2 สนองความต้องการ

2

สนองความต้องการ

ร่างเล็กถูกช้อนขึ้นมานั่งบนตัก ความรุนแรงเริ่มลดระดับกลายเป็นความนุ่มนวล ทว่ายังแฝงความเร่าร้อนในรสจูบอยู่เป็นระยะ ใบลิ้นหนาสอดแทรกสำรวจโพรงปากของคนบนร่าง เกี่ยวกระหวัดหยอกล้ออย่างยั่วเย้า

จากสั่นกลัวแปรเปลี่ยนเป็นสั่นสะท้าน วงแขนเล็กตวัดโอบรอบลำคอหนา สอดเรียวนิ้วซุกไซ้กลุ่มผมสีดำสนิท บดเบียดร่างกายแนบชิดแผ่นอกกว้าง

บดินทร์ครางต่ำในลำคออย่างพึงพอใจ วางฝ่ามือลูบไล้ต้นขาเนียนขาว แทรกเข้าสัมผัสสิ่งสงวนใต้ร่มผ้า ผลักเรียวขาสวยอ้าออกกว้างขึ้น เพื่อเปิดช่องว่างให้เขาสำรวจได้อย่างถนัดถนี่

ใบหน้าคมคายเคลื่อนต่ำสูดดมกลิ่นเรือนกายหอมกรุ่น ประทับจุมพิตแผ่วเบาลงบนผิวเนื้อเนียนนุ่ม ทุกพื้นที่ที่ริมฝีปากหยักเคลื่อนผ่าน สร้างความสั่นสะท้านให้นิทานเจียนจะขาดใจ

“อ๊ะ! อ้า...”

เสียงร้องกระเส่าหลุดออกจากริมฝีปากอิ่ม เมื่อนิ้วแกร่งแหวกแพนตี้ตัวจิ๋วเข้าสัมผัสโดนติ่งเกสร บดขยี้นวดคลึงจนร่างบางเกร็งกระตุก เสียวซ่านเกินจะทนเก็บกดอารมณ์ไว้ เผลอจิกเรียวเล็บลงบนลำคอหนา

ชุดเดรสถูกร่นลงจนเผยให้เห็นทรวงอกอิ่ม ความใหญ่เกินตัวทำเอาลำคอบดินทร์แห้งผาก เขาตวัดลิ้นเลียไล้ริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย พุ่งเข้าครอบครองยอดทับทิมสีหวานซึ่งกำลังตั้งชูชันท้าทาย ดูดดึงสลับบีบเคล้นคล้ายเกิดอาการหมั่นเขี้ยว

นิทานผวาแอ่นกายเข้าชิดใบหน้าหล่อเหลา เผลอกดศีรษะบดินทร์เข้าแนบอกอวบหยุ่น ขณะด้านล่าง นิ้วแกร่งยังคงสร้างความปั่นป่วนอยู่เช่นกัน

แม้จะเติบโตมาจนอายุยี่สิบห้าปี ทว่านิทานไม่เคยมีแฟนมาก่อน เธอเป็นสาวฮอตตั้งแต่สมัยเรียนก็จริง มีหนุ่มๆ รุมขายขนมจีบให้มากมายจนนับไม่ถ้วน แต่ภาพความจำที่พ่อของเธอสร้างเอาไว้ มันทำให้เธอหวาดกลัวการมีความรัก

การเห็นแม่นอนร้องไห้ทุกคืน นั่งกินข้าวทั้งน้ำตา เหม่อลอยราวกับคนไร้จิตวิญญาณ เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น จิตแพทย์เป็นแขกประจำของบ้าน ที่ต้องเข้ามาบำบัดให้แม่ของเธอในทุกอาทิตย์

แต่ก็ไม่อาจช่วยให้อะไรดีขึ้น เมื่อสุดท้ายแม่ตัดสินใจหนีความเจ็บปวด ด้วยการฆ่าตัวตายอยู่ดี

รถยนต์คันหรู เคลื่อนตัวเข้ามาจอดนิ่งสนิทใต้ตึกสูงย่านใจกลางเมือง คอนโดนี้เป็นอสังหาในความดูแลของบดินทร์ แบ่งขายแต่ละชั้นให้กับลูกบ้าน ทว่าสามชั้นบนสุดเขาเก็บเอาไว้ใช้งานส่วนตัว

หลังหมดหน้าที่ของตน พลขับรีบเปิดประตูลงจากรถและเดินจากไปทันที สตาร์ทเครื่องยนต์ทิ้งเอาไว้ ให้ภายในมีอากาศไหลเวียนให้ผู้โดยสารใช้หายใจ ไม่กล้าอยู่ต่อขัดขวางกิจกรรมที่เจ้านายกำลังทำอยู่

ไม่มีสิ่งใดมาฉุดรั้งอารมณ์ของคนทั้งคู่ บดินทร์แกะเข็มขัดและปลดตะขอกางเกง ขยับลงพอให้ควักบางสิ่งออกมาใช้งานได้ เสื้อสูทถูกนิทานรั้งดึงออกให้ ตามด้วยแก้เนคไทปลดกระดุมเชิ้ต จนเผยให้เห็นลอนกล้ามเป็นมัด

ถึงบดินทร์จะไม่มีเวลาเที่ยวเล่นพักผ่อน แต่เขามีวินัยในการดูแลตัวเอง ทุกเช้าก่อนออกไปทำงาน อย่างน้อยการออกกำลังกายต้องไม่ต่ำกว่าสามสิบนาที ถ้าพอมีเวลา บดินทร์จะเลือกการว่ายน้ำเป็นหลัก

หากร่างกายไม่แข็งแรงพอบดินทร์อาจล้มป่วย และนั่นเท่ากับว่า ธุรกิจทั้งหมดที่อยู่ในความดูแลอาจมีปัญหา บางเรื่องบางอย่างไม่มีใครสามารถตัดสินใจหรือแก้ปัญหาแทนเขาได้

นิทานถูกจับหมุนให้นั่งคร่อมทับหน้าตักแกร่ง ประจันหน้ากับบดินทร์ในระยะประชิด ใบหน้าห่างกันไม่ถึงหนึ่งฝ่ามือ ดวงตาสองคู่เต็มไปด้วยไฟปรารถนา จดจ้องมองกันด้วยแววตาลุ่มหลง

มือใหญ่ยกขึ้นกอบกุมใบหน้าสวย ใช้นิ้วหัวแม่มือไล้ริมฝีปากอิ่มซึ่งกำลังบวมเจ่อ รั้งลงมาประทับจุมพิตแผ่วเบา ก่อนผละออกสบตากันอีกครั้ง คล้ายกำลังรอสัญญาณบางอย่าง

ไม่รู้ว่าตอนนี้ผู้หญิงตรงหน้าได้สติหรือยัง เธอลังเลหรือคิดจะเปลี่ยนใจกับความคิดก่อนหน้านั้นไหม บดินทร์นั่งสบตานิทานนิ่ง นั่นจึงทำให้คนตัวเล็กเกิดอาการลุกลี้ลุกลน เพราะเธอเองก็เฝ้ารอบางสิ่งจากเขาเช่นกัน

“หยุดทำไมล่ะ? ไม่ต่อ...”

ไม่ต้องรอให้คนบนตักพูดจบ เมื่อสัญญาณเป็นไปในทิศทางเดียวกัน บดินทร์จึงพุ่งเข้าจู่โจมต่อในทันที ยามนี้ไฟราคะแผดเผาเขาเจียนจะมอดไหม้เป็นผุยผงอยู่แล้ว

ริมฝีปากอิ่มถูกประกบปิดอีกครั้งอย่างเร่าร้อนหิวโหย บดินทร์แทบจะกลืนกินนิทาน วนจูบจนลิปสติกสีแดงสดจืดจาง ขณะสองมือโอบขยำก้นงอนเด้ง กดสะโพกกลมกลึงบดเบียดท่อนเอ็นร้อนระอุ ซึ่งกำลังโป่งพองจนคับแน่นกางเกงชั้นใน

แพนตี้ตัวจิ๋วถูกแหวกออกให้พ้นปากทางสวรรค์ ก่อนบดินทร์จะงัดอาวุธประจำกายออกมาจดจ่อ วนถูไถน้ำหวานจนท่อนลำเริ่มเปียกชุ่ม ใช้มืออีกข้างจับเอวบางกดลงต่ำ ขณะตนดันหน้าขาสวนขึ้นอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ด!! เจ็บ!!!”

ครั้งแรกของนิทานช่างไร้ความอ่อนโยนนุ่มนวล มันควรจะดีกว่านี้ หากบดินทร์ฉุกใจคิดสักนิดว่าผู้หญิงตรงหน้า เธอไม่ใช่แค่ไร้เดียงสาแต่ยังคงบริสุทธิ์อยู่

ความคับแน่นที่โอบรัดทำให้บดินทร์ตื่นตกใจ ตวัดเรียวนิ้วปาดของเหลว ซึ่งซึมไหลออกจากช่องทางรักของคนบนร่างขึ้นมาเพ่งพินิจ มันควรเป็นเมือกสีใสบริสุทธิ์ แต่กลับมีบางสิ่งสีแดงสดปะปนติดมาด้วย

“ครั้งแรก?”

บดินทร์อุทานถาม ดันไหล่เล็กออกมาจ้องมองดวงหน้า ซึ่งบัดนี้เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา

นิทานไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกมา เธอพยักหน้าทั้งน้ำตาเป็นการตอบคำถาม ริมฝีปากสั่นระริกร่างกายเกร็งจิก ไม่กล้าเคลื่อนขยับร่างกายเพราะรู้สึกเจ็บแสบตรงส่วนนั้น

“ผม... ขอโทษ”

ความรู้สึกผิดฉายชัดบนสีหน้าและแววตา บดินทร์โกรธตัวเองที่ไม่ตรวจสอบให้ดีก่อน

เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายเธอ ไม่ได้ต้องการให้ประสบการณ์ครั้งแรกของเธอดูเลวร้าย และที่สำคัญครั้งแรกของผู้หญิง มันควรเกิดขึ้นกับคนรักไม่ใช่ผู้ชายแปลกหน้า หากรู้ตั้งแต่แรกบดินทร์จะไม่ทำแบบนี้

ทว่า... ในความรู้สึกผิดกลับมีความอิ่มเอมใจแปลกๆ แฝงอยู่ เพิ่งรู้ว่าการได้เป็นคนแรกของใครสักคน มันทำให้หัวใจพองฟูได้ขนาดนี้

นิทานเองก็เป็นผู้หญิงคนแรกสำหรับบดินทร์เช่นกัน ที่เขามีสัมพันธ์สวาทโดยไม่ใช้เครื่องป้องกัน ปกติบดินทร์เป็นคนเคร่งครัดเรื่องพวกนี้มาก เขาไม่อยากเสี่ยงทั้งโรคติดต่อ หรือการตั้งครรภ์แบบไม่พึงประสงค์

คู่ควงแต่ละคนที่ผ่านมา จ้องจะจับบดินทร์ด้วยสารพัดวิธี แต่ไม่เคยสำเร็จ เขายังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัวในตอนนี้ ไม่พร้อมรับผิดชอบความรู้สึกใคร หรืออาจเป็นเพราะบางที เขายังไม่เจอคนที่ทำให้งานสำคัญน้อยลง

“หยุดไหม?”

ด้วยความรู้สึกผิดบดินทร์จึงไม่กล้าเดินหน้าต่อ เขาแช่ตัวตนอยู่ในร่างกายนิทาน พยายามระงับความต้องการซึ่งกำลังถาโถม มันทรมานมากคล้ายร่างกายกำลังจะระเบิด อยากเคลื่อนขยับสะโพกให้ส่วนนั้นเกิดการเสียดสี แต่ติดที่ไม่มีความกล้ามากพอ

แค่นี้ก็ระยำเกินพอแล้ว เขาไม่ควรเริ่มเรื่องนี้ตั้งแต่แรก สิ่งที่ควรทำคือพาผู้หญิงคนนี้ไปส่งบ้านไม่ใช่จูบเธอ เป็นไงล่ะ สุดท้ายควบคุมตัวเองไม่ได้จนเรื่องราวมันบานปลายใหญ่โต

แต่ในขณะที่กำลังด่าทอตัวเองอยู่ในใจ บดินทร์กลับต้องชะงักค้างด้วยความตื่นตะลึง กับคำตอบที่ได้รับจากคำถามเมื่อครู่

“ไม่... มาถึงขั้นนี้แล้ว ต่อเถอะ”

เจ็บก็เจ็บ กลัวก็กลัว แต่หัวใจผู้หญิงคนนี้ช่างแกร่งยิ่งนัก เป้าหมายของเธอชัดเจนมั่นคง และจะไม่มีสิ่งใดมาล้มมันลงได้

“แต่... อ๊ะ! ซี๊ดส์~”

บดินทร์ยังคงลังเลไม่กล้าขยับ นั่นจึงทำให้คนด้านบนเป็นฝ่ายดำเนินเรื่องราวแทนให้

นิทานตัดสินใจขยับสะโพกขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ยอมรับว่าคราแรกมันรู้สึกเจ็บราวกับร่างกายจะฉีกขาด แต่พอเริ่มปรับสภาพได้ ความรู้สึกมันกลับแตกต่างออกไป

ความเจ็บเริ่มแทนที่ด้วยความเสียวกระสัน ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่ร้องครางแทบไม่เป็นภาษา

บดินทร์สูดปากครางต่ำในลำคอ หลับตาโฟกัสตรงส่วนกึ่งกลางร่างกาย รู้สึกดีเสียจนเขาจวนเจียนจะเสร็จสม แต่การถึงฝั่งฝันก่อนผู้หญิง มันเป็นเรื่องที่ยอมรับกันไม่ได้

มือหนาจึงรีบตะปบเอวกิ่วให้หยุดชะงัก ดึงอารมณ์ตัวเองให้ต่ำลง จับนิทานพลิกนอนคว่ำหน้าราบไปกับเบาะหนัง เปลี่ยนตำแหน่งมาเป็นผู้ควบคุมเกม

“อื้อ…”

ท่อนลำขนาดเขื่องถูกยัดใส่กลับที่เดิม ความว่างเปล่าถูกเติมเต็มอีกครั้ง เกิดความเสียวซ่านเมื่อส่วนหัวปะทะชนจุดลึกสุด นิ้วเล็กจิกข่วนเบาะหนังระบายอารมณ์

บดินทร์ใช้สองแขนเท้ายันไม่ให้ร่างกายโถมทับคนตัวเล็ก เริ่มขยับสะโพกสอบเข้าออกเป็นจังหวะ รู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นของน้ำรักแฉะไปทั่วระหว่างขา นั่นคือสัญญาณว่าหญิงสาวใต้ร่างปรับสภาพเข้ากับเขาได้แล้ว จึงเร่งจังหวะให้กระชั้นถี่ขึ้น

“อ๊ะๆๆ อ๊า~ เสียว...”

นิทานครางกระเส่า ยกมือเอื้อมจับมือหนาข้างศีรษะ เผลอใช้เล็บจิกลงบนหลังมือบดินทร์ จนเกิดรอยแดงมีเลือดซิบ เขาจึงรวบมือเธอสอดประสานขึ้นเหนือศีรษะ กระหน่ำจังหวะสะโพกเข้าออกรูรักถี่รัว หลังรู้สึกได้ว่านิทานกำลังจะแตะขอบสวรรค์อยู่รำไร

ตั้งใจว่าจะถอดถอนอาวุธประจำกายออกมาปลดปล่อยด้านนอก เพราะตนไม่ได้สวมใส่เครื่องป้องกัน ทว่าพอถึงเวลานั้นจริงๆ กลับคุมตัวเองไม่ได้

“เสียวชะมัด จะเสร็จแล้ว... อ๊ะ!!”

“อ๊า~”

การกระแทกเน้นๆ หนักๆ สี่ห้าทีสุดท้าย ส่งคนทั้งคู่พุ่งทะยานแตะท้องฟ้า น้ำรักอุ่นร้อนพวยพุ่งเข้าสู่ภายในร่างกายนิทาน บางส่วนล้นทะลักเปรอะเปื้อนเรียวขาสวย

สองลมหายใจหอบประสานดังลั่นรถ บดินทร์ซอนซบลงบนแผ่นหลังบอบบาง บรรจงจุมพิตหัวไหล่มน ขยับเลื่อนขึ้นจูบซับไรผมชื้นเหงื่อแผ่วเบาอย่างทะนุถนอม

ทว่าจู่ๆ ร่างหนากลับนิ่งชะงัก นึกเอะใจว่าเหตุใดถึงทำแบบนี้ กับการแสดงออกที่ตัวเองเผลอทำลงไปโดยไม่รู้ตัวเมื่อครู่ มันไม่ใช่นิสัยของบดินทร์ หลังเสร็จกิจเขาควรจัดการตัวเองแล้วบอกลาเธอ ไม่ใช่ก้มจูบเธอคล้ายรักใคร่

ระหว่างคิดไม่ตกว่าสาเหตุเป็นเพราะอะไร บดินทร์ดันนึกขึ้นได้ถึงอีกสิ่งที่เขาเผลอลืมเลือน ใบหน้าหล่อเหลาตึงขึ้นด้วยความรู้สึกหงุดหงิดตัวเอง เมื่อเผลอปล่อยน้ำรักในร่างกายของผู้หญิงคนนี้ นั่นเท่ากับว่าเธอมีโอกาสตั้งครรภ์สูงกว่าปกติ

บดินทร์รีบถอนร่างกายออก หยิบกระดาษชำระข้างประตูรถซับเช็ดทำความสะอาด จัดการเสื้อผ้าตัวเองให้กลับมาพอเรียบร้อย ยื่นกล่องกระดาษให้หญิงสาว ซึ่งยังคงนอนนิ่งอยู่บนเบาะ

ไร้ความเคลื่อนไหวจากอีกฝ่าย ร่างเล็กนิ่งสงบไม่ไหวติง บดินทร์จึงชะโงกดูดวงหน้าสวยเพื่อตรวจสอบ

ดวงตากลมโตบัดนี้ปิดสนิท ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ นิทานเข้าสู่ห้วงนิทราทันทีหลังเสร็จสม สมองสั่งปิดสวิตช์ให้ร่างกายได้พักผ่อน หลังพบเจอเรื่องเลวร้ายจนหัวใจอ่อนล้ามาทั้งวัน

เขาจะปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาก็ได้แต่บดินทร์ไม่ทำ เพราะหยาดน้ำตาที่ไหลรินแม้ดวงตาจะปิดสนิทไปแล้ว มันทำให้บดินทร์เกิดความใจอ่อนสงสาร จึงเลือกปล่อยให้นิทานนอนหลับต่อไป และเป็นฝ่ายจัดการทำความสะอาดคราบน้ำรัก แต่งตัวให้ และอุ้มเธอเดินขึ้นไปยังห้องพักอีกชั้นที่ตัวเองไม่ได้ใช้งาน

หลังวางร่างเล็กลงบนเตียงอ่อนนุ่ม จัดการถอดรองเท้าและห่มผ้าให้เธอเสร็จสรรพ บดินทร์ทำท่าจะหันหลังเดินกลับไปยังห้องพักชั้นบนของตัวเอง

ทว่าร่างสูงกลับหยุดชะงัก และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาใครบางคน

“ซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ที แล้วเอาไว้ที่ห้องพักชั้น 2”

เมื่อสั่งการเลขาคนสนิทเสร็จ บดินทร์จึงเดินไปหยิบกระดาษโน๊ตในลิ้นชักโต๊ะหัวเตียง ขึ้นมาเขียนข้อความบางอย่างวางเอาไว้ หันมองนิทานด้วยแววตาหลากหลายความรู้สึก เวลาผ่านไปสักพักจึงเดินจากไป