เกิดใหม่

หม่ามี๊เกิดใหม่ไฉไลกว่าเดิม

"ลี่ซือเจี๋ย ให้ตายฉันก็ไม่อย่ากับคุณ !"ก่อนเกิดใหม่ เธอแค้นเขา เกลียดเขา เพื่อที่จะได้จากเขาให้เธอตายก็ยอม! กระทั่งเธอถูกชายเฮงซวยหญิงแพศยาทำร้ายจนเสียโฉม ทิ้งไปในถ้ำเขาและถูกทุกข์ทรมาน เธอถึงได้รู้ว่า ที่แท้ผู้ชายที่เธอเกลียดมากที่สุด กลับเป็นคนที่รักเธอมากที่สุด อยากครอบงำตัวเธอไปซะทุกอย่าง เพื่อช่วยเธอ เขายอมทิ้งได้ทุกอย่าง!การเกิดใหม่ในภพนี้ เธอจะต้องรักเขาให้มากๆ ทะนุถนอมเขา หาเงินเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด! ตัวตนที่เธอปกปิดไว้มากมาย พาลูกฝาแฝดทำเงินพันล้าน!ไม่คาดว่า กลับถูกเขาล็อคเอาไว้ในอ้อมกอด "พันล้านหรือ?แค่โอ๋ผมยังไม่พอเลย"เผลอแปปเดียว โทรศัพท์เธอเงินเข้าหมื่นล้าน"เอาไป เลี้ยงผมนะ"

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

7.0M·โอหยางวิ่น

นักยุทธ์ พลังเหนือฟ้า ฝึกชี่เซียน เหนือความคาดหมาย ลู่ฝาน ผู้ฝึกชี่แห่งโลกยุทธ์ ด้านนึงหยินหยาง ด้านนึงเอกภพ ปฐพีใต้หล้า เพียงข้าผู้จอมเทพ

นิยายจีนจบแล้ว

ชาตินี้ไม่ขอเป็นฮองเฮาอีก

35.0K·ล้านปีแสง

เขาปล่อยให้นางฆ่าสตรีวังหลังมากมายโดยไม่เคยถามไถ่หรือลงโทษ เขาปล่อยให้นางหมกมุ่นอยู่กับความรัก อำนาจ ราคะ จนหลงลืมว่าตนเองเคยเป็นแม่ทัพผู้เก่งกาจ จากนั้นก็ค่อยๆ ยึดอำนาจทหารในมือของนาง และที่โหดร้ายที่สุด คือเขาซ่อนสตรีอันเป็นที่รักไว้อย่างมิดชิด ทั้งยังแอบให้กำเนิดโอรส รอจนวันที่เสวียนฮองเฮาไม่เหลืออำนาจ เขาถึงได้แต่งตั้งสตรีนางนั้นเป็นหวงกุ้ยเฟย พร้อมทั้งแต่งตั้งลูกของนางเป็นองค์รัชทายาท แต่เสวียนฮองเฮามีหรือจะยอมให้ผู้ใดมาเสวยสุขบนหยาดเหงื่อของตัวเอง นางวางยาจนหวงกุ้ยเฟยมิอาจตั้งครรภ์ได้อีกชั่วชีวิต ทั้งยังสังหารโอรสเพียงคนเดียวของเขา สุดท้ายเขาก็มอบสุราจอกนั้นให้นาง

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

เจ้าพ่อกบฏโลก

1.0M·สวรรค์ไร้เทียมทาน

ชาติที่แล้ว ซ่งซานสี่เป็นถึงตัวพ่อระดับท็อป ในกาสิโนระดับโลก ทำให้เขากลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ สุดท้ายถูกคนคิดแผนทำร้ายกลางทาง ตายอยู่ท่ามกลายระเบิดลูกใหญ่ พอได้สติ เขาก็ย้อนกลับไปปี2010 จากบิ๊กบอสกลายเป็นอันธพาลต๊อกต๋อย เจ้าของร่างเดิมไม่เรียนไม่มีวิชา เอาแต่เล่นพนันเมาเหล้าไปวันๆ ภรรยาและลูกสาวพลอยได้ร้ายไปด้วย ซ่งซานสี่ไม่คิดมาก่อนเลยว่า ตนนั้นจะกลายเป็นคนห่วยแตกพันธุ์นี้ เพื่อเป็นการชดเชยให้กับซูโหย่วหรงภรรยาของเขา เขาตัดสินใจพนันอีกครั้ง ใช้สมบัติที่มีอยู่ในตอนนี้ แลกกับชีวิตที่มีความสุขที่เหลือ

เกิดใหม่ยังไม่จบ

แดนนิรมิตเทพ

3.0M·จูผาซู่

ชาติก่อน เจ้าดูถูกข้า? ชาตินี้ ข้าจะทำให้เจ้ามุดหัวจมดิน! เฉินโม่ผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ แอบลอบสำรวจเขตหวงห้ามกับศิษย์น้อง หลังสิ้นชีวี เกิดใหม่ในยุคมัธยมปลาย เฉินโม่พบว่า ไม่คาดว่าศิษย์น้องจะไปเกิดใหม่ในยุคสามพันปีก่อน! รักแรกในอดีต เฉินโม่ไม่ชายตามองหร๊อก

นิยายจีนจบแล้ว

สยบรักสามีน่าชัง

9.0K·ล้านปีแสง

คำเตือน** นิยายเรื่องนี้ อายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่ควรอ่าน** หากมิได้สลับร่างกัน พวกนางคงไม่ได้มองเห็นความจริง ว่าสามีน่าชังของพวกนางนั้น มิได้เป็นอย่างที่คิด ภายใต้หน้ากากความเย็นชาใจร้ายใจดำของพวกเขา กลับยังมีเบื้องลึกเบื้องหลังซุกซ่อนเอาไว้อีกมากมาย

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ข้าคือภรรยายุค 2024

14.0K·หลินซี

สวรรค์!! ทำไมถึงกลั่นแกล้งกันเช่นนี้ ให้โอกาสเธอได้เกิดใหม่ทั้งที ทำไมถึงมีชะตาอาภัพนัก ตายเพราะบุรุษมากรักยังไม่พอ กลับต้องมาพบพานสามีหลายใจอีก 'หนิงหนิง' เธอมันเกิดใหม่เพื่อใช้กรรมโดยแท้ สวรรค์!! ทำไมถึงกลั่นแกล้งกันเช่นนี้ ให้โอกาสเธอได้เกิดใหม่ทั้งที ทำไมถึงมีชะตาอาภัพนัก ตายเพราะบุรุษมากรักยังไม่พอ กลับต้องมาพบพานสามีหลายใจอีก 'หนิงหนิง' เธอมันเกิดใหม่เพื่อใช้กรรมโดยแท้

นางเอกเก่งยังไม่จบ

ใต้เงารักทรราช

5.0K·ล้านปีแสง

"เขา" คือ ทรราชที่โลกจารึก ส่วน "นาง" คือวิญญาณหลงยุคที่ย้อนอดีตกลับมาเกิดในร่างใหม่ ตัวอย่าง บางตอน ในที่สุดชิวเยี่ยก็กระจ่าง ที่แท้ตนอยู่ในยุคจ้านกว๋อ ยุคสงครามแย่งชิงดินแดน ยุคของฉินสื่อหวงตี้ ทรราชที่โลกจารึกนั่นเอง พอคิดไปถึงว่าตนย้อนกลับมาเกิดยุคเดียวกับฉินสื่อหวงตี้ ชิวเยี่ยพลันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที อดคิดไม่ได้ว่า หากมีโอกาสได้เห็นฉินสื่อหวงตี้ตัวเป็นๆ คงจะดีไม่น้อย “แล้วตอนนี้ ผู้ใดคือผู้ครองแคว้นฉินหรือ” ชิวเยี่ยเงยหน้าถามมู่ตงด้วยท่าทางกระตือรือร้น “ฉินจวงเซียงหวาง” มู่ตงตอบ นั่นมิใช่พระบิดาของฉินสื่อหวงตี้หรือ ชิวเยี่ยคิด นางมิได้เรียนประวัติศาสตร์มาเสียด้วย ชิวเยี่ยถามต่อไปอีกว่า “ฉินจวงเซียงหวางผู้นี้ ก่อนหน้านั้น ใช่องค์ประกันของแคว้นเจ้าหรือไม่” “โอ้ เจ้ารู้เรื่องนั้นด้วยหรือ” มู่ตงมีท่าทางแปลกใจเป็นคำรบสอง ทว่ายังคงตอบไปตามจริง “ใช่แล้วฉินจวงเซียงหวางเคยเป็นองค์ประกันแคว้นเจ้า พึ่งจะได้ขึ้นเป็นผู้ครองแคว้นฉินเมื่อเดือนก่อน” ชิวเยี่ยพยักหน้าหลายคราติด ใช่จริงด้วย ถ้าอย่างนั้นฉินสื่อหวงตี้ย่อมต้องถือกำเนิดมาแล้ว แล้วเขาอยู่ที่ใดกัน ไม่รู้ว่านางจะมีโอกาสได้เห็นหน้าค่าตาสักครั้งไหมหนอ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

นักบู๊พลังสายฟ้า

867.0K·จงเซี่ยหม่าตู่

เพื่อโสมหิมะห้าร้อยปีต้นหนึ่ง เขาถูกเพื่อนรักทลายจุดตันเถียน พรากชีวี จากนั้นผลักเขาลงเขา ใครจะรู้ว่า พลังสายฟ้าลึกลับเข้าสู่หัวใจของเขา เปลี่ยนเส้นเอ็นล้างกระดูก ตายแล้วเกิดใหม่ และได้รับวิชาทะลวงกายฟ้าร้อง สร้างจุดตันเถียนขึ้นใหม่ หลังจากนั้นเขาเข้าสู่สำนักใน ล้างแค้นหมดสิ้น ผู้แข็งแกร่งรุ่นหนึ่ง มีความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ตั้งแต่นั้นมา

นิยายกำลังภายในจบแล้ว

เกิดใหม่อีกครากลายมาเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของมารดาที่บิดาไม่รัก

5.0K·ซีไซต์

ภารกิจสำคัญของนักเขียนที่ข้ามเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณคือการเป็นผู้ช่วยมารดาหลบหนีจากบิดาไร้หัวใจ และพามารดาไปพบโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยทุ่งดอกลาเวนเดอร์อันงดงาม

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

295.0K·มาชาวีร์

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ +++ “จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน” เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ เจ้าเด็กหน้าตายนี่ ! “เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ “พี่จ้าน” “ท่านพี่” “หรือว่า...สามี” ถานจ้าน “...!” มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ ! ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม” “เจ้าค่ะ” “ยังเด็กเกินไป” “ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !” ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า” “ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง” เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก “หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง “หา หยิบกระโถน ?” “ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก” เซี่ยซือซือ ” ...” เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย “ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้ ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

เรื่องเล่าของฮองเฮาผู้วายชนม์

4.0K·ล้านปีแสง

เพียงชั่วข้ามคืน จากฮองเฮาผู้สูงศักดิ์ กลายมาเป็นเด็กน้อยผู้ยากไร้ ชะตาหงส์ถูกแย่งชิง อำนาจวาสนากลับตาละปัด ร่างกายถูกครอบครองโดยวิญญาณดวงอื่น บาปกรรมนี้ ผู้ใดเป็นคนมอบให้นางกัน "ข้ายังเป็นมารดาของแผ่นดินอยู่ หรือเป็นเพียงฮองเฮาผู้วายชนม์กันแน่" ***ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ทันทีที่นางลืมตา น้ำเสียงเย็นยะเยือกปานจะแช่แข็งผู้คนพลันดังขึ้น “ได้สติแล้วหรือ?” ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือค่อยๆ เบือนไปมอง ครั้นเห็นว่าเป็นผู้ใด ร่างของนางรีบผุดลุกนั่งโดยพลัน “หลิงหลง” นามของคนผู้นั้นถูกเปล่งออกจากปากโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าเสียงของหมิ่นหรานจะดังแผ่วเบาอยู่ในลำคอ หากแต่เจ้าของนามนั้นยังคงได้ยินอยู่ดี นัยน์ตาสีอ่อนจางจำต้องมองประเมินหย่าโถวน้อยบนเตียงอีกครา ประหลาดแท้ ไม่เพียงมีนามคล้ายกัน ความฉลาดเฉลียวยังไม่ต่างกัน มิหนำซ้ำยังรู้จักข้า เกรงว่าเด็กคนนี้ คงไม่ธรรมดาแล้วกระมัง คิดแล้วเขาจึงลดแรงกดดันลง เอ่ยถามออกไปเสียงเรียบ “รู้จักข้าด้วยหรือ?” หมิ่นหรานพึ่งจะรู้สึกตัว รีบเรียกสติของตนกลับมา ก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ ให้ตายอย่างไร นางก็ให้คนผู้นี้ระแคะระคายไม่ได้ว่านางเป็นใคร ซือหม่าหลิงหลงผู้นี้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมอำมหิต มิหนำซ้ำยังเป็นศัตรูคู่แค้นของนาง หากรู้ความจริง มีหวังได้ถลกหนังนางไปทำกลองเป็นแน่ ทว่าสิ่งหนึ่งที่เซี่ยหมิ่นหรานลืมไป คือนิสัยของเทียนป่าอ๋องนั้น หากติดใจสงสัยแล้ว ไม่มีทางปล่อยผ่าน “เมื่อครู่ เจ้าพึ่งจะเอ่ยนามของข้า ข้าคงไม่ได้ฟังผิดไปกระมัง” ได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของหมิ่นหรานพลันชะงักงัน ในหัวเร่งคิดหาทางเอาตัวรอด ที่สุดก็คิดได้วิธีหนึ่ง ซือหม่าหลิงหลงผู้นี้ รังเกียจที่สุดคือสตรี คงมีทางเดียวที่นางจะรอดไปได้

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

51.0K·มาชาวีร์

หลังผ่าตัดนักพรตเฒ่าผู้หนึ่งนั้น นางวูบหมดสติและเสียชีวิตลงไป ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็อยู่ในร่างของคุณหนูปัญญาอ่อนที่มีชื่อเดียวกันผู้นี้เสียแล้ว ทั้งยังจำอดีตชาติยามเป็นปรมาจารย์เต๋าได้อีกด้วย +++โปรย+++ “บอกมาเจ้าเป็นใครกันแน่!” หลินซือเยว่พ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ หากไม่บอกความจริงไป เขาคงไม่ปล่อยนางไปง่าย ๆ “นายกองลู่ เจ้าบอกนายท่านผู้สูงศักดิ์ผู้นี้ทีว่าข้าเป็นใคร” “คุณหนูหลินเป็นนักโทษถูกเนรเทศมาอยู่ที่ค่ายทหารเมืองเหลียง นางออกมาทำงานนอกค่าย ตอนนี้ต้องกลับไปรับโทษที่ค่ายตามเดิม นายท่านโปรดอย่าขวางทางพวกเราเลย” นายกองลู่รู้สึกได้ว่าคนผู้นี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ เขาจึงเอ่ยอย่างนอบน้อมออกมา “หึ เป็นแค่นักโทษถูกเนรเทศ” นี่มันสายตาอันใดกัน หลินซือเยว่มองเห็นแล้วไม่สบอารมณ์ยิ่งนัก นางมองดูโหงวเฮ้งของเขา ลองทำนายดูเสียหน่อยจะเป็นไรไป “นายท่านดวงชะตาของท่านช่างลำบากนัก เติบโตมาท่ามกลางการแก่งแย่งชิงดี สูญเสียมารดาไปแล้วมีบิดาก็เหมือนไม่มี แต่ปราณมังกรของท่านยังพอมีพลังอยู่บ้าง เลยทำให้ท่านมีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้ ตอนนี้แม้แต่บิดาก็ไม่มีแล้ว จุ๊ ๆ ชะตาดอกท้อยิ่งน่าสงสาร สามปีนี้ท่านคงไม่อาจตบแต่งสตรีเข้าจวนได้ แต่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้าง สิ่งของที่ท่านตามหานั้น...อยู่ที่นี่” นางดึงเชือกบังคับม้ากลับคืนไป เซวียนหมิงยู่ไม่รู้ว่าตัวเองปล่อยเชือกในมือไปตอนไหน ราวกับถ้อยคำของนางมีมนต์สะกดตรึงให้เขาอยู่กับที่ เขาหันไปทางองครักษ์คนสนิท “เก็บนางไว้ไม่ได้!”

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ภรรยาต่ำช้าขอหวนคืน

13.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金

ข้าคือภรรยาต่ำช้า มารดาเลวทราม เมื่อได้หวนกลับมาข้าตั้งใจจะเป็นมารดาที่ดี/หย่าขาดคืนอิสระแก่สามีที่เกลียดชังข้า ทว่าข้ากลับหวนคืนมาในวันเข้าหอ! ขะ...ข้าต้องหลับนอนกับสามี เพื่อให้บุตรสาวถือกำเนิด!

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ขุนพลังบู๊กัลปาวสาน

20.0K·-

นิยายจีนโบราณยังไม่จบ

เมื่อกะเทยควายกลายเป็นฮูหยิน

24.0K·ล้านปีแสง

“อยากมีผัวโว้ยยยยยยย!” ผั้ว! “โอ๊ย! อิเจ้! ตบทำไมเนี่ย เจ็บนะ!” “สัส! เมิงจะตะโกนหาอะไร ลูกค้ากูตกใจหมด!” “ก็หนูอยากมีผัวนี่” “นี่อีโบ๊ะ! เมิงช่วยดูสาระร่างตัวเองหน่อยได้ไหม ผู้ชายที่ไหนจะมาเอาเมิง!” “อิศักด์ชัย กุชื่อโบรชัวร์” “เอ้า! อินี่ เรียกชื่อจริงกุอีก เดี๋ยวเอาทุเรียนตบหน้าแม่ม” สมบูรณ์เบ้ปากใส่เพื่อนสาวชาวสีม่วง ก่อนจะนั่งมองผ่านกระจกร้านเสริมสวยออกไปนอกหน้าต่าง เพื่อดูเด็กหนุ่มมหาลัยที่กำลังจับกลุ่มคุยกันต่อ กะเทยร่างใหญ่วัยสามสิบกว่าได้แต่นั่งน้ำลายไหล เดี๋ยวก้มมองตัวเอง เดี๋ยวเงยมองหนุ่มๆ ทำแบบนี้อยู่หลายรอบ “ถ้ามีเงินเมื่อไหร่นะ มึ้งงงง! กุจะไปเกาหลี ผ่าให้หมด ฮึ!” “บ่นเชี้ยไรอีกอีโบ๊ะ” “โฮ่ว! อิเจ้ บอกแล้วไงว่าไม่ได้ชื่อโบ๊ะ ไม่ได้ชื่อโบ๊ะ!” “เออ อิสมบูรณ์” “อิ! เจ้! ฮือๆ ชอบทำร้ายน้อง” “เชี้ย! ไม่ต้องมาตอแหลทำสุ้มเสียงแบบนั้น กุขนลุก” “ชิส์!” โบ๊ะ สะบัดหน้ากลับไปมองหนุ่มๆ เหมือนเดิม ขี้เกียจจะต่อปากต่อคำกับเจ้าของร้านทำผม ชีวิตของสมบูรณ์หรือโบ๊ะ ก็ไม่มีอะไรมาก ขายน้ำเต้าหู้ตอนเช้า นั่งไถโทรศัพท์ตอนสาย พอตกบ่ายก็มารวมตัวกับชาวแก๊งชะนี ห. ไฟเบอร์อยู่ในร้านเสริมสวยของเจ๊หนูอดีตกะเทยนางแบบ ด้วยความที่มีจุดด้อยในเรื่องร่างกาย เพราะเป็นคนร่างใหญ่ เลยได้ฉายาที่หนุ่มๆ ตั้งให้ว่า กะเทยควาย แต่สาวโบ๊ะก็มุมานะที่จะเป็นเมียเบอร์หนึ่งของผู้ชายสักคนให้ได้ ด้วยการเป็นแม่ศรีเรือนที่เก่งทุกอย่าง ตั้งแต่เรื่องทำอาหาร ไปจนถึงงานบ้านงานเรือน แต่ที่โบ๊ะชอบมากที่สุด คือ ดูหนังจีน ซี่รี่ย์จีน ติดถึงขั้นต้องดูทุกวัน อย่างแรกเลยคือชอบผู้ชายผมยาวใส่เกราะ “ว้ายยย! ผัวมาแล้ว อร๊ายยย หล่อสุด ดูๆ อิเจ้ อิเชอรี่ ดูๆ ใส่เกราะแล้วน่าเลียชะมัด ท่านอ๋อง สามี ว๊าว น้องจะรอท่านพี่เจ้าค่ะ อุ๊ยยย! เขิลลลลลล” พอเพื่อนสาวกับลูกค้าในร้านทำผมเห็นกะเทยร่างใหญ่กรี๊ดกร๊าดซ้ำยังยกสองมือปิดหน้าปิดตาราวกับสาวน้อยขี้อาย ก็ได้แต่พากันส่ายหน้าด้วยความตลกขบขัน และเหตุผลอีกอย่างที่โบ๊ะชอบดูหนังจีน เพราะนางเอกมีรูปร่างเล็ก ไว้ผมยาวใส่กระโปรงพริ้วๆ ด้วยความที่อยากเป็นเหมือนนางเอกในหนัง โบ๊ะถึงขั้นเก็บไปฝันอยู่หลายครั้ง ว่าตัวเองได้กลายเป็นผู้หญิงสวมชุดจีนโบราณ “เบาได้ เบา เมิง! อย่าเสือกเลียจอทีวีกุเหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ เดี๋ยวไฟช็อตตายห่า!” พรึบ! “ว้าย!” เจ๊หนูพูดไม่ทันขาดคำ ไฟทั้งร้านก็ดับพรึบลง พอทุกคนหันมาอีกที คนที่พึ่งจะกรี๊ดกร๊าดเมื่อครู่ก็ลงไปนอนชักดิ้นชักงอ “เชี้ย! อิโบ๊ะ!!!” รัชศกถงชิ่งปีที่ 13 ด้วยความที่ฮ่องเต้มีราชโองการให้กวาดล้างขุนนางโกงกิน ทำให้หน่วยประจิมจับกุมยึดทรัพย์ขุนนางหลายคน ทั้งผิดจริงและไม่จริงตามใจชอบ เรียกว่าขุนนางคนไหนที่เคยว่าร้ายในตอนที่หน่วยประจิมตกต่ำต้องโดนก่อนเป็นรายแรกๆ และตระกูลฉวีของรองเสนาบดีฉวีซู่หาน คือตระกูลแรกที่โดนเล่นงาน โดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะแก้ตัว ครอบครัวถูกยึดทรัพย์ อดีตขุนนางขั้นสามฆ่าตัวตายในคุก ฮูหยินฉวีตรอมใจตาย ทิ้งบุตรีในวัยปักปิ่นให้สู้ชีวิตเพียงลำพัง เดิมที ฉวีมี่อิงมีคู่หมั้นคู่หมายเป็นถึงบุตรชายท่านโหว แต่เมื่อครอบครัวล่มสลาย ฝ่ายชายกลับถอนหมั้นอย่างไม่เหลือเยื่อใย เด็กสาวที่เป็นเพียงลูกคุณหนูจึงสิ้นหวังจนกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย อยู่ๆ ร่างบอบบางที่กำลังจมลงก้นบึ้งของทะเลสาบ ก็พุ่งทะยานขึ้นจากใต้น้ำอย่างรวดเร็ว พอใบหน้าขึ้นสู่ผิวน้ำได้ ก็รีบตะเกียกตะกายกลับเข้าฝั่ง แต่ยังไม่ทันที่จะหายใจสะดวก เส้นผมก็ถูกกระชากอย่างแรง “นี่! นางมี่อิงคิดตายหนีหรือไร กินนอนบ้านข้าไปตั้งเยอะแล้ว ไม่คิดตอบแทนหรือไร หา! นางคนเนรคุณ!” โบ๊ะมองหน้าเด็กสาววัยราวสิบสี่สิบห้าที่กำลังจิกผมตัวเองด้วยความตกตะลึง ลืมความเจ็บปวดบนหัวไปชั่วขณะ ดวงตากลมโตกระพริบถี่ๆ เท่านั้นยังไม่พอ ยังยกนิ้วจิ้มไปข้างแก้มของอีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจ เพี้ย! “เอามือโสโครกของเจ้าออกไป เป็นบ้าอะไรขึ้นมา ถึงได้กล้ามาแตะต้องตัวข้า!” พอได้ยินเช่นนั้น โบ๊ะก็เหมือนจะเริ่มตั้งสติได้ เมื่อเส้นผมเป็นอิสระ จึงหันไปมองรอบๆ “เชี้ย! ฝันอีกแล้วเหรอวะ เหมือนจริงฉิบหาย!” เด็กสาวร่างกายเปียกปอนรีบก้มมองตัวเอง ก่อนจะลุกมาหมุนตัว ปากก็พร่ำพูดภาษาอะไรก็ไม่รู้ ที่ทำให้คนแถวนั้นฟังไม่เข้าใจ ด้วยความที่คิดว่าฉวีมี่อิงอาจโดนผีเข้า เด็กสาวที่พึ่งจิกผมนางเมื่อครู่พร้อมสาวใช้และคนงานในบ้านที่พากันมาออกมาตามหา จึงพากันถอยหลังไปยืนรวมกัน “จะ..เจ้า!” แต่อยู่ดีๆ ร่างบอบบางที่กำลังยิ้มร่าชื่นชมชุดกับรูปร่างของตัวเองก็ล้มลงหมดสติ ความทรงจำมากมายหลั่งไหลเข้ามาในหัวของโบ๊ะจนทำให้เจ้าตัวสลบไสล ฟื้นมาอีกทีก็มานอนอยู่บนตั่งในห้องเก็บของบ้านตระกูลสายรองแล้ว โบ๊ะไม่ค่อยแปลกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเท่าไหร่ ต้องเรียกว่าดีใจจนเนื้อเต้นจะดีกว่า หนังจีนเอย ซีรี่ย์จีนเอย นิยายจีนเอย ทั้งดู ทั้งอ่านมามากมาย จนพอจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น อีกอย่างมันเหมือนกับในความฝัน ที่โบ๊ะมักจะฝันเห็นอยู่บ่อยๆ เจ้าตัวเลยออกอาการกระดี๊กระด๊า มากกว่าตกใจ “ตอนนี้ฉันคือมี่อิง ฮะๆ ว้าย ยังงี้ก็หาผัวได้แล้วสิ ฮี่ๆ นี่ถ้าอิเจ้ กับอิเชอรี่มาเห็นนะ อิจฉาตายเลย” พอนึกถึงเพื่อนๆ ขึ้นมา โบ๊ะก็นึกไปถึงสาเหตุที่ทำให้ตัวเองมาที่นี่ เพราะเผลอไปเลียจอทีวีของเจ๊หนูเข้าเลยถูกไฟดูดตาย ช่างเป็นการตายที่น่าสังเวชโดยแท้ “เฮ้อ! ช่างเถิด คิดไปก็เท่านั้น ถือว่าได้เกิดใหม่ก็แล้วกัน ตั้งหน้าตั้งตาหาผัวดีกว่า หึหึ” ใบหน้างามยกยิ้มเจ้าเล่ห์ นั่งเพ้อฝันอยู่พักใหญ่ ถึงได้ดึงสติตัวเองกลับมา ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ห้องอย่างสำรวจ นึกไปถึงความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม หลังจากบิดามารดาเสียชีวิต คุณหนูฉวีก็มาอยู่กับญาติฝั่งบิดาที่มีแซ่เดียวกัน เมื่อก่อนท่านพ่อของนางเคยให้ความช่วยเหลืออุปถัมภ์ค้ำชูตระกูลฉวีสายรองนี้จนได้ดิบได้ดีมีหน้ามีตาและมีฐานะมั่นคง แต่เหมือนว่าคนพวกนี้จะไม่สำนึกบุญคุณ หลังจากที่ต้องจำใจรับฉวีมี่อิงเข้ามา เพราะเกรงจะถูกชาวบ้านนินทา ก็ให้นางนอนในห้องเก็บของเล็กๆ ที่มีเพียงตั่งกับเสื่อผืนหมอนใบและผ้าห่มเก่าๆ ยิ่งพอนางถูกถอนหมั้นจาก ตงว่านไจ๋ บุตรชายท่านโหว ก็ยิ่งถูกคนในจวนรังเกียจ ฐานะของฉวีมี่อิงในจวนตระกูลฉวีสายรองแย่ยิ่งกว่าสาวใช้ระดับล่างสุดเสียอีก ทั้งต้องทำงานหนัก อดมื้อกินมื้อ จากรูปร่างที่เคยสมส่วน มาอยู่ที่นี่เพียงเดือนเดียว ก็กลายเป็นผอมแห้งจนชุดที่สวมใส่หลวมโพรก ก่อนหน้านั้นที่นางอดทน เพราะคิดว่าไม่นานก็จะได้แต่งเข้าตระกูลท่านโหว แต่พอรู้ว่าตังเองถูกถอนหมั้นก็เลยกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย แต่สาวโบ๊ะมีหรือจะสนใจเรื่องชีวิตบัดซบพวกนั้น สองขารีบก้าวออกจากอย่างว่องไว พอเจอกับบ่อเลี้ยงปลาก็เร่งสาวเท้าเข้าไปทันที ถึงแม้ว่าเงาในน้ำจะเลือนรางมองเห็นไม่ค่อยชัดนัก แต่รูปร่างหน้าตาของเด็กสาวที่เห็น ก็สวยยิ่งกว่าในหนัง ริมฝีปากบางฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟัน เวลานี้ในหัวกระเทยแปรรูปมีเพียงสองคำเท่านั้น คือ หาผัว

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ร่านรักฮองเฮา

49.0K·ล้านปีแสง

ข่าวใหญ่ของแคว้นเหลียว ตระกูลคังต้องโทษกบฏ กว่าห้าร้อยชีวิต ตกตายภายในคืนเดียว แม้แต่หมูหมาก็ไม่เว้น ท่ามกลางแสงแดดในยามเที่ยงตรง สตรีผมเผ้ายุ่งเหยิงในชุดกระโปรงสีขาว นั่งอยู่กลางลานประหาร ดวงตากลมโตทอดมองไปไกลอย่างไร้แวว หากสวรรค์ให้โอกาสแก่ข้าอีกครั้ง ข้าขอสาบานจะไม่อ่อนแอเยี่ยงนี้อีก อยู่ ๆ ก็เกิดเมฆดำทมึนปกคลุมไปทั่วแผ่นฟ้าเมืองหลวงแคว้นเหลียว พายุฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ประชาชนที่มารอดูการประหาร ต่างวิ่งหาที่หลบกันจ้าระหวั่น สายลมกรรโชกแรง จนธงที่ปักอยู่รอบๆ ล้มระเนระนาด เปรี้ยง ! ! กลางลานประหาร เสียงฟ้าผ่าสะเทือนเลื่อนลั่นพร้อมกับศีรษะของอดีตฮองเฮาหลุดออกจากร่างด้วยฝีมือเพชฌฆาต ศิลาจารึกห้าร้อยปี ราชโองการของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งแคว้นเหลียวส่องแสงเจิดจ้า

จีนโบราณจบแล้ว

หนึ่งร้อยราตรี

29.0K·ล้านปีแสง

“ฮึก! โธ่ คุณหนูของบ่าว หากชาติหน้ามีจริง ท่านอย่าได้อ่อนแอเยี่ยงนี้อีกนะเจ้าคะ ฮือๆ” เสียงร่ำไห้และคำอธิษฐานของสาวใช้ดังไปถึงนอกประตูจวน บนเส้นทางหน้าประตูสองบานใหญ่ ลมหนาวพัดโชยเอื่อยผ่านร่างโปร่งใสของหญิงงามนางหนึ่ง ที่กำลังยื่นร่ำไห้อย่างเศร้าโศกไม่แพ้คนด้านใน “พี่อิ่นไม่ต้องห่วง หากข้าได้เกิดใหม่ ข้าจะไม่อ่อนแอเยี่ยงนี้อีก” วิญญาณของจวงหวั่นอี้ยืนมองบานประตูด้วยความเจ็บปวด นางไม่ควรหลงรักจวงจิ้งเหยา หากวันนั้นนางเชื่อฟังบิดามารดา ชีวิตคงไม่ต้องมาลำบากเช่นนี้ เคราะห์กรรมและความอกตัญญูของนาง ก็สมแล้วที่ต้องมารับกรรม “เจ้าอยากจะกลับไปแก้ไขมันหรือไม่?” เสียงแหบแห้งหนาวเย็นดังขึ้นทางเบื้องหลัง ทำให้วิญญาณของหวั่นอี้ตกใจจนต้องรีบหันกลับไปมอง ไม่รู้ว่าบุรุษสวมชุดคลุมสีดำมายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อใด ดวงตาสีแดงแลดูเฉยชาไร้อารมณ์คู่นั้นไม่ได้มองมาที่นาง แต่มองไปยังบานประตู “ท่านมาเอาวิญญาณข้าหรือ?” “ข้าถามว่าเจ้าอยากจะกลับไปแก้ไขมันหรือไม่!” ไม่เพียงไม่ตอบ น้ำเสียงเหยียบเย็นยังถามกลับมาอีกครั้ง ในเมื่อตายแล้วจวงหวั่นอี้ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว “ข้ายังมีอีกหลายเรื่องที่อยากแก้ไข โดยเฉพาะเรื่องของท่านพ่อ ท่านแม่” นางตอบได้เพียงแค่นั้น วิญญาณก็เหมือนถูกกระชากอย่างแรง “เจ้ามีเวลาเพียงร้อยราตรีเท่านั้น” และนั่นคือเสียงสุดท้ายที่นางได้ยิน

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

สามีข้าเป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก

11.0K·รวิญาดา ผการุ้ง นักเขียน

หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !

นิยายแฟนตาซีจบแล้ว

ข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี

29.0K·องค์หญิงโนเนม

ชาติแล้วนางโง่เขลาเกินไป หลงรักคนผิดจนทำร้ายคนที่รักนาง ในเมื่อได้กลับมาพบกันอีกครา นางไม่เอาแล้วท่านอ๋อง นางจะต้องเกี้ยวรองแม่ทัพที่แสนดีเช่นท่านมาเป็นสามีให้จงได้

นิยายจีนโบราณจบแล้ว