Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
จอมนางหมอ
746.0K·weiweiอัจฉริยะทางการแพทย์จากตระกูลหมอแผนโบราณที่เลื่องชื่อว่าตระกูลหมอเทวดาเกิดอุบัติเหตุรถชนข้ามภพมาอยู่ในร่างของบุตรสาวคนโตจวนแม่ทัพผู้โง่เขลาเมื่อนางมาแล้วคู่หมั้นที่เคยทรยศลูกเลี้ยงตระกูลนางจะแก้แค้นเอง
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ
395.0K·หลี่หงนางคืออดีตจอมยุทธ์หญิงฝีมือฉกาจในร่างหญิงสาวอ่อนแอไร้ค่า เขาคือองค์รัชทายาทหนุ่มรูปงาม ในคราบชายอัปลักษณ์ การแต่งงานเกิดขึ้นที่ริมธาร ความเร่าร้อนในค่ำคืนหนึ่งคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
ข้ามภพสยบอ๋องร้าย
507.0K·weiwei"เจ้ากล้าเข้าวังไปขอเสด็จพ่อหย่ากับข้าหรือไม่?" เหอะเจ้าอ๋องหลงตัวเอง "ได้ วันนี้ข้าจะหย่ากับท่านให้ได้" กลัวที่ไหนรู้จักข้าสตรียุคใหม่น้อยไปแล้ว "อยากหย่ากับข้าเพื่อไปอยู่ชายอื่นสินะฝันไปเถอะ.."
ต้องมนต์บุปผา
704.0K·ซีไซต์เพราะอุบัติเหตุรถยนต์ หลังจากฟื้นขึ้นมาหลิวซือซือพบว่าตัวเองได้ย้อนเวลากลับไปยังอดีตเสียแล้ว ด้วยความคิดถึงแม่สุดหัวใจเธอจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะกลับไปยังโลกเดิมที่จากมา เรื่องไม่ง่ายเช่นนั้นเมื่อเธอถูกจับให้แต่งงานกับท่านอ๋องผู้น่าหวาดกลัวผู้หนึ่งโดยไม่อาจหลีกเลี่ยง อีกทั้งยังถูกบุคคลลึกลับคอยไล่ล่าโดยที่ตนเองไม่รู้ว่าได้ทำความผิดอันใดไว้ ด้วยความหวาดกลัวจับใจ สิ่งที่หลิวซือซือคิดได้ในตอนนี้คือ หนีไปให้ไกลที่สุด!! โจวเจ๋อฮั่นน้องชายร่วมอุทรเพียงคนเดียวของฮ่องเต้ บุรุษผู้หล่อเหลาเย็นชายากเข้าถึงและยังเป็นยอดนักรบผู้เกรียงไกร ในวังหนึ่งเขาบังเอิญได้พบสตรีผู้หนึ่งและเกิดต้องตาต้องใจนางเข้า แต่นางผู้นั้นกลับหวาดกลัวและพยายามหนีเขาจนสุดกำลัง "เจ้าจะหนีไปที่ใดได้ในเมื่อใต้หล้านี้ล้วนอยู่ในกำมือของข้า" ถึงนักอ่านค่ะ เรื่องนี้เป็น 1 ในซีรีส์ชุดต้องมนต์บุปผา นะคะ มี 3 เรื่อง รุ่นพ่อแม่ เรื่อง ต้องมนต์บุปผา รุ่นลูกสาว เรื่อง วุ่นรักมนต์ตราคำสาปบุปผา รุ่นลูกชาย (จบซีรีส์) เรื่อง 100 วันรักฉันต้องมีเธอ ทุกเรื่องลงใน แอพ Hinovel จบแล้วทุกเรื่องค่ะ ขอบคุณค่ะ
ชายาไร้ใจ
351.0K·weiweiเหลียงซิน นิติเวชที่ยอดเยี่ยมที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดกลับข้ามภพกลายเป็นพระชายาที่ท่านอ๋องรังเกียจ แถมยัง ถูกเขาทรมานจนเกือบเสียชีวิต นางสาบานว่าจะต้องล้างแค้นให้ได้แล้วหย่ากับเขา แต่เขากลับไล่ตามนาง
ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา
734.0K·ซีไซต์องค์หญิงสิบสามหลินฮุ่ยหมิน เป็นองค์หญิงตกกระป๋องเติบโตขึ้นมาในตำหนักเทพ มีความลับลึกลับที่ไม่อาจบอกผู้ใดได้ นั่นคือในทุกวันพระจันทร์เต็มดวงนางต้องกลายร่างเป็นสัตว์ต่าง ๆ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มที่มีชีวิตรอดจากสงครามเพียงคนเดียวของสกุลหยาง เมื่อกลับมาจากชายแดนตั้งใจเกษียณอายุออกจากราชการเพื่อใช้ชีวิตในจวนอย่างสงบกับท่านย่าของเขา เขามีคู่หมายคือองค์หญิงใหญ่หลินฉี ที่ฝ่าบาทกำลังจะพระราชทานสำรสให้ แต่จับพลัดจับผลู เกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ทำให้เขาล่วงเกินองค์หญิงสิบสามต่อหน้าธารกำนัล ฝ่าบาทจึงทรงยกองค์หญิงสิบสามให้เป็นภรรยาของเขาอีกคน แย่แล้ว!!! สิบสาม เจ้าไม่สามารถแต่งงานได้ หากคนผู้นั้นล่วงรู้ความลับของเจ้า คงคิดว่าเจ้าคือปีศาจ อาจจะสังหารเจ้าให้ตายในดาบเดียว องค์หญิงสิบสามจึงดิ้นรนสุดชีวิต เพื่อที่ไม่ต้องแต่งงานกับแม่ทัพหยางผู้นั้น
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
292.0K·มาชาวีร์เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ +++ “จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน” เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ เจ้าเด็กหน้าตายนี่ ! “เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ “พี่จ้าน” “ท่านพี่” “หรือว่า...สามี” ถานจ้าน “...!” มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ ! ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม” “เจ้าค่ะ” “ยังเด็กเกินไป” “ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !” ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า” “ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง” เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก “หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง “หา หยิบกระโถน ?” “ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก” เซี่ยซือซือ ” ...” เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย “ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้ ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”
ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด
362.0K·ซีไซต์เรื่องย่อ หนานอิงถูกโจรร้ายจับตัวบังเอิญมีคนมาช่วยชีวิต นางถูกจับโยนไปบำเรอสองอ๋องเพราะถูกวางยากำหนัด หนานอิงฟื้นขึ้นมาจากอาการปางตายจึงกลับบ้านตนเอง แต่ถูกขับไล่จากพ่อของนางเพราะทำให้ชื่อเสียงสกุลเสื่อมเสีย สุดท้ายแล้วแม่ของนางต้องมาตายเพราะปกป้องนาง และคนที่จ้างโจรมาฉุดนางคือฮูหยินใหญ่ หนานอิงคับแค้นใจกระทั่งสองอ๋องเข้าช่วยเหลือ และฝึกนางให้กลายเป็นมือสังหารเพื่อกลับมาทวงหนี้แค้น ตัวอย่างบางตอน ท่ามกลางแสงเรืองรองของตะเกียงที่ถูกจุดจนสว่างทั่วจนเกิดเห็นเงาคนในกระโจมอย่างชัดเจน ภายในกระโจมเผยให้เห็นหญิงสาวผิวขาวราวหิมะใบหน้างดงามแดงก่ำร่างของนางกำลังถูกบุรุษสองคนที่มีใบหน้าหล่อเหลารุมรักอย่างเต็มที่ ร่างกายสูงใหญ่กำยำกำลังร่างหนึ่งกำลังก้มหน้าลงต่ำดูดกลืนความอร่อยจากกลีบอวบอูมที่มีหญ้าเส้นบางอ่อนหนุ่มปกปิดอยู่เล็กน้อย ในขณะที่นางคลานในท่าสุนัขก้นโด่งให้บุรุษรูปงามผู้หนึ่งดูดเลียชิมความหอมหวานของกลีบบุปผาอยู่นั้นปากของนางกลับกำลังดูดเอ็นมังกรตัวเขื่องของบุรุษรูปงามอีกคนอย่างอร่อยพร้อมกับครางเสียวไปพร้อมกัน "แผล็บ แผล็บ อ๊า ซี๊ด ให้ตายเถิดแม่นางเจ้าช่างงดงามยิ่งนัก ดูร่องสวย ๆ และกลีบดอกอวบอูมนี้สิ อ๊า ข้าจะไม่ไหวแล้ว" ซู่อ๋องลู่หนิงหวังก้มลงเลียกลีบเกสรอวบอูมทั้งสองของนางอย่างกระหาย เสียงหอบหายใจอันเร่าร้อนของสตรีนามหนานอิงนี้ทำให้เขาแทบคลั่ง มังกรของซู่อ๋องผู้ที่ไปออกรบนานหลายปีแทบจะไม่ได้พบเจอสตรีเลยบัดนี้ฮึกเหิมยิ่ง เขาเงยหน้ามองบุรุษด้านหน้าที่กำลังปล่อยมังกรของคนผู้นั้นให้นางดูดกลืนจนแก้มตอบพร้อมกับเงยหน้าสูดเอาอากาศเข้ามาเต็มปอด เขายิ้มก่อนจะแลบลิ้นไล้เลียกลีบบานต่อ คนผู้นั้นก็ไม่ต่างกันกับเขาพี่ชายต่างมารดาอวิ๋นอ๋องหานเซียวที่กำลังร้องครางด้วยความเสียว ลู่หนิงหวังจับขาของหนานอิงยกขึ้นนิ้วเรียวยาวไล้กลีบบานที่เปิดเผยความงามต่อหน้าเขาอย่างเต็มตา เม็ดทับทิมนั้นสีแดงช่ำเปียกชื้นด้วยน้ำใสจนเต็มร่อง กลีบอวบของนางปิดสนิทร่องรูรักนั้นหุบเข้าหากันอย่างสนิท ลู่หนิงหวังก้มลงแล้วสูดความหวานจากน้ำหวานของหญิงสาวผู้งดงามแปลกหน้าอีกครา "อืม ข้าเข้าใจแล้วว่าเหตุใดจึงหอมหวานเช่นนี้" หานเซียวมองเขา ลู่หนิงหวังจึงเอ่ยว่า "พี่ชายนางผู้นี้ยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน ไม่คิดว่าจะได้กินเนื้อสดเข้าแล้ว เจ้ายังไม่เคยผ่านมือชายหรือ" หนานอิงถูกมือเรียวของลู่หนิงหวังลูบไล้กลีบของตนเองเช่นนั้นพลันรู้สึกใจแทบขาด คำพูดของนางขาดหายไปจากปากไม่อาจอธิบายสิ่งใดได้นอกจากเสียงครางที่หลุดออกมา "ซี๊ด อ๊า ข้าไม่รู้ อ๊า นายท่านได้โปรดเถิดลูบมันอีกครั้ง ดูดตรงนั้นของข้าซี๊ด อ๊า ข้าทนไม่ไหวแล้ว" หนานอิงร่อนสะโพกส่ายโยกไปมาตามแรงมือของเขาด้วยความเสียวซ่าน ลู่หนิงหวังเห็นท่ายั่วราคะอีกทั้งเอวบางของร่างอรชรที่ขยับขึ้นลงแล้วไม่ถามสิ่งใดอีก ลู่หนิงหวังยิ้มแล้วเอ่ยด้วยความกระสัน "นับว่าเป็นของรางวัลที่ดีที่สุดหลังจากศึกสงครามอันยาวนานของข้าทั้งสองคน"
เล่ห์สวาททาสรักจอมมาร(เร่าร้อนโหดเถื่อน)
401.0K·ซีไซต์นางคือจิ้งจอกเก้าหางต้องไปยั่วยวนจอมมารผู้โหดเหี้ยมให้หลุ่มหลงเพื่อยุติสงครามระหว่างแดนสวรรค์และแดนมาร ข่าวลือความร้ายกาจเขานั้นช่างน่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง มีสตรีจากแดนสวรรค์เคยถูกส่งไปทำภาระกิจนี้นับไม่ถ้วน สุดท้ายก็ถูกโยนของจากแดนมารด้วยสภาพสะบักสะบอม นางเดินทางมาที่แดนมารด้วยความหวาดกลัว และโชคดีของนางคือ นางได้รับความช่วยเหลือจากบุรุษผู้งดงามหล่อเหลาที่สุดในสามภพ นาม อาเซี่ยน ที่ช่วยให้นางได้พบกับจอมมารผู้โหดร้ายและอาเซี่ยนยังหาวิธีช่วยนางยั่วยวนจอมมารผู้นั้นได้สำเร็จในที่สุด นางจะทำเช่นไรในเมื่อหัวใจของนางมอบให้อาเซี่ยน แต่ ร่างกายของนางกับโหยหาจอมมารผู้โหดเหี้ยมและต้องการเพียงร่างกายของนางเท่านั้น!!! ตัวอย่างบางตอน ราตรีลึกล้ำขึ้นมาทุกขณะ ฮวาเย่ห์หยวนบัดนี้ถูกมัดขึงไว้กับเสากลางห้องนอนใหญ่ของจอมมาร ขาของนางถูกแยกกว้างออกจากกัน จอมมารนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นใบหน้าซุกอยู่ช่วงกลางลำตัวของสตรีร่างเล็ก เขาครางออกมาด้วยเสียงก้ำกึ่งระหว่างกระหายและรัญจวนใจ เบื้องบนร่างบางของฮวาเย่ห์หยวนยืนอ้าปากหอบกระเส่ารุนแรง ทุกการสัมผัสจากปลายลิ้นของจอมมารที่ดูดกลืนร่างกายของนางอย่างหิวโหยดุจหินร้อนที่นาบลงบนเนื้อสาวที่แผดเผาร่างแบบบางให้กลายเป็นผุยผง ฮวาเย่ห์หยวนร้องครวญครางแอ่นกลีบสวาทเข้าสู่ปากและลิ้นของเขาผู้อยู่เหนือมาร ลำตัวของนางมีเลือดไหลซึมจากการดูดกลืนของเขาหอบสะท้านขึ้นลงหาได้มีความเจ็บปวดอันใดจะมาเทียบเท่าอารมณ์เสียวซ่านที่จอมมารกำลังปรนเปรอ มือที่ถูกเขามัดรวมไว้ด้านหลังเสาจับกันแน่นเมื่ออารมณ์พุ่งสูงขึ้น "ได้โปรดปลดปล่อยข้าเถิด ข้าไม่ไหวแล้ว" นางอ้อนวอนเสียงสั่นเครือ ใบหน้างดงามหยาดเยิ้มยั่วยวนกัดปากกลั้นใจทุกครั้งที่โดนลิ้นร้อนจ้วงแทงลงมา "นี่หรือคิดจะเป็นทาสของข้าตลอดไปไม่ทันไรเจ้าก็อ้อนวอนให้ข้าปลดปล่อยเสียแล้ว" เขาแบะขาของนางกว้างขึ้นแล้วดึงขาเรียวมาพาดบ่าของเขาไว้ ก้มใบหน้าซุกไซร้ดูดกลืนความหวานอย่างย่ามใจ ใบหน้าของนางแหงนเงยขึ้นทรมานด้วยความต้องการสัมผัสร่างของลูบไล้เขาแต่กลับโดนเขามัดมือไว้กับเสาเช่นนี้จึงทำได้แต่มองเขาด้วยความหิวกระหาย ผมยาวของนางระอยู่กับบั้นเอวและเชิงสะโพกกลมงดงาม ดวงตาฉ่ำเยิ้มคอยมองเขาดูดกลืนตนเองด้วยความปรารถนา ปากของนางเผยอ ส่งเสียงครางตอบรับการรุกรานจากปากและลิ้นของเขา จอมมารเหลือบตาขึ้นมองเห็นปทุมถันคู่งามพวยพุ่งตระหง่านเปลือยขาวสล้างภายใต้ความมืด เม็ดบัวชูชันรอคอยให้เขาขยับร่างเข้าไปดูดชิม กิริยาเปิดเผยและร่านรักของนางทำให้จอมมารยิ่งกระหายอยากจะมอบความทรมานที่วาบหวามให้กับนางมากขึ้น มือของเขายกขึ้นกอบกุมพุ่มปทุมถันอวบใหญ่สมบูรณ์เต่งตึงไว้เต็มกำ ในขณะที่ปากดูดเลียติ่งเกสรรับรู้ถึงความนุ่มยุ่นน้ำทิพย์หยาดเยิ้มของนาง ดูเหมือนว่าสิ่งเหล่านี้นอกจากจะไม่สามารถดับความรุ่มร้อนที่กำลังก่อเป็นพายุลูกใหญ่ได้กลับยิ่งทำให้จอมมารกระหายจัดเพิ่มขึ้น ฮวาเย่ห์หยวนขาสั่นระริกเมื่อเขาปักลิ้นจาบจ้วงลงมา จอมมารใช้ปลายลิ้นวนรอบเกสรกุหลาบและปากทางเข้าถ้ำสวาทของนางช้าๆ ฮวาเย่ห์หยวนกลับต้องการมากกว่านั้น นางอยากให้เขาอยู่ในกายของนาง รักนางกระแทกร่างของนางแต่กระนั้นก็ยังรอคอยด้วยใจระทึกหวังให้เขาดูดกลืนนางด้วยปลายลิ้นอยู่เช่นนี้
เหมยกุ้ยฮวา ชายาซ่อนพิษ (玫瑰 公主隐藏毒药)
330.0K·Lin Mei Gui (琳玫瑰)หากตามนิยายทั่วไปล้วนข้ามภพแบบไม่ทันตั้งตัว นี่คงเป็นนิยายสวนกระแส เพราะ เหมยกุ้ยฮวา เกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เธอถูกเลี้ยงดูเยี่ยงสตรียุคโบราณ หลักสามเชื่อฟังสี่จรรยา ศาสตร์ศิลป์ทั้งสี่ พิณ หมาก อักษร วาดภาพ นางล้วนเชี่ยวชาญ เหมยกุ้ยฮวา คุณหมอสาวผู้สืบทอดคำสั่งจากบรรพบุรุษให้เตรียมตัวข้ามมิติเวลา เน้นย้ำต้องรักษาสกุลให้อยู่รอดปลอดภัย เธอถูกบังคับจับเรียนเยี่ยงสตรีโบราณ ยังดีที่ได้เรียนหมอสมใจ เฮอะ!!! ข้ามมิติเวลา นี่มันเรื่องเหลวไหลอะไรกัน แต่....ไอน์สไตน์ช่วยด้วย!!! .....ระหว่างขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพรมาทำวิจัยเพื่อทำปริญญาโท เธอดันพลาดตกเขา แล้วข้ามมิติเวลามาได้จริง เมื่อทำอะไรไม่ได้เธอจึงหวังเพียงใช้ชีวิตให้ดี แต่งงานสืบสกุลตามคำสั่งบรรพบุรุษ ง่ายถึงเพียงนี้ ที่ใดกัน!!! เหตุใดยามข้ามเวลามาถึงจึงยากนักเล่า ด้วยร่างกายใหม่วัยเพียงห้าขวบปี ทั้งยังถูกมองว่าสติเลอะเลือน บุรุษวุ่นวาย สงครามดุเดือด เธอจะใช้ชีวิตสงบได้อย่างไร นี่มิใช่ทำร้ายกันเกินไปหรอกหรือ จากเด็กน้อยเข้าสู่วัยสาว ท่ามกลางการแก่งแย่งชิงตำแหน่ง สงครามระหว่างแว่นแคว้นที่ต้องการเพียงใช้ชีวิตอย่างสงบ กลับถูกใช้เป็นหมากทำร้ายผู้คนรอบตัวครั้งแล้วครั้งเล่า หากยังทำตัวสงบเสงี่ยมต่อไปจะมีชีวิตรอดเพื่อสืบสกุลได้อย่างไร เพื่อรักษาสกุลเจ้าของร่างให้อยู่รอด และสืบทอดสกุลเดิมตามคำสั่งบรรพบุรุษ เธอจึงเผยพิษที่เก็บซ่อนไว้ "แม้นหมอยาต่ำต้อยอย่างกระหม่อม มิอาจมีลมหายใจต่อไปได้ ขอเพียงพระองค์ทรงพระเมตตา ละเว้นคนที่เหลือ ชีวิตนี้ก็ไม่เสียดายแล้ว" ลมสารทโชยฉ่ำชื่น จันทร์คืนสารทแสงเด่นงามใบไม้ร่วงสุมซ่านตาม ยามหนาวนกเนาหวาดบินสุดถวิลจะพบกันวันใดเล่า ยามราตรีนี้สิเศร้าสุดจินต์ นิยายเรื่องนี้ แต่งตามจินตนาการของผู้แต่ง ไม่อิงประวัติศาสตร์ ไม่อิงสถานที่จริง ใช้ความชอบส่วนตัวล้วนๆสำนวน คำ อาจไม่สละสลวย ขัดจิตขัดใจไปบ้าง หรือมีความผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ยินดี และ น้อมรับคำติชม เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขในอนาคต ใครเป็นแฟนนิยายนางเอกเก่ง ฉลาด ทันคน ไม่ควรพลาดใครเป็นแฟนพระเอกสายหลัว หลงเมีย รักเมีย ไม่ควรพลาด ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ^^
ร้ายพ่ายกลายรัก
157.0K·หลี่หงคำโปรย เขาเป็นถึงแม่ทัพผู้เกรียงไกร แต่กลับถูกวางยาปลุกกำหนัดได้เสียกับสตรีนางหนึ่งจนต้องแต่งงานกันด้วยแผนการอันแยบยลของนาง แต่เหตุไฉนไยนางถึงไม่ยินดี บัดซบ! คำนำ เมื่อคนสองคนที่มีนิสัยต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนหนึ่งแข็งกระด้างดุดันอีกคนนุ่มนิ่มนุ่มนวล บังเอิญได้เสียกันและต้องแต่งงานกันด้วยความเข้าใจผิด แล้วอย่างนี้ชีวิตคู่ของพวกเขาจะรอดหรือไม่ ฟงชินหยาง มึน โหด ห่าม หื่น งี่เง่าแต่รักเมีย หลิงเวย นุ่มนิ่มนุ่มนวล อ่อนหวาน เป็นสตรีเรียบร้อย พูดน้อย ขี้กลัว หื่นหลบใน คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่มีเทพไม่มีเซียน ไม่หนักไม่ดราม่าเนื้อหาไม่ได้เข้มข้นนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นแนว รักโรแมนติกคอมมิดี้ มี NC แค่นั้นค่ะ
ม่านหทัยชายาโฉมสะคราญ
303.0K·เซี่ยจือจื่อ"มาทำนกเขาข้าแข็งแกร่งแล้วคิดจะหนีงั้นรึ?" หลินหวานหว่านไม่คิดไม่ฝันเลยว่าตัวเองนั้นอดไม่ได้ที่จะวางยาราคะให้แม่เลี้ยงใจร้าย ดันบังเอิญทำให้นกเขาอ๋องอำมหิตขันขึ้นมาซะงั้น ถึงขนาดที่ว่ามาจับดัวนางไปรวบรัดตัดตอนซะเลย ขณะที่ถูกเขาทิ้งลงบนเตียง นางอยากขัดขืน:"ท่านอ๋องเพคะ ข้าแรงไม่ดีพอ" "ตัดมือทั้งสองข้างหรือว่าจับตอนเป็นมนุษย์หมูดีรึ?"อ๋องอำมหิตแสยะยิ้ม "ท่านอ๋อง ข้ายังเก็บสินเดิมไม่ครบเลย!" อ๋องอำมหิตเขยิบใกล้เข้ามา:"สองส่วนสามของร้านค้าในเมืองหลวงยกให้เจ้า หนึ่งส่วนที่เหลือเป็นของลูก ดีไหมจ๊ะ?" หลินหวานหว่านงงงัน:"ลูกมาจากไหนเพคะ?" อ๋องอำมหิตทำเนียน:"ก็ทำมันขึ้นมาไงจ๊ะ!"
เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook)
239.0K·ซีฟางกั๋วเจีย/เอสเต้อุบัติเหตุรถม้าตกเขาทำให้ว่าที่พระชายาขององค์ชายสิบห้าต้องสิ้นชีพ แต่วิญญาณของนางกลับไปอยู่ในร่างของบุตรสาวนอกสมรสของเจ้ากรมกลาโหม เดิมทีนางคิดว่าจะใช้ชีวิตใหม่โดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับราชสำนัก แต่กลับได้ยินความลับที่ว่า...แท้จริงการตายของนางในชาติก่อนเป็นเพราะแผนชั่วของคนบางคน นางจึงคิดจะสืบหาคนร้ายตัวจริงเพื่อล้างแค้น! *** E-book ทุกเล่มมีจำหน่ายที่ mebmarket.com นะคะ ค้นหาชื่อเรื่องได้เลยค่ะ ***ไรท์จะพยายามอัพทุกวันนะคะ วันละ 3 บทค่ะ
ชายาร้ายที่ไม่ได้รัก
210.0K·ซีไซต์นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"
ข้ามเวลามาเป็นภรรยาสามีขาพิการ
169.0K·เยว่หลงเรื่องย่อ เยว่ฉีตื่นขึ้นมาในห้องกลางเก่ากลางใหม่ มองมือซูบผอมตรงหน้าที่ไม่คล้ายมือของเธอเลยสักนิด หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนจะพบว่าภายในห้องมีใครอีกคนกำลังมองมา บุรุษหนุ่มใบหน้าหล่อเหลา งดงาม ทว่าน่าเสียดายที่เขานั่งอยู่บนรถเข็น ไม่นานความทรงจำที่ไม่คล้ายใช่ของเธอพลันแล่นผ่านสมองให้ความรู้สึกปวดแปลบยากจะทน หลังผ่านความเจ็บปวดเหล่านั้นมา เธอจึงได้รู้ว่า เจ้าของร่างถูกบุคคลลึกลับซื้อมาจากตลาดทาส ก่อนจะพาไปทิ้งกลางป่าและเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา บุรุษขาพิการตรงหน้าคือสามีที่พึ่งตบแต่งกันไปของเจ้าของร่าง ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้สัมผัสความอัศจรรย์ที่เรียกว่าการสวมร่าง เยว่ฉีมองพินิจพิเคราะห์ ในโลกไม่คุ้นชินใบนี้สิ่งที่นางพอจะเรียกว่าครอบครัวได้คือบุรุษตรงหน้า แม้ขาจะใช้การไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงเขาดีกับนางก็พอ เธอคืดเช่นนั้น พร้อมกับยื่นมือออกไป "ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าหวังว่าเราจะมีแต่ความใจดีให้แก่กัน"
ของรัก ของหวง อ๋องอำมหิต
180.0K·ซีไซต์วิญญาณฮองเฮาชั่วร้ายต้องเข้ามาอยู่ในร่างสตรีอ่อนแอเพื่อทำความดีชดใช้ความผิดที่เคยก่อ แต่เวรกรรมของนางกลับไม่สิ้นสุด เมื่อของแถมที่นางได้รับนั้นคือคู่หมั้นที่วิปริตเย็นชาและยังเป็นโรคประสาทบ้าตัณหาผู้หนึ่ง!
จอมดาบปราบเซียน
329.0K·zerovณ ปีที่ 197 ยุคสมัยแห่งการฝึกตนเพื่อแสวงหา ความแข็งแกร่งและการบรรลุจุดสูงสุดของการเป็นเซียน จึงมีผู้เก่งกาจมากมายทั่วหล้าที่สามารถบรรลุการเป็นเซียนได้ แม้จะมีผู้เก่งกาจมากมายเพียงใด แต่ไม่มีใครเก่งกาจเทียบเท่าผู้บรรลุเซียนคนแรกนั้นคือ หวิ๋นอิงเทียน ผู้ก่อตั้งสำนักอันดับ 1 ของดินแดนฉินนามสำนักหวิ๋นเทียนแห่งนี้
ย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด
191.0K·ซีไซต์เมื่อย้อนเวลามาอยู่ในยุคโบราณที่ผู้ชายล้วนมีสามภรรยาสี่อนุ จื่อรั่วอิงจึงมองหาบุรุษที่จะทำให้นางใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและได้รู้ว่ามีอ๋องผู้หนึ่งไร้ภรรยาและตาบอดเขาคือคนไม่มีใครเอา"สวรรค์ให้ทางรอดข้าแล้ว"
ภพนี้ตราบภิรมย์รัก
240.0K·ท้อเยาเยานางเป็นบุตรีเอกแห่งจวนราชเลขา แล้วยังเป็นหลานจ้าวอภิมหาเศรษฐีในใต้หล้า พี่ชายแปดคนต่างเป็นบุรุษยอดฝีมือ ล้วนแต่โปรดปรานนางดั่งเพชรเม็ดงาม แล้วยังหมั้นหมายจิ่งอ๋องผู้สูงศักดิ์ แต่นางกลับหูหนวกตาบอด ไปเชื่อหญิงโฉดชายชั่ว สุดท้ายได้หมดลมหายใจ เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง หลินเมิ่งหวันประหลาดใจยิ่งนัก พบว่าตัวเองเกิดใหม่กลับไปสู่ตอนคืนวันแต่งงานนั้น มองดูใบหน้าอันเย็นชาของพระคู่หมั้น หลินเมิ่งหวันกล่าวอย่างเชื่องชองว่า：“ข้าผิดไปแล้ว！ข้าจะใช้ชีวิตดีๆกับท่าน” จิ่งอ๋อง：？？？ถึงแม้จะไม่ค่อยเชื่อ แต่คำพูดนี้ทำให้เขารู้สึกใจสั่นโดยไม่รู้ตัว นาง พิษหมอคู่...
แม่นาง! มาเป็นฮูหยินข้าเถิด
176.0K·ถานเซียงนางผู้หมดศรัทธากับความรัก จนกลายเป็นเข็ดขยาด กับเขา ผู้มีความหลังฝังใจจนไม่คิดออกเรือนกับผู้ใด ***** “แม่นาง หากเจ้ารับข้าไว้เป็นสามี เจ้าจะได้ตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพไปครอง...ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ หากเจ้าตอบตกลงภายในหนึ่งเค่อ ทรัพย์สมบัติในจวนข้าจะเป็นของเจ้าครึ่งหนึ่งทันที” “....” “แต่หากเจ้าตอบตกลงตอนนี้ ข้าจะแถมม้าอีกห้าตัวและข้าวสารอีกห้าเกวียนให้เจ้าเพื่อเป็นของกำนัล” “....” “ตกลงเลยหรือไม่ สามีเช่นข้าไม่ได้หาง่ายๆ หรอกนะ” หญิงสาวได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ มือบางคว้าถ้วยน้ำชาที่วางอยู่ข้างๆ ขว้างใส่ร่างสูงทันที “ออกไปนะเจ้าหมีบ้า สามีอันใดข้าไม่ต้องการ!”
