3

เสียงทักทายที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

"อ้าว พิซ! พิม!"

ทั้งสองคนหันไปมอง พบกับมีนากับโจ เพื่อนที่ลงเรียนวิชาสัมมาฯด้วยกัน แต่ไม่สนิทกัน มีนาเป็นสาวสวยผมยาวตรง ในขณะที่โจเป็นหนุ่มร่างสูง ผิวเข้ม ทั้งสองคนมักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ

"อ้าว มีนา โจ! มาด้วยกันเหรอ" พิซซ่ายิ้มทักทาย

มีนากวาดสายตามาเห็นภัทรที่นั่งอยู่มองมาทางพิมโรสด้วยความสงสัย

"แล้ว... นี่ใครเหรอพิม ไม่เคยเห็นหน้าเลย โอ๊ะ! ทำงานที่บริษัท..." เธอถามพลางเลิกคิ้วเล็กน้อย

โจเองก็มองภัทรด้วยความสงสัยเช่นกัน

"ใช่ๆ แล้วทำไมพวกเธอถึงเลี้ยงข้าวผู้ชายคนนี้ล่ะ เป็นเพื่อนใหม่เหรอ หรือว่า..." โจเว้นคำพูดสุดท้ายไว้ มองหน้าพิมโรสอย่างมีเลศนัย

พิมโรสหน้าแดงเล็กน้อยพิซซ่ รีบตอบแทนพิมโรสว่า

"อ๋อ... นี่ ภัทรเป็นเพื่อนพิซเองมีไรหรา”

มีนาและโจเบิกตากว้างพร้อมกัน

"จริงเหรอเนี่ย!” มีนารีบถาม

โจมองภัทรด้วยความสนใจ และมีนายังคงมองพิมโรสด้วยความสงสัย

"แล้ว... สรุปเขาเป็นอะไรกับพิมเหรอ เป็นเพื่อนใหม่เฉยๆ ใช่ไหม" เธอถามพลางเหลือบมองหน้าพิมโรสกับภัทรสลับกันอย่างจับผิด

พิมโรสรีบตอบเสียงสูงเล็กน้อย

"ก็... ก็เป็นเพื่อน มีอะไรอีกมั้ย” เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อยกับคำถามของมีนา

พิซซ่าพูดพลางดึงแขนพิมโรสเดินไปร้านโรตีแกงเขียวหวาน

มีนายังคงมีสีหน้าสงสัย แต่ก็พยักหน้าตามพิซซ่า ทั้งมีนาและโจหันมายิ้มให้ภัทรอย่างเป็นมิตร

"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

ภัทรยิ้มรับไมตรีจากเพื่อนใหม่ของพิมโรสและพิซซ่าที่ทั้งคู่มีดวงตาเปล่งประกายอย่างจับผิด เขารู้สึกได้ถึงความไม่สนิทสนมของทั้งสอง แต่ไม่แปลกใจที่เธอไม่ได้แนะนำเขาด้วยซ้ำ

ทั้งสองหยิบถาดอาหารแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ ซึ่งภัทรยังนั่งรออย่างเรียบร้อย พิซซ่ายื่นจานให้พร้อมรอยยิ้ม ส่วนพิมโรสพูดว่า

“ โรตีแกงเนื้อ ค่ะ”

บนโต๊ะมีอาหารวางเรียงราย พิซซ่าสั่งข้าวมันไก่จานใหญ่พร้อมน้ำซุปถ้วยโต พิมโรสเลือกโรตีแกงเขียวหวานดูเหมือนมีแต่มะเขือไม่มีเนื้อสัตว์ ภัทรจึงถามขึ้นว่า

“คุณพิมโรส ทาน vegetarian หรือเปล่าครับ”

“เอ่อ..ป่าวค่ะแค่ไม่ทานเนื้อแล้วก็หมูค่ะ”

ทั้งสามคนเริ่มลงมือทานอาหารกันอย่างสบายๆ พิซซ่าเคี้ยวข้าวมันไก่ตุ้ยๆ พลางชวนคุยอย่างสนุกสนาน

"โรงอาหารที่นี่อาหารอร่อยใช้ได้เลยนะใช่มั้ยค่ะคุณภัทร"

"อืม อร่อยดีครับ”

ระหว่างทานอาหาร พิซซ่าก็พูดคุยกันถึงเรื่องต่างๆ ในมหาวิทยาลัย ทั้งเรื่องเรียน กิจกรรมชมรม และอาจารย์ที่สอน พิซซ่าเล่าเรื่องตลกๆ ที่เจอในคลาสเรียน ทำให้พิมโรสและภัทรหัวเราะออกมาอย่างขำขัน

แต่สำหรับ ภัทรเองไม่ค่อยพูดถึงเรื่องของตัวเอง แต่เขานั่งฟังด้านท่าทีสุภาพและถ่อมตัว ทำให้พิซซ่าและพิมโรสรู้สึกประทับใจในความมีน้ำใจของเขา