FINEL COME BLACK ทวงรักร้าย นายแฟนเก่า

EP 00

เสียงดนตรีจังหวะบีทหนักๆภายในผับหรูกลางใจเมืองส่งผลให้ผู้คนที่ออกล่าในคํ่าคืนนี้กรีดกรายวาดรวดรายยั่วยวนตามจังหวะ สายตาทุกคู่เพ่งเล็งไปที่ดีจีหนุ่มบนเวที เจ้าของใบหน้าขี้เล่นในขณะเดียวกันก็ซ่อนไปด้วยความหน้าค้นหาและอันตราย รูปร่างราวกับนายแบบหลุดออกมาจากนิตยาสาร

"อีเอยมึงจะดื่มอะไรหนักหนา พอได้แล้วพรุ่งนี้มึงมีเรียนค่ะ" มะนาวบอกเพื่อนรักที่เอาแต่ยกเหล้าขึ้นดื่มหมดไปหลายแก้ว

"กูไหว" เอิงเอยบอกในขณะฟุบหน้าลงบนโต๊ะ ใบหน้าสวยเฉี่ยวในชุดลายเสือดายสีเข้มตัดกับผิวขาวนวล ยิ่งทำให้เธอหน้ามองจนละสายตาไม่ได้

"แค่ผู้ชายคนเดียวมึงเป็นเอาหนักขนาดเลยหรอว่ะ"

"เปล่า กูไม่ได้เสียใจที่เลิกกับมัน"

"แล้วที่มึงร้องห่มร้องให้อยู่นี้มันเรียกว่าอะไรไม่ทราบ"

"กูแค่ดีใจที่ได้ทำบุญกุศล"

"ยังไงว่ะ?"เรียวคิ้วคู่สวยมองหน้าเพื่อนรักด้วยความไม่เข้าใจ มะนาวยกมือขึ้นคํ้าคางมองหน้าเอิงเอยไม่ล่ะสายตา

"ปล่อยเหี้ยกับชะนีได้รักกันไง"

"...."

"...มึงเก็ทยัง?"

"เชรด...ขอแรงกว่านี้"

"เหอะ.." เอิงเอยเค้นเสียงออกมา มือบางเสยผมหน้าขึ้นด้วยท่าทางสบายๆ เธอเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้าขึ้นมายกดื่ม ดวงตาสวยเฉี่ยวกวาดมองรอบๆจนสะดุดเข้ากับสายตาของใครบางคนที่กำลังเล่นดนตรีบนเวที..

สบตากันไม่ทันไร ก็เล่นเอาหัวใจเธอกระตุกวูบเพราะคุ้นกับเเววตาคู่นั้น ร่างกายชาวาบไปหมดเมื่อถูกเขายกยิ้มมุมปากกลับมา ใบหน้าหันกลับมาบนโต๊ะด้วยอาการประหม่าอย่างอัติโนมัติ

"อีเอย กูต้องกลับแล้วว่ะพี่นายทักมาบอก มึงจะกลับพร้อมกูเลยไหม?"

"ไม่ว่ะ ยังอยากดื่มต่ออยู่เลย"

"เออ ดีๆนะเว้ย มีไรโทรมากูกลับละ"

"เจอกัน" เอิงเอยตอบไม่ใส่ใจนัก จนกระทั่งเพื่อนสาวหยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินหายไปกับฝูงชน เธอจึงฟุบหน้าลงกับโต๊ะอีกครั้งเพราะอยู่ดีๆมันก็...

นึกถึงผู้ชายคนแรกที่โดนเปิดซิง..

"ขอโทษนะครับ ผมขอนั้งด้วยคนได้ไหม?"

"..."

"หรือว่ามากับแฟน"

"ตามสบายค่ะ ฉันมาคนเดียว"

"ผมดริวคุณล่ะ"

"เอิงเอยค่ะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ :)" เขาพูดพร้อมกับหย่อนก้นนั้งลงฝั้งตรงข้ามเธอ

"...." เอิงเอยพยักหน้าเนือยๆไม่ใส่ใจนักดวงตากลมโตที่เริ่มยานคาง ไล่มองเรือนร่างของชายหนุ่มตรงหน้าตั้งแต่ใบหน้าหล่อเหลา คิ้วโค้งได้รูป จมูกโด่งคมสัน ริมฝีปากหยักดูชุ่มฉํ้า หน้าอกกว้างมีเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมสามเม็ด ลงมาถึงหน้าท้องที่มองทะลุเข้าไปคงมีซิกแพคเป็นก่อนๆ และแล้วสายตาก็เลื่อนตํ่าลงมาอีก..

"ผมไม่ได้ใจแข็งที่ถูกผู้หญิงสวยๆมองแล้วจะอดใจไหวนะครับ.."

"แล้วถ้าอดใจไม่ไหว มันจะเกิดอะไรขึ้นหรอคะ?" เธอยื่นใบหน้าเข้าไปไกล้ๆดริว มือบางที่ถือแก้วเหล้าอยู่แกว่งไปมาช้าๆท่าทางเชื้อเชิญ

"แล้วถ้าบอกจริงๆเรายังจะได้รู้จักกันอีกรึป้าว"

"ก็อยู่ที่ว่า ลีล่า และท่วงท่า แล้วก็ขนาด เก็ทป่ะ" เอิงเอยมองคนตรงข้ามพร้อมกับวางแก้วเหล้าลงและท้าวคาง เอียงคอถามด้วยความสงสัย

"ที่พูดเพราะฤทธิ์แอลกอร์ฮอหรือว่าพูดออกมาจากใจ"

"ไม่เชื่อหรอ"

"ก็คุณเมา"

"งั้นเดี๋ยวจะพิสูจน์"

"หื้ม?" ดริว ยื่นหน้าเข้าไปไกล้ๆเธอเช่นกัน ทั้งสองสบตากันก่อนที่เองเอยจะเป็นฝ่ายหลบสายตา พร้อมกับยกยิ้มมุมปาก

"เขาบอกว่าการกระทำ สำคัญกับคำพูด" พูดจบร่างผอมเพรียวหยัดกายลุกขึ้นจาดเก้าอี้เดินโซซัดโซเซไปหาร่างดริวที่นั้งอยู่

พรึบ ! เธอฟุบตัวนั้งลงบนตักเขา เรียวแขนโอบลอบลำคอหนา อีกข้างประคองใบหน้าคมคายเงยขึ้นและค่อยๆก้มหน้าลงไปแต่..

"ในห้องดีกว่าไหมครับ?"

"จะดูง่ายไปไหมอ่ะ ถ้าตอบตกลง" เอิงเอยฉีกยิ้มยั่วยวน เธอทำในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้ตัวลงไปเพราะฤทธิ์แอลกอร์ฮอครอบงำ และนี้คือเหตุผลที่มะนาวอยากให้เธอกลับพร้อมกัน..

พอเมาทีไร ใจร่านทุกที...

"ถ้าคุณใจง่าย..ผมเองก็ใจง่ายไม่ต่างกันทีชวนคุณขึ้นเตียง.."

"รออะไรละคะที่รัก ไปเลยซิ" เธอยื่นใบหน้าไปคลอเคลียกับแผงอก ดริวมองเธอด้วยความหลงใหลก่อนจะตวัดอุ้มร่างบางลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินฝ่าผู้คนมายังชั้นบนสุดของร้าน คือชั้นสามที่มีเพียงห้องเดียวเท่านั้น..

มันก็คือห้องเจ้าของผับแห่งนี้ยังไงล่ะ..

"หื้มม..พึ่งรู้นะคะว่าที่นี้มีห้องนอนด้วย"

"มีสิครับ ห้องส่วนตัวสำหรับเจ้าของผับ"

"คะ?"

"เดี๋ยวก็รู้เองครับ" ดริวตอบไม่ใส่ใจนัก เขาอุ้มร่างเธอเข้ามาในห้องแล้ววางลงบนเตียง ร่างหนาล้มทับเธอในทันที เมื่อเรียวแขนคู่สวยที่ค้องลำคอหนาไม่ยอมปล่อยแล้วยังกดลำคอโน้มลงมาหาตัวเอง

"พูดแบบงี้ เหมือนคุณเป็นเจ้าของที่นี้เลยนะ"

"แล้วคิดว่าไงละครับ.."

"คงใช่มั้ง" เอิงเอยผละท่อนแขนตัวเองออกแล้วเลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อที่เหลือออกทีละเม็ดๆอย่างอ้อยอิ่ง

"เดี๋ยวผมมานะครับ" ดริวจับมือบางเอาไว้แล้วลุกขึ้นจากเรือนร่างน่าหลงใหลตรงหน้า

"ไปไหนคะ"

"เอาถุงแปป"

"..." เธอพยักหน้าตอบแล้วพลิกตัวนอนตะแคงตัวหันหลังให้ทางประตู ถ้าถามว่าเป็นผู้หญิงประเภทไหน เธอจะตอบแบบตรงๆว่าเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายส่วนมากไม่ต้องการเอาไปเป็นแม่ของลูก ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง ลูกคุณหนูเอาแต่ใจ เที่ยวไปวันๆ ไม่มีอะไรมากมายในชีวิต

ปัง !

"มาแล้วเหรอคะ"

"..."

"ดริว.." เอิงเอยหันกลับไปยังทางประตู ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อคนที่เข้ามาไหม่ไม่ใช่คนเดิม แต่เป็นนายดีจีหนุ่มฮอตบนเวทีแทน เขาอยู่ในชุดเดิมทุกอย่างมือหนาคีบมวลบุหรี่เอาไว้พร้อมกับยกสูบเป็นระยะๆมองเธอด้วยสายตาเกลียดชังตั้งแต่หัวจรดเท้า..

"ไง ยังใจร่านเหมือนเดิมเลยนะ"

"นายเป็นใคร..."

"..." เพลิงไม่ตอบอะไร เขายกยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้ามาหาร่างเธอพร้อมกับเขี่ยก้นบุหรี่ทิ้งลงถาดเขี่ยไว้บนโต๊ะไม่ไกลกันนัก

"มองหน้าฉันแล้วไม่คุ้นหน่อยหรอ?"

"ฉันจะไปคุ้นได้ไงเราไม่เคยรู้จักกัน พูดอะไรบ้าๆ!" เอิงเอยตอบด้วยอารมณ์หงุดหงิด นายนี้เป็นคนหล่อคนแรกที่เธอไม่อยากได้มาเป็นผัว...

"ฉันเพลิง ผัวเก่าเธอไง.."

.

.

.

กรี๊ดดดดดดดด พี่เพลิงคะอย่ารุนแรงนะ?

IG : นางเอกคร่าาา