1 เชิญชวน
1
เชิญชวน
‘บดินทร์’ หรือบดิพัฒน์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ผู้เป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์กว่าร้อยรายการ ไม่ว่าจะเป็นห้างสรรพสินค้า โรงแรม คอนโดหรู หรือที่ดิน ซึ่งแต่ละอย่างอยู่ใจกลางเมืองจังหวัดใหญ่ๆ ทั้งสิ้น
ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาเพื่อการพาณิชย์มาหลายชั่วอายุคน และเป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดมาก เพราะแต่ละรุ่นจะมีผู้สืบทอดเป็นลูกชายเพียงคนเดียว
บดินทร์ไม่มีพี่น้องให้ช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ ทุกอย่างเขาจำต้องแบกรับมันไว้บนบ่าอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถูกปลูกฝังตั้งแต่จำความได้ ว่าต้องสืบทอดดูแลธุรกิจของครอบครัว
ไม่เคยมีช่วงวัยเหมือนคนปกติ เรียนหนักตั้งแต่เด็กไม่มีเวลาเที่ยวเล่น เติบโตมาจนอายุจวนจะสามสิบ ยังไม่เคยมีโอกาสได้รู้จักกับความรักแบบชายหญิง
ผู้หญิงมากมายที่เข้าหา ถูกขีดเส้นให้อยู่ในสถานะแค่คู่ควง เมื่อใดที่พวกเธอพยายามล้ำเส้น เรียกร้องในสิ่งที่บดินทร์ไม่อาจหยิบยื่นให้ ผู้หญิงเหล่านั้นจะถูกตัดออกจากชีวิตเขาในทันที
ด้วยความที่ธุรกิจในการดูแลมีจำนวนมาก ชีวิตนี้บดินทร์จึงมีแค่งาน เขาทำแต่งานแม้กระทั่งวันหยุดสุดสัปดาห์ เดินทางบ่อยเพื่อดูแลกิจการและลูกน้องให้ทั่วถึง เวลาพักผ่อนเดียวของบดินทร์คือระหว่างการเดินทาง ไม่บนรถก็เครื่องบินเพียงเท่านั้น
แต่ใครจะไปคาดคิด ว่าผู้ชายบ้างานที่ไม่เคยเหลียวแลเรื่องความรัก จู่ๆ หัวใจซึ่งปิดตายสนิทมาตลอดยี่สิบเก้าปี จะถูกผู้หญิงแปลกหน้ากระเทาะจนเกิดการสั่นไหว เพียงสบตากันแค่เสี้ยววินาที แถมเธอยังพยายามจะฆ่าตัวตาย ด้วยการปีนขึ้นไปยืนบนขอบสะพาน
หลังเซ็นสัญญากับบริษัทคู่ค้าเจ้าใหม่เสร็จ ได้มีการดื่มสังสรรค์กันนิดหน่อยพอเป็นพิธี ทว่ารู้ตัวอีกทีเวลากลับผ่านไปครึ่งคืนได้แล้ว บดินทร์เริ่มรู้สึกกรึ่มๆ จึงขอตัวกลับ และในระหว่างที่รถจอดติดอยู่บนสะพาน เขาบังเอิญได้พบนิทานเข้า
ดวงตากลมโตแดงก่ำ มีร่องรอยความเศร้าเสียใจ สลับกับความแข็งกร้าวคล้ายเคืองโกรธปรากฏให้เห็น ริมฝีปากอิ่มถูกทาทับด้วยลิปสติกสีแดงสด แต่กลับกลบรอยบอบช้ำบริเวณมุมปากไว้ไม่มิด
ทว่าสิ่งเหล่านั้นไม่อาจลดทอนความน่ามองของเธอลงได้ นิทานเป็นผู้หญิงสวยมีเส่นห์ ต่อให้นั่งมองยืนมองนอนมองเท่าไหร่ก็ไม่มีทางดูน่าเบื่อ แค่การกะพริบตาเบาๆ ยังสามารถเขย่าหัวใจของบดินทร์ให้เต้นโครมคราม
เธอคงประสบกับเรื่องราวไม่ดีมาสินะ ผู้หญิงคนนี้คงมีเรื่องทุกข์ใจอย่างหนัก ใครกันที่ช่างใจร้ายทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ได้ลงคอ นั่นคือสิ่งที่บดินทร์กำลังคิดอยู่ในหัว ขณะสบตากับนิทาน
ทั้งคู่ตกอยู่ในภวังค์ของกันและกัน ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่บดินทร์ยืนสบตากับนิทานอยู่ตรงนั้น จนกระทั่งคนในอ้อมแขนเอ่ยบางประโยคออกมา เรียกสติเขาให้คืนกลับ
“คุณอยากนอนกับฉันไหม?”
นิทานเอ่ยเสียงเรียบ ใบหน้านิ่งเฉยไร้ความรู้สึกใดๆ ราวกับประโยคเมื่อครู่เป็นเพียงคำถามธรรมดา อย่างเช่นการชักชวนกันไปกินข้าว
“ครับ? เมื่อครู่คุณพูดว่าอะไรนะ?”
บดินทร์ไม่ทันได้ตั้งใจฟังเพราะเพิ่งได้สติ เขาจึงกล่าวถามซ้ำอีกครั้ง
“ฉันอยากนอนกับคุณ”
ครั้งนี้นิทานไม่ได้เอ่ยชักชวน แต่บอกความต้องการของตัวเองแทน เล่นเอาบดินทร์ถึงกับอึ้งทำหน้าเหวอ เมื่อถูกผู้หญิงพูดถึงเรื่องใต้สะดืออย่างโจ่งแจ้ง
“เอ่อ... คุณคงเมามากสินะ ผมว่ารีบกลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ”
วงแขนแข็งแรงที่โอบกอดนิทานไว้คลายปล่อยออก บดินทร์ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ จากลมหายใจของผู้หญิงตรงหน้าชัดเจน นั่นจึงทำให้เขาคาดเดาได้ ว่าสิ่งที่เธอกล่าวออกมาอาจเป็นเพราะฤทธิ์เหล้า
ร่างสูงทำท่าจะหมุนกายหันหลังเดินกลับไปยังรถ ทว่าข้อมือเขากลับถูกคว้าเอาไว้ ด้วยมือเล็กๆ ของหญิงสาวด้านหลัง บดินทร์จำต้องหันกลับไปเผชิญหน้ากับนิทานอีกครั้ง และอีกครั้งที่เขาต้องรู้สึกตกใจกับคำพูดของเธอ
“ฉันอยากนอนกับคุณจริงๆ นอนกับฉันเถอะนะ”
ไร้ความล้อเล่นในดวงตาคู่สวย มีแต่ความจริงจังระบายอยู่บนใบหน้า น้ำเสียงของเธอหนักแน่นมั่นคง ไม่เหมือนคนเมาซึ่งพูดจาไม่รู้เรื่อง
ช่วงเวลาที่กำลังยืนอยู่บนขอบสะพาน นิทานยอมรับว่าตัวเองมีความคิดโง่ๆ แวบเข้ามาในหัว เธออยากหลับตาและเอนตัวไปด้านหน้า ปล่อยให้ร่างกายตกกระทบลงสู่ผิวน้ำนิ่งสงบ
โลกใบนี้ไม่ได้โหดร้ายเกินไปสำหรับเธอ แต่เป็นคนในครอบครัวต่างหาก ที่ทำให้เธอไม่อยากมีลมหายใจอยู่ต่อ
หากนิทานตัดสินใจทำตามความคิดที่แวบเข้ามาในหัวสมอง ทุกอย่างก็จะจบลงอย่างแฮปปี้ เธอไม่ต้องทนอยู่กับความรู้สึกแย่ๆ พ่อคงมีความสุขกับครอบครัวใหม่ โดยไม่มีเธอคอยอยู่เป็นมารผจญ
แต่ชั่วขณะที่ถูกบดินทร์ดึงตัวลงมาจากราวสะพาน ได้สบกับดวงตาคมกริบ นิทานกลับมีความคิดที่เปลี่ยนไป
ในเมื่อเกือบทั้งชีวิตของเธอไม่เคยมีความสุข พ่อทำให้เธอต้องทุกข์ระทมใจ ทำไมเธอต้องตายเพื่อให้คนเหล่านั้น ได้เสวยสุขกันอย่างสบายใจด้วย
มีชีวิตอยู่เป็นก้างขวางคอ เป็นมารผจญชีวิตคนพวกนั้นแบบนี้แหละ มันถึงจะสาสมกับสิ่งที่เธอได้รับ
ในเมื่อเธอไม่มีความสุข พวกนั้นก็ไม่สมควรมีความสุข และการแก้แค้นบทแรกที่เธอจะมอบให้กับพ่อ ก็คือการเป็นลูกสาวใจแตก นอนกับผู้ชายจนท้องไม่มีพ่อ ดูสิว่าคนรักชื่อเสียงภาพพจน์อย่างเขา จะมีสภาพเป็นอย่างไร
“เลิกบ้า! แล้วกลับบ้านไปซะ!!”
บดินทร์หน้าตึงขึ้นด้วยความไม่พอใจ เมื่อหญิงสาวตรงหน้ายังพูดจาไม่เข้าหู
ใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะชอบของฟรีเสมอไป ต่อให้เธอจะสวยเด็ดตรงสเปคถูกใจมากแค่ไหน แต่การที่ได้มาเจอกันสภาพเช่นนี้ ไม่สามารถทำให้บดินทร์มีอารมณ์ร่วมได้
จะมาประชดชีวิตด้วยการเที่ยวนอนกับผู้ชายไปทั่ว มันไม่ใช่เรื่องที่น่าสนับสนุนให้ทำ ผู้หญิงมีสมองจะไม่เลือกวิธีการสิ้นคิด นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้บดินทร์เกิดความรู้สึกติดลบกับนิทาน
เขาไม่รู้หรอกว่าเธอพบเจอเรื่องราวอะไรมา ถึงทำให้เกิดความคิดบ้าๆ อย่างการคิดสั้น หรือการทำเรื่องโง่เง่าเช่นชวนผู้ชายแปลกหน้าไปสมสู่
บดินทร์ตัดปัญหาด้วยการสะบัดมือบางออก หันหลังตั้งท่าจะเดินหนีอีกครั้ง และก็เป็นอีกครั้งที่เขาไม่อาจทำตามที่ตั้งใจ เมื่อประโยคนี้หลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่ม
“ฉันไปหาผู้ชายคนอื่นแทนก็ได้”
นิทานเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ เธอหันหลังกลับไปใส่รองเท้าที่ถอดทิ้งเอาไว้ ทำท่าจะเดินกลับทางเก่า
ทว่าก้าวเท้าได้เพียงไม่กี่ก้าว ข้อมือบอบบางกลับถูกพันธนาการด้วยฝ่ามือใหญ่ บดินทร์กระชากนิทานเข้าประชิดกาย ก้มหน้ากดเสียงต่ำกระซิบชิดใบหู
“อย่ามาร้องไห้เสียใจทีหลังก็แล้วกัน!”
ทั้งๆ ที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน เป็นแค่คนแปลกหน้าที่ผ่านมาพบเจอเพียงไม่กี่นาที แต่พอนึกภาพว่าผู้หญิงคนนี้ กำลังร่วมรักอยู่กับผู้ชายคนอื่นลอยเข้ามาในหัวสมอง บดินทร์กลับเกิดอาการฉุนเฉียวไม่พอใจอย่างไร้สาเหตุ
นั่นคือเหตุผลซึ่งทำให้เขาเลือกที่จะยื้อนิทานเอาไว้ และสนองความต้องการนั้นให้กับเธอ
ร่างเล็กถูกลากจากริมสะพานกลับมายังรถยนต์คันหรู บดินทร์เปิดประตูยัดคนตัวเล็กเข้าไปด้านในอย่างไร้ความทะนุถนอม ก่อนหันไปออกคำสั่งน้ำเสียงเด็ดขาดกับคนขับรถ
“แหงนกระจกขึ้น แล้วอย่าหันกลับมามองด้านหลังเป็นอันขาด!”
พลขับรีบทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว ประจวบเหมาะกับเส้นทางเดินรถ ถูกตำรวจเคลียร์พื้นที่ให้พอเคลื่อนขยับได้พอดี
บดินทร์หันมาให้ความสนใจหญิงสาวข้างกาย เขารวบร่างเล็กเข้าสู่อ้อมอก ใช้มือข้างขวาจับยึดท้ายทอยนิทานไว้ ประกบริมฝีปากบดเบียดเคล้าคลึงด้วยความป่าเถื่อน จนได้กลิ่นคาวเลือด คละคลุ้งผสมรวมกับกลิ่นของแอลกอฮอล์
ใช่ว่าบดินทร์ชอบใช้ความรุนแรงไม่เป็นสุภาพบุรุษ แม้ไร้ความรัก แต่เขามักอ่อนโยนกับผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามา สตรีเพศเป็นสิ่งมีชีวิตที่ควรค่าแก่การทะนุถนอม การกระทำรุนแรงจึงเป็นเรื่องที่บดินทร์หลีกเลี่ยง
ทว่าครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ที่บดินทร์ทำแบบนี้ เพราะต้องการดึงสติหญิงสาวตรงหน้า การที่เธอเที่ยวเสนอตัวนอนกับผู้ชายแปลกหน้าไปทั่ว ผลที่ตามมามันอาจเป็นฝันร้ายไปตลอดชีวิตของเธอ
แต่แทนที่นิทานจะหวาดกลัวและร้องขอให้เขาปล่อย มันกลับไม่เป็นไปดั่งที่คิด ร่างเล็กสั่นเทิ้มเพราะความหวาดกลัวก็จริง แต่เธอกลับโต้ตอบเขากลับ ด้วยการจูบอย่างเงอะงะไร้ประสบการณ์
ไม่มีอะไรมาฉุดรั้งความตั้งใจของนิทานได้ เธอมุ่งมั่นจะเป็นลูกทรพีที่ทำให้พ่อตัวเองเสียใจ ให้เขาเครียดจนความดันขึ้นที่พลาดให้กำเนิดลูกสาวคนนี้ เพราะฉะนั้นต่อให้กลัวแค่ไหน นิทานจะเดินหน้าต่อจนกว่าจะสมความปรารถนา
ทว่ารสจูบที่ไม่ประสีประสา กลับปลุกเร้าบางสิ่งในร่างกายบดินทร์ให้ตื่นขึ้น เลือดลมสูบฉีดพลุ่งพล่านจนอุณหภูมิร่างกายร้อนระอุ หัวใจกระหน่ำเต้นอย่างรุนแรงจนได้ยินออกมาด้านนอก หอบหายใจถี่รัวคล้ายเพิ่งออกกำลังกายเสร็จมาหมาดๆ
ตลอดชีวิตบดินทร์พบเจอแต่ผู้หญิงเจนโลก ความไร้เดียงสาที่เพิ่งเคยได้สัมผัสครั้งแรก ปลุกปั่นอารมณ์จนเขาไม่อาจทานทนได้ไหว ความตั้งใจที่จะทำเพียงแค่สั่งสอนหญิงสาวให้ได้สติและปล่อยไป บัดนี้มันแตกสลายย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี
