ยกโทษ/โอกาสอีกครั้ง

บำบัดรักคุณอา
เธอรักและเทิดทูนเขามาตั้งแต่จำความได้ และแปรเปลี่ยนไปตามการเติบโต ต่างจากเขาที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก ความรู้สึกเลยไม่เคยมากไปกว่าหลาน แม้ว่าความสัมพันธ์จะเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ตาม

อีหนูของเฮียเจีย
ห้าปีที่เเล้วเขาเคยทำผิดที่ทิ้งเธอไป ตอนนี้เขากลับมาเพื่อชดใช้ด้วยการรักเธอตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ เพราะเหตุจำเป็น ตรีคุณจึงต้องทอดทิ้ง ยาหยีไปเมื่อห้าปีก่อน ตอนนี้เขากลับมาใหม่ พร้อมหัวใจที่ยังมั่นคง “เฮียรู้...ว่าเฮียทำให้หยีเสียใจ ทำให้หยีทรมานเเค่ไหนกับสิ่งที่เฮียทำ” ความผิดไม่อาจลบล้าง เเต่เขาอยากใช้ทั้งชีวิตตนเเก้ไข “เฮียไม่เคยลืมหยีสักวินาทีเลยนะ…” “เเค่พูดใครก็พูดได้…” “เเต่เฮียทำจริง..เรื่องของเราวันนี้ เฮียบอกป๊า ไม่ใช่เเค่จะหยุดงานเเต่งงาน เเต่เฮียตัดสินใจเเล้ว ว่าเฮียจะไม่ยอมเสียหยีไปอีก…” ดวงตาคู่งามในอ้อมอก กลอกมองเขาไปมาอย่างสับสนเเละหาคำตอบ ตรีคุณส่งคำตอบที่เขามีให้ ผ่านเเววตาอย่างชัดเจน ยิ่งเห็น...นัยน์สีน้ำตาลอ่อนประกายน้ำของเธอ ชายหนุ่มไม่อาจปล่อยเธอไปได้อีกเเล้ว ให้ตายยังไงเขาจะทำไม่พลาดอีกเป็นครั้งสอง อะไรจะเกิดก็เกิดไป ทว่าขอให้ร่างน้อยในอ้อมอกอยู่กับเขาเเบบนี้ ริมฝีปากจุ๋มจิ๋มก็เอ่ยออกมาเสียงสั่น “เรื่องที่ผ่านมา จะให้หยีลืมง่ายๆ เหรอ” “หยีไม่ต้องลืม เเค่ช่วยเปิดใจให้เฮียอีกครั้งได้ได้ไหม…” ความเงียบครอบคลุม จนตรีคุณได้ยินเสียงหัวใจจากร่างเล็กเต้นเเรง ดวงหน้าหวานเเดงซ่าน ฉาบเเสงไฟสีส้มเหลือง ขับผิวผ่องพรรณ ดวงหน้าที่ได้ชื่อมีเขาเป็นเจ้าของ ชายหนุ่มอดรนทนไม่ไหว ก้มลงกดจูบหนักไปหนึ่งครั้ง ไม่รู้ว่าเธอยินยอมหรือไม่ เเต่เขาขอเห็นเเก่ตัวลักขโมยความหอมนุ่มจากปากเล็กนี้อีกสักครั้ง “เฮียไม่ขอให้เราเป็นเหมือนเดิม เเต่ขอโอกาสให้เฮียจีบหยีอีกครั้งได้ไหม ให้เฮียเป็นฝ่ายจีบหยีบ้าง…ทำเพื่อหยีบ้าง…เเค่นี้ก็พอ” “เเล้วถ้าจีบไม่ติดล่ะ…” “ไม่ติดก็จีบต่อ รอมาห้าปีเเล้ว รอต่อไปก็จะรอ...”

หวนรักเมียนอกหัวใจ
ในสายตาเขาแล้วเธอเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ ที่ไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาเลยสักนิดไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าตาหรือฐานะทางสังคม แต่ถ้าเรื่องบนเตียงเขายอมรับว่าเธอนั้นสามารถตอบสนองเขาได้ดีกว่าผู้หญิงคนไหนๆ

ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ
นอนหลับอยู่ดี ๆ ลืมตาอีกทีทะลุมิติมาอยู่ในร่างของแม่หม้ายลูกติดในยุคโบราณซ่ะได้ ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้เป็นอย่างนี้ นางจะเป็นมารดาที่ดีและเลี้ยงดูบุตรชายแสนน่ารักผู้นี้ให้เติบโตเอง บทนำ เสี่ยวหลินสาวสวยในยุค 2024 นอนหลับอย่างที่เคยเป็นทุกวันใครจะคิดว่าลืมตาขึ้นมาอีกวันเธอจะได้เป็นมารดาของเด็กชายตัวน้อยในยุคโบราณ ที่มีชีวิตรันทดอยู่ในกระท่อมหลังเล็กที่แทบจะต้านลมหนาวไม่ไหว ชีวิตละหกระเหินถูกชาวบ้านรังเกียจประนามว่าเป็นสตรีที่นิสัยเลวทราม เพราะนางท้องไม่มีคนรับทำให้ป้าของนางอับอายจนขับไล่นางออกจากเรือน มาอาศัยอยู่ในกระท่อมหลังเล็กหลังหมู่บ้าน ใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยความรักที่มีต่อบุตรอาศัยเก็บผักเก็บสมุนไพรไปขายที่ตลาดแลกของกินประทังชีวิตแม้จะถูกชาวบ้านดูแคล้นนางไม่เคยสนใจ ก้มหน้ารับคำด่าเสมอมาจนเด็กชายอายุได้ 8 หนาวโชคดีที่นางมีบุตรชายที่ดี รู้จักช่วยเหลืองานทุกอย่างและรู้ความทำให้นางมีความสุข ทว่าฤดูเหมันต์มาเยือนกระท่อมหลังน้อยถูกพายุหิมะพัดผ่านความหนาวเหน็บเกินจะทนไหวนางกอดบุตรชายเอาไว้ในอ้อมกอดให้ผ่านค่ำคืนนี้ไปได้แต่ร่างกายของนางมิอาจจะต้านต่อความหนาวไหวหมดลมหายใจโดยมีลูกชายนอนซุกไออุ่นในอ้อมแขน วิญญาณของเสี่ยวหลินที่อยู่อีกมิติหนึ่งถูกดูดเข้ามาอยู่ในร่างของเฉินไป๋อิงเพื่อเปลี่ยนแปลงชะตากรรมชีวิตของนางกับบุตรชายมาพร้อมระบบมิติของใช้มากมาย ต่อจากนี้เสี่ยวหลินจึงจำเป็นต้องการเป็นมารดาของเฉิงหงเด็กชายตัวน้อยและเลี้ยงดูบุตรชายให้เติบโต นิยายเรื่องนี้แต่งตามความเข้าใจของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้อ้างอิงตามประวัติศาสตร์อาจมีบางจุดที่ติดขัด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

บ่วงรักสามีร้าย
“ถ้าขืนเธอยังดื้ออีก คราวนี้ฉันจะจับเธอฉีดยาด้วยเข็ม 58 ซีซีแน่! เธอเลือกเอาว่าจะกินยา หรือจะฉีดยา!!”

องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง
องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" "จ้าวอันหลิง" องค์หญิงแห่งเมืองหลวงเสิ่นตู แคว้นอวิ๋น องค์หญิงเสเพลและชื่นชอบบุรุษหนุ่มรูปงาม หากพอใจผู้ใด นางก็มักจะซื้อตัว และพาเข้าตำหนัก "เต๋อหยวน" ของนางทันที “เจาอินเจ้ารีบไปบอกจิ้งมาม่าว่า ราคาข้าไม่เกี่ยง แต่คืนนี้ข้าต้องได้บุรุษผู้นั้น กลับไปที่ตำหนักเต๋อหยวน” "หรงอวี้หยาง" คณิกาและนักดีดฉินมือหนึ่ง ของ "หอหรูเยว่" ในเมืองเสิ่นตู เป็นบุรุษหนุ่มรูปงาม พูดจาไพเราะท่าทางสุขุมเยือกเย็น จนเข้าตาขององค์หญิงอันหลิน ในที่สุดนางก็ขอซื้อตัวเขาและรับเข้าวังทันที ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน แต่ทว่า... ฐานะที่แท้จริงของคณิกาชายผู้นี้ หาใช่เพียงแค่คณิกา ที่ปรึกษาอย่างที่เข้าใจไม่ เพราะเขาเพียงแค่ใช้หอหรูเยว่ เป็นตัวล่อ เพื่อจะกระทำการบางอย่างในแคว้นอวิ๋นเท่านั้น “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย “ ปล่อยข้านะ!” “ปล่อยงั้นหรือ เมื่อก่อนผู้ใดกันที่เรียกหาข้าทุกค่ำคืน นิทราภายใต้ผ้าห่มอุ่นผืนเดียวกัน ข้าอยากจะรู้นักว่า หากเจ้าแม่ทัพผู้นั้นรู้ว่า คนที่กำลังจะหมั้นหมายกับเขา เป็นสตรีของชายอื่น เขาจะยังกล้าแตะต้องผู้หญิงของข้าอีกหรือไม่!” “ท่านมันบ้าไปแล้ว” “ใช่แล้วเจ้าพูดถูกต้องเลยองค์หญิง ข้าคงจะบ้าไปแล้ว แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะเจ้า และวันนี้ข้ามาทวงตำแหน่งของข้าคืน มองข้าสิอันหลิน ข้ามิใช่อวี้หยางของเจ้าหรอกหรือ” “ท่านมิใช่… ตอนนี่ท่าน อ๊าา!!” แควก!

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายยุค 80
จู่ ๆ ฉันดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายยุค 80 ที่มีตอนจบน่าเศร้า ในเมื่อฉันมาอยู่ในร่างนี้ฉันจะไม่ให้ทุกอย่างจบเหมือนเนื้อเรื่องเดิมฉันจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเอง แค่พระเอกคนเดียวฉันไม่ใส่ใจ

ตรวนรักราชสีห์
"นางมะลิ ต่อไปมึงต้องมาให้กูดูดนมมึงทุกคืนก่อนนอน"" "ทุกคืนเลยเหรอจ๊ะ" "ใช่ทุกคืนมึงมีปัญหาอะไรหรือเปล่า" "ไม่มีจ้ะแต่ว่าไม่ทุกคืนไม่ได้เหรอจ๊ะ"

เราเลิกรักกันไปตอนไหน / Drama!
5ปีกับความรัก 5ปีกับชีวิตหลังแต่งงาน รักกันดี เป็นครอบครัวที่ใคร ๆ ก็อิจฉา แต่แล้วทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป มันรวดเร็วไปหมด จนเธอไม่รู้ว่า...เลิกรักกันไปตอนไหน

คลั่งรัก
เพื่อให้ความรักของน้องสาวสมหวัง เขาทำได้ทุกอย่างแม้จะเห็นแก่ตัว อย่างเช่นกันพรากผู้หญิงอีกคนออกจากชีวิตผู้ชายคนนั้นเขาก็ไม่สน

Love Secret รักลับสัมพันธ์ร้อน
ความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ที่ถูกปิดบังมาตลอด3ปี 'ฝ่ายหนึ่งอยากเปิดเผย ฝ่ายหนึ่งอยากปิดบัง' "เรื่องของเรามันยากเกินไปหรือเปล่า" "นายอยากบอกทุกคนเรื่องของเราเหรอ" "แล้วเธอจะให้เราเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่" อยู่ไปก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ดีพอ ให้เธอประกาศตัวเองกับใคร "ฉันอยากรู้ว่าฉันไม่ดีพอจะเป็นคนรักของเธอเหรอ ทำไมเธอทำแบบนี้กับฉัน” “ฉันก็บอกนายแล้วไงว่าขอเวลาอีกนิด ทำไมนายไม่เข้าใจฉันบ้าง” จากความรักเปลี่ยนเป็นความน้อยใจ เสียใจ จนในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นความแค้นเคือง อะไรคือจุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์ครั้งนี้ และใครต้องเป็นฝ่ายเจ็บปวดมากกว่ากัน

กับดักร้ายเดิมพันรัก
เพราะแผนร้ายจากน้องสาวต่างสายเลือด ทำให้เธอต้องกลายเป็นของชายผู้ได้ชื่อว่าเย็นชาไร้หัวใจอย่างราชินทร์ บาดแผลครั้งนี้ทำให้คู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานประกาศเลิกรา บิดาตัดขาด จนต้องระหกระเหินออกจากบ้านไป ทว่าสิ่งที่ไม่คาดฝัน เมื่อเขาคนที่ทำลายเธอ กับยื่นมือมาเพื่อช่วยเหลือ กระนั้นแล้วอโนชากลับไม่เคยไว้ใจชายคนนี้เลย เพราะสิ่งที่เขากระทำนั้น ราวกับมีบางอย่างเคลือนแฝง ********************** เธออ้าปากหมายร้อง คนตัวใหญ่สบโอกาส เรียวลิ้นแทรกผ่าน ควานหาความหวานอย่างช่ำชอง จนอีกคนสะท้านไหว ดิ้นรนมากกว่าเดิม ราชินทร์รู้สึกกระหายมากขึ้น ร่างกายต้องการอย่างหนักหน่วง เธอทำให้เขาอยากลิ้มลองมากขึ้นไปอีก มือหนาลูบไล้ตามร่างกาย เธอขยับหนีส่งเสียงในลำคอ เขาถอนริมฝีปากออกมา ดวงตาเรียวสวยจ้องมองผ่านแสงสลัว สีหน้าตื่นตระหนก "คะ...คุณเป็นใคร ที่นี่ที่ไหน!" คนตัวเล็กถามเสียงสั่น "อะไรกัน เธอมาหาฉันที่นี่เอง แล้วมาถามแบบนี้มันหมายความว่ายังไง" "ปล่อยฉันไป ฉันจะไปจากที่นี่!" "ฉันไม่ต้องการคนอื่นนอกจากเธอ เธอทำให้ฉันอยากทำเรื่องอยากว่าขนาดนี้ แล้วจะละทิ้งกันไปง่าย ๆ นะเหรอ" เขาย้อนเสียงแหบพร่า อะไรนะ อยากทำเรื่องอย่างว่างั้นเหรอ บ้าไปแล้วหรือไง ไม่ได้รู้จักกัน ทำไมถึงมาอยู่ในห้องนี้ได้ "ไม่! ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้!" "อยากเพิ่มค่าตัวงั้นเหรอ ฉันจ่ายให้ได้ ถ้าเสร็จงาน" "ไม่ใช่!" "หยุดพูดมากได้ไหม ฉันอยากทำอย่างอื่นแล้ว" "ไม่ใช่นะ! อื้อ!" ริมฝีปากถูกครอบครองอีกครั้ง ร่างบางดิ้นรนขัดขืน ทว่าอีกฝ่ายกลับใช้ความช่ำชองกว่า ทำเอาเธอเคลิ้มเคลิ้มไปชั่วระยะ มือสอดเข้าแผ่นหลัง ดึงซิบรูดลงมา รั้งชุดราตรีสีดำออกจากเรือนร่างงาม ท่อนบนมีเพียงที่ปกปิดยอดบัวงาม แค่สะกิดแผ่ว แผ่นสีเนื้อหลุดออก เผยให้เห็นความงามกำลังชูชัน รอดูดดื่ม เขาชะงักถอนริมฝีปาก อโรชาตระหนกสีหน้าเผือดลง ยกมือปกปิด ร่างกายเหลือเพียงซับในจีสตริงสีดำสนิท ปกปิดท่านล่างอย่างหมิ่นเหม่เท่านั้น "ยะ...อย่า" เธอร้องบอกเสียงแหบพร่า ดวงตาฉ่ำปรือ "ฉันคงทำไม่ได้หรอก ก็เธอน่ากินซะขนาดนี้"

หย่าหวนรักกลับมา
ในวันที่เธอตั้งใจบอกเขาว่า ‘ท้อง’ เป็นวันเดียวกันที่เขาตั้งใจ ‘ทิ้ง’ เธออย่างเย็นชา ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ที่ว่าความรู้สึกที่ผ่านมาเป็นแค่เรื่องหลอกลวง

โบตั๋นสีกลีบบัว
ขอให้พี่โยมีความสุขกับคนที่พี่รักนะคะ... ส่วนโบตั๋นก็ยังคงรักพี่โยเหมือนเดิม.. เพิ่มเติมคือ.. โบตั๋นอาจจะจำพี่โยไม่ได้อีกแล้ว เด็กสาวคนนึงรักและเทิดทูนผู้ชายคนนึงมาเสมอ... แต่เขาคนนั้นไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิดเรื่องนั้นเธอเองก็รู้ดี.. แต่จะให้เธอยอมวางมือไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ? คงจะยากหน่อย... แต่แล้วโชคชะตากลับนำพาให้เธอมาสู่เส้นทางที่ทำให้เธอต้องตัดสินใจทิ้งความรักทั้งหมดที่เธอมีเอาไว้เพียงแค่นี้.. เธอ ยินดีที่จะหย่ากับเขาพร้อมกับหัวใจที่มันยังคงรักเขาอยู่.. เธอยอมให้เขาไปใช้ชีวิตกับคนที่เขารักซึ่งคนคนนั้นไม่ใช่เธอแน่นอน.. เธอขอตัดใจและขอลืมรักครั้งนี้ของเธอเอาไว้เพียงแค่นี้.. เพราะอย่างน้อยชาตินี้เธอก็สมหวังกับความรักของเธอแล้ว...

หวนรักวิวาห์ร้าว
เมื่อสามีแอบนอกใจไปมีผู้หญิงคนอื่นเธอจึงทำทุกวิถีทางให้เขาต้องเป็นฝ่ายขอหย่า หลังจากทั้งสองหย่ากันแล้วเธอก็หนีไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ แต่แล้วโชคชะตาก็ทำให้พวกหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง

เล่ห์กามพี่ชายสามี
“อ๊ะ… อ๊า… ” ดอกแก้วเสียวจนต้องบิดตัวไปมา ลีลาเลียกลีบสุดร้ายกาจของพี่ชายผัวจอมหื่น ทำเอาหล่อนหายใจติดๆ ขัดๆ แอ่นหนอกเนินสวาทให้มือของเขาแบะบีบกลีบผกาจนปลิ้นอ้าออกมารับปลายลิ้น ปาดเลียเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบส้มโออวบขาว โดนกระหน่ำเบิร์นจนน้ำหวานสวาทพุ่งทะลักออกมาอาบเลื่อมปากรูสวาท “ซี้ดดดด… อูย… เสียวเหลือเกินพี่ยอด” ดอกแก้วพริ้มตาคราง สองมือขยุ้มแน่นอยู่กับศีรษะของยอดชาย ส่ายกลีบสวาทให้เขาปาดลิ้นเลียสลับขยี้เม็ดเสียวจนน้ำหวานสวาททะลักไหลออกมาอีกระลอก

ลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย
เธอใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก แต่แล้วก็ได้รับข่าวร้ายจนต้องกลับมากระทันหัน แต่ก็มีข่าวร้ายมากกว่านั้น เพราะพ่อแม่ที่จากไปดันโกงเงินคนอื่นและทิ้งหนี้ไว้ให้หลักร้อยล้าน และเธอก็ต้องรับชดใช้แทนทุกอย่าง

ทูนหัวสิงหราช
หลุมพรางที่ขุดเอาไว้ในวันนั้น ดัน! เดินมาตกเอง ไอ้สิงห์! มึงพลาดแล้ว!! เขาจดจำเด็กสาวในวันวานไม่ได้ เขาหลงใหลและเฝ้าคิดถึงเธอมากขึ้นทุกวัน ทว่าเมื่อความจริงปรากฏ ว่าเธอคือคนที่เคยถูกเขาทำร้ายจิตใจ เขายิ่งรู้สึกอยากพิชิตใจเธอมากขึ้น การที่เธอเคยเกลียดชังเขายิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่จะเอาชนะหัวใจเธอให้ได้ แต่สำหรับเธอ ความเกลียดชังนั้นยังฝังแน่น เธอไม่สามารถลืมอดีตได้ และไม่ยอมให้เขาเข้ามาในชีวิต เมื่อการหนีไม่ใช่คำตอบ เธอตัดสินใจเผชิญหน้ากับเขาอย่างตรงไปตรงมา ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ใครจะแพ้ ใครจะชนะในเกมแห่งความรู้สึกนี้

Love Agian รีเทิร์นรัก พี่หมอ
เขม x หมอติณณ์ หมอติณณ์ : คนไข้มีเซ็กส์ล่าสุดเมื่อไรครับ เขม : มะ เมื่อ 6 ปีที่แล้วค่ะ หมอติณณ์ : คนที่เคยมีเซ็กส์ด้วย เป็นแฟนหรือเปล่าครับ เขม : คำถามนี้เกี่ยวกับการตรวจไหมคะ หมอติณณ์ : ..... --------------------------------- แนะนำตัวละครหลัก พระเอก ติณณ์ ...เมธาวิน ปัณณวิชญ์ชยางกูร อาชีพ หมอประจำโรงพยาบาลเอกชน ป.โท M.D อเมริกา อายุ 31 ปี สูง 187 cm น้ำหนัก 78 kg ตาตี๋คม ผมสีดำ ผิวขาว หุ่นลีนกล้ามกำลังดี นิสัย ฉลาด หัวไว ความจำเลิศ ดุเงียบ ซื่อตรง แพ้คนขี้อ้อน เกลียดคนเจ้าชู้ ปล. กำแพงสูง เพราะถูกแฟนนอกใจสมัยเรียนมหา‘ลัย นางเอก เขม ...เขมิกา วกุลทิพย์ อาชีพ พนักงานบัญชี บริษัทเอกชน อายุ 28 ปี สูง 162 cm น้ำหนัก 50 kg ตากลมโต ผมสีน้ำตาลทอง ผิวขาวเหลือง นิสัย (เคย) เจ้าชู้ แก่นนิดๆ บ้าจี้หน่อยๆ เกลียดการรอ ใจร้อน อดีตดาวคณะฯ --------------------------------- จากใจนักเขียน เซย์ ฮายยย ..รีทที่น่ารักของไรท์แอล พักตับจากเรื่อง Evil Love สมบัติของมาเฟีย มาเจอเรื่องใหม่ที่หนุบหนับหัวใจ ฟินจิกหมอน คนหอนคือนางเอกกันบ้าง ในรอบนี้จะเน้นไปทางความรัก ที่ต้องจับมือกันฝ่าฟันอุปสรรคของพระนาง อดีตเสือสาวดาวคณะจะง้อพี่หมอลูกติดยังไง ไปชม! หากมีข้อผิดพลาด คำติชม คำแนะนำใดๆ ไรท์ยินดีรับฟังเพื่อนำไป ปรับปรุงแก้ไข พัฒนาผลงานต่อไป (งด แสดงความคิดเห็นเชิงเปรียบเทียบ บั่นทอนจิตใจนักเขียนน้าาาา อย่าใจร้ายกับไรท์นักเลย แต่ละคนมีความคิด แนวทาง ฝีมือ และจินตนาการไม่เหมือนกันครับบบ) ทั้งนี้ ขอให้คุณรีทที่น่ารักทุกท่าน ช่วยส่งเสริมและเป็นกำลังใจให้ไรท์ตัวน้อยๆ คนนี้ด้วยนะคะ --------------------------------- สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามผู้ใดทำการคัดลอก เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของงานเขียนนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น หากพบการฝ่าฝืนดังกล่าว จะดำเนินการทางกฎหมายอย่างถึงที่สุด --------------------------------- คำเตือน ! นิยายเรื่องนี้ ถูกสร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ทั้งหมด ทั้งตัวละคร พฤติกรรม เหตุการณ์และสถานที่ เป็นเรื่องสมมุติ มิได้มีเจตนาส่งเสริมการกระทำใดๆ ทั้งในเรื่องเพศ การใช้ความรุนแรง รวมถึงคำที่ไม่เหมาะสม นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ฝากติดตามผลงาน ใน tt และ ผีเสื้อสีฟ้าด้วยนะคะ จุ๊ฟฟฟฟ

บ่วงสวาททาสหัวใจ
ไตรทศไม่ชอบหน้าเขมิกาเด็กน้อยที่คนเป็นพ่อพาเข้ามาในบ้าน เพียงเพราะกลัวว่าเธอจะมาแย่งความรักจากคนเป็นพ่อไป เมื่อโตขึ้น เขาก็ยิ่งเกลียดเธฮมากขึ้นตามกาลเวลา เพราะรู้สึกว่าหญิงสาวกำลังอยากจะได้ตำแหน่งแม่เลี้ยงของเขาไปครอบครอง +++++++++ “เลิกมายุ่งกับผมได้ไหม” “ไม่ได้ค่ะ คุณลุงบอกเสมอว่า ถ้าเมื่อไหร่ท่านไม่อยู่ ขวัญต้องดูแลพี่ไตรดีๆ อย่างวันนี้ ถ้าขวัญไม่มา พี่จะกินข้าวหรือเปล่าก็รู้ สั่งมาก็วางทิ้งเอาไว้ไม่ยอมกิน ใช่ไหมล่ะคะ” “อย่ามาทำตัวเป็นแม่เลี้ยงผมหน่อยเลย เพราะพ่อก็ตายไปแล้ว บทบาทนั้นผมไม่ต้องการ” ไตรทศพูดเสียงลอดไรฟัน เรื่องความสัมพันธ์ของพ่อกับเขมิกา เขาเคยสงสัยมานาน จนตราบเท่าทุกวันนี้ความสงสัยนั้นก็ไม่ได้รับการคลี่คลาย เพราะเขมิกาชอบเข้าออกนอกในห้องของพ่อเขาตอนดึกๆ ดื่นๆ แทบทุกวัน แม้ท่านและหญิงสาวจะปฏิเสธมาตลอด แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาเชื่อได้เลยสักครั้ง “งั้นฉันขอบทบาทอื่นได้ไหมล่ะคะ” ไม่พูดเปล่าเขมิกายังลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งลงบนตักของไตรทศ ใช้มือทั้งสองลูบแก้มแล้วไล้มาที่ริมฝีปาก ที่นับวันยิ่งด่าได้เจ็บและแสบสัน “อยากได้บทบาทนางบำเรอหรือไง” ชายหนุ่มถามพลางกดยิ้มหยัด เขมิกาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้าแล้วฉีกยิ้มหวานยั่วยวน “อยากลองดูหน่อยไหมล่ะคะ” คำพูดท้าทายนั้น ทำให้ไตรทศถึงกับหมดความอดทน ยกร่างบอบบางนั้นขึ้นไปนั่งบนโต๊ะ แล้วบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มที่มักจะคอยพูดจายั่วยวนหรือยั่วโมโหเขาบ่อยๆ
