3

ตอนที่ 3

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กลายเป็นหญิงสาวที่หัวเราะเบาๆ

“ท่านต้องดีดลูกคิดรางแก้วมาอย่างดีแล้วใช่ไหมคะดิฉันยินดี รับข้อเสนอท่านค่ะ”

หญิงสาวจรดปากกาบนหน้าจอไอแพด ลงลายมือชื่อไป

“ยินดีที่ได้...มีโอกาสร่วมงานกับท่านนะคะ”

สองคนจับมือกัน พร้อมร่วมทำธุรกิจ สร้างรายได้

“ขอทำข่าวด้วยนะ” เบนจามินบอกหญิงสาวหลังจากที่เธอเซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย แปลกใจไม่น้อยที่ช่างภาพจากหลายสำนัก ไม่รู้มาจากที่ไหน มารอถ่ายรูปและสัมภาษณ์กันเต็มไปหมด

“ผมขอแนะนำให้รู้จัก หุ้นส่วนธุรกิจคนใหม่ของผม”เบนจามินกล่าวเสียงดังฟังชัด

“คุณน้ำตาล รุ่งเรืองพาณิชย์”

“ขอบคุณค่ะสำหรับโอกาสที่ท่านมอบให้”หญิงสาวพูดจากใจ

“ทุกงานนอกจากเงิน มันคือการพัฒนาตัวเองอีกต่างหาก”

นักข่าวกรูเข้ามาหา

“รองานแถลงข่าวอีกครั้งนะครับ”เลขาฯ และคนสนิทชายชรา รีบห้าม

“โอกาสหน้านะครับ”

“ทุกอย่างยิ่งใหญ่สมกับการเป็นท่านเบนจามินแห่งมหานครลอนดอนเลยนะคะ” หญิงสาวกล่าวด้วยแววตาชื่นชม

ชายชรายิ้มไม่หุบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้

“วันนี้ที่ผมรอคอยจะได้ร่วมงานกับคุณ...มานานแล้ว”

“อีกสองวันฉันจะส่งแผนงานให้ท่านนะคะ”ชายชราพยักหน้ารับรู้

“ตามสบายเลยครับ แค่เธอรับงานก็ดีแล้ว”

“วันนี้คงต้อง...ขอตัวก่อน”เธอพูดอย่างสุภาพ

“มีธุระต่อค่ะ”

ยิ้มแสนหวานทำให้หัวใจหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ละลาย

“ขอโทษจริงๆ นะคะ”เธอลุกขึ้นยืน

“ไว้โอกาสหน้า พวกเราต้องได้ทานอาหาร ร่วมกัน”

น้ำตาลใช้เวลาเจรจาธุรกิจเพียงน้อยนิดมันทำเงินให้เธอมหาศาล

“ลาก่อนค่ะ”

“สวย สง่ามากเลยนะครับ”ลูกน้องคนสนิทมองตามหลัง “เป็นตัวของตัวเองด้วย”

เจ้านายนั่งยิ้มอย่างสบายใจ

“วันนี้ ฉันดีใจมากที่สุด” ไม่ต้องพูด...ลูกน้องก็รับรู้ได้

“สมแล้วที่เจ้านาย...รอคอย”

หลังจากคุยงานกับท่านเบนจามินเสร็จเรียบร้อย น้ำตาลก็ขับรถสปอร์ตคู่ใจสีแดงแปร๊ดเปิดประทุนวิ่งไปตามถนนเข้าสู่มหานครลอนดอน การจราจรไม่ติดขัดเหมือนในกรุงเทพฯ

“บ้านเมืองเขาเป็นระเบียบดีจัง”

เธอเร่งความเร็วรถสปอร์ต มันเร็วได้มากกว่านี้

“ไม่ต้องกลัว...อุบัติเหตุ”แต่ที่นี่มันในเมืองจำกัดความเร็ว

“ผู้คนไปไหนกันหมด เพิ่งสองทุ่มเอง”หญิงสาวมองดูสองข้างทางที่เริ่มเงียบเหงา

“เหลือเวลาช็อปปิงชั่วโมงเดียว”หน้าปัดรถบอกเวลา

“เร็วๆ เลยเรา”

อยากหายตัวไป จะได้ไปโผล่ในห้างดัง

แฮร์ร็อดส์ห้างสรรพสินค้าเก่าแก่ชื่อดังระดับโลก ตั้งอยู่กลางมหานครลอนดอน มันถูกประดับประดาด้วยไฟหลากสี ให้แสงสว่างงดงาม

สินค้าแบรนด์เนมหลากหลายชนิด นาฬิกายี่ห้อดังจากทั่วโลก มีวางขายที่นี้ เธอผลักประตูกระจกเข้ามาอย่างคุ้นเคย

“ช็อปกระเป๋าก่อนแล้วกัน”

แบรนด์ดังมากมาย หลากหลายรูปแบบหรูหรา

“ไม่ผิดหวังจริงๆเลย”

เธอเดินมุ่งตรงไป มองหากระเป๋าถือใบเรียบทรงคลัชท์หนังจระเข้แม่น้ำของลาน่า มาร์คส์ที่มันวาว สวยงาม

“ช่วยหยิบกระเป๋าใบนั้นให้ดูหน่อยค่ะ”

พนักงานขายเดินรีบเข้ามาต้อนรับ

“สวัสดีค่ะ ใบนี้นะคะ”เธอหยิบมันขึ้นมาวางบนโต๊ะปูพรมแดง

“ใบนี้ มีอะไหล่นะคะ” เธอเปิดมันอย่างเบามือ เพื่อไม่ให้มีรอยตำหนิ

“ที่ปิด-เปิด ทำมาจากทองคำสิบแปดเคค่ะ”พนักงานเปิดให้ดูภายในกระเป๋า ด้านในทำจากหนังกวางอย่างดี

“ตัวกระเป๋าประดับเพชรขาวดำ รวมทั้งหมดหนึ่งพันห้าร้อยเม็ดค่ะ“น้ำตาลพยักหน้ารับรู้

“ฉัน...เอาใบนี้ค่ะ”

“ราคาสี่แสนเหรียญค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าสะดวกชำระแบบไหนดีคะ”

น้ำตาลวางบัตรเครดิตพรีเมียมลงบนเคาท์เตอร์ด้วยท่าทางสบาย ๆ พนักงานขายมองอย่างตกตะลึง ก่อนจะดึงสติกลับมาและเอ่ยสอบถามน้ำตาลด้วยความนอบน้อมอย่างที่สุด

“ดู...สินค้าอย่างอื่นต่อไหมคะ”

น้ำตาลไม่ได้ตอบพนักงานขาย แต่เดินตรงไปที่กระเป๋าสะพายชาแนลสีดำ

“ฉันเอาแบบนี้ สองใบนะคะ” ดวงตาคมสวยมองอย่างคิดไม่ตก

“สวย...ทุกใบเลย”

ทุกคนที่อยู่ในร้าน ไม่ว่าจะเป็นลูกค้าหรือพนักงาน อดแปลกใจไม่ได้ว่าหญิงสาวชาวเอเชียคนนี้ เธอเข้ามาในร้านได้ไม่ถึงสิบนาที แต่กลับซื้อกระเป๋าไปแล้วสามใบ ราคาล้านกว่าเหรียญ

“ช่วยส่งของไปตามที่อยู่นี้ให้ด้วยนะคะ”น้ำตาลยื่นนามบัตรให้พนักงานขาย

“ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”พนักงานขายรับนามบัตรจากมือของน้ำตาลและโค้งคำนับอย่างสุภาพ

“รายการต่อไปเสื้อผ้า!!!”หญิงสาวยิ้มให้กับพนักงานขายก่อนจะเดินออกมาอย่างรวดเร็ว

“เผื่อมีคอลเล็กชั่นสวยๆใหม่ๆ”

เธอเดินตรงไปอย่างมุ่งมั่น ไม่เหลียวมองข้างทาง

“เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงห้างก็จะปิดแล้ว”ทุกนาทีมีค่าสำหรับเธอ

ร้านเสื้อผ้าแบรนด์โอลิเวียยังคงเปิดให้บริการ ลูกค้าบางตาเพราะร้านใกล้ปิดแล้ว พนักงานหญิงข้ามเพศในชุดสูทกระโปรงสั้นเข้ารูปจากแบรนด์ดัง เดินเข้ามาต้อนรับด้วยหน้าตายิ้มแย้ม

“เชิญคะ”เธอกล่าวขณะที่ออกมาต้อนรับ

“คุณต้องการชุดแบบไหนคะ”

“ขอดูเสื้อผ้าฤดูร้อนที่จะมาถึงหน่อยค่ะ”

“ทางนี้เลยคะ”หล่อนเดินนำหน้ามาที่ราวแขวนชุดคอลเล็กชั่นใหม่ที่เพิ่งเปิดตัว

“ชุดนี้...เหมาะกับคุณมากเลยค่ะ”หล่อนหยิบชุดเดรสสั้นเข้ารูปสีครีมออกมาให้ดู

“คุณลองใส่ดูก่อนไหมคะ”น้ำตาลพยักหน้ารับ

“เชิญเลยค่ะ”

“สวยดี”น้ำตาลหมุนซ้ายขวาหน้ากระจก

“เหมือนตัดไว้ให้ฉันเลย” หญิงสาวเอ่ยพลางลองจับผมขึ้นสูง “ของมัน..ต้องมีแล้ว”

“ตายแล้ว!!! ชุดฉันสวยมากเลย” อยู่ ๆ ก็มีเสียงตะโกนลั่นร้านดังขึ้น

“นางแบบมาใส่ชุดฉัน” เสียงนั้นยังคงอุทานดัง ๆ

“เป็นบุญของร้านเล็กๆ”

ทุกสายตาจับจ้องหน้ากระจกใหญ่ที่น้ำตาลยืนอยู่

“มาได้ไงคะที่รัก”หญิงสาวหันไปส่งยิ้มให้คนทักเสียงใส

“คิดถึงมากเลยรู้ไหม”เป็นคำพูดง่าย ๆ ได้ใจความ

“มาๆนั่งคุยกันหน่อย”โอลิเวียสาวสวยข้ามเพศจับมือเพื่อนรัก

“วันนี้ไม่ออกเดทที่ไหนหรือจ้ะ” น้ำตาลถามเพื่อนสาว โอลิเวียถึงกับโบกไม้โบกมือปฏิเสธจนแสงเพชรระยิบระยับเข้าตา

“อยู่ว่างๆ บ้างเบื่อ ฮ่า ๆ”

“เรื่องจริงอ่ะ”น้ำตาลหันมาค้อนเพื่อนรัก

“หล่อนก็ไม่ค่อยมีเวลา”โอลิเวียจีบปากจีบคอพูด

“งานยุ่ง หนุ่มตามตรึม...” โอลิเวียกรอกตามองบนกับคำกล่าวอ้างของเพื่อน

“ฉันดูในไอจีหล่อนเห็นลงแต่รูปทำงานๆ” หญิงสาวอดหัวเราะขำกับกริยาท่าทางของเพื่อนไม่ได้

“ร้านใหญ่ดีนี่”น้ำตาลพูดขึ้นมาลอย ๆ แต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความภูมิใจ

“เสื้อผ้าออกมาแต่ละคอลเล็กชั่นมันถูกจริตลูกค้า” น้ำตาลเห็นด้วย

“หล่อนมันคนมากฝีมืออยู่แล้ว”

ตั้งแต่สมัยเรียน โอลิเวียเป็นคนจัดแจงแต่งตัวให้เพื่อนๆ อยู่เสมอ

“คิดถึงเพื่อนๆทุกคนเลย ไม่ได้เจอกันนานแล้ว” โอลิเวียถอนหายใจ

“อีกสิบนาทีร้านจะปิดแล้วนะคะ”ลูกน้องในร้านเดินมาบอกโอลิเวียที่เป็นเจ้านาย

“เอาเสื้อผ้าทุกคอลเล็กชั่นเลย”น้ำตาลสั่งขณะที่เอื้อมมือไปหยิบบัตรเครดิตจากกระเป๋า

“ไม่ๆ ไม่ต้องหรอกจ้ะ” โอลิเวียกล่าวกับเพื่อนรักก่อนจะหันไปบอกลูกน้องให้จัดเตรียมชุดให้น้ำตาล

“แค่เธอใส่ชุดฉัน...ก็ดีแล้ว”

“ให้ส่งของไปที่ไหนคะ”หญิงสาวนิ่งคิดสักพักก่อนจะตอบกลับไป

“แล้วจะโทรมาบอกแล้วกัน”

โอลิเวียจูงมือเพื่อนรักเดินออกมา

“ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่า”น้ำตาลยิ้มออกมา

“ร้านที่ลูกน้องฉันจองไว้แล้วกัน”ทั้งคู่ตกลงตามนั้น