ตอนที่ 5 โลกไม่ได้กลม พรหมไม่ได้ลิขิต

THIS MAN IS YOURS

ดาวเคราะห์ดวงนี้ผมจองแล้ว

ตอนที่ ๕

โลกไม่ได้กลม พรหมไม่ได้ลิขิต

แต่เป็นเวรกรรมทำงานต่างหาก

คงจะจริงอย่างที่เขาบอกว่าเวรกรรมมักจะเร็วติดจรวดเสมอ เมื่อเช้าเธอเพิ่งสวมบทมิจฉาชีพแลกเงินจำนวนหนึ่งแสนบาทจากชายที่เดินเข้ามาในห้องประชุมแล้วนั่งลงตรงหัวโต๊ะ ในตำแหน่งประธานบริษัท พรฟ้าประทานภาวนาว่าอย่าให้เขาได้มองเห็นเธอเลยนะ เธอเพิ่งจะเข้ามาฝึกงานวันแรกยังไม่พร้อมหาที่ฝึกงานใหม่ตอนนี้ และไม่ได้อยากกลับไปเป็นเด็กเส้นของพวกเฮียๆ เดี๋ยวจะโดนล้อว่าไปไหนไม่รอด เธอค่อยๆขยับเก้าอี้ให้เบาที่สุดเพื่อพาร่างบอบบางของเธอหลบหลังพี่ในแผนก

"เป็นอะไรไปพลูโต ตื่นเต้นเหรอ?" พี่วีรญาเป็นพี่ที่รับผิเชอบสอนงานเธอ หันมาถามอย่างอดสงสัยไม่ได้ เมื่อสักครู่พรฟ้าประทานยังดูกระตือรือร้นกับการเข้าประชุมครั้งนี้อยู่เลย เธอเองก็ยังอดแซวไม่ได้ว่ามาทำงานวันแรกก็ได้เข้าประชุมใหญ่เลย ผิดกับเธอที่กว่าจะได้เห็นว่าหน้าตาของประธานบริษัทตัวจริงเป็นยัฃไงใช้เวลาร่วมเดือน

"นิดนึงค่ะพี่ญา ยังไงพลูโตขอนั่งแอบๆหน่อยดีกว่าค่ะ" พรฟ้าประธานกระซิบตอบอย่างเบาเสียงที่สุด

การประชุมผ่านไปด้วยดี เขาก็ยังคงวางมาดสุขุม ไม่สิ ขี้เก๊กมากกว่า คิดว่าหล่อมากหรือไง ดูดีมากสินะ เห๊อะ!! เฮียๆของเธอก็หล่อเหมือนกันนั่นแหละ แต่ไม่ได้หล่อตี๋เทรนด์เกาหลีอปป้าแบบนี้ก็เถอะ

"บอสอาทิตย์คะ วันนี้แผนกเรามีนักศึกษาฝึกงานมาใหม่ ดุจดาวขออนุญาตแนะนำหน่อยนะคะ" ห๊ะ!! อะไรนะ เมื่อกี้เธอหูฝาดไปใช่ไหม หูฝาดไปแน่ๆ ยัยพี่ดุจดาวหัวหน้าแผนกที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ชอบเธอ แต่กำลังจะแนะนำเธอกับประธานบริษัทเนี่ยนะ บ้าไปแล้วแน่ๆ ถามเธอสักคำไหมว่าเธออยากให้เขารู้จักหรือเปล่า

"อืม" สั้นๆได้ใจความ กระชับขอบเหวให้เข้ามาใกล้เธอเข้าไปอีก ให้ตายสิ

"พลูโตลุกขึ้นสิ นี่บอสของเราเป็นประธานบริษัทนี้ ชื่อคุณอาทิตย์ สุริยะจักรบริวาร เรียกบอสอาทิตย์ก็ได้" ดุจดาวยังคงกรีดกรายแนะนำเธอให้เขารู้จัก

"สวัสดีค่ะ" พรฟ้าประทานอดที่จะประนมมือไหว้อย่างเสียไม่ได้

"ไม่แนะนำตัวหน่อยเหรอ?" ไม่ใช่เสียงดุจดาว แต่เป็นเสียงผู้ชายที่นั่งอยู่หัวโต๊ะนั่นแหละ สายตาที่มองลอดใต้แว่นมันน่าเอานิ้วจิ้มให้ตาบอดเสียจริงๆ

"ชื่อพรฟ้าประทาน พรหมวานิชกุล เรียกพลูโตก็ได้ค่ะ"

"พรหมวนิชกุล คุณพรฟ้าประทานเป็นอะไรกับคุณพุธ คุณพฤหัส?" เขาถามเสียงเรียบ น้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเขาถามตามมารยาทไม่ได้สนใจใคร่รู้อย่างที่เอ่ยถามออกมาสักนิด

"เป็นน้องสาวค่ะ"

"พรหมวนิชกุล มีกิจการที่บ้านตั้งหลายอย่าง ทำไมคุณถึงเลือกมาฝึกงานที่นี่ หรือนอกจากเป็นมิจฉาชีพแล้วยังรับบทเป็นสายสืบด้วยเหรอ" กวนประสาท!!! อันนี้เขาเรียกว่ากวนประสาทเห็นๆ

"ดิฉันไม่ทราบมาก่อนว่าทางสุริยะจักรพร็อบเพอร์ตี้มีปัญหากับทางพรหมวนิชกุล"

"ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะ ผมกับพวกเฮียๆของคุณก็เป็นเพื่อนรักกันดี"

"เพื่อน?"

"ใช่ คุณไม่รู้เหรอว่าผมกับพวกเฮียๆของคุณเป็นเพื่อนรักกัน พวกเราสนิทกันมาก ผมยังอดแปลกใจไม่ได้เลยว่าทำไมพวกมันถึงปล่อยคุณมาทำงานที่นี่ แทนที่จะทำกับพรหมวนิชกุล" เสียงที่เอ่ยเรียบนิ่งนั้นไม่ได้เข้าหูของพรฟ้าประทานสักนิด เธอหูอื้อตั้งแต่รู้ว่าเขาเป็นเพื่อนกับพี่ชายของตัวเอง

"ที่แท้ก็เด็กเส้น ถึงว่าบริษัทเราไม่เคยรับนักศึกษาฝึกงานมาก่อน แต่อยู่ๆพลูโตกลับเป็นคนแรกที่ได้เข้ามาฝึกงานที่นี่" เสียงพึมพัมของดุจดาวทำให้พรฟ้าประทานมีสติขึ้นมา เธอทำทุกอย่างถูกต้องตามระเบียบ ไม่ได้มีใครฝากให้ พวกเฮียๆของเธอรู้หลังจากที่เธอได้รับจดหมายตอบรับเสียอีก เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะฝากเธอเข้าทำงานที่นี่

"คุณจะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะคุณดุจดาว ถึงคุณพรฟ้าประทาน ขอโทษนะผมเรียกคุณว่าพลูโตได้ใช่ไหม?"

"ได้ค่ะ"

"นั่นแหละ ถึงคุณพลูโตจะมาฝึกงานที่นี่เป็นคนแรก เพราะบริษัทเราไม่เคยรับนักศึกษาฝึกงาน แต่ใช่ว่าจะต้องไม่รับไปตลอด ทางแผนกบุคคลยื่นเรื่องขอรับนักศึกษาฝึกงานมาสักพักนึงแล้ว และผมก็เห็นว่าการทำงานจริงย่อมสร้างเสริมประสบการณ์ให้กับคนๆนึงได้ดี อีกอย่างคุณพลูโตเองก็ยื่นจดหมายขอเข้าฝึกงานตามระเบียบของบริษัทและมหาวิทยาลัย ถ้าทั้งหมดนี้คุณดุจดาวคิดว่าคุณพลูโตเขาใช้เส้นสายเข้ามา ผมก็อยากให้คุณดุจดาวได้ไปถามข้อเท็จจริงกับแผนกบุคคลเสียก่อน ไม่ใช่มากล่าวหากันแบบนี้ ในฐานะที่ผมเป็นหัวหน้าพวกคุณ ผมไม่อยากให้ทุกคนมีอคติกับคุณพลูโต เธอเป็นน้องสาวเพื่อนผมก็จริง แต่ในบริษัทเธอก็เป็นพนักงานเหมือนทุกคน ไม่มีสิทธิพิเศษเหนือคนอื่น โปรดเข้าใจไว้ด้วย" คำพูดของอาทิตย์ทำให้ภายในห้องเงียบสงัดทันที เขาไม่ใช่คนพูดมาก ไม่ใช่คนชอบอธิบาย แต่เพราะเป็นพรฟ้าประทานเขาเลยไม่อยากให้ใครเข้าใจเธอผิด อย่างน้อยก็ในฐานะเพื่อนพี่ชายที่สมควรจะปกป้องน้องสาวของเพื่อน

"ค่ะบอส" ทุกคนรับคำขันแข็ง มีเพียงดุจดาวเท่านั้นที่ยังรู้สึกโกรธเคืองพรฟ้าประทานที่ทำให้เธอถูกตำหนิกลางที่ประชุมแบบนี้

"พลูโตไปหาผมที่ห้องด้วยนะ ผมมีงานจะให้คุณทำเพิ่ม"

"แต่..."

"ผมจ่ายค่าจ้างคุณแล้วนะเมื่อเช้า เลือกเอาว่าเงินจำนวนนั้นที่คุณรับไปจะทำงานแลกหรือจะให้ผมไปแจ้งความแทนว่าคุณเป็นมิจฉาชีพ" อาทิตย์พูดราวกับว่าทั้งห้องนี้มีแค่เธอกับเขา ทุกคนพากันมองหน้าไปมาทันทีที่ได้ยินเขากล่าวหาว่าเธอเป็นมิจฉาชีพ

"ค่ะ ทราบแล้วค่ะ" เธอเป็นลูกน้องเขา เขาชี้ซ้ายจะให้เธอไปขวาก็คงไม่ได้ เขาเรียกให้เธอไม่พบ เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธที่ไหนกัน

"เลิกประชุมได้แล้วครับ แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว" ร่างสูงเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สาวๆในห้องต่างพากันมองตามอย่างหลงใหล หล่อก๋หล่ออยู่หรอก แต่เรื่องที่เธอทำไว้เนี่ยสิ เวรกรรมทำงานเร็วเหลือเกิน ขอโอนเงินคืนแทนได้ไหมนะ

'เวรกรรมของพรฟ้าประทานทำไมต้องมาในรูปแบบท่านประธานด้วยนะ!!!'