ผู้หญิงเรียบร้อย

คุณหนูสี่ไป๋เกิดใหม่ครานี้ข้าขอเลือกสามีเอง
ตระกูลเส้าที่ผู้นำตระกูลเป็นถึงเสนาบดีใหญ่กรมขุนนาง ภายนอกที่ผู้คนเห็นอาจแลดูรุ่งเรืองแต่ภายในกลับลวงโบ๋ แต่เพราะมีสตรีอย่างคุณหนูสี่ตระกูลไป๋ที่ตกหลุมรักคุณชายตระกูลเส้า แผนชั่วของคนเห็นแก่ตัวจึงเกิดขึ้น ความรักทำให้คนดวงตามืดบอดไม่ยอมฟังคำทัดทานของผู้ใด เมื่อบุตรสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจของใต้เท้าไป๋เสนาบดีกรมพิธีการ อ้อนวอนให้บิดาตอบรับการสู่ขอของตระกูลเส้า หากบิดาไม่ยินยอมนางจะใช้ความตายเพื่อความรักครั้งนี้ ในที่สุดคุณหนูสี่ “ไป๋เล่อฉิง” ก็สมหวังได้แต่งเข้าจวนตระกูลเส้าในฐานะฮูหยินน้อย เพียงแต่หลังการแต่งงานผ่านไปไม่ทันไร บุรุษที่เคยบอกว่ารักนางนักหนากลับกลายเป็นอีกคน จนนางคิดว่าสิ่งที่เห็นคือความฝันไม่ใช่ความจริง สินเดิมมากมายที่นำมาถูกสามียึดไปทั้งหมด และยังรับสหายของนางเข้ามาในฐานะฮูหยินเช่นเดียวกับนาง ชีวิตที่เคยวาดหวังไว้พังทลายไม่มีชิ้นดี สาวใช้คนสนิทถูกสังหารต่อหน้าต่อตา ส่วนตนเองก็ถูกคนเคยรักและสหายสนิททรมานจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต “เพราะเหตุใด...พวกเจ้าถึงต้องหักหลังข้าเช่นนี้” “หึ ไป๋เล่อฉิงเจ้ามันโง่เองที่ไม่เชื่อคำทัดทานของคนที่หวังดี แค่ข้าพูดคำหวาน ๆ ไม่กี่คำหรือทำตัวน่าสงสารเจ้าก็ยอมทำให้ทุกอย่าง ช่างเป็นสุนัขที่เชื่องสำหรับข้าจริง ๆ” “เล่อฉิงเจ้ามันก็แค่สมบัติเดินได้ที่อาเสียงกับข้าไว้หยิบใช้เท่านั้น เจ้าคิดว่าอาเสียงจะรักเจ้าจริง ๆ น่ะหรือ ข้าจะบอกอะไรให้นะคนที่อาเสียงรัก และทุกคนในตระกูลเส้ายอมรับตั้งแต่แรกมีเพียงข้า “หลัวอี้หรู” ส่วนเจ้าจงเป็นฮูหยินที่ป่วยตายจากโรคประหลาดไปเถิด ฮ่า ๆ ๆ” “ฮึก ข้าช่างโง่เขลาอย่างที่พวกเจ้าพูดจริง ๆ หากมีชาติหน้าข้าจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับพวกเจ้าอีก อึก เฮือก! ตุบ” ก่อนลมหายใจเฮือกสุดท้ายจะสิ้นสุดลง ไป๋เล่อฉิงกลับเห็นเงาอันเลือนลางของบุรุษผู้หนึ่ง ใบหน้าของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด แต่ดวงตาของนางฝืนเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แม้ว่านี่จะเป็นการช่วยเหลือที่นางไม่รู้ว่าเป็นผู้ใด แต่ภายในใจนางได้ภาวนาเอาไว้ว่าจะขอตอบแทนเขาในชาติหน้าก็แล้วกัน ‘ฉิงเอ๋อร์!’

เดิมพันรักมาเฟียร้าย
Writer : เดย์ไลลา Illust 1 : Shanoki Illust 2, 3 : Roseped ภาพประกอบ : สนิมกิน พิสูจน์อักษร : Ni-Nid ลิขสิทธิ์เป็นเพียงของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอก และนำไปใช้บางส่วนและนำไปเผยแพร่ ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีบทลงโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537 พูดคุยกับนักเขียน ผลงานเรื่อง เดิมพันรักมาเฟียร้าย ถือเป็นภาคต่อจากนิยายเรื่องแรกของไรต์ นั่นคือ หลงรักนายมาเฟีย โดยครั้งนี้ตัวละครที่จะรับบทพระเอกของเราคือ เควิน ตัวร้ายซึ่งเคยโผล่มาในเรื่องของไคโรและมิลิน เป็นเรื่องราวในมุมของตัวโกงที่วันหนึ่งบังเอิญไปพบหญิงสาวซึ่งบังเอิญเธอมีใบหน้าคล้ายคลึงกับผู้หญิงที่เขาเคยติดใจ ครั้งนี้เจ้าตัวร้ายจึงพยายามทุกทางเพื่อครอบครองเธอให้ได้แบบไม่สนวิธีการ ด้วยความหัวอ่อน ใสซื่อของเธอ ทำให้เควินคิดว่าจะสามารถควบคุมเธอได้ง่ายๆ แต่เพราะแรงกดดันมหาศาลจากรอบด้าน ค่อยๆ หล่อหลอมให้ผู้หญิงอ่อนต่อโลกต้องลุกขึ้นสู้เพื่อเอาตัวรอด จนมาเฟียหนุ่มกลายเป็นฝ่ายถูกคุมซะเอง นิยายเรื่องนี้โปรดอย่าถามหาความเป็นพระเอก และพึงระลึกเอาไว้เสมอว่านี่คือตัวร้าย ดังนั้นเควินก็จะคงคอนเซ็ปต์แบบตัวร้ายไปจนเกือบจบเรื่อง ผลงานเรื่องนี้อ่านแยกได้ เนื่องจากเนื้อหาไม่ได้เกี่ยวเนื่องกัน และเพื่ออรรถรสครบถ้วน นักอ่านสามารถไปติดตามชีวิตของตัวร้ายได้ในเรื่อง หลงรักนายมาเฟีย นะคะ เดย์ไลลา คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการกระทำไม่เหมาะสมเรื่องเพศ คำพูดจาหยาบคาย การใช้ความรุนแรง การกระทำผิดกฎหมาย มีการบรรยายฉากร่วมรักอย่างละเอียด พฤติกรรมที่ไม่ควรลอกเลียนแบบเด็ดขาด เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่อิงตามความจริง ไม่ได้มีเจตนาเพื่อยุยง ส่งเสริม ก่อให้เกิดความเสียหาย หรือมีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใด วิชาชีพหนึ่ง สถานที่ของเรื่องก็เป็นแค่สถานที่สมมติเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ค่าของหัวใจ
หลานชายคนเดียวของตระกูล ที่ไม่คิดว่าตัวเองจะมาตกหลุมรัก คุณหมอสาวที่สุดแสนจะจืดชืด แถมยังพ่วงตำแหน่ง ลูกสาวคนงานในบ้านของตัวเอง ผู้ชายที่เพียบพร้อม ทั้งหน้าตา ฐานะ และชาติตระกูล กลับต้องมายอมแพ้ใจ ให้กับคุณหมอสาว ที่เพิ่งจะเรียนจบและเริ่มต้นทำงานได้ไม่นาน ความรักที่มาจาก การอยากแกล้ง อยากเอาชนะ และอยากจะสั่งสอนให้รู้ว่า อย่าเล่นกับไฟ แต่กลายเป็นว่า กลับตกหลุมรักเธอ อย่างถอนตัวไม่ขึ้น แม้ใครจะห้าม ใครจะบอกว่าอย่า แต่เค้าก็ไม่ฟัง คำว่าอย่า คือ คำต้องห้าม ที่คนอย่างเธียรวิทย์ จะพุ่งเข้าชน เพื่อให้ได้หัวใจ ของคุณหมอสาว

Not Love | ไม่รัก(อย่ากั๊ก)
"ฉันมันรักใครไม่เป็นหรอก เธออย่ามาคาดหวังอะไรจากฉันเลย" นั่นคือประโยคที่พี่เรย์เป็นคนบอกฉันในวันที่ฉันถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน เขาบอกว่าฉันเป็นคนที่ดี แต่เขาไม่เคยรัก เคยบอกว่าพยายามรักฉัน แต่ทำไม่เคยได้ เขาไม่เคยลืมคนในใจ เพราะแบบนี้ ฉันจึงไม่โง่รักเขาต่อ

จากอ๋องไร้ใจกลายเป็นอ๋องคลั่งรัก
จากอ๋องไร้ใจกลายเป็นอ๋องคลั่งรัก โดยแม่นางว่างจิงจิง ด้วยเคยถูกปฏิเสธเขาจึงจับนางมาเหยียบย่ำไว้ข้างกายกลายเป็นเพียงของเล่นอุ่นเตียง ส่วนนางจำต้องทำเพื่อครอบครัวแม้จะเจ็บจากการถูกปรักปรำจนไม่เหลือน้ำตาให้ร้อง --------------------------------- อ๋องสูงศักดิ์เช่นเขา...หรือจะเคยมีผู้ใดกล้าขัดใจมาก่อน แล้วสตรีตัวเล็กๆ เช่นนาง...เหตุใดจึงหาญกล้าหักหน้า ปฏิเสธการสู่ขออย่างให้เกียรติถึงเพียงนั้น? ในฐานะอนุชาคนโปรด ขอเพียงเอ่ยปาก ฮ่องเต้ก็พร้อมออกราชโองการสมรสโดยทันที แต่...นั่นหรือจะคู่ควรกับสตรีเช่นนาง? ในเมื่อนางไม่คิดพอใจ ไม่เห็นตำแหน่งชายาเอกของเขาอยู่ในสายตา อ๋องผู้สูงศักดิ์เช่นเขา ก็ไม่คิดอยากเชิดชูนางเช่นกัน ถังลี่หง...เจ้าสมควรถูกเหยียบย่ำ จนกว่าข้าจะพอใจ ความขุ่นเคืองที่กดทับมานานกว่าหนึ่งปี วันนี้...เขาจะตอบแทนให้อย่างสาสม ============================= นิยายเรื่องนี้มีดราม่าผสมผสานความบันเทิงเริงใจค่ะ แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงจากจินตนาการของผู้แต่ง ชื่อเมืองและชื่อตัวละครไม่มีอยู่จริง สถานการณ์และเนื้อเรื่องล้วนสร้างสรรค์ขึ้น เนื้อเรื่องเร็วกระชับย่อยง่าย จบดีค่ะ หากชื่นชอบ กดถูกใจ กดเก็บเข้าชั้น หรือคอมเมนต์ให้ไรต์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ส่งให้ค่ะ แม่นางว่างจิงจิง

หลงกลรักคาสโนว่า
เขาให้เธอเป็นได้แค่เพื่อนบนเตียง สถานะFWB "แบบฉันนี่พอเป็นผู้หญิงของนายได้ไหม” “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ” “…..” “เสียชื่อคาสโนว่าคณะบริหารหมด” “รู้หรือเปล่าว่าที่พูดออกมาหมายถึงอะไร” “ฉันไม่ได้โง่” “รู้ว่าเธอไม่ได้โง่ แต่เธอกำลังเล่นกับไฟรู้ตัวหรือเปล่า” “ฉันเองก็อยากจะลองเหมือนกัน ว่าไฟที่เขาว่าร้อน มันจะขนาดไหนกันเชียว”

กว่าจะรู้ว่ารักเธอ
เพราะครอบครัวของเรา ต่างกันมาก เธอ คือลูกสาวคนเดียว ของ เจ้านาย พ่อเค้า ส่วนเค้า เด็กยากไร้ ที่ต้องทำงาน หาเงินเรียนหนังสือด้วยตัวเอง ชีวิตที่ดิ้นรน ชีวิตที่ต้องสู้ ต่างกับเธอ ราวฟ้ากับดิน แต่เขา จะทำเพื่อเธอ เพื่อเธอ คนเดียว

ใต้ปีกอำนาจ
ชลารีน หญิงสาววัย 21 ปี ที่เติบโตมาอย่างกำพร้า ถูกลุงป้าผีพนันขายให้แก๊งค้ามนุษย์ และลักลอบส่งมายังอิตาลีเพื่อเป็นสินค้าแลกหนี้ ในการกวาดล้างขบวนการค้าเถื่อน ลีวาย มือขวามาเฟียผู้เย็นชาช่วยเธอออกมา และจำต้องพาไปอยู่ด้วยเพียงชั่วคราว แต่คืนหนึ่งที่เมามายกลับเปลี่ยนทุกอย่าง ความสัมพันธ์ที่ไม่ตั้งใจ นำไปสู่การตั้งครรภ์ที่ไม่คาดคิด เขาให้สัญญาเพียงว่า "ฉันจะรับผิดชอบเด็กในท้อง แต่จะไม่มีงานแต่งเด็ดขาด"

เด็กบนเตียง
แค่ห้ามรัก" เธอย้ำกับตัวเองอย่างนั้น ในวันที่ยอมเป็น เด็ก ของเขา แต่หัวบริสุทธิ์ไร้เดียงสาน่ะรึ จะต้านทานความน่าเสน่หาของ ผู้ใหญ่ใจดี อย่างเขาได้ เมื่อเขาต้องการเซ็กส์ แต่เธอต้องการรัก ก็เหลือทางเลือกเดียวคือ หนีไป แต่ผู้ใหญ่ใจดี กลับเปลี่ยนเป็นปีศาจใจร้าย รั้งเธอไว้ ไม่ปล่อยให้เธอพ้นสถานะ เด็กบนเตียง

รักนี้ข้าสมยอม
นางปรารถนาเพียงครอบครัวเล็กๆ อยู่อย่างสมถะ มีชีวิตหลังแต่งงานที่มีเงียบสงบ เรียบง่ายและปลอดภัย หากแต่ชีวิตสงบสุขที่ได้มาง่ายๆไหนเลยจะยืนยาว สุดท้ายนางก็ได้รับแต่ความสับสนวุ่นวาย ชีวิตยุ่งเหยิงอันตราย ระหกระเหินผกพันไม่แน่นอน ชีวิตสงบสุขเรียบง่ายที่ใฝ่หาเหตุใดช่างยากเย็นนัก

รักนี้ขอเริ่มใหม่
ในเมื่อฉันได้มีโอกาสกลับมาอีกครั้ง.. รักครั้งเก่าทำให้ฉันต้องเสียใจและผิดหวังจนฉันต้องเลือกทางออกที่ผิด.. แต่รักครั้งนี้..ฉันขอเริ่มใหม่กับคนที่เขาเห็นคุณค่าฉันและรักฉันจริง.. รักครั้งนี้…ฉันขอเริ่มใหม่ ฉันขอเป็นคนเลือกเอง

รักร้ายๆ
เสียงตีดังเพียะ ดังออกมานอกห้อง คนข้างนอกต่างสงสารคนในห้องจับใจนัก ทำไมนะทำไม น้องครีมต้องทนถึงเพียงนี้ คนข้างนอกห้องต่างภาวนาให้พายุอารมณ์ของคนในห้อง สงบลงโดยไว ภาวนาให้ทุกอย่างจบลงอย่างรวดเร็ว ก่อนที่คนที่ถูกกระทำ จะบอบช้ำไปมากกว่านี้

ก้าวย่างนางบำเรอจอมยั่ว
แม่ทัพหมิงคือผู้เดียวที่จะช่วยให้ข้าหลุดพ้นจากการหวนคืนมาถูกฆ่าซ้ำๆ! ดังนั้นข้าจะยั่วยวนใช้มารยาจนกว่าท่านแม่ทัพจะหลงรัก คะ...แค่หลงรักก็พอ ไม่ต้องตามหึงตามหวงตามคลั่งรักข้าก็ได้เจ้าค่ะ!

เรือนนี้ผีไม่หลอก
อู่หลิงเยว่หญิงสาววัย 17 ปี ตายเพราะแผ่นดินไหวในศตวรรษที่ 21 แต่ยังไม่ทันได้ผุดได้เกิด กลับตื่นขึ้นในร่างหญิงโบราณที่ชื่อแซ่เดียวกันท่ามกลางภาวะสงคราม โลกใหม่ที่นางมาเยือนคือแคว้นเหยียน ดินแดนที่เพิ่งถูกตีแตกและกำลังจะล่มสลาย นางไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีครอบครัวหลงเหลือ มีเพียง “ห้างสรรพสินค้าส่วนตัว” พร้อมระบบแลกแต้มที่ยังไม่เสถียร และกฎเหล็กข้อเดียว: จะใช้ของในห้างสรรพสินค้าได้ ต้องทำความดีเพื่อสะสมแต้ม! แต่ในยุคที่ผู้คนกำลังอดอยากและถูกไล่ล่าจากศัตรู หากนางเผลอหยิบเอาอาหารออกมาจากอากาศแล้วมีคนพบเห็นเข้า นางคงถูกตีตราว่าเป็นแม่มดนอกรีตเป็นแน่ เพื่อเอาตัวรอด อู่หลิงเยว่หนีเข้าเรือนร้างเก่าแก่ของตระกูลเกา เรือนที่คนทั้งหมู่บ้านร่ำลือว่ามีผีเฮี้ยน เพราะเจ้าของเรือนกับบ่าวไพร่สิบสองชีวิต เคยถูกฆ่าตายยกหลังในคืนเดียว นางจึง "แกล้งเป็นผี" แจกจ่ายข้าวของกลับไปเป็นข้าว ยา และของใช้ ชาวบ้านได้ของกินนางได้แต้ม ระบบได้ทำงาน วิน วิน!!! แต่เรื่องกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด... แม่ทัพเซี่ยโม่เหวิน นำทหารสามร้อยนายเข้ามาตั้งค่ายในหมู่บ้านหานเฉิง เพื่อดูแลชาวบ้านและทหารหนีตายจากทั่วสารทิศ เมื่อเขาค้นพบว่าองค์ชายแห่งแคว้นยังมีชีวิตอยู่พร้อมกองกำลังขนาดใหญ่ที่อาจเป็นกุญแจสำคัญในการกอบกู้บ้านเมือง เขาจึงวางแผนพาชาวบ้านและทหารที่เหลือทั้งหมดไปรวมกำลังกับองค์ชาย ทว่า..ชาวบ้านกลับปฏิเสธ พวกเขาไม่เชื่อในกองทัพ แต่กลับเชื่อมั่นใน "ผีเรือนร้าง" ผีที่ไม่เคยหลอกใคร แต่แจกข้าว แจกยา และความหวัง เมื่อทางเลือกหมดลง..เซี่ยโม่เหวินจึงตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่มีแม่ทัพคนใดเคยคิดจะทำมาก่อน เขาจะไปเชิญ “ผี” ร่วมเดินทางไปด้วย และสิ่งที่เขาได้พบในเรือนร้าง จะเปลี่ยนทุกอย่างที่เขาเคยเชื่อไปตลอดกาล

แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
‘หยก’ เด็กสาวกำพร้าพ่อแม่แต่มีความสามารถพิเศษในการดูดวง ความแม่นยำในการทำนายเป็นที่เลื่องลือจนทำให้ผู้คนมากมายมาหาเธอเพื่อขอคำปรึกษา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรัก การงาน หรือชะตาชีวิต วันหนึ่ง หยกได้พบกับลูกค้าคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลมาก เขามาหาเธอด้วยความเครียดและต้องการรู้ชะตาชีวิตของตัวเอง และหยกได้ทำการดูดวงชะตาให้เขาและพบว่าเขาจะต้องเผชิญกับอันตรายที่ใหญ่หลวง ต้องทำตามคำแนะนำของเธอถึงจะผ่านไปได้ แต่เมื่อเธอบอกคำทำนายนี้เขากลับไม่พอใจและคิดว่าเธอเป็นเพียงนักต้มตุ๋น “คุณต้องทำตามที่ฉันแนะนำแล้วชีวิตของคุณจะดีกว่าเดิม” “หึ ห้ามออกจากบ้านเป็นเวลาเจ็ดวันงั้นเหรอวิธีการหลอกเด็กชัด ๆ แกมันก็แค่หมอดูเก๊ คิดว่าจะหลอกเอาเงินจากคนอย่างฉันได้เหรอนังเด็กเมื่อวานซืน หมิง! เก็บกวาดซะอย่าให้ใครรู้ว่าฉันมาที่นี่” “ครับเจ้านาย” “เฮ้อ ได้เวลาเป็นอิสระแล้วสินะหยก” “มีอะไรจะสั่งเสียมั้ยสาวน้อย” “หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงขอชาติหน้าช่วยให้ฉันมีพ่อแม่ที่รัก ฐานะร่ำรวยนั่งกินนอนกินไม่ต้องลำบากเหมือนชาตินี้ทีเถิด สาธุ” “ปุ! ตุบ!” “โอ๊ยยยย!! ฉันไม่ได้ขอชีวิตแบบเดิมนะ อ๊ากกกกกก!!!”

ดวงใจนายภู
"ฉันจะชดเชยทุกอย่างเท่าที่ฉันจะทำได้ให้ดีที่สุด" เจ้าของไร่ ภูบดินทร์วัย42ปี บอกกับสาวน้อยที่กำลังเศร้าใจอย่างที่สุด เมื่อพ่อบังเกิดเกล้า เสียชีวิตลงกระทันหัน "อะไรล่ะคะ ที่นายภู จะชดเชยให้แก้วได้ เงินทองเท่าไหร่ก็คงไม่ทำให้พ่อแก้วฟื้นคืนมา แก้วไม่อยากได้เงินของนายภู แก้วไม่ต้องการ " เด็กสาววัย17-18ปี บอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ชายหนุ่มที่เห็นภาพเธอ กำลังร้องไห้ อยากจะโอบกอด และปลอบให้เธอหายเศร้า ดวงใจนายภู ความรักต่างวัย ของหนู และ นาย

บ่วงรักพันธนาการลวง
เธอทั้งรักและวาดฝันความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอเอาไว้มากแต่ทุกอย่างก็พังทลายลงในคราเดียวด้วยคำพูดแสนดูถูกจากปากเขาผู้ชายที่เธอรัก... “คุณมาทำให้อังรักคุณทั้งๆที่คุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับอังสักนิด” “ผมขอโทษ แต่ผมขอพูดให้อังเข้าใจทีเดียวเลยนะว่า ผู้หญิงแบบอังผมไม่คว้าเอามาทำเมียแน่นอน” เพี๊ยะ! “ผมขอโทษแล้วกัน ผมคิดว่าสำหรับอังเงินคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ผมเองก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวที่จะเอาแต่ได้จากอังฝ่ายเดียว อังเองก็ได้จากผมเหมือนกัน” เขายื่นเช็คใบหนึ่งให้เธอ ในนั้นเขียนจำนวนเงินแปดหลักเอาไว้ “คุณ! คุณมาทำอะไร” ทั้งๆที่บอกเขาบอกให้เธอลืมเขาไปเสียเถอะ เพราะเธอไม่มีชาติตระกูลไม่คู่ควรกับเขา แต่ตอนนี้กลับปีนขึ้นมาหาเธอเสียเอง เขาทำแบบนั้นทำไมกัน! “มาตามเมีย” มองใบหน้านวลแล้วยิ้มกริ่ม “กับลูก” เขาเบนสายตาต่ำลงไปที่หน้าท้องที่นูนขึ้นมาตามอายุครรภ์ “ฉันไม่ใช่เมียคุณ เพราะฉันไม่มีวันคว้าคนอย่างคุณมาทำผัว!” “ปากร้ายจังนะ จับจูบดีไหม” “ออกไปนะ! อย่ามาใกล้ตัวฉัน ไหนบอกว่าจะไม่เอาผู้หญิงแบบฉันทำเมียแล้วจะมายุ่งกับฉันทำไมอีก” ร่างอุ้ยอ้ายก้าวถอยหลังจนชนเข้ากับเตียง จนต้องทรุดนั่งลงเพราะเกรงว่าจะล้ม “ผมแค่จะมาตามอังกับลูกกลับบ้าน” พลางเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ “อย่ามาใกล้ฉันนะ” อังศุมาลินเบี่ยงตัวหนี เอามือกุมท้องอย่างหวงแหน “อังใจร้ายกับผมมากนะ ไม่ยอมบอกผมซักคำว่ากำลังท้องลูกของเราอยู่” เสียงเข้มตัดพ้อ

สหายคิดไม่ซื่อ
จู่ๆ สหายสนิทตั้งแต่วัยเยาว์ก็ขอตัดความสัมพันธ์ อีกทั้งยังยัดเยียดความเป็นสามีให้นางอย่างหน้าไม่อาย ‘ข้าไม่อยากเป็นสหายแต่อยากเป็นสามีของเจ้า!’/ ‘อาหลง นะ.นี่เจ้าใหญ่โตถึงเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!' ++++ อี้เฟยหลงไม่รอให้อีกฝ่ายปฏิเสธ เขาตวัดลิ้นชื้นแฉะเลียลงบนปลายถันอีกครา สองมือสากกระด้างกอบกุมเต้าขาวๆ แล้วบีบเฟ้นเคล้นจนเนื้อนมทะลักออกตามง่ามนิ้วมือ ‘ทั้งนุ่ม ทั้งหอมหวาน ซินเอ๋อร์ข้าแทบจะบ้าอยู่แล้ว ข้าต้องการเจ้ามากมายเพียงใดเจ้าคงไม่มีวันรู้ เพราะเจ้ามองข้าเป็นเพียงสหาย แต่ข้าไม่เคยอยากได้เจ้าเป็นสหายเลย ข้าอยากได้เจ้าเป็นเมียมาโดยตลอด!’ จ๊วบ! เสียงดูดนมดังราวกับจะเขย่าความรู้สึกของจางซินเหยียนให้ยิ่งแกว่งไกวสับสน ด้วยการถูกเขาดูดเลียเต้านมทำให้นางเสียวซ่านและสุขสมอย่างที่ไม่เคยสัมผัส ไม่คิดว่าการถูกบุรุษสัมผัสแตะต้องร่างกายจะทำให้นางรู้สึกราวกับจะคลั่งเช่นนี้ อี้เฟยหลงบีบสองเต้าให้ชิดเข้าหากัน แล้วแลบลิ้นเลียไปยังร่องอกแผ่วเบา พลางจ้องมองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อ ยามเมื่อกามราคะมอดไหม้ ใบหน้าของนางก็ยิ่งเย้ายวนน่าหลงใหล “ดูนี่สิซินเอ๋อร์ ดูเจ้าในเวลานี้” ชายหนุ่มผายมือเรียกกระจกที่วางอยู่มุมหนึ่งให้ลอยเข้ามาอยู่ในมือ ก่อนจะยื่นให้นางมองใบหน้าของตนเอง “นะ...นี่ข้าหรือ” จางซินเหยียนสับสน นางไม่เคยเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความใคร่ของตนเองเช่นนี้มาก่อน ใบหน้าที่ราวกับหญิงร่านราคะ ดวงตาของนางฉ่ำเยิ้ม เรียวปากอ้ากว้างหอบกระเส่าหายใจแรง “ซินเอ๋อร์ข้าไม่โกหกเจ้าหรอก” เขาพลิกตัวแล้วอุ้มคนเมาขึ้นนั่ง วางกระจกไว้ที่ปลายตั่งเพื่อให้นางมองเห็นตนเองอย่างถนัดถนี่ “อาหลงจะ...เจ้าจะทำอะไร” จางซินเหยียนสับสนยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขานั่งซ้อนนางจากทางด้านหลัง ก่อนที่มือหนาจะคว้าเต้านมกลมกลึงแล้วเริ่มบีบขยำ “ไม่นะ...ต้องหยุดได้แล้ว มะ...มันอันตรายเกินไป” สติที่พอจะมีอยู่น้อยนิดเฝ้าบอกว่าสิ่งที่สหายหนุ่มทำนั้นไม่ถูกต้อง แต่นางก็ไร้เรี่ยวแรงเกินกว่าจะขัดขืน “มองเงาตนเองในกระจกสิซินเอ๋อร์ มองดูว่าเจ้างดงามมากเพียงใดยามถูกข้าสัมผัสแตะต้องเช่นนี้” พูดพลางใช้นิ้วโป้งบี้บดปลายถันช้าๆ “อะ...ฮึก อื้อ....” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาซุกไซ้ไปตามซอกคองามระหงของสหายวัยเยาว์ ค่อยๆ บรรจงจูบ ค่อยๆ ตวัดลิ้นลามเลียอย่างช้าๆ ราวกับต้องการเล้าโลมให้หญิงสาวซ่านกระสันไร้หนทางจะต้านทาน “อะ...อื้อ อะ...อาหลง อาหลง มะ...ไม่นะ...” ได้ผล...หญิงสาวระทวยอ่อน ยิ่งนางครวญครางดั่งใจจะขาดรอนๆ ก็ยิ่งเขินอายที่เห็นตนเองบิดเร่าไปกับฝ่ามือที่บีบเฟ้นเต้านม เงาสะท้อนในกระจกทำให้นางรู้สึกวูบวาบหัวใจเต้นระรัวแรง

หัวใจพบรัก
ความรักของหญิงสาวคนหนึ่ง ที่ถูกสามีหักหลัง นอกกายนอกใจ สิ่งที่เธอทำได้ดีที่สุด คือการหย่าร้าง ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอย่างเธอ จะมีค่าคู่ควร เหมาะสมกับผู้ชายดีดี อีกไหม คำว่าแม่ม่าย ทำให้หลายๆคน คิดไม่ดี กับเธอ แต่เธอ คือ ผู้หญิงเก่ง และแกร่ง มากพอตัว ถ้าไม่ดี ก็ออกไปจากชีวิต ของเธอได้เลย เธอไม่แคร์

ในคืนไร้จันทร์ หัวใจฉันยังมีเธอ
เขา “ธีร์” ชายหนุ่มที่หนีจากอดีตอันขมขื่น ได้หลบเข้ามาในคาเฟ่เล็ก ๆ ที่มีกลิ่นโกโก้อุ่น ๆ และรอยยิ้มของหญิงสาวคนหนึ่งเป็นแสงไฟนำทาง เธอ “พิม” หญิงสาวผู้ทุ่มเททุกอย่างให้ความฝันของตนเอง คาเฟ่นี้คือทั้งชีวิตและความทรงจำอันอบอุ่นที่เธออยากปกป้องไม่ให้ใครมาทำลาย เมื่อโชคชะตานำพาให้ทั้งคู่มาเจอกัน เรื่องราวแสนธรรมดากลับเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความอบอุ่น และความรู้สึกที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นทีละน้อย แต่ความลับในอดีตของธีร์…กำลังจะกลายเป็นอุปสรรคครั้งใหญ่ ในคืนไร้จันทร์ พวกเขาจะเลือก หัวใจ หรือ ความฝัน และเมื่อเช้าวันใหม่มาถึง ความรักจะยังคงอยู่…หรือหายไปพร้อมสายฝน?
