิ่งนางแค้น เขายิ่งชอบ หวางเฟยตัวน้อย... บัญชีแค้นของเจ้า สามีจะเฝ้าทบต้นทบดอกให้เอง
SO BAD ทวงรักเมียเก่า
ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้านักศึกษาหุ้มส้นพื้นเรียบดังขึ้นภายในโถงทางเดินของคอนโดมิเนียมสุดหรูใจกลางเมืองกรุง หญิงสาวใบหน้ารูปไข่มีแก้ม ริมฝีปากกระจับสวยอวบอิ่มรูปร่างสมส่วนมีน้ำมีนวลอยู่ในชุดรักษาของมหาวิทยาลัยชื่อดัง เธอกำลังเดินกลับห้องพักด้วยความกระวนกระวาย หัวใจดวงน้อยอยู่ไม่เป็นสุขเมื่อเธอไม่สามารถต่อสายหาคนรักของตัวเองได้ เขาไม่ยอมรับสายอีกทั้งยังตัดสายโทรศัพท์ของเธอทิ้งทั้งที่เขารู้ว่าเธอทั้งรักและเป็นห่วงเขามากขนาดไหน ติ๊ด แกรก "ระ...ราล์ฟ"ร่างสมส่วนในชุดนักศึกษาเปล่งเสียงเรียกชื่อร่างสูงใหญ่ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเห็นว่าเขากำลังนัวเนียอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่บนโซฟา เสื้อผ้าของหญิงสาวหลุดหลุ่ยจนเห็นชั้นใน ส่วนฝ่ายชายตอนนี้มีเพียงกางเกงยีนสีเข้มตัวเดียวที่ยังคงติดกาย ด้านบนถอดเสื้อออกเผยให้เห็นรอยสักเต็มทั้งแผ่นหลังและไหนจะยังลามมาถึงท่อนแขนและแผงอกด้านหน้า "อื้อ ราล์ฟคะ เพื่อนของคุณมา"หญิงสาวในอ้อมกอดเอ่ยบอกแต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่สนใจ ราฟาเอลหรือราล์ฟ ยังคงก้มหน้าซุกไซร้ซอกคอหอมของร่างเพรียวบางอย่างต่อเนื่องโดยไม่คิดจะหันมาสนใจร่างมีสัดส่วนอวบอิ่มของเซลีนซึ่งกำลังยืนมองทั้งคู่ด้วยดวงตาสั่นไหว หัวใจดวงน้อยของเธอปวดหนึบ น้ำตาแทบจะไหลออกมาแม้เธอพยายามหักห้ามมันแล้วก็ตาม "ราล์ฟ"เพียงแค่เสียงหวานของเซลีนเรียกชื่อชายหนุ่มอีกครั้งก็ทำเอาใบหน้าหล่อเหลาซึ่งกำลังซุกไซร้ซอกคอขาวของหญิงสาวอีกคนหยุดชะงัก ราฟาเอลเงยหน้าเขาหันมามองเซลีนด้วยแววตารำคาญเมื่อเธอเอาแต่ยืนเรียกชื่อของเขาไม่หยุด "ทำไมวันนี้ไม่ไปเรียน"ที่จริงแล้วเธออยากจะถามเขาว่า'ทำไมถึงได้เอาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาอยู่ในห้องของเรา'แต่นั่นมันก็เป็นคำถามที่เซลีนได้แต่คิดไม่กล้าที่จะถามออกไป เพราะความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างเธอกับเขามันถูกเก็บเอาไว้เป็นความลับ ต่อหน้าทุกคนเขาและเธอคือเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันแต่อันที่จริงแล้วนั้นมันมีอะไรมากกว่าที่คิด "กูไม่ว่าง" "แต่วันนี้" "มึงจะยุ่งวุ่นวายอะไรกับชีวิตของกูนักฮะเซลีน กูรำคาญ"คำพูดสุดท้ายชายหนุ่มกระแทกเสียงใส่จนหญิงสาวชะงัก ร่างอวบอิ่มในชุดนักศึกษายืนตัวสั่นฝ่ามือกำหมัดแน่นเมื่อเห็นสายตารำคาญปนดูแคลนมองมาที่เธอ "มึงจะไปไหนก็ไปเถอะเซลีน ให้ชีวิตของกูได้มีความสุขเหมือนกับคนอื่นเขาบ้าง"น้ำตาของคนฟังแทบไหล ราวกับมีคมมีดกรีดลงบนหัวใจดวงน้อยของหญิงสาวที่รักเขาจนหมดใจ เซลีนได้แต่ยืนมองร่างของชายหนุ่มนั่งโอบกอดหญิงสาวร่างบางข้างกายเอาไว้อย่างหวงแหน ความน้อยใจกระแทกเข้าจุกอกเมื่อเธอไม่เคยได้รับสัมผัสที่อบอุ่นจากเขาเลยนับตั้งแต่เรื่องราวระหว่างเราสองคนเลยเถิดเกินคำว่าเพื่อนนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา วันเกิดของเขา คือวันที่ทำให้เราสองคนก้าวข้ามคำว่าเพื่อนด้วยความเมา เขาประกาศคบหาแฟนสาวต่อหน้าของเธอ ราฟาเอลเลี้ยงฉลองวันเกิดพร้อม ๆ กับเลี้ยงฉลองที่เขาและน้ำเหนือผู้หญิงที่เขารักคบหาเป็นแฟนกันตามใจหวัง ส่วนเธอนั้นต้องนั่งกลั้นน้ำตาสาดน้ำเมาลงคอเพื่อย้อมหัวใจไม่ให้มันเจ็บปวดไปกว่านี้ และคืนนั้นคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก้าวข้ามคำว่าเพื่อน เมื่อทั้งสองตื่นเช้าขึ้นมาแล้วพบว่าเขาและเธอนอนกอดอยู่บนเตียงเดียวกันโดยร่างกายไร้เสื้อผ้าและที่พีคไปกว่านั้นคือพ่อแม่ของเขาและเธอต่างเข้ามาเห็น 'แกกับหนูเซลีนต้องแต่งงานกัน' 'ไม่ ผมไม่ยอม เรื่องเมื่อคืนผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น' 'อาผิดหวังใจตัวของราล์ฟจริง ๆ'อังเดรส่ายหน้ามองชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของเขาด้วยสายตาผิดหวังซึ่งไม่ต่างอะไรกับภรรยาอย่างมีนามารดาของเซลีน 'แกไม่มีทางปฏิเสธอะไรทั้งนั้น แกต้องแต่งงานกับหนูเซลีนราฟาเอล นี่เป็นคำสั่ง'คำสั่งของบิดายากที่จะทำให้ราฟาเอลปฏิเสธได้ งานแต่งงานเล็ก ๆ ถูกจัดขึ้นภายในครอบครัวมีเพียงคนสำคัญเท่านั้นซึ่งจะได้รู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งสอง 'กูเกลียดมึงเซลีน'วาจาร้ายกาจถูกพ่นออกมาฟาดใส่ใบหน้าของเจ้าสาวในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังอยู่ในห้องหอ 'ราล์ฟ' 'หยุดเรียกชื่อกูสักที กูเกลียดมึงเข้าใจไหม' 'แต่เรารักราล์ฟนะ ฮึก ได้ยินไหมว่าเรารักราล์ฟ' 'กูไม่เคยรักมึงเลยเซลีน'หอกแหลมพุ่งเข้าจุกอกคนฟังอย่างเธอ ความปวดร้าวกลางใจมันทำให้เธอประคองตัวยืนแทบไม่ไหว 'เมื่อก่อนกูเคยคิดนะ ว่าระหว่างมึงกับกูยังคงมีความสัมพันธ์ถึงความเป็นเพื่อนตลอดไป' '...' 'แต่ตอนนี้แม้แต่ความเป็นเพื่อนกูก็คงมีให้คนอย่างมึงไม่ได้แล้วว่ะ' 'ระ...ราล์ฟ' 'ในเมื่อมึงอยากได้กูเป็นผัวมากนักกูก็จะสนองให้'ราฟาเอลผลักร่างอวบอิ่มไปด้วยเนื้อหนังให้ล้มลงนอนบนเตียงหลังใหญ่โดยมีร่างของเขารีบขึ้นไปคร่อมเอาไว้ แววตาของชายหนุ่มมีแต่ความไม่พึงพอใจ ชีวิตของเขาไม่เคยพบเจอกับความสุขอีกเลยเมื่อต้องมาผูกมัดกับหญิงสาวใต้ร่างในตำแหน่งสามีภรรยา 'ถ้ามึงอยากได้กูเป็นผัวนักกูก็จะเป็นให้' '...' 'แต่มึงจำเอาไว้นะเซลีน ว่ามึงจะได้แต่ร่างกายไม่มีวันที่จะได้หัวใจของกู จำเอาไว้'ชายหนุ่มประกาศด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวก่อนที่เขาจะจัดการทำให้หญิงสาวใต้ร่างไม่ต่างอะไรกับการตกนรกทั้งเป็น
เล่ห์รัก ภรรยาร้ายเดียงสา
"ชื่อเสีย" ไม่ใช่ชื่อเสียง สิ่งนี้ไม่มีใครอยากพบเจอ ทว่า! ชะตาชีวิตนี้นางเป็นคนก่อขึ้นเองหรือเปล่านะ แต่อย่าคิดว่านางจะยอมแพ้ เพราะอวี้หรูไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว
ภรรยาต่ำช้าขอหวนคืน
ข้าคือภรรยาต่ำช้า มารดาเลวทราม เมื่อได้หวนกลับมาข้าตั้งใจจะเป็นมารดาที่ดี/หย่าขาดคืนอิสระแก่สามีที่เกลียดชังข้า ทว่าข้ากลับหวนคืนมาในวันเข้าหอ! ขะ...ข้าต้องหลับนอนกับสามี เพื่อให้บุตรสาวถือกำเนิด!
สยบรักมังกรหลงถิ่น
องค์หญิงไป๋หลานโดนลอบทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส แต่พอลืมตาขึ้นมานางกับเจอบุรุษรูปงามที่ช่วยชีวิตของนางไว้ นางต้องปกปิดตัวตนไว้โดยหารู้ไม่ว่าเฟิ่งหวงมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ “เจ้าจะทิ้งข้าได้ลงคอเชียวหรือ"
ข่มรักเมียแต่ง
หลังจากส่งบ่าวสาวเข้าหอตามธรรมเนียมปฏิบัติของประเทศไทย ซึ่งต่อจากธรรมเนียมประเทศญี่ปุ่น จึงเหลือเพียงฮัททสึและมีนาอยู่ในห้องด้วยกันสองคน “ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย “มีนาพึมพำถามตัวเองอยู่บนเตียงใหญ่ด้วยความกระวนกระวาย หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำจนรู้สึกเกร็งไปทั้งตัว ซึ่งฮัททสึหนีเข้าห้องน้ำตั้งแต่เข้ามาแล้ว แกร๊ก ~~ ระหว่างนั้นบานประตูห้องน้ำก็เปิดออก พลันให้หญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดสะดุ้งตัวโหยงตกใจกับเสียง แล้วหันขวับมองด้านหลังโดยอัตโนมัติ ก็เจอกับร่างสูงของฮัททสึที่ยืนอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงยีนสีดำ เซตผมหน้าม้าขึ้นอย่างหล่อเหลาเตรียมตัวออกไปเที่ยว ทั้งที่เป็นคืนเข้าหอของตัวเองแท้ ๆ “มองทำไม!? “เจ้าของใบหน้าหล่อตะคอกถามอย่างไม่สบอารมณ์ ครั้นสบเข้ากับนัยน์ตาคู่งามที่ฉายแววหวาดระแวงอย่างเห็นได้ชัด “เปล่าค่ะ” ฟิ้ววว ~ แหวนแต่งงานถูกชายหนุ่มโยนมากลางเตียงใหญ่ “ฉันให้ เผื่อเธอจะได้เอาไปขายแลกเป็นเศษเงิน” “ฉันไม่ได้ต้องการ! “มีนาอึ้งอยู่สักพักก่อนจะดันตัวลุกโต้เถียงอย่างไม่พอใจ ยามที่ถูกเขาพูดเชิงดูถูก “แล้วแต่มึงดิ “ฮัททสึไหวไหล่ ก่อนจะเดินออกไปทันทีโดยไม่สนใจท่าทางของหญิงสาว ทำเอามีนาถึงกับกำหมัดแน่นด้วยความเจ็บใจ ในหัวอยากจะฟาดคนปากหมาหยาบคายด้วยรองเท้าแตะซะเต็มประดา
ยอดดวงใจซื่อจื่อ
ฉางเจียอีได้พบกับบุรุษปากร้ายจอมนินทาผู้หนึ่งซึ่งทำให้นางกับเขามีเรื่องราวจนถึงกับลั่นวาจาว่าชาตินี้จะไม่เผาผีกันอีก แต่ชะตาชีวิตกลับเล่นตลกเมื่อนางต้องเข้าไปพัวพันกับเขาเพราะต้องการช่วยพี่ใหญ่ของตนเองให้รอดพ้นจากความทุกข์อันแสนสาหัส ชีวิตนี้ของนางมิใช่ต้องการสิ่งใดมาก นอกจากการใช้ชีวิตอันหรูหราในบ้านของตนเองไปจนตาย ทว่าสวรรค์กลับไม่เมตตานางเพียงนั้นเมื่อทุกอย่างผิดเพี้ยนจากความตั้งใจเพราะมีคนผู้นั้นเข้ามาเกี่ยวพันในชีวิต ให้ตายเถิดเรื่องไม่ได้ง่ายอย่างที่นางคิดเอาไว้เลยแม้แต่น้อย
ฮูหยิน แค่ภรรยา
เพราะอยากตอบแทนบิดา ข้าจึงยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งยอมเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับบุรุษแปลกหน้า แต่สำหรับเขานั่นข้าก็แค่สตรีโง่งมคนหนึ่งที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาของเขาเท่านั้น
บังคับรักมาเฟียไร้ใจ
จำเอาไว้ว่าผัวของเธอชื่อ “เหนือเมฆ” หลังจากนี้ ถ้าเธอไปอ่อยผู้ชายหน้าไหนอีก..ฉันเอาเธอตายแน่
พิศวาสรักเมียแต่ง
"ผัวเมียก็ต้องคอยช่วยเหลือกันและตอนนี้ฉันอยากให้เธอช่วย มันแข็งจนนอนไม่หลับ"
เมียวิศวะ
‘เฮียเต้’ หรือพี่ฮ่องเต้ คือผู้ชายที่ฉันแอบรักมานาน นานจนจำไม่ได้ว่าเริ่มรักเขาตอนไหน แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีใดเพื่อทำให้เขารักตอบ เขาไม่มีทีท่าจะหันมารักฉันบ้างเลย ขนาดว่าเรามีสถานะเป็น ‘สามีภรรยา’ กันแล้วฉันก็ยังเป็นอากาศธาตุสำหรับเขาเหมือนเดิมยิ่งรักก็ยิ่งเจ็บ…ในเมื่อวิ่งตามแล้วมันเหนื่อยฉันก็ขอหยุดวิ่งแล้วกัน‘เราหย่ากันเถอะ ชาไม่อยากรักเฮียอีกแล้ว…”
บำเรอรัก จ้าวดวงใจเถื่อน
"ที่ผ่านมามีผัวมากี่คนแล้ว!" เขาถามพร้อมๆ กับลอบมองแม่ลูกหนี้คนสวยไปพร้อมกัน ยอมรับว่าหล่อนสวยถูกใจทีเดียว "คะ!" "หูหนวกรึไง ฉันถามก็ตอบมาสิ! ว่าที่ผ่านมาเธอเคยมีผัวมากี่คนแล้ว!" ที่ถามไม่ใช่เพราะอยากรู้ หรือพิศวาสอะไรในตัวหล่อนทั้งนั้น แต่เป็นเพราะเขาจะได้ตัดสินใจถูกว่าควรลากคนตรงหน้าไปตรวจร่างกาย หรือว่าควรจะทดลองงานก่อนสักวันสองวัน แล้วค่อยตัดสินใจอีกที ว่าควรวางเธอเอาไว้ในสถานะไหน ซึ่งแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่สถานะ เมีย ของเขาอย่างแน่นอน เพราะเขายังไม่คิดที่จะหาห่วงมาผูกคอตัวเองในตอนนี้! "มะไม่เคยค่ะ" ตีรณาต้องใช้เวลาพักใหญ่ทีเดียว กว่าจะทำใจเอ่ยตอบคำถามของเขากลับไปได้ เขาไม่เพียงแต่ทำให้เธอต้องอับอายเท่านั้น แต่มันยังทำให้ได้รู้ว่าเขามองกันในแง่ลบแค่ไหนอีกด้วย "ถามจริง!" หนนี้หญิงสาวเลือกที่จะพยักหน้ารับกลับไปอย่างช้าๆ และนั่นเองที่มันทำให้คนได้เห็น ถึงกับควันออกหู เพราะคิดว่าหล่อนไม่อยากเสวนาด้วย ถึงเลือกจะใช้ภาษากายแทนการพูดจา "ริอาจจะเป็นเมียฉันต้องฉะฉานมากกว่านี้ ฉันไม่ชอบผู้หญิงเชื่องช้า มันน่ารำคาญ! ขยับมานี่!" แม้จะกลัวแสนกลัวแค่ไหน แต่เธอก็รู้แก่ใจตัวเองดีว่าไม่ควรขัดใจเขาตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบที่นี่ ถึงได้กลั้นใจเดินตรงเข้าไปหา ก่อนที่ในนาทีถัดมานั้นดวงตาคู่สวยจะเบิกกว้าง เมื่ออยู่ๆ เขาก็คว้าต้นคอเธอเข้าไปจูบ! แน่นอนว่านี่มันเป็นจูบแรกของเธอ ซึ่งเธอไม่เคยคิดเคยฝันเลย ว่าจะต้องมาเสียให้กับผู้ชายท่าทีห่ามๆ แบบนี้ได้เสียได้!