4 เล่นด้วย

4

เล่นด้วย

“ปล่อยแก้มลงเดี๋ยวนี้!”

เสียงใสเอ่ยสั่งอย่างไม่พอใจ หลังถูกชายหนุ่มโอบอุ้มร่างตนเอง และพาเดินออกมายังลานจอดรถของลูกค้าวีไอพีซึ่งอยู่ทางด้านหลังผับ

“ท่าทางไม่เห็นเหมือนตอนอยู่ด้านในเลย คุณคู่หมั้น…”

เมื่อเดินมาถึงรถหรูของตนแล้ว แผ่นดินจึงปล่อยร่างบางลงพื้นให้ยืนอย่างอิสระ

“ใครคู่หมั้นพี่คะ?”

ขณะยอกย้อนเขากลับ แก้มหอมจึงยกแขนกอดอกยืนพิงประตูรถเอาไว้ด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง

“เธอไม่ใช่เหรอ ที่ประกาศกลางวงเพื่อนๆ ฉันว่าเป็น ‘คู่หมั้น’ ฉันน่ะ อัลไซเมอร์กินหรือไง?”

“ก็แค่ล้อเล่นเองค่ะ อยากรู้เฉยๆ ว่าพี่จะทำหน้าอย่างไง ตอนโดนแก้มหักหน้ากลางวงเพื่อนๆ แล้วก็ผู้หญิงพวกนั้น”

“ฉันเพื่อนเล่นเธอเหรอ?”

แผ่นดินชักสีหน้าที่เริ่มไม่สบอารมณ์ใส่ขณะเอ่ยถาม ก่อนยกมือข้างหนึ่งวางเท้าลงบนหลังคารถ มองจ้องเขม็งใบหน้าสวยไม่วางสายตา

“ก็เล่นเป็นเพื่อนแก้มหน่อยไม่ได้เหรอคะ?”

แก้มหอมเองก็ใช่ว่าจะหวาดหวั่นกับสีหน้าที่ดูเริ่มจะเปลี่ยนไป เธอจ้องเขากลับอย่างท้าทาย อย่างไรเสียเธอก็เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทแม่เขา ถึงไม่ชอบขี้หน้ากันอยู่บ้าง แต่เขาคงไม่ทำอะไรเธอรุนแรงไปมากกว่าการต่อว่าหรอก

แผ่นดินกัดฟันแน่นเพื่อข่มโทสะที่กำลังเดือดพุ่งจากการถูกปั่นประสาท หากคนตรงหน้าเป็นผู้ชายเหมือนกัน ป่านนี้เธอคงลงไปนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นเพราะถูกเขาชกแล้วล่ะ แต่เพราะเธอเป็นผู้หญิงไง ถึงยังมีโอกาสยืนลอยหน้าลอยตาท้าทายเขาได้อยู่

“อยากเล่นกับฉันใช่ไหม?”

จู่ๆ รอยยิ้มชั่วร้ายก็ปรากฏที่มุมปากหยัก ดวงตาสีดำสนิทมีประกายเจ้าเล่ห์วิบวับอยู่ภายใน ขณะกายใหญ่ค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้แก้มหอมมากขึ้น จนเธอเริ่มรับรู้ได้ถึงความอันตราย

“พี่จะทำอะไรแก้ม?”

คนตัวเล็กกว่าพยายามเบี่ยงตัวหลบไปอีกทางที่ไม่ถูกขวางกั้น แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เขยิบออก ท่อนแขนแกร่งอีกข้างซึ่งทิ้งอยู่ข้างลำตัวของแผ่นดิน ได้ตวัดรวบเอวรั้งเธอเข้าไปหา จนสองร่างแนบชิดแทบเป็นหนึ่งเดียว

แก้มหอมผวาเฮือกอย่างตกใจ ฝ่ามือบางทั้งสองข้างยกขึ้นดันอกกำยำเอาไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี ไม่ให้เขาเข้าใกล้เธอไปมากที่เป็นอยู่

“เล่นกับเธอไง”

ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มเย็นยะเยือก แผ่นดินละมือข้างหนึ่งยกขึ้นล็อกท้ายทอยของคนในอ้อมแขนเอาไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้แก้มหอมมีโอกาสได้หลีกหนี บทลงโทษอันเร่าร้อนที่เขากำลังจะมอบให้กับเธอ ขณะใบหน้าหล่อกระชากใจจู่โจมอย่างรวดเร็ว ครอบครองกลีบปากอวบอิ่มสีแดงสด ที่กำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นตระหนก

ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากจนแก้มหอมไม่ทันตั้งตัว ดวงตาคมสวยเบิกโพลงด้วยความตกใจ กับการกระทำจาบจ้วงรุกล้ำร่างกายของเธอ

ฝ่ามือเล็กพยายามทุบตีพลางดันอกแกร่งของแผ่นดินออกห่าง เพื่อให้เขาหยุดยั้งสิ่งที่ตนกระทำอยู่ในตอนนี้ ทว่ามันกลับดูไร้ประโยชน์

อารมณ์บุรุษเพศที่กำลังร้อนระอุจากการถูกปลุกเร้าของหญิงสาว ซึ่งทำไว้กับเขาในผับตอนช่วงเวลาก่อนหน้า ดูเหมือนอุณหภูมิจะพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ จนเกินจะหยุดยั้งได้อีกต่อไป เมื่อถูกเธอท้าทายมากขึ้นกว่าเดิม

แผ่นดินพยายามจะเปิดกลีบปากของคนใต้อาณัติ ซึ่งเม้มแน่นไม่ยอมรับสัมผัสร้อนแรงที่เขากำลังมอบให้ มือหนาจึงเลื่อนขึ้นมาบีบบริเวณแก้มของเธอ พลางขบกัดริมฝีปากนุ่มนิ่มจนร่างเล็กเริ่มรู้สึกเจ็บแสบเผลอเผยอริมฝีปากออกมา และเมื่อเป็นไปดั่งใจต้องการ เขาจึงรุกล้ำเข้าครอบครองและช่วงชิงน้ำหวานในโพรงปากเธอทันที

เรียวลิ้นอุ่นชื้นสอดแทรกเข้าไปภายใน เพื่อไล่ต้อนด้วยชั้นเชิงที่มีเหนือกว่า ทำเอาสาวน้อยที่ไม่รู้จักประสีประสาเริ่มสติแตกกระเจิง และหลุดลอยไปกับสัมผัสแปลกใหม่ที่เธอพึ่งได้รู้จัก

ความรุนแรงป่าเถื่อนอย่างต้องการสั่งสอนและเอาชนะในคราแรก ค่อยๆ ลดระดับลงก่อนแปรเปลี่ยนเป็นเร่งเร้าอ่อนหวาน จนร่างบางสั่นสะท้านและเริ่มหมดเรี่ยวแรงต่อต้าน เสมือนมันสูบพลังวิญญาณของเธอออกไปจากร่างกาย

ฝ่ามือแกร่งที่บีบแก้มของคนตัวเล็กเอาไว้ เริ่มเคลื่อนขยับลูบไล้ลงมายังเอวบาง ก่อนเคลื่อนกลับขึ้นไปยังแผ่นหลังขาวเนียนที่เปลือยเปล่า

ตอนนี้ความรู้สึกของแผ่นดินไม่ได้ปรารถนาเพียงการกระทำที่เรียกว่า ‘จูบ’ เขาต้องการทำมากกว่านั้นหากแต่สถานที่มันไม่เอื้ออำนวย

ถ้าพื้นที่ตรงนี้ไม่ใช่ลานจอดรถสาธารณะ และอาจมีใครหน้าไหนเซ่อซ่าเดินทะเล่อทะล่ามาเห็นได้ทุกเมื่อนั้น เขาคงจับแก้มหอมถอดเสื้อผ้า และร่วมรักกับเธอบนฝากระโปรงหน้ารถไปแล้ว

หนุ่มสาวทั้งคู่ยืนกอดรัดจูบกันอย่างเร่าร้อนอยู่อย่างนั้น โดยไม่รู้สึกตัวหรือเฉลียวใจเลย ว่าบัดนี้ได้มีสายตาคู่หนึ่งของหมาป่ากำลังจับจ้องเหยื่ออย่างพวกเขาอยู่

กล้องราคาแพงถูกยกขึ้นขนานกับพื้น ขณะนิ้วก็รัวกดชัตเตอร์ถ่ายภาพเบื้องหน้า ราวกับกลัวว่าคนทั้งคู่จะเลิกรากิจกรรมที่กำลังทำกันอยู่

และเมื่อเขาได้ในสิ่งที่ต้องการ รอยยิ้มร้ายกาจจึงผุดพรายขึ้นบนริมฝีปากหนาสีคล้ำ ก่อนที่ชายคนนั้นจะเดินจากไปและชื่นชมผลงานในกล้องที่ตนถืออยู่

ผู้ชายคนนี้เป็นปาปารัสซี่ที่ชอบตามเก็บรูปฉาวๆ ของคนมีชื่อเสียง และนำมาทำข่าวให้เหยื่อเสียหาย ซึ่งแผ่นดินคือเหยื่อชิ้นใหญ่อันโอชะของเขาเลยก็ว่าได้

เนื่องจากชายหนุ่มเป็นลูกนักการเมืองใหญ่ แถมพ่วงท้ายด้วยตำแหน่ง CEO ของบริษัทนำเข้ารถยนต์สุดหรู มีข่าวเสียหายเกี่ยวกับผู้หญิงมากมาย ชอบทำตัวประเจิดประเจ้อไม่แคร์ใครหน้าไหน ทำให้ผู้คนมักให้ความสนใจกับเรื่องราวของเขาเป็นอย่างมาก

ปาปารัสซี่ที่ทำข่าวแนวนี้มักจะมาตามติดชีวิตของแผ่นดิน และหากใครได้รูปหรือเรื่องราวลับๆ ของชายหนุ่ม จนสามารถเอาไปตีพิมพ์ได้เป็นคนแรก ก็จะมีแต่เงินทั้งนั้นที่เข้ากระเป๋า

หลังอิ่มเอมกับการลงทัณฑ์คนในอ้อมกอด แผ่นดินจึงผละริมฝีปากตนเองออกก่อนเอ่ยชิดกลีบปากบาง ที่ตอนนี้ลิปสติกสีแดงสดได้เปรอะเปื้อนไปรอบๆ กรอบปากเธอ

และแน่นอนว่าปากเขาก็เปื้อนด้วยเช่นกัน แผ่นดินจึงใช้ปลายนิ้วของตนยกขึ้นเกลี่ยเช็ดมันออก และมองรอยเปื้อนที่ติดนิ้วมือมาอย่างพึงพอใจ

“ไง สนุกไหมล่ะเล่นกับฉัน?”

“…”

เจ้าของใบหน้าสวยนิ่งเงียบอย่างโกรธจัด แก้มหอมรู้สึกโกรธคนตรงหน้าที่ทำตัวไร้มารยาทกับเธอ ทว่าเธอกลับโกรธตัวเองมากกว่าที่ดันตอบสนอง และชอบใจกับเรื่องไร้มารยาทที่เขาทำซะอย่างนั้น

“หึ! อย่าเล่นกับไฟ ถ้าเธอไม่พร้อมที่จะมอดไหม้ไปกับฉัน”

แผ่นดินกล่าวอย่างเย้ยหยัน ก่อนปล่อยร่างระหงออกจากวงแขนและผละตัวเดินอ้อมมาเปิดประตูรถอีกฝั่งด้านคนขับ สตาร์ทเครื่องยนต์ออกตัวจากพื้นที่ตรงนั้น ทิ้งให้สาวน้อยไร้เดียงสายืนหัวใจเต้นระส่ำกับการกระทำเมื่อครู่ไม่หาย

“คิดว่าพี่ทำแบบนี้ได้คนเดียวงั้นเหรอ?”

“…”

“ได้...พี่เป็นไฟใช่ไหม? เดี๋ยวแก้มจะเป็นน้ำมันให้เอง หึ!”

เมื่อแก้มหอมปรับอารมณ์และความรู้สึกของตนให้กลับมาเป็นปกติได้แล้ว หญิงสาวจึงเอ่ยกับตัวเองเบาๆ ด้วยความคิดอยากเอาคืนบุคคลที่ทำให้เธอดูเหมือนตัวตลก

เธอยืนกำมือแน่นมองไฟท้ายรถหรูของแผ่นดินจากไป ด้วยความรู้สึกกรุ่นโกรธจนลับสายตา ไม่นานนักร่างเพรียวระหงจึงเดินตรงไปยังรถยนต์ราคาแพงของตน ซึ่งจอดอยู่อีกฟากและขับพุ่งทะยานออกจากสถานบันเทิงแห่งนี้

ภายในเพนท์เฮ้าส์สุดหรูใจกลางเมือง ร่างสูงตระหง่านของแผ่นดินที่ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเขื่องกลางห้องโถง กำลังหงุดหงิดงุ่นง่านในอารมณ์ที่ค้างเติ่ง จากการถูกจุดประกายไฟสวาทเอาไว้ตั้งแต่ตอนอยู่ที่ลานจอดรถ

มือใหญ่คว้าโทรศัพท์ราคาแพงออกมาจากกระเป๋ากางเกงเพื่อโทรหาใครบางคน รอสายอยู่ไม่นานนักบุคคลปลายสายก็กดรับ

“มาหาฉันหน่อย”

แผ่นดินออกคำสั่งอย่างเอาแต่ใจ โดยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบรับหรือเอ่ยคำปฏิเสธใดๆ เขาก็กดตัดสายและโยนโทรศัพท์ทิ้งลงบนพื้นที่ว่างข้างตัว ราวกับมั่นใจมากว่าบุคคลที่โทรหาเมื่อครู่จะทำตามความต้องการเขาอย่างแน่นอน

ติ๊งต่อง

เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ เสียงกริ่งหน้าประตูได้ดังขึ้น เป็นสัญญาณบ่งบอกให้รู้ว่ามีใครบางคนมาหา ร่างหนาที่คล้ายเฝ้ารออยู่ก่อนแล้ว หยัดกายลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูและหมุนตัวกลับเข้ามาภายใน โดยไม่หยุดมองเลยว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเป็นใครกันแน่

“ดีใจจัง พี่แผ่นดินอยากเจอแอนนา”

‘แอนนา’ สาวสวยอายุยี่สิบกลางๆ ที่มีเครื่องหน้าออกแนวค่อนไปทางยุโรปเอ่ยด้วยน้ำเสียงมีความสุข ขณะเดินตามหลังร่างสูงเข้ามาภายในห้องโถง

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คู่นอนธรรมดาของแผ่นดิน เขาติดใจในรสสวาทของเธอเป็นพิเศษ จึงมักได้รับความสนใจและเรียกหาอยู่บ่อยครั้ง ไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่มักได้รับโอกาสเพียงครั้งเดียวและจบกันไป

แอนนาพอใจมากในการได้รับโอกาสกอบโกยความสุข และเงินทองมากมายที่แผ่นดินมอบให้อยู่เรื่อยๆ โดยความหวังของเธอไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น

หญิงสาวมีความฝันที่สูงกว่า เธอต้องการยืนเคียงข้างและมีตัวตนในชีวิตของเขาจริงๆ ทำให้แอนนาต้องยอมทำทุกอย่างที่เขาต้องการ โดยหวังไว้ว่าในสักวันหนึ่งแผ่นดินจะมอบโอกาสนั้นให้กับเธอ

“ฉันอยาก... แต่ไม่ได้อยากเอา”

ร่างสูงทรุดกายนั่งลงยังโซฟาตัวเดิมด้วยความหัวเสีย ขณะปากก็ขยับเอื้อนเอ่ยบอกถึงความปรารถนาของตน เหตุผลที่เรียกเธอให้มาหาเขาที่ห้อง

“ทำไมล่ะคะ? ไหนๆ ก็มาแล้ว ไม่ทำให้มันครบไปเลยล่ะ แอนนาคิดถึงพี่จะตายอยู่แล้วนะ”

ร่างอวบอิ่มในชุดเดรสเกาะอกรัดรูปสีดำสนิท หย่อนสะโพกผายนั่งลงเคียงข้างร่างใหญ่กำยำ แขนเรียวเล็กยกขึ้นโอบรอบคอแกร่ง ขณะอีกข้างลูบไล้แผ่นอกกว้างสุดเซ็กซี่ของเขาไปมา

“ทำเท่าที่ฉันสั่ง ถ้าไม่อยากทำก็กลับไป”

แผ่นดินตวัดสายตาคมดุมองแอนนา ส่งผลให้ใบหน้าสวยหน้าเจื่อนลงอย่างหวาดหวั่น

“ก็ได้ค่ะ”

เธอรู้ว่าไม่สามารถเรียกร้องอะไรจากเขาได้หากอีกฝ่ายไม่เต็มใจให้เอง จึงค่อยๆ ทรุดกายนั่งลงกับพื้นพรมตรงระหว่างท่อนขาแข็งแรงทั้งสองข้าง และทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย

มือเล็กซึ่งทาเล็บด้วยสีแดงเลือดนก เริ่มลงมือปลดตะขอกางเกงยีนและรูดซิปลงจนสุด เธอดึงรั้งชั้นในของเขาออกพอประมาณ ให้อาวุธประจำกายขนาดเขื่องได้ออกมาสู่อิสรภาพ หลังนอนคดตัวอัดแน่นมาอย่างยาวนาน

แท่งเอ็นแข็งขืนผงาดตั้งตรงอยู่เบื้องหน้า แอนนาไม่รอช้ารีบลงมือมอบความสำราญอย่างเต็มความสามารถ มือบางสัมผัสโอบอุ้มแนบชิด ก่อนริมฝีปากอวบอิ่มจะอ้าออกครอบครองตามมาติดๆ

“อื้ม…ดี”

เมื่อยามที่โพรงปากเปียกชื้นโอบอุ้มและดึงดูดรูดตัวตนของเขา เข้าออกริมฝีปากอิ่มอย่างรวดเร็วเป็นจังหวะ คนถูกปรนเปรอจึงอดครางกระหึ่มในลำคอ ด้วยความรู้สึกเพลิดเพลินกับสัมผัสนั้นไม่ได้

อุ้งมือเล็กทำงานประสานกันกับโพรงปากอย่างเป็นงาน ส่งผลให้อารมณ์บุรุษหนุ่มพุ่งทะยานสูงขึ้นไปอีกขั้น และเมื่อใบลิ้นเล็กเขี่ยดุนที่ปลายยอดแก่นกายชาย พร้อมกับกระดกรัวถี่ไปมายิ่งทำให้เขาแทบคลั่ง

แผ่นดินกำลังเดินทางมาเกือบถึงฝั่งฝันของความปรารถนา ฝ่ามือใหญ่รีบยกจับขยุ้มยังกลุ่มผมสีบอร์นทองของแอนนา ก่อนออกแรงกดศีรษะเธอลงกลางลำตัวของตนตามจังหวะที่เขาต้องการ

“อ๊า…!!”

ไม่นานนักอารมณ์ของแผ่นดินก็พุ่งถึงจุดสูงสุด เสียงทุ้มต่ำครางออกมาอย่างสุขสม ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นให้พวยพุ่งสู่โพรงปากสาว

แต่เพราะปริมาณที่มีมากเกินไป ส่งผลให้มันล้นทะลักออกมาเปื้อนใบหน้าของคนที่ยังนั่งอยู่กับพื้นพรม ซึ่งกำลังเลียไล้ทำความสะอาดแท่งเอ็นร้อน อย่างรู้สึกชื่นชอบกับการได้หยอกเย้ามัน

“พอใจไหมคะพี่แผ่นดิน?”

ใบหน้าเล็กเงยขึ้นถามบุคคลที่กำลังนั่งเอนกายอย่างสบายอารมณ์ด้วยแววตาระยิบระยับ

“พอใจมาก”

แผ่นดินผงกหัวจากพนักพิงโซฟาทอดสายตามอง ก่อนยกมือขึ้นลูบไล้ศีรษะแอนนา ราวกับกำลังให้รางวัลในการทำความดีของเธอ

ไม่นานนักแบงก์สีเทาปึกใหญ่ในกระเป๋าหนังใบหรู ที่ถูกวางเอาไว้บนโซฟาข้างโทรศัพท์ ก็ถูกควักออกมายื่นให้หญิงสาวทั้งหมด

มือบางรีบยื่นไปรับพลางนับด้วยสายตาตื่นเต้นอย่างไม่ปิดบัง ก่อนรีบเก็บมันใส่กระเป๋าแบรนด์เนมซึ่งแผ่นดินเองก็เป็นคนซื้อให้

“ขอบคุณค่ะ”

“กลับไปได้ละ ฉันจะพักผ่อน”

เมื่อเสร็จธุระร่างสูงก็ออกปากไล่ทันที เขาไม่มีความจำเป็นต้องให้เธอค้างคืนที่นี่ สถานที่แห่งนี้คือพื้นที่ส่วนตัว ไม่ว่าใครหน้าไหนเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ ก็ต้องเก็บเสื้อผ้าข้าวของไสหัวออกไปทุกคน ไม่มีข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น

ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นเดินเข้าไปยังห้องน้ำซึ่งอยู่ภายในห้องนอน โดยไม่หันกลับมาดูด้วยซ้ำว่าแอนนาได้ออกไปตามที่เขาเอ่ยสั่งหรือเปล่า

คนถูกไล่ลุกขึ้นจัดระเบียบเสื้อผ้าของตนก่อนหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ ก้าวเดินออกจากห้องของแผ่นดินโดยไม่ปริปากอะไรสักคำ

แม้ไม่สบอารมณ์นักที่แผ่นดินปฏิบัติกับเธอเยี่ยงสัตว์เลี้ยงผู้ซื่อสัตย์ ยามต้องการเรียกหาพอสมปรารถนาถีบหัวส่ง แต่ทำไงได้ล่ะ ค่าตอบแทนที่ได้รับเวลาเธอทำตัวน่ารักมันเร้าใจเกินกว่าจะปฏิเสธ

แอนนารู้ดีว่าการเล้าหลือกับเจ้าของห้องไม่เป็นผลดีกับเธอเท่าไหร่นัก การทำตามสิ่งที่แผ่นดินต้องการคือตัวเลือกที่ดีที่สุด ไม่งั้นเขาจะให้เธออยู่ข้างๆ และคอยกอบโกยมาได้นานขนาดนี้เหรอถ้าเธออยู่ไม่เป็น