ตอนที่ 3 ละลายพฤติกรรม

EP 03

"...." เธอเบือนหน้าหลบสายตาของเพลิงส่งผลให้ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากออกมา มือหนาดึงสายชุดคลุมออกแล้วยื่นให้ทีมงาน อวดท่อนบนเปลือยเปล่าท่อนล่างคือกางเกงว่ายนํ้าของยูนิฟอร์มของมหาลัยที่สั่งทำขึ้นมาไหม่สำหรับกายถ่ายแบบโดยเฉพาะ

"น้องเอยถอดชุดคลุมเลยครับ" สิ้นเสียงสั่งของช่างภาพ มือบางก็เลื่อนมาดึงสายชุดคลุมออกเธอพยายามคิดซะว่ามันคืองาน พอร่างกายพ้นจากสิ่งปกปิดเธอก็เป็นฝ่ายขยับเข้าไปไกล้ๆร่างหนา

"...."

"ไกล้กว่านี้ครับ น้องเอยโอบเลยครับแล้วสบตากัน" เอิงเอยหายใจฟึดฟัด เรียวแขนค่อยๆโอบค้องลำคอหนาใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบเธอกำกลั้นใจหันหน้าไปสบตากับเพลิง แต่เพียงสบตากันได้เพียงไม่กี่วิสติก็หลุดกระเจิดกระเจิงต้องรีบหันกลับมาเหมือนเดิม

"มีความเป็นมืออาชีพหน่อยสิ มัวแต่เขินแบบนี้แล้วจะถ่ายได้ไหม?" เพลิงพูดจากวนประสาทเธอ ชายหนุ่มรู้ดีว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาขยะแขยงตัวเองขนาดไหน

"หลงตัวเอง ฉันขยะแขยงจนไม่อยากมองหน้านายต่างหาก" เธอกัดฟันพูดเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคน สายตาลุกโชนไปด้วยความโกรธยิ่งรู้ว่าเธอเกลียดตัวเองมากขนาดไหนยิ่งเสนอหน้ามาให้เห็น

"เกลียดฉันมากงั้นสิ?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม มือหนาฉุดรั้งร่างเธอเข้าหาตัวเอง

"เกลียดจนไม่อยากอยู่ร่วมโลก.."

"แต่โบราณเขาบอก ว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างงั้น ระวังซักวันจะได้ฉันเป็นผัวไปตลอดชีวิตนะ.." ไม่พูดเปล่าสีหน้าชวนหาเรื่องตรงหน้ายังอ้อนตีนสุดๆ เอิงเอยสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนความอดทนจะหมดลง..

ปึก !

"ว๊ายยย!" มือบางผลักอกกว้างออกสุดแรง สร้างความตกใจให้ทุกคนเป็นอย่างมาก ทุกสายตาต่างมองไปที่สองร่างด้วยความงุนงง ฉัตรที่ร้องอุทานออกมาเสียงหลงเดินเข้าไปหาเอิงเอยที่ยืนหน้าแดงกํ่า ร่างเล็กกระเพือมตามลมหายใจหนักๆดีเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่พลั้งตบคนตรงหน้าไป

"ถ้ายังไม่พร้อมก็เบรคก่อนก็ได้นะครับ ค่อยถ่ายไหม่" เสียงของช่างภาพพูดขึ้น นั้นทำให้ฉัตรหน้าเสียขึ้นมา ก่อนที่เอิงเอยจะเดินออกมาจากตรงนั้นเธอเดินมาหลบมุมสงบสติอารมณ์ยังบริเวณตู้ล็อคเกอร์ ไม่นานฉัตรก็เดินตามมาติดๆ

"เอย เป็นอะไรรึป้าว แต่ถึงยังไงพี่ว่าเอยก็ไม่ควรแสดงท่าทางแบบนั้นออกไปนะ"

"ขอโทษค่ะ" เธอรู้ว่าตัวเองผิดเลยพูดขอโทษออกไป ส่งผลให้ฉัตรเริ่มยื่นมือไปตบไหล่เบาๆ ดูจากสีหน้าของรุ่นน้องคนสนิทเธอรู้ว่าเอิงเอยคงมีเรื่องอึดอัดน่าดู

"เอยเคยรู้จักกับน้องเพลิงหรอ?"

"เปล่าค่ะ เอยขอเวลาแค่ห้านาทีนะคะทุกอย่างมันจะดีกว่านี้"

"โอเค สงบสติอารมณ์ก่อนค่อยถ่ายต่อ แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆก็รอถ่ายช่วงสุดท้าย"

"ขอบคุณค่ะ"

"...." ฉัตรฉีกยิ้มบางๆให้เธอแล้วเดินออกไปจากบริเวณนี้ เมื่อได้ยืนอยู่คนเดียวมือบางก็ยกขึ้นมาลูบหน้าตัวเองเบาๆ พร้อมกับหลับตาลงพยายามควบคุมตัวเองให้อยู่

"ฉันว่าเราควรละลายพฤติกรรมกันหน่อยไหม" เสียงที่เธอไม่อยากได้ยินที่สุดเอ่ยแทรกเข้ามาโซนประสาทจากที่จะอยู่เงียบๆคนเดียวก็กลับไม่สงบอีกต่อไป ใบหน้าหวานเงยขึ้นสบตากับชายหนุ่ม เพลิงยืนพิงที่ตู้ล็อคเกอร์ข้างเธอพร้อมสีหน้านึกสนุก

"ไม่จำเป็น" ร่างเล็กทำทีเหมือนจะเดินหนีอีกรอบแต่เธอก็ถูกมือหนาคว้าหมับเข้าที่ข้อมือซะก่อน เพลิงผลักร่างเธอพิงกับตู้ล็อคเกอร์แล้วล็อคข้อมือเธอเอาไว้แน่น

"แต่ฉันว่ามันจำเป็น.."

"อื้อ!" ไม่ทันที่เธอได้อ้าปากเถียงเพลิงก็กดจูบหนักๆลงไป ชายหนุ่มบดขยี้กรีบปากนุ่ม มือหนาผละออกจากข้อมือแล้วใช้ตัวดันร่างเล็กติดกับตู้ล็อคเกอร์แทน ชายหนุ่มบีบคางมนแน่นแล้วสอดแทรกลิ้นเข้าไป

เอิงเอยที่ต่อต้านรสจูบร้อนแรง มือบางสเปะสะปะทุบแผ่นหลังกว้าง แต่พอโดนเพลิงลูบตามเอวขอดเปลือยเปล่าแล้วบีบเค้นเบาๆเธอกับเคลิ้มไปกับสัมผัสวาบวามนั้นอย่างไม่น่าให้อภัย

จ๊วบ! จ๊วบ!

"อื้มส์..." นํ้าเสียงเซ็กซี่คำรามในลำคอเบาๆเปลือกตาหลับพริ้ม ลิ้นสากดูดดุ้นอุ้งปากเล็กอย่างมูมมาม มือไม่อยู่นิ่งคอยลูบไล้สัมผัสตามเรือนร่างอรชร ยิ่งเธออยู่ในชุดว่ายนํ้าสุดเซ็กซี่ก็ยิ่งยากขยํ้าคนตัวเล็กมันซะตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด..

"อ๊ะ..!" ชายหนุ่มรังแกอุ้งปากเล็กจนพอใจใบหน้าหล่อเหลาผละออก แล้วซุกเข้าที่ซอกคอหอมกรุ่นแทน "พะ..เพลิง..อย่าทำรอย"

"...." เพลิงหยุดกระทำแล้วถอยใบหน้าออกมาด้วยแววตาอ้อยอิ่ง อยู่ไกล้เธอทีไรอานมณ์มันพลุ่งพล่านชนิดไม่เลือกสถานที่ สายตาตาเพ่งมองหน้าอกอวบที่กระเพือมตามลมหายใจหนักๆ

เพี๊ยะ! มือบางตบเข้าที่แก้มของชายหนุ่มเบาๆเธอไม่กล้าฟาดลงเต็มแรงเพราะในใจก็หวั่นๆกับสายตาดุๆของเพลิงยามมองเธออยู่ ที่ปากดีเหมือนไม่กลัวใครมันก็แค่คาแรกเตอร์เท่านั้นแหละ..

"ไอ้ลามก!" เธอสาดคำด่าใส่หน้าเขา แล้วรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น ด้วยอัตราการเต้นหัวใจแปลกๆ สายตาแบบนั้น ทำไมมันพร้อมสยบผู้หญิงให้ตายกันเป็นแถบจังนะ..

มือบางยกขึ้นตบแก้มตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติแล้วตอกยํ้าตัวเองว่าเธอเกลียดผู้ชายที่ชื่อเพลิง ถึงแม้เขาจะหล่อขึ้น รวยขึ้นกว่าเดิมเป็นล้านเท่าก็ตาม..

"อ้าว น้องเอยพร้อมถ่ายต่อรึยังครับ"

"พร้อมแล้วครับ.." เพลิงที่เดินตามมาติดๆเป็นคนตอบแทน มือหนาคว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็กแล้วลากเธอเข้ามายังหน้าฉากเหมือนเดิม ริมฝีปากหยักเหยียดยิ้มนึกขันเมื่อมองหน้าเหวี่ยงๆของคนตัวเล็กที่ทำตัวเหมือนนางร้าย แต่ก็เป็นได้แค่นางร้ายมือสมัครเล่นในสายตาเขาก็เท่านั้นแหละ..

"หวังว่าการละลายพฤติกรรมเมื่อกี้จะทำให้เธอฉันหายเขิลฉันน้อยลงนะ.."

"ฉันไม่ได้เขิลนาย" เอิงเอยเบียดร่างกายแนบชิดกับร่างหนาแล้วยื่นหน้าเข้าไปไกล้ๆเรียวแขนโอบกอดลำคอ เมื่อจมูกคมสันคลอเคลียอยู่กับพวงแก้มเพียงนิดเดียว พลั้นหัวใจดวงน้อยก็ใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ก่อนที่ลมหายใจอุ่นร้อนจะกระซิบเบาๆบอกเธอ..

"ไม่ได้เขินแต่ใจเต้นแรงเชียว.."

.

.

.

แหม้อิเพลิง แซวเก่งจังนะแกเกลียดเขาหรือคิดถึงเขากันแน่เอะอะจับจูบจับซุก5555555555555555555

Next..

"ก็มันน่าเย็_ยังไงล่ะ.."