ตอนที่ 3

ขุนเขาเดินเข้ามามองเครื่องมืออุปกรณ์เต็มไปหมดแทบไม่มีที่นั่งก่อนอุลจะกวาดของบนเก้าอี้ข้างๆ ทิ้งลงพื้น ตบเบาะเชื้อเชิญเด็กใหม่อย่างดี

“สมัครเป็นช่างที่นี่ดีแล้ว ถ้าไม่มีอะไรเสียก็ว่าง สบาย” อุลบอกอย่างเป็นกันเอง

“พอทำเป็นนิดหน่อยแต่ไม่เคยซ่อมเครื่องจักรใหญ่ ขอคำแนะนำด้วยแล้วกัน” ขุนเขาตอบตามเนื้อผ้าด้วยความอึดอัดแต่ทำอะไรไม่ได้

“เป็นลูกมือลูกหาบเจ้าอุลไปก่อน ตอนนี้ไม่มีงานจะนอนจะเล่นอะไรตามสบาย” ชิดบอกก่อนลุกขึ้น

“ไปไหน อีกละ หาเมียอีกละ”

“คนมันว่างช่วยไม่ได้ เปิดวอร์ไว้ด้วย” ชิดยักคิ้วท้าทายก่อนเดินออกไปปล่อยให้ขุนเขาอยู่กับอุลในห้องที่แสนรกซึ่งอุลคือผู้แสนพูดเยอะราวกับนกแก้วที่จ้อได้ทั้งวัน

“อยากเจอสาวแก่แม่ม่ายลูกติดไปฝ่ายผลิต ถ้าอยากเจอสาวเอ๊าะๆ ต้องขึ้นออฟฟิศแผนกบัญชี”

“ไม่สนใจ อยากเรียนรู้งานมากกว่า”

“มีทั้งสาวสวยและน่ารัก ไม่มีแฟนด้วย ระดับนายสอยได้สบาย”

“ไม่ดีกว่า ไม่นิยม เจอมาเยอะแล้วขอพักมาเอาดีเรื่องงาน”

“คนอะไรมุ่งมั่นเป็นบ้า แล้วย้ายมาจากไหน”

“ฮ่องกง”

“อะไรนะ”

“เคยทำงานที่ฮ่องกง ตกงานเลยกลับมาบ้านหางานใหม่ โรงงานนี้น่าสนใจเลยลองทำดู”

“ทำเมืองนอกรายได้ก็ดีแต่อย่างว่าเนอะเศรษฐกิจแบบนี้”

“ใช่ แย่ไปทุกส่วน แย่ไปตามๆ กัน” ขุนเขาพิงเก้าอี้นั่งกอดอกปล่อยเวลาให้เสียเปล่าจนเสียงวอร์ดังแทรกทำให้อุลรีบตอบรับทันทีด้วยความไว

“ช่างสองทราบแล้ว” อุลรีบหยิบอุปกรณ์พร้อมยื่นส่งให้ขุนเขาช่วยถือพากันออกไปจากห้องมุ่งหน้าไปที่แผนกผลิต

ขุนเขาวางกล่องเครื่องมือไว้ที่พื้นมองอุลกั้นเขตล้อมเครื่องจักรลงมือจัดการซ่อมอย่างชำนาญอย่างระแวดระวังโดยมีขุนเขาค่อยหยิบส่งของยื่นให้

“ช่างใหม่เหรอ เดี๋ยวนี้ช่างหน้าตาดีเนอะ” เสียงแซวจากพนักงานหญิงประจำฝ่ายผลิตหวานใจผู้จัดการที่ไม่มีใครไม่รู้จักเดินผ่านมาเห็นอุลอดแหย่ทักทายไม่ได้เพราะรุ่นราวคราวเดียวกันแถมเป็นเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น

“รวมช่างอุลด้วยปะแก้ม” อุลตอบกลับพร้อมหันมารับไขควงจากขุนเขาที่ไม่ได้สนใจคนแซว

“ไม่รวมสิ”

“ใครจะไปสู้ผู้จัดการได้”

“พูดมาก มาบ่อยๆ นะช่างใหม่ อาหารตา” ไม่วายแทะโลมขุนเขาที่ยังคงนิ่งเฉย

“จะฟ้องผู้จัดการ”

“กลัวที่ไหน ไปทำงานละ” แก้ม หญิงสาวหวานใจผู้จัดการตรินฉีกยิ้มให้อุลและขุนเขาก่อนเดินไปทำงานต่อต่างคนต่างทำอย่างไม่สนใจอะไรจนเวลาล่วงเลยไปถึงช่วงเย็นหลังเลิกงาน โอทีมีให้เฉพาะฝ่ายผลิตส่วนช่างกลับตรงเวลา ตรินเดินเข้ามาหาขุนเขาเพื่อออกไปพร้อมกันโดยที่ขุนเขาต้องขับรถมอเตอร์ไซค์ตามหลังรถเก๋งของผู้จัดการราวกับคนตกอับทิ้งคราบเจ้าของกาสิโนไปถนัดตา

ขุนเขารับกุญแจห้องเช่าขนาดเล็กมีห้องน้ำและเตียงนอนเหล็กแสนแข็งอยู่ในห้องกับชุดทำงานและชุดลำลองไม่มากแขวนราวทำขุนเขายกมือปาดเหงื่อเดินเข้าไปด้านในอย่างยอมจำนน

“มีตลาดอยู่ใกล้ๆ ไม่ต้องห่วงเรื่องของกินนะครับ มีเยอะอยู่”

“เฮ้อ โอเค แค่เดือนเดียว” จากชีวิตคุณหนูเลี้ยงดูอย่างดีมีห้องนอนหรูหรากว้างขวางกลับต้องมานอนรังหนูพร้อมเสียงข้างห้องรบกวนชวนหัวเสียไร้ความสงบสุขได้แต่เดินไปปิดประตูเก็บตัวอยู่ในห้องหลังจากตรินออกไป

หัวค่ำริมแม่น้ำคือลานออกกำลังกายและของขายมากมายเป็นหนึ่งจุดที่หลายคู่มานั่งกินนั่งดื่มหรือแม้กระทั่งคนที่อกหักก็มานั่งทำใจ ตรินจอดรถส่งแฟนสาวลงมาก่อนไปหาที่จอดรถ แก้มอยู่ในชุดสาวโรงงานสีฟ้าอ่อนเดินเข้ามานั่งลงข้างหญิงสาวตาคมดุตัวเล็กสวมชุดเอี๊ยมยีนมัดผมครึ่งหัวยาวกลางหลังนั่งเหยียดขาอยู่ที่สนามหญ้าริมแม่น้ำข้างตัวมีขวดเครื่องดื่มสองขวดสร้างความมึนเมา