Villain System ปฏิบัติการวายร้ายเฉพาะกิจ

เพื่อช่วยชีวิตผู้คนที่ติดอยู่ในสภาพนิทราอันยาวนานจากการถูกแฮกเกอร์โจมตีระบบเครือข่ายคลื่นสมอง ทำให้ไม่สามารถออกจากระบบเครือข่ายได้ จำเป็นต้องส่งคนเข้าไปภายในระบบเครือข่ายเพื่อทำการปลดปล่อยพวกเขาออกมา

จำนวนคนที่ติดอยู่ในระบบเครือข่ายของ ‘เซาน์’ มีมากถึงสิบล้านคนทั่วโลก จำเป็นต้องส่งคนเข้าไปเพื่อช่วยเหลือจำนวนมากเพื่อปลดปล่อยพวกเขาออกมา

ทว่าการเข้าไปช่วยเหลือในครั้งแรกประสบความล้มเหลว พวกคนที่เข้าไปช่วยเหลือไม่ได้เข้าใจในตัวระบบเครือข่ายของ ‘เซาน์’ เลยสักนิดเดียว

‘เซาน์’ คือระบบสร้างโลกเสมือนที่ภายในบรรจุไปด้วยเรื่องราวที่แตกต่างกัน เหมือนกาแลกซี่ที่บรรจุโลกไว้ในนับแสนใบ ผู้ใช้บริการหรือที่ถูกเรียกว่า ‘โฮสต์’ สามารถเลือกเรื่องราวใดก็ได้หรือสร้างเรื่องราวใหม่ก็ได้แล้วเข้าไปเป็นตัวเอกของเรื่องราวนั้น โดยตัวโฮสต์จะมีระบบ AI1 สนับสนุนและมอบภารกิจเพื่อให้เรื่องราวไปถึงจุดหมายปลายทาง

หากภารกิจจบลงด้วยดี ระบบจะทำการล็อกเอาท์โฮสต์ออกมา แต่หากภารกิจจบลงไม่ดี ระบบจะทำการวนลูปเนื้อเรื่องอีกครั้ง ในทุกการวนลูประบบจะถามว่าล็อกเอาท์หรือไม่เพื่อให้โฮสต์ได้มีโอกาสเลือกเนื้อเรื่องใหม่

นี่คือในกรณีที่ระบบไม่ได้ถูกแฮก หลังจากระบบถูกโจมตีเงื่อนไขนั้นจึงกลับด้านกัน

หากภารกิจจบลงด้วยดี เนื้อเรื่องจะวงลูปและไม่มีการถามถึงการล็อกเอาท์ หากภารกิจจบลงไม่ดีโฮสต์จะล็อกเอาท์ออกด้วยตัวเอง

แต่โฮสต์ทั้งหมดที่ใช้บริการของ ‘เซาน์’ เคยชินกับการทำให้เนื้อเรื่องจบลงด้วยดี พวกเขาไม่มีทางคิดถึงเลยว่าต้องจบภารกิจลงด้วยความล้มเหลว

มนุษย์นั้นชื่นชอบบทสรุปที่สวยงาม ใครจะไปชอบความล้มเหลว การโจมตีของแฮกเกอร์ที่ทำให้ระบบภารกิจกลับด้านอย่างนี้จึงทำให้มีคนติดอยู่ในเครือข่ายเป็นจำนวนมาก พวกที่ติดอยู่ในนั้นมีแต่ระดับสติปัญญาในการแก้ไขปัญหาในระดับกลางถึงสูง พวกที่มีสติปัญญาต่ำกว่าถูกคัดออกมาแล้วตามธรรมชาติ

และที่แย่กว่านั้นคือทุกครั้งที่เกิดการวนลูปโฮสต์จะสูญเสียสติสัมปชัญญะลงไปเรื่อยๆ เพราะเมื่อวนลูปเขาจะจำไม่ได้ว่าเคยเกิดการวนลูป ข้อมูลในสมองถูกลบไป และไปลบในความทรงจำส่วนอื่นๆ อีกด้วย เป็นการล้างสมองของโฮสต์

นักวิทยาศาสตร์การแพทย์และเทคโนโลยีจำนวนหนึ่งได้วิเคราะห์ออกมาแล้วว่าหากปล่อยให้อยู่ในโลกเสมือนนานเกินกว่าสามปี พวกเขาจะกลายเป็นร่างเปล่าๆ ที่ไร้สำนึกเพราะจิตสำนึกทั้งหมดวนเวียนอยู่ในโลกเสมือนแทน จำเป็นต้องเร่งช่วยเหลือ

นี่ถือเป็นเรื่องใหญ่ระดับโลกเร่งก่อตั้งทีมช่วยเหลือ รวบรวมนักวิทยาศาสตร์และโปรแกรมเมอร์จำนวนมากเพื่อเร่งหาทางช่วยที่ถูกวิธี พร้อมทั้งให้หน่วยงานต่างๆ เร่งหาตัวแฮกเกอร์ที่โจมตีระบบ ‘เซาน์’ ซึ่งตอนนี้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยหลังทำการโจมตีเสร็จสิ้น

ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งเดือน ทีมช่วยเหลือที่สองพร้อมระบบสนับสนุนก็เข้าไปยังโลกเสมือนของ ‘เซาน์’ อีกครั้ง ในจำนวนผู้ออนไลน์ที่เข้าไปช่วยเหลือนับสิบคน มีผู้ประสบความสำเร็จในการช่วยเหลือเพียงสองคนเท่านั้น

พวกเขาอธิบายถึงวิธีการช่วยเหลือโฮสต์ออกมา พวกเขาไม่มีสิทธิ์ในการฆ่าโฮสต์ภายในระบบเครือข่ายหากไม่ได้เป็นตัวละครหลัก หรือทำให้โฮสต์รู้ถึงตัวตนว่าพวกเขาไม่ใช่ตัวละครระบบไม่อย่างนั้นโลกจะทำการรีเซ็ตตัวเอง ทว่าพวกเขาสามารถขัดขวางโฮสต์ได้ กดขี่ข่มเหงโฮสต์ให้เป็นทุกข์ ไม่มีความสุข หมดแรงใจจะทำภารกิจของระบบ เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงเวลาที่โลกกำหนดแล้วโฮสต์ไม่สามารถทำภารกิจได้ถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์ พวกเขาก็จะถูกบังคับล็อกเอาท์เอง!

ช่างเป็นวิธีการที่เหมาะกับคนซาดิสม์และตัวโกงอะไรอย่างนี้!

เมื่อรู้วิธีการที่จะใช้ช่วยเหลือโฮสต์ทั้งหลายออกมาได้แล้ว ทีมพัฒนาก็สร้างระบบตัวใหม่ขึ้นเพื่อสนับสนุนเข้าไปผู้ช่วยเหลือโฮสต์ออกมา มีชื่อเรียกว่า ‘ระบบวายร้าย’ (Villain System)

ทีมปฏิบัติการชุดใหม่เตรียมตัวพร้อม พวกเขาไม่ใช่แพทย์หรือตำรวจแต่เป็นเหล่าผู้คนหลากหลายอาชีพคัดกรองดีกรีความซาดิสม์โรคจิตกันมาแล้วทั้งสิ้น หน้าตาพร้อมทารุณกรรมโฮสต์ในโลกเสมือนกันอย่างจริงจัง จนแม้แต่ทีมนักวิทยาศาสตร์และโปรแกรมเมอร์ยังต้องยืนไว้อาลัย

ทีมปฏิบัติการชุดนี้มีชื่อเรียกเล่นๆ ว่า ‘SST’ ย่อมาจาก Sadistic Support Team

‘สายฟ้า’ ที่ติดตามน้องชาย ‘วายุ’ ผู้เป็นแฮกเกอร์อัจฉริยะจากประเทศไทยถูกยัดเยียดให้ลงทีมปฏิบัติการชุดนี้ด้วย โดยเหตุผลของเจ้าน้องชายตัวแสบก็คือ

“ให้คนอื่นเข้าไปก็ไม่ได้เรื่องพี่หรอก แต่ผมเชื่อมั่นใจตัวพี่ที่สุดว่าต้องผ่านไปได้!”

จะบอกว่าเรื่องชั่วๆ ไว้ใจพี่ว่างั้น?

แหม... ต่อยสักทีได้ไหม

ความเชื่อมั่นผิดๆ อย่างนั้นเองทำให้เจ้าหน้าที่หลายคนมองเห็นวาวอันน่าไว้ใจจากตัวของสายฟ้า ไม่รู้ว่าไปขุดเจอกันอยู่หลืบไหนกัน ทำให้ต้องออนไลน์เข้าไปในโลกเสมือนพร้อมกับระบบวายร้ายที่ติดตั้ง AI โค้ดเนม ‘WIND01’ นิสัยเหมือนน้องชายครึ่งหนึ่งเอาไว้

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ห้องที่มองเห็นก็ไม่ใช่ห้องสีขาวปลอดเชื้อแต่เป็นห้องนอนหรูหราสไตล์อังกฤษ ร่างสูงโปร่งลุกขึ้นนั่งจากนั้นก็เรียกฐานข้อมูลของโลกเสมือนนี้ขึ้นมาดู ข้อมูลทั้งชุดต้องอ่านเอาเอง ไม่สามารถปล่อยให้ข้อมูลไหลเข้าสมองได้ เพื่อป้องกันการเปลี่ยนแปลงความทรงจำซึ่งจะมีผลต่อบุคลิกของผู้คน นี่เป็นข้อกำหนดเพื่อความปลอดภัยของตัวผู้ใช้บริการ

ร่างที่สายฟ้าสถิตอยู่นี้เป็นลูกของท่านมาร์ควิสอัสลันมีชื่อว่า ‘เฟรย์’ ซึ่งมีหน้าตาที่แยกเพศไม่ออกด้วยการมอง มองเผินๆ จะหล่อเหลามองนานๆ เข้าก็รู้สึกว่าสวยน่ารัก ซ้ำยังแต่งตัวไปมาระหว่างชุดผู้ชายกับชุดผู้หญิงประหนึ่งคนไร้เพศทำเอาสายฟ้าปวดหัว

แต่ที่ปวดหัวยิ่งกว่าคือนิสัยของเจ้าตัว เฟรย์ถูกวางไว้ในตำแหน่งของตัวร้ายนิสัยตรงไปตรงมา ขี้โวยวาย แต่ก็เป็นพวกปากร้ายใจดี ทั้งยังหลงรักพระเอกอย่างไร้สติ เมื่อ ‘นายเอก’ หรือโฮสต์เข้ามาใกล้เขา เฟรย์ก็จะเข้าไปหาเรื่องแล้วก็ถูกอีกฝ่ายตรอกกลับมาให้เจ็บช้ำพูดไม่ออกเรื่อยไป

หืม? ...นี่คือโลกของ BL2 ไม่ผิดแน่

ไอ้วายุ! นายส่งพี่มาโลก BL ทำไมกันฟะเนี่ย!!

[มาสเตอร์สายฟ้ากรุณาอย่าว่ามาสเตอร์วายุสิครับ ในโลกที่ปราบปรามยากระดับ 3 ขึ้นไปส่วนใหญ่เป็นโลกของ BL หรือ GL3 น่ะครับ มาสเตอร์วายุเชื่อมั่นในตัวมาสเตอร์สายฟ้าจึงได้ส่งมาที่ระดับ 3 เลย]

“...”

พอเสียงของ WIND01 หรือที่เรียกย่อๆ ว่า ‘วินด์’ ดังขึ้นในหัวเป็นเสียงเดียวกับน้องชายตัวเองไม่มีผิด คราวนี้สายฟ้าไม่แค่ค่อนขอดแล้วแต่สรรเสริญด้วยคำหยาบไปหลายประโยคเลยทีเดียว แต่ด่าบรรพบุรุษไม่ได้เนื่องจากใช้บรรพบุรุษร่วมกันเลยมีคำด่าที่ค่อนข้างจำกัด สุดท้ายก็มานั่งจิตตกกับระดับความยากของภารกิจ

ในระบบเครือข่ายของ ‘เซาน์’ ถูกแบ่งเซิฟเวอร์ออกเป็น 5 ระดับซึ่งแบ่งตามความยากง่ายของเนื้อเรื่อง ในแต่ละระดับจะแบ่งโลกออกไป โดยเรียกโลกแต่ละใบว่า ‘แชนเนล’

ในแชนเนลนี้เป็นอังกฤษยุคกลางที่ยังใช้ระบบขุนนางกันอยู่ ดูท่าทางโฮสต์ของแชนเนลนี้จะเป็นพวกรักร่วมเพศที่ชื่นชอบความคลาสสิก เนื้อเรื่องเป็นไปในทำนองนายเอกมีฐานะต่ำต้อยทำงานเป็นองครักษ์ของพระเอก อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ตอนแรกก็ไม่มีใจให้กัน แต่พอเข้าโรงเรียนแล้วนายเอกเริ่มฮอตมีคนมาชอบพระเอกก็เริ่มหึง อีกทั้งพระเอกยังมีสถานะเป็นลูกชายคนกลางมากพรสวรรค์ของท่านดยุกด้วยแล้วย่อมต้องมีคู่หมั้นด้วย เลยกลายเป็นรักอลเวงไป

แน่นอน เฟรย์ไม่ใช่คู่หมั้นของพระเอกแค่ติ่งที่รักเขาฝ่ายเดียวเฉยๆ

แต่มันไม่ได้มีแค่ความรักสีม่วง ยังรวมไปถึงความแฟนตาซีมีเวทมนต์ ถึงจะไม่ใช้เวทรุนแรงทำลายโลกได้ในบทเดียวแต่ก็เป็นเวทสนับสนุนอย่างเวทจุดไฟ เสกลม สร้างน้ำอะไรเทือกนั้น

เรียกว่าเป็นเนื้อเรื่องแนวรักแฟนตาซีที่มีความคอมมาดี้ผสมด้วย

จุดจบคือนายเอกจับมือกับพระเอกช่วยเจ้าชายชนะสงครามมาได้ พระราชาพอใจทำตามคำขอร้องของพวกเขา ให้พระเอกกับนายเอกได้แต่งงานกันโดยเป็นที่ยอมรับของผู้คน

อ่านเนื้อเรื่องไปก็ปวดฟันไป กัดฟันอ่านจนจบได้ก็ลมตัวลงนอนด้วยความตาลาย อยากได้ยาดมมาสูดแก้ความพะอืดพะอม

“นี่ฉันต้องเป็นตัวร้ายให้กับพวกติงต๊องพวกนี้เนี่ยนะ?”

[มาสเตอร์สายฟ้าต้องเป็นวายร้ายครับไม่ใช่ตัวร้าย]

ระบบแก้ความเข้าใจผิดเสียให้ สายฟ้าถลึงตาใส่แล้วตอบโต้ในใจ

วายร้ายกับตัวร้อยก็เหมือนกันนั่นแหละเว้ย!

[ไม่เหมือนครับมาสเตอร์สายฟ้า วายร้ายคือร้ายกับทุกสรรพสิ่งชั่วอย่างมีชั้นเชิง ตัวร้ายคือร้ายเฉพาะคน ร้ายใส่แค่กับกลุ่มตัวเอกเท่านั้นครับ]

“...”

ใครเป็นคนมอบคำจำกัดความแบบนี้ให้กับระบบ

[มาสเตอร์วายุระบุไว้ครับ]

เจอตัวการละ กลับไปจะต่อยให้ร้องขอชีวิต!

สายฟ้าถลึงตาใส่จอสี่เหลี่ยมสีฟ้าระยิบระยังแสบตาตรงหน้า เริ่มเกลียดน้องชายขึ้นมาตงิดๆ ที่ปรับแต่งอะไรไม่เข้าท่ามาให้ พร้อมทั้ง AI นิสัยเหมือนผู้สร้างเนี่ย

สายฟ้าไม่ฟังเสียงแก้ต่างของระบบ ร่างสูงโปร่งที่สูงร้อยเจ็ดสิบหกเซนติเมตรไปยังหน้ากระจก มองดูใบหน้าที่แยกเพศไม่ออกนั่น มองดูทั้งหล่อและสวยไปพร้อมกันตามคำบรรยาย ริมฝีปากสีชมพูหวาน ฟันขาวสะอาด ขนตาหนา ดวงตาคมสีเขียวมรกตแวววาว หางตาชี้ขึ้นดูชั่วร้ายนิดๆ ผิวขาวอมชมพู ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวถึงกลางหลัง เมื่อจับๆ ลูบคลำร่างกายดูสายฟ้าก็แสยะยิ้มระบุเพศที่แท้จริงของเฟรย์ได้แล้ว

ถึงในเนื้อเรื่องจะไม่มีเขียนไว้แต่ระบบของเซาน์ต้องระบุไว้ชัดเจนแน่นอน แต่สายฟ้าไม่จำเป็นต้องไปพูดถึงมัน หน้าที่ตอนนี้มีเพียงแค่การทำลายความฝันของโฮสต์ลงเท่านั้นเอง

“เอาละ มาดูกันสิว่าฉันทำอะไรได้บ้างเพื่อกดขี่ข่มเหงโฮสต์”

หน้าจอของระบบวายร้ายปรากฏขึ้นมาอีกครั้งเพื่อแจ้งภารกิจของโฮสต์ที่เป็นนายเอก ซึ่งสามารถเลือกขัดขวางภารกิจไหนก็ได้ของโฮสต์โดยไม่จำเป็นต้องได้รับบทลงโทษหรืออะไรเลย

ข้อดีของการมีระบบวายร้ายก็คือไม่จำเป็นต้องทำตามเนื้อเรื่องที่ระบบเซาน์กำหนด ไม่จำเป็นต้องทำภารกิจแบบบังคับ มีอิสระในการแสดงหรือการกระทำทั้งหมด ถ้าสามารถกดขี่ข่มเหงโฮสต์หรือตัวละครในแชนเนลนี้ให้รู้สึกเป็นทุกข์หรือเจ็บปวดได้ก็จะได้รับคะแนนพิเศษมาใช้ซื้อไอเทลมอลล์4 เพื่อช่วยในการปฏิบัติการ ทั้งยังสามารถปรับแต่งคุณสมบัติร่างกายได้ตามความพอใจอีกด้วย

นี่เรียกว่า... โกงขั้นสุด

แรกเริ่มผู้ปฏิบัติการจะได้รับคะแนนจากระบบครั้งแรกหนึ่งร้อยคะแนน แต่สายฟ้ามีน้องชายเป็นโปรแกรมเมอร์ เขาสามารถช่วยสายฟ้าโกงมาได้ถึงห้าร้อยคะแนน เรียกได้ว่าอำนวยความสะดวกกันเต็มที่

แต่ดันส่งมาที่แชนเนลระดับสาม... ไม่รู้ไอ้ห้าร้อยคะแนนนี่มันจะพอประทังชีวิตไหม

สายฟ้าปรับแต่งร่างกายให้อยู่ในสภาพสูงสุดของผู้เป็นอัศวิน และปรับแต่งพลังเวทให้อยู่ในระดับกลางของจอมเวท ไม่จำเป็นต้องดีเยี่ยมไปหมด เดี๋ยวโฮสต์จะตื่นตัวจับได้ว่าเป็นเป็นบั๊ก5 ไม่อย่างนั้นโลกก็จะทำการรีเซ็ต

ยังไงในแต่ละแชนเนลโฮสต์ส่วนใหญ่ไม่รู้เนื้อเรื่องอย่างละเอียดอยู่แล้ว พวกเขารู้เพียงคร่าวๆ ของพวกตัวละครหลักเท่านั้น ฉะนั้นตัวละครก็ไม่ต้องทำให้มันโดดเด่นเกินความจำเป็น ที่เหลือขึ้นอยู่กับการแสดงและแผนการที่จะลากโฮสต์ไปยังจุดจบ

สายฟ้าแลบลิ้นเลียริมฝีปากก่อนจะเดินไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะวันนี้เป็นวันไปโรงเรียนขุนนางวันแรกของเฟรย์ หรือก็คือจุดเริ่มต้นของเนื้อเรื่องในแชนเนลนี้

สายฟ้าสวมใส่ชุดนักเรียนชายเป็นเสื้อสีน้ำเงินและกางเกงสีน้ำเงินแบบเรียบหรู ผมสีน้ำตาลมัดเป็นหางม้าไว้ด้านหลังอย่างลวกๆ ดูเกียจคร้านแต่สง่างามสมฐานะ เหล่าข้ารับใช้ที่มองสายฟ้าในคราบของเฟรย์ต่างหลงใหลไปกับหน้าตาอันแยกเพศไม่ออกนี้ ไม่ว่าจะชายหรือหญิงก็ไม่มีข้อยกเว้น กระทั่งท่านแม่ของเฟรย์ก็ยังมองส่งอย่างปลื้มปริ่ม

“เฟรย์ตั้งใจเรียนนะลูก” ท่านแม่โซเฟียพูดพลางมองส่งด้วยความคิดถึง เมื่อเข้าโรงเรียนจะต้องไปอยู่แบบโรงเรียนประจำ การไปกลับนั้นเสียเวลาเดินทางมาก ฉะนั้นกว่าเฟรย์จะได้กลับมาบ้านอีกครั้งก็ต้องรออย่างน้อยสามเดือน

ท่านแม่รู้สึกเหงานิดๆ

“ท่านแม่ไม่ต้องเป็นห่วง ลูกจะตั้งใจเรียนอย่างแน่นอนครับ” สายฟ้ายิ้มกว้าง รอยยิ้มดูสง่างามอย่างวายร้ายเป็นธรรมชาติโดยไม่ต้องปั่นแต่ง

ท่านแม่และสาวใช้หลายคนยกมือกุมอกท่าทางดูชั่วร้ายมีลับลมคมในนั้นมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ท่านเฟรย์ของพวกเธอส่วนใหญ่จะยกยิ้มแค่มุมปาก แต่คราวนี้ยิ้มเห็นฟันแล้วเพิ่มเสน่ห์มากเกินไปจนรับไม่ไหว อยากจะเป็นลมกันเหลือเกิน