บทที่ 9 : ข่าวลือ

มีข่าวลือเรื่องของเฟรย์กับอาจารย์อัจฉริยะจากมหานครกลางออกไปว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ลับต่อกัน เฟรย์ไม่ได้รักออทัมเพียงแค่หลอกใช้เพราะตระกูลของเขามีอำนาจเท่านั้นเอง

ออทัมหน้าดำคร่ำเครียดไม่ได้ออกมาพูดอะไรและไม่ได้มาพูดคุยกับเฟรย์เป็นการส่วนตัวด้วย ในใจไม่รู้สึกยอมรับและไม่เชื่อข่าวลืออย่างสิ้นเชิง

ส่วนสายฟ้าและชินเพเมื่อมีข่าวออกมาแล้วก็ไม่ได้ทำอะไร ตีหน้ามึนไม่รู้ไม่ชี้ไม่ตอบคำถามใดๆ ทั้งสิ้น ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ยังเป็นปริศนาคลุมเครือให้ผู้คนสงสัยค้างคาใจกันต่อไป

แต่กับเอลเดนและรีลิน่า สายฟ้ายอมตอบคำถามพวกเขานิดหน่อย ความสัมพันธ์นี้ไม่ได้คลุมเครือแต่สายฟ้าถูกขอแต่งงานไปแล้วต่างหาก ซึ่งเธอยังไม่ได้ตอบตกลง

แฟนคลับไร้สติทั้งสองรู้สึกกระวนกระวาย ภัยที่แท้จริงไม่ใช่ออทัมแต่เป็นอาจารย์อัจฉริยะคนนั้นต่างหาก ยังดีที่ท่านเฟรย์ของพวกเขาไม่ได้ตอบตกลงแต่งงานไปซะก่อน

“แต่จะว่าไปแล้วผมก็ไม่ได้เปิดเผยแท้ๆ ข่าวลือนี่มันมาจากไหนกันนะ ทำชื่อเสียงผมเสียหายไปไม่น้อยเลย คนที่ทำต้องเป็นศัตรูของผมแน่ๆ” สายฟ้าพูดลอยๆ อีกหน ท่าทางดูไม่ค่อยใส่ใจแต่สองแฟนคลับนั้นขมวดคิ้วมุ่น

เรื่องนี้มีเงื่อนงำจริงๆ และศัตรูของเฟรย์ที่เด่นชัดก็ไม่ใช่ใครอื่น

ดีลักซ์ ดูรัมเฮล!

ทั้งสองลงมือสืบไม่นานก็รู้ตัวผู้กระทำ และจัดการตอบโต้กลับไปโดยไม่ต้องให้สายห้าลงมือสั่งการเลยแม้แต่น้อย จะมีก็แค่เอ่ยคำแนะนำเพื่อความโรคจิตบ้างก็เท่านั้นเอง

สงครามน้ำลายและข่าวลือระหว่างกลุ่มของดีลักซ์และสายฟ้าปะทะกันอยู่เป็นเดือนจนกระทั่งถึงการสอบเก็บคะแนนภาคปฏิบัติ นักเรียนชั้นปีที่สองต้องไปต่อสู้กับสัตว์อสูรในป่าและเอาชีวิตรอดอยู่ในนั้นรวมเจ็ดวัน นอกจากได้คะแนนสอบแล้วยังได้รับรางวัลจากทางราชวังหลวงเป็นไข่กำเนิดภูตเพื่อทำพันธสัญญาด้วย มีรางวัลล่อใจขนาดนี้นักเรียนย่อมคึกคักเป็นธรรมดา

แต่นั่นก็ไม่ใช่สำหรับสายฟ้า เพราะเธอร่วมงานนี้เพื่อมาตายต่างหาก!

เพื่อไม่ให้เป็นการผิดเนื้อเรื่องในช่วงกลางนี้ ตัวตนของเฟรย์จำเป็นต้องหายไปสักระยะ ไม่อย่างนั้นจะเปลี่ยนจุดจบไม่ได้ สายฟ้าก็ไม่ได้อยากจะหลงตัวเอง แต่ถ้าเธอเข้าร่วมสงครามจริงๆ พระเอกไม่ได้เกิดอ่ะบอกเลย!

“เอลเดน รีลิน่า” สายฟ้าเอ่ยทักทั้งสองคนที่เดินเข้ามารวมกลุ่มกับเขา ในการสอบครั้งนี้ไม่จำกัดว่าจะต้องสอบคนเดียวหรือสอบเป็นกลุ่ม แบบกลุ่มก็แค่หารคะแนนเท่านั้นเอง

“อรุณสวัสดิ์ท่านเฟรย์” สองแฟนคลับไร้สติของเฟรย์ยิ้มทักทายกลับเช่นกัน ทั้งคู่ดูมีความตื่นเต้นน้อยๆ กับการสอบครั้งนี้

“เตรียมตัวมาพร้อมแล้วสินะ?”

“เรียบร้อยแล้ว!”

“ดี เมื่อเข้าไปแล้วก็ระวังตัวให้มากๆ ป่าเป็นสถานที่อันตราย อย่าได้ลดความระมัดระวัง สังเกตความเคลื่อนไหวจากบนต้นไม้เป็นระยะด้วย ระวังเรื่องจุดอับสายตา ผมคงเตือนพวกเธอได้เพียงเท่านี้ และขอให้จำเอาไว้... ชีวิตสำคัญที่สุดรักษาตัวด้วย”

“ท่านเฟรย์?” ทั้งสองดูเหมือนไม่เข้าใจว่าทำไมเฟรย์ถึงพูดเตือนมากมายขนาดนั้นทั้งที่พวกเขาก็เข้าไปด้วยกัน แต่ดูจากสีหน้ายิ้มเรื่อยเฉื่อยแล้วก็คิดไม่มีอะไร

“ก็แค่เป็นห่วงเท่านั้น” เขาตอบตัดบทไปแบบนั้น แล้วหันไปมองทางดีลักซ์ที่ยืนประกบออทัมอย่างสม่ำเสมอ รอบกายมีชายหนุ่มอีกหลายคนรายล้อม พวกเขาพูดคุยกันอย่างตื่นเต้นที่จะได้เข้าไปต่อสู้ สายฟ้ายิ้มแสยะ

เดี๋ยวได้รู้ว่ามันจะตื่นเต้นแค่ไหน

“ฮัน... เฟรย์ครับ” ชินเพเดินเข้ามาหาอย่างเปิดเผย เพราะข่าวลือที่ออกไปไม่จำเป็นที่จะต้องปิดบังความสัมพันธ์และความรู้สึกแล้ว เขายิ้มนุ่มละมุนชวนให้ใครเห็นเป็นต้องใจสั่น แต่นั่นยังไม่อาจสั่นคลอนความตายด้านของสายฟ้า

“มีอะไรเหรอชิน?”

“ระวังตัวให้มากๆ งานนี้มีอะไรแอบแฝง” เขาพูดอย่างเคร่งเครียด

ถึงชินเพจะไม่ได้สนใจใครหน้าไหนแต่ข่าวสารที่เขาได้รับรู้นั้นไม่เคยขาด สถานการณ์รอบทวีปเป็นอย่างไร มหานครกลางก็สามารถรับรู้ข่าวสารได้ครอบคลุม รู้ทุกความเคลื่อนไหวไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่

ที่เขาไม่รู้คือพฤติกรรมและแผนการของเฟรย์

ตั้งแต่แรกรู้จักจนถึงตอนนี้อีกฝ่ายทำอะไรไม่มีเหตุผลไปมากตั้งแต่การส่งพวกนักเลง หัวขโมยและขอทานที่รักตัวกลัวตายไปเมืองชายแดน ไปเฉยๆ ไม่มีคำบอกเล่าหรือแผนการอะไรให้คากเดา หรืออาจจะแค่ส่งไปเพราะแค่ขวางหูขวางตาก็ได้ แต่ถึงคนเหล่านั้นจะไล่จากที่นี่ไปได้ก็ยังไปก่อเรื่องที่เมืองอื่นอยู่ดี

ตามมาด้วยเรื่องการลดบทบาทของครอบครัวตัวเองลงมีความปลีกวิเวก นี่ถ้าไม่ติดเรื่องบรรดาศักดิ์มาร์ควิสของผู้นำตระกูล เขาคิดว่าเฟรย์คงพาครอบครัวออกจากเมืองหลวงไปแล้ว

หรืออีกฝ่ายเตรียมจะไปที่มหานครกลางกัน?

นี่ก็แค่การคาดเดาของชินเพจากสถานการณ์ แต่เขาไม่เคยคาดเดาความคิดของสายฟ้าออกจริงๆ อีกฝ่ายดูชั่วร้ายแบบไม่มีนัยสำคัญ แต่ทุกย่างก้าวเหมือนพร้อมบีบบังคับกดดันให้ต้องศิโรราบอย่างไม่มีเหตุผล ตัวอย่างดูได้จากดีลักซ์ ดูรัมเฮลคนนั้น

ถ้าไม่ใช่ว่าเฟรย์กดดันแบบไม่เคยจริงจัง ดีลักซ์คงไม่สามารถลอยหน้าลอยตาอยู่อย่างนี้พร้อมกับออทัมคนนั้นได้

เรื่องในการสอบครั้งนี้ก็เหมือนกัน เขารู้ว่าเฟรย์รู้เรื่องการลอบโจมตี สายข่าวของเฟรย์เองก็อยู่ในระดับครอบคลุมทวีปได้อย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน ซึ่งเขาจับตัวสายข่าวเหล่านั้นไม่ได้สักคน เรียกว่ามีฝีมือสูงที่แม้แต่คนของมหานครกลางยังต้องยอมแพ้

แน่นอน สายข่าวทั่วไปหรือจะสู้กระดานข่าวสารของระบบวายร้าย

เรื่องโกงๆ ขอให้บอกเหอะ สายฟ้าเชี่ยวชาญ!

“เรื่องแอบแฝงอะไร ชินคิดมากแล้วครับ” สายฟ้ารู้ว่าเขารู้ข่าวการว่าจะมีการโจมตี แต่อีกฝ่ายไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณชนให้แตกตื่นเรียกว่ารู้ความทีเดียว

“เราจะไม่ห้าม... แต่ถ้าไม่ไหวก็เรียกนะครับ” ชินเพเอ่ยอย่างจริงจัง เขารู้ตัวว่าห้ามสายฟ้าในครั้งนี้ไม่ได้ นี่เป็นการสอบ มีความสำคัญสำหรับนักเรียนมากนัก

“อืม” สายฟ้ายิ้มกว้าง รอยยิ้มชั่วร้ายที่พึงพอใจนั่นทำให้ชินเพรู้สึกตาพร่า ส่วนแฟนคลับไร้สติของเฟรย์ทั้งสองคนนั้นก็มองเขม่นเขาอย่างจริงจังมากกว่าเดิม

“อาจารย์ชินเพคะ เดี๋ยวการสอบจะเริ่มเชิญอาจารย์ออกไปทางนู้นนะคะ” รีลิน่าเอ่ยปากไล่พร้อมชี้ไปยังกลุ่มอาจารย์ที่กำลังเตรียมความพร้อม เอลเดนพยักหน้าสนับสนุนขรึมๆ

“ใช่ครับอาจารย์ การมายืนอยู่อย่างนี้จะทำให้คนเข้าใจผิดคิดว่าท่านเฟรย์จะโกงโดยที่อาจารย์เป็นผู้ให้ท้ายได้นะครับ”

โปรดอย่าทำให้ท่านเฟรย์ผู้ผุดผ่อง(?) ดีงาม(?) ของพวกเขาต้องมัวหมองนะ!

ผู้ผุดผ่องดีงามในมโนของชาวบ้านพยักหน้า เรื่องนี้เห็นด้วย ที่สำคัญคือเธอไม่อยากให้ชินเข้ามาก้าวก่าย เพราะด้วยพละกำลังของเขาแล้ว นักฆ่าพวกนั้นคงตายเร็วขึ้นกว่าเนื้อเรื่องดั้งเดิมที่ระบบกำหนดอาจทำให้แผนเขาเสียหายได้

เพราะงั้นกับไปเถอะพ่อคุณ!

เมื่อถูกไล่ชินเพก็จำใจต้องเดินจากไป สายฟ้าพ่นลมหายใจออกอย่างโล่งอกหันกลับมายิ้มและพูดคุยกับสองแฟนคลับไร้สติแล้วก็แวะเวียนไปไปค่อนขอดโฮสต์ผู้น่าสงสารและเครื่องมือตบหน้าโฮสต์อย่างออทัมด้วย

รับคะแนนอีกนิดหน่อยก่อนจะไม่มีโอกาส

ท่าทางดูผ่อนคลายและคล้ายจะห่างไกลออกไปของเฟรย์ทำให้ออทัมผู้มีความลังเลเต็มหัวใจรู้สึกอึดอัด สายตาจับจ้องชายหนุ่มที่มีใบหน้าแยกแยะเพศไม่ได้แต่พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำว่างดงามชวนให้เคลิ้มฝันนั่น ลางสังหรณ์ไม่ดีเลย...

“ระวังตัวด้วยนะเฟรย์” ออทัมเอ่ยอย่างไม่คาดคิด สายฟ้าและดีลักซ์หันขวับไปมองแล้วเลิกคิ้ว ลืมแอคติ้งไปชั่วขณะ

คุณพระ! เอามือทาบอกแล้วเหนียมอายแป๊บ

“ขอบคุณท่านออทัม ผมจะดูแลตัวเองอย่างดีครับ”

ค่าความสัมพันธ์เฟรย์กับออทัมมันเท่าไหร่แล้วเนี่ยถึงมีคำห่วงใยออกจากปากพระเอกได้

[ค่าความสัมพันธ์ของมาสเตอร์กับออทัม 54% ครับ]

อื้อหือ มันดีดขึ้นมาถึงนี้ได้ยังไง ทำไมระบบไม่เตือนวะ!

[ก็มาสเตอร์สายฟ้าบอกไม่ต้องรายงานค่าความสัมพันธ์กับพระเอกนี่ครับ ระบบวินด์เพียงปฏิบัติตามคำสั่งเท่านั้นเอง]

แต่นายก็ควรเตือนเมื่อมันเกินห้าสิบไหมล่ะ เออ แต่ไม่เป็นไร แค่นี้ยังไม่ให้ความรู้สึกสะเทือนอะไรนักหรอก ไม่ว่าจะแผนการหรือความสัมพันธ์... แต่ค่านี้อาจจะเอามาใช้ได้

สายฟ้าวางแผนชั่วในใจอีกครั้ง รอยยิ้มชั่วร้ายนั่นดูชั่วมากขึ้นอีกมากโข แต่เป็นความชั่วร้ายดุจปีศาจเจ้าเสน่ห์ที่ล่อลวงผู้คนให้หลงใหลมัวเมา อยากจะผันตัวไปสู่ด้านมืดแล้วกลืนกินปีศาจตนนี้ลงท้องไป

น่าเสียดายที่ถ้าเข้ามาแล้วคงถูกปีศาจกินแทน ยิ่งโฉดมากอยู่ด้วย

การสอบเริ่มขึ้นทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ควรเป็น สายฟ้ายังคงทำตัวเป็นตัวร้ายระดับกลางที่ใช้เวทระดับต่ำแต่ท่าทางขี้เกียจเหลือจะกล่าวแบบสมฐานะเลย เจอสัตว์อสูรแล้วไม่ได้มีความกระตือรือร้นอะไรเลยขนาดมันจะมากัดคอหอยเธออยู่แล้วยังยืนเฉยอยู่ได้ยังดีที่ลงมือกำจัดได้ก่อนที่ภัยจะถึงตัว ไม่อย่างนั้นเอลเดนกับรีลิน่าที่รวมกลุ่มกันมีหวังหัวใจจะวายตายไปก่อนพอดี

แค่นี้ก็ทำให้ร่ำๆ ใจจะวายอยู่รอมร่อ

เข้าวันที่สองของการสอบก็เริ่มมีเสียงอึกทึกในป่า คาดว่านักเรียนคนอื่นๆ ก็เริ่มเอาจริงขึ้นมากันบ้างแล้ว สายฟ้ายังคงทำตัวเหมือนเดิมไม่ได้เร่งรีบกระตือรือร้นไปเหมือนเอลเดนและรีลิน่าที่เริ่มไม่กั๊กพลังกันแล้ว เริ่มเข้าป่าลึกหาสัตว์อสูรเก็บคะแนนกันแล้ว มีพบเจอกับเหล่ากลุ่มโฮสต์ด้วยนะ

กัดกันพอเป็นพิธีก็แยกย้ายเกาะกลุ่มกันไปก็มีแต่จะแย่งเหยื่อกัน อีกทั้งเอลเดนและรีลิน่าไม่อยากให้เฟรย์อยู่ใกล้ออทัม พวกเขาไม่กลัวเฟรย์จะไปออเซาะออทัมแล้วแต่กลัวพ่อเจ้าประคุณจะมาเกาะแกะเฟรย์ของพวกเขาต่างหาก

ดูสายตาที่ออทัมมาเฟรย์นั่นสิ ถึงจะไม่ชัดเจนแต่ก็มีความวาบวามอยู่ภายใน เหล่าแฟนคลับไร้สติที่เคยส่งสายตาแบบนี้ให้เฟรย์มานับไม่ถ้วนจะมองไม่ออกได้ยังไง

แน่นอน วายร้ายสายฟ้าก็ไม่โง่ มองออกนะขยิบตาแสนสยิวส่งให้ด้วยจนชายหนุ่มผู้เคร่งขรึมต้องหลบสายตาไปแทน

ขรึมซะหูแดงเลยเว้ย ก๊ากกกกก

[ถ้าออกไประบบจะขอให้มาสเตอร์วายุเพิ่มฟังก์ชันวัดความชั่วของเหล่าทีมปฏิบัติการ SST เข้ามาในระบบวายร้ายด้วย]

เอามาทำไมล่ะนั่น

[เอามาจัดอันดับมาตรฐานวายร้ายครับมาสเตอร์ หากไม่มีอะไรมาวัดระบบวินด์จะสามารถไปอวดกับ AI ตนอื่นๆ ได้ยังไง ระบบวินด์มีมาสเตอร์ที่ชั่วร้ายเลวทรามใจสกปรกถึงขนาดนี้เชียวนะ! ต้องเป็นโคตรวายร้ายอย่างแน่นอน!!]

ไอ้ระบบ... ปากนี่มัน...

วายุมันต้องเข้า ICU ในเร็วๆ นี้แหละ ล้างคอรอไว้ได้เลย!

[มาสเตอร์สายฟ้าโปรดเมตตามาสเตอร์วายุด้วย อย่าทำร้ายมาสเตอร์ผู้สร้างเลยครับ]

ทำไมมาสเตอร์สายฟ้าเอะอะก็จะลงมือกับมาสเตอร์วายุอยู่เรื่อย สงสัยเพราะระบบไม่มีร่างกาย แต่ถ้ามาสเตอร์วายุจะสร้างร่างให้ ระบบก็กลัวเกินกว่าจะไปสิง... กลัวมือเท้าของมาสเตอร์สายฟ้าคนโฉดจะบี้ทิ้งทันทีนี่แหละ