Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
กลลวงรักจอมใจพ่อเลี้ยงชนะกันต์
1.0K·ธันยรัศมิ์ “น้องมึงแต่อนาคตเมียกู พอใจมั้ยไอ้หมื่น” เขาเจ้าชู้เพลย์บอยแล้วยังไง เขาถูกใจเธอแล้ว เพื่อนก็เพื่อนขวางเขาไม่ได้หรอก เธอเสร็จฉันแน่ยัยเด็กจอมโกหก เล่นปั่นหัวเขาตั้งนาน กล้าหลอกเขาว่าเป็นแฟนเพื่อนเขาได้ยังไง
โซ่ปรารถนามาเฟียคลั่งรัก
7.0K·ธันยรัศมิ์ "แด๊ดดี้มาพาหนูกลับบ้านหรือคะ" "เธอจำคนผิดแล้ว ฉันยังไม่มีลูกแม่หนูน้อย อีกอย่างฉันไม่ชอบเด็ก เลิกเรียกฉันว่าแด๊ดดี้สักที ปล่อยขาฉันได้แล้ว" "ไม่ค่ะลูซี่ไม่ปล่อย" "บ้าชะมัดวันนี้วันซวยอะไรของกูวะ นี่แม่หนู เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ” “ก็เรียกว่าแด๊ดดี้ไงคะ แด๊ดดี้ใจร้ายจังเลย ทำไมเพิ่งมาเยี่ยมลูซี่ป่านนี้ล่ะคะ ลูซี่รอแด๊ดดี้อยู่ที่นี่มาตั้งหลายวันแล้ว” “เดี๋ยว ๆ นี่หนูน้อย เธอชื่อลูซี่ใช่ไหม ดูหน้าฉันสิ ฉันไม่ใช่แด๊ดดี้ของเธอหรอกนะ เธอจำหน้าแด๊ดดี้ของเธอผิดหรือเปล่า อีกอย่างฉันก็ไม่มีคู่แฝดด้วย จะได้มีคนมาหน้าเหมือนกัน” ชายหนุ่มนั่งลงยอง ๆ ให้เสมอกับหนูน้อย เพื่อจะได้มองหน้ากันอย่างใกล้ชิดชัด ๆ “ทีนี้ปล่อยขาฉันได้หรือยัง” “ปล่อยก็ได้ค่ะ แต่แด๊ดดี้ต้องห้ามหนีไปไหนนะคะ สัญญากับหนูก่อน” ชายหนุ่มนิ่งคิดเล็กน้อยยอม ๆ ไปก่อนก็แล้วกัน “สัญญา”
โซ่รักภรรยาชิงชัง
9.0K·ธันยรัศมิ์ จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้งพร้อมเด็กชายคนหนึ่ง ชนิดาภาและลูกจะพบเจอกับอะไรบ้างจากคนใจร้ายเช่นเขา หากสุดท้ายเมื่อความจริงปรากฏว่าเขาไม่ได้เป็นหมัน นายหัวจะตามรักคืนอ้อมอกแกร่งสำเร็จหรือไม่ มาอ่านกันค่ะ(เป็นนิยายแนวดราม่าหนักพระเอกร้ายนางเอกน่าสงสาร อย่าลืมเตรียมผ้าซับน้ำตากันด้วยนะคะ) (ซี่รี่ย์ชุดสามีร้าย)มีสองเรื่องนะคะ 1.วิวาห์ไม่ปรารถนา (พ่อเลี้ยงพัสกร +แพรลตา) 2.โซ่รักภรรยาชิงชัง (นายหัวราเชนทร์+ชนิดาภา)
วิวาห์ไม่ปรารถนา
7.0K·ธันยรัศมิ์ “เฮ้ย… ไอ้เสือ เธอไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะเว้ย ปล่อยคุณแพรลตาเดี๋ยวนี้เลยนะมึง มึงเมามากเกินไปหรือเปล่าเนี่ย” “ปล่อยนะคะคุณเสือ ปล่อยฉันนะ คุณไม่ควรทำแบบนี้ ไม่อายคนอื่นบ้างหรือยังไงกัน” เสียงกล่าวเอ็ดอย่างเบา ๆ ด้วยความอับอายของแพรลตากับการไม่ให้เกียรติเธอ ทำราวกับว่าเธอเป็นเด็กนั่งดริ้งนึกอยากลวนลามทำอะไรก็ได้ของพัสกร หยดน้ำตาที่คลอเต็มเป้าดวงตากลมโตแสนหวานของเธอร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจเต็มทีกับการไม่ให้เกียรติและไม่คิดว่าจะได้พบเจอพัสกรที่นี่อย่างไม่ทันตั้งตัว “แพร นี่เธอรู้จักกับผู้ชายคนนี้ด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่า เขาคือ…” “นั่นสิครับคุณแพร ไอ้เสือหมายความว่าแกกับคุณแพร เป็นอะไรกันวะ” โชกุนกล่าวบ้างเมื่อได้เห็นว่าทั้งคู่ดูเหมือนรู้จักคุ้นเคยกันดี ถึงแม้ฝ่ายหญิงดูจะไม่เต็มใจและกำลังร้องไห้อับอายกับการไม่ให้เกียรติของฝ่ายชาย “เรื่องของผัวเมียมึงไม่ต้องยุ่ง ซีรี่ย์ชุด สามีร้าย มี 2 เรื่อง (แนวดราม่าน้ำตาไหลเตรียมซับน้ำตาได้เลยจ้า) 1.วิวาห์ไม่ปรารถนา (พัสกร+แพรลตา) 2.โซ่รักภรรยาชิงชัง (นายหัวราเชนทร์+ชนิดาภา)
สลับรักอ้อมกอดมหาเศรษฐี
12.0K·ธันยรัศมิ์ “มานี่ยัยคุณหนูจอมแสบ เธอส่ำส่อนมากใช่ไหม ถ้าเธอไม่ใช่ลูกสาวของเพื่อนพ่อฉัน ฉันจะจัดให้ลูกน้องนับร้อยของฉันมานอนกับเธอให้สมใจเธอเลย” “ปล่อยมือของคุณนะคะ ฉันยังไม่เลิกงานฉันไปไหนกับคุณไม่ได้หรอก ได้โปรด ถ้าคุณอยากให้ฉันชดใช้ให้ คุณก็ถอดเสื้อมาดี ๆ เดี๋ยวฉันจะไปซักกลับมาคืนให้กับคุณเอง” ------------------------ ความรักที่แสนวุ่นวายกับการสลับตัวไปมาของสองสาวที่เหมือนกันราวกับฝาแฝด คาร์เตอร์และเควินจะโหดดิบเถื่อนขนาดไหนกับการเข้าใจผิดต่อคนรัก ในเมื่อหนึ่งสาวที่เข้ามากลับเป็นคนที่พวกเขาไม่เคยรู้จักว่าเธอนั้นมีตัวตนมาก่อน (เรื่องนี้มีสองคู่นะคะ)
มิติรักชักนำหัวใจ
9.0K·ธันยรัศมิ์ เมื่อเจ้าพ่อมาเฟียจอมเพลย์บอยตัวพ่อผู้เก่งกาจในการต่อสู้ทุกรูปแบบอภิมหาเศรษฐีเจ้าของบริษัทผลิตอาวุธสงครามให้กลุ่มผู้คนผู้มีอิทธิพลต่าง ๆ ทั่วโลก ถูกลุงแท้ ๆ แอบแทงข้างหลังวางยาฆ่าตายฟื้นขึ้นอีกครั้งในร่างองค์ชาย ผู้ที่ใคร ๆ ก็เหยียดหยามเพราะไร้ความสามารถในทุก ๆ ด้านยกเว้นรูปร่างหน้าตาและความหล่อ แม้แต่แม่คู่หมั้นแสนสวยราวกับนางฟ้าก็ยังไม่ต้องการเค้า “หม่อมฉันขอถอนหมั้นกับพระองค์ได้หรือเปล่าเพคะองค์ชาย” “ถอนหมั้นกับข้าแล้วเจ้าจะไปแต่งกับใครงั้นเหรอ ข้าไม่ถอนหมั้นแต่จะเร่งวันอภิเสกให้เร็วขึ้นด้วย” องค์ชายกล่าวและมองมาที่เธอด้วยสายตาที่เจ้าชู้ในแบบที่เธอไม่เคยเห็นสายตาแบบนี้จากคู่หมั้นมาก่อน “ไม่ได้นะเพคะพระวรกายของพระองค์ไม่แข็งแรง หมอหลวงเคยบอกว่าท่านไม่สามารถหลับนอนกับสตรีนางใดได้ หม่อมฉันต้องการแต่งงานกับชายอื่นที่สามารถทำให้หม่อมฉันมีลูกได้เพคะ” “เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องกังวลเหรอก ข้ากลัวแต่ว่าเจ้าจะรับข้าไม่ได้ทั้งคืนต่างหาก สามีเยี่ยงข้าจะทำให้เจ้ามีลูกหัวปีท้ายปีเลยก็ยังได้” ........................................................................................................................ “อ้า องค์ชายลี่หยาง หม่อมฉันหายใจไม่ออกแล้วเพคะ ทำไมถึงท่านช่างทำให้ข้ามีความรู้สึกทรมานเยี่ยงนี้ นี่ท่านคงไม่ได้มีมนต์คาถาใดเป่าใส่ข้าใช่หรือไม่ อ่า ข้ารู้สึกทนไม่ไหวแล้วเพคะ” หนิงจินเอ๋อกล่าวด้วยน้ำเสียงกระเส่าแทบไม่เป็นภาษา เมื่อลิ้นร้ายกาจขององค์ชายยอมถอนจากปากบางแดงชมพูของเธอ เปลี่ยนมาเป็นซุกไซ้สำรวจไปแทบทุกส่วนของร่างกายบาง เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกถอดออกทิ้งข้างเตียงอย่างไม่แยแส ปากหนาเข้าครอบครองดูดดึงยอดบัวงามแลบลิ้นเลียอย่างหิวโหย “องค์ชายนี่ท่าน อ้า อ้า ข้าเสียวไปหมดแล้ว อือ อ่า ข้าไม่ไหวแล้วทรมานเหลือเกินเพคะ ข้าต้องการท่าน ท่านได้โปรดช่วยข้าที” หนิงจินเอ๋อยกสะโพกขึ้นสัมผัสความแข็งขันของส่วนล่างลี่หยางด้วยความรู้สึกที่ดี “โอ องค์ชายดีเหลือเกินเพคะ” “ใจเย็น ๆ สาวน้อย คืนนี้และคืนต่อ ๆ ไปข้าจะเข้าไปอยู่ในตัวเจ้าทุกคืน อ่า อ่า เก่งมากเด็กน้อย ข้าจะสอนเจ้าทุกท่วงท่าเลย ข้าเองชักไม่ไหวแล้ว อ่า หนิงจินเอ๋อข้าต้องการเจ้า” องค์ชายลี่หยางกล่าวร้องครวญครางเมื่อหนิงจินเอ๋อลูบไล้สัมผัสร่างกายของเขาบ้าง องค์ชายลี่หยางรีบจับมือน้อยมากำคุมส่วนล่างของเขารูดขึ้นลงด้วยสีหน้าที่สุดเสียวพึงพอใจ ในขณะที่หนิงจินเอ๋อถึงกับตัวสั่นและตื่นเต้นกับขนาดที่ไม่ธรรมดาใหญ่โตขององค์ชายลี่หยาง พร้อมกับในสมองจินตนาการว่ามันจะเข้าไปอยู่ในร่างกายของเธอได้หรือไม่ องค์ชายลี่หยางไม่รอช้าดันหว่างขาขาวเรียวสวยให้ถ่างออก เมื่อรู้ว่าสาวน้อยคงพร้อมสำหรับเขาแล้ว อาวุธใหญ่โตส่วนล่างกลางกายองค์ชายลี่หยางสอดแทรกเข้าไปในกลีบกุหลาบอย่างช้า ๆ อ่อนโยนถนุถนอมด้วยความยากลำบาก เมื่อผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปสุดทางแล้ว “องค์ชายข้าเจ็บ ได้โปรดนำมันออกไปเถิด” “ทนหน่อยนะหนิงจินเอ๋อ เจ้าจะเจ็บครั้งนี้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ดีขึ้นบ้างหรือไม่ อ่า แน่นเหลือเกินสาวน้อยของข้า” ตับ ตับ ตับ เสียงกระแทรกเนื้อกระทบเนื้อที่เริ่มถี่รัวมากขึ้น เมื่อทั้งสองเริ่มปรับเข้าหากันได้แล้ว องค์ชายลี่หยางใช้ประสบการณ์ทั้งหมดสอนสาวน้อยครั้งแล้วครั้งเล่าในทุกท่วงท่า จนหนิงจินเอ๋อที่เรียนรู้ไวถึงกับลุ่มหลงในราคะที่องค์ชายลี่หยางเติมเต็มให้
โซ่รักเล่ห์เทพบุตร
40.0K·ธันยรัศมิ์ "แด๊ดดี้ตกเครื่องบินตายไปแล้วล่ะ อย่าถามถึงอีกเลยนะคะเด็กดี" "ถ้าแด๊ดดี้ตายไปแล้ว แด๊ดดี้นิสัยดีหรือเปล่าคะคุณครูบอกว่านิสัยดีได้ขึ้นสวรรค์ นิสัยไม่ดีตกนรกค่ะ สรุปแล้วแด๊ดดี้หนูอยู่สวรรค์หรือนรกคะ" ................................................................................................ เธอควรเรียกเค้าว่าเทพบุตรหรือซาตานกันแน่ เพราะสิ่งที่เค้าล่อลวงเธอช่างเจ็บปวดเกินบรรยาย หลอกให้รักฟันแล้วทิ้งใครไม่เจอคงไม่รู้ โซ่รักที่เกิดจากความไร้เดียงสาของเธอทำให้เธอต้องเข้มแข็งขึ้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว "ตื่นแล้วเหรอที่รัก" คำกล่าวทักทายจากปากของคาร์ลอสทำให้แพรอัปสรต้องหันไปมองที่ประตูทั้งน้ำตา "นี่คุณทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง" "ไม่เอาน่าทูนหัวตื่นมาก็โวยวายเลยนะ เมื่อคืนคุณเมามากปล้ำผมทั้งคืนเลยสุดท้ายผมทนไม่ไหวผลก็ออกมาอย่างที่คุณเห็นนั่นแหละ"คาร์ลอสกล่าวแถไปเรื่อยอย่างรู้สึกอยากแกล้งเธอ "ไม่จริงต่อให้ฉันเมาแค่ไหนฉันไม่มีทางที่จะหื่นกับคุณได้หรอกคนเจ้าเล่ห์อย่างคุณ ไปตายซะ" ............................................................................................................ หนึ่งอาทิตย์ต่อมาในขณะที่บรูทกำลังเดินทางผ่านเหล่าสาวสวยประชาสัมพันธ์ของบริษัทมีหญิงสาวคนหนึ่งรีบเดินเข้ามาเรียกเขาเอาไว้ “คุณบรูทคะคุณบรูท” “มีอะไรเหรอครับ” บรูทกล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่ดุดันออกไปเพราะกำลังรีบ “เออ…คือ…” “ขอโทษนะครับคุณประชาสัมพันธ์ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรจะคุยกับผมกรุณาอย่าเรียกรั้งผมเอาไว้เพราะตอนนี้ผมรีบ” บรูทกล่าวออกมาให้กับหญิงสาวสวยคนนั้นจนเธอหน้าซีดหน้าเสียและบรูทก็รีบหันหลังเตรียมเดินจะไป “คือมีเด็กผู้หญิงโทรมาจะขอคุยกับคุณคาร์ลอสน่ะค่ะ”
พรหมลิขิตเล่ห์รักคนเถื่อน
10.0K·ธันยรัศมิ์ วิลเลียมเผลอกดเบอร์จีบสาวผิดจึงกลายเป็นการพบกันที่เหมือนพรหมลิขิต ทำให้วิลเลียมตกหลุมรัก บินข้ามประเทศเพื่อมาตามจีบเธอในรูปแบบเถื่อนๆของเค้า ความรักของวิลเลียมและดาราวดีจะหื่นและฟินแค่ไหนมาติดตามกันค่ะ “ว้าว... โอมายก็อตดาร์ลิ้ง... คุณสวยเซ็กซี่เหลือเกิน” วิลเลียมอุทานออกมาด้วยความตะลึง เพราะไม่คิดว่าค่ำคืนนี้เค้าจะได้เห็นอะไรที่เจริญตาของเค้าอย่างนี้ แถมผู้หญิงในวีดีโอคอลก็ไม่ใช่นุชรีตามรูปถ่ายที่คุณย่าให้วิลเลียมดู แต่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หุ่นบอบบางที่มีทุกส่วนยั่วยวนใจบุรุษเพศเช่นนี้ช่างหายากนัก หน้าอกที่ใหญ่เกินตัว สะโพกกลมมนได้รูปช่วงขาที่เรียวสวยไร้ซึ่งไขมันกับใบหน้าและรอยยิ้มที่เหมือนจะซึมซับเข้าไปในสมองและหัวใจของวิลเลียมจนถอนสายตาไม่ขึ้น ภาพการเคลื่อนไหวของเธอปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนกำหนัดของชายหนุ่มจนพลุ่งพล่านแทบยืนไม่อยู่ “เป็นไงบ้าง ชุดนี้โอเคมั้ยนิโคล” ดาราวดีที่ตอนนี้กำลังหันหลังให้กับโทรศัพท์มือถือเมื่อกล่าวถามเพื่อนไปแล้ว “โอเคมากเลยทูนหัว ผมแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้วอยากหายตัวไปยืนอยู่ต่อหน้าคุณจริง ๆ เลย” “กรี้ด... กรี้ด... “ ดาราวดีกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความตกใจ กับผู้ชายต่างชาติเปลือยอกจนมองเห็นซิกแพคลอนสวยมีขนที่หน้าอกอ่อน ๆ ใบหน้าของชายหนุ่มที่กำลังแสดงความต้องการแบบบุรุษเพศที่มีต่อสตรีที่เค้ากำลังนึกพิศสวาทอยู่นั้น ทำให้เธอถึงกับขนลุกอับอายด้วยความรู้สึกที่แปลก ๆ “คุณเลิกกรี้ดได้แล้วทูนหัว เก็บเสียงเอาไว้ครางใต้ร่างของผมดีกว่า ตอนนี้คุณทำให้ลูกชายผมตื่นจนไม่ยอมนอนแล้ว คุณต้องรับผิดชอบ โอเค้” “กรี้ด... อี๋ไอ้คนโรคจิต ไอ้คนบ้าหน้าไม่อายแกกล้าดียังไงถึงได้แอบมองฉันแบบนี้” ดาราวดีรีบหยิบผ้าขนหนูที่อยู่ใกล้มือที่สุดมาห่อหุ้มร่างกายของเธอไว้ ก่อนที่จะหันมากดวางสายของชายหนุ่มด้วยความโกรธปนอาย “ห้ามวางสายผมเป็นอันขาดไม่งั้นคุณเจอดีแน่ที่รัก” “ฉันไม่ใช่ที่รักของคุณไปตายซะไอ้โรคจิต”
รักนิรันดร์ จอมราชันย์ดินแดนลึกลับ
10.0K·ธันยรัศมิ์ ของขวัญที่กำลังถูกตามฆ่ากลับถูกดูดเข้าไปในมิติดินแดนลึกลับที่เทพเฟยหลงสร้างไว้เพื่อครองรักกับเธอเมื่อหลายหมื่นปีก่อน ความรักที่เทพเฟยหลงมีให้กับเธอและการผจญภัยอันแสนน่าตื่นเต้นนำมาสู่ความรักนิรันดร์ของพวกเขา "อยากหื่นนักใช่ไหม คราวนี้ฉันจะสั่งสอนคุณบ้าง ดูซิว่าคุณจะทนการยั่วยวนจากสตรีเพศจนยอมลุกตื่นจากการนั่งสมาธิหรือเปล่า ฮิ ฮิ ฮิ" ของขวัญนึกคิดในสมองอย่างนึกสนุก ก่อนที่เธอจะทำในสิ่งที่ตลอดทั้งชีวิตวัยสาวของเธอ เธอก็ยังไม่เคยทำกับชายใดมาก่อน ด้วยการเลื่อนผ้าคลุมไหล่ให้ตกลงไปที่แขนเผยเนินอกอวบขาวนวลเนียนและช่วงไหล่ที่เรียวขาวบอบบาง ก่อนที่เธอจะขึ้นไปนั่งตักแกร่งใช้มือทั้งสองโอบล้อมไว้ที่คอหนาสายตามองจ้องใบหน้าหล่อเหลา ฝ่ามือบางลูบไล้ลงมาที่อกแกร่งอย่างยั่วยวน เวลาผ่านไปนับสามสิบนาทีก็ยังไม่มีผลใด ๆ กับเฟยหลงเลย ทำให้ของขวัญมีใบหน้าที่เริ่มหงิกงอและงอนเฟยหลงขึ้นมาอย่างไม่พอใจ "นี่คุณ… นี่คุณ… ได้ยินฉันหรือเปล่าเนี่ย" ของขวัญกล่าวประโยคนี้พร้อมกับใช้นิ้วชี้จิ้มลงไปที่อกแกร่งอย่างแรง ๆ ด้วยความโมโห เพราะเธอพยายามปลุกเขาทุกวิธีทางแล้ว แต่แล้วเธอก็ต้องตกใจอีกครั้ง "กรี๊ด… คุณจะทำอะไรกับฉันเนี่ย" ของขวัญกรีดร้องออกมาเพราะชายหนุ่มกลับลืมตาจับตัวเธอพลิกลงกับเตียงอย่างรวดเร็ว จนเธอเองยังตั้งตัวไม่ทันเลย "ฮ่า ฮ่า ฮ่า หลินเอ๋อนี่เจ้าคงไม่ได้คิดจะมาลักหลับข่มขืนข้าเวลาที่ข้ากำลังเข้าฌานหรอกนะ" เฟยหลงกล่าวพร้อมกับสายตาที่มองตามเนื้อตัวของเธอด้วยสายตาที่แวววาวหยาดเยิ้ม โดยเฉพาะเนินอกที่โชว์ออกมาครึ่งเต้าจากความตั้งใจคิดยั่วยวนเฟยหลง เมื่อตอนที่เฟยหลงกำลังนั่งฌานยังไม่ตื่นนั้น "นี่คุณอย่ามามองหน้าอกฉันนะ" "ทูนหัวเจ้าเป็นคนตั้งใจอยากให้ข้ามองไม่ใช่หรือ แล้วเหตุอันใด ตอนนี้เจ้าถึงจะมาห้ามข้าเพื่อเหตุอันใดเล่า" "เปล่าสักหน่อยฉันไม่ได้ตั้งใจจะอ่อยคุณทั้งนั้นแหละ คุณช่วยลุกออกไปจากตัวของฉันได้ไหม ตัวของคุณออกจะหนักมากขนาดนี้คุณดูสิฉันเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่คุณเล่นทิ้งน้ำหนักลงมาหมดบนตัวของฉันแบบนี้ ฉันจะไม่หนักได้ยังไงกัน" "ฮ่า ฮ่า ฮ่า เมื่อก่อนเจ้าไม่เห็นจะเคยว่าข้าเลย มีแต่ร้องบอกให้ข้าทับแรง ๆ ด้วยซ้ำ" "กรี๊ด… นี่แกพูดประโยคนี้ออกมาได้ยังไงกัน คนหน้าไม่อายช่างหน้าด้านจริง ๆ คนอย่างฉันไม่มีทางขอร้องให้แกทับฉันแรง ๆ ลงมาหรอกนะ"
ยอดรักเล่ห์คนเถื่อน
20.0K·ธันยรัศมิ์ พิณฟ้าไปร่วมงานแต่งเพื่อนแต่ไม่รู้คนเถื่อนที่ไหนตามจีบตามฉุดเธอเป็นเมีย แล้วนี่เธอจะรอดหรือเปล่าเมื่อคนเถื่อนแต่หล่อเกินบรรยายชอบหว่านเสน่ห์เข้าถึงเนื้อถึงตัวทำทุกวิถีทางเพื่อขังเธอไว้กับเค้าตลอดไป "คุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันแบบนี้" "คุณอยากได้สิทธิ์งั้นหรอ เอาไว้ถึงบ้านแล้วผมจะมอบสิทธิ์นั้นให้คุณ หรือจะเอาในรถนี้ก็ได้นะผมยินดีบริการ" ทันทีที่ชายหนุ่มกล่าวประโยคนี้จบลง หญิงสาวก็รีบเปิดกระเป๋าสะพายของตนเอง เพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือจะติดต่อไปหาเพื่อน แต่กลับถูกชายหนุ่มกระชากโทรศัพท์ในมือของเธอไปอย่างรวดเร็ว แล้วเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อแจ็คเก็ตตัวสวยหรูของตนเอง "เอาโทรศัพท์ฉันคืนมานะ คุณก็หน้าตาดีแต่ทำไมนิสัยแย่จัง ไดอาน่าได้ส่งคุณมารับฉันจริงหรือเปล่า หรือว่าคุณเป็นโจรแอบอ้างชอบลักพาตัวผู้หญิง" "ใช่ผมเป็นโจร และผมก็จะลักพาตัวคุณด้วย" "ไอ้บ้า แกกล้าดียังไงจะมาจับฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจจับคุณ" หญิงสาวกล่าวตะโกนออกไปถึงแม้ในจิตใจจะเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายเริ่มสั่นไหวกับคำตอบของชายหนุ่ม ทำให้เธอถึงกับต้องฮึดสู้ยกแขนทั้งสองข้าง หันไปทุบตีที่อกกว้างของชายหนุ่มอย่างไม่ยั้งมือ "หยุดเดี๋ยวนี้นะทูนหัว" "ถ้าคุณอยากให้ฉันหยุด คุณก็สั่งให้คนขับรถของคุณหยุดสิ"
เทพบุตรหวนคืนรัก
28.0K·ธันยรัศมิ์ เพราะพ่อของเธอคิดใช้เล่ห์เหลี่ยมจับเขาให้แต่งงานกับลูกสาวของตัวเอง เขาจึงแก้แค้นคืนกลับไปอย่างสาสม ผู้หญิงที่เขาหลงรักกลับเป็นคนที่เขาเคยเกลียดและทำลายเขาควรทำเช่นไรให้ได้นางฟ้าอย่างเธอและลูกกลับคืนมา "บ้าชิบ… ให้ตายสิ" ชายหนุ่มบ่นอย่างโมโหและโกรธแค้นที่โดนเฒ่าเจ้าเล่ห์หลอกเอาได้ แต่แล้วชายหนุ่มก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อถูกสวมกอดจากด้านหลัง "ช่วย… ช่วยหนูอันด้วยค่ะ ช่วยหนูอันด้วยได้โปรด หนูอันจะไม่ไหวแล้ว" เสียงกระเส่าปนขอร้องบอกกล่าวจากสาวน้อยร่างเนื้อนมไข่ ที่ตอนนี้ตามร่างกายเริ่มมีเหงื่อยออกตามตัวมากขึ้น พร้อมอาการความต้องการแปลก ๆ ที่เหมือนจะทวีขึ้นเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับชาร์ลที่มีอาการไม่แตกต่างกันเลย เพียงแค่ได้สัมผัสลูบไล้ชายหนุ่ม สาวน้อยก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกถึงกับครางเบา ๆ ออกมา "อย่ามาแตะต้องฉันนะยัยเด็กบ้าหน้าซาลาเปา ปล่อย ฉันบอกว่าให้ปล่อยไง โธ่เว้ย…" ชายหนุ่มตะคอกใส่สาวน้อยร่างอวบ ในขณะที่พลิกหันกายตัวเองกลับไปเพื่อเผชิญหน้ากัน สาวน้อยเอื้อมมือโอบรอบคอแกร่งโน้มลง พร้อมกับแนบริมฝีปากถูกไถไปมา ชาร์ลเองเมื่อได้แตะต้องสัมผัสร่างนุ่มนิ่ม กลิ่นกายหอมยั่วยวนความอดทนของชายหนุ่มก็หมดลงทันทีเช่นกัน แม้จะพยายามห้ามตัวเองแล้วก็เถอะ แต่ร่างกายกำลังต้องการการปลดปล่อยอย่างเร่งด่วน ชาร์ลจึงไม่อาจฝืนทนได้อีก "แล้วเธอจะต้องเสียใจแม่ธิดาช้างน้อย ถึงเธอจะไม่ใช่สเปกแบบที่ฉันชอบ ฉันจะไม่รับผิดชอบเธอใด ๆ เป็นอันขาด จำไว้" ............................................................ "มามี้คะ คุณตา แด๊ดดี้สัญญากับแอลลี่แล้วว่า จะกลับเนื้อกลับตัว เป็นคุณพ่อที่ดีสามีที่ดีและลูกเขยที่ดีค่ะ แอลลี่พูดจริงๆ นะคะ แด๊ดดี้ยังบอกอีกว่าแด๊ดดี๊รักพวกเราสองคน เพียงแต่ที่ผ่านมาไม่รู้ว่ามีแอลลี่กับพี่มาร์คก็เท่านั้น มามี้อย่าโกรธแด๊ดดี๊เลยนะคะ เพราะแด๊ดดี๊บอกแอลลี่ว่าถ้าไม่ให้อภัยแด๊ดดี้ แด๊ดดี้ก็จะไปแล้วไม่กลับมาอีก"