จักรวรรดิ

เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของนายหรอกนะ

678·ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า

ตอนอยู่ด้วยกันพยายามแทบตายไม่ท้อง / พอหย่าปุ๊บท้องปั๊บ!

นิยายย้อนยุคยังไม่จบ

พรางกุหลาบ

404·เฌอเลียร์

ตั้งแต่ฉันได้กุหลาบสีม่วงมาอย่างบังเอิญ ฉันก็เริ่มฝันถึง อัศวินชุดดำ แม่มด แมวดำ ความตายสีเพลิง และดวงตาสีฟ้าปริศนาที่ทำใจเต้นแรงคู่นั้น ++++++++++++++++++++++++ เราสบตากัน ดวงดาวสีฟ้าที่ฉันเคยใฝ่ฝัน ดวงดาวที่ฉันอยากเอื้อมให้ถึง "เจ้าเป็นเพื่อนที่ข้าไว้ใจที่สุด" เขาโกหกฉัน เหมือนที่ฉันก็โกหกเขา ตลอดมาฉันไม่เคยคิดว่าเขาเป็นเพียงเพื่อน ผู้คุมปลดโซ่ ทหารเข้ามาล้อมรอบตัวฉัน ผลักขึ้นสู่บันได ที่มีอีกคนยืนอยู่พร้อมขดเชือกหนา ร้อยรัดมัดร่างกายฉันไว้อย่างแน่นหนา ชายอ้วนเตี้ยพล่ามอะไรอีกแล้ว ฉันไม่ได้ยินเพราะเสียงร้องไห้ระงมของหลายคนบนเสาต้นข้าง ๆ บ้างก็ก่นด่า บ้างตะโกนบอกตนไม่ผิด ดวงดาวสีฟ้ายังส่องแสง ขณะในตาฉันกำลังเลือนรางด้วยน้ำสีแดง กลุ่มเส้นไหมสีทองซบลงที่ไหล่เขา ทันใดนั้นดวงดาวสีฟ้าก็กะพริบ หลุบมองเธอในชุดขาว "ประหารแม่มด" ท่านอาจารย์ที่รับเลี้ยงฉันเคยพูดไว้ หากแผลใดทำเราเจ็บมาก ถึงที่สุดแล้วมันจะชา กระทั่งไม่รู้สึกอะไรอีก "ไม่มีแผลใดที่ไม่มีวันหาย" ฉันยิ้ม นึกเยาะเย้ย อาจารย์โกหกเสียแล้ว ตอนนี้ฉันเจ็บมาก เจ็บปวดเหลือเกิน ทำไมยังไม่ชาอีกล่ะ +++++++++++++++++++++++++

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

กระต่ายน้อยในกรงทองของจักรพรรดิปาสคาล

1.0K·ซากิระ

“นายกับฉันเลิกกันไปแล้ว นายจะมาเอาอะไรกับฉันอีก“ “เอาเธอ” “ฮึ้ย! โมโห!! ฉันชักจะไม่ไหวกับนายแล้วนะ“ ”ไม่ไหวแล้วเหรอ...ฉันเพิ่งเริ่ม“ “นาย!!!” “หึ” “นายมันน่ารำคาญ จะตามฉันทำไมนักหนา ยุ่งกับฉันให้มันน้อยๆ หน่อย นายจะตายรึไง” “ตาย” “>

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

พญาครุฑอุ้มสม ๑

2.0K·รดามณีนัฐฐ์

โปรยปราย : " ขาแข้งสั่นถึงเพียงนี้แล้ว! เจ้ายังจักมีแรงหนีข้าได้อีกอย่างนั้นรึ? หึ.. เช่นนั้นข้าคงต้องทำให้เจ้าหมดแรงก่อนสินะ! ข้าใคร่รู้นัก ว่าเจ้าจักมีแรงหนีไปที่ใดได้อีก..” ------------------------------- ขาเรียวงามกึ่งเดินกึ่งวิ่งเรียบไปตามชายฝั่งทะเลอย่างไร้จุดหมายเป็นเวลานาน นรีทิพย์อัปสรอ่อนล้าจนแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรง แต่ละย่างก้าวที่เดินไปนั้นขาเรียวสั่นแทบจะล้มทั้งยืน อัปสรตัวน้อยสุดแสนเหนื่อยหอบจนใจแทบจะขาด และคิดว่านางน่าจะหนีมาไกลจากอาณาจักรของพญาครุฑหนุ่มพอควรแล้ว นางควรหยุดพักเอาแรง ไม่อย่างนั้นคงไม่มีแรงหนีต่อแน่ ตากลมกวาดมองหาที่พักพิงและเพื่อหลบซ่อนตัว ก่อนจะเห็นต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น ร่างเล็กที่แสนเหนื่อยล้าก้าวเดินอย่างไร้เรี่ยวแรงไปยังต้นไม้ต้นนั้น ฟึบ! ..ปึก! !!!! ทว่า! ไม่ทันที่จะไปถึงนรีทิพย์ก็ต้องสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่อร่างหนาของพญาครุฑหนุ่มโบยบินพุ่งตรงลงมาสู่พื้นตรงเบื้องหน้าด้วยความเร็ว หมับ! มือหนากระชากร่างเล็กเข้ามาไว้ในวงแขนแกร่งพลางกอดรัดจนแน่นขนัด “ เหตุใด!! ในหัวของเจ้าถึงคิดแต่จักหนีข้านัก นรีทิพย์!! ” “ กรี๊ดดด!!! ปล่อยข้านะ!! ” นรีทิพย์อัปสรกรีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความตกใจและหวาดกลัว แม้มือเล็กจะไร้เรี่ยวแรงแต่ก็พยายามจะทุบและผลักอกแกร่งเท่าที่แรงจะมี ตุบ! ตุบ! ตุบ! “ หึ.. ข้าคงจักปราณีเจ้ามากเกินไปสินะ! เจ้าถึงกล้าหนี ” “ ฮึก ข้ามิได้ใคร่จักอยู่ที่นี่ ข้ามิได้ทำผิดอันใด ฮึก ใยข้าจักต้องทนอยู่กับครุฑชั่วที่เอาแต่รังแกข้าเช่นท่านด้วยเล่า.. ปล่อยข้านะ!! ” น้ำเสียงที่ดื้อดึงของนรีทิพย์ทำเอาพญาครุฑหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นพลางจ้องหน้านางเขม็งก่อนจะเอ่ยบางอย่างออกมา “ ข้าเคยเตือนเจ้าแล้วมิใช่หรือ ว่าอย่าคิดหนี เพราะมันจะทำให้เจ้าเจ็บตัวมากกว่าเดิม ” “.......” “ หากจักหนี.. เจ้าจักต้องหนีให้พ้นนรีทิพย์ เพราะหากเจ้าหนีมิพ้น เจ้าจักต้องรับโทษทัณฑ์... อย่างหนัก! ” น้ำเสียงอันเย็นเยียบมาพร้อมกับแววตาที่แผ่รังสีอำมหิตของพระมหิงส์เวหะ ทำเอาร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนแกร่งนั้นถึงกับสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว “ อึก! ฮึก พระมหิงส์ ท่านปล่อยข้าไปเถิดนะ ขะ..ข้าสัญญาว่าจักมิบอกผู้ใด ได้โปรด.. ฮึก ” นรีทิพย์ตัวสั่นเทาพยายามร้องขอความเห็นใจจากพญาครุฑหนุ่มน้ำเสียงสั่น หยาดน้ำสีใสไหลรินอาบสองแก้มเนียนเมื่อรู้ว่านางมิอาจจะหนีพ้นจากเงื้อมือของเขาได้ “ ขาแข้ง สั่นถึงเพียงนี้แล้ว! เจ้ายังจักมีแรงหนีข้าได้อีกอย่างนั้นรึ? หึ.. เช่นนั้นข้าคงต้องทำให้เจ้าหมดแรงก่อนสินะ! ข้าใคร่รู้นัก ว่าเจ้าจักมีแรงหนีไปที่ใดได้อีก..” “ อึก! ไม่นะ! พระมหิงส์.. อย่าทำ ฮึก! ” ตากลมเบิกกว้างทันใดพร้อมกับใบหน้าสวยส่ายเป็นพัลวัน นรีทิพย์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อเข้าใจความหมายที่พญาครุฑหนุ่มพูดดี “ เตรียมตัวรับโทษทัณฑ์ของเจ้าให้ไหวเล่า.. นรีทิพย์ ” พูดจบปีกใหญ่สีมณีราคสยายออกจนสุดก่อนจะกระพือด้วยความแรง ร่างหนาของพญาครุฑหนุ่มที่โอบรัดร่างเล็กของอัปสรน้อยอยู่ก็โพยพุ่งขึ้นสู่ท้องเวหาด้วยความเร็ว *อารัมภบท พญาครุฑหนุ่มนามว่า พระมหิงส์เวหะ ราชโอรสแห่งเมืองครุฑดินแดนทักษิณ เมืองสินธุ เป็นพญาครุฑหนุ่มรูปงาม ผิวสีเข้ม คมคร้าม นัยน์ตาสีชาด(สีเลือด) รูปกายสง่างาม ยากจักหาครุฑาหนุ่มตนใดมาเปรียบได้ ครั้นเมื่อพญาครุฑหนุ่มต้องสูญเสียต้องสูญเสียคู่หมั้นที่ตนรักให้แก่กษัตริย์อสุราตนหนึ่งไป ..ใจพญาครุฑหนุ่มมันแสนเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียนางไปแต่กลับทำอันใดมิได้เลย มิหนำซ้ำนางยังมีใจแก่กษัตริย์อสุราตนนั้นอีก แต่ทว่า! เมื่อพระมหิงส์เวหะได้พบกับ นรีทิพย์อัปสร ญาติผู้น้องของกษัตริย์อสุราตนนั้น ความเจ็บปวดที่มีอยู่กลับแปลเปลี่ยนไปโดยเขาไม่รู้ตัว พญาครุฑหนุ่มได้ฉุดคร่าอัปสรตัวน้อยกลับไปถิ่นฐานของตน เพียงใคร่จักเอาคืนกษัตริย์อสุราตนนั้น และได้เชยชมนางจนสมใจ แต่กว่าจะรู้ตัว พญาครุฑหนุ่มก็ทั้งรักทั้งหลงนางอัปสรตัวน้อยจนถอนตัวถอนใจมิได้เสียแล้ว ** นิยายโรมานซ์ แนวพีเรียดแฟนตาซี เซ็ตนี้ มีทั้งหมด 4 เรื่องด้วยกันนะคะ เพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านและเข้าใจในเนื้อเรื่องทั้งหมด ควรอ่านตั้งแต่เรื่องแรกนะคะ เรื่องแรก ยักษ์ครุฑี เป็นคู่ของ พี่ยักษ์ กับ น้องครุฑีตัวน้อย (พระสุวรรณเมฆา /นิศามณี : ยักษ์&ครุฑี) จบแล้ว อีบุ๊ค มี 2 เล่ม เรื่องที่สอง ปราบพยศเชลยยักษ์ เป็นคู่ของ พนาสูรย์ กับ กรรณา (กษัตริย์ยักษ์+พระราชธิดายักษ์ : ยักษ์&ยักษ์ ) จบแล้ว เรื่องที่สาม พญาครุฑอุ้มสม เป็นคู่ของ พี่ครุฑ กับ น้องอัปสรตัวน้อย (พระมหิงส์เวหะ /นรีทิพย์ : ครุฑ&อัปสร) อีบุ๊คจะมี 3 เล่มจบนะคะ ตอนนี้ ON AIR ถึงเล่ม 3 ยังไม่จบ เรื่องที่สี่ ดวงใจอัศฎี เป็นคู่โอรสอัศฎี กับ ราชธิดามาฑุวา ( ครุฑ : ครุฑี ) กำลังเริ่มแต่งนะคะ (ด้วยความไวเต่าล้านปีค่ะ) ** คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับนักอ่านที่อายุต่ำกว่า ๑๘ ปี โปรดใช้วิจารณญาณก่อนอ่าน นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากความคิดและจินตนาการของไรต์ล้วน ๆ เป็นเรื่องราวของความรักในยุคของวรรณคดี ที่ไม่เคยปรากฏอยู่ในวรรณคดีใดมาก่อน ลักษณะความพิเศษของตัวละครมีเรื่องราวเหนือธรรมชาติและสถานที่ต่าง ๆ จึงเป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้นมาเท่านั้น อาจผิดแผก แปลกไปจากตำนานที่เล่าขานกันมา เพราะฉะนั้น ภาษาที่ใช้ จะเป็นภาษาที่มาจากหลายยุคหลายสมัยรวมกัน มีเนื้อหารุนแรง และเนื้อหาบรรยายฉากร่วมรักระหว่างหญิงชายอย่างโจ่งแจ้ง เนื้อหาที่ไม่เหมาะสมของตัวละครที่ ไม่สมควรลอกเลียนแบบ ** ผู้เขียน : รดามณีนัฐฐ์ ภาพปก : Dayny_white จัดรูปเล่ม : รดามณีนัฐฐ์ พิสูจน์อักษร : รดามณีนัฐฐ์ นิยายเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม ห้ามทำการคัดลอด เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วน ใดส่วนหนึ่งของานเขียนนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น ** หากชอบนิยายของไรท์ ช่วยคอมเมนท์ + กด❤️ + เพิ่มเข้าชั้น เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะ

นิยายรักจบแล้ว

พญาครุฑอุ้มสม ๒

1.0K·รดามณีนัฐฐ์

พญาครุฑอุ้มสม เล่ม ๒ #บทนำ " นรีทิพย์! " "....." ไม่มีเสียงตอบกลับมา ห้องบรรทมใหญ่ที่เคยมีเสียงขานรับของอัปสรตัวน้อยยามเขาเรียกหาทุกครั้ง บัดนี้กลับเงียบสงบไร้วี่แววของนาง " นรีทิพย์! " พญาครุฑหนุ่มเดินเข้าไปดูในห้องฉลององค์ และเดินเข้าไปห้องสรงน้ำพร้อมกับเอ่ยเรียกอัปสรน้อยอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบนรีทิพย์ เมื่อไม่พบนรีทิพย์ ความกังวลเริ่มกัดกินจิตใจเขา เดินหานางจนทั่วห้องหับ แต่ก็ไม่พบนาง ก่อนจะหันไปมองหน้าต่างที่เปิดอยู่ ..หนีไปอย่างนั้นหรือ? ได้เยี่ยงไรกัน? ราวกับว่าฟ้าผ่าลงกลางใจ พญาครุฑหนุ่มวิ่งพรวดออกมาจากพระตำหนักอย่างรวดเร็ว พรึบ! ปีกใหญ่สยายออกก่อนจะพวยพุ่งทยายสู่เวหาเบื้องบนทันใด พึบพึบ! พึบพึบ! พระมหิงส์เวหะกระพือปีกบินอยู่กลางเวหา กวาดสายตามองท้องเวหาอันกว้างไกล แต่ก็มองไม่เห็นอัปสรตัวน้อยแม้แต่เงา.. ฟึก! " สิงห์หะ!! " พญาครุฑหนุ่มเรียกองครักษ์คู่กายทันทีที่ลงถึงพื้น " พ่ะย่ะค่ะพระโอรส " " เรียกเหล่าองครักษ์มาพบข้าบัดเดี๋ยวนี้! " " เกิดอันใดขึ้นพ่ะย่ะค่ะ? แล้วพระชายา... " " นรีทิพย์.. หนีไปแล้ว " " ห๊า! / หนี? " สิงห์หะและจามรีรวมไปถึงวินตา ต่างเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่พญาครุฑหนุ่มจะหันกลับไปถามครุฑีรับใช้ทั้งสองนางด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด " มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? " เพราะต้องมีสาเหตุ ไม่อย่างนั้นนรีทิพย์คงไม่หนีไปเช่นนี้แน่ จามรีและวินตารีบหมอบลงกับพื้นตัวสั่น **** # คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับนักอ่านที่อายุต่ำกว่า ๑๘ ปี โปรดใช้วิจารณญาณก่อนอ่าน ** ผู้เขียน : รดามณีนัฐฐ์ ภาพปก : Dayny_white พิสูจน์อักษร : รดามณีนัฐฐ์ นิยายเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม ห้ามทำการคัดลอด เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วน ใดส่วนหนึ่งของานเขียนนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น ****

นิยายรักจบแล้ว

Evil Angle แย่งชิงเหนือพิภพ

56·D.O.C

ดวงดาวเจิดจรัสเปิดมิติแห่งกาลเวลา นี่คือสาเหตุหรือแท้จริงคือนำพาสิ่งที่คู่ควรหวนคืนสู่ถิ่นฐาน

นิยายผจญภัยยังไม่จบ

Last fantasy สงครามสะท้านโลกันตร์

57·หินใต้น้ำ

ฉันคือฆาตกร พอใจหรือยัง หยุดยุ่งกับฉันสักที.... การประลองสองค่ายเริ่มต้นฤดูกาล... พลังร้ายในกายเธอ ใครเล่าจะสยบได้...

นิยายแอคชั่นจบแล้ว