2 - หวง

02

หวง

“พี่ธันพูดถูกทุกอย่างเลยนะ ภาพที่เห็นน่ะมันคือภาพบีจริง ๆ แต่บีไม่ได้ทำ บุหรี่บีไปแย่งมาจากเพื่อนเพราะเพื่อนบีมันสูบหลายตัวแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าไอ้คนถ่ายมันตั้งใจจะแกล้งบีหรือเปล่า”

ภาพที่ออกไปเป็นภาพที่ฉันกำลังคีบบุหรี่ด้วยมือข้างขวา ส่วนมีอีกข้างก็เท้าสะเอวมองเพื่อนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ท่าทางออกรสออกชาติผ่านรูปภาพไร้การเคลื่อนไหวนั่นก็คงทำให้คิดกันไปต่าง ๆ นานาว่าฉันกำลังสูบบุหรี่ ซึ่งจริง ๆ แล้วฉันแค่แย่งมันมาจากมือของเพื่อนเท่านั้น ตั้งใจจะปรามเพื่อนเพราะเห็นว่าวันนั้นเพื่อนสูบไปเยอะมากจริง ๆ แต่ก็กลายเป็นว่าฉันนี่แหละที่รับจบ

“ส่วนเรื่องหลับอันนั้นบีหลับจริง ๆ ก็บีง่วงอ่า...บีก็เลยหลับรอเพื่อน บีไม่ได้เมาคอพับไม่ได้สติสักหน่อย”

ไอ้เรื่องหลับคอพับกลางวงเหล้าของเพื่อนนี่ก็ไม่มีอะไรมากเลย ฉันแค่ง่วงนอนเท่านั้น คืนนั้นจำได้ว่าฉันทำโปรเจกต์โต้รุ่งเลยก็ว่าได้ ตอนเช้าก็มีเรียนลากยาวไปถึงเย็น พอตกดึกเพื่อนก็ลากมาปาร์ตี้ฉลองงานที่เสร็จลุล่วง และด้วยความที่ฉันง่วงมากก็เลยแอบมานั่งงีบหลับที่โซฟาแล้วปล่อยให้เพื่อนสนุกกันไป แต่ที่ไหนได้ข่าวที่แพร่สะพัดไปไกลดันบอกว่าฉันเมาไม่ได้สติ

“แล้วยิ่งเรื่องยานรกนั่นบีไม่คิดแตะต้องมันแน่นอน! แต่จากภาพที่เห็นบีแค่หยิบมันมาจากพื้นเพราะมันตกอยู่ตรงเท้า บีก็คิดว่ามีคนลืมของไว้หรือเปล่า แต่พอหยิบมาเท่านั้นแหละเพื่อนบีก็รีบให้บีโยนทิ้งใหญ่เลย”

ยิ่งเรื่องนี้ฉันยิ่งโกรธ กล้าดียังไงมากล่าวหาว่าฉันเล่นยา ฉันแค่หยิบมันขึ้นมาดูเพราะสงสัยเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาหรืออยากยุ่งเกี่ยวกับมันแม้แต่เศษเสี้ยว

ตอนนี้ภาพที่เผยแพร่ออกไปกำลังเป็นที่พูดถึงในโซเชียล ตอนแรกมันหลุดในกลุ่มของนักศึกษา ขึ้นหัวข้อเม้าท์กันสนุกปากว่า ‘ลูกคุณหนูเหลวไหล บ. คณะนิเทศปี 2’ กระทั่งมันเป็นที่นิยมที่พูดถึงมากเรื่อย ๆ จนฉันต้องคอมเมนต์ขู่ไปว่าจะใช้กฎหมายจัดการ ทว่าเพียงไม่กี่ชั่วโมงภาพเหล่านั้นกลับถูกตีกระจายบนโลกออนไลน์ทุกแพลตฟอร์ม

จากที่เป็นกระแสแค่ในกลุ่มเด็กนักศึกษาก็กลายเป็นว่ามันเป็นประเด็นร้อนของสังคม ติดเทรนด์อันดับหนึ่ง ออกข่าวในโทรทัศน์ ข้อมูลของฉันถูกขุดคุ้ยจนประวัติส่วนตัวล่วงรู้ไปถึงอาชีพและธุรกิจของทางบ้าน

sds

sds

sds

sds

กระแสมากมายไหลหลั่งไม่หวาดไม่ไหว ฉันทำใจก่อนอ่านมาบ้างแล้ว แต่สุดท้ายก็ต้องปิดไปเพราะทนกับแรงกดดันและแรงด่าจากสังคมไม่ได้ และนี่ก็เป็นเหตุที่ทำให้แม่ฉันเดือดดาลถึงขนาดตบหน้ากันแบบนี้

เพราะฉันไม่ได้ถูกเล่นประเด็นคนเดียวไง ฉันเอาครอบครัวและธุรกิจของที่บ้านมาเดือดร้อนด้วย

“แล้วเรื่องภาพเต้นล่ะ”

“หือ?” ฉันเงยหน้าขึ้นมองพี่ธันด้วยความแปลกใจเพราะเมื่อกี้นี้มัวแต่นึกถึงกระแสในสังคมและรวมถึงภาพที่ตัวเองถูกแม่ตบหน้า “อ้อ...เรื่องเต้นน่ะบีทำจริง ๆ”

ใช่...ฉันเต้นยั่วผู้ชายจริง ๆ นั่นแหละ

พี่ธันมองหน้าด้วยแววตาเรียบนิ่งเหมือนเคย เขาไม่พูดและไม่ถามต่อ แต่ฉันรู้ดีว่าการเงียบของเขานี่แหละคือคำพูดให้ฉันอธิบาย

“ก็บีเล่นเกมแพ้เพื่อนอะ พนันกันก่อนเล่นแล้วว่าถ้าใครแพ้จะต้องไปขอเบอร์ผู้ชายในร้านให้ได้”

“แล้วเกี่ยวอะไรกับเต้น”

“ก็บีเข้าหาคนอื่นไม่เป็นก็เลยเต้นยั่วแทนไง แต่มันก็ได้ผลจริง ๆ นะพี่ธัน บีได้เบอร์เขามาจริง ๆ” ฉันยืนยันหนักแน่น ควานมือหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงเพราะตั้งใจจะหยิบขึ้นมาโชว์ให้เขาดู แต่ก็เพิ่งนึกได้ว่าฉันไม่มีของอะไรติดตัวมาเลยสักอย่าง “ลืมไปว่าไม่ได้เอาโทรศัพท์มา ไว้เดี๋ยวบีค่อยเอามาอวดวันหลังแล้วกัน”

“ไม่ต้อง พี่ไม่อยากเห็น” คนตรงหน้าสั่นศีรษะ ลากสายตาออกไปอีกทางพลางหยิบกระป๋องเบียร์ของตัวเองขึ้นมาดื่มจนหมด

“ทำไมอะ หวงบีเหรอ” ฉันถามเสียงใส ทำหน้าหยอกเย้ายียวนพร้อมกับยื่นตัวเข้าไปใกล้

ไม่รู้เป็นอะไรถึงชอบแกล้งเขานัก พี่ธันมักจะยอมฉันในทุก ๆ เรื่อง อ่อนโยน ใจดี แถมยังชอบตามใจ แล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉันเหลิงได้ยังไง

นิสัยเอาแต่ใจของตัวเองก็เป็นเพราะถูกเขาสปอยล์ทั้งนั้น

“หวง”

“หะ...ฮะ?” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อได้ยินคำตอบ

เขาว่าไงนะ?

“พี่บอกว่าหวง” ย้ำด้วยเสียงดังฟังชัดที่ทำเอาฉันชาหนึบยิ่งกว่าเก่า