ตอนที่ 3 ปั่นป่วน_3

ไม่นานแฟรงก์ก็โผล่มา เขาดูหงุดหงิดมากและก็โมโหเอามากๆ จนฉันอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามหลังจากที่เขามารับฉันที่ศูนย์อาหารและเดินตามเขากลับมาที่รถซึ่งจอดอยู่ไม่ห่างมากนัก

“มีอะไรหรือเปล่าแฟรงก์”

หมอนั่นหันกลับมาจ้องหน้าฉันวูบหนึ่งก่อนจะหันกลับไปเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ ฉันจึงรีบทำตาม

“ไม่ใช่เรื่องของเธอ” หมอนั่นตอบกลับมาอย่างไร้เยื่อใยสิ้นดี ชิ คนอุตส่าห์เป็นห่วงนะเออ ทำเป็นเย็นชาไปเถอะ

“แล้วนี่เราจะไปไหนกัน” ฉันมองหน้าแฟรงก์อย่างสงสัยเมื่อเขาสตาร์ทรถและขับออกจากมหาวิทยาลัยโดยไม่บอกกล่าวอะไรสักคำ

“ฟิตเนส”

“เฮ้ยแต่นี่มันเพิ่งจะบ่ายโมงเองนะ”

“ฉันจะไปลูปาร์คอยากว่ายน้ำ” แฟรงก์บอกเสียงเรียบแล้วก็นิ่งไปตลอดทางจนถึง ลูปาร์ค ห้างสรรพสินค้าชั้นนำที่มีชื่อเสียงมากๆ แห่งหนึ่งของประเทศ แต่มันก็อยู่ไม่ใกล้กับมหาวิทยาลัยของเราเท่าไหร่เพราะงั้นนานๆ ทีฉันถึงจะมาที่นี่สักครั้ง

ใบหน้าที่เคร่งเครียดของแฟรงก์ฉันเดาว่าเขาคงจะเจอเรื่องน่าปวดหัวและก็เครียดเอาการมา ถึงอยากไปว่ายน้ำเพื่อดับความร้อนรุ่มที่ลุกโชนอยู่ในใจ

“เธอจะไปเดินเล่นก่อนก็ได้นะ ฉันจะไปสระว่ายน้ำ” หมอนั่นบอกหลังจากเดินเข้ามาในห้างสรรพสินค้าเรียบร้อยแล้ว ฉันเดินไวๆ เพื่อจะตามหลังแฟรงก์ให้ทัน ให้ตายสิ จะรีบไปไหนของเขานะ อีกอย่างเรื่องไรฉันจะปล่อยให้นายอยู่ห่างล่ะ หน้าที่ฉันก็คืออ่อยนายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้นายอยู่ห่างจากยัยหวายอะไรนั่น แง่ง~! นึกถึงเรื่องนี้ทีไรหัวใจก็สั่นรัวทุกที

ไม่รู้ว่าฉันกำลังกลัวหรือหวั่นไหวกับหน้าเข้มๆ ของหมอนี่กันแน่

“ไม่ดีกว่า”

“ไอ้โรคจิตไม่อยู่แถวนี้หรอกน่า” เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะเกาะติดเขาแจแฟรงก์ก็รีบพูดกันท่าฉันทันที

“ไม่ใช่ แต่ฉันไม่อยากอยู่ห่างนายนี่”

“อะไรนะ?” คำพูดของฉันทำให้หมอนั่นหยุดกึกแล้วหันกลับมาจ้องหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจ เอ่อ... แฟรงก์จ้องฉันตาไม่กระพริบราวกับเพิ่งได้ยินความลับระดับชาติก็ไม่ปาน

บ้าจริง เมื่อกี้ฉันพูดบ้าอะไรออกไปเนี่ย หน้าฉันร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุขณะพยายามหาเหตุผลมาอธิบายให้เขาเข้าใจ

“ก็... ก็นายอุตส่าห์รีบมาหาฉันแล้วจะให้ฉันทิ้งนายไปได้ยังไงล่ะ” ฉันละล่ำละลักบอกเสียงสั่น

“ฉันไม่คิดมาก”

แหงะ ใจคอนายคอยแต่จะไล่ฉันออกห่างเลยใช่ไหม

“แต่ฉันคิดนี่”

เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองหน้าด้านก็วันนี้นี่แหละ

แฟรงก์มองฉันตาขวาง

“คิดเหรอ? คิดอะไร”

หมอนั่นหรี่ตามองฉันอย่างจับผิด โธ่เอ๊ย แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกประหม่าด้วยล่ะเนี่ย

“ปะเปล่า...” ฉันก้มหน้าหลบสายตาคมกริบที่แทบจะฉีกเฉือนเนื้อหนังฉันออกเป็นชิ้นๆ ถ้าฉันบังอาจคิดเกินเลยกับเขา ไอ้หมอนี่มันน่าหลอกให้รักแล้วหักอกให้แตกดังเปราะจริงๆ เกิดมาไม่เคยเจอผู้ชายที่ไหนหยิ่งขนาดนี้ มีอย่างที่ไหนกันท่าผู้หญิงออกจากตัวเอง

“อ้าวแฟรงก์” ระหว่างที่ฉันกำลังนึกสาปแช่งผู้ชายถือตัวคนนี้ในใจ เสียงสดใสดีใจของใครบางคนก็ดังขึ้นพร้อมๆ กับการปรากฏตัวของผู้หญิงรูปร่างเล็กผอม หน้ามน ตากลม ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มน่ารัก ไม่ใช่คนสวยมาก ไม่ได้หุ่นนางแบบ ทว่ากลับเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ที่ชวนให้คนที่มองแล้วต้องมองอีกหลายๆ ครั้งอย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

ผู้หญิงน่ารักคนนี้เป็นใครกัน กิ๊กหมอนี่เหรอ? ฉันเหล่มองหน้าเครียดๆ ของแฟรงก์ที่บัดนี้คลี่ยิ้มออกมาราวกับไม่เคยมีเรื่องหงุดหงิดใจมาก่อน

“มิลล์ มาทำอะไร”

อ่อ... ยัยนั่นชื่อมิลล์

“มาดูหนังกับเพื่อนน่ะ แล้วแฟรงก์ล่ะ”

“มาว่ายน้ำน่ะ ไปด้วยกันไหม”

โธ่แฟรงก์ ชวนคนอื่นต่อหน้าต่อตาฉันเลยเหรอ นายมองข้ามฉันไปแล้วเหรอไง แง่ง!

“อืม... ไม่ดีกว่า เดี๋ยวเพื่อนว่าเอา นี่วันหลังก็โทรหามิลล์บ้างสิ ว่างๆ จะได้ไปเที่ยวกันไง”

“ก็อยากโทรหานะแต่ไม่ค่อยว่างนี่สิ” แฟรงก์ตอบกลับไปอย่างขี้เล่น ฉันสงสัยจังว่าหมอนี่นิสัยใจคอเป็นยังไงเวลาอยู่กันคนอื่น ท่าทางเขาเฟรนลี่มากๆ มากจนฉันรู้สึกอิจฉายัยมิลล์อะไรนั่น

“แฟรงก์ก็อย่างนี้ทุกทีแหละ ชอบลืมมิลล์ชิๆ”

“เอ้า! อย่าเพิ่งงอนสิ”

“ไม่รู้ล่ะ งอนแล้ว... เออนี่แล้วผู้หญิงใหม่ของแฟรงก์ล่ะเป็นไงบ้าง”

ผู้หญิงใหม่? ประโยคนี้ทำฉันหูตาผึ่งขึ้นมาทันควันหลังจากห่อเหี่ยวไปได้สักพักเพราะบทสนทนาที่สนิทสนมกันของทั้งคู่

หมอนั่นชำเลืองสายตามามองฉันหน่อยๆ ก่อนจะหันกลับไปสบสายตายัยมิลล์ เอะ! ทำไมต้องมองฉันด้วยเนี่ย

“ก็เรื่อยๆ น่ะ ไม่มีอะไรพิเศษเท่าไหร่”

นายหมายถึงหวายใช่ไหม?

“เหรอ เมื่อไหร่จะได้เปิดตัวเนี่ย”

“ไม่รู้จะมีวันนั้นหรือเปล่านะ มิลล์จะไปไหนต่อเนี่ย”

“อ้อ ไปห้องน้ำน่ะ งั้นขอตัวก่อนนะอย่าลืมโทรมาด้วยล่ะ”

“คร้าบ”

“บาย”

แล้วยัยมิลล์อะไรนั่นก็จากไปพร้อมกับรอยยิ้มและทิ้งความสงสัยเอาไว้ให้ฉันกองโต ฉันตวัดสายตาสงสัยมองหน้าหมอนั่น

แฟรงก์ที่สบตากับฉันพอดีจึงเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจหรือแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจก็ไม่รู้ เขายักไหล่อย่างไม่คิดอธิบายอะไรทั้งนั้นก่อนจะเดินนำฉันไปที่สระว่ายน้ำเงียบๆ

หน็อย เห็นฉันไม่สำคัญเลยไม่อยากจะแบ่งปันเรื่องส่วนตัวด้วยอย่างนั้นเหรอ ชิ