
คุณหนูกู้ผู้ร้ายกาจ Boss Mafia ข้ามภพ
ในเมืองลั่วเฉินไม่มีใครไม่รู้จักคุณหนูรองกู้บุตรสาวอนุของจวนแม่ทัพฮู่กั๋วนอกจากใบหน้าที่งดงามมากแล้วอย่างอื่นล้วนสวนทางไปหมด กลอน กวี ดนตรี คัดอักษร นางไม่สนใจเลยคอยไล่ตามแต่องค์ชายรองจนน่ารังเกียจ .... กู้อวิ๋นเหยาเดิมทีก็เป็นบอสตัวร้ายขององค์กรลับใต้ดิน รถระเบิดครั้งหนึ่งวิญญาณก็มาอยู่ในร่างของคุณหนูรองกู้ผู้มาจากบ้านนอกเสียแล้ว กู้อวิ๋นเหยาเป็นบุตรสาวที่เกิดจากหญิงสาวที่ชายแดนในตอนแม่ทัพกู้พานางกลับมาก็อายุสิบสามปีแล้ว เด็กสาวใช้ชีวิตในจวนแม่ทัพภายหลังจากที่แม่ทัพกลับชายแดนก็ไม่ค่อยราบรื่นนัก จนกระทั่งตกน้ำและล้มป่วยไปหลายวันตื่นมาอีกทีก็เปลี่ยนไป จากคนไม่เอาไหน ไร้สมองทึ่มทื่อกลับกลายเป็นเด็กสาวที่ฉลาดเฉลียว มีไหวพริบวาจาคมคายไปเสียแล้ว ที่ต่างออกไปคือ "ข้าเคยไล่ตามท่านหรือ? ขอโทษทีตอนนั้นข้าคงตาบอด" "พี่สาวเจ้าเลิกเล่นละครได้แล้วตั้งแต่ข้ากลับมาจากชายแดนท่านก็เล่นไม่หยุดไม่เหนื่อยบ้างหรือ?" "ฮูหยินใหญ่ก่อนท่านพ่อกลับชายแดนได้สั่งเอาไว้ว่าให้ดูแลข้าเหมือนบุตรสาว ไหนหล่ะเสื้อผ้าดีดี อาหารดีดี เบี้ยหวัดรายเดือนถึงอย่างไรท่านก็เป็นผู้ดูแลจวนอย่าหน้าไหว้หลังหลอกสิ!" ไกลออกไป "นายท่าน ท่านเฝ้ามองนางจนนางจะละลายแล้วนะขอรับ มืดค่ำแล้วพวกเราก็กลับเถิด" .... นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติ

เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!
ถูกเนรเทศ…!? เรื่องเล็ก! เพราะข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียงไร้ขอบเขต เซี่ยหยู่ หญิงสาวศตวรรษที่ 21 ทะลุมิติมาอยู่ในร่างขององค์หญิงที่ถูกฮ่องเต้โยนให้ไปอยู่ในดินแดนกันดารพร้อมกับองค์ชายตัวน้อย แต่ไม่เป็นไร ในมือของนางมีระบบคลังเสบียง มีให้กินให้แจกแบบไม่อั้น ของหายากทั่วแผ่นดิน รวมถึงคลังสมบัติของฮ่องเต้ นางจะกวาดเข้าคลังสมบัติให้เรียบ! ดินแดนกันดารหรือ? ฟื้นฟูใหม่ไม่ยาก รอหน่อยเถอะ...องค์หญิงผู้นี้จะสร้างอาณาจักรใหม่ให้ฮ่องเต้ตะลึงจนพูดไม่ออกเลย!

พลิกชะตาพระชายาอสรพิษ
หลังจากเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ หลัวเซียงเซียง ถูกดูดเข้ามาอยู่ในนิยายจีนโบราณที่ตัวเองกำลังอ่าน ชีวิตในนิยายไม่ได้ง่ายเลยเมื่อต้องมาอยู่ในร่างของนางร้ายที่ใคร ๆ ก็ขนานนามว่าเป็นอสรพิษและสุดท้ายต้องสังเวยชีวิตเพราะความชั่วร้ายของตัวเอง วิธีการเดียวที่จะออกไปจากนิยายเรื่องนี้ได้ก็คือต้องเอาตัวรอดจนกระทั่งบทสุดท้ายในนิยายเรื่องนี้ หลัวเซียงเซียงจึงพยายามแสดงความร้ายกาจออกมาให้เป็นที่รังเกียจที่สุด ทำให้ชื่อเสียงมัวหมอง เพื่อไม่ให้ฝ่าบาทมอบสมรสพระราชทาน ถูกจับเข้าตำหนักฉินอ๋องหลงเฟยเยี่ยเพื่อเอาชีวิตรอดและออกไปจากนิยายน้ำเน่าเรื่องนี้เสียที 'เชิญรักกันตามสบาย นางร้ายอย่างฉันไม่ขอยุ่งเกี่ยวโดยเด็ดขาด' ชินอ๋องหลงเฟยเยี่ย มีสตรีที่อยู่ในใจ ทว่าฝ่าบาทกลับบังคับฝืนใจให้เขาแต่งกับคุณหนูรองจากจวนแม่ทัพหลัวเพื่อผูกใจของคนผู้นั้นเอาไว้ นิสัยของคุณหนูรองผู้นี้เขาย่อมรู้ดี ต่อหน้าทำเป็นแสนดีลับหลังกลับร้ายกาจ หลอกลวงฝ่าบาทจนพระองค์คิดว่านางคือคนดี จึงทำให้เขาไม่คิดย่างกรายเข้าไปเหยียบตำหนักหวางเฟยของนางโดยเด็ดขาด ทว่าเกิดเรื่องไม่คาดฝันทำให้จำใจต้องใกล้ชิด ทำให้เขาได้รู้ว่าทุกสิ่งที่เขาได้ยินมานั้นและรู้มานั้นมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผิดแผกจากที่เคยรู้ ทำให้หลงเฟยเยี่ยบังเกิดความประหลาดใจ 'แท้จริงแล้วสตรีผู้นี้เป็นคนเช่นไรกันแน่' มู่ลี่เอ๋อร์ ผู้เป็นที่รักของหลงเฟยเยี่ย ในเนื้อหานิยายเรื่องนี้ เดิมนางผู้นี้จะถูกหลัวเซียงเซียงแอบลอบสังหารเพราะเป็นหนามตำใจ ทว่าเรื่องกลับไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไปแล้ว เมื่อหลัวเซียนเซียนผู้เคยร้ายกาจกลับคิดญาติดีกับนาง 'ทำให้มู่ลี่เอ๋อร์งวยงงยิ่งนัก'

พลิกชะตาจอมนางข้ามภพ
ข้ามภพมาปุ๊บก็มีเหตุจำเป็นต้องให้ฆ่าคนตาย พบเจอกับแม่เลี้ยงใส่ร้าย บิดาลำเอียงกล่าวหาว่านางเป็นฆาตกรฆ่าคนตาย "หากนางไม่ตายศพตรงนั้นก็คือศพของคุณหนูใหญ่" น้ำเสียงทุ้มดังขึ้นมา เขาบุรุษผู้หล่อร้าย

สตรีร้ายกาจผู้นี้จะเลิกรักท่านเอง!
เสิ่นอวี้หลันมีฐานะเป็นถึงหลานสาวของฝ่าบาท นางมีนิสัยเอาแต่ใจและร้ายกาจ วันหนึ่งนางได้พบมู่หยางโหวที่มาช่วยนางจากคนร้าย . นางตกหลุมรักเขาทันใด นางทุ่มเทรักมู่หยางโหวหมดใจ นางทำทุกอย่างเพื่อได้แต่งให้เขากระทั่งบังคับเขาด้วยสมรสพระราชทาน มู่หยางโหวจำใจต้องรับนางเข้าจวน . แม้จะแต่งงานแล้ว แต่เขาไม่แตะต้องนาง กลับเอาแต่รังเกียจและเห็นนางเป็นสตรีร้ายกาจที่เขาขยะแขยง กระทั่งเขาแต่งญาติผู้พี่ของนางเข้าจวนในฐานะอนุรอง พวกเขารักกันยิ่งนัก และเขายังเข้าข้างญาติผู้พี่และทำร้ายหัวใจของนางอย่างรุนแรงอยู่หลายครา . ในที่สุดเสิ่นอวี้หลันก็ตาสว่างมอบหนังสือหย่าให้เขา แต่มู่หยางโหวกลับแปลกไป เขาตามตอแยนางไม่หยุด มิหนำซ้ำยังงอนง้อขอคืนดี เสิ่นอวี้หลันเกลียดเขานัก ชาตินี้ข้าไม่มีวันให้อภัยท่านเด็ดขาด สตรีร้ายกาจเช่นข้าได้เลิกรักท่านไปแล้ว!

เกิดใหม่ในฐานะคุณหนูตระกูลพาน
จะมีสิ่งใดน่าทุกข์ใจไปมากกว่าการถูกคนในครอบครัวรังเกียจ ภายหลังจากมารดาเสียชีวิต เด็กน้อยอายุห้าขวบต้องพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดไปให้ได้พร้อมกับน้องสาวที่พึ่งลืมตาดูโลก อีกทั้งน้องชายฝาแฝดที่พึ่งเกิดมายังถูกจับแยกออกไป หลี่อันหนิง เด็กสาวผู้เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาที่ไม่เหมือนผู้ใดนอกจากต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากคนในครอบครัว ตลอดชีวิตนางยังไม่เคยได้รับอุ่นไอจากผู้เป็นบิดาที่ยังเหลืออยู่ จนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายของชีวิต นางก็ยังไม่รู้เลยว่าเหตุใดสวรรค์ถึงได้กำหนดชะตาชีวิตเช่นนี้ให้กับตน เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เด็กสาวพบว่าตนเองกลับมายังอดีตในช่วงเวลาที่ทุกอย่างสามารถแก้ไขได้ พร้อมกับความสามารถที่ไม่มีมนุษย์คนไหนทำได้เหมือนอย่างนาง หลี่อันหนิงได้เริ่มวางแผนแก้แค้นให้กับตนและช่วยเหลือน้องทั้งสองมิให้มีชะตากรรมดั่งชาติที่แล้ว ************************************************************ “ท่านแม่!! ท่านแม่!! ตื่นสิเจ้าคะ นอนที่นี่ไม่ได้นะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา” ร่างเล็กแกรนแกะเอาเสื่อที่ห่อม้วนร่างของมารดาออก ก่อนจะเขย่ากายที่เย็นชืดไปนานแล้วของนาง ทว่าในระหว่างที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียงร้องแผ่วเบาราวกับลูกแมวน้อยก็ดังขึ้น หลี่อันหนิงมองไปยังช่วงขาของมารดาเห็นบางสิ่งกำลังขยับไหว นางจึงเลิกชุดสีขาวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตของมารดาขึ้น บัดดลร่างเล็กของเด็กทารกที่กำลังดิ้นรนเอาชีวิตรอดก็ปรากฏแก่สายตา ด้วยสัญชาตญาณ เด็กน้อยในวัยห้าขวบรีบถอดเสื้อคลุมด้านนอกอันเปียกชื้นไปด้วยละอองน้ำฝนออกมาห่อร่างเล็กของน้องสาวเอาไว้ ส่วนตนเองก็เอาแต่เอ่ยพึมพำว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พี่สาวจะดูแลน้องเอง หลี่อันหนิงกอดเด็กทารกเอาไว้ในอ้อมแขน ใช้ร่างกายเล็กจ้อยของตนกำบังลมฝนให้น้องน้อยอย่างกล้าหาญ ******************************************************** ร่างเล็กนั่งตากฝนอยู่บนเขาเป็นเวลาเนิ่นนาน เพราะหาหนทางกลับเรือนเฉกเช่นผู้ใหญ่ไม่ได้ กายของเด็กน้อยเริ่มสั่นสะท้านเสียงฟันของนางกระทบกันดังกึกกัก ก่อนสติสุดท้ายของเด็กหญิงจะดับวูบไป หลี่อันหนิงคล้ายมองเห็นมารดาของตนที่นอนอยู่เบื้องหน้าลุกขึ้นมาตระกองกอดนางเอาไว้แนบอก ก่อนกระซิบน้ำเสียงอ่อนโยนว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่แล้ว เสียงเพลงกล่อมเด็กที่มารดาเคยร้องกล่อมตนยามค่ำคืนยังคงดังก้องประทับในโสต หลี่อันหนิงหลับไปทั้งรอยยิ้มโดยไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นต่อจากนั้น

องค์หญิงใหญ่ดวงใจท่านแม่ทัพทมิฬ
หัวใจของนางทั้งหมดเป็นของบุรุษผู้หนึ่งที่ดูแลและสอนสั่งนางมาตั้งแต่ครั้งยังเยาว์ ภายใต้กรอบของจารีตและการดำรงตนตามขนบในฐานะองค์หญิงใหญ่แห่งแคว้นหลิน ทำให้หลินซุมี่ได้แต่ซุกซ่อนความรู้สึกอุ่นหวานที่มีต่อแม่ทัพใหญ่อย่างเสวี่ยเยวียนสือไว้ในหัวใจ นางจึงยินยอมทำทุกทางเพื่อให้ได้เป็นหนึ่งเดียวกับเขา ในฐานะองค์หญิงนางทราบดีว่าไม่ควรเอาอารมณ์อยู่เหนือหน้าที่และเหตุผล แต่การที่จะให้นางต้องเป็นชายาของคนที่ไม่เคยพานพบนั้นเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากยิ่ง หลินซูมี่จึงทำผิดต่อครอบครัวและชิงหนีไปไกลสุดหล้า ชาตินี้พบนี้คนที่นางจะมอบกายและหัวใจให้ย่อมมีเพียงแค่เขาผู้นั้นเท่านั้น ทว่าหนทางข้างหน้านั้นไม่มีอะไรง่ายดาย นางจึงต้องพานพบเรื่องราวที่พลิกผันมากมาย ในขณะเดียวกันแม่ทัพใหญ่เองก็ต้องตัดสินใจเลือกเพียงหนึ่งเดียว ระหว่างหน้าที่แม่ทัพที่ต้องดูแลความสงบสุขของแคว้น หรือทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจที่ถวิลหาเพียงไข่มุกบนฝ่ามือขององค์จักพรรดิ ซึ่งเป็นสิ่งที่ชาตินี้เขายากที่จะเอื้อมถึงได้

เมื่อแม่เลี้ยงเดี่ยวถูกกล่าวหาว่าเป็นนางร้าย
กลับมาเมืองหลวงครานี้ ข้าจะเป็นนางร้าย 8ปีก่อนถูกถีบหัวส่งไปเป็นตัวประกันต่างแคว้นจนได้ลูกติดมาหนึ่ง พวกเขายังกล้าส่งคนมาเรียกตัวนางอีกหรือ!ได้ ในเมื่อเรียกกลับมาแล้วก็จงยินดีรับของกำนัลจากข้าด้วยสิ

ข้าคือนางร้ายที่พระเอกตกหลุมรัก!
เมื่อมีรักกลับกลายเป็นคนโง่เขลา แม้ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตยังมองเขาด้วยความรักสุดหัวใจ แต่ภพชาติใหม่นี้จะไม่เอาตัวไปให้คนใจร้ายเชยชมเล่นอีกแล้ว แต่เหตุใดนางถึงรู้สึกว่าหมาวไท่จื่อกำลังยั่วยวนนางกันล่ะ

ชายาพระราชทาน
โหดเหี้ยม เย็นชา คือคำนำหน้าของแม่ทัพฉินฟู่จินวัย 26 ปี ที่ผู้คนมักเรียกขาน แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีหญิงสาววนเวียนเข้ามาไม่ขาด แต่กลับตัดสินใจรับอภิเษกกับองค์หญิงน้อยวัย 13 ปีองค์หญิงต่างแคว้นที่ตนรบชนะมา

นางบำเรอของแม่ทัพวิปริต
ชิงเยวี่ยทะลุมิติมาเป็นนางบำเรอของแม่ทัพวิปริตผู้มีปัญหานอนไม่หลับมาหลายปีอย่างงงๆ ทว่าทุกสิ่งกลับเปลี่ยนแปลงไปเมื่ออาการนอนไม่หลับของเขาหายไปอย่างน่าพิศวงนั้นเริ่มต้นจากการร่วมเตียงกับนางโดยไม่รู้ตัว

เมื่อข้าเกิดใหม่เป็นมารดาผู้จืดจางของนางร้าย
ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าได้กลายเป็นแม่คนไปเสียแล้ว มิหนำซ้ำสามียังชังน้ำหน้าราวกับนางไปฆ่าใครตาย ทว่าผู้ใดจะสนใจกันล่ะ เจ้าก้อนแป้งที่แสนน่ารักคนนี้ต่างหากที่สำคัญ ส่วนสามีใจร้ายคนนั้นจะไปไหนก็ไปเถอะ!

องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง
องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" "จ้าวอันหลิง" องค์หญิงแห่งเมืองหลวงเสิ่นตู แคว้นอวิ๋น องค์หญิงเสเพลและชื่นชอบบุรุษหนุ่มรูปงาม หากพอใจผู้ใด นางก็มักจะซื้อตัว และพาเข้าตำหนัก "เต๋อหยวน" ของนางทันที “เจาอินเจ้ารีบไปบอกจิ้งมาม่าว่า ราคาข้าไม่เกี่ยง แต่คืนนี้ข้าต้องได้บุรุษผู้นั้น กลับไปที่ตำหนักเต๋อหยวน” "หรงอวี้หยาง" คณิกาและนักดีดฉินมือหนึ่ง ของ "หอหรูเยว่" ในเมืองเสิ่นตู เป็นบุรุษหนุ่มรูปงาม พูดจาไพเราะท่าทางสุขุมเยือกเย็น จนเข้าตาขององค์หญิงอันหลิน ในที่สุดนางก็ขอซื้อตัวเขาและรับเข้าวังทันที ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน แต่ทว่า... ฐานะที่แท้จริงของคณิกาชายผู้นี้ หาใช่เพียงแค่คณิกา ที่ปรึกษาอย่างที่เข้าใจไม่ เพราะเขาเพียงแค่ใช้หอหรูเยว่ เป็นตัวล่อ เพื่อจะกระทำการบางอย่างในแคว้นอวิ๋นเท่านั้น “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย “ ปล่อยข้านะ!” “ปล่อยงั้นหรือ เมื่อก่อนผู้ใดกันที่เรียกหาข้าทุกค่ำคืน นิทราภายใต้ผ้าห่มอุ่นผืนเดียวกัน ข้าอยากจะรู้นักว่า หากเจ้าแม่ทัพผู้นั้นรู้ว่า คนที่กำลังจะหมั้นหมายกับเขา เป็นสตรีของชายอื่น เขาจะยังกล้าแตะต้องผู้หญิงของข้าอีกหรือไม่!” “ท่านมันบ้าไปแล้ว” “ใช่แล้วเจ้าพูดถูกต้องเลยองค์หญิง ข้าคงจะบ้าไปแล้ว แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะเจ้า และวันนี้ข้ามาทวงตำแหน่งของข้าคืน มองข้าสิอันหลิน ข้ามิใช่อวี้หยางของเจ้าหรอกหรือ” “ท่านมิใช่… ตอนนี่ท่าน อ๊าา!!” แควก!

หวนคืนครานี้ข้าขอเป็นเพียงนางร้ายปลดระวางผู้หนึ่ง
จุดจบของนางร้ายนั้นคือความตาย ภพชาติใหม่นี้ขอเป็นเพียงนางร้ายปลดระวางผู้หนึ่งแต่ดูเหมือนเรื่องราวกลับตาลปัตร ทั้งพระเอกและตัวร้ายทำเหมือนมีใจให้นางร้าย นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกัน ฉู่ไจ๋ไจ๋งงไปหมดแล้ว!

ชายเสเพลผู้นี้ เป็นของข้า
ในเมื่อเป็นเพียงองค์หญิงที่เกิดจากสนม แล้วต้องถูกกดขี่เช่นนี้ ข้าจะทำทุกอย่างให้ไปอยู่จุดที่สูงกว่า มีอำนาจมากกว่า แม้แต่เสด็จพ่อก็ต้องไว้หน้าข้าส่วนหนึ่ง เรื่องย่อ : จวิ้นซิงเยียน องค์หญิงอันดับสี่ของราชวงศ์จวิ้น ที่ประสูติจากสนมขั้นกุ้ยเฟย แม้จะมีอำนาจเหนือผู้อื่น แต่ก็มิมากไปกว่าเหล่าพี่น้องที่ประสูติจากฮองเฮาหรือสนมขั้นหวงกุ้ยเฟย นางและน้องสาวจึงถูกกลั่นแกล้งอยู่เสมอ และนั่นเป็นบ่อเกิดของความเคียดแค้นและทะเยอทะยาน "หากมิอยากถูกกดขี่ ก็กระทำตนให้สูง" นั่นเป็นคำสอนที่จวิ้นซิงเยียน ยึดถือมาโดยตลอด และนางจะทำให้ แม้แต่องค์กษัตริย์ของแผ่นดินคิดจะทำสิ่งใดก็ต้องไว้หน้านางอยู่บ้าง จวิ้นซิงเยียน x ชายเสเพลผู้หนึ่ง “อย่ากระทำตน เช่นคนอดอยากปากแห้งหน่อยเลย ข้ารู้ว่าเจ้าเข้าหอนางโลมบ่อยยิ่งกว่าเข้าห้องสุขาเสียอีก” “ถ้าเป็นถ่ายหนักก็ใช่อยู่ แต่หากถ่ายเบา ข้าเข้าห้องสุขาบ่อยกว่าเข้าหอนางโลมนะ”

องค์หญิงใหญ่อย่างข้าจะถูกลืมได้อย่างไร
องค์หญิงจิ่นซีเป็นองค์หญิงใหญ่ของราชวงศ์ก็จริง แต่กลับมิได้รับการแยแสจากพระบิดา เนื่องจากในวันที่นางถือกำเนิดนั้นพระมารดาผู้รั้งตำแหน่งฮองเฮากลับมาสิ้นชีพไป ทำให้ฮ่องเต้ที่ทรงรักใคร่ฮองเฮายิ่งกว่าสิ่งใดเกิดอคติในใจขึ้นมา คิดชิงชังบุตรสาวว่านำพาเภทภัยมาสู่คนที่พระองค์รัก ด้วยความที่ไม่เป็นที่ต้องการ ทำให้นางถูกคนรังแกนับครั้งไม่ถ้วน ทว่านางยังไม่นับว่าหมดวาสนาและอาภัพไปเสียทั้งหมด เพราะยังได้ไทเฮากางปีกปกป้อง ทั้งยังคอยพร่ำสอนนางให้คอยระวังหวงกุ้ยเฟยให้ดี เพราะสตรีนางนี้ชิงชังฮองเฮาพระองค์ก่อนยิ่งนัก ซ้ำยังไม่พอใจที่จนป่านนี้ฝ่าบาทก็ไม่ยินยอมแต่งตั้งนางขึ้นเป็นฮองเฮาแทนพระมารดาขององค์หญิงใหญ่จิ่นซี องค์หญิงใหญ่จิ่นซีที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้นภายใต้คนที่มุ่งหมายปองร้ายนาง ไม่เพียงแต่มีใบหน้างดงามแต่ยังมีสติปัญญาอันชาญฉลาด สามารถช่วยคิดแก้ไขปัญหาที่ฮ่องเต้ทรงคิดไม่ตกได้มากมาย ทว่านางไม่คิดรับความชอบจึงไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นคนเสนอความคิดเหล่านั้น นางเพียงแค่ยืนอยู่เบื้องหลังไทเฮาและทำหน้าที่หลานสาวที่ดีพร้อม ทว่าไหนเลยไทเฮาจะปล่อยผ่านได้ พระนางยกย่องความเก่งกาจของหลานสาวผู้นี้อย่างออกหน้าออกตา จนทำให้องค์หญิงใหญ่ที่แต่เดิมไร้คุณค่าในสายตาผู้คนกลับเฉินฉายราวกับดวงดาราที่ตรัสแสงขึ้นมาท่ามกลางวังหลวง องค์หญิงจิ่นซีมิได้หลงระเริงไปกับการได้รับความชอบหรือของขวัญพระราชทานจากฮ่องเต้ นางยังมีความคิดที่เป็นอิสระและมุ่งมั่นที่จะหยัดยืนและสร้างอนาคตที่งดงามขึ้นด้วยสองมือตน ทว่าในระหว่างที่นางกำลังพยายามสร้างฐานอำนาจและความมั่งคั่งเพื่อชีวิตในภายหน้าของตนอยู่นั้น หญิงสาวกลับต้องไปพัวพันเกี่ยวข้องกับแม่ทัพผู้หนึ่ง และก็เป็นเขาอีกเช่นกันที่ทำให้นางสามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระตามใจ วาสนารักที่นางไม่เคยนึกฝันสายนี้ จะเกิดขึ้นและดำเนินต่อไปเช่นไร สามารถติดตามได้ในเล่มนะคะ

ชายาข้าคือธิดามังกร
ธิดาพญามังกรหนันไห่ แอบหนีความผิดขึ้นมายังเมืองมนุษย์ นางได้พบกับองค์หญิงของแคว้นฝานหรง ในศาลเจ้าแม่หนวี่วา แต่องค์หญิงผู้แสนอ่อนแอกำลังป่วยหนัก และใกล้จะตาย ทั้งคู่มีหน้าตาที่เหมือนกันราวกับฝาแฝด ทั้งสองพูดคุยปรับทุกข์ให้กันและกันฟังอย่างถูกคอ ธิดามังกรถูกเจ้าแม่หนวี่วาสั่งให้เข้าร่างขององค์หญิง เพื่อทดแทนพระคุณแก่คนผู้หนึ่งเป็นเวลา 3 ปี ธิดามังกรจึงอยู่ในร่างองค์หญิงแคว้นฝานหรงนับแต่นั้น องค์หญิงต้องไปอภิเษกกับรัชทายาทหนุ่มรูปงามแห่งแคว้นฮุยหวง เขาคือผู้ที่นางต้องมาแทนคุณ 3 ปี ธิดามังกรหลงรักเขาทันทีที่เห็น นางต้องเผชิญกับการกลั่นแกล้งในวังหลวง แล้วแบบนี้นางจะทำยังไง คนกับมังกรจะลงเอยกันได้ไหม เชิญหาคำตอบได้ค่ะ...

ต้องมนต์บุปผา
เพราะอุบัติเหตุรถยนต์ หลังจากฟื้นขึ้นมาหลิวซือซือพบว่าตัวเองได้ย้อนเวลากลับไปยังอดีตเสียแล้ว ด้วยความคิดถึงแม่สุดหัวใจเธอจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะกลับไปยังโลกเดิมที่จากมา เรื่องไม่ง่ายเช่นนั้นเมื่อเธอถูกจับให้แต่งงานกับท่านอ๋องผู้น่าหวาดกลัวผู้หนึ่งโดยไม่อาจหลีกเลี่ยง อีกทั้งยังถูกบุคคลลึกลับคอยไล่ล่าโดยที่ตนเองไม่รู้ว่าได้ทำความผิดอันใดไว้ ด้วยความหวาดกลัวจับใจ สิ่งที่หลิวซือซือคิดได้ในตอนนี้คือ หนีไปให้ไกลที่สุด!! โจวเจ๋อฮั่นน้องชายร่วมอุทรเพียงคนเดียวของฮ่องเต้ บุรุษผู้หล่อเหลาเย็นชายากเข้าถึงและยังเป็นยอดนักรบผู้เกรียงไกร ในวังหนึ่งเขาบังเอิญได้พบสตรีผู้หนึ่งและเกิดต้องตาต้องใจนางเข้า แต่นางผู้นั้นกลับหวาดกลัวและพยายามหนีเขาจนสุดกำลัง "เจ้าจะหนีไปที่ใดได้ในเมื่อใต้หล้านี้ล้วนอยู่ในกำมือของข้า" ถึงนักอ่านค่ะ เรื่องนี้เป็น 1 ในซีรีส์ชุดต้องมนต์บุปผา นะคะ มี 3 เรื่อง รุ่นพ่อแม่ เรื่อง ต้องมนต์บุปผา รุ่นลูกสาว เรื่อง วุ่นรักมนต์ตราคำสาปบุปผา รุ่นลูกชาย (จบซีรีส์) เรื่อง 100 วันรักฉันต้องมีเธอ ทุกเรื่องลงใน แอพ Hinovel จบแล้วทุกเรื่องค่ะ ขอบคุณค่ะ

เกิดใหม่ชาตินี้ มีสามีเป็นตัวร้าย
"ชีวิตบัดซบของข้าในเมื่อเจ้าเป็นผู้สร้างทั้งหมดเช่นนั้นก็ไปใช้ชีวิตเองเสียเถิดหลินอันอันข้าขอให้เจ้าทุกทรมารเช่นข้าและไม่ตายดี"เพราะความแค้นของหย่งเล่อทำให้นางต้องเข้ามาอยู่ในนิยายและมีตัวร้ายเป็นสามี

องค์ชายเจ้าขาองค์หญิงเช่นข้ามิใช่กบฎ
องค์ชายเจ้าขาองค์หญิงเช่นข้ามิใช่กบฎ โดย แม่นางว่างจิงจิง ------------------------------- ตื่นมาก็กลายเป็นองค์หญิงที่ถูกหาว่า ‘กบฏ’ ทั้งยังเจ็บตัวปางตายตั้งแต่ยังไม่ทันหายงง นั่นองค์ชายหกมิใช่หรือ? เขาควรจะโกรธหรือไม่ก็เมินข้าไปเสีย เหตุใดจึงโผล่มาช่วยเล่า? แล้วข้าควรทำอย่างไรดี? หนี? สู้? หรือรักษาตัวให้รอดก่อน หากกลั้นใจตายแล้วจะเกิดใหม่อีกรอบไหม! ‘ห้ามแตะต้องนาง...นางเป็นของข้า’ -------------------------------
