ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่น

20.0K·เหลียนฮวาสีชมพู

เยว่อวิ๋นคือนามของนาง อดีตท่านหญิงสูงศักดิ์ที่ก้าวเข้าสู่สนามรบจนกลายเป็นแม่ทัพผู้เป็นดั่งวีรสตรี ทว่าปัจจุบันนางกลับกลายเป็นหญิงชาวบ้านในชนบทธรรมดาๆ ผู้หนึ่ง ที่ถูกครอบครัวส่งออกมาแต่งงานเพียงเพื่อเงินไม่กี่ตำลึง จากอดีตแม่ทัพใหญ่ผู้ห้าวหาญในสนามรบต้องมาเป็นภรรยาบุรุษพิการทั้งยังมีลูกติด แน่นอนว่านางย่อมไม่ยินยอม เพียงแต่เด็กน้อยลูกเลี้ยงของนางนั้นน่ารักยิ่งนัก อีกทั้งสามีผู้นั้นเองก็... โชคชะตาช่างน่าพิศวง เมื่อสวรรค์ให้โอกาส หากนางไม่ไขว่คว้าไว้ย่อมถือว่าผิดต่อมโนธรรมอย่างยิ่ง เอาเถิด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ซาลาเปาเล็กใหญ่สามลูกนี้นางก็จะรับเอาไว้เอง ทว่าไม่รู้ทำไมผู้อื่นจึงชอบหมายตาซาลาเปาของนางกันเสียเหลือเกิน หรืออาจเป็นเพราะ... ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม ก็เป็นไปได้

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

เมื่อคุณผี กลายมาเป็นคุณสามีขา

1.0K·เจ้าเหมียวโอโจะ

มื่อความจำเป็นทำให้หญิงสาวต้องแกล้งความจำเสื่อม เธอหนีจาก พ่อเลี้ยงขี้เมา ชี้ยาเพื่อความอยู่รอด มันทำให้เธอต้องตัดสินใจทำอะไรบ้างอย่างและนั่นคือที่มาของการว่าจ้างทำงานอย่างลับๆ ให้กับพี่ชายฝาแฝดของเขา คือทำเรื่องอย่างว่ากับร่างที่นอนแนนิ่งนิทรา โดยการมีอะไรกับร่างกายที่เหมือนร่างไร้วิญญาณแต่ใจเจ้ากรรมโชคชะตากลับเหมือนกลั่นแกล้งเมื่ออยู่ดีๆ เธอก็ต้องตกเป็นทาสบำเรอของพวกเขาทั้งคู่ วิญญาณออกจากร่างและก็มาเข้าฝืนหญิงสาว ซึ่งไม่ใช่ฝืนธรรมดา อิอิ ไอ้คนว่าจ้างดันอยากลองเคลมสินค้า กินดู กินแซ่บ ที่มีเนื้อหาไม่ได้มีแค่ฉาก xx อย่างเดียวเพื่อให้เนื้อเรื่องดูมีมิติขึ้นมากกว่าเดิม

นิยายปัจจุบันจบแล้ว

ใครรู้สึกก่อน...คนนั้นเจ็บ

494·shinkiro

คนที่เป็นแค่เงา ย่อมเจ็บปวดเสมอ *************************** “ลงไปน้ำหนึ่ง!” “นายเคยถามว่าจะทนให้รักคนอื่นมากกว่าแล้วมองฉันเป็นตัวสำรองตอนรู้สึกขาดได้ไหม” แววตาสวยสั่นไหวค่อย ๆ เคลื่อนฝ่ามือเล็กประคองกรอบหน้าคมคาย “..............” “ฉันทนได้ ฉันยอมไร้ค่าในสายตาใครก็ได้ยกเว้นนาย ถึงจะเป็นแค่ตัวสำรองแต่ถ้ามันทำให้นายเห็นฉันบ้าง ฉันก็อยากเป็น” หน้าสวยแดงก่ำน้ำตารื้นเกินอดทนกับความเหินห่างยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขามองเห็นเธออยู่ในสายตา “คุณมีค่ามากกว่านั้น อย่าลดตัวลงมาทำเรื่องไร้ค่า” เขาขบกรามข่มความรู้สึกฝืนกลั้นไม่ให้ตัวเองทำเกินเลยหากพลาดพลั้งไปแล้วจะไม่มีทางหวนคืน “สำหรับฉันช่วงเวลานี้มีค่าที่สุด” ดวงตาสวยจ้องมองริมฝีปากหนาพลางเกลี่ยปลายนิ้วลูบไล้แผ่วเบาแล้วค่อย ๆ มองใบหน้าหล่อไล่จากปลายจมูกไปยังดวงตาเข้มที่กำลังจ้องมองการกระทำวาบหวามของเธอกวาด “คุณจะเสียใจกับสิ่งที่ทำคืนนี้” “ชีวิตฉันสูญเสียมาเยอะจนใจเจ็บ ถ้าเสียตัวให้นายแล้วต้องเจ็บอีกมันจะสักเท่าไหร่กันเชียว” ************************************************************* พสุธารู้สึกตัวลืมตาช้า ๆ มองหญิงสาวตรงหน้ากำลังยิ้มหวานมีความสุขให้กับเขา “เสียใจไหม?” คำแรกที่เอ่ยถามคือสิ่งที่เขาไม่มั่นใจว่าเธอรู้สึกยังไงที่ถูกคนต่ำต้อยกว่าครอบครอง “ไม่เลย แต่ฉันอยากรู้ว่าเมื่อคืนนายคิดว่ามีอะไรกับฉันหรือพี่เพชร” “เพชร” เขาตอบกลับทันควันแทบไม่ยั้งคิด เพชรน้ำหนึ่งอึ้งไปสักพักก่อนจะฉีกยิ้มน้ำตาคลอ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว